τελικα, η τύχη δεν ήταν με το μερος του αγωνιζόμενου λαού....

τελικά τα χημικά σκοτώνουν.....

Καθε δευτερόλεπτο που μένει στην εξουσία η πράσινη συμμορία είναι καταστροφή.

Σήμερα δε δίστασαν να ρίξουν ενάντια στην ηρωική περιφρούρηση του ΠΑΜΕ όλα τα αποβράσματα του παρακράτους.

Αύριο τι θα κάνουν; θα δώσουν εντολή "πυρ";

Πες τα άνθρωπε μου!
Έχω πάθει παράκρουση από εχθές με το ΠΑΣΟΚ. Μιλάμε έχω τρελαθεί!
Δε λέω οτι η ΝΔ θα ήταν καλύτερη, ούτε το θέτω κομματικά. Απλά το ΠΑΣΟΚ έτυχε ( ; ) να είναι αυτό που κάνει ο,τι κάνει και καταστρέφει επί δεκαετίες τη χώρα.

Δεν έτυχε ...πέτυχε...

Το σχεδιο της επιθεσης


Μαρτυριες απο αυτοπτες μαρτυρες-θυματα της επιθεσης

αργοπορημενο σχολιο λογο φορτου εργασιας.

για την οικονομια της συζητησης να δεχτω οτι το πολυνομοσχεδιο ηταν οτι χρειαζοταν η χωρα για να σωθει.
να δεχτω οτι πλεον σωθηκαμε σε οτι εχει να κανει με το δημοσιο χρεος.
αλλα
μεσα σε ενα απογευμα καταφερες να ξεσκισεις τον ελληνικο λαο οσο κανεις αλλος πολιτικος εδω και 40 χρονια.να στειλεις στα ορια της φτωχιας πολλες χιλιαδες ελληνες.
πως τολμας ρε αθλιε τυπε να κυκλοφορεις χαμογελαστος και να μοιραζεις συγχαρητηρια στους βουλευτες πιονια σου που ψηφισαν το πολυνομοσχεδιο οταν ταυτοχρονα εξω απο το θεατρο που δινεις παρασταση εχει χαθει και ανθρωπινη ζωη διεκδικοντας αυτα που νιωθει οτι του εχεις παρει τοσο βιαια.

συγχαρητηρια στον μεγαλο πρωθυπουργο μας που αντιλαμβανεται στο επακρο τι κανει αυτη την περιοδο στον ελληνικο λαο...

Με νυχια και με δοντια κρατιεμαι, να ξερεις...

Ποσες παρωπιδες πια; Ποσος προσηλυτισμος;
Ελεος ρε συ... Ελεος...
Ηρωες στο ΠΑΜΕ . Μπραβο !!!

Γιατί να μην χαμογελάει ρε αρχηγέ? Δεν έσωσε την Ελλάδα από το χρέος ( ) ?
Μήπως παίζει να του κόψει το ρεύμα η ΔΕΗ? Μήπως τα παιδιά του πάνε σχολείο χωρίς βιβλία? Μήπως δεν θα έχει να πληρώσει τις δόσεις του δανείου? Ούτε αυτός ούτε κανένα από τα 300 λαμόγια της Βουλής και οι παρατρεχάμενοι τους (βλ. κομματόσκυλα) έχουν λόγο να στενοχωριούνται. Και πτώχευση να γίνει, αυτοί βολεμένοι είναι. Γιατί λοιπόν να μην χαμογελά?

ΥΓ. Για να μην είμαι απόλυτος, δίνω ένα περιθώριο 10 από τους 300 βουλευτές να μην είναι λαμόγια και όντως να νοιάζονται. Και αυτό όμως με επιείκεια ... (πως λέμε ότι περιμένουμε τον Κέσελ να κάνει μια μεγάλη εμφάνιση με τον Ολυμπιακό, ε κάπως έτσι περιμένω 10 από τους 300 όντως να νοιάζονται για τον τόπο ).

Γιατί δεν ήταν ηρωική η περιφρούρηση του ΠΑΜΕ; Νεκρό άφησε πίσω και 50 τραυματίες,κάποιοι από αυτούς χειρουργήθηκαν κιόλας. πήραν την απόφαση και συγκρούστηκαν ανελέητα με τις ειδικές παρακρατικές δυνάμεις καταστολής διαδηλώσεων ,προσπαθώντας να προστατέψουν τις λαικές κινητοποιήσεις. γιατί δεν αξίζουν τον έπαινο; δε σε καταλαβαίνω.

Ναι οντως ειναι πολυ ηρωικο να προδιδεις για ΑΚΟΜΑ μια φορα το αγωνιστικο κινημα, και να αποτελεις για αλλη μια φορα το οργανο καταστολης που χρησιμοποιει η εξουσια...

Και αυτη η "καραμελιτσα" των παρακρατικων δυναμεων φτανει νομιζω... Εκτος αν θεωρειται παρακρατικη δυναμη η πορεια των Ταξιτζιδων, των συντονιστικων καταληψεων των ΤΕΙ κτλ. , που ειδα με τα ματια μου να "πνιγονται" και να καταδιωκονται απο τους "ηρωες" σας, στην Θεσσαλονικη.

Κολλημενοι και προσηλυτισμενοι. Κακη επιρροη, και αντιπαλος για το λα'ι'κο κίνημα...

Αυτο που λες ειναι πολυ σοβαρο.Υπαρχει καποια ανακοινωση του σωματειου οδηγων ταξι της θεσσαλονικης,η φοιτητικων συλλογων,που να καταγελλουν αυτα που αναφερεις?Προσωπικα μου φαινεται αδιανοητο μελη του ΠΑΜΕ να εχουν στραφει κατα απλων διαδηλωτων.

"εχουν στραφει" με την εννοια της πλατειας Συνταγματος ρε συ... Δεν ειπα πως κοπανουσαν τις αλλες πορειες...
Στην Θεσσαλονικη συγκεκριμενα ειχαν κλεισει τον δρομο προς ολες τις πορειες απο δυτικα που κατευθυνονταν στη Γραμματεια Μακεδονιας Θρακης, το πρωην υπουργειο...

ΟΚ,απλως απ τον τροπο που το διατυπωσες,καταλαβα οτι εννοουσες οτι μελη του ΠΑΜΕ προπηλακιζαν διαδηλωτες.Δεν ειμαι ουτε μελος του ΠΑΜΕ ουτε του ΚΚΕ(προς το παρον),απλως επειδη τυχαινει να γνωριζω πτοσωπα και καταστασεις μεσα σ αυτο το κομμα,ξερω οτι τετοιο πραγμα ουτε εχει συμβει ουτε και θα συμβει ποτε.Προβληματιστηκα αρκετα απ αυτο που εγραψες γι αυτο σε ρωτησα αν υπαρχει καποια σχετικη ανακοινωση.

Αφου, λοιπον, γνωριζεις πραγματα θα ηθελα πολυ να μου εξηγησεις με ποια λογικη το ΚΚΕ κρατησε αυτην την σταση ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ και αυτην την φορα ;;;

Δεν καταλαβαινω τι εννοεις προδοσια.Το κκε περιφρουρει τις διαδηλωσεις του,γνωστο ειναι αυτο.Πολλοι απ αυτους που κατηγορουν το κκε ως συστημικο κομμα,ζητανε προστασια απ την περιφρουρηση του οταν κανουν ντου οι μπαχαλακηδες .Και καλα κανουν βεβαια,κανεις δεν θελει να τρωει ξυλο μονο και μονο επειδη συμμετεχει σε μια διαδηλωση.Απλως δεν καταλαβαινω γιατι μετα πρεπει να επαναλαμβανουν τα χιλιοειπωμενα περι κνατ και οτι το κκε ειναι δυναμη καταστολης.

Ρε συ mephisto... Μονος σου τα λες...
Ας κατσουν στα αβγουλακια τους και ΚΚΕ και ΚΝΑΤ και οι λοιπες δημοκρατικες (εδω γελαμε... ) δυναμεις...
Καμια βουλη, κανενα υπουργειο δεν πρεπει να ειναι υπο την προστασια τους, και κανενα κινημα δεν χρειαζεται το κουμαντο τους...

Αυτη ειναι η προδοσια φιλε μου. Εκεινο το μεσημερι ενα εθνος ( ΟΧΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ !!! ) ηθελε να κανει μια πραξη ανατροπης, και καποιο ΚΚΕ σταθηκε εμποδιο...
Ετσι το βλεπω εγω...

Nαι,αλλα να το δουμε λιγακι πρακτικα το ζητημα.Αυτο που λες οτι ενα εθνος ηθελε να κανει μια πραξη αντροπης εγω προσωπικα δεν το διαπιστωσα.Εγω αυτο που καταλαβα ειναι οτι χιλιαδες κοσμου ηθελε να διαδηλωσει την αντιθεση του σ αυτην την πολιτικη.Αναμεσα σ αυτους βεβαια και καποιοι που μπορει να θεωρουσαν οτι με ενα ντου στην Βουλη θα γινοταν αντροπη της πολιτικης,επανασταση κλπ.Δικαιωμα τους να το νομιζουν.Ομως αυτοι ηταν μερικες εκατονταδες αναμεσα στους χιλιαδες που δεν συμμεριζονται τις ιδιες ιδεες,πρακτικες,τροπους δρασεις κλπ.Επιθυμια της συντριπτικης πλειοψηφιας του κοσμου ηταν να διατρανωσει την αντιθεση του σ αυτην την πολιτικη,να μπει εμποδιο αν αυτο ειναι δυνατον,παντως οχι με τετοιου ειδους πραξεις βιας.Τι θα γινοταν ομως αν μερικες τετοιες ομαδες ειχαν παρεισφρησει στη μεγαλη διαδηλωση,και απο κει εφορμουσαν στη βουλη για να παιξουν ξυλο με τα ΜΑΤ?Να σου πω εγω τη θα γινοταν.Τα ματ και ολες οι δυναμεις καταστολης θα βρισκαν ευκαιρια και αφορμη να ρχισουν να χτυπανε τους διαδηλωτες.Μη ξεχνας οτι στο συνταγμα οι κουκουλοφοροι ειχαν ερθει με πληρη εξαρτηση,χημικά,χειροβομβιδες κροτου λαμψεις,πετρες,λοστους κλπ.Τι θα γινοταν αν οι κουκουλοφοροι ορμουσαν μες στο πληθος?Προπηλακισμοι απλων πολιτων μηπως?Και ο κοσμος φυσικα θα τρομαζε απ το κλιμα τρομοκρατιας και δεν θα ξανακατεβαινε να διαδηλωσει.

Ναι, υπάρχει. Υπάρχει από τον φοιτητικό σύλλογο της Ηγουμενίτσας (μιλάω συγκεκριμένα μιας και εκεί σπουδάζω). Και αυτό φαίνεται σε όλα τα ΤΕΙ όπου και η ΠΚΣ είτε έχει εκδιωχθεί από τις συνελεύσεις (Ηγουμενίτσα, Αγρίνιο) είτε απλά δεν τόλμησαν να πατήσουν σε αυτές (Γιάννενα).

Το τι δουλειά έκανε το ΠΑΜΕ εκείνη την μέρα στην Αθήνα είναι ξεκάθαρο. Το συνοψίζει και σε δήλωση του το κίνημα "Δεν Πληρώνω" στην εξής ανακοίνωση



Δυστυχώς, δεν ήμουν Αθήνα την Πέμπτη και έτσι δεν μπορώ να δώσω κάποια προσωπική μαρτυρία. Απλά όταν βλέπω τους συντρόφους να γυρνάνε από Αθήνα με πατερίτσες και να μου περιγράφουν το ντου που δέχθηκαν από το ΠΑΜΕ τότε βγάζω τα συμπεράσματα μου.

