Ο Άρης είναι η πρώτη ελληνική ομάδα μετά τον Πανελλήνιο το 2010 που δείχνει ότι μπορεί να πετύχει κάτι πραγματικά αξιόλογο στο Eurocup. Εξαιρετική η σημερινή παρουσία της ομάδας του Πρίφτη στο Καζάν με ψύχραιμες επιλογές στην επίθεση και μια άμυνα που κράτησε την Unics των 90 πόντων μ.ό. στους 64 στα 40 λεπτά, ανεξάρτητα από το τι θα γίνει στην παράταση. Πολύ σημαντικό το ότι στάθηκε μέχρι στιγμής σε τόσο υψηλό επίπεδο σε ένα από τα δυσκολότερα τεστ της χρονιάς και πιστεύω ότι λέει πολλά για τις δυνατότητες τις ομάδας.

Πραγματικά κρίμα για μια τόσο ωραία προσπάθεια να πάει χαμένη για κάτι που το μαθαίνουμε απο μικροί


Το θέμα πάντως είναι κ στα κρίσιμα να δείχνει καθαρό μυαλό! Πραγματικά πολύ καλή ομάδα, πολύ καλή προσπάθεια, αλλά... χρειάζεται κ καθαρό μυαλό

Αν χάσει θα είναι η 2η χαζή ήττα μετά την 1η αγωνιστική και δυστυχώς η βαθμολογία δεν αλλάζει

δεν προλαβαν να κανουν φαουλ,εκανε λαθος αυτος που αφησε το καιμακ...
εντιτ...
πολυ μεγαλη νικη,οχι τοσο γιατι εχει σημασια στον ομιλο αλλα γιατι φωναζει παντου ερχομαστε

Μπράβο ρε Αρειανάρα ! άντε σιγά-σιγά να επανέρχεσαι και συ ...

Πολλά μπράβο πάντως, έδειξαν χαρακτήρα παρά το τριποντο στο τέλος του 4ου. Μακάρι να ανέβει ο Άρης και άλλο!

Τρελάθηκα που δεν κάναμε φάουλ και περίμενα ότι θα χάσαμε στην παράταση.
Πολλά μπράβο όμως.. Έχω τρελαθεί από την χαρά μου γιατί δεν είναι λίγο να κερδίσεις την Ουνιξ εκτός έδρας και κυρίως με τον τρόπο που ήρθε. Δείχνει ότι γινόμαστε ομάδα. Πολλά μπράβο και πάλι. Πάμε ρε Αρειανάρα!!!

Παράταση (Τελικό Σκορ)

Unics - Άρης : 73-74

Τι νίκη Θεέ μου!!!

Ένας Άρης βγαλμένος από το ένδοξο παρελθόν, όχι μόνο στάθηκε ως ίσος απέναντι στην πολυδιαφημισμένη και ισχυρή αντίπαλο του, αλλά κατάφερε, σε ολόκληρο το 2ο ημίχρονο, να επιβάλλει τον δικό του ρυθμό και να βρίσκεται στη μεγαλύτερη διάρκεια του προηγούμενος στο σκορ.

Στο 2ο ημίχρονο και ειδικά στην 4η περίοδο, "ξύπνησε" ο Langford (συνολικά πέτυχε 19 πόντους), ο οποίος με το ατομικό του ταλέντο κατάφερε να κρατήσει την Unics στο παιχνίδι, πλησιάζοντας στο σκορ του Θεσσαλονικείς. Όμως είχε και ο Άρης τον δικό του ατρόμητο εκτελεστή, που ακούσει στο όνομα Jerel McNeal!!! Πέτυχε 20 πόντους και πήρε επάνω του πάρα πολλές κρίσιμες επιθέσεις, ειδικά προς το τέλος της 4ης περιόδου, ολοκληρώνοντας τες επιθετικά. Στα προηγούμενα λεπτά, πριν φτάσουμε προς το τέλος της 4ης περιόδου, έχασε κάποια σουτ, αλλά όταν "καιγόμασταν" ήταν εκεί. Το ίδιο συνέβη και στην παράταση, με αποτέλεσμα να κατακτήσει η ομάδα μας μία τεράστιας ψυχολογικής -ίσως και βαθμολογικής- σημασίας νίκη!

