εχετε ξεχασει να συμπεριλαβετε στην Λιστα τον Νεστορα Κομματο.... πρωτος σκορερ στην Α1 , ευρωπαικο με τον Αρη , διεθνης με την εθνικη και πρωταθλητης ευρωπης με την Μακαμπι....ειναι πραγματικα κριμα για εναν απο τους πιους ελπιδοφορους φοργουορντ....

Ο Κόμματος δεν ήταν ποτέ ταλέντο με την κλασική έννοια. Μέχρι τα 23-24 ήταν ένας μετριος προς καλός παίκτης που περνούσε απαρατήρητος στη μέχρι τότε θητεία στου στην Α1. Απλώς το 2002 με τη βοήθεια του Βαγγέλη Αλεξανδρή, και περνόντας ένα ολόκληρο καλοκαίρι στο Αλεξάνδρειο με ατομικές προπονήσεις, κατάφερε να βελτιωθεί θεαματικά και να γίνει ο παίκτης που όλοι είδαμε.

Το γιατί δεν αξιοποιήθηκε στην Εθνική αυτό μάλλον πρέπει να ρωτήσουμε τον "ισχυρό άνδρα" (τρομάρα του!) του ελληνικού μπάσκετ και τους λακέδες του στα ΜΜΕ.

Μια μικρή διόρθωση μόνο Κύπελλο Ελλάδος κατέκτησε με τον Άρη (2004) και όχι το Fiba Europe Cup (2003) την ίδια χρονιά που ήταν πρώτος σκορερ. Κατα τα άλλα συμφωνώ είναι παρόμοια περίπτωση με Λιαδέλη, Χατζή, Διαμαντόπουλο, Βασιλειάδη δηλάδη φύσει επιθετικοί παίκτες που για κάποιο λόγο δεν πρoτιμoνται στην εθνική.

Νομιζω ο Λιαδελης δεν ειναι τοσο κακος στην αμυνα οσο οι αλλοι που αναφερεις...Στο Ευρωμπασκετ που βγηκαμε πρωτοι(απο το τελος...) προοριζοταν για βασικος και ηταν πρωτος σκορερ στην προετοιμασια νομιζω αλλα τραυματιστηκε...Ο Χατζης μονοδιαστατος και αργος,ο Βασιλειαδης ειναι βελτιωμενη εκδοση του αφου και πιο γρηγορος ειναι και πιο αθλητικος γενικοτερα,ενω μπορει να ειναι και πιο ψηλος,δεν ξερω...Μεγαλυτερο ταλεντο επιθετικα για μενα ο Διαμαντοπουλος αλλα...

Ούτε ο Βασιλειαδης είναι κακός αμυντικός. Αυτά είναι σοφιστείες των παπαγάλων της ΕΟΚ για να δικαιολογήσουν τον παραγκωνισμό του.

Mα το παιδί δεν κάνει για τεσσάρι.Είναι 2,03!
Αλλά και έτσι να ήταν,δεν τα έχει πάρει σε όγκο(δηλαδή μυικά) αλλά σε πάχος.Άσε που δεν μπορεί να τρέξει..
Τον είδα ρε γμτ να κολλάει την μπλούζα του στο στομάχι του και είχε ΜΠΥΡΟΚΟΙΛΙΔΙ.

Tαπούτος...

Η ψήφος μου πηγαίνει ασυζητητή στον Ταπουτο ως Καμένο Ταλέντο .

Από εκεί και πέρα Ρετζιας η δεύτερη επιλογή αν και δεν μπορεί να χαρακτηριστη καμένο ταλέντο γιατί έκανε κάποια καριέρα ΑΛΛΑ όχι αυτή που θα μπορούσε, ΔΕΝ ΕΛΑΜΨΕ πουθενά .

Τώρα για τους Τσακαλιδη, Φωτση, Γαλακτερο, Αλβέρτη
Για τον Γαλακτερό έχω να πω ότι τα πήγαινε καλά μέχρι ένα σημείο, ώσπου έπαθε ρήξη χιαστών συνδέσμων (αν δεν κάνω λάθος έπαθε και υποτροπή ) δεν επανήλθε σε αξιόλογη αγωνιστική κατάσταση ποτέ και κρέμασε τα παπούτσια του νωρίς . ΔΕΝ ήταν εύκολο εκείνες τις εποχές να επανέλθεις εύκολα από τέτοιο τραυματισμό - λόγο τραυματισμών κατά την ταπεινή μου γνώμη αδικείτε να είναι με αυτήν την κατηγορία.
Για τον Αλβέρτη και τον Φωτσης δεν ανήκουν πιστεύω σε αυτήν την κατηγορία των καμένων ταλέντων, έχουν κάνει αξιόλογη πορεία.
Για τον Τσακαλιδη δεν σχολιάζω κάτι, ούτε καν στην κατηγορία ταλέντων, κορμί ψηλός και τέλος .

Από αυτούς που θυμάμαι εγώ ο κορυφαίος τεμπελχανάς ήταν ο Ταπούτος...γιατί έχω την γνώμη ότι στην περίπτωση του Ταπούτου περί τεμπελιάς πρόκειται...
Θυμάμαι τον playmaker της εθνικής παίδων του 1989 που πήρε το χρυσό στο ευρωπαϊκό στην ισπανία τον Θοδωρή τον Χατζησμάλη...τεράστιο ταλέντο αλλά τελικά τίποτα απολύτως...
Θυμάμαι τον Δημητράκη τον Παπανικολάου το 1992 όταν ήταν 15 χρονών στα τουρνουά της ΕΟΚ για το μάζεμα ταλέντων να ρίχνει 60άρες με τον Αστέρα Ζωοδόχου Πηγής και να καρφώνει σαν ενήληκας...τίποτα δεν έκανε ο Παπανικολάου από αυτά για τα οποία ήταν φτιαγμένος...τίποτα απολύτως...δύο μέτρα κορμί με ικανότητες απίστευτες και άλμα στο θεό. Έφυγε για την Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του 90 και βολόδερνε από'κει και πέρα προσπαθώντας πάντα να βελτιώσει τα ποσοστά του στις ελεύθερες βολές...
Ο Ρεντζιάς με τους 30 πόντους τα 22 ρημπάουντ και τις 10 τάπες στον τελικό του μουντομπάσκετ εφήβων το 1995, τα 213 εκατοστά και το χτισμένο κορμί από τα 15 του τι έκανε ρε παιδιά??? μήπως ο Ιλγκάουσκας και ο Γκασόλ είχαν καλύτερα προσόντα σωματικά ή τεχνικές αρετές?? Θυμάστε τον Ευθύμη εναντίον του Ντίβατς το 1995?? μια ζωή σόφτουλας ήταν ο Ευθύμης...θα μπορούσε να είχε κάνει τεράστια καριέρα στο NBA.
Και κάτι για τον Νίκο Ζήση...ναι έκανε παπάδες με τις μικρές εθνικές και τώρα πια δεν έχει τον οίστρο που είχε, όμως πιστεύω ότι είναι ένας αθλητής που στα δύσκολα θα βάλει το χέρι του στη φωτιά και το έχει αποδείξει (παράδειγμα τα τρίποντα στα κρίσιμα σημεία μεγάλων αγώνων - Σλοβενία 07, Αυστραλία 06).

