Οκ αληθεια ειναι οτι αν ο ντουραντ ειχε επιλεξει να μεινει οκλαχομα η να παει σπερς θα βλεπαμε μεγαλυτερο ανταγωνισμο.Δεν μπορεις ομως να επιβαλλεις στον καθε παικτη που θα παει ουτε να του επιβαλλεις ποσα θα παιρνει

Ακρίβως τις ίδιες σκέψεις κάνω κι εγώ. Από το 2015 και μετά έχει καταντήσει αηδία (ειδικά στην Ανατολή). Μ' αρέσει που στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας υπήρχαν δημοσιογράφοι και οπαδοί που διαμαρτύρονταν για τη διπλή παρουσία των Λέικερς και των Σέλτικς στους τελικούς. Τώρα, όλα οκ...

Κατά τα άλλα ήταν unfair και κόπηκε η μεταγραφή του CP3 στην πραγματική ομάδα του ΛΑ και έπρεπε να χαραμίσει τα καλύτερα χρόνια της καριέρας τους στα αιώνια λουζέρια της πόλης.... Και όχι τίποτ' άλλο αλλά βλέπω τον μπαμπά Μπολ να ετοιμάζει βαλίτσες για ΛΑ και φοβάμαι τι άλλο θα δουν τα μάτια μας σε αυτή την ρημάδα την ομάδα.

Το Λεικερς-Σελτικς τουλαχιστον ειναι ιστορικο ζευγαρι. Καποιοι θα ξυπνουσαμε να το δουμε οπως κι αν ηταν τα πραγματα στο πρωταθλημα. Να σαι σιγουρος οτι αν οι Λεικερς ειχαν το ροστερ των Γουοριορς και οι Καβαλιερς αυτο των Σελτικς, η τηλεθεαση θα ηταν υψηλοτερη και εδω θα γκρινιαζαμε λιγοτερο.
Νομιζω παντως οτι 3 συνεχομενους τελικους Λεικερς-Σελτικς δεν ειχαμε δει απο την εποχη του Magic και του Bird και μετα(για την εποχη του Russell δεν παιρνω και ορκο-δεν το θυμαμαι).

Οκ αληθεια ειναι οτι αν ο ντουραντ ειχε επιλεξει να μεινει οκλαχομα η να παει σπερς θα βλεπαμε μεγαλυτερο ανταγωνισμο.Δεν μπορεις ομως να επιβαλλεις στον καθε παικτη που θα παει ουτε να του επιβαλλεις ποσα θα παιρνει

Σαφέστατα θα είχαν καλύτερη τηλεθέαση. Πού να συγκριθεί η Βοστόνη ή το ΛΑ με μια ομάδα σαν το Κλίβλενατ που τα περισσότερα χρόνια ήταν 'άνοστη ως αδιάφορη. Προσωπικά, ούτε τώρα με τον Λεμπρόν μου κάνουν αίσθηση να τους δω. Το Μαϊάμι το παρακολουθούσα, αυτούς όχι. Το ζουμί είναι αυτό που γράφει ο φίλος sarounas: φτάσαμε στο σημείο να βαριόμαστε τα πλέι οφ. Δεν ξέρω πως, αλλά καλό θα είναι το ΝΒΑ να δει το θέμα. Αν είναι να έχουν ενδιαφέρον μόνο οι τελικοί, ας κάτσουμε να δούμε την Α1.

Ο Green να θυμίσω ήταν ο τρίτος παίκτης που επέλεξε η ομάδα στο ντραφτ(οι άλλοι δυο δεν είναι πια στην ομάδα). Κανείς, ούτε οι Warriors περίμεναν την εξέλιξη του, ούτε περίμεναν ότι μια ομάδα θα επιλέξει 2 ποιντ γκαρντ και όχι τον Curry. Η τύχη παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.

