Απ'όσους έχω δει να αγωνίζονται σίγουρα ο Olajuwon ήταν ο καλύτερος, ανεξάντλητο ρεπερτόριο κινήσεων στη ρακέτα και αμυντικό φόβητρο. Οδήγησε μια ομάδα συμπαθητικών, αλλά όχι τιποτα εξαιρετικών, παιχτών στο πρωτάθλημα του 94 και το 95 γελοιοποίησε τον, άπειρο τότε είναι η αλήθεια, O'Neal. Για την τριανδρία των Russell, Chamberlain, Jabbar θα διαλέξω βάσει των αριθμών. Με το ομαδικό παιχνίδι του ο Russell κατάφερε να πάρει 11 δαχτυλίδια αλλά και να μην ξεχωρίζει σημαντικά ούτε καν από κάποιους από τους κατα καιρούς συμπαίκτες του. Ο Chamberlain είχε τους εντυπωσιακότερους μέσους όρους αλλά με 6 πρωταθλήματα, 6 τίτλους MVP, 38.387 πόντους, 57.446 λεπτά συμμετοχής σε δύο δεκαετίες μπάσκετ νομίζω ότι ο Jabbar σημάδεψε το άθλημα όσο κανείς - και το σημαντικότερο, πήρε την ψήφο μου.

Οι Celtics των 60'ς ήταν μακράν απο τις πιο πλήρεις ομάδες στην ιστορία του ΝΒΑ. Αρκεί μόνο μία ματιά για να προσέξεις τουλάχιστον 3-4 Hall-Of-Famers και αν κοιτάξεις πιο προσεκτικά θα βρείς κι' άλλους.
Αν θα έπρεπε να ξεχωρίζαμε έναν από όλους αυτούς τότε αυτός θα ήταν ο Bill Russell. Ακόμα και αν δεν το έκανε κάποιος αυτό, τα βραβεία μίλανε από μόνα τους. 5 φορές MVP. Και ένας MVP δεν περνάει απαρατήρητος, πόσο μάλλον ένας με πολλαπλά MVP.

Δεν διαφωνώ ούτε σε μία λέξη απ' όσα λές. Η μόνη μου ένσταση είναι ότι δεν είπα ποτέ -και ούτε υπονοούσα- πως ο ηγέτης της μεγαλύτερης δυναστείας του ΝΒΑ είναι δυνατό να περάσει απαρατήρητος καθ' οιονδήποτε τρόπο.

Απ' όσους έχω προλάβει επιλέγω Χακίμ. Οι πιο τέλειες κινήσεις, απίστευτος αμυντικός και πασέρ. Τον έβλεπες πως παίζει και είχες την εντύπωση ότι είναι παντού. Ο μόνος αν δεν κάνω λάθος που σε μια περίοδο πηρε MVP κανονικής περιόδου, αμυντικός της χρονιάς, MVP τελικών. Τι κρίμα που αργότερα αντιμετώπισε προβλήματα με το αίμα του. Αν κάποιος ασχολείται με το μπάσκετ και παίζει κοντά στο καλάθι ας τσεκάρει το πως έπαιζε ο Ντριμ.
Άσχετο αλλά κάποτε είχε το Τρίποντο αφιέρωμα στους καλύτερους dunkers όλων των εποχών. Σε περίοπτη θέση ήταν ο Τσάμπερλεν. Στο άρθρο έλεγε ότι όταν ο Γουίλτ ήταν στους Χάρλεμ έκανε και ένα προσωπικό πρόγραμμα επίδειξης. Έβαζε τη μπάλα στην μασχάλη του, πήδαγε και όταν εκείνη έφτανε στο ύψος του στεφανιού την έσπρωχνε με το άλλο χέρι στο καλάθι. Γνωρίζει κανείς αν ισχύει αυτό;;; Απ' ότι πάντως λέει ο κόσμος ο Γουίλτ ήταν αθλητής - φαινόμενο ενώ αν δεν κάνω λάθος ήταν και πολύ καλός στο βόλεϊ.

Το αφιέρωμα ήταν αντιγραφή απ'το Σλαμ και μάλιστα είχε κάποια (όχι πολλά βέβαια) λάθη στη μετάφραση, όπως στον Ντάρβιν Χαμ.

Ο Τσάμπερλεν ήταν αθλητής-φαινόμενο και αυτό είναι καταγεγραμμένο. Δυστυχώς οι καλές φωτογραφίες και τα βίντεο σπανίζουν, αλλά όσοι τον είδαν ζωντανά διηγούνται πολλές εντυπωσιακές ιστορίες για τη δύναμη και την αθλητικότητά του, οι οποίες χρειάζονται ολόκληρο τόπικ.
Για το άλμα του, από τις λίγες καλές φωτογραφίες και βίντεο που έχω δει, ξεχωρίζω

1) Μια φωτό που τον δείχνει να παίζει βόλεϊ και να καρφώνει. Είναι κάπου 40 ετών και 140 κιλά, αλλά ο φιλές μοιάζει να βρίσκεται κάπου στο στήθος του.

