Aν σε πιάνω, και 'μένα δεν μου αρέσει που ο Καρπετόπουλος (και πολλόι ακόμα Καρπετόπουλοι) θυμήθηκαν την εθνική μόνο όταν μπήκαν στην τετράδα και κάναμε και τη μεγάλη αυτή νίκη. Πιθανότατα θα γράψει και αύριο και μεθαύριο και κανά δύο φορές ακόμη και μετά θα το γυρίσει πάλι στην ΕΠΟ. Μέχρι του χρόνου πάλι την ίδια εποχή, για το μπάσκετ, το βόλλευ, το πόλο... Αν πάλι δεν εννοείς αυτό... πάλι ισχύουν αυτά που λέω

Ετσι οπως το λες θα νομιζει κανεις που δεν ειδε το παιχνιδι οτι ειχαμε 15/20 τριποντα!Στην πραγματικοτητα ομως 8/18 μονο εξωπραγματικο ποσοστο δεν ειναι!Κ με τους Κινεζους ειχαμε 8/16.. Ενω τα τραβηγμενα σουτ στα οποια αναφερεσαι ειναι ουσιαστικα..3-4 κ ηταν σουτ ψυχολογιας!!Οταν πχ ο Δημητρης εχει αντιπαλο τον Λεμπρον στο 1vs1 στην κορυφη κ ντριμπλαρει κανει step back κ σουταρει στα μουτρα του,η αυτοπεποιθηση του ηταν στα ΥΨΗ εκεινη την ωρα!!Δεν ηταν κανα εκβιαστικο σουτ η βιαστικη επιλογη που απλα του'κατσε!
Αυτο που πραγματι ειναι πολυ εντυπωσιακο ειναι το 71% στα 2π.Τα περισσοτερα καλαθια ομως μπηκαν απ'το.."ζωγραφιστο"(sic )!Αλλα ας μην εβγαζε τον Χαουαρντ ο Σιζεφσκι(μεγα λαθος για μενα αφου μας ελυσε το προβλημα του αμυντικου ριμπαουντ) να μην αφηνε την ρακετα τοσο εκτεθειμενη,να μαρκαρουν τα φοργουορντ τον Σοφο κ τον Δημο,να μην γινοταν αυτο!ενω οι Αμερικανοι δεν φημιζονται ετσι κ αλλιως για την ομαδικη,εξυπνη κ υπομονετικη αμυνα!
Τεσπα.Δεν διαφωνω οτι μας πηγαν τα σουτ!Απλα λεω οτι υπαρχει μια εξηγηση γι'αυτο κ το οτι παιξαμε στο max των δυνατοτητων μας κ μας πηγε κ η ψυχολογια,δεν σημαινει οτι ημασταν απλα τυχεροι κ εγινε κανα θαυμα!!

Γκρινιαζετε που ο καθενας πανηγυριζει χωρις να ειναι ειδικος κ να ξερει αλλα απ'την αλλη σας χαλαει που δεν ειναι αρκετα διασημο το μπασκετ κ δεν χαιρει της λαοφιλιας του ποδοσφαιρου!Αποφασιστε..Θελετε το μπασκετ για τους λιγους κ καλους,γνωστες του αθληματος, ή για τους πολλους κ ενδεχομενως κ ασχετους? Αν παλι ειστε καπου στη μεση τοτε πρεπει να προσεχετε περισσοτερο πως εκφραζετε τις αποψεις σας γιατι ευκολα παρεξηγηστε δειχνωντας αποστασιοποιημενοι κ κομπλεξικοι που σας φταινε οι αλλοι κ γκρινιαζετε για τα παντα..(δεν αναφερομαι σε ατομα του φορουμ αλλα γενικα) Ανοιγω μεγαλη κουβεντα ομως γι'αυτο δεν το συνεχιζω.Σε αλλο τοπικ αν θελετε..

Υπάρχει ήδη τόπικ στο "Off-Topic" μάλιστα...

Παιδιά, είδε κανείς τον Ορφανό πως πετάχτηκε σαν....μη πω τί...μετά τον αγώνα με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και κορδωμένος σαν χριστουγεννιάτικη γαλοπούλα?
Α ρε τί έχουμε να δούμε κι αύριο...




