ΖΑΖΙΤΡΑΒΙΕ!


Έχουμε Παναμά για πρώτη φορά στην ιστορία του, χωρίς όμως Βάτερ Σεντένο και Μαουρίτσιο Ράητ (δεν κλήθηκαν).
Επιστροφή των Φαραώ μετά το 1990 των αδελφών Χασάν και του Μαγκντί Τολμπά (τρομερή ομάδα, έβαλε μόνο 1 γκολ, δεν κοντράρει όμως το γκρουπ ψυχαγωγίας ομογένειας εκτός γηπέδου, που κατέβασε κάποτε ο Αλκέτας)

Από φαβορί δεν ξέρω να σας πω, ευκαιρία να μάθουμε κανέναν παίκτη για εμάς που βλέπουμε μπάλα μερικές φορές στα 4 χρόνια.

First Things First

A Όμιλος
Ρωσία
Αίγυπτος
Σαουδική Αραβία
Ουρουγουάη

Β Όμιλος
Πορτογαλία
Ισπανία
Μαρόκο
Ιράν

Γ Όμιλος
Γαλλία
Αυστραλία
Περού
Δανία

Δ Όμιλος
Αργεντινή
Ισλανδία
Κροατία
Νιγηρία

Ε Όμιλος
Βραζιλία
Ελβετία
Κόστα Ρίκα
Σερβία

Στ Όμιλος
Γερμανία
Μεξικό
Σουηδία
Νότια Κορέα

Ζ Όμιλος
Βέλγιο
Παναμάς
Τυνησία
Αγγλία

Η Όμιλος
Πολωνία
Σενεγάλη
Κολομβία
Ιαπωνία

Χαρτάκια παίρνει κανείς (για τον γιο του και καλά) ή μόνο εγώ;

΄
Και αυτό το χόμπι έχει ακριβύνει πάντως... Δεν έχω γιο οπότε δεν μπορώ να κρυφτώ..

Σωστό το πρώτο. Αλλά και πάλι μπορείς να τη βγάλεις ως τσαμπατζής, να ζητιανεύεις από ανιψάκια, παιδάκια φίλων κλπ τα τριπλά τους και γιατί όχι και μερικά διπλά που δε γουστάρουν να βλέπουν άλλο (κυκλοφορούν κάτι φάτσες ρε παιδί μου...)

Βασικά λεει να έχεις το άλμπουμε για συλλεκτικούς λόγους κι ας μην έχεις πολλά αυτοκόλητα, τσάμπα δεν το δίνουν ακόμα;
Βέβαια αν έχεις και αρκετά αυτοκόλητα, είσαι ενημερωμένος με την τελευταία μόδα στα κουρέματα σήμερα.

Eιχα παρει καμποσα στο euro 16,για να θυμηθω τα παλια που το 50δραχμο πηγαινε συννεφο.Τωρα δεν εχω αρχισει αλλα κατι λεω να μαζεψω ετσι για το about...

Είναι ευκαιρία για την Αγγλία να καταφέρει φέτος να φτάσει έστω στους 8. Ακόμα και 2η να βγει στον όμιλο, θα διασταυρωθεί με τον 1ο του 8ου ομίλου που δεν έχει καμία υπερομάδα. Φυσικά επειδή μιλάμε για την Αγγλία μπορεί να αποκλειστεί από τον Παναμά ή την Τυνησία...

Η Κολομβία είναι ανώτερη ομάδα απ την Αγγλία. Άγγλοι παικτες = ορισμος του υπεριμημενου. Επειδή θέλουν να βλέπουν τους παίκτες της Τότεναμ ως μεικτή κόσμου, τον Χέντερσον (!) ως Πίρλο και τους Κειχιλ-Στοουνς ως Μαλντινι-Νεστα δε σημαινει οτι ειναι ετσι. Και θα φανει και στο γηπεδο. Οπως και το ποσο ευκολα θα λυγισουν απ την πιεση παλι.

Κοσταρικανοί ρε


Περιμένω ανάλυση Ισλανδίας από ΣουΓκου, μόλις τελειώσει με τα darts.

Ποια νταρτς; Αφου τελειωσε η Πρεμιερ λιγκ, το πηρε κλασικα ο van Gerwen!

Τωρα εγω τι να υποστηριξω; Ελλαδα δεν εχει, Ολλανδια δεν εχει, Ιταλια δεν εχει. Η Βραζιλια του Νειμαρ δε με εμπνεει, ισως υποστηριξω το Μεσι για κοντρα στον Κλαψιαρη, σιγουρα θα ειμαι με οποιον αντιμετωπιζει τη Γερμανια, αλλα τελικα δεν εχω καταληξει καπου.
Μηπως να υποστηριξω τη Σερβια;;;

Περού

Ρετρό (δείχνει και Αλεξούδη)

Valderama και Hagi

Βραζιλία - Κροατία στις 17.00 για οποιον ενδιαφέρεται. Θα είναι ωραίο ματσάκι. Το παιχνίδι γινεται στο Ανφιλντ και θα εχει ενδιαφέρον αν οι φίλοι της Λιβερπουλ γιουχάρουν ή οχι τον Κουτίνιο.