2) Ένα βιντεάκι απ'το κολέγιο, όπου μπλοκάρει έναν αντίπαλο. Δε μοιάζει να πηδά με όλη του τη δύναμη, αλλά το κεφάλι του βρίσκεται στο ύψος της στεφάνης και το χέρι του απέχει μόλις καμιά 20ριά πόντους απ'την κορυφή του ταμπλό.

3) Μια σκηνή απ'το Ολ Σταρ Γκέιμ του 1972, όπου σηκώνεται για ένα κόψιμο και το κεφάλι του πλησιάζει τη στεφάνη. Εκείνη την εποχή έχει ήδη κλείσει τα 35 του και έχει βαρύνει, αλλά σηκώθηκε όσο ψηλά σηκωνόταν ο Σακίλ στα καλά του χρόνια με το Ορλάντο και τους Λέικερς.

Σε ένα DVD έδειχνε τον Γουίλτ να πηδάει άλμα εις μήκος( με το παλιό το στυλ). Ό τύπος ήταν απλά απίστευτος. Πολλοί λένε ότι έφτανε την κορυφή του ταμπλό. Απο κάτι Highlights που έχω δει, πρέπει να είχε και φοβερό fade away shoot. Κρίμα που δεν τον προλάβαμε και κρίμα που η τεχνολογία τότε δεν ήταν τόσο αναπτυγμένη ώστε να υπάρχουν σε βίντεο ή DVD περισσότερα ματς στα οποία έπαιξε.

Είχε όντως πολύ καλό fade away, το οποίο χρησιμοποιούσε πολύ στα πρώτα του χρόνια, μαζί με μερικά ακόμη ασυνήθιστα για σέντερ σουτ, μόνο και μόνο για να αποδεικνύει στο πολύ συντηρητικό ακόμη κοινό ότι την κυριαρχία του την όφειλε και στα μπασκετικά του προσόντα, πέραν των αθλητικών του ικανοτήτων. Γι'αυτό και στα πρώτα του χρόνια, τα ποσοστά του εντός παιδιάς ήταν καλά, αλλά όχι εκπληκτικά. Σήμερα βέβαια δε θα είχε τέτοιου είδους διλήμματα, οπότε θα έπαιζε πιο "κυρίαρχα", αυξάνοντας και την ευστοχία του.



Εγώ να δεις πόσο εκνευρίζομαι όταν μου λέει ο άλλος ότι είδε τον 7ο τελικό του '70 ή το Ολ Σταρ Γκέιμ του '72 και μιας και ο Τσάμπερλεν δεν έπαιξε ιδιαίτερα κυρίαρχα, δεν ήταν τόσο καλός. Σαν να βλέπω τον 6ο αγώνα Σικάγο-Ορλάντο του 1995 ή το Ολ Σταρ Γκέιμ του 2002 για να βγάλω συμπεράσματα για τον Τζόρνταν. Όταν (=ότε+αν) βρεθούν μερικά βίντεο με "Vintage Wilt games", τότε τα λέμε.

Sorry λάθος, άλμα εις ύψος εννούσα.

Το κατάλαβα, μιας και δεν εις μήκος δεν υπάρχει "παλιό στιλ". Έχω δει κι εγώ στιγμιότυπο. Ήταν στο λύκειο τότε, ενώ είχε πολύ καλές επιδόσεις και σε άλλα αθλήματα του στίβου: Άλμα εις μήκος, τριπλούν, 100 μ, 400 μ και σφαίρα, όπου ήταν σχεδόν ανίκητος.
Επίσης, έτρεξε σε μαραθώνιο κοντά στα 60 του, ηλικία στην οποία σήκωνε πάγκο τουλάχιστον 213 κιλά, σύμφωνα με το παρακάτω διαδικτυακό τσατ το '97: http://wiltfan.tripod.com/chat.htm

ψηφισα σακιλ γιατι ειναι ο πιο κυριαρχικος σεντερ της τελευταιας δεκαετιας.τα 4 πρωταθληματα που πηρε τα λενε ολα.και κυριως τα 3 πρωτα που ηταν ο απολυτος κυριαρχος.διαφωνω με οσους λενε οτι ο χακιμ τον εβαλε στα καλαθια στους τελικους ορλαντο χιουστον γιατι ο σακ ειχε παιξει πολυ καλα απεναντι του.και εχει τη στοφα του ηγετη και κανει μαγκες τους συμπαικτες του.
απλα σακ ατακ!!!

Όντως ο Σακ είχε παίξει πολύ καλά αλλά ο Χακίμ ήταν απίστευτος. Ο ίδιος ο Σακ παραδέχτηκε την τότε ανωτερώτητα του αντιπάλου του. Όσο για τα τρία πρωταθλήματα που κατέκτησε ο Σακίλ με τους Λέικερς, πράγματι ήταν διαστημικός αλλά ο μόνος μεγάλος σέντερ που αντιμετώπισε ήταν ο Ντάνκαν και ο γερασμένος Ρόμπινσον. Στους τελικούς βρήκε μπροστά του τον γερασμένο τότε Μουτόμπο, τον Ρικ Σμιτς που και αυτός τότε ήταν μεγάλος και τον Κένιον Μάρτιν που όμως είναι τεσσάρι.