Σα λατρης της θεσης του Σεντερ θα πω πρωτα ρεντζιας... πολλα ακουγαμε ειδικα απο αυτους που τον παρακολουθουσαν απο μικρο, λιγα ειδαμε. τελικα το μπασκετ αποδειχτηκε αρπαχτη για να βγαζει φραγκα. μου εδωσε την εντυπωση οτι δεν τον ενδιεφερε το κατι παραπανω.
Λιαδελης (δε θυμαμαι ομως εχει παιξει εθνικη ανδρων ποτε?)
Παπανικολαου Δημητρης. Νικος Οικονομου. Αλβερτης. παικτες που ειχαν τα προσοντα να ειναι ηγετες και γινανε ρολιστες απο τη ψυχωση να φερνουμε ξενους να ειναι οι σταρ.
τζανης σταυρακοπουλος ,ταπουτος, καραγκουτης, κακιουζης.
ολα τα ονοματα που ανεφερα πιστευω θα ειχαν γινει μεγαλοι παικτες η τουλαχιστον θα ειχαν πολυ καλυτερη καριερα απο αυτη που εκανα, αν ηταν σε αλλη χωρα. εδω απλα δεν μπορουμε να αξιοποιησουμε τα ταλεντα.
Η λιστα ειναι ατελειωτη. και απο τα παιδια τα τωρινα το 90% θα εχει την ιδια μοιρα με τους παραπανω δυστυχως. φερνε μαριτς κ τεοντοσιτς και τεπιτς κ μπεβερλυ κ κεσελυ κ ασε τα δικα μας παιδια να συμπληρωνουν τα ροστερ η στειλτους στο ισραηλ

πιστευω πως ειναι ο ΝΑΣΟΣ ΓΑΛΑΚΤΕΡΟΣ κατα τη γνωμη μου παντα.

ΕΥΘΥΜΗΣ ΡΕΤΖΙΑΣ κατα την ταπεινή γνώμη μου!Η προσωποποίηση του ΕΛΛΗΝΑΡΑ ταλαντούχου-τεμπέλη-βολεψηματία!

H λέξη αυτή είναι ίσως αυτή που εκφράζει καλύτερα απ' όλες το topic. Τα συγχαρητήριά μου! Αν ήταν δε και το 1ο σου post, just stay tuned!

εγω παντα ειχα την απορεια πως επεσε τοσο πολυ ο παπανικολαου.ξαφνικα σε ενα καλοκαιρι εχασε το αλμα του κ την εκρηκτικοτητα του.φοβρη αλλαγη πραγματικα

Ο Τσακαλιδης δεν νομιζω να κατεχει θεση σε αυτο το ποστ.Θηριωδης παιχτης κοντα στα 2.20, ο οποιος δεν ειχε ιδιεταιρο ταλεντο ηταν απο τα γραναζια καθε ομαδας που αναζητουσε παιχτη για την βρωμικη δουλεια μεσα στα καλαθια.Το γεγονος οτι επαιξε στο ΝΒΑ 7 χρονια καθιστα την καριερα του επιτυχημενη.Ο Αλβερτης κατα την γνωμη μου ηταν μονοδιαστατος παιχτης με πολυ καλο σουτ και μονο(στα κρισιμα συνηθως δεν ειχε κρυο αιμα....).Η καριερα που εκανε,και η δοξα που πηρε πιστευω πως δεν την φανταζοταν ουτε ο ιδιος.
Ο Γαλακτερος ειχε φοβερη σωματοδομη για τα δεδομενα της εποχης με σπουδαια αθλητικα προσοντα,πολυ καλο σουτ ,οχι καλος χειριστης.Αλλα πιστευω πως θα μπορουσε να ειχε πετυχει περισοτερα
Παικτες που θα μπορουσαν ενδεχομενως να αφησουν εποχη στο Ευρωπαικο μπασκετ ηταν οι Ταπουτος Ρεντζιας Διαμαντοπουλος>Αθλητες με σπανιο ταλεντο που δεν αξιοποιηθηκε για διαφορους λογους

Όσο βλέπω τον Αλβέρτη πιτσιρικά,τόσο πιο πολύ τον θαυμάζω.Από τους μεγαλύτερους σουτέρ που έβγαλε το Ευρωπαικό μπάσκετ...και δεδομένου ότι ήταν και Έλληνας(που πάντα είχαμε ένα θέμα σε αυτόν τομέα)....
Το αξιοθαύμαστο δεν είναι το σουτ μόνο του,είναι ο συνδυασμός με το μεγάλο του ύψος για έναν παίκτη που έπαιζε 2 και λίγο 3.Ήταν επίσης γρήγορος με ταχύτατη εκτέλεση.Ναι δεν είχε ιδιαίτερη ντρίπλα,αλλά ο λιτός τρόπος παιχνιδιού του δεν απαιτούσε να ντριπλάρει για να δημιουργήσει καταστάσεις,ήξερε να προστατεύει την μπάλα να κινείται γρήγορα και να εκτελεί αμέσως.Για έναν παίκτη 2.06 με τέτοιο στυλ στο σουτ(δεν γινόταν να του κόψεις σουτ) τον καθιστούσε μοναδική περίπτωση παίκτη για την εποχή του.
Από το 99 και μετά...που άρχισε να χάνει ταχύτητα να καθιερώνεται στο 3...να βαραίνει το κορμί,να χάνει ευλυγισία..να ανεβαίνει στο 4...να καθιερώνεται σε αυτό,ακολούθησε μια διαδρομή που αξιοποιούσε μόνο σουτ και εμπειρία.
Τώρα για τα σουτ στα κρίσιμα..και μόνο τον τελικό με την Μπάρτσα στα 21 του δείχνει πολλά.Έχει δώσει πρωταθλήματα με τα σουτ του(2001),νίκες στην Εθνική,πάντα παρών σε όλα τα μεγάλα ευρωπαικά παιχνίδια.