Έντσο Φραντζέσκολι

Έλεγα να βάλω κανα βιντεομεζεδάκι κάποιου υπερήρωα της παιδικής μας ηλικίας να καλύψει το κενό του ημιχρόνου του τελικού αλλά έπεσα πάνω σε σχετικά πρόσφατο upload ενός ντοκιμαντέρ που έχω σε VHS που ερχόταν δώρο με ένα τεύχος του περιοδικού "Παγκόσμιοι":


Σοβαρά αν κάποιος έχει τον χρόνο αξίζει τον κόπο να δει κάποια στιγμή ενά εξαιρετικά καλογυρισμένο ντοκιμαντέρ με θέμα την πιο κυρίαρχη εθνική ομάδα όλων των εποχών:

Λεβ Γιασίν

Με προβληματίζει που φτάσαμε τόσο κοντά στην πρώτη σέντρα και δεν έχω νιώσει κανένα πρεμονίσιω για dark horse. Την προηγούμενη φορά ένιωθα την Κολομβία.

Κατάκτηση βλέπω Βραζιλία αν υπολογίσεις roster / form / qualifiers / redeemteammode αλλά αν ήταν τόσο απλό δε θα παίζαμε κιόλας. Θέλω μέσα Casemiro, Fernandinho, Firmino, πάμε για 1 ή 2 στα 3.

Με τους Ολλανδούς ξανά έξω θεωρητικά σα συμπάθειες είμαι Γαλλία, που δεν βλέπω το Didier να θέλει να παίξει λίγο μπάλα, τουλάχιστον ας αφήσει μέσα τον Kante σε περισσότερα ματς, Messi, που δε βλέπω οι μισοί βασικοί να μπορούν να παίξουν μπάλα, και Ισλανδία που όμως την περιμένουν όλοι πια.

Aν ο Υ ΠΕ ΡΟ ΧΟΣ Odriozola ξεκινήσει βασικός θα συμπαθώ Ισπανία ίσως για πρώτη φορά παρά τα κάποια προβλήματα που μπορείς να δεις, είμαι fan πολλών Ουρουγουανών ξεχωριστά -κάποτε ήταν πουλέν μου ο Suarez κι ο Cavani, πόσο χρονών έχω φτάσει πια- αν βάλουν και De Arrascaeta -το γράφω χωρίς google search - από πίσω θα είμαι απρόσμενα Λατινογενής αυτή τη φορά, τους έχουμε πει άλλωστε με πληθυσμιακά κριτήρια "Λιθουανία του ποδοσφαίρου".

Επίσης αν οι Άγγλοι, που σίγουρα αφήνουν το 4-4-2, κατέβουν με κάτι σαν ταμπούρι και δύο ζώνες άμυνας all the way παίζει να έχουν τις περισσότερες πιθανότητες που είχαν ποτέ τα τελευταία 20(-40?) χρόνια #facethehardtruths #τοδικότουςEuro2004 #denexounomwsNikopolidh
Λατρεύω Τrippier και Rashford.

Τι άλλα... Μ' αρέσει πολύ ο Eriksen παρά το μέτριο θα λεγα δεύτερο μισό στη σεζόν, δεν μπορεί μόνος του όμως. Οι Βέλγοι μ' αρέσουν χρόνια οι περισσότεροι ατομικά αλλά πρέπει να πείσουν, οι Κροάτες αν πείσουν με το που θα πάνε να πείσουν μετά θα αυτοκαταστραφούν ως συνήθως φοβάμαι -συμπαθώ όμως-, οι Ελβετοί είναι δυνατή ομάδα για κάτι απρόσμενο αλλά τους βαριέσαι ενστικτωδώς, οι Μεξικάνοι ως γνωστόν αποκλείονται μόνο στους 16, νιώθω υπέροχα που είναι στην αποστολή ο Rafa "τους κάνω πλάκα" Marquez.

Δε γουστάρω Πορτογάλους και Πολωνούς ως συνήθως. Lewa κόψε το ποδόσφαιρο μπορείς.

Και βέβαια μιας και δεν τους ανέφερα ποτέ δεν ξεχνάς τους Γερμανούς κι ας έχουν αρχίσει να ψάχνονται. Παρότι ναι προφανώς δεν είναι καλύτερος του κανονικού Neuer, αν ήμουν ο terStegen θα έκοβα την Εθνική μετά τη διοργάνωση.