αν δεις οι νετς καθε φορα του καναν νταμπλ τιμ και τριπμλ τιμ αλλα εβρικσε το δρομο προς το καλαθι με ευκολια και εβασε 35αρες.σε καποια φαση ο αρον γουιλιαμς κρεμαστηκε πανω του και αυτος καρφωσε χωρις προβλημα

Το πόσο άνετα καρφώνει κάποιος δεν έχει σχέση με το πόσο καλός παίκτης είναι. Ο Σακ είναι μεγάλος παίκτης, δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία αλλά ήταν και αρκετά τυχερός ώστε από τα 28 του και μετά να μην αντιμετωπίζει μεγάλους σέντερ.

χωρις πολλα λογια. αγαπημενος μου ηταν ο Ναυαρχος.. μεχρι τους τελικους εναντια στο houston οπου ο hakeem "the dream" Olajuwon τον εξαφανησε απο το χαρτη

μαλλον ηθελε εκδικηση ο χακιμ γιατι εκεινη τη χρονια ο ναυαρχος του πηρε το βραβειο του mvp της σεζον που κανονικα επρεπε να δωθει στον ντριμ αλλα πηρε την εκδικηση του στα πλειοφ

Αυτό ισχύει χωρίς πλάκα. Όταν δόθηκε το MVP στο Ρόμπινσον πριν την έναρξη του πρώτου (αν θυμάμαι καλά) παιχιδιού, ο Ολάζουον είπε σε ένα συμπαίκτη του (νομίζω στον Κένι Σμιθ): "ο Ντέιβιντ μου κλέβει το MVP". Κι όπως είπε αυτός ο συμπαίκτης του αργότερα: "Εκείνη τη στιγμή είχα καταλάβει ότι ο Ρόμπινσον θα περνούσε άσχημες στιγμές".

oντως εγινε αυτο που ειπες!και ο ολαζουον τον αποτελειωσε ολοκληρωτικα σε ολη τη σειρα.μηπως ηταν η χρονια που βγηκε ο ρομπινσον πρωτος σκορερ με την 70αρα του τελευταιου αγωνα και αφησε 2 το σακιλ?

Όχι, αυτή ήταν η προηγούμενη, στην οποία ο Ρόμπινσον είχε νικήσει οριακά το Σακίλ, αλλά έμεινε 2ος στην κούρσα για το MVP μετά το Χακίμ. Αυτή τη φορά πρώτος σκόρερ ήταν ο Σακίλ και MVP ο Ρόμπινσον.

Όπως έχουν τονίσει και οι προηγούμενοι, οι εποχές είναι διαφορετικές και σίγουρα αν μεταφέραμε τους παλιότερους στη σημερινή εποχή θα αντιμετώπιζαν πρόβλημα. Το μπάσκετ έχει εξελιχθεί πολύ από τότε. Για την ακρίβεια, έχει αλλάξει τόσο πολύ που η θέση για την οποία συζητάμε τίνει να καταργηθεί! (τουλάχιστον με την έννοια που είχε πάντα).

Από τους σύγχρονους, θεωρώ τον Olajuwon πιο ολοκληρωμένο σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Επίσης είχε προσωπικότητα και χαρακτήρα ηγέτη. Μακάρι να είχαμε κι άλλους Hakeem στο μέλλον. Απο τους παίχτες που σ'αρέσει να τους χαζεύεις. Καλλιτέχνης.

και εγω ψηφιζω olajuwon,γιατι-εκτος του οτι ειναι απο τους αγαπημενους μου παιχτες-απ'οσους σεντερ εχω δει να αγωνιζονται,ειναι ο μακραν ο καλυτερος.για παραδειγμα δεν εχω ζησει Τζαμπαρ,Τσαμπερλεν κλπ να αγωνιζονται,γι αυτο και δεν ειναι κατηγορηματικη η ψηφος μου...

Αφορμη εψαχνα για να ξαναποσταρω στο ιδιο τοπικ

Αν ειχα δικαιωμα ψηφου τωρα θα ψηφιζα τον αγαπημενο μου Hakeem γιατι πολυ απλας ειναι δασκαλος!
Ειναι αναμφιβολα ο καλυτερος σεντερ της δεκαετιας του '90 αλλα και ο πιο skilled center απο ολους χαλαρα.
Για οσους δε ξερουν ηταν και τρομερος αμυντικος και all time block leader,σημαια για τις ρουκετες και αυτο που τον ανεβαζει ακομα ψηλοτερα ειναι το οτι κατατροπωσε το Robinson κατατροπωσε το Ewing κατατροπωσε και το Shaquille.