Σεβομαι τις αποψεις σου,αλλα θα συμφωνησω με τον προηγουμενο φιλο ,που μιλησε για μονοδιαστατο παιχτη ,σχετικα υπερεκτιμημενο.Για τα μεγαλα σουτ ,και εβαλε και εχασε.Δεν θα ξεχασω τον προημιτελικο του 2004 με Αργεντινη ,ημουνα μεσα ,ειχε 0/7 αν θυμαμαι κρισιμα σουτ 3ποντων και χασαμε δικο μας ματς.

Παρα το οτι εχεις καποιο δικιο,με τιποτα δεν μπορει να χαρακτηρισΤει καμμενος ενας παιχτης που επαιξε στον ΠΑΟΚ παιρνοντας ΚΟΡΑΤΣ και ΣΑΠΟΡΤΑ,4-5 χρονια ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ,76ers,OYLKER,SIENNA,VAJADOLID.Θελω να πω οτι εκανε πολλα,γυρισε τον κοσμο,πηρε μεταγραφες και εν τελει εβγαλε λεφτα.Ηταν λιγο τεμπελης,και σταματησε νωρις,αλλα ειχε και ενα προβλημα με το ποδι του,και επειδη ηταν και φτιαγμενος οικονομικα ...γεια χαρα!
Εγω ψηφισα Ταπουτο.

Για την ανάλυση σου ως παίκτη συμφωνώ, ήταν και από αυτούς που έχασαν πολύ με το που μπήκε το 24''.
Στα κρίσημα του ΠΑΟ νομίζω ήταν παντα, ή σχεδόν πάντα, εκεί.

Στα κρίσημα της Εθνικής ήταν πάντα απών.
Ακόμα και σε εκείνο το Ευρωμπάσκετ του 2001, που έβαλε το τελευταίο σουτ με την Ιταλία είχε μέχρι τότε 0/5 3π τα περισσότερα σχετικά δικά του σουτ, δύο να είχε βάλει δεν θα χρειαζόταν να γίνει κανένας ήρωας.
Το 2003 στην Σουηδία πάλι τα έσπασε με 0/5 2π, 0/3 3π.
Για το 2004 τα ειπε ο χρήστης πιο πάνω, είχε πάλι 0/6 3π. και 1/1 2π. και ένα γήπεδο που αδειάζοντας τον σιχτίριζε (που και γω ήμουν μέσα και δεν το πίστευα πως είχαμε χάσει).





Από έναν παίκτη που το 1995 βγαίνει MVP Παγκοσμίου Νέων ώντας πρώτος σκορερ, ριμπάουτερν και μπλοκέρ, με νούμερα που τρομάζουν και δεν ξέρω αν τα ξανακούμπησε άλλος παίκτης από τότε με αυτόν τον συνδυασμό, που τον αντιμετωπίζει ο Ντίβατς στο Ευρωμπάσκετ της ίδιας χρονιάς και λέει "αποκλείεται να ειναι 19 χρονών αυτός, με κοροιδεύετε" περιμένεις πολλά περισσότερα από μια καριέρα που την έχουν κάνει 10αδες Ευρωπαίοι ψηλοί.

Από έναν παίκτη που το 1995 βγαίνει MVP Παγκοσμίου Νέων ώντας πρώτος σκορερ, ριμπάουτερν και μπλοκέρ, με νούμερα που τρομάζουν και δεν ξέρω αν τα ξανακούμπησε άλλος παίκτης από τότε με αυτόν τον συνδυασμό, που τον αντιμετωπίζει ο Ντίβατς στο Ευρωμπάσκετ της ίδιας χρονιάς και λέει "αποκλείεται να ειναι 19 χρονών αυτός, με κοροιδεύετε" περιμένεις πολλά περισσότερα από μια καριέρα που την έχουν κάνει 10αδες Ευρωπαίοι ψηλοί.

Δεν θα διαφωνησω ωσ προς το οτι περιμεναμε περισσοτερα.Κατ αρχας ηταν Παγκοσμιο εφηβων οχι νεων,και ξερεις καλα ποσοι εφηβοι ταλενταρες δεν εκαναν τιποτα.Αυτος μπορουσε σιγουρα περισσοτερα,αλλα και το να εισαι μεσα σε μερικες δεκαδες ευρωπαιους ψηλους δεν ειναι και τοσο ασχημο.Σιγουρα δεν εισαι καμμενος αυτο λεω.
Για να δουμε και ποσοι Ελληνες ψηλοι παιξανε εξω?Φωτσης,Λαζαρος,Σοφο,Μπουρουσης,Κακιουζης...�
�ιγοι δεν ειναι?

Ο Ρεντζιας για μενα με τις περγαμινες που ειχε θα μπορουσε να καταφερει πολλα περισσοτερα.Το Ντιβατς δυσκολα τον επαιζες καλα τοτε ακομα και ψηλοι του ΝΒΑ τα εβρισκαν μπαστουνια απεναντι του,και ο Ρεντζιας τοτε τον ειχε παιξει πολυ καλα.

Συμφωνώ απολύτως για τον Ρετζιά! Δεν ξέρω πραγματικά γιατί αυτό το παιδί δεν εξελίχθηκε! ϊσως και να τα παράτησε αλλά απ' ότι θυμάμαι το πάλευε σε μεγάλα πρωταθλήματα όπως το ισπανικό (Μπαρτσελόνα) και το ΝΒΑ. Ίσως να είχε και αυτός περισσότερες απαιτήσεις από τον εαυτό του.
Άλλο ένα ταλέντο που αλλιώς τον περίμενα όταν ξεκινούσε είναι ο Νίκος Χατζής! Κάνει την μεγάλη μεταγραφή σαν παγκόσμιος πρωταθλητής που ήθελε, στην ΑΕΚ, ένα χρόνο μετά αναλαμβάνει προπονητης ο Ιωαννίδης που γενικά ξέρει να φτιάχνει τέτοιους παίχτες και μετά στασιμότητα παρ' ότι είχε πάλι κορυφαίους προπονητές (Ίβκοβιτς, Σάκοτα) απλά κατάφερε να παρει κάποιους τίτλους χωρίς να γίνει ο ηγέτης ή έστω βασική επιλογή στην πεντάδα. Νομίζω τότε που πήρε το πρωτάθλημα η ΑΕΚ είχε αδικηθεί που δεν τον είχαν καλέσει στην Εθνική που παρέπαιε εκείνο τον καιρό και γενικά πάντως δεν συμμετείχε ποτέ στην Εθνική!
Ακόμα ένας από εκείνη την φουρνιά είναι και ο Παναγιώτης Μπαρλάς που είχε έναν ασχημο τραυματισμό και μετά χάθηκε καπου στην Κύπρο. Και ειδικά απο αυτόν υπήρχαν τεράστιες απαιτήσεις αλλά...