Αν δε σας αρέσει το χρώμα του background του φόρουμ, δεν πρόκειται να ξανανεβάσω άλλο βίντεο και θα σταματήσω να σας μιλάω...
Σαν παιδιά θα συμπεριφερόμαστε τώρα ή σαν ενήλικες που έχουν την ικανότητα να λύνουν τις διαφορές-παρεξηγήσεις-διαφωνίες μέσω της συζήτησης?

- Earnang, αν προτιμάς το δεύτερο, διάβασε το υπόλοιπο ποστ μου.
- Hitch, νομίζω πως με κάλυψε ο Warrior στο θέμα. Είναι αλήθεια πως ένα 40% αυτών που έχουν γραφτεί στο τόπικ είναι εκτός θέματος, αλλά κι εγώ πιστεύω πως δεν ξεφύγαμε.
Μία παρατήρηση θα γινόταν εκ μέρους μου αλλά δε βρισκόμουν στο σπίτι μου τις τελευταίες δύο μέρες, οπότε δε μπορούσα να παρακολουθήσω τη συζήτηση.




Δε σου είπα ότι προσέβαλες κάποιον από το φόρουμ.
Ο τρόπος που εκφραζόσουν στο συγκεκριμένο τόπικ(καθώς οπουδήποτε αλλού έχεις δείξει το άκρως αντίθετο) απλά δεν ταιριάζει στο επίπεδο (σε θέμα έκφρασης, όχι απόψεων...αυτές μπορούν να ποικίλλουν ασφαλώς από την απλούστερη και φαινομενικά λανθασμένη-χαζή-αστεία μέχρι την πιο σοβαρή-πολύπλοκη-τεκμηριωμένη-ακαταλαβίστικη) που θέλω να κρατήσουμε στις συζητήσεις μας.
Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει, όσο και να ξενίζει η άποψή του τους συνομιλητές του, αλλά ο τρόπος που εκφραζόμαστε μπορεί πάντα να προσαρμόζεται στα στάνταρ που θέλω να έχουμε, χωρίς να επηρρεάζεται ούτε η συνείδησή μας ούτε οι απόψεις μας ούτε τα μηνύματα που θέλουμε να περάσουμε.


Στείλε του mail. Απλά και καθαρά.
Ή πάλι, εξέφρασε τη δυσαρέσκειά σου με καλύτερο τρόπο.


Το φόρουμ μπορεί να "μην φέρει ευθύνη για το περιεχόμενο των δημοσιεύσεων των μελών του" αλλά ασφαλώς φέρει ευθύνη για τα μηνύματα που δε συμμορφώνονται με τους κανονισμούς και τα οποία δε λογοκρίνει.


Νομίζω πως δεν αξίζει ολόκληρα ποστ το θέμα των "κακών λέξεών" σου στο άλλο τόπικ, καθώς η πλειοψηφεία των δημοσιεύσεών σου δε δείχνει ότι είσαι ένα άτομο που χρειάζεται τέτοιας "συνέτησης" (αμφιβάλλω αν το έγραψα σωστά ).
Ίσα ίσα, επειδή τα περισσότερα ποστ σου δεν περιέχουν τέτοια γλώσσα, σου ζητάω να είσαι γενικώς περισσότερο φειδωλός στα γραφόμενά σου.
Έχεις δείξει ότι μπορείς .

Ας σταματήσουμε εδώ γιατί είμαστε off topic.
Αν χρειάζεσαι να μου πεις τίποτα άλλο (οτιδήποτε) στείλε μου πμ .

Η μοναδική διαφωνία μου είναι ότι, εδώ που τα λέμε, ναι ήμασταν και λίγο τυχεροί Αφού σου λέω, στο Ακρόπολις είχαμε σουτ με τις καλύτερες προυποθέσεις, μετά από δέκα πάσες, με όσο περισσότερο χώρο και χρόνο χρειάζεται για να γίνει ένα σουτ σε ώρα αγώνα, και πάλι δεν μπαίνανε.