Πολυ απλα τρισμεγιστος και τεραστιος!!!

Hakeem the Dream



Τα τραγουδακια ειναι τρομερα,πολλα μπραβο στον τυπο που το εφτιαξε!!!

Respect στον Lebron και στο βιντεάκι που πόσταρε γιατί άγγιξε τον αγαπημένο μου παίχτη όλων των εποχών στο ΝΒΑ (μάλιστα παλιότερα έτρωγα και δούλεμα για την επιλογή μου αυτή,μέχρι δηλαδή τις κούπες του '94 και '95).

Το fadeaway σουτ,η γρήγορη ριβέρς από την εσωτερική και φυσικά το αξεπέραστο dream shake ήταν οι κινήσεις σήμα κατατεθέν του που για μια ακόμα φορά απόλαυσα στο βιντεάκι.Όσο για την άμυνα μιλάνε απλά η κορυφή που κατέχει στον πίνακα των μπλοκ σε όλη τη ιστορία του ΝΒΑ,τα 2 βραβεία Αμυντικού της Χρονιάς,οι 5 παρουσίες στην καλύτερη αμυντική πεντάδα και οι 4 παρουσίες στη δεύτερη καλύτερη αμυντική πεντάδα του ΝΒΑ.Δε θέλω να μπω σε συγκρίσεις με θρύλους του παρελθόντος αλλά σίγουρα ήταν ο καλύτερος σέντερ της εποχής του...

Φαίνεται όμως ότι αρκετοί εξακολουθούν και ψηφίζουν τον καλύτερο σέντερ που έχουν δει ή τον καλύτερο σέντερ της εποχής που κατά τη γνώμη τους μετράει ή αυτόν με τα ωραιότερα highlights. Αυτό μπορείτε να το βάλετε σε ξεχωριστό τόπικ. Είναι σαν κάποιος να ψηφίζει τον Κόμπι σαν τον κορυφαίο SG όλων των εποχών, επειδή δεν έχει προλάβει τον Τζόρνταν. Με άλλα λόγια, είναι άκυρος.

''Λαθος'' αποτελεσματα στο πιο ενδιαφερον πολλ...

ο κορυφαιος σεντερ ολω των εποχων ειναι ο ΣΑΚΙΛ.ναι μεν δεν εχει την τεχνικη του μαγικου χακιμ η του τζαμπαρ αλλα στην περιπτωση του η δυναμη υπερνικαει το ταλεντο

κατα την αποψH μου ειναι ο duncan

1oν ο ντανκαν δεν ειναι καθαρος σεντερ...!!!
2ον μαλλον δεν εχεις δει τους χακιμ ολαζουον και καριμ αμπντουλ τζαμπαρ ουτε τον ονιλ στα καλα του....
Διοτι αν τους ειχες δει δεν θα ελεγες με την καμια τον Ντανκαν!!!

ine dinaton o TD na exi idius psifus me ton theo Russell ke na ton pernai o saki?!!!( /me trabai ta maliat)

o duncan ειναι 4 και μπροστα στα θηρια του παρελθοντος πιστευω οτι ειναι λιγος μπροστα τους

Μολις ειδα για πρωτη φορα ολοκληρο αγωνα με τον Τσαμπερλειν, μεχρι τωρα τον ειχα δει μονο απο βιντεακια που εδειχνα μεμονομενες φασεις, ποτε ολοκληρο αγωνα. Ο τυπος ειναι θηριο δεν αφηνε τιποτα. Αν και ηταν ο αγωνας απο την προτελευταια του χρονια τοτε που ειχε γινει περισσοτερο αμυντικος παιχτης εχοντας μολις 14 ποντους μ.ο. παρολαυτα ηταν εκπληκτικος.
Επειδη ειμαι φαν του Jabbar και δεν εχω δει τον Wilt σε αλλα παιχνιδια για να εχω μια πιο ολοκληρωμενη, γνωμη θα ψηφισω τον Jabbar. (Παντως ισως ο Wilt να ειναι ο κορυφαιος σεντερ με ολα αυτα που εχει κανει)

καλυτερος σεντερ ολων των εποχων για μενα ειναι ο σακιλ ο'νιλ,γιατι πολυ απλα ειναι ενα θαυμα της φυσης.ποτε κανεις αλλος σεντερ δεν επαιξε οπως αυτος.και πιστευω πως η κυριαρχια του οφειλεται στη τεραστια δυναμη που εχει,γιατι δεν μπορουσαν να τον σταματησουν και με νταπλ τιμ.το μονο ελατωμα που ειχε ηταν οι βολες.ολα τα υπολοιπα μια χαρα τα εκανε.και σε μια φανταστικη μονομαχια με τον γουιλτ πιστευω οτι θα τον κερδισε κατα κρατος γιατι πολυ απλα ο γουιλτ δεν εχει τα σωματικα προσοντα για να τον κοντραρει