Α, και καλώς σας βρήκα!!!

Ελαχιστοι ειναι οι παιχτες που ηταν ταλεντα και εγιναν παιχταραδες. Θα μιλησω για το συγχρονο μπασκετ, γιατι παλια και μονο ταλεντο να ειχες εφτανε. Μονο Διαμαντιδη και Σπανουλη ξεχωριζω, ως πραγματικα δουλευταραδες, γιαυτο βρισκονται και στο υψηλοτερο επιπεδο. Ολοι οι υπολοιποι θα μπορουσαν να κανουν παρομοια καριερα μαυτους αν δουλευαν τοσο πολυ.

Ok είναι και ο Παπαλουκάς μαζί με Διαμαντίδη και Σπανούλη

Ρεντζιας: Τεμπέλης και αμυαλος. Οπως πολύ σωστα ανέφερε καποιος ειχε τη νοοτροπία του βολεμένου δημόσιου υπαλληλου.

Γαλακτερος: Τον τσακισαν οι τραυματισμοι. Σίγουρα δεν ηταν ο μεγαλυτερος δουλευταρας που εβγαλε το ελληνικο μπασκετ αλλά πιστεύω πως αν ηταν υγιής θα αφηνε μεγαλύτερα ιχνη.

Τσακαλίδης: Απλως ατάλαντος. Και πάλι καλα να λεει που εκανε οσα εκανε.

Διαμαντοπυλος: Τεράστιο ταλεντο αλλά τον πρόδωσε η μέση του. Επισης ατυχησε να εμφανιστει σε μια εποχή οπου το ελληνικό μπασκετ στηριζόταν σχεδον αποκλειστικά σε αμυντικογενείς παίκτες και τακτικες.

Αλβέρτης: Μονοδιαστατος και αργός, απομειναρι της εποχης των 30 δευτερολεπτων, οπως παρατηρήθηκε ευστοχα. Με την εθνικη ομαδα απογοητευτικός ενω στον παναθηναικο ηταν στο σωστό μερος το σωστό χρόνο (κατι σαν τον Αλέξη Αλεξανδρή στο ποδοσφαιρο).

Αυτη ειναι η γνωμη μου.

Γενικως ολη η εθνικη εφηβων του 1995 μπαινει σ' αυτη τη λιστα...
δειχνει ποσο κακο κανει καποιος αμα θεοποιει παιδακια 17-18 ετων, και τους μπουκωνει με χρηματα που δεν ειχαν ονειρευτει.. καπου ειχε γραφτει οτι πριν αλλαξει ο νομος το 2010, ο Ρεντζιας ηταν τριπλοθεσιτης δημοσιος υπαλληλος (αργομισθος εννοειται, αφου δεν πηγαινε στη θεση του)..πως να βρει κινητρο αυτος ο ανθρωπος στη ζωη του??
πρεπει να το καταλαβουμε, οτι οι εθνικες εφηβων ειναι για την προετοιμασια ταλεντων, οχι να υπερτονιζουμε τα σχετικα τουρνουα και τους παικτες τους.. εμας τοτε μας ειχε πιασει υστερια με τη συγκεκριμενη διοργανωση, οι εφηβοι μας εκαναν πλακα καθε αντιπαλο, και μολις πηγαν να παιξουν πραγματικο μπασκετ προσγειωθηκαν ανωμαλα..
μετριες εως κακες καριερες, η εθνικη υπο τη δικη τους καθοδηγηση εφτασε σε καταστροφικο επιπεδο, κτλ..
αντιθετα η εθνικη του 2005 στηριζονταν σε παιδια (πλην σπανουλη) αγνωστα οταν ηταν ακομα εφηβοι, που παλεψαν να καταξιωθουν, καποιοι κυνηγηθηκαν (παπαλουκας) και καποιοι λοιδωρηθηκαν (παπαδοπουλος)...και ομως αυτοι ανεβασαν ξανα την ομαδα ψηλα..
και δεν μαθαμε και απ' τα λαθη μας, πηγαμε να κανουμε το ιδιο με τους εφηβους που το σηκωσαν στη ροδο, που μετα δυο χρονια παππας-μπογρης ηταν ενα βημα πριν σταματησουν το μπασκετ.. ευτυχως συνηλθαν και κατι πανε να κανουμε τωρα (ισως επεδρασε και οτι τωρα δεν ειμαστε εν ετη 1995 να μοιραζουμε λεφτα με τη σεσουλα, οποτε αμα μεινεις στο χρυσο ως εφηβος μαλλον θα πεινασεις στο μελλον)...

Όταν ο Γκάλης ερωτούνταν για το ποιο έκρινε ότι ήταν το σημαντικότερο προσόν του ως παίκτης, συχνά ανέφερε την ισορροπία του στον αέρα, την αθλητικότητά του κλπ, όμως ποτέ δεν παρέλειπε να αναφέρει την απουσία σοβαρών τραυματισμών. Για το μπάσκετ, οι σοβαρότεροι τραυματισμοί είναι στα γόνατα και τη μέση. Χωρίς γερά γόνατα και γερή μέση δεν πας πουθενά.
Βλέπε Χριστοδούλου (γόνατο), Βολκόφ (μέση) και άλλους.

Κάποιοι από τους συζητούμενους στο θέμα αντιμετώπισαν τέτοιους τραυματισμούς. Επειδή έχω πρόβλημα με τη μέση, σας λέω ότι πραγματικά δεν μπορείς να παίξεις. Παλιά έριχνα τζαμπ σουτ από το κέντρο και τώρα κάτω από το καλάθι τα χάνω.
Τραυματισμοί στους αστράγαλους δεν είναι τόσο τρομεροί (έχω και από αυτά, αλλά παλεύεται), εκτός αν πρόκειται για σοβαρές ρήξεις, όπως το πρόβλημα του Σαμπόνις.