Εγώ προσδοκώ να έρθει κάποτε η ώρα που ο κόσμος θα ασχολείτε με το μπάσκετ όλο τον καιρό και ας λέει και ο καθένας ότι βλακεία θέλει. Αλλά να ασχολείτε. Όχι μόνο μια φορά το χρόνο που θα γίνεται μια επιτυχία, εθνική ή συλλογική. Και όταν λέω κόσμο εννοώ και τους φιλάθλους πρωτίστως, και τα κανάλια και τα εξώφυλλα. Τη σεζόν που μας πέρασε πόσες φορές άκουσες μπασκετική είδηση σε δελτίο ειδήσεων? Άμα είναι όμως όλο το χρόνο να το έχουνε στην ανυποληψία και όταν θα έρθει η επόμενη σημαντική νίκη να αρχίσουνε τις υπερβολλές με 1 ώρα από κάθε δελτίο με ανταποκρίσεις, ειδικούς αλλά και (τους συνήθεις πλεόν) καλλιτέχνες και ο Ορφανός να τους δώσει τα τσεκ και τις άδειες Προπό μπροστά στην κάμερα, και μετά να αρχίσουν τον ύπνο του δικαίου πάλι, τι να το κάνω? Λίγη ισσοροπία να 'χαμε.

Tοτε δεν διαφωνουμε πουθενα..

Λάθος τόπικ...

Κατά τη γνώμη μου, άσχετο το ένα με το άλλο...
Το βασικό σχόλιό μου είναι ότι δε γκρινιάζει κανείς(ή εμείς τουλάχιστον) για τα πανηγύρια...
Μακάρι να βγουν όλοι στο δρόμο και να πανηγυρίσουν...
Εκεί που τρελένεσαι είναι να σου έρχεται ο άλλος εκεί που πίνεις καφέ(είτε "live" είτε.. απ' τις εφημερίδες) και να σου κάνει ανάλυση του αγώνα και να σου αναφέρει τα σημεία - κλειδιά του παιχνιδού τη στιγμή που αγνοεί τη 12άδα της Εθνικής και χωρίς να έχει δει πάνω από 5 αγώνες όλο το χρόνο... (κι έτσι ακούς απλοϊκά πράγματα)
Επίσης, ν' ακούς πάρα πολλούς να παραδέχονται επιτέλους τον Γιαννάκη... (όπως έχει αναφερθεί ήδη εδώ μέσα).... Κάτι είναι κι αυτό βέβαια..

Για να αποφύγω το off topic, τί μέτρησε περισσότερο κι ήταν ακόμη μεγαλύτερη η νίκη μας επί των ΗΠΑ; Τ' ότι κερδίσαμε την πατρίδα του μπάσκετ, ή τ' ότι κερδίσαμε τη μισητή υπερδύναμη του κόσμου, τους πλανητάρχες;
Για όλο τον κόσμο, το άθροισμα ασφαλώς...

Δε με εκνευρίζει που πανηγυρίζουν σχετικοί και άσχετοι, κάθε άλλο. Αλλά με εκνευρίζει η προδοσία, αυτός που, σε καιρούς χαλεπούς, όταν του λες "θυμάσαι τότε που πανηγύριζες κι εσύ για τις επιτυχίες μας;" απαντά "αυτά ανήκουν στο παρελθόν, πανηγύριζα γιατί έτσι έκαναν όλοι, αλλά τώρα που δεν τα πάμε καλά, σας ***ω αυτοκρατορικά, εσάς και τη σπυριάρα!", αντί για "ναι, το θυμάμαι, δεν πολυγνωρίζω από μπάσκετ, αλλά ελπίζω να ξαναπανηγυρίσουμε σύντομα για τον ίδιο λόγο".



Για τους αγνούς φιλάθλους, το πρώτο. Για τους ακατάπαυστους debaters, το ότι το βούλωσαν τα ξένα φόρουμ. Για το ΚΚΕ και το Συνασπισμό, το δεύτερο. Για τους υπόλοιπους πολιτικούς, γιατί κερδίζουν 15 λεπτά συμπάθειας απ'τον κόσμο, μιας και ποτίζεται κι η γλάστρα...

Αυτο γινεται παντου κ παντα!Ειναι βεβαια εκνευριστικο,αν...το αφησεις να γινει εκνευριστικο!Πολυ απλα μην ασχολεισαι!Μοιρασου την χαρα με τον υπολοιπο κοσμο,σχετικους κ ασχετους, με την ελπιδα να ξαναδουμε γεματα τα γηπεδα του μπασκετ κ το αθλημα εκει που του αξιζει κ γραψε κανονικα τον καθε ασχετο που παει να στο παιξει ειδικος,όπως κανεις κ σε καθε αλλο τομεα της ζωης σου!ή αν προκειται για live καταστασεις κ δεν μπορεις να αντισταθεις..πολυ απλα βαλ'τον στη θεση του! Με μπασκετικα επιχειρηματα ομως κ οχι απαξιώνοντας τον..

