QUOTE(thanvot @ Jun 18 2016, 18:48 )

Όταν φτάσουμε τις 1000 σελίδες, αν δεν έχουμε κλείσει κανέναν καλούτσικο, μπορούμε να διοργανώσουμε καμιά εκδήλωση..
Α, και για να μην κλέβουμε, μη μου κάνετε quote τα post του bullet που είναι μεγάλα..
Η αλήθεια είναι πως παντα παρασυρομουν, με αποτέλεσμα τα ποστ μου να βγαίνουν συνήθως μακροσκελη..
Παρακάτω , παραθέτω κάτι που έγραψα στο fb, μιας και τώρα τελευταία, γράφω και εκεί καμποσες αράδες, προκειμένου να ικανοποιήσω ακομη περισσότερο την μπασκετική μου διαστροφή!
Και έχει να κάνει με τον Alex Kirk που έχει πέσει εδώ ως όνομα, σε συνδυασμό και με την κουβέντα που είχα πρόσφατα με εναν φίλο, στο τοπικ του Ολυμπιακού, οσον αφορα το Spacing.
Ελπίζω να σου-να σας αρέσει..
" Πέρσι, κοντρα στο ρεύμα, πρωτολανσαρα ενα διαφορετικό σκεπτικο όσον αφορά τους C.
Το σκεπτικο των Shooting C, ως μια λύση, προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης του Spacing.
Μαζί με τον Justin Hamilton, ανέφερα σε εντελώς ανύποπτο χρόνο και χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια φήμη, τον Alex Kirk.
Και οι δύο αυτές προτάσεις του περσινού καλοκαιριού, πέρασαν στο τελείως ντούκου, ειδικά του Kirk.
Και οι δύο no name, προερχομενοι απο την ανυποληψια της αναπτυξιακης λιγκα, δεν ενθουσίασαν καθόλου, όλους αυτούς στους οποίους απευθύνομαι διαδικτυακα.
Κόντρα στο ρεύμα λοιπόν, διότι, η εγκαθιδρυση των Undersized, mobile, athletic spaceman C στην Ευρώπη τα τελευταια χρόνια, έχει δημιουργήσει ενα μπασκετικό στερεότυπο, που έρχεται να εξυπηρετησει μια πολύ συγκεκριμένη, σύγχρονη μπασκετική επιταγή.
Απο την μια, οι κλασικοί καλοί low post players με τα μεγάλα κορμιά, τείνουν να γίνουν ειδος προς εξαφάνιση.
Επίσης, η Ευρώπη εδώ και πολλά χρόνια, αποτελεί μια πολύ βασική δεξαμενή παικτών για το ΝΒΑ, με αποτέλεσμα, ο οποιοσδήποτε νέος 7footer που αναδεικνυεται, να φεύγει από μικρή ηλικία, για να παίξει στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου.
Απο την αλλη, οι προπονητές στην Ευρώπη, έδωσαν μια μεγαλύτερη έμφαση και βαρύτητα, ως προς την ταχύτητα των αμυντικών αυτοματισμών.
Οπότε, μέσω των Undersized, mobile C , προσπάθησαν να προσθέσουν μεγαλύτερη ταχύτητα στο αμυντικό transition, μεγαλύτερη αναχαιτιστικη ικανότητα στην αντιμετώπιση των pick n'roll, γρηγοροτερους χρόνους αντίδρασης στα αμυντικα rotations και close out, καθώς και μια καλύτερη προστασία ως προς το παιχνίδι πάνω απο την στεφανη.
Έχω παρατηρήσει ομως πλέον, οτι έχει αρχίσει να αναδεικνυεται ως ένας έντονος μπασκετικος προβληματισμος, και το θέμα των υπαρχόντων χωρων στην επιθεση, των υπαρχουσων αποστάσεων.
Ένας προβληματισμος για το λεγόμενο Spacing.
Κατά την γνώμη μου, το Spacing, θα αποτελέσει μια ακόμη σύγχρονη μπασκετική απαίτηση, όπου θα της δοθεί μεγαλύτερη έμφαση.
Στο μπάσκετ διαχρονικά, πάντα υπήρχε αυτή η αέναη διαμάχη ανάμεσα στην άμυνα και στην επιθεση.
Με τις τάσεις να εναλλασονται η μια την άλλη.
Ελάχιστες ομάδες, κατάφεραν να παίξουν ολοκληρωτικό μπάσκετ.
Έχοντας εξίσου μεγάλη ικανότητα και στις δύο πλευρές του γηπέδου.
Και επειδή πολύ δύσκολα θα συναντήσουμε πολύ ολοκληρωμενους παικτες, που θα είναι εξίσου καλοί και στις δύο πλευρές του γηπέδου, είναι πλέον ορατό, πως παρατηρείται αρκετές φορές δυσλειτουργια στο Spacing.
Σε κουβέντα που είχα τις προάλλες με ένα φίλο, σχετικά με την δημιουργική ικανότητα, του είπα τα εξής.