Οκ,αν μπορεις να δωσεις και καποιο λινκ για να διαβασω την ανακοινωση

Δεν λεω,ολα καλα μας τα λενε οι φιλοι του κινηματος "δεν πληρωνω",μονο μην ξεχασουμε να αναφερουμε μια μικρη λεπτομερεια.Με το που αποχωρηε το μπλοκ του "δεν πληρωνω",εμφανιστηκε,στη θεση που αυτο βρισκοταν, η ομαδα των προβοκατορων που τα εκανε ολα μπαχαλο.Αν η περιφρουρηση του ΠΑΜΕ παραμεριζε προς στιγμην,δεν ξερουμε αν θα εκμεταλλευονταν την ευκαιρια αυτοι οι τυποι για να ορμησουν στον κοσμο.Το μελος του παμε βρηκε το θανατο,απο φυσιολογικα αιτια ισως,αλλα μεσα στην αποπνικτικη ατμοσφαιρα που ειχαν δημιουργησει οι φωτιες και οι καπνοι,που μεσα στο πυκνο πληθος,τη γενικη αναστατωση και τον πανικο,δεν θα ταν υπερβολη να πουμε οτι λειτουργησαν σαν ασφυξιογονα.

Εν ολιγοις,για να το συνοψισουμε,οποιος αναλαμβανει να κατεβαζει κοσμο σε μια διαδηλωση,πρεπει να παιρνει και την ευθυνη της περιφρουρησης αυτου του κοσμου,πρεπει να μπορει να το προστατεψει απο διαφορα υποπτα στοιχεια που προσπαθουν να διεισδυσουν αναμεσα στους διαδηλωτες.Ειναι και θεμα υπευθυνοτητας.Οταν καλεις κοσμο,πρεπει να εγγυασαι την ασφαλεια του.

Δυστυχώς, τα πρακτικά των συνελεύσεων δεν έχουν αναρτηθεί ακόμα στο διαδύκτιο αφού το ΤΕΙ τελούσε υπό κατάληψη και ανοίγει την Δευτέρα. Ρώτα όμως όπου θες για την συνέλευση της Παρασκευής και την σύσσωμη αντίδραση του συλλόγου (όλων των φοιτητών όμως) και θα σου πουν.



Ασφυξιογόνα? Μας δουλεύεις αδελφέ? Πετρίδια ναι, μολότοφ ναι, ΑΚ ναι. Ασφυξιογόνα όχι. Αρχικά δεν είχαμε καν μάσκες (οι περισσότεροι τουλάχιστον καθώς κάποιοι σίγουρα είχαν μεριμνήσει). Κατά δεύτερον αν πετάγαμε ασφυξιογόνα γιατί η πλατεία φώναζε "ΚΚΕ του κόμμα σου χαφιέ"?

Μήπως γι' αυτό?



Ή γι' αυτό?



Και τα δύο videos είναι απείρου κάλλους.

Στο 1ο δείχνει το ΠΑΜΕ ποιον θεωρεί αντίπαλο του. Όποιος έχει κατέβει σε πορείες ξέρει πως το μέτωπο το έχεις στραμμένο στον αντίπαλο σου και από πίσω σου έχεις αυτούς που εμπιστεύεσαι. Το ΠΑΜΕ είχε πρόσωπο σε ολόκληρη την διαδήλωση και την πλάτη στα ΜΑΤ και την Βουλή. Ξεκάθαρα πράγματα. Επίσης, με ποιο δικαίωμα το ΠΑΜΕ (ή οποιαδήποτε άλλη ομάδα) θα κρίνει το πλησιάσει την Βουλή? Τους ανήκει ο χώρος? Γιατί τους διώχνει όλους (Ταξί, ΠΟΕ-ΟΤΑ, Δεν Πληρώνω)?

Στο 2ο απλά φαίνεται ο "σεβασμός" στην ανθρώπινη ζωή. 10 εναντίον ενός και τον πετάνε κάτω από την ταράτσα.

Πάρε άλλο ένα βίντεο που δείχνει την διάθεση του ΠΑΜΕ:



Πάρε και ένα κειμενάκι από τους αντιρεπόρτερ:

http://epitropesdiodiastop.blogspot.com/20...11_27.html#more

Απορία:

Αφού το ΚΚΕ έχει πάψει να συγκρούεται με την αστυνομία από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου (τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον και μπορεί και περισσότερα), δεν φακελώνονται μιας και είναι μέλη κοινοβουλευτικού κόμματος και αφού οι φασίστες (και δεν μιλάω για ντεμέκ φασίστες στυλ ΛΑ.Ο.Σ. αλλά για Χρυσαυγήτες) δεν ασχολούνται μαζί του, τότε τι τα θέλουν τα παλούκια και τα κράνη? Συνδύασε αυτή την απορία με το που είχαν στραμμένο το πρόσωπο τους τώρα. Βγαίνει νόημα?

Συμπέρασμα: Ο εχθρός είναι ένας και είναι κοινός. Το κράτος και ο καπιταλισμός. Δεν είναι ούτε το ΚΚΕ ούτε οι φασίστες (παρά μόνο φυσικά σε επιμέρους καταστάσεις που δρουν ως μακρύ χέρι του κράτους και του καπιταλισμού).

Αλλά αν είναι κάθε φορά που κατεβαίνει το ΠΑΜΕ σε κοινή πορεία με το υπόλοιπο κίνημα να περιφρουρεί την Βουλή και να ρίχνει άπειρο ξύλο σε όλη την υπόλοιπη πορεία καλύτερα να κάνετε πορεία χωριστά. Να χάνεται στους Αέρηδες και στο Μοναστηράκι ως συνήθως και να χαζεύει τα αρχαία. Τουλάχιστον έτσι το κίνημα απλά δεν ασχολείται με αυτούς και επικεντρώνεται στα σημαντικά. Γιατί τώρα αντί να ασχολούμαστε με τα σημαντικά, έχει ανοίξει πόλεμος με το ΚΚΕ σε όλη την Ελλάδα που ναι μεν έχει ανοίξει δικαιολογημένα (αφού βγαίνουν και μιλάνε για προβοκάτορες μετά τα όσα κάνανε) αλλά είναι και ήσσονος σημασίας μπροστά στον σημαντικό πόλεμο. Τον ταξικό.

Μπερδεύτηκα, ήσουν ή δεν ήσουν την Πέμπτη στην πορεία τελικά??

Είπα πως δεν ήμουν, έτσι δεν είναι? Ο πρώτος ενικός πηγαίνει στο ότι ακόμα και αν για τον α' ή β' λόγο δεν ήμουν κάτω την Πέμπτη (κάποιος έπρεπε να φυλάει την κατάληψη του ΤΕΙ), δεν παύει να θεωρώ τον εαυτό μου ένα με τους συντρόφους μου που ήταν κάτω. Όσον αφορά για το περιεχόμενο των όσων είπα απλά ξέρω το τι είχαν πάνω τους οι σύντροφοι μου καθώς και πως έχουμε κατέβει σε διάφορες άλλες πορείες (έχω κατέβει σε αρκετές, ασφυξιογόνο δεν έχω δει ποτέ μου, ούτε ΑΚ έχω δει αλλά ξέρω πως χρησιμοποιούμε).

Δεν ξερω τι καναν οι συντροφοι σου,παντως αναμεσα σ αυτους που πεταγαν πετρες και μαρμαρα στα κεφαλια των ανθρωπων της περιφρουρησης(μια αθωα και αυθορμητη εκδηλωση διαμαρτυριας!),υπηρχαν και αυτοι με κανονικο εξοπλισμο,ντε φακτο.Και το κλεινω εδω γιατι η συζητηση δεν βγαζει πουθενα.



Πες μου ποιες φοιτητικες παραταξεις στη σχολη σου υιοθετουν αυτην την αποψη για τα γεγονοτα.Φανταζομαι καποια ανακοινωση θα χουν βγαλει για να ενημερωσουν τους φιλους και ττα μελη τους.

Πάντως, εγώ είδα ανοιγμένα κεφάλια και σύντροφο με πατερίτσες από μάρμαρα που πέταξαν μέλη του ΠΑΜΕ. Τέσπα. Η συζήτηση όντως δεν βγάζει πουθενά. Δεν ήταν και σκοπός μου να κάνω θέμα απλά να αναφέρω πράγματα που έμαθα (από Αθήνα) και πράγματα που είδα (από Ηγουμενίτσα) ως αντίλογο σε όσα διάβασα. Γιατί και στην Ηγουμενίτσα τα ίδια κάνανε. Δεν άφησαν κανέναν να χαιρετίσει την συγκέντρωση (ούτε καν τον φοιτητικό σύλλογο που είχε ψηφίσει να βρίσκεται σε κοινή συγκέντρωση). Μάλιστα, με την περιφρούρηση μπήκαν και μπροστά από τον φοιτητικό σύλλογο με αφορμή πως θέλουν να "προστατέψουν" την συγκέντρωση.

Τέσπα. Όλα αυτά δεν τα λέω με καμία εμπάθεια. Δεν πιστεύω πως η βάση του ΚΚΕ ή του ΠΑΜΕ υποστηρίζει της πρακτικές της ηγεσίας. Απλά ίσως δεν τις έχει ψιλιαστεί ακόμα.



Η μοναδική άλλη παράταξη στο ΤΕΙ Ηγουμενίτσας είναι η Πρωτοβουλία Φοιτητών, η οποία μάλιστα αυτή κατέβασε την πρόταση για να καταδικάσει τα όσα έκανε το ΠΑΜΕ την Πέμπτη. Υπερψηφίστηκε με μεγάλη διαφορά (100 κάτι ή 80 κάτι υπέρ, δεν θυμάμαι καλά, και 19 εναντίον). Χαρακτηριστικό πως και η μερίδα φοιτητών που δεν ανήκει σε καμία παράταξη (ούτε στο στέκι) καταφερόταν εναντίον της ΠΚΣ καθ' όλη την διάρκεια της συνέλευσης. Ελάχιστοι ήταν οι φοιτητές που εκείνοι την μέρα δεν έκραξαν την ΠΚΣ για όσα είχαν γίνει

Δεσμευτηκα χθες το βραδυ να απαντησω, αλλα δυστυχως (ευτυχως βασικα για μενα) με καλυψε σχεδον πληρως ο φιλος μου Nuntius, οποτε μαλλον δεν εχω να πω τιποτα παραπανω...

Η ενσταση μου ειναι αυτο που διατυπωσα πολλες φορες πριν , και θα την επαναλαβω. Τι σκατα ηθελε το ΠΑΜΕ και φυλουσε την πορεια/την Βουλη/και γω δεν ξερω τι αλλο, σαν να ηταν τσιφλικι του;

Η κατασταση παντως δειχνει οντως να πηγε εκει που την ηθελαν οι ''μεγαλοι", καθως για αλλη μια φορα η "μαχη" εχασε τον ταξικο της χαρακτηρα, και εγινε μικροπολιτικη και κομματικη!!!


Τελος και απο μενα στο θεμα....

poor folks aint got a chance unless they organise

Προφανώς. Απλά υπάρχει μια αισθητή διαφορά μεταξύ αυτό-οργάνωσης και κομματικού μαντριού

Βόμβα μεγατόνων: Ξεκινούν άμεσα οι γεωτρήσεις νότια της Κρήτης!