Στο 2ο ημίχρονο, βοήθησε και ο White στην επίθεση (10 πόντους - 8 ριμπάουντς), με δύο τρίποντα, αλλά και ο Πελεκάνος που πέτυχε 6 πόντους με καθοριστικά τρίποντα (2/4 3p FG), ειδικά αυτό της παράτασης, καθώς και ένα κλέψιμο στο τελευταίο λεπτό της.

Ο Jamelle Hagins πέτυχε 16 πόντους (4 ριμπάουντς - 3 κοψίματα), αλλά έκανε 5ο φάουλ σχετικά στην αρχή της παράτασης, με τον Άρη να δέχεται σημαντικό πλήγμα. Οι υπόλοιποι που αγωνίστηκαν, έστω και χωρίς την παρουσία του, κατάφεραν να συνεχίσουν την εκπληκτική άμυνα και να καλύψουν επάξια το κενό του.

Και πάμε τώρα στα τελευταία δευτερόλεπτα της 4ης περιόδου.

Ενώ προηγούμαστε με 2 πόντους (61-63), απομένοντας 4 δευτερόλεπτα για ολοκληρωθεί η αναμέτρηση, γίνεται φάουλ στον Waters. Ο Αμερικανός πάει για να εκτελέσει 2 βολές (μέχρι εκείνο το σημείο είχε 3/4). Σκέφτομαι "τις βάζει και τελειώνουμε". Έλα όμως που ο Waters έχασε πάλι βολή (την 1η), με αποτέλεσμα αντί να γίνει το σκορ 61-65 και να έχουμε τελειώσει οριστικά, αυτό παρέμεινε στο 61-64.

Στην επόμενη φάση, περιμένω πίεση στην επαναφορά και αν δεν γίνει κλέψιμο, να κάνουμε άμεσο φάουλ, όπου να 'ναι. Θα έχει περάσει σίγουρα λίγος χρόνος (1-2 secs) και ακόμη και αν δεχόμασταν τις δύο βολές, θα ήμασταν στο +1 (υποθετικά το σκορ θα ήταν 63-64) με την ομάδα μας να έχει σε ελάχιστο χρόνο δύο ακόμη βολές για να "κλειδώσει" το παιχνίδι. Αντ' αυτού, δεν γίνεται φάουλ και μένει μόνος, σχεδόν σε "νεκρό" χρόνο, να εκτελεί για τρεις πόντους ο Καϊμακόγλου. Χλατς, μαχαιριά στην καρδιά και παράταση...

Έχω πέσει κάτω και χτυπιέμαι... Δεν είναι δυνατόν να πας να αυτοκτονήσεις με τέτοιον τρόπο, μετά από τέτοια υπερπροσπάθεια και εντυπωσιακή εμφάνιση και να γυρίσεις πίσω με άδεια χέρια και απλά με τις εντυπώσεις στις αποσκευές σου -για δεύτερη σερί εκτός έδρας αναμέτρηση, μετά και το παιχνίδι με την Trabzonspor-. Ευτυχώς δεν συνέβη, διότι θα είχαμε αρχίσει να έχουμε και ψυχολογικά θέματα μετά από ακόμη μία τέτοια "αυτοχειρία"...

Στην παράταση, βρεθήκαμε και με -4 στο σκορ (71-67), αλλά εκεί μίλησε η ψυχή των παιχτών που κατάφεραν να προσπεράσουν και πάλι (71-72) -με καλάθι του McNeal και τρίποντο του Πελεκάνου- καταφέρνοντας, πρωτίστως, να "νικήσουν" την δική τους κακή ψυχολογία, αφού γνώριζαν πως ενώ ήταν έτοιμοι να κερδίσουν το παιχνίδι, έφτασαν στο σημείο, σχεδόν, να το κάνουν δώρο στους αντιπάλους τους. Το momentum στην παράταση ήταν, φυσικά, υπέρ των Ρώσων, αφού κατάφεραν να "γυρίσουν" ένα παιχνίδι σχεδόν χαμένο. Παρόλα αυτά, οι παίχτες μας δεν πτοήθηκαν.