υ.γ. τον ντανκαν γιατι το βαλατε στη ψηφοφορια?αφου για σεντερ ειναι πολυ σοφτ

Κατά κράτος; Δεν είχε ο Γουιλτ τα σωματικά προσόντα; Ο ίδιος Γουιλτ που στο λύκειο ακόμη (τότε που έμοιαζε ακόμη λεπτός σαν σκούπα) έριχνε πάνω από τα 17 μέτρα τη σφαίρα (και ήταν ανίκητος τόσο εκεί όσο και στο κολλέγιο), πηδούσε εις μήκος, τριπλούν, ύψος, έτρεχε 100, 400, ο ίδιος Γουιλτ που έκανε πάγκο 230+ κιλά τόσο στο κολλέγιο όσο και στα 45 και βάλε χρόνια του (και ο ίδιος ο Σβαρτσενέγκερ τον χαρακτήρισε σαν έναν απ'τους δυνατότερους ανθρώπους που έχει δει ποτέ), που άντεχε να παίζει 48 λεπτά στο γρηγορότερο ρυθμό, που εξάρθρωσε με μια τάπα τον ώμο του Γκας Τζόνσον όταν ο τελευταίος, ενθουσιασμένος από μια φάση που κάρφωσε μπροστά του, πήγε να το επαναλάβει; Δε συνεχίζω. Είναι πολλές οι ιστορίες. Ακόμη και το 1/3 να αληθεύει αρκεί για να πείσει ότι ο Γουιλτ ανήκε στους δυνατότερους παίκτες στην ιστορία (για όσους δεν αρκούνται μόνο στα στατιστικά μπασκετικά του κατορθώματα). Ο Σακίλ έχει το πλεονέκτημα του βάρους, αλλά αναλογικά με αυτό δεν είναι ούτε πιο μυώδης ούτε δυνατότερος. Είναι σα να λέει κανείς ότι ο Σακίλ του Ορλάντο που ήταν "μόνο" 140 κιλά θα έχανε κατά κράτος σε μια σύγκρουση με το Σχορτσιανίτη του Ολυμπιακού όταν ο Σόφο πέρασε τα 170.

Συν τη λεπτομέρεια βέβαια ότι το μπάσκετ δεν είναι 1 με 1. Πολλά θα μπορούσαν να συμβούν σε αναμετρήσεις 1 με 1. Έχει συμβεί να νικήσει ο Λιμνιάτης τον Αλφόνσο Φορντ, όπως είχε εκμυστηρευτεί ο πρώτος, έχει συμβεί ο Τζόρνταν να έχει νικήσει το Ράντι Μπράουν με μόνο 1 καλάθι διαφορά, κτλ. Όχι ότι ο Σακίλ δεν έχει κυριαρχήσει στο ομαδικό παιχνίδι, αλλά είναι γνωστό ότι ούτε ο Γουιλτ έγινε "θύμα" κανενός μακροπρόθεσμα. Ο μόνος που σημείωσε περισσότερες ατομικές επιτυχίες εναντίον του Γουιλτ απ'όσο το αντίστροφο ήταν ο Τζαμπάρ, ο οποίος όμως ήταν 23-26 ετών εκείνη την περίοδο και στα καλύτερά του, ενώ ο Γουιλτ ήταν 34-37 και στη δύση της καριέρας του.

Πραγματικα εισαι μια μπασκετικη παιδεια εσυ αστερι...

Το γεγονος οτι το παλικαρι μας παραπανω κρινει το Σακιλ καλυτερο του Γουιλτ εχει να κανει με το γεγονος οτι ο Γουιλτ ηταν παλιος κ δεν τον προλαβε, εχοντας δει ελαχιστα πραγματα, κυριως στατιστικα περισσοτερο απο αυτον (Ετσι πιστευω δηλαδη). Και σε συνδιασμο με την νεοτερη παρουσια του Ο'νιλ ολοι οι νεοι εχουμε ακουστα τα κατορθωματα του περισσοτερο απο του Γουιλτ και παιζει σημαντικο ρολο στην κριση του καθενος.

Για αυτο υπαρχουν οι εμπειροι να βαζουν τα πραγματα στην θεση τους.

Ο Ονιλ πραγματικα ηταν τερας δυναμης και ικανοτητας σε συνδιασμο με τον τεραστιο ογκο του καταφερε πολλα.Πολλοι υπηρξαν με μεγαλο ογκο και δυναμη αλλα ελαχιστοι καταφεραν αυτα που εκανε ο Ονιλ.
Παρολα αυτα δεν κρινω τον Ονιλ καλυτερο...Αλλα ουτε ειμαι απολυτος στο ποιος θα ηταν ο νικητης. Γιατι πολλοι απλα οι καιροι διαφερουν.

Ακομη κ σε 1-1 παλι δεν μπορεις να γνωριζεις το αποτελεσμα. Διοτι μεν ο Γουιλτ ηταν υπεραρκετα δυνατος αλλα απο την αλλη ο Ονιλ λογο τρομερου ογκου ειναι πολυ δυσκολο να βρεθει εκτος θεσης.

