Για τις στατιστικές σου καλό θα ήταν να τις μοιραστείς και με τους υπόλοιπους να δούμε την καλή δουλειά που έχεις κάνει σαν στατιστικολόγος… για να συμφωνήσουμε η να διαφωνήσουμε…
Επίσης επειδή το θέμα ξεκίνησε από εμένα σχετικά με τους φιλάθλους. θα ήθελα να σου πω ότι δεν γνωρίζω σε τι γήπεδα έχεις πάει αλλά προφανώς δεν έχεις έρθει ΠΟΤΕ στο Μαραθώνα γιαυτο θα σε παρακαλούσα να διαχωρίζεις τους αναδυόμενους χούλιγκαν που έχεις δει στα άλλα γήπεδα, από τους φιλάθλους και τα ΠΑΙΔΙΑ ηλικίας 5 μέχρι 15 ετων τα οποία παρακολουθούν κατά δεκάδες τα παιχνίδια του Μαραθώνα ΚΑΘΕ Παρασκευή!!
Το γήπεδο του Μαραθώνα έχει τον περισσότερο κόσμο από κάθε άλλο γήπεδο με πάνω από 120 άτομα μέσο όρο σε κάθε παιχνίδι, κατά βάση μικρά παιδιά αλλά και παιδιά από το Λύρειο παιδικό ίδρυμα για ορφανά παιδιά και όχι αναδυόμενους χούλιγκαν.
Παραθέτω Link με φωτογραφίες από το γήπεδο του Μαραθώνα και τους…. κατά την δική σου άποψη, αναδυόμενους χούλιγκαν….
http://zwanatolika.gr/home/latest-news/ite...-to-oneiro.html
Η αλήθεια είναι πως τύμπανα, ταμπούρλα, κόρνες είναι ενοχλητικά για τους περισσότερους, άσχετα αν δεν το λένε.
Αρκετοί προσποιούνται πως δεν τους νοιάζει (ενώ υποφέρουν) προσπαθώντας να ενταχθούν "στο κλίμα".
Τηρουμένων των αναλογιών είναι σαν τις βουβουζέλες της Νότιας Αφρικής που εμπόδιζαν τους παίκτες των περισσότερων ομάδων να παίζουν μπάλα στο μουντιάλ που είχε γίνει εκεί. Και τους φιλάθλους να απολαύσουν καλά παιχνίδια.
Σε κλειστό χώρο μάλιστα τα τύμπανα και οι κόρνες λειτουργούν πολλαπλασιαστικά. Αμφιβάλλω αν το απολαμβάνει κανείς εκτός από τους "πιτσιρικάδες" (ο όρος χρησιμοποιείται αθωωτικά από πολλούς, στη λογική "παιδιά είναι, τι να κάνεις", ενώ είναι οι ίδιοι που τα ωθούν και τα "φτιάχνουν" έτσι) μέσα σε ένα πνεύμα χαβαλέ και αναδυόμενου χουλιγκανισμού.
Αυστηρό αυτό που λέω; Μπορεί. Αλλά μετά από δεκαετίες στα γήπεδα (ανοιχτά και κλειστά) έχω κάνει τις στατιστικές μου και βλέπω τι και πως γίνεται...
Αρκετοί προσποιούνται πως δεν τους νοιάζει (ενώ υποφέρουν) προσπαθώντας να ενταχθούν "στο κλίμα".
Τηρουμένων των αναλογιών είναι σαν τις βουβουζέλες της Νότιας Αφρικής που εμπόδιζαν τους παίκτες των περισσότερων ομάδων να παίζουν μπάλα στο μουντιάλ που είχε γίνει εκεί. Και τους φιλάθλους να απολαύσουν καλά παιχνίδια.
Σε κλειστό χώρο μάλιστα τα τύμπανα και οι κόρνες λειτουργούν πολλαπλασιαστικά. Αμφιβάλλω αν το απολαμβάνει κανείς εκτός από τους "πιτσιρικάδες" (ο όρος χρησιμοποιείται αθωωτικά από πολλούς, στη λογική "παιδιά είναι, τι να κάνεις", ενώ είναι οι ίδιοι που τα ωθούν και τα "φτιάχνουν" έτσι) μέσα σε ένα πνεύμα χαβαλέ και αναδυόμενου χουλιγκανισμού.
Αυστηρό αυτό που λέω; Μπορεί. Αλλά μετά από δεκαετίες στα γήπεδα (ανοιχτά και κλειστά) έχω κάνει τις στατιστικές μου και βλέπω τι και πως γίνεται...