Σήμερα κέρδισε, για ακόμη μία φορά, η άμυνα. Η καλή και δυνατή άμυνα, μπορεί να ανεβάσει επίπεδο και την επίθεση, διότι προσθέτει στην καλή ψυχολογία. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους!!!

Τελικά η δυσκολότερη έδρα του συγκεκριμένου ομίλου σίγουρα δεν είναι αυτή της Unics Kazan. Το θεωρώ ντροπή αυτό που είδα σήμερα, από πλευράς υποστήριξης του κόσμου τους, ο οποίος ήταν απειροελάχιστος. Το Nick Galis Hall θα είναι σημείο αναφοράς την φετινή σεζόν, τόσο στην Basket League, όσο και στο Eurocup και δεν μπορεί να συγκριθεί σε τίποτα με έδρες σαν την σημερινή.-

Σε λίγο θα ανεβάσω και τη στατιστική απεικόνιση του παιχνιδιού...

Edit

Key facts of the match



Box Score

Ανάρτηση του προέδρου Λευθέρη Αρβανίτη στο facebook:



Τα είπε όλα!!!

στο τριποντο κανει λαθος ο χαγκινς που μενει στη παγιδα στο λανγκφορντ,προσπαθεια για φαουλ γινεται στο καιμακ στο σκριν απο το μακνηλ αλλα ο κωστας σπρωχνει πιο δυνατα και το πεταει μακρια

Μπράβο στον Άρη! Πολύ μεγάλη νίκη. Τα τελευταία χρόνια σε τέτοιες έδρες οι ελληνικές ομάδες - πλην των Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού- έχαναν με διαφορά από το αεροδρόμιο κιόλας.

Μου άρεσε σήμερα ο Άρης, το στήσιμο από τον Πρίφτη και κυρίως η θετική εικόνα που βγάζει στο γήπεδο. Οι επιλογές των Αμερικάνων μέχρι στιγμής είναι σωστές. Με χαμηλά το κεφάλι και πίστη ο Άρης μπορεί να κάνει πολλές ζημιές φέτος.

Πολύ μεγάλη νίκη για τον Άρη μέσα στο Καζάν, με κύριο όπλο την άμυνα, που κράτησε την ρώσικη ομάδα, η οποία μέχρι αυτόν τον αγώνα είχε 90 πόντους μέσο όρο στο Eurocup, σε μόλις 64 στην κανονική διάρκεια και 73 μετά την παράταση.

Ο Άρης ξεκίνησε από την αρχή παίζοντας καλή άμυνα, αλλά ήταν βιαστικός στην επίθεση, κυρίως μέσω του Οκάρο Γουάιτ, ο οποίος ερχόμενος με φόρα από την ευστοχία του στο ματς με τον ΠΑΟΚ, πίστεψε πως θα συνέχιζε να μη χάνει σουτ, παίρνοντας αρκετά βιαστικά και χαμένα. Ο Γουότερς ξεκίνησε και αυτός σχετικά άσχημα, συνεχίζοντας τις μέτριες εμφανίσεις των προηγουμένων αγώνων, στη συνέχεια όμως βελτιώθηκε αισθητά και κατέληξε να είναι από τους πρωταγωνιστές στην τελική επικράτηση του Άρη.

Καλύτερο δεκάλεπτο της ομάδας της Θεσσαλονίκης ήταν το τρίτο, στο οποίο επικράτησε με 11-19, παίζοντας εκπληκτική άμυνα και διατηρώντας την καλή της απόδοση , ακόμα και στο διάστημα που αγωνίστηκε με πέντε αναπληρωματικούς.