Απογοητεύτηκα ως ΠΑΟΚ από τον Γαλακτερό, που τόσος ντόρος έγινε για πάρτη του και τόσο ποιοτικά έπαιζε με την εθνική (κάτι 80% ευστοχία στα δίποντα σε τουρνουά) αλλά δεν ξέρω τι συνέβη. Ο τραυματισμένος παίκτης πάντα προσπαθεί να κρύβει το πρόβλημά του, οπότε φαίνεται σαν να τεμπελιάζει. Κι εγώ έκρυβα το σοβαρό πρόβλημα με τη μέση μου όσο έπαιζα, μέχρι που σε μία άμυνα αποκαλύφθηκα θεαματικά...
Και από τότε το κρύβω πάλι. Ο Γαλακτερός τραυματίστηκε. Δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο.

Για τον Ρεντζιά, ο άνθρωπος είναι κοντά στο μπάσκετ και τώρα. Δεν βαρέθηκε, απλά δεν μπορεί πια να παίξει. Ίσως να μην μπορούσε καλά καλά να παίξει και παλιά (πάντα τον θεωρούσα απίστευτα στραβοκάνη, ετοιμαζόταν για σουτάκι και νόμιζες ότι θα κάνει crossover, τόσο μακριά ήταν τα γόνατά του το ένα από το άλλο). Δεκάξι χρονών ήταν γυμνασμένος, δεμένο κορμί. Πόσο ακόμα να άντεχε τη σκληρή γυμναστική; Ο Wilt Chamberlain ήταν λελέκι στα 20 και μετά έγινε τέρας, αλλά δεν ταλαιπώρησε το σώμα του με βάρη από μικρός. Ίσως να έπαιξε ρόλο για τον Ρεντζιά. Εξάλλου, και με τα σουτάκια του είχε καλά ποσοστά, δε χρειαζόταν ίσως να αναπτύξει το inside game πέρα από χουκ και ποστάρισμα. Δεν είναι ανάγκη να το παίζει Ντάνκαν.
Παρεμπιπτόντως, μετά τη νιότη του φαινόταν να μην μπορεί να παίξει πια καλή άμυνα. Μου θυμίζει εμένα όταν άρχισε να τσιμπάει η μέση, πριν ήμουν ο εξολοθρευτής της ομάδας και μετά...

Ο Φώτσης ρε παλικάρια μια χαρά τα πήγε. Θυμάστε το πρώτο ημίχρονο με Γερμανία το 2001, όταν έσβησε τον Νοβίτσκι; Ποιος θα το περίμενε; Το παιδί έχει αναλάβει πολλές φορές ρόλο εξολοθρευτή με επιτυχία. Και δεν ήταν ανάγκη να δυναμώσει όπως λένε πολλοί. Η δύναμη αφαιρεί από ταχύτητα, άλμα και, ακόμη πιο σημαντικό, από ευκινησία χεριών. Τα γρήγορα χέρια είναι το παν στην άμυνα και τα ριμπάουν, αλλά και σε επιθετικές δουλειές. Πόσοι και πόσοι χάλασαν επιθετικά όταν φούσκωσαν (Χατζηβρέττας πχ.). Θυμάστε τον Μπέρι; Ήταν πάντα λεπτούλης για 4άρι. Ε και;

Μ' αυτά και μ' αυτά, μόνο ο Ταπούτος μένει. Δεν ξέρω αν τραυματίστηκε ποτέ σοβαρά. Αυτά με τη νυχτερινή ζωή που ακούω δεν ξέρω αν υποδηλώνουν ψυχολογική αστάθεια, αλλά σε κάποιο βαθμό είναι κατανοητά για ένα παιδί που μπήκε στα ζόρικα από μικρό. Δεν είναι ο μόνος.
Όμως δεν δούλεψε το σουτ του. Δε νοείται να έχει τόσο μέτρια ποσοστά στις βολές. Ένα 75% μπορεί να το καταφέρει ο καθένας άμα βάλει το κεφάλι κάτω και δουλέψει. Εγώ από 45% ξεκίνησα και έφτασα 80% στο χαβαλέ. Επίσης δεν προσπάθησε να κάνει το επιθετικό του παιχνίδι όσο πολυδιάστατο θα μπορούσε. Αυτό απαιτεί χρόνια και εμπειρία, αλλά κάποτε έπρεπε να το καταφέρει. Όχι στα 35 όταν πια θα χάσει το σημαντικότερο προσόν του, την αθλητικότητά του. Οι μεγαλύτεροι παίκτες φτάνουν στο ζενίθ της απόδοσής τους περίπου στα 28-32. Ο Γκάλης, ο Φασούλας, ο Μπέρι είναι παραδείγματα παιχτών που έπιασαν ταβάνι στα 32, ο Γιαννάκης στα 31, όταν η αθλητικότητα πια αρχίζει να κάμπτεται και αναλαμβάνει η πείρα, οι ποιοτικές κινήσεις χωρίς περιττή σπατάλη ενέργειας. Άμα ο σούπερ αθλητικός παίκτης αργήσει να αποκτήσει τέτοια στοιχεία, τότε μόλις χάσει το συγκριτικό του πλεονέκτημα θα είναι πια εκτός παιχνιδιού. Ο Φώτσης μια χαρά κρατιέται το παιδί, φτου φτου.

Ο Καράγκουτης δε φαινόταν να το 'χει. Σούταρε σαν τον Κόρατς.
Ο Κακιούζης είχε πολύ γρήγορα χέρια, σαν τον Πρίντεζη και τον Ντικούδη. Ο Τσαρτσαρής κάπου άρχισε να έχει απλώς γρήγορα χέρια, χάνοντας το μεγάλο του προσόν.

Ο Παππάς φαίνεται ελπιδοφόρος, αλλά ανησυχώ. Το παιδί μοιάζει 30 χρονών, γυμνασμένος, στημένος, προπονημένος. Δεν ξέρω αν μπορεί να προσθέσει στο παιχνίδι του τίποτε άλλο για να αντέξει μια μακρά καριέρα. Δεν έχει και την σούπερ πλαστικότητα κινήσεων του Διαμαντόπουλου, και αυτό δε νομίζω να αποκτιέται. Ή το'χεις ή δεν το'χεις. Ίσως αν αποκτήσει σουτάρα...

Ο Αγραβάνης φαίνεται σαν να είναι ήδη στο πικ του. Ελπίζω να διαψευστώ ευχάριστα.

Ζητώ συγγνώμη αν έχει ήδη αναφερθεί αλλά πιστεύω ότι ένας τέτοιος παίκτης ήταν ξεκάθαρα ο Γιωργος Διαμαντόπουλος. Και έπαιξε σε εποχή που το όχι και τόσο αθλητικό του σώμα δεν ήταν τόσο απαραίτητο όπως στο σύγχρονο μπάσκετ.