Απο την αλλη λογικη ομως...Αυτοι οι 2 παιξανε το μπασκετ τους σε 2 τελειως διαφορετικες εποχες και αν η συγκεκριμενη μονομαχια γινοταν τοτε πιθανον ο Γουιλτ να ειχε το πανω χερι λογω διαφορας στον τροπο εγκυμνασης , διοτι ο Ονιλ θα ειχε μονο το βαρος και οχι την φυσικη δυναμη του πρωτου. .Και λογικα αν ο Γουιλτ ηταν στην δικια μας εποχη ,αφου τοτε ηταν τερας δυναμης, φανταζομαστε ποσο περισσοτερο θα ηταν τωρα με την τεχνολογια που εχει εξελιχθει.
Επισης δεν ξεχναμε οτι το μπασκετ δεν ειναι μονο δυναμη αλλα κ ικανοτητα πανω απ ολα.

Παρολα αυτα θεωρω πως αυτοι οι 2 δεν μπορουν αν συγκριθουν με ασγαλη συμερασματα. Πιο λογικη θα ηταν μια συγκριση παιχτων του σημερα η παιχτων του χτες...Οχι παιχτων του σημερα εναντιον του χτες.

Εγω λεω οι καλυτεροι Σεντερ ηταν ο Γουιλτ,ο Σακιλ , Τζαμπαρ και ο Ολαζουον και οχι ενας απο αυτους.

Επικροτώ με τη σειρά μου το ποστ σου και μένω κυρίως σε αυτά τα δύο επιχειρήματα:





Αυτό είναι το αρνητικό σημείο με το ανάλογο επιχείρημα πάρα πολλών φανς (δεν αποτελεί μπηχτή για τον undertaker, ισχύει για πάρα πολλούς): Προκειμένου να συγκρίνουν διαφορετικές εποχές χρησιμοποιούν πολύ το επιχείρημα της απευθείας μεταφοράς στο χρόνο και δώστου "αν ο Σακίλ μεταφερόταν στο 1960 θα είχε 50 πμό" και δε συμμαζεύεται. Για εμένα είναι ό,τι πιο άκυρο (ως και δειλό). Κανείς ποτέ δεν κυριάρχησε επειδή ταξίδεψε πίσω στο χρόνο. Μεγαλώνεις και αναδεικνύεσαι εναντίον των ομοίων σου.

ναι ομως ο γουιλτ στην εποχη του δεν εχει αντιπαλο δεος στα μετρα του με εξαιρεση τον ρασελ τον ριντ και αργοτερα τον τζαμπαρ και για αυτο κυριαρχησε στα χρονια εκεινα γιατι πολυ απλα δεν υπηρχαν αναλογοι ψηλοι με τα σωματικα προσοντα του,και τις περισοτερες φορες αντιμετωπισε ημιψηλους παικτες και για αυτο το λογο ειχε υψηλους μεσους ορους.δεν αμφισβητω ομως την δυναμη που ειχε ο γουιλτ.ο ο'νιλ ομως στη ν εποχη μας αντιμετωπισε τους καλυτερους σεντερ οπως ο ρομπινσον ο χακιμ ο γουιν ο μουρνινγκ ο σαμπονις ας πω και τον μουτομπο .απλα εγω πιστευω οτι σε μια μονομαχια μεταξυ τους ο σακιλ θα ειχε το πλεονεκτημα απεναντι στον γουιλτ γιατι πολυ απλα εχει ογκο και δυναμη σε αντιθεση με τον γουιλτ που εηταν πιο ελαφρυτερος.επισης πιστευω οτι αν ο γουιλτ επαιζε στη σημερινη εποχη αμφιβαλλω αν θα μπορουσε να βαζει στο χαλαρο 50αρες οπως τοτε,και το ιδιο γι τον σακιλ αν επαιζε στην εποχη του γουιλτ τα ιδια οργια θα εκανε.μη παρεξηγησετε αλλα εχω δει βιντεο απο αγωνες του γουιλτ και μου φαινεται πολυ αργος.αποψη μου ειναι

Συγνωμη δηλαδη...Λεγοντας πως ο πρωτος δεν αντιμετωπισε καλους σεντερ με αντιθεση τους Ρασελ,Ριντ,Τζαμπαρ , ετσι κ εγω μπορω να σου πω οτι κ ο ονιλ δεν αντιμετωπισε καλους σεντερ με εξαιρεση τους Ρομπινσον,Χακιμ,Γιουιν,Μουρνιγνκ κτλ.

Η τον κανει καλυτερο επειδη αντιμετωπισε 2-3 σεντερ παραπανω απο τον Γουιλτ?




Επαναλαμβανω οτι δεν μπορεις να βγαλεις ασφαλη συμπερασματα συγκρινοντας εντελως διαφορετικες εποχες...Και στο παραπανω ποστ μου εγραψα...