Δεν έχω ούτε ξακάθαρα αγαπημένη ομάδα. Μου αρέσει η Γαλλία όσο παίζει ο Μπλαίζ. Η Αργεντική έχει θεωρητικά αυτήν την φουρνιά των νέων Μαραντόνα στην πιο ώριμη τους ηλικία. Αυτό που παίζει ο Μασεράνο αμυντικό χαφ και ο Ρόχο σέντερ μπακ είναι καινούριο κόλπο; Μια χαρά δούλευε σκούπα ο Χαβιέ πριν 4 χρόνια, τί άλλαξε; Υπάρχει η Κροατία που μου αρέσει πολύ ως ομάδα, πολύ περισσότερο από το Βέλγιο από τις ευρωπαϊκές που μπορούν να κάνουν θεωρητικά το κάτι μεγαλύτερο μετά τους 16, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ξεκινάνε τον Μάντζουκιτς κι αυτοί, αλλά έχουν πολύ πράμα από τη μέση και μπροστά, χαφ, κόφτες, άκρα, επιθετικά χαφ, μου αρέσουν αρκετά.

Χρωστούμενο από χτες ΜΑΤΑΔΟΡ, sigue Matador... και ρετρό Ιταλία 90 όλα τα γκολ.


Έχει και Τόμας Σκούχραβυ

Έλα να βλέπω brackets!

https://www.fifa.com/worldcup/news/take-the...acket-challenge

Μουντιάλ χωρίς τα Ραγκάτσι, δεν είναι μουντιάλ, αλλά πάμε παρακάτω.

Visit My Website

Να το δικό μου bracket, έβαλα πως θα προχωρήσουν όλα τα φαβορί αλλά κάτι τέτοιο δεν νομίζω να συμβεί στην πραγματικότητα.

Και ρετρό top-goals από 1998 και 2002.

1998. Ο Κουατεμόκ πατάει μπανανόφλουδα, αλλά βάζει το γκολ τελικά.


2002. To Μουντιάλ επισκίαστηκε από το κούρεμα του original Ρονάλντο

Click to view attachment

1998
Δε μπορεί το καλύτερο control ever να είναι μόνο τρίτo στη λίστα παρότι είμαι πασίγνωστος οπαδός των στιγμών που ο χ,ψ αμυντικός "παθαίνει Lucio" κι επελαύνει και είχα και φανέλα Owen μικρός -όχι Αγγλίας -. Taribo West στο vid έστω κι ως πολλαπλός παθών, το cultίτερο μαλλί ever. Έχουν περάσει τόσο τα χρόνια που κι ένας μικρός τέωςsiestofan σαν κι εμένα δε θυμάται αν όντως ισχύει η εντύπωση πως ο Blanco πέρα απ' το signature σήκωμα δε γούσταρε τόσο μα τόσο όσο με αναγκάζει το vid να εικάσω να βάζει το "κακό" πόδι. Του Rivaldo για μένα δεκάδα.

2002
Δε θυμόμουν το απευθείας φάουλ της αρμάδας της Κορέας, top3 ντροπής σήμερα άνετα. Θυμόμουν την κεφαλιά του Borgetti, το λες και top5 ντροπής το preteen μεξικάνικο πάθος που αναγεννιέται. Τρομερές στιγμές να είναι ο Wilmots ο υπερμπαλαδόρος των Βέλγων, σε κάτι τέτοιο θα επιστρέψουν κάποτε, γούσταρα πάρα πάρα πολύ τον Edmilson, κουτσός ξεκουτσός ο άνθρωπος για πίσω ήξερε μεγάλη μπάλα. Είχαμε και μια μικρή διαμάχη σήμερα καθώς μου ειπώθηκε άμπαλος ο Ballack, που είχα φανέλα πάρει εκείνο το καλοκαίρι, ναι, Εθνικής ομάδας αυτή τη φορά, δεν αποτελεί σχόλιο για το παρθενικό του goal στο γνωστό "ματς Δανιήλ". To μισό roster των Γερμανών δε θα είχε πάρει πολλαπλές κλήσεις στα 10s.

Btw απορώ πως γίνεται να μην το έχω γράψει δημόσια ξανά, ιδιωτικά έχετε κράξει, η αγαπημένη μου φανέλα ever ήταν Mendieta με το Terra Mitica μπροστά. 194 λεπτά έπαιξε σε 5 ματς στην Ασία ο Θεός, 316 χρόνια (τα λεπτά που δεν έπαιξε, πήγαν δύο παρατάσεις) να μην παίρνανε τίποτα ήθελα, το λες κι ότι δεν έπιασε η κατάρα.

Και το bracket μου έβγαλε Ουρουγουάη.

Αλέξι Λάλας, Κάρλος Βαλντεράμα, έμπροσθεν τριχωτό ημικύκλιο Ρονάλντο.


Μεγάλος Βίλμοτς, τράβαγε το Βέλγιο μαζί του με τις απίθανης έμπνευσης γκολάρες που ήταν βαθμοί-χρυσάφι.

Συνεχίζουμε και τα υπόλοιπα top10.