Γεωστρατηγική-ενεργειακή "βόμβα" μεγατόνων εξερράγη στην Βουλή πριν λίγα λεπτά, με τον βουλευτή της Ν.Δ. Πάνο Παναγιωτόπουλο να την "απασφαλίζει" και τον υφυπουργό ΠΕΚΑ, Γιάννη Μανιάτη να υπόσχεται ότι "σκάει" εντός των επόμενων ημερών: Ο βουλευτής της Ν.Δ. και πρώην υπουργός, ζήτησε από την κυβέρνηση "να ξεκινήσει άμεσα ...
γεωτρήσεις νότια της Κρήτης, όπου σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει, το κοίτασμα είναι μεγαλύτερο από αυτό του "Οικοπέδου 12" στην Κύπρο".
Δηλαδή απαίτησε να μην περιοριστούμε στους διαγωνισμούς αλλά να προχωρήσουμε σε γεωτρήσεις άμεσα,ακολουθώντας την τακτική του αείμνηστου Εθνάρχη, προέδρου της Κύπρου,Τάσσου Παπαδόπουλου.
Άμεση ήταν η απάντηση του παριστάμενου υφυπουργού Γιάννη Μανιάτη (γιατί κάτι μας λέει ότι δεν ήταν τυχαία ούτε η ομιλία του Π.Παναγιωτόπουλου, ούτε η παρουσία του Γ.Μανιάτη, ο οποίος είπε ότι "Aναφορικά με αυτά που είπε στην ομιλία του ο Π.Παναγιωτόπουλος, έχω να πω ότι σε λίγες ημέρες νομίζω ότι θα έχουμε καλές ειδήσεις προς την κατεύθυνση αυτή". Στην συζήτηση παρενέβη και ο προεδρεύων της συνεδρίασης αντιπρόεδρος της Βουλής Γ.Νιώτης, ο οποίος είπε ότι "Νομίζω προς αυτή την κατεύθυνση ήταν και η ομιλία του Γ.Παπανδρέου χθες".
Το σημαίνουν όλα αυτά; Το defencenet.gr είχε αποκαλύψει ότι στην συνάντηση στο προεδρικό μέγαρο στις 6΄Νοεμβρίου είχε τεθεί από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και τότε πρωθυπουργό το θέμα των πετρελαίων και ακριβώς για αυτό ήθελε να μην πηγαίναμε άμεσα σε εκλογές στις 4 Δεκεμβρίου, όπως ζητούσε ο Α.Σαμαράς, αλλά να αναβληθού γιατί "Έχουμε το θέμα των πετρελαίων και του φυσικού αερίου να διαχειριστούμε".
Σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου της Κρήτης Α.Φώσκολο, η αξιολόγηση γεωλογικών, γεωχημικών και λοιπών γεωστοιχείων, μας υποδεικνύει την ύπαρξη μεγάλων αποθεμάτων υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης της τάξεως των 20 -22 δισ. βαρέλια πετρέλαιο, ενώ σε αυτά μπορούν να προστεθούν και περίπου 20 δισ. βαρέλια πετρελαίου που βρίσκονται στη ζώνη του Ηροδότου, δηλαδή 150 -175 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Ιεράπετρας.
Οι πληροφορίες του defencenet.gr αναφέρουν ότι υπάρχει ... έξωθεν πίεση για "άμεση έναρξη γεωτρήσεων" και μάλιστα ήδη έχει βρεθεί και η εταιρεία που θα τις κάνει. Πιο απλά, μέχρι το καλοκαίρι η Ελλάδα "θα τρυπήσει" νότια της Κρήτης σε ένα κοίτασμα το οποίο δείχνει να είναι το τριπλάσιο εκείνου της Κύπρου. Με εγγυήσεις ασφάλειας να δίνονται τόσο από τις ΗΠΑ, όσο και από την Γαλλία, που θέλουν πάση θυσία να προχωρήσει άμεσα το porject...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr


Δε γ...νται λέω γω. Δούλεμα μες στα μούτρα μας ρίχνουν οι απατεώνες. Τώρα μες στην κρίση θα τα βρουν όλα και θα τα δώσουν για πενταροδεκάρες γιατί φαντάζομαι, θα μας πούνε: δυστυχώς είμαστε υπό καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας.

ΝΔ: μαύροι, καθαρματάρες, προσκυνημένοι,γατάκια. μετά και τα σημερινά ξεφτιλίκια μπαίνουν με ορμή προς την τελική ευθεία για τον τελεσίδικο πολιτικό τους θάνατο, που τον αξίζουν δικαιωματικά και πέρα ως περα.

1) το Μαυρο Μέτωπο 2)τα εργατικά κόμματα 3) they say in Athens city there are no neutrals there

Cute.

Το άγαλμα-σύμβολο των Βρυξελλών ντύθηκε ... τσολιάς!



Στολή τσολιά φόρεσαν οι Βέλγοι στο άγαλμα-σύμβολο αντίστασης της πρωτεύουσάς τους ως ένδειξη συμπαράστασης στους Έλληνες για την κρίση χρέους που η χώρα τους καλείται να αντιμετωπίσει.

To εν λόγω μπρούτζινο άγαλμα, το οποίο απεικονίζει ένα μικρό αγόρι που ουρεί και έχει αποκτήσει το όνομα «Manneken Pis» («ο κατρουλής»), θεωρείται σύμβολο αντίστασης, καθώς ο θρύλος θέλει το παιδί ενός δούκα να ουρεί εναντίον των εισβολέων που πήγαν να ανατινάξουν τα τείχη της πόλης.

Από το 1659, οπότε και διασώθηκε από τον βομβαρδισμό των Βρυξελλών, ο «κατρουλής» έχει γίνει σήμα-κατατεθέν της πόλης και αγαπημένη συνήθεια των Βέλγων είναι να τον ντύνουν κατά καιρούς με στολές, με αποτέλεσμα το «μπρούτζινο αγόρι» να έχει έως σήμερα περισσότερες από 800 «μεταμφιέσεις» στο ενεργητικό του.

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Plaisirs d' Hiver», που διεξάγονται αυτές τις ημέρες στις Βρυξέλλες, οι Βέλγοι έντυσαν το σύμβολο της πρωτεύουσάς τους με στολή τσολιά, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο τη συμπαράστασή τους προς τους Έλληνες για την οικονομική κρίση της χώρας τους και, ταυτόχρονα, δίνοντας την απάντησή τους προς τις διεθνείς χρηματαγορές.



Πηγή:http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=16501:the-agalmasymvolo-brussels-dressed-tsolias&catid=70:cult&Itemid=104

κατα 40% αυξηθηκαν οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα του Μαυρου Μετώπου και των Μνημονιων.σημαινει αυτό όμως ότι είναι βίαιοι οι εκπρόσωποι του Μαυρου Μετωπου; όχι βέβαια.βιαια είνα μονο τα κωλόπαιδα της Αριστερας...

"Noμοθετική πρωτοβουλία για τις διαδηλώσεις σε σχέση με τη λειτουργία της πόλης προτίθεται να δημοσιοποιήσει τις επόμενες ημέρες ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καμίνης. Για τη σύνταξη του συγκεκριμένου νομοσχεδίου έχει εργαστεί επιτροπή του δήμου και θα κατατεθεί ως νομοθετική πρόταση στην κυβέρνηση για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων στο κέντρο. Στόχος του δήμου είναι να καταστεί «η Αθήνα αυτόνομος τουριστικός προορισμός».

Οπως τόνισε ο κ. Καμίνης μιλώντας στη χθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, οι καταστροφές μετά από κάθε διαδήλωση στην Αθήνα είναι ανυπολόγιστες τόσο σε υλικό επίπεδο όσο και στη φήμη της πόλης. Εριξε ευθύνες μάλιστα στην αστυνομία τονίζοντας ότι συχνά στις συγκεντρώσεις στο κέντρο της πόλης συμμετέχουν ελάχιστα άτομα, «αλλά η αστυνομία δεν τους περιορίζει στο πεζοδρόμιο, όπως οφείλει». Ο κ. Καμίνης επεσήμανε ότι συχνά κλείνουν το κέντρο ελάχιστα άτομα που «παριστάνουν τους προστάτες των εργαζομένων και δεν λαμβάνουν υπόψη τους ότι εργαζόμενοι είναι και αυτοί που χάνουν τη δουλειά τους όταν κλείνουν τα καταστήματα του κέντρου». Ο δήμαρχος Αθηναίων ανέφερε μάλιστα ότι υπάρχουν δυνάμεις που λειτουργούν συνειδητά στην κατεύθυνση της καταστροφής της πόλης, αλλά και της χώρας. «Οι πολίτες αν γνώριζαν ακριβώς πόσο κινδυνεύουμε να περιθωριοποιηθούμε με αυτές τις τακτικές δεν θα έδειχναν καμία ανεκτικότητα» τόνισε χαρακτηριστικά." (από ρεπορτάζ της σιχαμένης " Καθημερινής")

Ποιος πρότεινε ως δήμαρχο τον τύπο που τολμά να ισχυρίζεται τα παραπάνω; ποιος πρότεινε ως δήμαρχο τον τύπο αυτό που τολμά να βλέπει την αιτία του κλεισίματος των καταστημάτων στους...διαδηλωτές και όχι στην εφαρμογή των Μνημονίων;

μα φυσικά ο κ. Κουβέλης, η κατοικίδια ....."Αριστερά" (;;;;;;;;) του συστήματος, που προμοτάρεται με τα χίλια από τα νεοναζί συστημικά ΜΜΕ μήπως και υποδεχθεί αυτός τα κομματια του αποσυντιθέμενου ΠΑΣΟΚ.

Δε θα τους περάσει! τα πράγματα εχουν ξεκαθαρίσει όσο ποτέ άλλοτε τα τελευταία 40 χρόνια. Από τη μια όλοι όσοι δέχονται την παραμονή στην ΕΕ και την υποχρέωση αποπληρωμής των τοκογλύφων και συγκροτούν το Μαυρο Μέτωπο (ΠΑΣΟΚ,ΝΔ, ΛΑΟΣ,ΔΗΣΥ,ΔΗΜΑΡ, Οικολόγοι), από την άλλη τα εργατικά κόμματα ( ΚΚΕ,ΑΝΤΑΡΣΥΑ). δεν υπάρχει πλέον απολύτως κανένα νόημα να φύγει κάποιος απογοητευμένος από το ΠΑΣΟΚ Α' για να πάει στο ΠΑΣΟΚ Β'.οι ενδιάμεσοι σχηματισμοί τελειώσανε.

εντάξει είναι τελειωμένος ό,τι κι αν πει, ό,τι κι αν κάνει, αλλά:

ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ το φοβήθηκαν το δημοψήφισμα και μετέδωσαν μήνυμα στο λαό ότι δεν ήταν έτοιμοι για τη μεγάλη μάχη όπου ο λαός θα τοποθετούνταν :ναι ή όχι στο ευρώ. ηττοπαθής στάση.

"Τον τελευταίο καιρό υπάρχει μεγάλος προβληματισμός για τις «πολεμικές» συνθήκες που συνδιαμορφώνουν στο κέντρο της Αθήνας συνεχόμενες διαδηλώσεις, βίαια επεισόδια και απεργίες, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη εγκληματικότητα. Η συζήτηση επεκτείνεται ανάμεσα στα άλλα και στο πώς αυτές οι συνθήκες επιδρούν στον τουρισμό. Συνήθως δε καταλήγει στο αυτονόητο… Οτι η πόλη ως προορισμός χάνει καθημερινά πόντους σε όρους ανταγωνιστικότητας, ελκυστικότητας, ποιότητας. Στη συζήτηση για το πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση, είναι αναγκαίο να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Να εντοπίσουμε το πρόβλημα στην πηγή του. Και αυτό είναι, ότι η πόλη δεν διαθέτει καν τα στοιχειώδη για να μπορεί να θεωρείται ποιοτικός τουριστικός προορισμός. Εξειδικεύω ενδεικτικά σε τρεις από τις πιο σοβαρές ελλείψεις.

Ασφάλεια. Ολόκληρα τετράγωνα στα πέριξ της Ομόνοιας, το Πολυτεχνείο και το Ιστορικό και Αρχαιολογικό Μουσείο, η περιοχή γύρω από την πλατεία Βικτωρίας, εσχάτως και η Τριλογία Ακαδημίας, Πανεπιστημίου και Εθνικής Βιβλιοθήκης και πολλές περιοχές ακόμα είναι κατειλημμένες από ομάδες χρηστών και διακινητών ναρκωτικών, όλες τις ώρες της ημέρας. Ομοίως διευρύνονται οι πιάτσες πορνείας, όπως και οι απροσπέλαστες περιοχές γκέτο.

