QUOTE(SG3ptshooter @ Jun 24 2018, 10:48 )

Δε μπορώ να βλέπω άλλο το Muller δεξιά μου σηκώνεται η τρίχα.
Kroos
O Kimmich έχει εντυπωσιακή βελτίωση σε αυτά που δε φαίνονται, οφείλω να παραδεχτώ πως είναι στην κουβέντα για top δεξί μπακ.
Tα ματς του τελευταίου group έχουν τόσο ενδιαφέρον σήμερα.

"Δε μπορώ να βλέπω άλλο τον Μίλλερ" ή μάλλον δε μπορώ να βλέπω μια ομάδα με τόσο πείσμα να σφυροκοπάει για 60 λεπτά μια άμυνα και να μην μπορεί να πάρει κάτι καλύτερο από έναν παίκτη της ποιότητας του Μίλλερ.
Το ματς της Γερμανίας με τη Σουηδία είναι το ένα ηβέντ του διημέρου που θέλω να σχολιάσω.
Σπάνιο, τρομερά σπάνιο και αυτό το κάνει τινά συλλεκτικό ματς να βλέπεις τον Κρος να κάνει δύο προσωπικά λάθη σε λιγότερο από μισό λεπτό. Ευτυχώς πείσμωσε και με μία μοναδική ικανότητα συνδύασε διαχείριση προσπαθειών, ψυχραιμία, αυτοσυγκράτηση με το προσωπικό κίνητρο που είχε να εξιλεθωθεί για το προηγούμενο λάθος και τη δίψα του για νίκη, χωρίς να πάρει τραβηγμένες ενέργειες σε μια ΜΑΕΣΤΡΙΚΗ παράσταση που λίγα χαφ στο παγκόσμιο ποδόσφαριο μπορούν να δώσουν στη θέση του, ως κεντρικό half-The Regulator-αφιερωμένο και το πασίγνωστο και αγαπημένο Κλατς. Επειδή είναι clutch. Πέρα από το απίθανο φάουλ που σκόραρε, που ήταν και θέμα τύχης ασφαλώς, αφού όλα έγιναν στην εντέλεια εκτελεστικά, (οκ, ας πούμε ότι ήταν "μαγική στιγμή" αν δεν αρέσει το "τύχη" δεκτό, δεν το μειώνω, αλλά δεν το θεωρώ απόλυτη ικανότητα ποτέ ένα φάουλ, αφού ακόμα και ένα φανταστικό χτύπημα μπορεί να βρει σε δοκάρι ή να βρει λίγο στο τοίχος κλπ), το παιχνίδι που έκανε ο Κρος στην τελευταία ώρα του ματς ήταν σεμιναριακό. Ήθελα να τονίσω πόσο μπορεί να κερδίσει μια ομάδα με έναν Κρος σε αυτόν τον ρόλο που έπαιξε, ως 6άρι-μοναδικός παίκτης μπροστά από τα σέντερ μπακ να μοιράζει σωστά, σε ένα ματς με αυτά τα χαρακτηριστικά της αφόρητης ψυχολογικής πίεσης με τη Γερμανία στα όρια του αποκλεισμού. Δεν έκανε ούτε μία λάθος πάσα ή λάθος επιλογή. Ενώ φαινομενικά έδειχνε ότι η ομάδα του "χάνει" που δεν χρησιμποιείται πιο μπροστά, μιας και είναι γνωστή η ικανότητα του Κρος τόσο στην κοντινή παράλληλη έξω από την περιοχή, όσο στην κάθετη, αλλά και στο σουτ, ο Λεβ επέμεινε να τον κρατήσει στη θέση αυτή. Τον συγχαίρω γι' αυτό. Οι πάσες του στα άκρα ήταν τέτοιας ακρίβειας και ταχύτητας (ταχύτητα στην εναλλαγή των πασών, ότι δεν την κράταγε δηλ. και έβγαζε την ομάδα μπροστά χωρίς να την κουβαλήσει άσκοπα ή να την κρατήσει παραπάνω) που ουσιαστικά η Γερμανία κέρδιζε το πλεονέκτημα χώρου από αυτό, χωρίς να χρειάζεται κάποιο γρήγορο ένα-δυο από το κέντρο ή κάποιο αντβάντητζ από προσωπική ντρίμπλα (που δε θα ρίσκαρε ποτέ η Γερμανία). Προσπαθώ να περιγράψω με λόγια κάτι που είδα και δεν είχα ξαναδεί, το οποίο προσωπικά με γοήτευσε. Συγχωρέστε με αν δεν το κάνω κατανοητό.
* Εντύπωση μου έκανε που δεν ανέβηκε ο Νόηερ στο φάουλ.
Για Κίμιχ συμφωνώ σε ό,τι λέει ο Σούτερ. Καλύτερος παίκτης στο 1ο ματς, μέσα στους δύο καλύτερους σε αυτό, κάνει τρομερή δουλειά και είναι πολυεργαλείο που εμπεριέχει αυθεντικό επιθετικό ταλέντο μέσα στο όλο σκιλ του.
Την Κολομβία την είδα στο Β' ημίχρονο μόνο. Είχα μια εικόνα μιας ομάδας που έπαιζε κάπως επιπόλαια όσο το σκορ ήταν στο 1-0 με αρκετές λάθος επιλογές χώρου (ναι, κουφό) στις κινήσεις κυρίως των χαφ. Δε βοήθαγε και η Πολωνία, που κατέστρεφε τα πάντα στο πέρασμά της, οκ, δύσκολο να παίξεις μπάλα έτσι... Μετά το 2-0 άρχισε ο χορός. Ομάδα ψυχολογίας θα έλεγα, φάνηκε αρκετά και από το πόσο ευδιάθετα έπαιζαν στο 3-0, λογικά βέβαια.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση και το σχολίαζα με φίλο και δεν ξέρω τί να περιμένω ήταν η θετική εικόνα από την αμυντική γραμμή. Αστερίσκος εδώ, επειδή έπαιζε με μια γενικά πολύ αργή ομάδα, ειδικά στους συνδυασμούς και στην ακρίβεια της πάσας μπροστά, αλλά μου φάνηκε ότι έβλεπα να βγαίνουν γρήγορα και πρώτοι στην μπάλα. Δε θεωρώ καθόλου κοντινές έννοιες την Εθνική Κολομβίας και τη συνέπεια, αλλά κρατώντας τα παραπάνω ενδιαφέροντα στοιχεία (το αδιαμφισβήτητα ενδιαφέρον που δεν ανέφερα ασφαλώς είναι το πολύ ποιοτικό τεχνικά κέντρο που έχει) θα ήθελα πολύ να δω τον επόμενο αγώνα της.
Το γκολ του Κουαδράδο είναι top5 Διοργάνωσης ό,τι γκολ και να μπει στο εξής. Η πάσα του Χάμες και η διαχείριση που έκανε ο ΝτΑ.Φοξ στο τρέξιμό του: πρώτα έτρεξε διαγώνια για να μη χαλάσει την ταχύτητα στο επόμενο σπριντ μετά την πρώτη υποδοχή, μετά έτρεξε στοχευμένα στην ευθεία για να έχει όλες τις επιλογές τελειώματος (μέγιστες επιλογές στις γωνίες σουτ): τρεις επαφές, γκολ...