Αυτο που ειναι πραγματι εκνευριστικο κ γινεται φυσικα σε ολα τα αθληματα ειναι ο καθε ασχετος πολιτικος,ηθοποιος,δημοσιογραφος, να εκμετταλευεται την εκαστοτε αθλητικη επιτυχια για αυτοπροβολη!

Ξυδακι....

Γι'αυτό είμαστε ο καλύτερος λαός εμείς οι Έλληνες... γιατί πάντα κυνηγάμε έστω και το 1% να πετύχουμε αυτό που θέλουμε...

Τι κρίμα που αυτό το 1% αρχίζει να επαναλαμβάνεται πολλές φορές...Διότι φαντάζομαι ότι δεν είμαστε οι πρώτοι για τους οποίους ακούστηκε κάτι τέτοιο. Θα μπορούσε κάλλιστα να πει κανείς ότι "στο Σίντνεϊ, οι Λιθουανοί θα κέρδιζαν τους Αμερικανούς 98 φορές στις 100, απλώς έτυχαν αυτές οι δυο όπου έχασαν!", σημαίνει κάτι αυτό; Get over it! Δεν προχωράτε έτσι...



Ας μην το πάμε εκεί, γιατί είχαμε και περιπτώσεις όπου κυνηγήσαμε το 1% της αποτυχίας...όπως τότε στο προολυμπιακό ('84) με τους Σοβιετικούς, όπου ακόμη και με ήττα με 33 πόντους θα εξασφαλίζαμε την πρόκρισή μας στους Ολυμπιακούς και κάτσαμε και χάσαμε με 40...

Οι Αμερικάνοι θα κέρδιζαν τους Έλληνες σε μια σειρά πλέι οφ best of 7 στα 6 παιχνίδια, αυτό είναι γεγονός. Και τους Ισπανούς και τους Αργεντίνους και τους Σέρβους και τους Γάλλους και όλους θα τους κέρδιζαν.
Ωστόσο, το international basketball και οι Εθνικές διοργανώσεις δεν είναι πλέι οφ και οι ομάδες αυτής της κλάσης, όταν παίζουν σε ημιτελικούς Παγκοσμίου πρωταθλήματος τότε οι πιθανότητες είναι συνήθως μοιρασμένες. Απλά η Ελλάδα είναι καλύτερη ομάδα από την Αμερική (όχι όσον αφορά το ταλέντο, γιατί εκεί δεν υπάρχει σύγκριση) όταν μιλάμε για εμπειρία και λογική στα νοκ άουτ παιχνίδια.

Θα'8ελα να'3ερα τι σκέφτηκε ο morfi οταν το είδε...!!

βρήκα αυτό το βίντεο στο youtube (ε, που αλλού; )... κάποιος που έβλεπε τον αγώνα Ελλάδα-ΗΠΑ από το ΝΒΑ-TV, έφτιαξε το βιντεάκι με τους 22 πόντους του Σπανούλη... έχει βάλει κάποια τρίποντα που δν θυμόμουν καν!


22 πόντοι

Sorry που ύστερα απο 2 χρόνια επαναφέρω αυτό το τόπικ, αλλά θα ήθελα να ρωτήσω, ξέρει κανείς που μπορώ να βρώ δηλώσεις που είχαν κάνει οι παίκτες των 2 ομάδων πριν και μετά το μάτς? Πέρα απο όσα έχει ήδη εδώ. Ρωτάω γιατί πρόσφατασ είχα μια διαφωνία, αν είχαν εμειώσει με δηλώσεις τους αντιπάλους τους οι αμερικάνοι, και είπα να το ψάξω το θέμα, γιατί δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο.

Βρήκα το post στο FB του basketforum και βρήκα αφορμή (άλλο που δεν ήθελα ) να ξαναθυμηθώ εκείνη την επική μέρα!
Είχα εξεταστική τότε και χωρίς ενδιασμό έκαψα το δυσκολότερο μάθημα της σεζόν για να δω ένα αγώνα που θεωρούταν χαμένος εξ αρχής και δεν το μετάνιωσα ποτέ! Είχε προηγηθεί βέβαια το έπος του 2005 οπότε στην σκέψη του κάθενα μας δε νομίζω ότι είμασταν τόσο ξεγραμμένοι, όλοι λέγαμε "λες να....???".