Αξιοπιστία προορισμού. Είναι σύνηθες πλέον, ένα συνέδριο για παράδειγμα, που έχει προγραμματιστεί εδώ και αρκετούς μήνες να ακυρώνεται την τελευταία στιγμή, ειδικά αν για τη διεξαγωγή του έχει επιλεγεί ξενοδοχείο του Κέντρου. Εκεί έχουν οδηγήσει οι διαρκείς διαδηλώσεις. Οι απεργίες των μέσων μεταφοράς. Οι καταλήψεις δημόσιων χώρων. Οι συνεχόμενες συντονισμένες προσπάθειες να σαμποταριστεί η ομαλή τουριστική κίνηση ως «εργαλείο» διεκδίκησης από μειοψηφίες. Κατάσταση, που συμπαρασύρει και την εμπορική δραστηριότητα, πράγμα που επίσης αποβαίνει εις βάρος του τουρισμού.

Υποδομές. Αλλο ένα τεράστιο κενό, που υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα της Αθήνας και μαζί, τη δυνατότητα ανάπτυξης κάποιων ειδικών μορφών τουρισμού. Μένω στο παράδειγμα του συνεδριακού τουρισμού. Αυτή τη στιγμή περιμένουμε να είναι η πόλη μας ελκυστική για τη διοργάνωση συνεδρίων τη στιγμή που ούτε Μητροπολιτικό Συνεδριακό Κέντρο διαθέτει, ούτε και τα μεγάλης δυναμικότητας ξενοδοχεία στο Κέντρο μπορούν να αξιοποιηθούν με σιγουριά, εξαιτίας των συχνών απεργιών, διαδηλώσεων και επεισοδίων.

Αυτά τα τόσο στοιχειώδη για έναν σύγχρονο τουριστικό προορισμό θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένα για την Αθήνα, ιδίως μετά την ώθηση που κέρδισε ως πετυχημένη διοργανώτρια των Ολυμπιακών Αγώνων. Η πραγματικότητα, που κάποιοι επιμένουν να εξωραΐζουν και να παραποιούν είναι πως ΔΕΝ θεωρούνται. Παγιώνονται στην τουριστική αγορά ως σίγουρες ελλείψεις. Θεωρείται πλέον δεδομένο ότι ΔΕΝ μπορούμε να τα παρέχουμε. Και αυτό είναι απαράδεκτο να συνεχίζεται.

Είναι ξεκάθαρο πως ό,τι έχει γίνει μέχρι σήμερα την τελευταία διετία για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της πρωτεύουσας έχει αποδώσει πλημμελώς. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άργησε να αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης. Με άγνοια κινδύνου θέσπιζε προγράμματα για την ενίσχυση του προφίλ της πόλης ως προορισμό Σαββατοκύριακου και λογιζόταν, πως μια κάποια πτώση δεν θα πρέπει να μας ανησυχεί, διότι είναι αναμενόμενη λόγω της κρίσης…. Μια πτώση, που να τονίσω, δεν ήταν καθολική. Αντίθετα, είχαμε αύξηση της τουριστικής κίνησης σχεδόν σε όλη την περιφέρεια.

Παράλληλα, οι αλλεπάλληλες συσκέψεις επί συσκέψεων που γίνονταν και μάλιστα υπό τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με κεντρικά πρόσωπα της κυβέρνησης με θεσμικό ρόλο να αναλαμβάνουν την ευθύνη των χειρισμών για το ιστορικό Κέντρο δεν απέδωσαν. Απέφεραν μηδενική πρόοδο. Ετσι μέχρι σήμερα, ο αρμόδιος υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού ακόμα βγαίνει και λέει ότι «η Αθήνα είναι μαύρη τρύπα για τον τουρισμό μας». Συνεχίζει να περιγράφει δηλαδή το πρόβλημα. Δεν λέει όμως ότι επί δύο χρόνια δεν έγινε τίποτα για να κλείσει αυτή η τρύπα. Ή έστω να συμμαζευτεί, αλλά αφέθηκε συνειδητά να μεγαλώνει… Ζητούμενο λοιπόν τώρα είναι να εκκινήσει μια συντονισμένη προσπάθεια που θα την κλείνει. Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο αδράνειας και παθητικότητας. Ελληνικός τουρισμός δεν νοείται χωρίς την πρωτεύουσα. Αυτό θα πρέπει να γίνει άμεσα κατανοητό.

Δύο κινήσεις θεωρώ ως αφετηρία για την αντιστροφή της σημερινής κατάστασης. Η πρώτη αφορά στην κατάρτιση αυτόνομου στρατηγικού σχεδιασμού, που θα ανανεώνει την ταυτότητα της Αθήνας ως προορισμού, θα θέτει συγκεκριμένους αναπτυξιακούς στόχους και θα εξασφαλίζει τα στοιχειώδη, στα οποία υπάρχει σήμερα υστέρηση. Η δεύτερη αφορά συλλογικές, διακομματικές εκφράσεις καλής θέλησης, ότι μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τον τουρισμό σαν μια συλλογική μέριμνα και κοινό καθήκον. Σε αυτό το πλαίσιο έχω ήδη προτείνει ένα μορατόριουμ ανάμεσα στα κόμματα, τους συνδικαλιστές, τον Δήμο Αθηναίων και τους φορείς του τουρισμού, για τον εξορθολογισμό των διαδηλώσεων και την αποκλιμάκωση της έντασης που προκαλούν σε κάθε επίπεδο οικονομικής δραστηριότητας.

Το εύρος των προβλημάτων της Αθήνας δεν λύνεται ούτε με ευχολόγια και ωραίες ιδέες, ούτε με πολιτικάντικους ελιγμούς για να κερδίσουμε λίγο χρόνο. Χρόνος δεν υπάρχει καθόλου."





το ανωτερω ξερατό το εξέμεσε σήμερα η όλγα κεφαλογιάννη, βουλευτής της ΝΔ , στο όργανο του νεοναζισμού , τη σιχαμένη "Καθημερινή". οι ...διαδηλώσεις της φταίνε λοιπόν της λεγάμενης και ζητάει ...μορατόριουμ, δηλαδή υποταγή του αγωνιζόμενου λαού στο νεοναζιστικό πρόγραμμα της μαζικής φτωχοποίησης.

το έχω ξαναγράψει στο παρελθόν, θα το επαναλάβω και πάλι. δεν υπαρχει απολύτως καμία ελπίδα από καμία έκφραση του Μαύρου Μετώπου. είναι όλοι τους εχθροί του λαού, λυσσασμένα σκυλιά στην υπηρεσία της ντόπιας μεγαλεργοδοσίας και της διεθνούς τοκογλυφίας. θέλουν να μας λιώσουν.

μόνη ελπίδα: τα εργατικά κόμματα, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΚΚΕ.

(και ένα ειδικότερο σχόλιο: έχει γίνει αντιληπτό , πιστεύω, ότι έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια η ιδεολογική προετοιμασία για να έρθει περιορισμός-απαγόρευση στο δικαίωμα της διαδήλωσης. οι μεγάλες συγκρούσεις είναι μπροστά μας)

Κι αυτός που της πήρε τη συνέντευξη δε τη ρώτησε: Καλά κυρά μου εσύ πολιτικός δεν είσαι? Αντί να πας να δεις τί θέλουν αυτοί που διαδηλώνουν έρχεσαι και μας λες ότι χαλάν τις μπίζνες των φίλων σου των ξενοδόχων?

Δεν έχουν το θεό τους οι άνθρωποι. Κι αυτό το πράμα με τον τουρισμό τα τελευταία χρόνια τί είναι? Έχουν αποβιομηχανοποιήσει πλήρως τη χώρα και στρέφουν τους πάντες στον τουρισμό. Και καλά αυτοί με τα ξενοδοχεία. Οι άλλοι τί θα κάνουμε? Θ' ανοίξουμε φαστφουντάδικα, εστιατόρια, κλαμπ και μπου@#$%λα? Εκεί θα την καταντήσουνε τη χώρα?

φίλε bballbill δεν ήταν συνέντευξη αλλά αρθρο που δημοσιεύτηκε στο φιλόξενο -για όλους τους νεοναζί- χώρο της "Kαθημερινής". εάν ήταν συνέντευξη πάντως η πιο πιθανή ερώτηση θα ήταν "και η επίσημη πολιτεία τι κάνει για να αντιμετωπίσει τη μάστιγα των διαδηλώσεων , που διώχνει τους λατρεμένους μας τουρίστες;μήπως το έχετε καθυστερήσει το ζήτημα;" πρόκειται για το πιο έξαλλο έντυπο του νεοναζισμού και της αντεπανάστασης στη χώρα.


Πάντως από τον Οκτώβριο του 2009 πέρασαν ήδη δύο χρόνια όπου έγιναν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ. Μπορούμε να κάνουμε μια σούμα και να δούμε ότι το Μαύρο Μέτωπο οδηγεί στον πιο απόλυτο και εφιαλτικό παροξυσμό και τα τέσσερα βασικά και αλληλοεπηρρεαζόμενα ζητήματα:


1) Το Κοινωνικό Ζήτημα: πάμε για μαζική εξαθλίωση πλέον. η ανεργία είναι κοντά στο 25%, όλοι οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν μειωθεί,ενώ οι τιμές αυξήθηκαν λόγω αύξησης ΦΠΑ ,οι νεοαστεγοι πληθύνονται , το ίδιο και τα συσσίτια. σταδιοδρομίες μένουν στη μέση, οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν ήδη κατά 40%, το ίδιο και το κύμα μετανάστευσης. λογικά θα αυξηθεί και η εγκληματικότητα.


2) Το Δημοκρατικό Ζήτημα, το ζήτημα της Λαικής Κυριαρχίας: μια τέτοια πολιτική μαζικής εξαθλίωσης δεν μπορεί εύκολα να περάσει με ανεπηρρεαστο το πολίτευμα της Λαικής Κυριαρχίας. για να γίνω πιο ακριβής: σε τέτοια πολιτική αντιστοιχεί με "φυσικό τρόπο " το πολίτευμα της Δικτατορίας. βρισκόμαστε σε πορεία μετάβασης: οι εκλογές δεν έχουν καταργηθεί ακόμα, αλλά πάνε όλο και προς τα πίσω και ενώ είναι ήδη από το ...Φλεβάρη του 2010 φανερό ότι για άλλα ΔΕΣΜΕΥΤΗΚΑΝ και αλλα ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ. τα δημοψηφίσματα δεν έχουν καταργηθεί ακόμα, αλλά όταν ο GAP-για λόγους που δεν είναι της παρούσης-προσφεύγει σε αυτά το υπερσύστημα τον κατασπαράσσει σε μια βδομαδούλα. ακούγονται με ...σοβαρότητα απίστευτες φασιστοατάκες του στυλ "η ευρωπαική προοπτική της χώρας είναι πολύ σοβαρή επιλογή για να τεθεί σε δημοψήφισμα" που προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την αντίληψη ότι υπάρχουν ζητήματα για τα οποία ο Κυρίαρχος Λαός δεν είναι αρμόδιος-ώριμος να αποφασίσει. η απεργία δεν έχει καταργηθεί ακόμα (από το Σύνταγμα) , αλλά έχει καταργηθεί (από τα Δικαστήρια) που δεν έχουν έλεος να βρίσκουν παντού "παρανομίες" και "καταχρηστικότητες". η διαδήλωση δεν έχει καταργηθεί ακόμα, αλλά πλέον κάθε μεγάλη διαδήλωση είναι πεδίο μάχης , με τόνους χημικής καταστολής και το προφανέστατο υπονοούμενο να είναι : " εάν δε φοβάσαι για τη ζωή σου, κατέβα κωθώνι"


3) Το Ζήτημα της Εθνικής Ανεξαρτησιας: ενώ σκοπός είναι να πεθάνουν οι Έλληνες για να αποπληρωθεί η διεθνής τοκογλυφία , προφανές είναι ότι το ξένο πολιτικό προσωπικό της διεθνούς τοκογλυφίας θα ασκήσει τεράστιες πιέσεις και θα προσπαθήσει να γίνει ο ρυθμιστής. σε τελευταία ανάλυση πρέπει να βοηθήσουν και το εγχώριο Μαύρο Μέτωπο: θα πέρναγε άραγε αυτή η πολιτική το ίδιο γρήγορα εάν δεν σφυροκοπούσε κάθε μέρα πέρα από το εγχώριο Μαύρο Μέτωπο και η συμμορία Μέρκελ, Σόιμπλε, Τρισέ, Σαρκοζί κτλ;