Στο τέταρτο δεκάλεπτο όμως, η ρώσικη ομάδα έσφιξε την άμυνα της και με μπροστάρη τον ωσεί παρόν ως εκείνο σημείο, Λάνγκφορντ (για τον οποίο επιμένω πως η κίνησή του να φύγει από το Μιλάνο για την Ούνικς ήταν καταστροφική, παρά τα χρήματα που έλαβε) γύρισε το ματς. Η ομάδα του Άρη βέβαια άντεξε και ουσιαστικά θα είχε καθαρίσει τη νίκη αν δεν έχανε μία βολή στο τέλος ο Ουότερς (ο πιο εύστοχος παίκτη του Άρη στις βολές, πέρσι με τον Κολοσσό είχε 95,56%) ή αν δεν άφηνε τον Καϊμακόγλου να σουτάρει ελεύθερος τρίποντο στη λήξη της κανονικής διάρκειας.

Ο οποίος Καϊμακόγλου κόντεψε να πάρει το ματς μόνος του στην παράταση, δίνοντας με δικές του ενέργειες 4 πόντους προβάδισμα στην Ούνικς, μέχρι που το τρίποντο του Πελεκάνου και κάποια «ηρωϊκά» των Ουότερς και Μακνίλ έφεραν τελικώς τη νίκη για τον Άρη.

Από κει και πέρα να σημειώσω και κάποια επιπλέον σημεία. Η Ούνικς εδώ και χρόνια είναι μια άρρωστη ομάδα που «καταπίνει» όλους τους καλούς παίκτες που φέρνει στο ρόστερ της. Το παρατηρώ από πέρσι με τον Λάνγκφορντ, που είναι σκιά του παίκτη που είδαμε στο Μιλάνο, ενώ και ο Παρακχούρσκι, που πέρσι ήταν από τους καλύτερους ψηλούς της Ευρωλίγκα, σήμερα ήταν για να τον λυπάσαι. Το γήπεδο ήταν άδειο, σε μια ομάδα που από ότι διαβάζω, οι οπαδοί της προτιμούν Ρώσους παίκτες και εκνευρίζονται από την παρουσία ξένων, κάτι το ποίο αποτέλεσε και μία από τις αιτίες της περσινής αποπομπής του Πεδουλάκη. Στον Καϊμακόγλου πάντως, ο οποίος έχει ριζώσει στο Καζάν, όντας και αρραβωνιασμένος με την κόρη του προέδρου της ομάδας, οφείλουν να ανάψουν μια λαμπάδα στο μπόι του.

Στα του Άρη τώρα, ο Ζάρας φαίνεται να είναι ντεφορμέ, όντας εδώ και δυο παιχνίδια εκνευριστικά άστοχος ενώ και ο Πελεκάνος φαίνεται να μην έχει βρει ακόμα ρόλο, τουλάχιστον επίθεση, με αποτέλεσμα και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Μούρτου, η ομάδα να παίζει ουσιαστικά χωρίς τριάρι.

Ο Ουότερς πάντως φάνηκε να ξυπνάει ενώ ο Ξανθόπουλος απέδειξε για μία ακόμη φορά πως θα είναι ένας από τους πολυτιμότερους παίκτες στην φετινή πορεία του Άρη. Επίσης, ο Μακνίλ μπορεί να είναι εξαιρετικός σκόρερ αλλά παίζει μπασκετ αλάνας και αυτό ίσως κοστίσει όσο προχωράει στη σεζόν. Γενικώς ο Πρίφτης οφείλει να βάλει κάποια χαλινάρια στους Αμερικανούς στην επίθεση, οι οποίοι πολύ συχνά παίζουν χωρίς μυαλό, εντελώς βιαστικά. Οφείλουμε βέβαια να του πιστώσουμε πως τους έχει βάλει όλους να σκυλιάζουν στην άμυνα, ακόμα και παίκτες όπως ο Μακνίλ, που δεν μοιάζει να είναι το φόρτε τους. Τέλος περιμένω ακόμα περισσότερα από τον Κοέν, ο οποίος ώρες ώρες μοιάζει ο μόνος σοφτ παίκτης της ομάδας ενώ για τον Σίμτσακ ισχύουν λίγο πολύ τα ίδια με τον Ξανθόπουλο.