ΥΓ. Βέβαια ο χρόνος σταματά εκεί στα πανηγύρια, γιατί ο τελικός με την Ισπανία ήταν μακράν η πιο επώδυνη μπασκετική εμπειρία της τελευταίας 10ετίας, και πάλι όμως εμφατική η νίκη της "Ελλαδίτσας" κόντρα στο "μεγαθήριο" είναι κάτι που μένει στην μνήμη ως η μεγαλύτερη εμφάνιση της Εθνικής σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Μέχρι την επόμενη !!!

Εξεταστική κι εγώ εκείνες τις μέρες, μάλιστα έδινα και μάθημα στις 15:00 και πήγα με τα μυαλά στα μπλέντερ να γράψω ένα σωστό και τίμιο 6 στα Λειτουργικά Συστήματα.

Τόσο πρωτόγνωρο για Ελληνικά δεδομένα να πανηγυρίζεις επική νίκη στις 14:00, ποτέ δεν θα ξεχαστεί.

Eνταξει κι εγω στο χαλαρο εν μεσω εξεταστικης,και μαλιστα το προηγουμενο βραδυ εχω μεινει εκτος σπιτιου,οποτε ξυπναω νωρις και φευγω για το σπιτι ωστε να προλαβω τον αγωνα...Και υποτιθεται να διαβασω μετα...Δεν θυμαμαι τι μαθημα εδινα αλλα δεν νομιζω να το περασα...

Εγώ είχα πάρει άδεια από τη δουλειά για να δω τον αγώνα, με ένα σύνολο ανθρώπων που ποτέ ξανά δεν συγκεντρώθηκε για κανέναν άλλο λόγο (πρώην γκόμενοι, γκόμενες κλπ κλπ).

Τρελά πανηγύρια μεσημεριάτικα, με απίστευτο παλμό και με πίστη, αυτό το θυμάμαι πολύ έντονα, όλοι, για κάποιο λόγο, το πιστεύαμε. Τέλεια.

Για μένα αυτό το παιχνίδι είναι η πιο έντονη στιγμή/μνήμη που έχω από την Εθνική, σημ: δεν είδα ποτέ ζωντανά τον ημιτελικό με τη Γαλλία το 2005 λόγω γάμου ενός φίλου

Φαντάρος στην Σάμο,σε στρατόπεδο μαύρο(στο Ηραίο).Υπήρχαν μονιμάδες-υπολοχαγοι ψιλοντούκια και φουλ μπασκετικοι.Ηξεραν ότι έπαιζα και έξω,και γενικά προσπάθησαν να καβατζώσουν τους μπασκετοφάνταρους.Κλεινόμαστε 3 υπολογαχοί και 7-8 φαντάροι και ο κψμιτζής στο εστιατοριο να δούμε το ματς.Μας καταλαβαν όμως...και βαράγανε όσοι δεν ηταν αγγαρείες, τα τζαμια...και κάπου εκεί έληξε η live τηλεοπτική παρακολούθηση(είδα μεχρι ημίχρονο)



Στα τελευταία 10 λεπτα ετοιμαζόμουν για σκοπέτο... .Ο βλαχόεπόπ -δεκανεας αλλαγής έχει βάλει ραδιοφωνάκι και ακούσα κανα 2-3λεπτο...μετά τον παρακαλάγαμε να ακούσουμε και μετα να γίνει η αλλαγή.Αλλα ανένδοτος,οχι επειδή ηταν προβλεπέ αλλα κομπλεξικός .Τελικά ενημερώθηκα απο την τότε σχέση μου,όντας στην σκοπιά,μέσω sms...πόντο πόντο!Για ένα περιέργο λόγο ,όλο το σκηνικό το θυμάμαι με ανατριχίλα.Και την νίκη και το πως και που την έζησα...οχι οτι το γούσταρα το σκοπέτο και τον στρατό(μιας και σιχτίριζα στην σκοπιά) ,αλλά είναι πράγματα που σου μένουν και χαράσσονται.

Μια απο τις σημαντικότερες αθλητικές ιστορίες του πλανήτη... πραγματικά αλησμόνητη.

Mήπως έχει κανείς λινκ ή σκαν του φύλου αγώνος?

Ήμουν σε πτήση κατά την διάρκεια του αγώνα. Ο πιλότος μας ενημέρωνε στο τέλος κάθε δεκαλέπτου ενώ στα τελευαταία 5 λεπτά οι αεροσυνοδοί είχαν πάρει φωτιά για να δίνουν πληροφορίες.