Πως δεν αρκεί μόνο η ατομική ικανότητα και το ταλέντο ενός παικτη στην δημιουργία, αλλά χρειάζονται και πολύ καλές αποστάσεις.
Και αυτό το στοιχείο που θα υποστηρίξει τις καλές αποστάσεις είναι, η ικανότητα του να απειλεις απο μακρινή απόσταση.
Όταν λοιπόν υπάρχει έντονη αυτή η επιθετική απειλή, οι αποστάσεις μεγαλώνουν τόσο για την επίθεση, οσο και για την άμυνα.
Τα επιθετικα plays μπορούν να επεκταθούν, οι επιθετικοί αυτοματισμοι να εμπλουτιστουν.
Οπότε και οι παίκτες με ικανότητα στην δημιουργία ρηγματων, ανισορροπιων , και των φάσεων προς τους υπόλοιπους συμπαίκτες, μπορούν να λειτουργησουν και να δραστηριοποιηθουν πολύ καλύτερα.
Σε αυτή την περίπτωση, μια τέτοια επίθεση, επιβαρύνει σημαντικά την αντίπαλη άμυνα, τόσο με ποιοτικά χαρακτηριστικα, όσο και με ποσοτικά.
Όταν όμως δεν υπάρχει αυτή η πολύ αναγκαία προϋπόθεση που ανέφερα παραπάνω, οι συγκεντρωτικου τύπου κλειστές άμυνες, βρίσκουν πάντοτε τον τρόπο να προσαρμοζονται, καθιστωντας τις αντίπαλες επιθέσεις προβλεψιμες.
Εως τώρα, έχω παρατηρήσει μόνο κλασικές, συμβατικές δομές, προς την κατεύθυνση των αποστάσεων στην επιθεση.
Το δικό μου σκεπτικο ήταν σίγουρα κάτι αρκετά νεωτεριστικο, που δεν συναντάμε συχνά και που έρχεται να προσθέσει μια άλλη λογική, μια άλλη προσέγγιση στο θέμα αυτό.
Είμαι της άποψης, πως θα είχε πολύ ενδιαφέρον η δημιουργία ενός παζλ, όπου ενα κομμάτι θα ήταν ένας Shooting C.
Και με τα υπόλοιπα κομμάτια να είναι έτσι διαλεγμενα και στημένα το ενα δίπλα στο άλλο, ώστε να βγει η καταλληλοτερη χημεία.
Σίγουρα, με αυτόν τον τρόπο , διαφοροποιουμαι έντονα με αυτή την One Dimension κατασταση.
Και αυτό συμβαίνει γιατί δεν είμαι αμυντικολαγνος.
Αναγνωρίζω την σπουδαιότητα και την σημαντικοτητα του αμυντικού σκέλους, όπως αναγνωρίζω την σπουδαιότητα και την σημαντικοτητα και του επιθετικού σκέλους.
Μετά απο αυτή την θεωρητική προσέγγιση του θέματος, ας πω κάποια πράγματα και για τον Alex Kirk.
Πέρσι μου έκανε κλικ, χωρίς τα stats του στην αναπτυξιακή λίγκα, να είναι ΤΟ θελγητρο.
Τα νουμερα του ήταν καλά, όμως δεν ανήκε στους κορυφαίους ανα στατιστική κατηγορία.
Αυτό που μου έκανε πολύ μεγαλη εντύπωση ήταν, πως εκτός ότι διεθετε ένα πολύ ανεπτυγμένο και αποτελεσματικο παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι, μπορούσε να απειλησει και απο μέση-μακρινή απόσταση.
Δεν ήταν βέβαια τόσο σπεσιαλιστας σουτερ όπως ο Justin Hamilton, όμως είχε ενα θαυμάσιο shooting stroke και έδειχνε πως έχει και την προοπτική του να αυξήσει την εμβέλεια στο σουτ του.
Στην πολύ καλή σεζόν που είχε φετος στο Ιταλικό πρωταθλημα, πράγματι έδειξε, οτι αυτή η προοπτική ήταν πολύ βάσιμη.
Μπορεί να μην είναι τόσο κινητικος και να μην μπορεί καλύψει και τις δύο θέσεις των ψηλών, όπως ο Justin Hamilton, αποτελεί όμως ενα πολύ ενδιαφερον value4money στοίχημα.
Παρά το παρουσιαστικο του και το βαρύ κορμί του, είναι και ένας αξιοπρεπής αμυντικός.
Κάνει καλή δουλειά στα rebounds, στα blocks και στην άμυνα στο low post.
Έχει βέβαια κάποια θέματα με τα πλαγια βήματα και την πλευρική ταχύτητα.
Συνολικά πάντως θα τον χαρακτήριζα αρκετά αξιόπιστο
Τελειώνοντας, θα τολμούσα να πω τον Alex Kirk, ως τον Μπουρούση των φτωχών...
Και έχει μια καλη αναλογία-σχέση , όσον αφορά το ρίσκο, το κοστος και την πιθανοτητα περαιτέρω προοπτικής"....