δεν εχει κανει λαθος καποιος..υπαρχει εντολη για αλλαγη χαγκιν-μακνιλ αλλα ο μακνιλ απο το σκριν του καιμακ(στα ορια του επιθετικου)βρισκεται πεσμενος στη σεντρα κι ετσι δεν προλαβαμε να κανουμε φαουλ

Θα πρέπει όμως τώρα να πέσουν οι τόνοι και να συνεχίσουμε την προσπάθεια γιατί αν μείνουμε στο αποτέλεσμα και στραβώσει μετά θα λέμε άλλα.Τεράστια νίκη αλλά θα πρέπει να την διαχειριστούμε σωστά.

Νομίζω πως αυτό γίνεται ήδη. Πρώτον διότι έτσι πρέπει (άλλωστε από μεγάλη νίκη στο πρωτάθλημα προερχόμασταν) και δεύτερον διότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να μείνουμε σε ένα θετικό αποτέλεσμα.

Δε μπορω να φανταστω τι θα μπορουσε να πετυχει η ομαδα αν ειχε ποιοτικοτερο υλικο σε Ελληνες...

Τον Σχορτσιανιτη θα αφηοσουν να τον παρει ο ΠΑΟΚ? Ενα 2ο σεντερ χρειαζεται νομιζω και τα χαρακτηριστικα του Σοφο δεν τα εχει η ομαδα.

Διαφωνώ κάθετα!!! Ο Σχορτσιανίτης είναι ότι χειρότερο για αυτή την "ομάδα". Είναι ένας παίκτης ειδικής συμπεριφοράς και δεν νομίζω ότι μπορεί να ενταχθεί σε ένα σύνολο όπου ο ένας παίζει για τον άλλο. Σίγουρα μας λείπουν τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του αλλά ο Άρης στηρίζεται στο σύνολο και όχι σε ατομικά χαρακτηριστικά. Επίσης, ο ΠΑΟΚ τον παίρνει με ανοικτό συμβόλαιο για να μπορεί να πάει σε ομάδα Ευρωλίγκας αν έχει πρόταση. Στον ΑΡΗ πλέον δεν νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να μπει τέτοιος όρος.

ο σοφο μπορει να κανει τα παντα αρκει να βρεις το κουμπι του..Πιστευω οτι ο πριφτης ειναι προπονητης που θα το καταφερνε και θεωρω λαθος οτι δεν κινηθηκαμε για την αποκτηση του...αλλωστε εναν παικτη ποιοτικο στο 5 για 10-15 λεπτα θελουμε και γι αυτο θα ηταν ταμαμ

Γιαυτό έγραψα "ειδικής μεταχείρισης"! Το θέμα είναι ότι αν δεν το βρεις, ή αν το χάσεις στην πορεία, θα κάνεις περισσότερη ζημιά παρά καλό. Είναι μεγάλο ρίσκο μία τέτοια επιλογή. Και δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να διακυνδυνεύουμε. Αν κρίνει ο Πρίφτης ότι χρειάζεται παίκτη, μπορεί να πάρει όποιον θέλει. Δεν χρειάζεται να κάνει επιλογές με ρίσκο.

το θεμα ειναι ομως οτι πρεπει να παρεις κι ελληνες...αν ερχοταν ο σοφο με αλαλγη τσουπκοβιτς ειχες και θεση στο 3 για κοινοτικο

Τα είπες όλες παλικάρι μου!