Μπορει (αν θες να το παρουμε ετσι,οχι οτι θα βγει ακρη) να μην εβαζε 50αρες αλλα παρολα αυτα δεν θα εβαζε κ 20αρες αλλα παραπανω γιατι αφου δεν τον σταματησαν Ρασελ,Ριντ,Τζαμπαρ γιατι να τον σταματησουν οι Ρομπινσον,Γιουιν κτλ??? Συμφωνα με αυτα που λες καταλαβαινω πως θεωρεις τους Νεοτερους καλυτερους απο τους παλιους..Αυτο φιλε μου λεγεται εξελιξη...Τι σου λεει πως ο Γουιλτ στην εποχη μας θα ηταν ιδιος με τοτε? Αυτο δεν μπορεις να το ξερεις κ ποτε δεν θα το μαθεις γιατι οπως ειπωθηκε (για χιλιοστη φορα) ειναι διαφορετικοτατες εποχες.

Και οως ειπε κ ο Χολικ και συμφωνω


Εσυ δεν το διαβασες μαλλον κ εκανες το αντιθετο...''Αν ο Γουιλτ ερχοταν στο τωρα δεν θα...''


Υ.Γ σε χαλαει ο Μουτομπο??? Απο τους καλυτερους αμυντικους σεντερ και ακομη στα γεραματα του μοιραζει ταπες σε οποια μυγα πλησιασει.

Ο Γουίλτ αντιμετώπισε ορισμένους από τους καλύτερους ψηλούς όλων των εποχών που μπροστά τους παίκτες όπως ο Ρόμπινσον και o Γιούιν μειονεκτούν (πολύ ή όχι, δεν έχει σημασία), πόσο μάλλον κάποιος σαν τον Σαμπόνις (duh!). Μπορεί να ήταν ο ψηλότερος παίκτης αλλά όταν ο αντίπαλος (που δεν ήταν δα και τόσο κοντύτερος του) ήταν ικανός για 20-15 κάθε βράδυ τότε καταλαβαίνεις πως μόνο εύκολο έργο δεν είχε, πόσο μάλλον όταν οι ομάδες ήταν λιγότερες. Αυτό σημαίνει πως α) αντιμετώπιζε τους αντιπάλους του απίστευτα πολλές φορές και όχι μόνο 2 ή 4 β) η ανταγωνιστικότητα ήταν στα ύψη. Το τελαυταίο είναι απλά μαθηματικά.

Σε μία φανταστική μεταξύ τους μονομαχία, ο όγκος του Σακίλ δεν θα μέτραγε μία αφού ο Τσάμπελεν είναι ο δυνατότερος παίκτης που έπαιξε ποτέ μπάσκετ και μάλλον λίγα προβλήματα θα αντιμετώπιζε σε αυτό το τομέα. Αν θες λοιπόν να επιχειρηματολογήσεις υπέρ της νικής του Σακίλ, στρέψε αλλού τα επιχειρήματα σου.

Επίσης, ο Τσάμπερλεν ήταν απίστευτα αθλητικός (μιλάμε για φρικιό της φύσης, με τη καλή έννοια) και αυτό του έδινε το πλεονέκτημα να χάνεται από τα μάτια των αντιπάλων του και να είναι αρκετές ταχύτητες πιο πάνω. Ο μοναδικός λόγος να τον θεωρεί κάποιος αργό, είναι να έχει δει παιχνίδια από τις τελευταίες σεζόν του. Δηλαδή σαν να κρίνουμε το Σακίλ μόνο από τις τελευταίες χρονιές του.


What ?!

Αυτη η συζητηση πρεπει να εχει γινει 3-4 φορες μεσα στο φορουμ.

Ειλικρινα οι ιστοριες για τον Ουιλτ ειναι τρομερες και πολυ θα ηθελα να ειχα καποια παιχνιδια του να τον δω και να εχω αποψη και ο ιδιος,σχετικα με το επιπεδο των αντιπάλων του,τις αμυνες που επαιζαν τοτε,το παιχνιδι του Ουιλτ κτλ.

Όταν ο Σακ άρχισε να παίρνει τα πρωταθλήματα οι αντίπαλοί του ήταν κοντά στα σαράντα. Ο Γιούιν το 2000 ήταν 38, ο Χακίμ 37 (και με προβλήματα στο αίμα του), ο Ναύαρχος 35 και ο Μουτόμπο πρέπει να ήταν κοντά στα 32-33. Στην ουσία οι τοπ ψηλοί που είχε να αντιμετωπίσει ήταν ο Ντάνκαν και ο Μόουρνιν, με το δεύτερο να παθαίνει νεφρική ανεπάρκεια.
Δεν υποτιμώ τον Ο Νιλ, σίγουρα υπήρξε τεράστιος παίκτης αλλά καλύτερος σέντερ όλων των εποχών δεν ήταν(βέβαια απόψεις είναι αυτές).

