Εγώ θα γκρινιάξω λίγο -apologies in advance.
Χθες είδα το ρεπορτάζ περί Μπλατ που θέλει Παπαγιάννη και ήμουν σίγουρος ότι σήμερα θα είχαμε την 'αποκάλυψη' ότι ο Μπιγκ Παπα συλλογάται με καημό την Πανάθα κλπ (έπρεπε να το είχα γράψει για να κάνω τώρα τον έξυπνο). Όπως έχω ξαναπεί, δεν ξέρω τι βλέπουν οι συμφορουμίτες που θεωρούν σημαντική προσθήκη τον Παπαγιάννη. Μου φαίνεται ότι πρόκειται για κλασική περίπτωση κυριαρχίας των ρομαντικών στερεοτύπων επί των δεδομένων και των γεγονότων, κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα μας φυσικά. Τον Παπαγιάννη τον είδαμε σε σοβαρό επίπεδο με την Εθνική και ήταν άθλιος σε κάθε επίπεδο: από τεχνική και φυσική κατάσταση μέχρι αντίληψη του παιχνιδιού και αθλητικό ήθος. Στο ΝΒΑ έχει εγκαταλειφθεί όχι μόνον ως παίκτης αλλά και ως πρότζεκτ για το μέλλον, παρότι είναι 2.17 και επελέγη τόσο ψηλά στο ντραφτ. Με αυτά που βλέπουν οι ομάδες στις προπονήσεις και στην αναπτυξιακή λίγκα, ούτε ανταλλαγή δεν μπορούσαν να τον κάνουν οι Κινγκς. Και δεν μιλάμε για ομάδες που έχουν τρομερά πρότζεκτ για το μέλλον στο 5 ή έχουν κακομάθει με παικταράδες τα τελευταία χρόνια. Μιλάμε για τους Κινγκς του Κολυ-Στάιν και τους Μπλέηζερς που αγαπούν περιπαθώς τον Νούρκιτς. Όσο κι αν ακούγεται δυσάρεστο, ο Παπαγιάννης είναι αυτή την στιγμή σαφώς χειρότερος από τον Όγκαστ, ο οποίος ήταν φανερά ακατάλληλος για οποιονδήποτε ρόλο στην ΕΛ. Ο Ζακ τουλάχιστον είναι λίγο αθλητικός και αξιοπρεπής finisher και με τα δύο χέρια.
Το μεγάλο σοκ θα το πάθω αν όντως ο Παπαγιάννης αντικαταστήσει τον Ίαν. Αν το μπάσκετ παιζόταν με χαρτάκια τύπου πανίνι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Παπαγιάννης είναι ψηλότερος και νεώτερος, άρα κερδίζει τον Βουγιούκα. Αλλά το μπάσκετ παίζεται με μπάλα (την οποία κάτι πρέπει να την κάνεις αντί να την κρατάς από το κοτσάνι), με συμπαίκτες που πρέπει να στηρίξεις και με αντιπάλους που πρέπει να σταματήσεις. Είτε αντικατασταθεί ο Ίαν, είτε κατεβει ο Γκιστ στο 4, ο ΠΑΟ θα παίζει με φροντ λάιν τριών κανονικών παικτών, ενός φερέλπιδα νεαρού που δεν είναι και τόσο νεαρός πια (Μίτογλου) και ενός τύπου που δεν έχει δείξει τίποτα όχι απλά σε υψηλό επίπεδο αλλά στο επαγγελματικό μπάσκετ.
Και μια που είμαι σε μουντ γκρίνιας, δεν καταλαβαίνω ούτε τον ενθουσιασμό για τον Παπαπέτρου. Αν δεν ήταν Έλληνας και αν δεν είχε παίξει στον ΟΣΦΠ, δεν θα συζητούσαμε καν σοβαρά. Δεν θα πω πολλά γιατί τα έχουν πει οι σεβαστοί συμφορουμίτες. Θα πω μόνο τούτο: το παιδί δεν έπαιζε όσο ήθελε στον Ολυμπιακό επειδή ο μέτριος Παπανικολάου είναι πολύ καλύτερος παίκτης. Κι αν αληθεύει ότι κάνει και μούτρα επειδή δεν παίζει στη θέση που του αρέσει, καταλαβαίνει κανείς γιατί δεν έχει κάνει μεγάλες προόδους.
Καταλήγοντας, θυμάμαι έναν φίλο που εξέφρασε "φιλοσοφικές" (μάλλον επιστημονικές/επιστημολογικές στην πραγματικότητα) ενστάσεις σχετικά με το σχόλιό μου που υπενθύμιζε ότι συνήθως τα πράγματα είναι όπως φαίνονται. Αυτό που εννοούσα ήταν ότι οι άνθρωποι πράττουν σοφά όταν υπολογίζουν στο αναμενόμενο. Τα στερεότυπα, όσο ηθικά προβληματικά κι αν είναι, μας βοηθούν να αποφεύγουμε τους κινδύνους. Πχ, όταν έχεις τα δεδομένα για το πώς οδηγούν οι Έλληνες, δεν πας χαλαρός να διασχίσεις το δρόμο από διάβαση πεζών. Εκτός αν πιστεύεις σε θαύματα...
Και είναι πιο εύκολο να πιστεύεις σε θαύματα όταν δεν ρισκάρεις τίποτα, παρά μόνο να κάνεις λάθος στο ιντερνετ. Οπότε, μπορούμε να ελπίζουμε, ενάντια σε όλα τα δεδομένα, ότι ο Παππάς θα παίξει μπάσκετ στα 28, ότι ο Παπαπέτρου θα μάθει να σουτάρει (ή ότι ήξερε αλλά αγχωνόταν), ότι ο Παπαγιάννης είναι μπασκετμπολίστας αλλά το έκρυβε επιμελώς, ότι ο Λασμε που δεν ήταν για σοβαρό ρόλο σε ομάδα ΕΛ στα νιάτα του είναι τώρα, ότι ο Σινγκλετον δεν έκανε και τίποτα που δεν μπορούν να κάνουν ο Μίτογλου και κανας Οκάρο κοκ. Αλλά όλα αυτά είναι μικρά θαύματα. Κι αν γίνουν όλα μαζί, θα είναι ένα τεράστιο θαύμα.
Φυσικά, είναι λάθος να θεωρούμε ότι κάθε παίκτης που έρχεται αντικαθιστά κάποιον που φεύγει, υπό την έννοια ότι πρέπει να κάνει τα ίδια. Είναι σαν να λες ότι το μόνο νόστιμο φάγητο είναι αυτό που γίνεται με τα Χ, Ψ και Ω υλικά. Αλλά το νόστιμο φαγητό σίγουρα θέλει και καλά υλικά. Και ο ίδιος ο προπονητής λέει ότι τα υλικά που θέλει δεν μπορεί να τα αγοράσει. Κι αυτά που του παίρνουν (ή του φορτώνουν - ο Παπαγιάννης, αν έρθει, δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς) δεν είναι από το πάνω ράφι. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, το πιο πιθανό είναι να φάμε κακό φαγητό.