4) Το Πολιτισμικό Ζήτημα: αυτή η πολιτική της μαζικής εξαθλίωσης δεν μπορεί να περάσει εάν βρει απέναντί της έναν λαό ώριμο, αποφασισμένο και σώφρονα. για να περάσει , πρεπει να βρει έναν λαό πλαδαρό, διανοητικά και ψυχολογικά, εναν λαό φοβισμένο και αποπροσανατολισμένο. εναν λαό που θα βαριέται να "διαβάσει μεγάλα κείμενα", γιατί θα έχει συνηθίσει στις αποσπασματικές και εξυπνακίστικες ατάκες που θα περνιούνται από πάνω και για "ανάλυση". έναν λαό που θα έχει ενστερνιστεί την αξιολύπητη κακομοιριά του think positive και θα βλέπει χωρίς να ξερνάει στην tv ειδήσεις του στυλ " είμαι 28 χρονών άνεργος και τώρα έχω πολύ χρόνο για να εξερευνήσω τον εαυτό μου. το παν είναι να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου" . εναν λαό που θα ανέχεται τον αρχιανακριτή της lifestyleάδικης αλητείας τον Πέτρο Κωστόπουλο να ρωταει ξανά και ξανά και άκρως φορτικά την Ελεωνόρα Ζουγανέλη "έλα δεν είσαι κουλτουρέ τελείως, σου αρέσει και ο Ρουβάς, έτσι δεν είναι , μικρή δεν ήσουνα μια ρουβίτσα;" , γιατί είναι σίγουρος ότι δε θα βρεθεί κάποιος να του πει στη μάπα " ο Ρουβάς είναι ένας αξιοπρεπής ποπ γελωτοποιός και μπορώ να τον αντέξω για κανα τεταρτο να κάνω χαβαλέ με την κενότητά του,μέχρι εκεί. κατά τα άλλα την πραγματική αισθητική συγκίνηση και την αλήθεια τη δίνει η μεγάλη μουσική που εσύ και οι φίλοι σου την τρέμετε και την πολεμάτε".


αναλύοντας τον παροξυσμό στα τέσσερα βασικά ζητήματα, προκύπτουν οιονεί αυτόματα και οι απαντήσεις στο Μαύρο Μέτωπο:

1) Κοινωνικό Ζήτημα: τίποτα λιγότερο από τη διαγραφή όλου του χρέους, την αναδιανομή του πλούτου και την εκμηδένιση της ανεργίας.

2) Δημοκρατικό Ζήτημα: συνταγματική κατοχύρωση του αποτελεσματικού ελέγχου του κάθε επίδοξου σφετεριστή της λαικής εντολής. πιθανές λύσεις: εκλογές κάθε χρόνο και όχι κάθε τέσσερα. δικαίωμα του λαού να θέτει σε έγκριση ή απόρριψη μέσω δημοψηφίσματος τον ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΝΟΜΟ, εφ'όσον υπογράψει σχετικό αίτημα το 10% του σώματος των πολιτών . και επιπλέον : ρητή κατοχύρωση ότι ΚΑΜΙΑ απεργία δεν κηρύσσεται καταχρηστική. και επιπλέον: διάλυση του στημενου παιχνιδιού των μυστικών υπηρεσιών με τους "κουκουλοφόρους"

3) Εθνικό Ζήτημα : έξοδος από ΕΕ και ΝΑΤΟ. επιδίωξη για ισότιμες και αμοιβαίως επωφελείς σχέσεις με τις ξένες χωρες.

4) Πολιτισμικό Ζήτημα: πολιτιστική αναγέννηση του έθνους και δημιουργία-δίχως ίχνος υπερβολής- ενός νέου τύπου ανθρώπου, που θα έχει απαλλαγεί από την πνευματική οκνηρία, τη μικρότητα, τη στενοκεφαλιά του πνεύματος και την έπαρση , και θα τις έχει αντικαταστήσει με το κριτικό πνεύμα, τη γενναιοψυχία και την αλληλεγγύη.

http://e-globbing.blogspot.com/2011/12/blog-post_17.html
Μακραν το καλυτερο αρθο που εχω διαβασει για την πραγματικοτητα που ζουμε σημερα.Ριξτε μια ματια,αξιζει τον κοπο.

"ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΣΤΟΝ ΤΌΠΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΉΜΑΤΟΣ

ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΌΜΕΝΟ ΜΟΤΊΒΟ ΣΕ ΑΥΤΌ ΤΟ (...) ΜΑΓΑΖΆΚΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΎΜΕ ΝΑ ΚΡΑΤΉΣΟΥΜΕ ΤΑ ΜΆΤΙΑ ΣΤΗ ΜΠΊΛΙΑ ΚΙ ΌΧΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΏΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΟΥΠΙΈΡΗ, ΚΑΘΏΣ ΣΉΜΕΡΑ ΌΛΟΙ ΈΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΆΒΕΙ ΠΩΣ Ο ΚΡΟΥΠΙΈΡΗΣ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΛΈΕΙ ΜΑΎΡΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ ΠΟΥ Η ΜΠΊΛΙΑ ΈΧΕΙ ΚΑΘΊΣΕΙ ΣΤΟ ΚΌΚΚΙΝΟ.

Στην τρίτη συνέχεια (πρώτο μέρος πώς να γίνετε πλούσιοι χωρίς χρήματα the greek way, 2ο Eat That) της σαπουνόπερας που ονομάζεται το τέλος του παιχνιδιού ή μαζί τα φάγαμε θα ασχοληθούμε με μία ακόμα τέτοιου είδους αντινομία. Βασικό μοτίβο της φιλελεύθερης προπαγάνδας από τη θάτσερ, μέχρι τον τελευταίο πρόεδρο επιμελητηρίου και υιό υπουργού της δικτατορίας είναι η σκληρή δουλειά. Σύμφωνα με το φιλελευθερισμό, για να προκόψεις χρειάζεται σκληρή δουλειά. Δεν είναι δυνατό σου λέει να βγαίνεις στη σύνταξη στα 50-55 σου, δεν γίνεται να έχεις υψηλούς μισθούς χωρίς ανάλογη “παραγωγικότητα”. Για να το θέσω στο πιο αφαιρετικό επίπεδο, το δόγμα λέει: “δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα”.

Σήμερα θα προσπαθήσω να δείξω πως αυτό το μαύρο ήταν στην ουσία κόκκινο. Πως παρότι η σκληρή δουλειά προπαγανδίζεται ως το μόνο μέσο για την επιβίωση και την επιτυχία, την ίδια στιγμή το ίδιο σύστημα έπαιρνε αποφάσεις προς ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση. Και πως η κοινωνία όχι μόνο αντιλήφθηκε αυτή την αντινομία, αλλά προσαρμόστηκε σε αυτή, αντέδρασε και δημιούργησε νέα πρότυπα. Τα οποία σήμερα οι φιλελεύθεροι μας τα δείχνουν ως απόδειξη πως το δόγμα τους είχε δίκιο.

Στο σταυροδρόμι της ιστορίας (γκαγκάν)
Μην αγχώνεστε, δεν εννοώ το δημοψήφισμα, είπα να ξεκινήσουμε με ένα μικρό παλιό αδιέξοδο. Οι αρχές της δεκαετίας του 80 ήταν αρκετά αμήχανες για τους νέους πάπες της οικονομικής ορθοδοξίας. Από τη μία ο πληθωρισμός είχε αρχίσει να υποχωρεί μετά το σφίξιμο της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ και τη χαλάρωση του ΟΠΕΚ, αλλά από την άλλη τα οικονομικά μέτρα της θατσερικής αγγλίας που προσυπέγραψε ο ίδιος ο εκπρόσωπος του θεού στη γη (για τον φρίνταμν λέμε) απέτυχαν παταγωδώς. Η ακραία αποβιομηχάνιση της αγγλίας δεν έδειχνε να απελευθέρωνε τις οικονομικές δυνάμεις από τις παλιές και μη ανταγωνιστικές χαλυβουργίες προς αναζήτηση νέων γενναίων ευκαιριών. Και μεταξύ μας δεν τις απελευθέρωσε γιατί δεν υπήρχαν. Έτσι το κεφάλαιο έπρεπε να βρει άλλους τρόπους να γίνει αποδοτικό. Η πτώση του επιπέδου των μισθών είναι πάντα προσφιλής και εύκολη τακτική μείωσης του κόστους, αλλά ήταν πολιτικά αντιδημοφιλής στα πλαίσια που ακόμα είχαμε αυτές τις καταραμένες δημοκρατίες.



Τι καλύτερος τρόπος λοιπόν από το να εντείνουμε αυτή την ανάγκη για μείωση στους μισθούς. Διότι οι περικοπές μισθών δεν θα έψηναν κανένα, όσο ωραία κι αν τις πλάσαραν. Η απελευθέρωση του εμπορίου όμως ποιον θα πείραζε? Δεν είναι καλό πράγμα η απελευθέρωση βρε παλιοφασίστες?

Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτή η μαζική μεταφορά της παραγωγής από την ακριβή δύση στο φθηνό νότο και την ακόμα φθηνότερη ανατολή. Η αρχή έγινε με τα λεγόμενα αγαθά εντάσεως εργασίας. Ρούχα, υφάσματα, παπούτσια όπου οι εργατο-ώρες που χρειάζονται για να παραχθούν αποτελούν σημαντικό μέρος του συνολικού κόστους. Δυτικά κεφάλαια έστηναν δυτικά εργοστάσια στο μεξικό, έφτιαχναν παπούτσια με φθηνά, μαυριδερά, αναλώσιμα, μπάσταρδα μεξικανάκια που μετά πωλούνταν στη δύση από τα ίδια δυτικά brand names κρατώντας σχεδόν όλη την επιπλέον υπεραξία (κέρδος) από τις μειώσεις του κόστους.

Αυτή η διαδικασία πέτυχε 3-4 στόχους ταυτόχρονα. Από τη μία μείωσε τη ζήτηση εργατών στη δύση και άρα αύξησε την ανεργία. Η ανεργία πίεζε για χαμηλότερους μισθούς (λόγω των νέων συνθηκών) και ταυτόχρονα -από την άλλη- η πτώση της τιμής των παπουτσιών λόγω των φθηνών εργατικών χεριών έκανε τα παπούτσια πιο προσβάσιμα στους φτωχότερους (λόγω χαμηλότερων μισθών) δυτικούς. Στο ενδιάμεσο φυσικά η Nike (δηλαδή το κεφάλαιο) κράταγε ένα ωραίο φιλετάκι κερδών για πάρτη του το οποίο μέσω φορολογικών παραδείσων και άλλων περίπλοκων διαδρομών προσπερνούσε την υψηλή φορολογία των δυτικών χωρών.

Σαν να μην έφτανε αυτό, τα δυτικά κεφάλαια προστατεύονταν από τον ανταγωνισμό των φθηνών χωρών που θα μπορούσαν να φτιάχνουν και να προωθούν τα δικά τους παπούτσια (και που δοκίμασαν να το κάνουν στις δεκαετίες του 50-60 μέχρι την πολύ βολική πετρελαϊκή κρίση που τους κατέστρεψε).

Μετά το τέλος της ιστορίας το 1990 αυτή η διαδικασία έγινε ανεξέλεγκτη. Ξαφνικά δεν υπήρχαν όρια και χώρες όπου το δυτικό κεφάλαιο δεν είχε πρόσβαση. Τα σύνορα για τα αγαθά και το κεφάλαιο (όχι όμως και για τους εργαζόμενους) άνοιξαν σχεδόν παντού. Όμως η μηχανή της καπιταλιστικής ευτυχίας είχε -τι περίεργο- ένα προβληματάκι. Ο ρυθμός με τον οποίο μεταφέρονταν επιχειρήσεις στις φτωχές χώρες και η αντίστοιχη πτώση της ζήτησης της εργασίας στη δύση ήταν μεγαλύτερος από το κέρδος που είχαν οι δυτικοί από τα φθηνότερα προϊόντα. Για να μπαλωθεί αυτή η ανισορροπία οι νεο-φιλελεύθεροι αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τι άλλο? Το δανεισμό….