2006 Γερμανία

Ίσως η χειρότερη Γερμανία στα τελευταία 15 χρόνια; Στα χαφ Τόρστεν Φρινγκς, Ασαμόα, Μπερντ Σνάηντερ, Όλιβερ Νόηβηλ και αρχηγός ο Μίχαελ Μπάλακ... Κάτι λείπει (ναι, το ταλέντο)
Θυμάμαι ότι μου άρεσε πολύ αυτή η Αργεντινή, έπρεπε να το πάρει. Ειδικά ο Τέβες ήταν στα καλύτερά του σε εκείνο το Μουντιάλ. Απίθανα γκολ από τον Μάξι που ομολογώ τα είχα ξεχάσει. Το τρομερό σουτ του Joe Cole, ίσως το αγαπημένο μου "σουτ"-γκολ ως τεχνική χτυπήματος από το πόδι όλων των εποχών, μαζί με το χτύπημα φάουλ του Ροναλτίνιο στο παραθυράκι του Σήμαν. Θα αδικώ και κάποια άλλα σίγουρα. Άλλο ένα -εκτός Μουντιάλ-που θυμάμαι ήταν ένα γκολ του Μπιριντέλι με τη Γιουβέντους κόντρα στην Κορούνια στο Ριαθόρ.
To γκολ του Γκρόσο και η αποβολή του Ζιντάν στον τελικό.



2010 Νότια Αφρική - Βουβουζέλες και Τσαμπαλάλα. Εκεί που έκανε το μπαμ ο Σουάρες. Απίθανο κλαδευτικό δίδυμο στα χαφ Ντιέγκο Πέρες και Αρεβάλο Ρίος που αν κατάφερνες να περάσεις ανάμεσά τους και με τη μπάλα ήταν ένα μικρό θαύμα. Αγαπήσαμε Ουρουγουάη. Ένα μεγάλο τουρνουά από τον Ρόμπεν στα καλύτερά του που τράβηξε μαζί του την Ολλανδία στον Τελικό για να ηττηθεί ίσως από τη μοναδική ισάξια ή καλύτερη ομάδα τότε, την Ισπανία με το αφοπλιστικό total football της.


* Maicon

Μπόνους η κεφαλιά του Χάινσε, που δεν ήταν στο παραπάνω κακώς (είναι το 10ο σε αυτό)



2014 Βραζιλία
Η τρομερή Γερμανία δεν άφηνε πολλά περιθώρια αμισβήτησης. Ελάχιστα χειρότερη η Αργεντινή. Πολλές παρατάσεις, πολλά πέναλτυ. Δε θα ξεχάσουμε την Κολομβία του αιθέριου χορευτή Χάμες, το φτερωτό τέρας του Αμαζονίου που φιλοξένησε για λίγο πάνω στη φανέλα του, το δραματικό Ελλάδα-Ακτή, αλλά και γκρανικινιολικό Ελλάδα-Κόστα Ρίκα, την ταπεινωτική 7άρα που μάζεψε η Βραζιλία από τη Γερμανία και την ηρωική Χιλή που οριακά δεν προκρίθηκε στα πέναλτυ, την κεφαλιά του Van Persie, που μόνο αυτή του Μπορχέτι μπορεί να απειλήσει ως κορυφαία όλων των εποχών σε Mundial.

Πολλά συγχαρητήρια στην Ερτ, που σε μια ακόμα διοργάνωση που καλύπτει, μας γυρίζει 20 χρόνια πίσω!!! Πρώτα ο ήχος και 3" μετά η εικόνα!!!

Η άμυνα της Σαουδικής Αραβίας είναι λίγο πιο ασταθής από αυτή των Καβς.
Ο Ακινφέεφ είναι μόλις 32 (!) χρονών, τον είχα 35+ για κάποιο λόγο. Εντωμεταξύ είδα τα πρώτα ονόματα τις ενδεκάδας των Ρώσων με Ακινφέεφ, Ζιρκόφ, Ιγκνάσεβιτς, και περίμενα την τρελοπαρέα με Μπερεζούτσκι μπρος, έστω ένα Αρσάβιν, έναν Κερζάκοφ αλλά δυστυχώς απογοητεύτηκα.
Λιγότερο βαρετό το ματς από ό,τι περίμενα.

Σούπα με μπρόκολο, δείτε μπάσκετ.

Ενω τα ντέρμπι αιωνίων φημίζονται για το θέαμα τους

Βαλντεράμα δαγκωτό από εμένα!




Εδώ ακόμα καλύτερη φωτό, αλλά δυστυχώς είναι photoshop

Ε από τη Σαουδική Αραβία...

