QUOTE(G-arenas @ Nov 30 2016, 15:54 )
ενω αν ο τσιπρας ηταν ελλαδα και οχι κουβα θα αλλαζαν τα πραματα. επιτελους ολοι πρεπει να κατανοησουμε ποιο ειναι το προβλημα και να ξυπνησουμε. οταν λεμε οτι φταιει ο τσιπρας ή ο σαμαρας ή παπανδρεου ατομικα τοτε κατι δεν καταλαβαινουμε καλα. αυτοι απλα πιονια του συστηματος ειναι και τιποτα αλλο. οτι τους λενε κανουν. αρα οποιον και να ψηφισουμε και να βγει την ιδια καταληξη θα εχουμε δεν θα αλλαξει κατι. και μεις το δικαιωμα να ψηφιζουμε και απλως να αλλαζουμε καθε 4 χρονια τον πρωθυπουργο και οχι το συστημα το λεμε δημοκρατια. λες και η δημοκρατια ειναι να ψηφιζεις τον προεδρο που θελεις να εχεις.
Το πρόβλημα με τον Τσίπρα ειναι οτι βρίσκεται πλέον σε σύγχυση. Το προδίδει η στάση του σώματος του οταν βρίσκεται μαζί με ανθρώπους που κάποτε θεωρούσε ιδεολογικούς εχθρούς του.
Στον επικήδειο του Κάστρο, ήταν άρχοντας. Έκανε αυτο που ξέρει και γουστάρει και το έκανε παρέα με ιδεολογικούς του συντρόφους.
Στη συνάντηση πχ με τον Ομπάμα, έμοιαζε σαν ψάρι έξω απο τα νερά του. Μιλούσε ελληνικά με αγγλική προφορά και ηταν χυμένος στη πολυθρόνα, σαν να ήθελε να ανοίξει μια μαύρη τρύπα και να τον ρουφήξει.
Ο Τσιπρας εκλέχθηκε με μια συγκεκριμένη ατζέντα η οποία οδηγούσε αναπάντεχα (οπως φάνηκε στη πορεία) στη σύγκρουση.
Κατα τη γνώμη μου, επέλεξε τον ικανότερο για την εφαρμογή αυτης της ατζέντας, τον μέγα Βαρουφάκη, ενώ στο επιτελείο της κυβέρνησης υπήρχαν και άλλα πρόσωπα έτοιμα για σύγκρουση, οπως η Ζωή, ο Καπετάν - Λαφαζάνης κλπ..
Όταν έκανε το δημοψήφισμα-παρωδία, φάνηκε οτι τελικά τη σύγκρουση την φοβότανε και κυνηγούσε ενα αποτέλεσμα πίσω απο το οποίο θα μπορούσε να κρυφτεί..Δεν του έκατσε και οδηγήθηκε επισήμως και με τιμές στην κωλοτούμπα... Πέταξε έξω απο την κυβέρνηση ολους αυτούς που είχε αρχικά επιλέξει για να στηρίξουν το αρχικό πλάνο και συντάχθηκε με την πεπατημένη, τις επιταγές της ΕΕ, της τρόικα, του IMF.
Το κακό ειναι οτι ενώ στην ουσία ειναι πετυχημένος ως εκτελεστής μνημονίων (ουτε πορείες έχουμε-ούτε αντιδράσεις) , είναι παντελώς αποτυχημένος ως πρωθυπουργός της σύγκρουσης και της αριστεράς.
Ο Τσίπρας προσπαθεί να πάρει την βάση του πασοκ, χρησιμοποιωντας παλαιοπασοκικά τρικ. Το κακό για αυτον και για εμάς, ειναι οτι αυτές οι πρακτικές δε μπορούν να εφαρμοστούν αναίμακτα στην σημερινή Ελλάδα.
Ο Πρωθυπουργός μας περνάει κρίση ταυτότητας. Δηλώνει αριστερός, εφαρμόζει παλαιοπασοκικές πρακτικές και ψηφίζει δεξιά μνημόνια. Τον παρατηρώ σχεδόν με λύπη και συμπάθεια, να δείχνει χαμένος μέσα στις ίδιες του τις επιλογές.
Άποψη μου ειναι οτι οταν έβλεπε οτι η σύγκρουση δεν οδηγεί πουθενά, θα έπρεπε να εκανε ενα πιο ξεκάθαρο δημοψήφισμα, με εντολή εξόδου ή παραμονής στο ευρώ και θα έπρεπε επίσης να ηταν αποφασισμένος να εφαρμόσει την επιλογή εξόδου, σε περίπτωση που ο λαός αυτό επέλεγε.
Έτσι οπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, μετά και το δημοψήφισμα και πριν την υπογραφή τρίτου μνημονίου, θα έπρεπε να ειχε παραιτηθεί και να ειχε αποσυρθεί.
Να παραδεχόταν οτι απέτυχε στη διαπραγμάτευση και οτι δεν τολμούσε να βγάλει τη χώρα απο το ευρώ και μετά να πήγαινε σπίτι του έχοντας τη συνείδηση του καθαρή.
Αυτό που επέλεξε να κάνει τον εκθέτει καθημερινά και θα τον στιγματίζει για πάντα (και το ξέρει και ο ιδιος αυτο-άσχετα αν περιμένει σε ενα θαυμα που θα τον βγάλει στον αφρό).