''Οταν ημουν μικρος ελεγα οτι θελω να γινω ο ....... παιχτης ειναι πολυ καλος'' λεγοντας αυτο θελω να ανοιξω αυτο το τοπικ οπου ολοι θα λεμε ποιο ηταν το μπασκετικο μας ειδωλλο

Και αφου εγω ανοιγω αυτο το τοπικ το μπασκετικο μου ειδωλλο ειναι ποιος αλλος? o KING LeBron 23

Μου αρέσει που η επόμενη γενιά αρχίζει και υιοθετεί νέα είδωλα.
Είθε ο king james να δημιουργήσει την ίδια μπασκετοπόρωση στα νέα παιδιά όπως έκανε ο θεός mike προ ετών....

Οι περισσότεροι της ηλικίας μου και πιο πριν θα δηλώσουν MJ.
Χμ..εκτός του holic ίσως.

Και του Kef που είναι φαν του Μπαβέτα.

Εντι Τζόνσον καταρχήν και Αλεν Αϊβερσον εν συνεχεία...

magic johnson πρωτον και larry bird κατα δευτερον (αντε και karl malone )τα ειδωλα μου. παραδοξως δεν ειμαι πολυ μεγαλος φαν του καραφλα...

Tον ref που έτρεχε με τον Μπάρκλει λες;
Μορφη όντως.Νομιζω πως ειχε σφυριξει και το Σικαγο Μπουλς-Ολυμπιακος (με τον Ντοριζόν).


Μεγάλωσα με David Rivers ( ) οπου μεχρι και σημερα προσπαθω να αντιγράψω καθε του κινηση-εμπνευση.!


Αιβερσον και Τζινομπιλι επισης μπασκετικα ειδωλα!!

Εμενα ειναι ο Βινς Καρτερ.Ο καλυτερος στα καρφωματα ολων των εποχων.

Το πήγατε οι περισσότεροι στο ΝΒΑ..Αν πάμε εκεί μάλλον Jordan θα έλεγα..Αλλά γενικά είχα μια πόρωση με τον Γκάλη..

Και πάντα θα την έχω..

Νίκο Γκάλη λοιπόν λέω εγώ..

Δε νομίζω ότι είχα ποτέ κάποιον παίχτη είδωλο. Προτιμούσα πάντα τους βλέπω και να μαθαίνω γι'αυτούς, παρά να πω ότι θα ακολουθήσω/αντιγράψω κάποιον συγκεκριμένο. Έτσι, πχ, ποτέ δεν κρέμασα κάποια αφίσα παίχτη (ή οποιουδήποτε) στο δωμάτιό μου, όπως θα έκαναν οι περισσότεροι.

Από Ελλάδα βέβαια ξεχώριζα τον Γκάλη, αλλά τη μεγαλύτερη επίδραση τη δέχτηκα από τους Γιάνκηδες...

Hakeem the Dream!!

Από τους κορυφαίους ψηλούς όλων των εποχών. Από τους πιο μπασκετικούς και περίτεχνους ψηλούς. Αυτός ήθελα να γίνω μόλις μεγαλώσω, βέβαια μετά μεγάλωσα και έμεινα 1.80

Μαζί σου κι εγώ φίλε μου!Δε θα ξεχάσω ποτέ τις μεγαλειώδεις εμφανίσεις του στα πλέι-οφ του 1994 και του 1995 (στους 2 τίτλους) και ειδικά απέναντι στον Ρόμπινσον και τον Γιούιν!

Ειδικά την παρακάτω φάση όποτε την βλέπω ανατριχιάζω:
http://www.youtube.com/watch?v=jc02Z4-0wDM

Τι μου θυμηζει,τι μου θυμηζει.;;;

Oι δυο παιχτούρες του avatar μου!! Πρωτα ο τρισμέγιστος Τim,και φυσικά.. O ΘΕΟΣ!!