Θυμαμαι χαρακτηριστικά την ανακοίνωση του πιλότου: ''Κυρίες και κύριοι η εθνική Ελλάδος βρίσκεται στον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου. Ακολούθησε πανζουρλισμός. Οι ξένοι στο αεροπλάνο κοιτούσαν αποσβολωμένοι, προσπαθούσαν να καταλάβουν αν γίνεται αεροπειρατεία η κάτι τέτοιο

Αυτη η νικη εχει σημαδεψει γενιες και αποτελει οροσημο για το ελληνικο μπασκετ. Οπως στην Αμερικη ολοι θυμουνται που ηταν οταν εγινε η δολοφονια του Κενεντυ, ετσι και στην Ελλαδα, ολοι οι μπασκετικοι θυμουνται που ηταν και τι εκαναν κατα την διαρκεια του αγωνα.

Μακαρι να ζησουμε αναλογες στιγμες και στο μελλον

Εμένα με ξύπνησε(Είχα κοιμηθεί αργά την προηγούμενη μην έχοντας σκοπό να το δω,όντας σίγουρος για την ήττα)ο πατέρας μου στο τρίτο δεκάλεπτο με κραυγές ενθουσιασμού*.Νομίζω η πρώτη φάση που είδα με το πετάχτηκα από το κρεβάτι ήταν το 62-50 με τρίποντο του ΔΔ.Έμεινα με το σώβρακο στον καναπέ μέχρι το τέλος και δεν πήγα τουαλέτα ούτε στα time out ή στο break για το δ'δεκάλεπτο αν και η κύστη μου φιλοξενούσε ποσότητα ούρων μεγαλύτερη της μηνιαίας συλλογής.

*Μιλάμε για άνθρωπο που παρακολουθούσε τα κρίσιμα παιχνίδια του Παναθηναϊκού και της Εθνικής με ψυχραιμία και χωρίς συναισθηματικές εκδηλώσεις,ακόμα και στα γκολ του Βαζέχα στο Άμστερνταμ,του Χαριστέα στην Πορτογαλία κτλ.

Ήμουν στο σπίτι των γονιών μου και το είδα ολόκληρο όρθιος...

στο γραφειο χωρις να υπαρχει πολυ δουλεια...στην αρχη απο το λαιβ σκορ,μετα ραδιοφωνακι κατα το τριτο δεκαλεπτο ακουγοντουσαν οι φωνες απο τα γυρω καφε,σπιτια,ολο το γραφειο εχει παρατησει τα παντα και ειναι πανω απο υπολογιστες,ραδιοφωνα κλπ...στο τελος πανηγυρισμοι..συγκινηση χαμος.
ενας ξενερωτος γερμανος που ειχαμε για audit controller ρωτουσε τι εγινε και καναμε ετσι.

Ωρα για ιστορία.

Κανω το διδακτορικο μου Σουηδια τότε. Εχω βαλει ταμπελα εξω απο κοινόχρηστο εργαστηριο οτι παιζει πειραμα μεσα, μην ενοχλήσει κανείς. Την εχω στρωσει με το λαπτοπ και ακουστικά και το βλεπω ανετος. Μεσα στον αγωνα χτυπαει skype απο φιλο μπασκετικο απο αγγλια και το 'βλεπουμε' μαζι. Σε λιγο σκαει online κι αλλος ελληνας της Σουηδιας που το βλεπει στην ζούλα από την δουλεια. Μπαινει conferance call ( τα δυο παλικάρια δεν γνωρίζονται). Τέλος, το πιο απροσμενο, παιρνει τηλεφωνο η κοπελια μου (νορβηγιδα, επιδερμικη σχεση με μπασκετ), και φωνάζει, Γιαννη κερδίζετε, το βλεπεις? Μπες skype κορίτσι μου να το δουμε όλοι μαζι....

Οπότε καταλαβαίνετε τι εγινε ως το τελος. Ξεχνιέται αυτη η φάση? Δεν ξεχνιέται.

Υγ. Την επομενη μερα εψαξα κ βρηκα το basketforum γιατι καιγομουνα να μιλησω για μπασκετ. Απο τοτε νομιζω ειμαι μελος.
Υγ2. Απο οτι βλεπω τωρα, την ιδια μερα, οχι την επομενη. Μαλλον αμεσως μετα τον αγωνα απο το γραφείο.