Δε φταίει το ΝΒΑ και ο Silver που υπάρχουν 2,5 ομάδες ικανές για τίτλο αυτή τη στιγμή. Φταίνε οι άλλες 27,5 . . .

Η τύχη αλλά και η δουλειά που γίνεται με τον κάθε παίκτη. Οι Σπερς ας πούμε έχουν περισσότερη δουλειά από τύχη.

Στο ΝΒΑ ο κόσμος πάει να παρακολουθήσει ένα θέαμα, πάει να δει καρφώματα και τάπες,

Απο την αλλη και το ring chasing των παικτων οσο βρισκονται σε καλη ηλικια σκοτωνει τον ανταγωνισμο.Ποιος θα εκραζε περσι τον Durant αν παρατουσε δικαιολογημενα τον Westbrook και πηγαινε στους Celtics οπου θα ηταν το τελειο φιτ;Θεωρητικα και αυτο ring chasing θεωρειται,αλλα σε πολυ πιο ηπιο βαθμο αφου θα πηγαινε σε ομαδα που ειχε τις προυποθεσεις για κατι καλο,αλλα μονο αν ο ιδιος εδινε το 100%.

Το να κυνηγανε δαχτυλιδι οι Korver Bogut,Deron κτλ το βρισκω πιο λογικο,και σε αυτο ισως θα μπορουσε να κανει κατι το ΝΒΑ με το salary cap,αλλα και παλι αφου ο αλλος ειναι διατεθιμενος να χρυσοπληρωνει τι μπορουν να του πουν;

δηλαδη αν ειχε παει σπερς δεν θα γινοταν το ιδιο αλλα απο πλευρας σπερς με λεοναρντ-ντουραντ-ολριτζ +3 βετερανους αλλ σταρ?

The NBA has a problem that a cap can’t really solve, though. In the NBA, top players determine the team. The difference between a Kevin Durant or Lebron James and a good player like Damian Lillard or Jimmy Butler is colossal. According to basketball-reference’s VORP stat, Lillard and Butler (3.8 and 3.7 VORP respectively) were worth less than half as much as Lebron James (7.6 VORP). A team headlined by Lillard, all other things equal, would win ten less games than one headlined by James. To contextualize this, Lillard has the 14th highest VORP in the league. James has the third. I intentionally didn’t choose Curry’s freakish 9.8 VORP, in case it’s a statistical outlier. So the difference between having one of the fifteen best players in the league and one of the three best players in the league is the difference between the third seed and the eleventh seed in the East.
Obviously, there are a limited number of superstar players in the league. How can you create parity when the acquisition of just one player can produce that many wins? Obviously, the teams with these players would have a great advantage and that’s the way it should be. If you get lucky and score a champion, well, then you win championships. What if you’re a bad team, though? How can you improve?
In a free market, the problem would resolve itself. Star players are a valuable commodity, so you’d have to pay a premium to get them. Buying a Lebron James would cost so much that the team might not be able to afford great players to surround him. Thus, a team without a star could stock up on solid players and compete with Lebron + Junk. Don’t have a superstar? Be smart, and you can still play deep into the playoffs or maybe even win (see 2004 Pistons, whose best player was a defensive specialist and best offensive player was named Chauncey).
By establishing a team cap, the only restriction would be that the huge market Lakers, Knicks, and Bulls couldn’t just drown the opposition. The cap prevents limitless spending, but teams were still forced to make decisions about how to build a team. The Lakers tried to make a “super team” in 2003-4 by acquiring Gary Payton and Karl Malone, but ended up having to play Deveon George for nearly 2000 minutes. Spend a lot on stars, and pay the consequences on the bench.
The individual cap is the root of most of the problems. By capping the total salary a single player can earn, the NBA has established an uneven market for wins. Superstars are severely undervalued. Players on rookie contracts are undervalued. Mid-level players are overvalued. It’s as simple as that.
Let’s go back to that earlier comparison of Damian Lillard to Lebron James. Damian Lillard is worth 10.26 wins over a replacement player, according to basketball-reference. James is worth 20.52 wins more than a replacement player. Imagining every player were suddenly free agents, though, Lillard and James would cost pretty much the same. Teams don’t need to sacrifice to get a superstar. They pay the same amount as pretty much any other good player in the league.
So if Lebron James and Damian Lillard (and Michael Conley for that matter) are all going to be paid the same amount, what sacrifice does a team have to make to get one of the stars? What do they have to give up? Thus, the Warriors, who have a few guys on very friendly contracts, can sign Kevin Durant and give up what? Harrison Barnes? Andrew Bogut?
You can’t even blame the players. Durant and Lebron both know that they are worth way, way, way more than the max contract. How are they going to get that money? If you were going to be paid the same amount to fail consistently in one city or win in another (knowing that a championship will increase endorsement deals, etc.), what would you do? These players are employees just like the rest of us. They want to be paid what they’re worth and to feel like they’re succeeding. If they can’t get paid their value, shouldn’t they at least try to find success?
Since these amazing players are so undervalued, smaller teams are forced to give bigger and bigger money to middling players. Forget Damian Lillard. Michael Conley just got a max deal. Michael Conley, whose 1.7 VORP makes him the 69th best player in the league last year. To exacerbate this problem even more, the league established a salary floor and a moving cap, both of which encourage big contracts for middling players, without the ability to cut talent like you can in the NFL.