Πιστεύω ότι μετά και το σημερινό , θα έχω να λέω στις επόμενες γενιές ότι έχω ζήσει Κρ. Ροναλντο

Άντε να δούμε αν η Αργεντινή που συμπαθώ λιγάκι παραπάνω ( ειδικά σαν κουλτούρα - λαό ) θα κάνει τίποτα φέτος ή θα βγάλουμε amber alert για τον Μεσσι

Ειδικά τώρα που ο υπεραθλητής πήρε απ το χεράκι μια ολόκληρη εθνική ομάδα σήμερα

Μα γιατί;;;; Είναι ο μόνος λαός που μισούν όλοι οι Λατινοαμερικάνοι κι έχει ακριβώς όλα τα μειονεκτήματα του Νεοέλληνα, απλά σε μεγαλύτερο βαθμό. Να μου πεις ότι τους συμπαθείς ποδοσφαιρικά να πω ΟΚ, αλλά σαν κουλτούρα;;;;;;;; Τους Αργεντίνους;;;;; Really??????

για το πάθος που βγάζουν σε τέχνες & θεάματα .... Ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με μουσική . Και ποδοσφαιρικά προφανώς

Γνώμη μου βέβαια αλλά παίζει να είναι και ο πιο άμουσος λαός στην ήπειρο. Σε σύγκριση με Κάτι Κούβες, Πουρτο Ρίκα, Βενεζουέλες, Κολομβίες, Μεξικά, Παναμάδες, Βραζιλίες είναι μουσικά ανύπαρκτοι, χορευτικά απαράδεκτοι και από ρυθμό είναι σα να βλέπεις μπετονιέρα να χορεύει ή μαχαιροπήρουνο να προσπαθεί να βγάλει ήχο.

Δε λέω, σε ρατσισμό, λαϊκισμό και ψευτομαγκιά είναι πρώτοι.

Δεν καταλαβαίνω πως το εννοείς αλλά είναι το καλύτερο κοινό διαχρονικά σε μουσικά δρώμενα . Απίστευτο πάθος

μουσικά μπορεί να είναι ανύπαρκτοι δεκτό

τεσπα, μπορεί να μοιάζουν με Νεοέλληνες και γι αυτό να τους συμπάθησα τελικά

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Συγχωρείσαι λόγω απόστασης, δεν τους τρως στη μάπα εβδομαδιαίως.

Δεν είναι τυχαίο που είναι η μόνη χώρα της Λατινικής Αμερικής που δεν υποστηρίζεται, ή μάλλον για να το πω πιο σωστά, όλη η ήπειρος στηρίζει τις λατινοαμερικάνικες ομάδες και... τους αντιπάλους της Αργεντινής. Θυμάμαι την Κούβα γεμάτη με σημαίες Γερμανίας στο προηγούμενο Μουντιάλ, ούτε επί Τρίτου Ράιχ τέτοια φόρτε η γερμανική σημαία. Στο δε Μεξικό βγήκε ο κόσμος στους δρόμους να πανηγυρίσει την αποτυχία των αχώνευτων.

για μπάλα θα πούμε τίποτα ;;

Ποιός ευθύνεται γι' αυτό;
Δε μπορεί να είναι το κλεμμένο-ό,τι κατακτήθηκε από ένα γκολ με το χέρι.
Μιλάμε για κάποια υπεροψία που καλλιεργειται εθνικά στην Αργεντινή δηλ, αλλά τί της δίνει/έδινε καύσιμο;
Αναπάντητα παραμένουν τα ερωτήματα.

Καύσιμα της έδινε ότι δεν έχουν Ινδιάνους και μαύρους, αυτό είναι το θέμα. Θεωρούν εαυτούς ανώτερους με μια ρητορική Χρυσής Αυγής, έχοντας πλήρη άγνοια για το τι γίνεται στις υπόλοιπες χώρες. Εν έτει 2015 δε γίνεται να περνάς τα σύνορα από τη Βολιβία και να σε ρωτάει ο αργεντινός συνοριοφύλακας "λευκός άνθρωπος τι πήγατε να κάνετε στους γύφτους" ή να πας φας με την κοπέλα σου στο Μπουένος Άιρες και να φωνάζει ο ένας σερβιτόρος στον άλλον "φέρε το λογαριασμό στο τραπέζι της σκυλαραπίνας". Έχουν έναν αέρα ανωτερότητας επειδή και καλά είναι "Ευρωπαίοι", "κατά λάθος βρέθηκαν στην ήπειρο" κλπ. Οι Χιλιναοί δεν είναι και πολύ καλύτεροι, αλλά επειδή δεν είναι παρλαπίπες σαν τους Αργεντίνους, κάπως το κρύβουν. Η δε θεώρηση ότι να κάνεις πανηλίθιες ερωτήσεις σε κάνει ενδιαφέροντα τύπο, πρέπει να είναι πατεντα της Αργεντινής.