Ο Λάσκαρης το καλοκαίρι τους πίεζε να πάρουν κανέναν παίχτη των 500 χιλιάδων ευρώ -λέγοντας πως θα τον καλύψει προσωπικά και έξω από το budget της τρέχουσαν χρονιάς- αλλά ο κόουτς Πρίφτης έμεινε προσηλωμένος στο πλάνο που όλοι μαζί κατάρτισαν.

Άσε που η ομάδα δεν χρειάζεται και δεν θα αποκτήσει παίχτη, πολύ δε περισσότερο όταν καταφέρνει να παίρνει τα αποτελέσματα (όπως το χθεσινό) ούσα ακόμη ανέτοιμη.

Θα μπει και ο Cupkovic στην εξίσωση, σταδιακά. Θα ανεβάσει απόδοση και ο Πελεκάνος (το έγραψα με αφορμή το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ) και ήδη χθες βοήθησε σε καίρια σημεία ο Μιχάλης.

Υπομονή μόνο χρειάζεται.

Αν, στην πορεία για x-y λόγους αποδειχθεί πως χρειαζόμαστε παίχτη, θα πάρουμε παίχτη και όχι "λαχείο", περίμενοντας την κλήρωση.

Ο Πελεκάνος είναι εμφανές ότι δεν είναι στα καλά του αλλά η ποιότητά του και η εμπειρία του είναι σημαντικές. Και με την ΑΕΚ πήρε ένα κρίσιμο τρίποντο και προχθές πήρε ένα μεγάλο τρίποντο και έβγαλε δύο μεγάλες άμυνες τη στιγμή που το ματς φαινόταν να το χάνουμε. Αν φορμαριστεί θα είναι ίσως ο σημαντικότερος παίχτης μας.

Δεν ξέρω αν θα είναι ο σημαντικότερος, αλλά σίγουρα μπορεί να είναι ένα ακόμη "κλειδί" -όπως ο Ξανθόπουλος και ο Σίμτσακ- στα χέρια του κόουτς Πρίφτη.



Αυτό ακριβώς ήθελα να σχολιάσω, καθώς το παρατήρησα ιδιαιτέρως έντονα στο παιχνίδι της Τετάρτης.

Η ομάδα μας ήδη, μετά τον Σαββατιάτικο αγώνα, βρίσκεται και πάλι σε Ευρωπαϊκούς ρυθμούς.

Αύριο το απόγευμα διεξάγεται η 4η αναμέτρηση του Group D.





Πραγματικά σκέφτομαι τον Αλέξανδρο Βεζένκοφ σε αυτή την ομάδα και θεωρώ πως το ταβάνι της θα ήταν ακόμη ψηλότερα. Φέτος ειδικά με τα διπλά παιχνίδια θα κέρδιζε πολλαπλάσια, σε σχέση με την ελάχιστη συμμετοχή του στην Barcelona. Εκεί βέβαια μπορεί να ωφεληθεί διαφορετικά, αλλά στην ηλικία του, ο χρόνος συμμετοχής είναι πολύς σημαντικός για πάρα πολλούς λόγους.

Σε πέντε ωρίτσες λοιπόν!!!

1η Περίοδος

Άρης - Steaua : 23-12

2η Περίοδος (Ημίχρονο)

Άρης - Steaua : 42-25

Ανταπόκριση από το Nick Galis Hall

Άνετο απόγευμα, so far, κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί και στο 2ο ημίχρονο!

42-25 στο ημιχρονο με τον Oκαρο συνεπικουρουμενο απο το σεκοντ γιουνιτ να αναλαμβανει δραση αφου ο Μακνηλ κι ο Χαγκινς μαλλον βαριουνται κι ο Γουοτερς ειναι ψιλοσφιγμενος απο τον τραυματισμο.

Καθε φορα που βλεπω τον Αρη φετος μου αρεσει η σταθεροτητα που βγαζει στο παιχνιδι του τοσο επιθετικα οσο και αμυντικα.

Η κουραση ειναι κουραση απο ταξιδια, δυσκολα και συνεχη ματς αλλα συνεχιζει να παιζει ωραιο μπασκετ.