Περάστε κόσμε, πολλά βάζετε, πολλά χάνετε.
Η αύξηση του δανεισμού ή αλλιώς η πιστωτική επέκταση ή αλλιώς το τύπωμα χρήματος από τις τράπεζες είναι ένα περίεργο φρούτο. Για αρχή δεν είναι τυχαία και δεν καθορίζεται από κάποια αφηρημένη “αγορά”. Κατά δεύτερο όπως κάθε τύπωμα δημιουργεί πίεση στις τιμές να ανέβουν. Περισσότερα χαρτάκια κυνηγάνε τα ίδια ή λίγο περισσότερα αγαθά. Αλλά η αύξηση των τιμών ονομάζεται αλλιώς και πληθωρισμός, σωστά? Όχι πάντα, κι εδώ οι φιλελεύθεροι παράτησαν τα οικονομικά που έτσι κι αλλιώς δεν τους έβγαιναν και το έριξαν στην ταχυδακτυλουργική.

Όταν οι τιμές αυξάνονται ο κόσμος το νιώθει στο πετσί του. Ειδικά όταν τα εισοδήματά τους (δηλαδή κατά βάση ο μισθός στον περισσότερο δυτικό κόσμο) παραμένει σταθερός ή μειώνεται όπως είπαμε πως συνέβαινε. Το παραπάνω χρήμα που πρόσφερε η πιστωτική επέκταση αύξησε τη ζήτηση και πίεζε τις τιμές προς τα πάνω, αλλά ταυτόχρονα αυτό αντισταθμίστηκε από την πτώση των τιμών λόγω της μεταφοράς της παραγωγής σε φθηνότερες χώρες. Οι τιμές πολλών από τα προϊόντα που μετρούσε ο πληθωρισμός μειώνονταν παρά το γεγονός πως το φρέσκο χρήμα αύξανε τη ζήτηση. Τα παπούτσια κόστιζαν πια πολύ λιγότερο απ’ ότι 10 χρόνια πιο πριν και άρα πίεζαν τον πληθωρισμό προς τα κάτω. Την ίδια στιγμή, όσοι είχαν δουλειά (γιατί η ανεργία αυξανόταν σταθερά) ένιωθαν πιο πλούσιοι παπουτσικώς μιλώντας. Διότι είναι σίγουρο πως σήμερα με το βασικό μισθό μπορώ να αγοράσω περισσότερα ζευγάρια παπούτσια απ’ ότι μπορούσα να αγοράσω με το βασικό μισθό του 1980. Άρα στο επίπεδο των παπουτσιών ο βασικός μου μισθός αξίζει περισσότερο. Άρα έγινα πιο πλούσιος? (θα θέλατε, αλλά βάλτε ένα το κρατούμενο).

Όλο αυτό το αποπληθωριστικό εφέ που δημιούργησε η πτώση της παραγωγής και των τιμών στη δύση θα έπρεπε να εμφανιστεί κάποια στιγμή στο ΑΕΠ. Αν συνέβαινε αυτό, οι δυτικοί ψηφοφόροι θα καταλάβαιναν και με απλό τρόπο πως το παιχνίδι δεν ήταν υπέρ τους. Εκεί μπήκαν πολύ βολικά στο παιχνίδι οι τράπεζες που ξεκίνησαν αυτό το σχεδόν 20ετές φούσκωμα των δυτικών οικονομιών μέσω του δανεισμού. Αλλά όχι οποιουδήποτε τυχαίου δανεισμού.
Οι επιχειρήσεις των οποίων τα κέρδη ανέβαιναν λόγω της τράμπας με τις φτωχές χώρες είχαν τεράστια πρόσβαση σε δανεισμό. Τόσο τεράστια που από ένα σημείο και πέρα συμπεριφέρονταν σχεδόν και οι ίδιες ως τράπεζες. Κι αυτό τους έδωσε επιπλέον ώθηση να εμφανίσουν μεγαλύτερα κέρδη.
Και οι ιδιώτες απέκτησαν τεράστιες δυνατότητες δανεισμού. Αλλά σε αντίθεση με το αλεύρι αυτός ο δανεισμός δεν ήταν για όλες τις χρήσεις:

Ήθελες να παίξεις στο χρηματιστήριο που ανέβαινε χωρίς να διαθέτεις το απαραίτητο κεφάλαιο, ευχαρίστως να σου δανείσουμε. Επρόκειτο άλλωστε για μια λαμπρή επενδυτική ιδέα που είχε ιδιαίτερη επιτυχία στη δεκαετία του 1920, αλλά εγκαταλείφθηκε μετά από μερικά ατυχή γεγονότα το 1929. Ξαναήρθε με φόρα τη δεκαετία του 80 και απογειώθηκε με τα διάφορα σύνθετα προϊόντα την τελευταία δεκαετία. Ας πούμε ένας τυχαίος παίκτης με 20.000 ευρώ στην τράπεζα μπορούσε να δανειστεί μέχρι και 600-800.000 ευρώ για να ποντάρει στις αγορές (on margin που λένε στην αργκό).

Ήθελες να αγοράσεις σπίτι? Ευχαρίστως να σου δανείσουμε 350.000 ευρώ που δύσκολα θα βγάλεις στη ζωή σου.
Ήθελες να αγοράσεις αυτοκίνητο? Ναι μάλιστα, αλλά μην το παρακάνεις κιόλας, 50.000 καλά είναι?.
Ήθελες να αγοράσεις παπούτσια? Εντάξει ρε μεγάλε να αγοράσεις παπούτσια αλλά πάνω από 10.000 δεν σου δίνουμε και πάλι θα πρέπει να μας δείξεις πώς θα τα αποπληρώσεις.
Ήθελες να έχεις απλά πιστωτική? Χμμμ 3.000 ευρώ καλά δεν είναι?

Νομίζω μπορείτε να παρατηρήσετε το μοτίβο. Υπάρχουν μερικές κατηγορίες αγορών όπου οι τράπεζες μπορούσαν να σου δανείσουν απίθανο-εκατομμύρια την ίδια στιγμή που σε άλλες κατηγορίες ήταν ιδιαίτερα μαζεμένες. Άρα οι τράπεζες δάνειζαν (δηλαδή τύπωναν παραπάνω χρήμα) με ένα σταθερό μοτίβο. Τι δημιουργεί αυτό? Μια ανισορροπία στον ρυθμό αύξησης των τιμών, καθώς αυτά τα νέα χαρτάκια δεν κυνηγάνε εξίσου όλα τα αγαθά.
Ο ίδιος άνθρωπος μπορούσε να πάρει 600.000 ευρώ σε νέα χαρτάκια για να ποντάρει υπέρ της καρδασιλάρης ΑΕ (και της Apple Inc αν θέλετε), αλλά μπορούσε να πάρει “μόλις” 350.000 ευρώ για να αγοράσει ένα σπίτι, “μόλις” 50.000 ευρώ για να πάρει μια κούρσα και να έχει όριο στην κάρτα του μόλις 3.000ευρώ. Ταυτόχρονα ο μισθός του παρέμενε αξιοπρεπής στα 1,500ευρώ το μήνα. Αλλά έχει πια σημασία?

Αυτή την ανισορροπία στις τιμές οι φιλελεύθεροι οπαδοί του τέλους της ιστορίας την ονόμασαν αύξηση του πλούτου, ανάπτυξη ή ό,τι άλλο θέλετε όταν στην ουσία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η αύξηση των τιμών (άρα πληθωρισμός) συγκεκριμένων αγαθών της οικονομίας*. Γιατί όμως εμείς φάγαμε τον χάπακο και πιστέψαμε πως όλο αυτό είναι ανάπτυξη? Μα γιατί τη βλέπαμε να συμβαίνει, κι αυτό οφειλόταν στην ανισορροπία. Όταν οι τιμές των μετοχών στο χρηματιστήριο διπλασιάζονταν, εμείς μπορούσαμε να αγοράσουμε διπλάσια παπούτσια, γιατί οι τιμές των παπουτσιών δεν αυξάνονταν με τον ίδιο ρυθμό. Όταν δίναμε αντιπαροχή το οικοπεδάκι της γιαγιάς στην Καισαριανή που πριν 10 χρόνια δεν άξιζε τίποτα ως προσφυγικό γκρεμίδι με αυλούλα, γινόμασταν ειλικρινώς πλούσιοι, διότι τα 500-600.000 ευρώ που θα παίρναμε από τις φουσκωμένες τιμές των διαμερισμάτων δεν επρόκειτο ποτέ να τα δούμε από το μισθό μας. Όταν το σπίτι που αγοράσαμε τη δεκαετία του 80 στο εξωτικό τότε Χαλάνδρι έφτασε να “αξίζει” 300.000 ευρώ, φυσικά και αντιμετωπίζαμε τον κόσμο πιο χαλαρά και παίρναμε αυτό το επισκευαστικό δάνειο για να στείλουμε τα παιδιά να σπουδάσουν στην Αγγλία με χαμηλό επιτόκιο, μια συνήθεια που ήταν αδιανόητη πριν το 1990 αν η οικογένειά δεν άνηκε σε αρκετά υψηλή εισοδηματική κλίμακα.

*εδώ να πούμε μόνο για την πληρότητα της συζήτησης πως η αύξηση των τιμών δημιούργησε μια δική της ζήτηση. Τα ακριβότερα σπίτια οδήγησαν κάποιους κατασκευαστές να φτιάξουν καινούργια, άρα είχαμε και ανάπτυξη. Αλλά αυτή η ανάπτυξη ήταν ελάχιστη εμπρός στο φούσκωμα που συνέβη, πόσω μάλλον που οδήγησε σε υπερεπένδυση στα αγαθά αυτά (τα σπίτια πχ), με αποτέλεσμα η επιπλέον ωφέλεια σε αυτή την επένδυση να είναι μηδενική αν όχι αρνητική.
Γιαυτό και έχουμε σήμερα 300.000 άδειες νεόδμητες κατοικίες και 85% ιδιοκατοίκηση. Δηλαδή περισσότερα σπίτια απ’ όσα χρειαζόμαστε.

Η απονομιμοποίηση της εργασίας
Όλο αυτό δεν ήταν μόνο ένα καθαρό οικονομικό παιχνίδι που εξελισσόταν σε μια γυάλα ενός εργαστηρίου. Όλες αυτές οι οικονομικές αποφάσεις είχαν σαφή αντίκτυπο στην κοινωνία. Άρα σε όλη αυτή τη μακρά διαδικασία η κοινωνία κατάλαβε πολύ καλά ένα πράγμα. Πως η αξία της εργασίας στη δύση μειωνόταν συνεχώς. Τόσο από τη μεταφορά της παραγωγής στις φτωχές χώρες, όσο και από το ακατάσχετο φούσκωμα που δημιουργούσε το τύπωμα χρήματος που ονομάζαμε πιστωτική επέκταση. Όσο απομακρυνόμασταν από το 1990, τόσο γινόταν και πιο σαφές ότι η σκληρή δουλειά που κήρυτταν οι φιλελεύθεροι και η ανταπόδοση της ήταν δύο άσχετα μεταξύ τους πράγματα. Αυτή η απαξίωση ήταν μεγαλύτερη σε χώρες που είχαν εγκαταλείψει ή μεταφέρει την παραγωγική τους δραστηριότητα αλλού, όπως οι ΗΠΑ, η Ελλάδα, η Βρετανία, ενώ αντίθετα παρέμενε πιο σταθερή κοινωνική αξία σε χώρες που συγκράτησαν τον παραγωγικό τους ιστό όπως η Γαλλία και η Γερμανία.