Καμενα Ταλεντα
Νο1 : Γιωργος Διαμαντοπουλος (Με διαφορα απο τον δευτερο.Καλυτερος ελληνας σκορερ μετα το Γκαλη.Τεμπελης με Τ κεφαλαιο)
Νο2 : Χρηστος Ταπουτος (Επρεπε να παιζει βασικο 3αρι στην εθνικη για τουλαχιστον 5-6 χρονια και να ειναι μελος της ομαδας για μια δεκαετια)
Νο3 : Γιωργος Καραγκουτης (στα 30 πηγε στην Α2.Θα μπορουσε να στελεχωσει την εθνικη για τουλαχιστον 5-6 χρονια)
Νο4 : Χρηστος Μυριουνης (θα μπορουσε να παιζει στην εθνικη για τουλαχιστον 5-6 χρονια)

Υπερτιμημενοι παικτες:
No 1: Νασος Γαλακτερος (ο επομενος σωματοφυλακας της Εθνικης μετα την αγια τετραδα.Επαιξε ολο και ολο 2-3 καλα παιχνιδια στη ζωη του)
Νο 2: Ντινος Αγγελιδης
Νο 3: Γιαννης Κριτικος

Παικτες που εκαναν καλη καριερα αλλα πηραν πραγματικα τη κατω βολτα απο ενα σημειο και μετα:
Νο 1: Δημητρης Παπανικολαου(Τελευταια 2 χρονια στο Παο επαιξε οσα λεπτα αγωνιστηκε και ο Ταταρουνης)
Νο 2: Νικος Οικονομου (Απο τη χρονια που πηγε στον ολυμπιακο και το κακο συνεχιστηκε στη μπαρτσελονα-προλαβε να κανει ομως πολυ καλη καριερα)
Νο 3: Γιωργος Καλαιτζης (Βασικος σε Παο και εθνικη για 2-3 χρονια.Αναπληρωματικος πισω απο Παπαμακαριο στο Πανελληνιο στα 30 του)
Νο 4: Λαζαρος Παπαδοπουλος(Απο το 2007 που πηγε στη ρεαλ αρχισε η πτωση του)

Παικτες που απλα δεν επαιξαν συμφωνα με τις δυνατοτητες τους:
Πολλοι.Παρα πολλοι.Ενδεικτικα
Νο 1: Φανης Χριστοδουλου (αρκετα καλη καριερα αλλα επαιξε στο 30% των δυνατοτητων του.Κακη εξωγηπεδικη ζωη)
Νο 2: Ρωμανιδης (απλα καλουτσικη καριερα.Επαιξε στο 30% των δυνατοτητων του.Κακη εξωγηπεδικη ζωη.Μπορουσε να αφησει εποχη στα φοργουαρντ.Παραμενει 2ος σκορερ στην εθνικη παιδων που εβγαζε κυριολεκτικα ματια).
Νο 3: Σοφοκλης Σχορτσιανιτης (καλη καριερα αλλα επαιξε στο 30% των δυνατοτητων του)
Νο 4: Eυθυμης Ρεντζιας (καλη καριερα αλλα επαιξε στο 50% των δυνατοτητων του-Η καριερα του μετα του Κακιουζη θεωρειται παρολα αυτα η πιο πετυχημενη απο τη χρυση γενια του 95 και ο ιδιος γινεται ο ευκολος στοχος σε τετοια θρεντ)
Νο 5: Αντωνης Φωτσης. Περιεργη και συνθετη περιπτωση για να τη καταταξεις. (πολυ καλη καριερα.Επαιξε στο 70% των δυνατοτητων του.Ενα απο τα 2 καλυτερα 4αρια των ευρωπαικων γηπεδων μαζι με το Σμοντις τα τελευταια 15 χρονια.Αν επαιζε στο 100% θα ειχε γινει Γκασολ.Ο πιο πετυχημενος-καταξιωμενος underachiever στην ιστορια του ελληνικου μπασκετ).

Για Καράγκουτη. Ποτέ δεν ήταν ο παίκτης που διαφημιζόταν. Έπαιξε στην εθνική και βασικός μάλιστα στο Ευρωμπάσκετ του 1999 και φάνηκε πόσο λίγος ήταν. Μέτριος παίκτης γενικά.

Για Γαλακτερό. Ήταν πυραυλοκίνητος. Στον μέχρι το 1994 ήταν πολύ καλός. Μετά τους τραυματισμούς, όντως έπεσε πολύ.

Τα υπόλοιπα που γράφεις έχουν ένα ενδιαφέρον.

Στη λιστα με τους υπερτιμημενους πιο πριν δεν εβαλα το Τσακαλιδη.Αυτο εγινε σκοπιμως...
Δεν ηταν Ελληνας,δεν αισθανοταν καν Ελληνας και το ονομα του ηταν Τζεηκ Λεντκοφ οπως δηλωνε και ο ιδιος.
Αν τον εβαζα θα ηταν Νο1 υπερτιμημενος παικτης και η πιο χρυσοπληρωμενη και πολυδιαφημισμενη πατατα στην ιστορια του ελληνικου μπασκετ. Το 2003 ο Ιωαννιδης δηλωνε οτι ουδεις αναντικαταστατος στην ομαδα περαν του Λεντκοφ και ο Τζεηκ στον αγωνα με τη Τουρκια ειχε φαει στο πρωτο δεκαλεπτο απο τον Οκουρ 17 ποντους... Ο Νο.2 υπευθυνος του ναυαγιου του Ευρομπασκετ 2003 της Σουηδιας μετα τον Ιωαννιδη...(με Νο.3 τον Αλβερτη που ειχε σπασει τα στεφανια σε ολο το τουρνουα και ειδικα με την Ιταλια)....

Ρώσος με μικρο όνομα τζεηκ;;;;;;ενδιαφέρον....

Ο Τσακαλίδης είναι Γεωργιανός αν δεν κάνω λάθος...Και μεγάλωσε εδώ Ελλάδα. Τα άλλα δεν τα ξέρω, ήμουν μικρός

Γεωργιανος ξανθός με γαλανά μάτια;;;;;;μια στο εκατομμύριο....ακομη πιο ενδιαφέρον...