Για εμένα η λύση θα ήταν η πλήρης αφαίρεση max συμβολαίου. Νομίζω αυτά τα ποσοστιαία συμβόλαια είναι η καταστροφή. Ελεύθερη αγορά με το υπάρχον καπ. Τότε θα δείτε τον Lebron να παίρνει 50 ή 60Μ επειδή θα υπάρχει ομάδα να του δώσει τόσα και δε θα χωράνε άλλοι. Ή θα δείτε την Utah να δίνει όσα δεν ονειρεύεται αλλού ο Hayward για να μείνει γιατί θα έχει και τα bird rights. Ίσως τότε να μη μαζεύονται όλοι σε μια ομάδα γιατί δε θα γίνεται απλά να αρνηθούν τόσα πολλά λεφτά.

Αναγκαστικά έτσι δε θα ζητάει και 60Μ ο κάθε Bazemore γιατί απλά δε θα χωράει πουθενά για τέτοιο ποσό. θα χεις τους πραγματικά καλούς να πληρώνονται πολύ καλά και τους άλλους να παίρνουν όσα αξίζουν κι όχι παραπάνω.

Για εμένα η λύση θα ήταν η πλήρης αφαίρεση max συμβολαίου. Νομίζω αυτά τα ποσοστιαία συμβόλαια είναι η καταστροφή. Ελεύθερη αγορά με το υπάρχον καπ. Τότε θα δείτε τον Lebron να παίρνει 50 ή 60Μ επειδή θα υπάρχει ομάδα να του δώσει τόσα και δε θα χωράνε άλλοι.

reddit ανάλυση για το cap

Δεν πρόκειται να πάρει τόσα, δεν τον ενδιαφέρουν ούτε τα 25, ούτε τα 60, αν παίρνει 1 δις από τις πωλήσεις παπουτσιών, τις διαφημίσεις sprite και τις ταινίες. Και για να πάρει το 1 δις ξέρει ότι πρέπει να έχει τίτλους.

Ναι αλλά άλλους τους ενδιαφέρει, τον Love μπορεί να τον ενδιέφερε.Τον Bosh κάποτε μπορεί να τον ενδιέφερε αν το Toronto του έσκαγε 40Μ. Άλλο να θυσιάζεις 5-7Μ κι άλλα 15,17 ή 20. Δεν μπορεί να κοστίζει σχεδόν το ίδιο ο Lillard με τον Durant ή τον Lebron αν μείνουν ελεύθεροι.