Τα οικονομικά παραδείγματα ήταν ξεκάθαρα για όλους. Μέσα σε 1-2 χρόνια σ’ ένα ανοδικό χρηματιστήριο μπορούσες να βγάλεις περισσότερα χρήματα απ’ όσα θα έβγαζες σε ολόκληρο τον εργασιακό σου βίο. Το γκρεμίδι της γιαγιάς που λέγαμε στην Καισαριανή θα σου έδινε 600.000 ευρώ, ένα ποσό που λίγοι μπορούν να ελπίζουν πως θα βγάλουν από την εργασία τους. Το διαμέρισμα των 250.000 ευρώ που θα αγόραζες από τον τύπο με το γκρεμίδι της γιαγιάς στην Καισαριανή κόστιζε περισσότερο από τα χρήματα που θα αποταμίευες σε 30 χρόνια. Μια start-up που θα κατάφερνες να βάλεις στο χρηματιστήριο έστω και εξαπατώντας τους επενδυτές είχε εξασφαλίσει εσένα και άλλες τρεις γενιές της οικογένειάς σου. Σιγά σιγά λοιπόν το να εργάζεσαι άρχισε να γίνεται ακόμα πιο αδιάφορο για το πόσο πλούσιος ήσουν. Αντίθετα ένα γκρεμίδι, ένας ξάδερφος σε χρηματιστηριακή με κονέ, μια θέση στο famestory, μια κληρονομία που δεν φορολογούνταν πια ή ένα παραλιακό χωράφι από τον νησιώτη παππού ήταν αρκετοί λόγοι για να ξεπεράσουν σε αμοιβές ακόμα και τον πιο σκληρά εργαζόμενο υπάλληλο.

Σπίτι δεν θα αγόραζες ποτέ με τα χρήματα που έβγαζες από την εργασία σου. Μόνο με ένα δάνειο από την οικεία τράπεζα.



με νέα ενισχυμένη σύνθεση γαλάζιων και λευκών κόκκων.
Αυτή η τάση κυριαρχούσε σε όλο το δυτικό κόσμο, οπότε δεν μιλάμε για μια ελληνική ιδιαιτερότητα. Οι έλληνες όμως ήταν λίγο περισσότερο ευνοημένοι. Όχι φυσικά όλοι. Πάντα οι πιο παλιοί και οι αγαπημένες μας οικογενειακές σχέσεις. Ο οικογενειακός πλούτος που αποτελούνταν συνήθως από γη και σπίτια ανέβαινε σε “αξία”. Αυτό έδεσε ακόμα περισσότερο τους έλληνες στο άρμα του νέου παραδείγματος, αλλά ταυτόχρονα κλείδωνε και βάθαινε τις ανισότητες. Αυτοί που είχαν σπίτια ή/και γη ήταν οι κατά τεκμήριο πιο ευεργετημένοι των προηγούμενων ετών και ήταν αυτοί που επωφελήθηκαν από αυτό τον ιδιότυπο πληθωρισμό που περιγράψαμε παραπάνω. Ο πλούτος έγινε περισσότερο κληρονομική υπόθεση και λιγότερο υπόθεση ικανότητας ή δουλειάς. Και οι παλιότεροι για μια ακόμη φορά επωφελήθηκαν. Το ίδιο συνέβη και με το χρηματιστήριο, μόνο που δεν ήταν πολλοί οι έλληνες που να διέθεταν μια επιχείρηση που θα μπορούσε να εισηχθεί στο ΧΑΑ. Αντιθέτως, πριν ξεκινήσει η πιστωτική επέκταση, ήδη το 65% των ελλήνων έμενε σε ιδιόκτητο σπίτι. Κι αυτό έδωσε -και δίνει ακόμα- σημαντική νομιμοποίηση σε όλους αυτούς που θέλουν να κρατήσουν αυτό το παράλογο καθεστώς όπως έχει. Οι ιδιοκτήτες δεν ήταν μια μικρή τάξη ανθρώπων, αλλά μια αρκετά απλωμένη κατηγορία που έπιανε λογιών λογιών κοινωνικές ομάδες.

Ταυτόχρονα η είσοδος μεταναστών στη χώρα επέτρεψε τη δημιουργία μιας εργατικής τάξης χωρίς πολιτικά δικαιώματα η οποία λειτουργούσε λίγο πολύ σε ένα ημιπαράνομο καθεστώς. Αυτό έριξε το κόστος παραγωγής σε αρκετά σημαντικό βαθμό, αρχικά στην αγροτική παραγωγή και αργότερα στις κατασκευές. Μάλιστα σε αυτό το προλεταριάτο θα μπορούσαμε να αποδώσουμε αρκετά σημαντικό μέρος της πτώσης του πληθωρισμού που μας έβαλε στο ευρώ. Ο πληθωρισμός και το έλλειμμα ήταν τα βασικά κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν για την είσοδό μας στο ευρώ (το χρέος βολικά “ξεχάστηκε” για όλους τους υποψήφιους). Το πρώτο έπεσε με τους μετανάστες και τη σκληρή δραχμή και το δεύτερο κρύφτηκε με τα γνωστά δομημένα της gsachs για τα οποία ήταν φυσικά ενήμερη όλη η ευρώπη.

Ας επιστρέψουμε όμως στους μετανάστες. Οι μετανάστες έριξαν το κόστος σε ένα μεγάλο εύρος κυρίως χειρωνακτικών εργασιών επιτρέποντας στους ντόπιους να νιώσουν ακόμα πιο πλούσιοι με την αγοραστική τους δύναμη. Ξαφνικά μπορούσες να έχεις “γυναίκα στο σπίτι” κάθε βδομάδα, “γυναίκα στο κρεβάτι” σλαβικών προδιαγραφών αλά καρτ, αγροτικό εργάτη, υδραυλικό, μπογιατζή και χτίστη σε τιμές που δεν μπορούσες να διανοηθείς. Υπάρχουν πολλοί που λένε πως οι μετανάστες έκαναν δουλειές που οι έλληνες δεν ήθελαν να κάνουν. Αυτό όμως είναι εν μέρει σωστό. Διότι πριν έρθουν οι μετανάστες, συνέχιζαν να υπάρχουν “γυναίκες για το σπίτι”. Μόνο που ήταν αρκετά πιο ακριβές. Άρα οι χαμηλές τιμές που ζητούσαν οι αλβανοί δημιούργησαν μεν μεγαλύτερη ζήτηση (σου έφταναν τα χρήματα για 2 φορές το μήνα, εκεί που πριν σου έφταναν για 1), αλλά σε τελική ανάλυση ο ντόπιος που έκανε τη δουλειά σταμάτησε να την κάνει σε τόσο χαμηλές τιμές. Άρα στην ουσία η εργασία για τους ντόπιους μειώθηκε αν δεν εξαφανίστηκε σε ορισμένες κατηγορίες.

Στην ουσία οι μετανάστες “έκλεψαν” κι αυτοί δουλειές από τους ντόπιους με παρόμοιο τρόπο με τον οποίο είχαν ήδη κάνει οι “συνάδελφοί” τους στην τουρκία, την κίνα ή το μπαγκλαντές κατά τη μεταφορά της δυτικής παραγωγής σε αυτές τις χώρες.


Έτσι σταδιακά δημιουργήθηκε ένα πλαίσιο όπου εσύ ένιωθες πολύ γαμάτος και μεσοαστός, αλλά ταυτόχρονα οι διαθέσιμες εργασίες “του επιπέδου σου” είχαν περιοριστεί σημαντικά. Εργασιακές διέξοδοι και άλλες δυνατότητες οικονομικής κινητικότητας που να ισχύουν τουλάχιστον σε κάποιο μαζικό βαθμό άρχισαν να σπανίζουν. Ο ιδιωτικός τομέας απορυθμιζόταν όλο και περισσότερο (ιδίως εις βάρος των νεότερων) και έκανε την εργασία όλο και πιο επισφαλή. Ο δημόσιος τομέας πρόσφερε εργασιακή ασφάλεια άλλα μόλις την τελευταία 10ετία πρόσφερε και καλύτερους μισθούς (τουλάχιστον για κάποιους από αυτούς). Γι’ αυτό και τα τελευταία χρόνια βλέπαμε αυτή την “παράλογη” έλξη των νέων προς το δημόσιο τομέα. Σχολές που κάποτε θεωρούνταν ο κατιμάς των πανελληνίων (όπως οι αστυνομικές σχολές) ανέβηκαν στα ύψη μόνο και μόνο επειδή εξασφάλιζαν εργασία. Στην ελλάδα δεν είχε μείνει άλλος εργοδότης ικανός να προσφέρει τέτοια εργασιακή ασφάλεια, αφού οι τράπεζες και οι τηλεπικοινωνίες σταμάτησαν τις αθρόες προσλήψεις χοντρικά μετά το 2004. Το ίδιο φρένο έβαλε και το δημόσιο σταδιακά αν εξαιρέσεις την αστυνομία. Ήδη πια στο 2007 έχουμε τους βουλευτές της ΝΔ να παραπονιούνται πώς μόνο stage προσφέρει το μαγαζί ως πελατειακό αντάλλαγμα και οι ψηφοφόροι δεν τσιμπάνε τόσο.

Οι νέοι λοιπόν δεν ξημεροβραδιάζονταν στις καφετέριες τόσο από μια ηθική κατάπτωση της εποχής μας, όσο από μια κοινωνική “αναγκαιότητα”. Το 2002 δεν ήταν κοινωνικά πια τόσο οκ να πας σ’ ένα νησί το καλοκαίρι για να μαζεύεις ποτήρια ή να πας στο χωριό για να μαζέψεις πορτοκάλια και ταυτόχρονα δεν ήταν και οικονομικά τόσο οκ καθώς αυτές τις δουλειές τις έκαναν οι ξένοι προλετάριοι χωρίς δικαίωμα ψήφου (και μερικές ακόμα ιδιαιτερότητες που έριχναν την τιμή). Ταυτόχρονα δεν υπήρχαν αρκετές μεσοαστικές εργασίες που θα μπορούσαν να απορροφήσουν τους σε μεγάλο βαθμό αποφοίτους πανεπιστημίου νέους, με αποτέλεσμα να αρχίσουν όλοι να στριμώχνονται στις υπηρεσίες γραφείου δημόσιες ή ιδιωτικές, ρίχνοντας κι εκεί τις τιμές. Στις μεν δημόσιες με πιο υπόγειους τρόπους (ασφάλιση στο ΙΚΑ, συμβασιούχοι, ωρομίσθιοι, stagiers κ.λπ.), στις ιδιωτικές πιο άμεσα και εμφανώς (μπλοκάκια, 12μηνες συμβάσεις, απλήρωτες μαθητείες κ.λπ.). Κι ανάμεσα σε αυτή τη μετακίνηση συναντήσαμε μετά από μερικά χρόνια το παράδοξο οι χειρώνακτες μετανάστες να αμείβονται καλύτερα από τα νεαρά φυντάνια των ντόπιων που για λόγους κοινωνικού ταμπού δεν δέχονταν εύκολα να μεταπηδήσουν ξανά στις δουλειές που είχαν “καταλάβει” οι μετανάστες (από PR στο WC?).

Γιατί όμως οι εργατικοί μετανάστες δεν ξεπέρασαν τους “τεμπέληδες” ντόπιους? Μα διότι όπως περιγράψαμε πιο πριν, η οικονομική ανισότητα δεν βασιζόταν πια τόσο στις αμοιβές της εργασίας, αλλά στο μέγεθος της περιουσίας του καθενός. Κάτι που έκανε την εργασία ακόμα πιο αδιάφορη και τους μετανάστες να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση καθώς ήρθαν στην ελλάδα με μηδενική περιουσία. Τα διάφορα προσφυγικά γκρεμίδια που ήταν διάσπαρτα στις παρυφές της Αθήνας ήταν το αντίστοιχο ενός οικογενειακού λόττο στο νέο καθεστώς. Το ίδιο ίσχυε και για τα γκρεμίδια στις τουριστικές περιοχές και για διάφορα άλλα assets.