Μήπως έχετε βάλει λάθος λέξη; Μήπως έπρεπε να μπει το "πρότυπο";
<Το πρότυπο διαφέρει από το είδωλο, το οποίο έχει ή φαίνεται να έχει σπουδαίες ιδιότητες ή ικανότητες και γίνεται αντικείμενο υπερβολικής αγάπης, λατρείας, Το πρότυπο καθιερώνεται από την ανθρώπινη νόηση και δεν πέφτει ενώ το είδωλο καθιερώνεται από το συναίσθημα, έχει προσωρινή γοητεία στηρίζεται από διάφορα συμφέροντα και γρήγορα πέφτει με την ίδια ευκολία που ανυψώνεται. Τα είδωλα είναι κενές εικόνες χωρίς περιεχόμενο ενώ τα πρότυπα είναι συγκεκριμένα, κρίνονται, αμφισβητούνται.>
Από περσινό μου φυλλάδιο στην έκθεση που μου είχε κάνει εντύπωση και έψαξα να το βρω ώστε να το ποστάρω...

Παρ' όλα αυτά θα ποστάρω και εγώ την αποψή μου! Δεν είναι ούτε πρότυπο ούτε είδωλο αλλά δεν μπορώ παρά να εκδηλώσω τον θαυμασμό μου για την σημαία του Παναθηναικού στο γυναικείο μπάσκετ, την Νικολαίδου...! Μπορεί οι περισσότεροι να μην την ξέρετε (αλήθεια, έχετε ρίξει καμιά ματιά στο τόπικ του γυναικείου;;;) αλλά τουλάχιστον οι "μπασκετικοί" Παναθηναικοί πρέπει να την μάθετε γιατί μιλάμε για τον Αλβέρτη του γυναικείου! 10 χρόνια στην ομάδα και μακάρι να μείνει πολλααααα ακόμα!

Εγω πο εχω θα πω ματζικ τζονσον απτους παλιους και φυσικα τον τζεισον απο τους νεοτερους...!

οι δικοί μου αγαπημένοι παίκτες ήταν ο Γκάλης (συγκλονισμένος και εγώ όπως χιλιάδες άλλοι από το απίστευτο επιθετικό ταλέντο του θρυλικού γκάγκστερ)

ο Sarunas Marchulionis, φαίνεται άλλωστε (αν και αρχικά τον έλεγα Μαρτσουλένις, αφού έτσι μας τον είχαν μάθει το ’87 που τον πρωτογνώρισα αλλά αξέχαστη μου μένει η πικρία μου για τον τελικό του eurobasket ’95 όμως παρηγορήθηκα με τον τίτλο του MVP που είχε πάρει)

και φυσικά ο magic Johnson…


ενδιαφέρον δε θα είχε να αναφέραμε και εκείνους που δεν μας άρεσαν ή δεν τους συμπαθούσαμε καθόλου;

Πολυ.

Και μιας και το ειπες,κανε το καλο και ριξτο στο....λαό.!

ο Ενας magic και καπου εκει στο βαθος υπαρχουν και οι αλλοι παικτες του μπασκετ...

Ποιος αλλος!! VINCE CARTER!!!

ok, πιστεύω δεν χαλάμε το τόπικ, λεμπρόν ελπίζω να μην διαφωνείς, εξάλλου βάλαμε τους αγαπημένους μας

λοιπόν:
μακράν ο πιο αχώνευτος ήταν ο Ντράζεν Πέτροβιτς ή Πετρόβιτς (ποτέ δεν έμαθα πιο ήταν το σωστό) για άλλους ήταν ο Μότσαρτ αλλά για μένα ήταν ο γιος του διαβόλου. Πάντως όπως και να ‘χει thanks for memories και να καλά εκεί ψηλά που βρίσκεται

Επίσης καθόλου δεν συμπαθούσα τον πάντα προκλητικό Ντανίλοβιτς, ειδικά μετά από την επίδειξη των… (αν και αυτοί οι παίκτες συνήθως δίνουν άλλη διάσταση στο παιχνίδι με τις βεντέτες που ανοίγουν)