- Και γιατί το γκαζον σας είναι τόσο πράσινο
- Γιατί είναι γκαζόν
- Και οι αγελάδες γιατί έχουν καμπούρα;
- Γιατί μας τις έφεραν από την Ασία, ανατολικό μπλοκ γαρ
- Πάντως το φαγητό σας είναι χάλια, στην Αργεντινή είναι νοστιμότατο
- Μπράβο
- Ε βέβαια άμα η μισή χώρα είναι μαύροι, δεν γίνεται έτσι δουλειά. Προσπαθείτε εσείς οι λευκοί, αλλά δε γίνεται, δεν έχουν ευφυία, δε φταίνε αυτοί
- Μα κι αυτή η ευφυία ε; Όπου θέλει πάει και κάθεται ρε παιδί μου...
- Και για την Αβάνα που λένε... σιγά.Σα βομβαρδισμένη είναι. Το Μπουένος Άιρες είναι κούκλα, έχεις πάει;
- Ναι
- Πώς σου φάνηκε;
- Γεμάτο ηλίθιους

Ε μα πια ήθελε και συζήτηση στο αεροπλάνο.

Εγώ πάντως, "άμουσο", δεν θα χαρακτήριζα λαό από τον οποίον προέρχεται ο πιο διάσημος χορός λαικής μουσικής (tango).

Στα του μουντιάλ ο δικός μας "καρπουζάς", είχε δεν είχε το τσίμπησε το πονταλάκι σήμερα. Για ομάδα Σάντος πάντως αυτή δεν ήταν άμυνα, πόσω μάλλον όταν τρως δυο γκολ από τον Κόστα. Ξαφνικά χαίρονται και οι Ισπανοί και νομίζουν ότι βρήκαν σέντερ φορ.

Είναι το τάνγκο πιο διάσημο από τη σάλσα; Τη ρούμπα; Το μάμπο, τη σάμπα, το τσατσατσα;

Άμουσος είναι ένας λαός παράφωνος, που δεν ξέρει να χορεύει (πήγαινε σε αργεντίνικο κλαμπ... τραγελαφος), να περπατάει (λες και πάνε στη μάχη του Στάλινγκραντ είναι... δες τις Κουβανές, τις Κολομβιανές, τις Βενεζολάνες... λες κι έχουν 3 οργασμούς ανά τετράγωνο περπατάνε, η μουσικότητα ξεχειλίζει) και να τραγουδάει ή να παίζει μουσικά όργανα. Δεν το έχουν ως λαός, τι να κάνουμε.

Ούτε εμένα με τρελαίνει, αλλά ήταν καλός...

Εξαρτάται πως το βλέπεις. Για τους ξένους ο πιο διάσημος ελληνικός χορός είναι το συρτάκι, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι είναι δημοφιλής χορός για τους Έλληνες. Κατ΄αντιστοιχία στους λάτιν λαούς το τάνγκο δεν είναι πιο δημοφιλές από την Σάλσα, Μάμπο, Τσα-τσα κλπ. Όλα είναι σχετικά και εξαρτόμενα από την εποχή και περιοχή. Tην σημερινή εποχή πιθανολογώ ότι ο πιο δημοφιλής χορός παγκοσμίως είναι κάτι σε στυλ hip-hop ή break dance. Απο κει και πέρα η επιρροή που έχει ασκήσει το τάνγκο σε όλο το φάσμα της μουσικο-χορευτικής (από κλασική μουσική, τζαζ μέχρι και αναφορές για επιρροή στην ρεμπέτικη μουσική υπάρχουν) δεν πιστεύω ότι μπορεί να συγκριθεί εύκολα με κάποιον άλλο στυλ μουσικής-χορού. Χωρίς βέβαια η παραπάνω άποψη να σημαίνει ότι δεν είναι ξενέρωτος σαν λαός με όλα τα σχετικά που αναφέρεις. Αλλά αυτό απέχει από το να χαρακτηριστεί άμουσος ή άτεχνος λαός.

Ο Ντιέγκο Κόστα νόμιζα ότι ήταν παλαίμαχος που έχει να παίξει σοβαρή μπάλα καναδυό χρόνια. Με έκμπληξη ανακαλύπτω ότι έβαλε φέτος 9 γκολάκια με την Ατλέτικο και άλλα δυο σήμερα. Τέσπα. Ας συμφωνήσουμε ότι σέντερ φορ βρήκαν. Τώρα μένει να βρουν και έναν τερματοφύλακα. Δεν με πείθει η Ισπανιά και δεν γουστάρω βασικά. Είμαι κάτι ανάμεσα σε Πορτογαλία και Ουρουγουάη. Πιστεύω πολύ στον Σάντος. Αν προλάβει και φτιάξει πίσω την άμυνα και τελειώνει με 0 παθητικό, μπροστά ένα γκολ το έχει. Εδώ το είχε η Εθνική με Χαριστέα, πόσω μάλλον οι Πορτογάλοι με CR7.

To ρεγκετόν θα έλεγα. Από την Ανγκόλα μέχρι την Κεντρική Ασία (ταξίδεψα τα -σταν μερικούς μήνες πρόσφατα κι έπαθα σοκ με το ότι δε σταματάς να ακούς ρεγκετόν) και σε όλη τη Λατινική Αμερική, το ρεγκετόν είναι πια βασιλιάς.