Τι ψάχνουμε τώρα για να καταλάβω ;;; Την εθνικότητα του ή τις υπηκοότητες ;;;
Και αν έχει τόση σημασία, ψάξε το οικογενειακό δέντρο των γονιών του. Γιατί και οι Αντετοκούμπο/Σχορτσιανίτης Έλληνες είναι αλλά μαύροι (άρα τα εξωτερικά χαρακτηριστικά δεν έχουν σημασία)...Γεννήθηκε στη Γεωργία και μεγάλωσε Ελλάδα. Απο κει και πέρα αν λέγεται Αλεξέι Λέντκοφ ή Ιάκωβος Τσακαλίδης ή Μαρία Μαγδαληνή και είναι Ρώσος ή Έλληνας ή Γεωργιανός ή απο ένα χωριό του Θιβέτ έχει σχέση με το τι αισθάνεται ο ίδιος

Δεν μεγαλωσε Ελλαδα...
Ηταν κολυμβητης,τον ειδε ο Ιωαννιδης και τον εκανε μπασκετμπολιστα.
Ηρθε σε ηλικια 17 χρονων,και δεν ειχε ιδεα απομπασκετ.Ειναι 100% Ρωσσος,και απλα υπηρξε προιον της Ελληνικης παραγωγικης διαδικασιας....
That's it...

Νομίζω ταιριάζει το παρακάτω βίντεο σε αυτό το τόπικ...

Ας αφήσω κάπου εδώ κι αυτό...

http://www.sport24.gr/unique/o-giwrgos-dia...oy.4633269.html

Λοιπον ας τους παρουμε εναν εναν

Φωτσης: Δεν τον θεωρω και τοσο χαμενο ταλεντο σε σχεση με τους αλλους. Εκανε καριερα με πολλους τιτλους στον παναθηναικο, σιγουρα ομως ειχε τα προσοντα για ΝΒΑ οπως και να προσφερει πιο πολλα στην εθνικη

Ταπουτος: Το μεγαλυτερο χαμενο ταλεντο της νεοτερης γενιας. Ισως επαιξε ρολο σε αυτο το οτι εξασφαλισε πολυ νωρις για την ηλικια του ενα υψηλο συμβολαιο στην ΑΕΚ και μετα ξεχασε τι παει να πει προπονηση και δουλεια

Τσακαλιδης: Oχι και τοσο ταλαντουχος για μενα, απλα ειχε σωματικα προσοντα, σε μια εποχη που οι ψηλοι αυτου του ειδους ηταν της μοδας.

Αλβερτης: Ειδικη περιπτωση. Πιστευω στα μειον του ηταν οτι εκτος απο σουτερ δεν εξελιξε καποια αλλη πτυχη στο παιχνιδι του. Πχ παικτης με 2.06 θα πρεπε να ειναι πιο αθλητικος και να εχει και κινησεις κοντα στο καλαθι. Ουσιαστικα ηταν ενας ψηλος σουτινγκ γκαρντ. Επισης στην εθνικη δεν ειχε ποτε το τσαγανο που λεμε, το παθος να γινει ο ηγετης

Γαλακτερος: Eνα απο τα κορυφαια μεγαλα ταλεντα. Επαιξε το καλυτερο μπασκετ στο παγκοσμιο του 1990 αλλα και στο ευρωμπασκετ του 1993, σε μικρη ηλικαι δηλ. Μετα οταν πηρε μεταγραφη για ΠΑΟΚ κατεληξε να ειναι ενας μετριος παικτης. Ηταν απο τους πρωτους ελληνες παικτες με αθλητικα προσοντα (αλμα, εκρηκτικοτητα). Κατι δεν πηγε καλα με το Νασο στη πορεια, προφανως δεν ειχε τη φιλοδοξια για μεγαλη καριερα

Ρεντζιας: Kριμα για το ελληνικο μπασκετ. Ο καλυτερος παικτης στον κοσμο στα 19 του, κατεληξε ενας ρολιστας στις ομαδες που επαιξε και αποσυρθηκε νωρις λογω τραυματισμων. Νομιζω οτι το δυστυχημα για τον Ρεντζια ειναι οτι δεν βρεθηκε ενας ικανος προπονητης να δουλεψει πανω στο ταλεντο του. Κι επισης θεωρω δικο του λαθος να μην παει το 1996 στο ΝΒΑ, επειδη ηθελε οπωσδηποτε να παιζει 20 λεπτα απο την αρχη οπως ελεγε τοτε. Ολα κερδιζονται με κοπο, υπαρχαν κι αλλοι ευρωπαιοι που ξεκινησαν ασχημα με λιγο χρονο συμμετοχης στη πρωτη σεζον, μετα ομως δουλεψαν και τα καταφεραν


Επισης χαμενα ταλεντα ηταν και οι:
Φανης Χριστοδουλου: παικτης ορχηστρα που ομως δεν αγαπουσε τη προπονηση. Δεν επαιξε ουτε το μισο αποσο μπορουσε
Δημητρης Παπανικολαου: κι αυτος σαν τον Γαλακτερο, ξεκινησε εντυπωσιακα, ο 2ος καλυτερος παικτης μετα τον Ρεντζια απο τη γενια του 1995. Αντι για βασικος ομως στις ομαδες του, εγινε 6ος παικτης, δεν δουλεψε στις αδυναμιες του πχ στο σουτ. Οταν φευγεις τωρα στα 25 σου απο τον Ολυμπιακο για να πας στον Μακεδονικο δεν μπορεις πεις οτι εχεις ενδιαφερον και για τη καριερα σου
Γιωργος Καραγκουτης: Ξεκινησε κι αυτος εντυπωσιακα στον Πανιωνιο αλλα οταν πηγε στον Παναθηναικο φανηκε δεν ηταν ετοιμος για το κατι παραπανω
Νικος Οικονομου: Με τα οσα ειδαμε μεταξυ 1994-96 ο Οικονομου θα επρεπε στη συνεχεια να ειχε ολο τον κοσμο στα ποδια του. Αλλα τα παρατησε ουσιαστικα και αρκεστηκε να κανει καποια μεγαλα συμβολαια με Κιντερ πχ
Γιωργος Διαμαντοπουλος: Στα 18 του πρωτος σκορερ στην Α1 μετα κι αυτος εγκληματισε κατα του εαυτου του

Για μένα οι Ταπούτος, Κρητικός, Διαμαντόπουλος και Παπανικολάου δεν αξιοποιησαν στο έπακρο τις δυνατότητές τους.

Επιπλέον προσωπικά για μενα τείνει προς τα εκεί και ο έτερος Παπανικολάου. Πριν από λίγους μήνες θα έβαζα και τον Μποχωρίδη στην λίστα αλλά με τον Άρη δείχνει διαφορετικά πράγματα. Περιμένω γνώμες και για άλλους παίχτες!

Κασελάκης επίσης.