στην Ελλάδα αυτός που δεν μου άρεσε καθόλου ήταν ο Σταύρος Ελληνιάδης, πραγματικά το χειρότερό μου (είχε τον ρόλο του «βρόμικου» παίκτη, που αναλάμβανε να εκνευρίσει σπουδαίους αντίπαλους κοντούς, αλλά το έκανε χωρίς καθόλου στιλ και τακτ)

ενώ σήμερα όχι ότι δεν τον συμπαθώ, απλώς μου την δίνει πολύ ο Μπουρούσης που στις τάπες του ή στις διαμαρτηρίες απέναντι στους διαιτητές έχει αυτό το υπερβολικά ειρωνικό ύφος και λέει εκείνο το αμίμητο «άα πο***η»!!!

επίσης, ενώ μπορεί να παραδέχομαι τον Ιωαννίδη για τους τίτλους του και την πορεία του στο χρόνο αλλά πραγματικά τον σιχαίνομαι για τις τακτικές του και την όλη συμπεριφορά του.

από το ΝΒΑ, μάλλον θα εκπλαγείτε αλλά η αλήθεια είναι ότι μέχρι το ’92 μισούσα τον Μάικλ Τζόρνταν, ο τρόπος που κυριαρχούσε σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού τον έκανε να μοιάζει στα μάτια μου σχεδόν ανίκητος, χαιρόμουν αφάνταστα τις λίγες φορές που τα ‘βρισκε σκούρα (να ναι καλά ο παλίκαρος ο Σταρκς). από εκεί και πέρα δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε, φαίνεται λίγο το star system και μάλλον το γεγονός ότι οι πάντες τον παραδεχόταν άλλαξαν την εικόνα που τον έβλεπα προς το καλύτερο,
μετά όμως την επιστροφή του το ‘95 και την 55άρα στο MSG πέρασα και εγώ στο άλλο άκρο, υποστηρίζοντάς τον με ζήλο!!!!

Επίσης μέχρι το 2002 καθόλου δεν συμπαθούσα τον Σακίλ αλλά τώρα ούτε κρύο ούτε ζέστη.

αυτός που με τσάτίζε όμως -και αυτό έγινε από μια φάση και μόνο- ήταν ο Ρόντμαν, ενώ πριν μου άρεσε πολύ εξαιτίας της τρέλας που κουβαλούσε,
τον μίσησα όμως όταν έκανε επίτηδες ένα πολύ σκληρό φάουλ στον μάτζικ το ’96 -που μόλις επέστρεψε- και απειλήθηκε καυγάς μεταξύ τους αλλά τον αποσόβησε ο Τζόρνταν στην θρυλική πλέον εκείνη αναμέτρηση Λέικερς- Σικάγο.

Κατ'αρχήν θέλω να καταγγείλω το τόπικ αυτό ως σεξιστικό - ρατσιστικό - εμπρηστικό, διότι εγώ τώρα που δεν είμαι άντρας και που δε μου αρέσει καθόλου το γυναικείο μπάσκετ (σόρι αν πικραίνω κάποιους, είναι απλά θέμα προσωπικής αντίληψης, μην παρεξηγηθώ!) τι πρέπει να απαντήσω;

Τεσπα, θα το δω αλλιώς: Σε μια εποχή όπου όλοι πέθαιναν για το Γκάλη εγώ είχα πώρωση με το Γιαννάκη. Ναι παιδιά, μην γελάτε, δεν κάνω πλάκα, τον προτιμούσα ως παίκτη διότι:
α) ήταν η ψυχή της ομάδας και είχε απίστευτο πάθος
β) έδινε απίθανες ασίστ στο Γκάλη
γ) έκλεβε μπάλες
δ) έπαιζε άμυνα (δεν ξέρω τι είναι αυτή η μανία που έχω με τους παίκτες που παίζουν άμυνα, μάλλον θα πρέπει να το κοιτάξω αυτό)
ε) ο τύπος είχε απίστευτη πλάκα όταν έκλαιγε (δηλαδή μονίμως) - είμαι σίγουρη ότι κατά βάθος το άτομο έχει φοβερό χιούμορ - τώρα αν αυτός ο συνειρμός σας κάνει λίγο κούκου, τι να πω κι εγώ η φτωχή τυρόπιττα...