Κι έτσι να ήταν, και στους Μεξικάνους οφείουμε τη σοκολάτα. Οι καλές σοκολάτες όμως αλλού παράγονται. Η σκηνή τάνγκο στην Αργεντινή (παρά την πρόσφατη ανάκαμψη) είναι πολύ μέτρια σε σύγκριση για παράδειγμα με το Βερολίνο.

Ε συγκριτικά με τους υπόλοιπους στη γειτονιά πάντα. Έτσι τους αντιμετωπίζουν κι οι υπόλοιποι: ως ξενέρωτους ξερόλες χωρίς ταμπεραμέντο.

Έχουν, απλά κάθεται στον πάγκο.

Το σταματάω εδώ. ΘΑ μάθει κανένας γνωστός ότι μιλάω για ποδόσφαιρο και θα μου κρεμάσουν κουδούνια.

Νομίζω ότι το tango έλκει τις επιρροές του από ένα είδος κουβανέζικης μουσικής και από τη μουσική σκηνή του Μοντεβιδέο (Ουρουγουάη) της δεκαετίας του 1890. Απλά αναπαράγω ό,τι έχω ακούσει. Πιθανότατα το κατέχετε περισσότερο από εμένα. Ομολογώ ότι δεν πολυσκαμπάζω.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Έλα μωρή Ουρουγουάρα!

Σε κάθε διοργάνωση που συμμετέχει, υποστηρίζω Ουρουγουάη. Όλες οι μικρές χώρες από λατινική Αμερική μου βγάζουν θετική αύρα, αλλά η Ουρουγουάη είναι αρρώστια! Γουστάρω αμυντικούς να πέφτουν για τάκλιν σαν να μην υπάρχει αύριο! Γουστάρω δρεπάνια, σκληρές μονομαχίες κι όποιον πάρει ο χάρος! Ίδιο πάθος, ίδια τρέλα, απ το πιο αδιάφορο φιλικό μέχρι τα επίσημα για το παγκόσμιο κύπελλο. Όλα τα ματς με το μαχαίρι στα δόντια! Αίμα και άμμος μωρή ΑΡΡΩΣΤΙΑ σελέστε! Γιατί αυτοί είμαστε : κατεβαίνουμε για πόλεμο, βαράμε στο ψαχνό, στην ανάγκη τσιμπάμε και καμιά κόκκινη και κάνουμε τα ματς ροντέο!

Τέλος καλό, όλα καλά σήμερα με Αίγυπτο. Με τους μικρούς πάντα ζοριζόμαστε λόγω του τρόπου παιχνιδιού μας. Με τους μεγάλους πετάμε φωτιές. Δε μας φοβάμαι παρά την κακή εικόνα.

Κατά πώς φαίνεται πάμε με 4-3-1-2 (αν και κάπου στο 60 σήμερα το αλλάξαμε γιατί ψάχναμε το γκολ)

Μουσλέρα στο τέρμα τούμπανος.
Κέντρο άμυνας δίδυμο από Ατλέτικο (Γοδίν-Χιμένες). Δεν περνάει μύγα.
Αριστερά ο Κάσερες. Ή η μπάλα ή ο παίκτης.
Δεξί μπακ απόψε ξεκίνησε ο Βαρέλα. Ψιλοεπίφοβος για γκέλα πίσω, δίνει βοήθειες μπροστά.
Τριάδα στο κέντρο σούπερ στα ανασταλτικά της καθήκοντα με Μπεντανκούρ, Βεσίνο και Νάντεζ ή Τορέιρα. Οι 2 πρώτοι νταμάρια (ύψος 1,87+, τα σπρωξίδια στις στημένες μπάλες φεύγουν σύννεφο), οι 2 δεύτεροι σβούρες κοντοπούτ@νοι. Ξύλο και των γονέων.
Ντε Αρασκαέτα στην τρύπα πίσω από τα φορ και μπροστά ίσως το καλύτερο δίδυμο της διοργάνωσης: Καβάνι-Σουάρεζ.

Ξενέρωσα λίγο που δε φώναξε Γκαστόν Ραμίρεζ και Φεντερίκο Βαλβέρδε. Ο δεύτερος είναι πολύ πιτσιρικάς αλλά νομίζω θα μπορούσε να βοηθήσει. Με δικό του γκολ πρακτικά κλείδωσε η πρόκριση από τα προκριματικά (διπλό στην Παραγουάη). Εκτός αποστολής και ο Λοδέιρο. Βασικούρα πριν 4 χρόνια στη Βραζιλία, δεν τον έχουν πάρει ακόμα τα χρόνια-μόλις στα 29 του. Απ την άλλη, για να είναι εκτός όλοι αυτοί, σημαίνει ότι η ομάδα έχει βάθος. Με λίγη τύχη, μπορεί να προχωρήσει και μετά τους ομίλους. Εκτός απροόπτου, τα σταυρώματα μας ρίχνουν με Πορτογαλία/Ισπανία. Δε μας έχω ξεγραμμένους με κανέναν απ τους 2.