Συμφωνώ απόλυτα για Κασελάκη. Τώρα που κάθισα να θυμηθώ και άλλους θα πω επίσης και Βεργίνη, Μανωλόπουλο και άμα το καλοσκεφτούμε και ο Μπόγρης μια εποχή θεωρούνταν ότι θα γίνει από τους κορυφαίους ψηλούς. Τελικά εξελίχθηκε σε έναν μέτριο ρολίστα.

Δεν θυμαμαι να υπηρχαν ποτε ιδιαιτερες προσδοκιες για τον Κασελακη,αντιθετως εχει εξαιρετικη παρουσια στην Αστανα....
Για μενα μονο απογοητευση δεν ειναι,τον θεωρω πολυ βελτιωμενο...

Αξίζει να αναφερθεί και ο Παναγιώτης Ματζανάς, ένα τεράστιο ταλέντο αλλά πολύ πολύ άτυχο παιδί σε θέματα τραυματισμών. Αυτός δεν ήταν ότι δεν δούλεψε, απλά ήταν άτυχος...

και για τον Γιάνκοβιτς υπήρχαν μεγαλύτερες προσδοκίες, ωστόσο φαίνεται να έχει κάνει επανεκκίνηση φέτος στην Ισπανία.

Δεν θα συμφωνούσα για Παπανικολάου. Δεν έχει γίνει ηγέτης σίγουρα, αλλά στα 28 του είναι ο 3ος - 4ος πιο σημαντικός παίκτης στο ρόστερ μιας ομάδας τετράδας Euroleague. Ναι μεν στο ΝΒΑ απέτυχε, αλλά νομίζω απέχει από το να πλησιάσει στο καμμένο ταλέντο. Έχει παρασυρθεί κιόλας από την γενικότερη μετριότητα της Εθνικής των τελευταίων 5 - 6 ετών.

Παρόμοια κι ο Μποχωρίδης, νομίζω το δείγμα του στον Άρη είναι λίγο μικρό ίσως για να πει κανείς ότι έγινε παίκτης επιπέδου πάλι (κάτι παραπάνω από 2 μήνες ουσιαστικά). Δεν είναι και πολύ μικρος (τα 24 κλείνει φέτος), οπότε για μένα τόσο αυτός όσο και ο Χαραλαμπόπουλος είναι στο μεταίχμιο που πλέον πρέπει να δουλέψουν μόνοι τους ώστε να δικαιώσουν τις προσδοκίες. Ειδικά για τον Χαραλαμπόπουλο νομίζω το καλύτερο θα ήταν του χρόνου να πάει σε κάποια ομάδα Eurocup ή έστω Champions League, γιατί θα είναι άλλη μια χαμένη χρονιά αν πάει στον ΠΑΟ για να παίζει 5 λεπτά.

Μπόγρης, Βεργίνης επίσης δεν έφτασαν εκεί που μπορούσαν. Πρέπει να είναι κιόλας από τους λίγους παίκτες, αν όχι οι μόνοι, που δεν βελτιώθηκαν στα χέρια του Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό.


Από εκεί και πέρα θα προσέθετα τον Κατσίβελη σίγουρα. Είχε έρθει στον Ολυμπιακό σαν μεγάλο ταλέντο με τις ευλογίες του Ντούντα. Εξαιρετικό κορμί για γκαρντ και καλός αμυντικός. Μια εποχή μάλιστα ήταν μπροστά ακόμα κι από τον Σλούκα στο rotation, ενώ και την σεζόν 2012 - 2013 είχε ρόλο στην ομάδα. Από εκεί και μετά έπεσε κατακόρυφα, νομίζω κυρίως επειδή ποτέ δεν βελτίωσε το σουτ του και στην επίθεση ήταν αρκετά άτολμος. Στον ΠΑΟΚ σαν να ξαναβρίσκει ρυθμό κάπως, αν και πλέον δύσκολα βλέπω να ξαναγυρίζει σε υψηλό επίπεδο, ακόμα και σαν 13ος - 14ος παίκτης.

Ο Παπανικολαου θα μπορουσε να βρεθει σε αυτη τη λιστα μονο αν υπηρχαν οι προϋποθεσεις οταν ηταν νεοτερος να γινει ο νεος Διαμαντιδης η ο νεος Σπανουλης. Δεν νομιζω οτι υπηρχαν ποτε τετοιες προσδοκιες για τον Παπ οποτε η πορεια του μεχρι στιγμης ειναι εξαιρετικα καλη και σε συλλογικο και σε εθνικο επιπεδο. Πχ ο Παππας το ταλεντο του οποιου "ξεχειλιζε" και εκανε πλακα στις μικρες ηλικιες ακομα και κοντρα στις ΗΠΑ εχει πολυ χειροτερη καριερα απο τον Παπανικολαου. Επισης ο Παπαπετρου μεχρι στιγμης δεν εχει επιβεβαιωσει τις προβλεψεις που υπηρχαν με βαση το ταλεντο του.

Ο Κασελακης παίζει όντως το καλύτερο του...ίσως ειναι και πάνω από τις προσδοκίες.

Και ο Μαραγκός του Φάρου θεωρήθηκε ταλέντο και μέχρι στιγμής δεν έχει επιβεβαιώσει τις προσδοκίες. Αν θέλει να το κάνει πρέπει να το κάνει σύντομα καθώς είναι ήδη 23-24 ετών.

Ο Παπανικολάου φέτος άρχισε πάλι να αποδίδει σε υψηλό επίπεδο. Πρέπει και αυτός να σταθεροποιήσει την πορεία του σε ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα... Η φετινή του χρονιά είναι μια πάρα πολύ καλή επανεκκίνηση. Μένει να διατηρήσει το στάνταρ αυτό για τα επόμενα χρόνια. Για κανένα λόγο δεν μπορεί να θεωρηθεί όμως καμένος!

Πάλι ο Μποχω δεν έχει προλάβει να δείξει τίποτα! Πρέπει και αυτός να πρωταγωνιστήσει σε ομάδα επιπέδου και όχι στον ΑΡΗ των 1000 προβλημάτων. Όμως ούτε αυτός ακόμα μπορεί να χαρακτηριστεί καμένο ταλέντο.

Τέλος ο Χαραλαμπόπουλος είναι μικρός ακόμα, συμφωνώ ότι άλλη μία χρονιά δανεικός με χρόνο και ευθύνες θα τον βοηθήσει να φτάσει στο πικ το ταλέντο του και να βρει ενεργό ρόλο στον ΠΑΟ, και γιατί όχι να πρωταγωνιστήσει μετά από κάποια χρόνια!