Είχα πάθει πλάκα για ένα διάστημα με το Σαμπόνις, τώρα μικρή ήμουν, θαύμα τον ανεβάζανε θαύμα τον κατεβάζανε, δεν έχω δει και πρόσφατα κανέναν αγώνα του να πω πώς μου φαίνεται τώρα που μεγάλωσα κι ωρίμασα (λέμε τώρα).

Από ΝΒΑ Τζόρνταν, τα κάνει όλα και συμφέρει, αν και δε μπορούσα να ταυτιστώ (πέραν του φύλου πάντα) διότι έμοιαζε ανίκητος και χωρίς αδυναμίες, και μια αδυναμία τη χρειάζεται το πρότυπό σου για να σου γίνει πιο προσιτό.

Τον Ιωαννίδη τον μισούσα ανέκαθεν, δεν ξέρω τι σόι προπονητής είναι, με γειά του και χαρά του, αλλά εγώ τέτοιους τραμπουκισμούς και τσαμπουκάδες δεν τους γουστάρω, αν και τα τελευταία χρόνια που την έχει δει πολιτικός σα να έχει κουλάρει λίγο, και γιατί να μην κουλάρει δηλαδή.

Τον Πέτροβιτς έχω την αίσθηση ότι τον μισούσαμε όσοι βλέπαμε μπάσκετ τα παλιά τα χρόνια. Κάτι αυτό το βγάλσιμο της γλώσσας στις βολές, κάτι η υπεροπτική μουτσούνα, κάτι το ότι δεν ανεχόμασταν να θεωρείται κάποιος εφάμιλλος - καλύτερος του Γκάλη, δε θέλει πολύ να κολαστείς! (Με την ευκαιρία, επειδή τώρα που με πήραν τα χρόνια σα να μη θυμάμαι και πολύ καλά, μια ιστορία για βιασμό-σεξουαλική παρενόχληση καμαριέρας ξενοδοχείου ή κάτι τέτοιο, θυμάται κανείς σε ποιον αναφερόταν; )

Στον Κομπι Μπραιαντ.Πριν 2 χρονια νομιζω.Αυτο δε λες;;;

Πολλοί. Ο Σάκαρος, ο Σακ-φου, ο Σακ-ατάκ, ο Σακίλ Ο' Νιλ... Αυτοί...

Μετά ο Πίπεν και ο Ρόντμαν.

Τσου παιδιά. Θα πρέπει να μου απαντήσει κάποιος που να θυμάται τέλη δεκαετίας του '80. Νομίζω είχε να κάνει με περισσότερα μέλη κάποιας ευρωπαϊκής εθνικής ομάδας.

Πού είναι ο Σκουντής όταν τον χρειάζεσαι;;;;.....

Έχεις δίκιο, αυτή την ιστορία με την παρενόχληση κάπου τη θυμάμαι, αλλά δε θυμάμαι ποιοι ήταν οι πρωταγωνιστές (Ιταλοί; ).



Χε, αν αναζητάς οπωσδήποτε κάποια αδυναμία στον Τζόρνταν, δεν έχεις παρά να πάρεις για παράδειγμα το χαρακτήρα του Ιωαννίδη στους παίχτες του και να τον συγκρίνεις με του νεαρού Τζόρνταν (αλλά και του Γουίζαρντ Τζόρνταν κατά καιρούς) απέναντι στους τότε συμπαίχτες του (τελευταίο θύμα, ο Κουόμε Μπράουν).