Πιθανόν ο undertaker να αναφερόταν και πριν πάρει τα πρωταθλήματα ο Σακίλ όπου και πάλι αντιμετώπισε τους παραπάνω με επιτυχία. Οι λόγοι που δεν σήκωσε τότε κάποιο πρωτάθλημα είναι καθαρά ομαδικοί και δεν συνωστίζονται μόνο στις κόντρες μεταξύ του Ο'Νιλ και των προσωπικών του αντιπάλων.

γιατι υποτιματε τον σαμπονις?καλα πηγε σε μεγαλη ηλικια στο νβα.αλλα αν πηγαινε απο τα 20 θα μιλουσαμε για εναν απο τους κορυφαιους σεντερ ολων των εποχων(ακουγεται υπερβολικο αλλα αυτο πιστευω).αν δεις ο ο'νιλ εβαζε για πλακα 30ποντους απενατι στο μινγκ που ειναι 2.30 και 140 κιλα παρακαλω.απεναντι στο γουιλτ θα ζοριζονταν?(παιδια παλι υπερβαλω αλλα αυτο πιστευω μη με κραζεται καθε φορα)

Συμφωνώ ότι ο Ο' Νιλ από τη ρούκι κιόλας σεζόν του αντιμετώπιζε αποτελεσματικά τους αντιπάλους του. Όμως άρχισε να θεωρείται ο καλύτερος ψηλός στο τότε ΝΒΑ από το 1997 και μετά όταν οι αντίπαλοί του είχαν μεγαλώσει.
Αν έπρεπε βέβαια να διαλέξω μεταξύ των καλύτερων ψηλών της δεκαετίας του 90 η σειρά θα πήγαινε κάπως έτσι: 1)Χακίμ, 2) Σακ, 3)Γιούιν- Ρόμπινσον.
Αν και πηγαίνω περισσότερο τους Γιούιν- Ναύαρχο από τον Ο Νιλ, οφείλω να παραδεχτώ ότι ο Σακ με τα κατορθώματά του τους ξεπέρασε. Δυστυχώς ο Γιούιν είχε τραυματισμούς και αιώνια προβλήματα στα γόνατά του, ενώ ο Ναύαρχος μπορεί να ήταν το τέλειο πακέτο σαν παίχτης(τεχνική-δύναμη-ταχύτητα-ύψος) αλλά του έλειπε η "κακία" που χρειάζεται ένας αθλητής για να γίνει πρώτος.

Δεν είναι καθόλου υπερβολικό. Και εγώ το πιστεύω αλλά με το "αν" δεν βγαίνει τίποτα. Δεν ήρθε τότε αρά δεν είναι...


Τι σύγκριση είναι αυτή ; Συγκρίνεις τον πιο κυρίαρχο παίκτη όλων των εποχών με έναν fake σέντερ ;!

Επίσης, στο ξαναλέω. Άσε τα κιλά και τον όγκο στην άκρη. Προσπάθησε να πιάσεις το πραγματικό νόημα από αυτά που γράφουμε.

Συμφωνώ. Άλλωστε δεν είπα ποτέ ότι ήταν ο καλύτερος αλλά ότι τους αντιμετώπιζε με επιτυχία κάτι που πολλοί δεν ξέρουν ή ξεχνάνε με αποτελέσμα να υποτιμούν τον Σακίλ της δεκαετίας του 90.

Κιλά και όγκος δεν σημαίνουν απαραίτητα περισσότερη δύναμη. Ο Μιγκ μπορεί να είναι 140 κιλά αλλά δεν συγκρίνεται σε δύναμη με Γιούιν, Ολάζουον, Ρόμπινσον στα νιάτα τους. Πόσο μάλλον με τον Γουίλτ.

εγω δεν κοιταω τι εκανε ο ο'νιλ απο το 2000 και μετα που σαρωνε τα πρωταθληματα το ενα μετα το αλλο γιατι πολυ απλα δεν ειχε αντιπαλο δεος στα μετρα του,και λιγοι σεντερ μπορεσαν να τα βαλουν μαζι του οπως ο ντιβατς ο σαμπας ο σμιτς ο μουτομπο.αλλα και στη 10ετια του 90 ηταν παλι ο πιο κυριαρχικος παικτης αλλα δεν μπορουσε να αναγνωριστει καλυτερα γιατι πολυ απλα ηταν η 10ετια του χακιμ.και για οσους λενε οτι το 95 ο χακιμ διελυσε τον σακιλ κανουν μεγαλο λαθος.απλα τον κεδισε στις λεπτομερειες γιατι και ο σακιλ ειχε παιξει πολυ καλα στη σειρα των τελικων απεναντι στον χακιμ,απλα οι υπολοιποι παικτες του ορλαντο ηταν ενα κλικ κατωτεροι απ αυτους των ροκετς που ειχαν και την εμπειρια της προηγουμενης σεζον.

Όχι ρε γμτ και μας το χάλασες

Eχω ξερασει στα γελια.

αφου δεν με στειλατε για μπανιο ειπα να γραψω κατι..