Διαφωνώ κάθετα. Μιλάμε για διαφορά που μπορεί να φτάσει και τα 60Μ σε 4ετία. Και νομίζω τα υπολογίζουν πολύ τα λεφτά οι Αμερικάνοι.

Δεν ισχύει για όλους αυτό που λες, αλλά για τους πολύ κορυφαίους. Κι αν δεν είναι 60 μπορεί να ναι 40 ή 30. Τεράστια διαφορά και πάλι.

Επίσης αυτό που ανέφερα εξασφαλίζει πως ο καθένας μπορεί να πάρει ότι αξίζει κι όχι να έχουν όλοι το ίδιο ταβάνι παρότι ο ένας κάνει ομάδα contender κι ο άλλος δεν εξασφαλίζει καν πλειοφ.

Το παρών σύστημα με τα συμβόλαια μια χαρά δίκαιο μου φαίνεται, δίνει το (οικονομικό) κίνητρο στους παίκτες να μην αλλάξουν ομάδα ενώ όλες συναγωνίζονται με ίσους όρους. Επίσης δύσκολα μια ομάδα (εκτός των Σπερς ) δεν μπορεί να διατηρηθεί στην κορυφή για χρόνια.
Για μένα πιο μεγάλο είναι το πρόβλημα στα χαμηλά που οι ομάδες έχουν κίνητρο να τερματίσουν όσο χαμηλότερα μπορούν για να πάρουν μια καλή θέση στα ντραφτ.

Το παρών σύστημα με τα συμβόλαια μια χαρά δίκαιο μου φαίνεται, δίνει το (οικονομικό) κίνητρο στους παίκτες να μην αλλάξουν ομάδα ενώ όλες συναγωνίζονται με ίσους όρους. Επίσης δύσκολα μια ομάδα (εκτός των Σπερς ) δεν μπορεί να διατηρηθεί στην κορυφή για χρόνια.
Για μένα πιο μεγάλο είναι το πρόβλημα στα χαμηλά που οι ομάδες έχουν κίνητρο να τερματίσουν όσο χαμηλότερα μπορούν για να πάρουν μια καλή θέση στα ντραφτ.

Προτείνω ν' ανοιχτεί το thread των τελικών να μη σπαταλάμε τον χρόνο μας με αηδίες...

Έχουν τελειώσει ποτέ 4-0 ταυτόχρονα οι τελικοί περιφέρειας?

Η ακόμα καλύτερα, έχουν φτάσει ποτέ στους τελικούς αήττητες και οι 2 φιναλίστ?

Έχουν τελειώσει ποτέ 4-0 ταυτόχρονα οι τελικοί περιφέρειας?

Η ακόμα καλύτερα, έχουν φτάσει ποτέ στους τελικούς αήττητες και οι 2 φιναλίστ?

Δηλαδή τώρα στο ΝΒΑ είναι ευχαριστημένοι με την εικόνα των Playoffs ; Για μένα είναι τουλάχιστον τα πιο αδιάφορα από τότε που άρχισα να παρακολουθώ συστηματικά τη λίγκα.

Τέλειες επιλογές στο ντραφτ και τέλεια συμβόλαια. Λειτούργησαν όπως θα θέλαμε να λειτουργούν κι οι ομάδες που υποστηρίζει ο καθένας. Φαντάζομαι τότε δε θα μας πείραζε. Γενικά αυτό που έκαναν οι Warriors μέχρι τώρα δεν μπορούσε να αποφευχθεί από τη λίγκα. Έδωσαν max στον Durant και έχουν το 15ο payroll στη λίγκα.

Δηλαδή τώρα στο ΝΒΑ είναι ευχαριστημένοι με την εικόνα των Playoffs ; Για μένα είναι τουλάχιστον τα πιο αδιάφορα από τότε που άρχισα να παρακολουθώ συστηματικά τη λίγκα.