Άξιος! Να μπαίνεις και να γράφεις συχνά

Ήμουν στην Κούβα, ήταν άγρια χαράματα και δεν μπόρεσα να το δω. Ελάχιστη και πανάκριβη (10$/ώρα) η πρόσβαση στο ίντερνετ τότε, δεν υπήρχε καμία επιλογή, έπεσα για ύπνο. Χτυπάει το τηλέφωνο χαράματα, μια φίλη μου φωνάζει υστερικά "Μόλις γ...σατε την Αμερική!", με την τσίμπλα στο μάτι δεν κατάλαβα τι μου έλεγε και νόμιζα ότι μας κάνουν επίθεση οι Αμερικάνοι, ήταν άρρωστος ο Κάστρο τότε και ήμασταν σε επιφυλακή, πήρα τον πρόεδρο της γειτονιάς να ρωτήσω αν έχουμε άσκηση/εκκένωση/διανομή όπλων, τον ξύπνησα και μου είπε ότι είμαι μεγάλο νούμερο και να πέσω για ύπνο. Είδα από το παράθυρο ότι δεν τρέχει τίποτε κι έπεσα για ύπνο. Το πρωί όλοι μου έδιναν συγχαητήρια, πήγα σε ένα ξενοδοχείο, περίμενα να ανοίξει το ίντερνετ, έβαλα τα κλάμματα μπροστά στην οθόνη, μετά διάβαζα ότι δε θα παίξει κι ο Γκασόλ στον τελικό... Μου είπε ο διπλανός μου στο ίντερνετ "θα πάρτε το χρυσό σίγουρα τώρα" και του λέω "μπα, οι Ισπανοί παίζουν πολλά χρόνια μαζί, 15 πόντους θα φάμε", φύσει απαισιόδοξος από τότε. Τελικά φάγαμε περισσότερους σε ένα τελικό που πλήρωσα τα μαλλιά της κεφαλής μου για να μπορέσω να δω από παράνομη σύνδεση...

Παιδια καλησπερα!!

Θυμαται κανεις σε ποιο τευχος του All Star Basket υπηρχε η αφισα με το φυλλο αγωνα απο το ματς με την αμερικη το 101-95;;

Ωραίος ο Great Player, ανέβασε την εκπομπή-ντοκυμανταίρ για τον αγώνα από τις ΣΠΟΡ ΙΣΤΟΡΙΕΣ. thnx dude!

ειδα στο fb το τοπικ, ειμουν μονος στο σπιτι μου 11 χρονων τοτε, μαμα μπαμπας στη δουλειαα. Ο μπαμπας μου εβαζε πατωμα σε ενα σπιτι και το ακουγε στο ραδιο, με πηρε 3 φορες τηλεφωνο στο πρωτο ημιχρονο και μου λεγε δεν γινονται αυτα. Τελειωσε τη δουλεια , ηρθε σπιτι και ειδαμε το 2ο ημιχρονο μαζι, τρελα πανηγυρια, χαμος. Θυμαμαι ειχα τρελαθει με τις πασες του Παπαλουκα. Ωραιες στιγμες

Συνομήλικος με τον Αποστόλη από πάνω ήμουν και εγώ και θυμάμαι ότι ενώ γενικά τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη τις πέρναγα στην Αθήνα, ήμουν στο χωριό με τον παππού μου, με τον οποίο φυσικά είχαμε δει όλο το Μουντομπάσκετ μαζί. Για κάποιο λόγο που δε θυμάμαι, ο παππούς μου δε μπορούσε να το δει, νομίζω έκανε δουλειές, αλλά ήταν ψιλοσίγουρος ότι μπορούμε την έκπληξη και όσο του έλεγα ότι χάναμε (του έκανα συνεχώς ενημέρωση από το άλλο δωμάτιο ) πίστευε ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Όταν το γυρίσαμε με το καλάθι του Σχορτσιανίτη, μου είχε πει "Είδες που ήσουν σίγουρος ότι θα χάσουμε, κάτσε να δούμε μέχρι το τέλος τι θα κάνουμε". Το τέλος πρέπει να το είχα δει μαζί του, θυμάμαι πανηγύριζα, έτρεχα, δεν το πίστευα με τίποτα. Πραγματικά δε μπορώ να θυμηθώ μεγαλύτερη έκσταση με την Εθνική στο μπάσκετ, είναι μία νίκη που θα διηγούμαστε στα παιδιά μας.