Επόμενος αντίπαλος η Σαουδική Αραβία (την Τετάρτη). Με νίκη πιθανώς κλειδώνουμε και μαθηματικά την πρόκριση. Vamos celeste!

Τον καλύτερο στον κόσμο έχουν. Του έτυχε μια στραβή μέρα. Συμβαίνει

Δεν καταλαβαίνω με ποιόν τρόπο έχει επηρεάσει το τάνγκο τόσο πολύ τη μουσική, όσο αφήνεις να εννοηθεί, κάπως γενικά και ίσως απροσδιόριστα. Μια προσωπική σκοπιά και κάποια σχόλια με αφορμή σχόλια που διάβασα:
- Το τάνγκο έχει ακόμα δυνατή παρουσία χορευτικοθεατρικά, γιατί είναι όντως εντυπωσιακό αισθητικά όταν οι φιγούρες εκτελούνται από επαγγελματίες σε ενδιαφέρουσες χορογραφίες. Μπορώ να δω μια παρουσία στο χορευτικό, στο μουσικό όμως είναι μια άλλη ιστορία.
- Δεν μπορώ να πω ότι έχω ακούσει να έχουν μπει/ ενσωματωθεί ή να ακούσω στοιχεία tango μέσα σε μια άλλη μουσική σε τέτοιο βαθμό που να την καθιστά κορυφαία λατινογενή μουσική. Γενικό σχόλιο. Η αίσθησή μου επειδή ακούω μουσική χωρίς περιορισμό σε είδη κλπ.
- Υπήρξε μία μικρή εξέλιξη του ίδιου του tango μάλλον (δεν το θεωρώ νέο μουσικό κίνημα, δεν ήταν βασικά) με την εμφάνιση των Gotan Project περίπου 15+ χρόνια πίσω και κάποιων ακόμα γκρουπ που πήγαν να παντρέψουν το τάνγκο με μια πιο ηλεκτρονική μουσική, να το εκσυγχρονίσουν ας πούμε. Αυτό που βγήκε προωθήθηκε περισσότερο ως "ethnic" παρά ως κάτι tango-related.
* τώρα που λέμε για επιρροές αν κάποιος έχει γνώμη ή όρεξη/ενδιαφέρον θα ήθελα να σχολιάσει αν ένα κομάτι Prodigy (το Full Throttle) έχει ή δεν έχει κάτι flamengo. Για μένα αυτό είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα μια μουσικής να επηρεάζει μια άλλη ή μάλλον ένα μουσικό μυαλό χωρίς περιορισμό να παίρνει ιδέες και να παράγει κάτι ιδιαίτερο με το δικό του προσωπικό στυλ.


- για μένα είναι τελείως ντεμοντέ ως μουσική αυτή τη στιγμή, ακριβώς επειδή φτιάχτηκε από συγκεκριμένους ανθρώπους υπό συγκεκριμένες συνθήκες και παρουσίαζε μια κοινωνικοοικονομική φάση ενός λαού στην περιοχή του Ρίο ντε λα Πλάτα, δεν ξέρω κι εγώ πόσα χρόνια πριν. Το σχεδόν πένθιμο ύψος του Άστορ Πιατσόλα και ο αργός τραβηχτός ήχος του μπαντονεόν, αν έχω καταλάβει καλά, αυτός είναι ο ήχος του original tango. Αυτό που έχει χάσει το tango σήμερα είναι η προσωπική σύνδεση με το κοινό, έχει πάψει να είναι ζωντανό, επειδή δεν υπάρχει ταύτιση της μουσικής εννοιολογικά με τον κόσμο.


Το είπες εσύ ευτυχώς, που έχεις και άλλη βαρύτητα ως ταξιδευτής εκεί. Το ρέγκετον είναι κοντά στα 10 χρόνια πλέον η νούμερο ένα δημοφιλέστερη latin-origin μουσική.Δεν καταλαβαίνω τί αρέσει ακουστικά, είναι σαν να κάνει ελεύθερο mic commentating σε latin club ένας τζαμαϊκανός, προφανώς τα στοιχεία ρούμπα είναι αυτά που ξεσηκώνουν, δεν το συζητώ.
Μετά θα έβαζα την σάλσα, που πρέπει να είναι κάτι σαν το western world "pop" για την αμέρικα λατίνα, δηλαδή βάλε λίγο Έλβις Κρέσπο, δε γίνεται να μη συμπαθήσεις κάτι, ακόμα και να μην θέλεις να χορέψεις δε γίνεται να μη γελάσεις ή να βρεις εύθυμο αυτό που ακούς, ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνεις γλώσσα. Και μετά είναι μια κατηγορία μόνος του ο King Africa, που αν είχε βγει στην αντίστοιχη Ανίτα, θα έκανε τέτοιο μπαμ που θα την έκλεινε και δε θα ξαναέκανε εκπομπή ποτέ από ντροπή.
Τί να λέμε μέχρι και ο Rob Cross που είναι top5 darts player έχει salsάκι για walk-on song.