Tι σχέση έχει αυτό με το θέμα του τόπικ;;;

Δεν εννοούσα αδυναμία που να σε κάνει αντιπαθή, αλλά κάτι, πώς να το πω, να του δίνει μια γλύκα, ένα κάτι ανθρώπινο, και τώρα που το θυμήθηκα (όλο εκλάμψεις είμαι) αυτός είναι που του αρέσει να τζογάρει; Ρε παιδιά θα αρχίσω να ανησυχώ για τη μνήμη μου, ή μήπως έχω μαζέψει πολύ άχρηστο υλικό στον σκληρό;

Ποιο απ' όλα τι σχέση έχει με το τόπικ;

Αν κατάλαβα τι ρωτάς, η ένστασή μου έχει να κάνει με το ότι το θέμα αφορά κυρίως τα άρρενα μέλη, διότι απλούστατα όταν μιλάμε για είδωλα συνήθως αναφερόμαστε σε άτομα του ίδιου φύλου και, δεν είναι κι εύκολο να έχεις γυναίκα μπασκετμπολίστρια είδωλο, κυρίως λόγω μη προβολής του γυναικείου μπάσκετ από μέσα ενημέρωσης.

Κατά τα λοιπά το σχόλιο είναι χιουμοριστικό, όπως φαίνεται εξάλλου από το γεγονός ότι στη συνέχεια απαντάω στην ερώτηση.

Και υπέρ το δέον, θα έλεγα...Απλώς έψαχνα μια αδυναμία του σαν παίχτη (τα κάνουμε αυτά εμείς οι λεπτολόγοι!).



Αν ισχύει το δεύτερο, αυτό είναι ευχάριστο. Όσο πιο πολύ άχρηστο υλικό τόσο πιο ενδιαφέρον το πρόσωπο. Κι αυτό-απίστευτο!-το λέει ένας με μπόλικο άχρηστο υλικό στο σκληρό του.

Γιατί αν δεν παινέψεις το σπίτι σου....

Οκ! Σωστά τα λες!

DEJAN BODIROGA EAE AE !!!

o "indianos" Scottie Pippen kai apo ti nea genia o Kobe...

Καλώς μας ήρθες φίλτατε pippen fan...kitso .

Θα σε παρακαλέσω μόνο να γράφεις με ελληνικά, κι όχι με greeklish .

ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ!ΚΑΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΑ GREEKLISH.

Ούτε κεφαλαία, σε παρακαλώ .
Αυτά στο ίντερνετ σημαίνουν ότι φωνάζεις.

Απλά ελληνικά.

Απο παλιους ο Ματζικ και τωρα ο -------------->N A S H<-----------------

O Mέγιστος Dirk Nowitzki k o Josh Smith!!!

Michael Koch #6!

εγω θα διαλεξω τον καλυτερο εν ενεργεια πασερ σε ολοκληρο τον κοσμο.....Τον STEVE NASH!!!!Μακαρι να μπορεσω να δινω κ εγω τετοιες τυφλες ασιστς σαν κι αυτον...Ο ανθρωπος ειναι κορυφη...

Steve Nash #13

Πιστεύω βέβαια να είναι σύμπτωση και μόνο ο αριθμός της φανέλας όσον αφορά στην προτίμησή σου.

Δεν είναι και τόσο τυχαίο

MJ prota alla meta emeina ston theo A.I. (iverson)

Tι σημαινει η εικονα του iverson με την στολη των timberwolves?δεν το καταλαβα...

Ο Iverson πριν πάει με trade στο Denver έπαιζε κ για Minessotta οπότε...Νάτος!!!Αν κατάλαβα καλά δηλαδή...!

μπα δεν πιστευω να εχει παιξει και στην μινεσοτα...με καμια παναγια...ειχα ακουσει πολλες φορες οτι ειναι ο διακαης ποθος της μινεσοτας και του γκαρνετ!!!μηπως γι αυτο?

O Gravedigger εννοουσε οτι μπορει να πηγαινε στη Minnesota.Οχι οτι επαιζε.

Ακριβώς!!!

καλα το λες...αλλα μηπως η εικονα ειναι fake...φτιαγμενη απο κανενα φιλαθλο της μινεσοτα???

Σίγουρα είναι φτιαγμένη!!!Τον έχω δει κ με φανέλα των Celtics...!To Photoshop κάνει θαύματα!!!