Μπορούμε να φανταστούμε λοιπόν πως ανάμεσα σ’ ένα δικηγόρο που αμέσως μετά την άσκησή του έπαιρνε 400 ευρώ για να δουλεύει σαν σκυλί και το συμφοιτητή του που η μάνα του του είχε δώσει ένα μαγαζάκι να νοικιάζει και έπαιρνε 600ευρώ για να κάθεται μέχρι να βρει μια καλύτερη δουλειά υπήρχε μια σαφέστατη διάκριση επιτυχίας. Η οποία σίγουρα δεν ήταν υπέρ αυτού που εργαζόταν.

Όμως οι παραπάνω κινήσεις στην εργασία ήταν περισσότερο αμυντικές. Κανείς δεν ήλπιζε πραγματικά πως θα πιάσει την καλή επειδή θα γινόταν νηπιαγωγός στο δημόσιο ή θα κάνει εφημερίες σε ιδιωτικό νοσοκομείο για 1.100ευρώ. Ούτε καν να αγοράσει ένα σπίτι δεν μπορούσε να ελπίζει εύκολα με τις τιμές στα ύψη. Άρα παρότι αυτή η επίπλαστη “ανάπτυξη” άρχισε να χωλαίνει μετά τα πανηγύρια του 2004, δεν συνέβη το ίδιο με τα διάφορα αγαθά που οι τράπεζες συνέχιζαν να φουσκώνουν με ακόμα πιο έντονους ρυθμούς. Οι δουλειές δεν γίνονταν περισσότερες, τα σπίτια όμως συνέχιζαν να “ακριβαίνουν”. Κι αυτό έβαλε ένα ακόμα καρφί στη νομιμοποίηση της εργασίας. Διότι έκανε ακόμα πιο σαφές πως δεν υπήρχε διέξοδος να πιάσεις την καλή, πέρα από τους παλιούς κλασικούς τρόπους. Ή να κληρονομήσεις δηλαδή τα λεφτά ή να τα παντρευτείς ή να τα κλέψεις (νόμιμα ή μη). Γιαυτό και είδαμε ένα τεράστιο κύμα “νέων” πολιτικών που κρατούσαν το όνομα και το μαγαζί του μπαμπά και ένα άλλο μεγάλο κύμα “νέων” πολιτικών που εισήλθαν στην πολιτική με καλούς γάμους.

Εδώ και μερικά χρόνια το μοντέλο αυτό “ανάπτυξης” έχει καταρρεύσει και κανένας από τους παλιούς τρόπους που έδιναν χαρά και χαμόγελα δεν πρόκειται να δουλέψει. Οπότε δεν είναι ούτε θέμα πιστώσεων, ούτε φυσικά υπάρχει κάποιο θέμα έμφυτης τεμπελιάς των ελλήνων όπως μας κουνάνε το χέρι οι φιλελεύθεροι. Ήταν το ίδιο το σύστημα που οι ίδιοι έστησαν που έκανε την εργασία σχεδόν αδιάφορη για την επιβίωση ή την παραγωγή αγαθών ή υπηρεσιών. Ήταν το ίδιο το σύστημα που μετέτρεψε την οικονομία σε ένα απέραντο mall το οποίο τώρα -άδειο πια- δεν έχει καμία δυνατότητα να παράγει “πλούτο”. Είναι το ίδιο μαγαζί του απέραντου ραντιερισμού που πριμοδοτεί διάφορους τύπους που έχουν πιάσει τα διόδια γωνία και κάνουν μη ανταγωνιστική ολόκληρη την οικονομία.
Και τώρα μας πλασάρουν τον ντόπιο αρχιτέκτονα αυτού του συστήματος για πρωθυπουργό σωτήρα χωρίς καν να μας δικαιολογούνται για όλη την ανωμαλία. Να λένε τουλάχιστον ότι, ρε παιδιά, ο άνθρωπος είναι καταπληκτικός, απλά έκανε ένα μικρό λάθος στο copy-paste από το μάνιουαλ του νεο-φιλελευθερισμού και δεν δούλεψε στο μαγαζί μας. Όχι. Θα συνεχίσει να σου κουνάει το δακτυλάκι πως η μπίλια έχει κάτσει στο μαύρο ενώ θα βλέπεις ξεκάθαρα πως είναι στο κόκκινο. Όσο του επιτρέπεις δηλαδή.
Ένα όνειρο έχω γι’ αυτά τα καθίκια. Να πεθάνουν σε βαθιά γεράματα από στεναχώρια σ’ένα δυάρι στην κυψέλη παίρνοντας το μίνιμουμ της εθνικής σύνταξης και η μόνη τους χαρά να είναι η εβδομαδιαία συνάντηση στο ΚΑΠΗ της γειτονιάς τους, ενθυμούμενοι το πώς διαφέντευαν κάποτε τη χώρα και τι αχάριστοι που είναι οι άνθρωποι που τώρα τους έχουν ξεχάσει και δεν τους άφησαν ούτε σέντσι από τις μυθικές τους περιουσίες που “παρανόμως” κατάσχεσε το νεο καθεστως."

http://www.youtube.com/watch?v=kUpUqyPvVqQ#t=0m19s

Κοιτάξτε κάτι άτομα που παίρνουν αποφάσεις για εκατομμύρια.
Ώρες ώρες δε μπορώ να καταλάβω τί περιμένουμε.

"ο κλέφτης φωναζει : Μ'έκλεψαν!
ο φονιάς παραπονιέται:θέλουν να με σκοτώσουν!
ο ψεύτης δεν πιστεύει τίποτα.

Αυτός που δε βάζει καθόλου λίπος στο τραπέζι λέει:
Απέναντι χορταίνουν με πέτρες"

οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν σε αυτή την πραγματικότητα.

"Κάποτε όταν θα'χουμε καιρό
Θα σκεφτούμε πάνω στις ιδέες όλων των μεγάλων στοχαστών
Θα θαυμάσουμε τους πίνακες όλων των μεγάλων ζωγράφων
Θα γελάσουμε μ'όλους τους χωρατατζήδες
Θα κορτάρουμε όλες τις γυναίκες
Θα διδάξουμε όλους τους ανθρώπους"

κάποτε, μπορούν να ζήσουν και σε αυτή την πραγματικότητα.

αυτό που φερνει όμως τον τρόμο είναι ότι μέχρι τότε, σε χιλιάδες θα πρέπει να προσφερθούν σκληρά παρηγορητικά λόγια όπως :

"Εσύ που τα πάντα αψήφησες
Ξέρω πόσο το θάνατο φοβήθηκες
Μα πιότερο φοβόσουν
Μιαν ανέντιμη ζωή"

και επίσης άλλοι δαίμονες εκεί :

"Το ξέρω βέβαια: τυχαία μονάχα
Επέζησα από όλους τους φίλους. Μα απόψε στο όνειρό μου
'Ακουσα τους φίλους να λένε για μένα:
Οι δυνατοί επιζούν.
Και μίσησα τον εαυτό μου"

και όλα αυτά, ενώ είναι με βεβαιότητα αληθινό ότι μια χαρούμενη εικόνα μπορεί να είναι τόσο απλή και αυτάρκης όσο:

"Το παιδί έρχεται τρεχάτο:
Μάνα, δέσε μου την ποδιά!
Η μάνα δένει την ποδιά"

και ο έρωτας γρανιτένιος, (πάντα):

" Αυτός που αγαπώ
Μου είπε
Ότι με χρειάζεται.

Γι'αυτό
Προσέχω τον εαυτό μου
Βαδίζω με προφύλαξη
Και φοβάμαι κάθε στάλα βροχή
Μηδά και με σκοτώσει"

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231148861

Μεταφραση της σημερινης συμφωνιας;

Νεες απολυσεις δημοσιων υπαλληλων...
Νεα μειωση κατωτατου μισθου...
Νεα οικονομικη στηριξη των Τραπεζο-τσολιαδων ( πειναει κανεις ειπατε; )...


Περαστικα μας συνπροβατα !

( θα το θεσω οσο πιο σεμνα και κοσμια μπορω ) :

Οποιος δεν κατεβει την Κυριακη κατω να τους λιωσει ειναι ΗΛΙΘΙΟΣ !!!

Αηδια ...

Η εμετικη προπαγανδα δεν εχει τελειωμο στα ΜΜΕ σημερα... " Ξεκιναει η κρισημη διαδικασια που ειτε θα παραδωσει τη χωρα στην Ευρωπης, ειτε θα επαληθευτει το εφιαλτικο σεναριο της χρεοκοπιας"... Και μου βγαζουν και οικονομολογους για να εξηγησουν τις ( και καλα ) εφιαλτικες συνεπειες ...

Ποιο εφιαλτικο σεναριο ρε γ@μ...νοι ; Εχει ρωτησει κανεις τον κοσμο εξω αν προτιμαει την χρεοκοπια ή το κ#*ομνημονιο σας... ;

Το θεμα ειναι, αν θα μασησει για αλλη μια φοα ο λαος τις μπαρουφες τους...


ΥΓ Υπο τον φοβο του λαου παντως, μαθαινω σημερα απ οτο πρωι, πως η κρατικη ασφαλεια κανει προσαγωγες ακομα και απο σπιτια "υποπτων"... Ζητω η ελευθερια μας !

πραγματικα παρα πολυ μεγαλη η προσελευση του κοσμου στο συνταγμα χθες.χασαμε λιγα χρονια απο τη ζωη μας οσοι δεν ειχαμε μασκα ...επιμονη οργη και μαχητικοτητα απο πολλους παρα τα χημικα που πεφτανε βροχη.απο τον αγιο δημητριο το μετρο γεμιζε τελειως και δε γινοταν να παρει κοσμο απο αλλους σταθμους.πρωτη φορα το βλεπω αυτο.τα μμε δεν εδειξαν ουτε μια εικονα χαχα μονο απο τα επεισοδια

Ελπιζω ολος ο κοσμος να καταλαβει οτι σημερα στο Συνταγμα ειχαμε την ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ και οχι την αυτοκτονια ενος συνανθρωπου μας...

Και ΑΥΤΟΙ οι γαμημενοι συνεχιζουν να κοροιδευουν ξεδιαντροπα τον κοσμο...

χωρις να θελω να υπερασπιστω κανεναν απο τους κρατουντες και αυτο θα το επικυρωσω και με την ψηφο μου εχω μια τελειως διαφορετικη κοσμοθεωρια για την αυτοκτονια.

ειναι αυτοκτονια και οχι δολοφονια.

αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως έπρεπε κάποιος άνθρωπος να αυτοκτονήσει στο σύνταγμα για να γίνει πρώτη είδηση, οι αυτοκτονίες τόσων ανθρώπων που τον τελευταίο καιρό συνεχώς αυξάνονται δεν κατάφεραν να συγκινήσουν κανέναν..

Όντως Γκριν, ήταν το περιστατικό τέτοιο που δε γινόταν να θαφτεί.

Κοιτα Σταματη, επειδη νομιζω πως καταλαβαινω την κοσμοθεωρία σου, δεν πρεπει να ξεχνας οτι ο καθε ανθρωπος εχει τα δικά του σθένη... Το θέμα ειναι αυτοι που οδηγουν τον ανθρωπο στα ορια του ( οποια και να 'ναι αυτα για τον καθένα) ειναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ...



Μαρία όποιος εψαχνε σωστά, διαβαζε καθημερινά τις παρόμοιες ιστορίες... Προφανώς τα Μεσα Μαζικης Αποχαυνωσης τα αποσιωπουσαν για τους γνωστους λογους...
Το σημερινό ακουστηκε τόσο πολυ γιατι αφενώς εγινε δημοσια σ' ενα απο τα πιο πολυσυχναστα μερη της χωρας, οποτε και να θες να το αποσιωπισεις απλα δεν μπορεις, και αφετερου ( αυτο ειναι εντελως υποκειμενικη αποψη ) γιατι για καποιο λογο θελαν εναν ξεσηκωμο του στυλ "Δεκεμβρης '08", για να κουκουλωσουν μαλλον καποιες καταστασεις και να πνιξουν καποιες αλλες...



εντιτ: και ως επιβεβαιωση των λεγομενων μου, μολις μαθαινω οτι οι κρατικοι δολοφονοι εχουν πνιξει παλι το κεντρο στα χημικα...