"Εγκληματική'' ενέργεια του Κοεν. Ευτυχώς για τον Άρη το έβαλε

Δεν έλεγα τίποτε άλλο στην ανάπαυλα!!!

Άλλο παιχνίδι στο 2ο ημίχρονο.

Ευτυχώς δεν το πληρώσαμε. Να δούμε τι έχει και ο McNeal που μας κοψοχόλιασε...

3η Περίοδος

Άρης - Steaua : 50-49

Το επιμέρους σκορ (8-24) του 3ου δεκαλέπτου, που ήταν καταστροφικό, για έναν Άρη που συνήθως "ανεβάζει στροφές" στην συγκεκριμένη περίοδο, ήταν αρκετό για να αλλάξει πλήρως η εικόνα του αγώνα. Πήραν θάρρος οι αντίπαλοι μας, που πίστευαν πως έχουν βάσιμες ελπίδες διεκδίκησης ενός εντελώς χαμένου παιχνιδιού -βάσει της εικόνας των δύο ομάδων στο ημίχρονο- και άρχισαν να βάζουν το ένα καλάθι μετά το άλλο από παντού. Την ίδια ώρα, οι δικοί μας παίχτες "απορυθμίστηκαν" εντελώς, με αποτέλεσμα το παιχνίδι να γίνει ντέρμπι και το momentum του να γέρνει, εμφανώς, προς την πλευρά των Ρουμάνων. Ο κόσμος, για ακόμη μια φορά, έβαλε όλες του τις δυνάμεις για να συμπαρασταθεί στην ομάδα και θεωρώ -ζώντας την κατάσταση εκ των έσω- πως συνέβαλλε σε μεγάλο βαθμό στην τελική επικράτηση του Αυτοκράτορα.

4η Περίοδος (Τελικό Σκορ)

Άρης - Steaua : 70-66

Παρότι, στο 2ο ημίχρονο, διεξήχθη ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι και το "χαλαρό" απόγευμα κόντεψε να μετατραπεί σε εφιάλτη, οι παίχτες μας κατάφεραν να κερδίσουν το παιχνίδι, έστω και αν σε αρκετές στιγμές, προς το τέλος του, έκαναν λάθη τα οποία θα μπορούσαν να στοιχίσουν.

Αυτοί που ξεχώρισαν από τον Άρη ήταν, κατά πρώτο λόγο ο Okaro White (15 πόντοι - 4 ριμπάουντς - 2 κοψίματα) με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας -αν και προς το τέλος του αγώνα έχασε δύο συνεχόμενες ελεύθερες βολές, ενώ βρισκόμασταν πίσω στο σκορ με 3 πόντους διαφορά (54-57)- και ο Jake Cohen (12 πόντοι - 1 ριμπάουντ - 2 κοψίματα) που έκανε το καλύτερο του παιχνίδι μέχρι σήμερα, ευστοχώντας, εκτός των άλλων, στο τρίποντο (67-63, 13" πριν το τέλος) που έμελλε να αποβεί καθοριστικό (αν και την στιγμή που επέλεξε να το εκτελέσει υπήρχε ακόμη αρκετός χρόνος για την επίθεση του Άρη και έμοιαζε και ήταν δηλαδή, κακή ως επιλογή, αλλά ευτυχώς για όλους μας ήταν εύστοχο). Θετική η παρουσία και του Μιχάλη Πελεκάνου (9 πόντοι - 1 ασσίστ - 1 κλέψιμο - 2 κοψίματα) που δείχνει να συνέρχεται σταδιακά.

Από την άλλη, άφαντος ο McNeal (8 πόντοι - 6 ριμπάουντς - 3 ασσίστς - 1 κλέψιμο - 3/11 2p FG - 0/4 3p FG - 2/2 FT), ο οποίος στο 1ο ημίχρονο πήρε ελάχιστες προσπάθειες και δεν κατάφερε να πετύχει ούτε πόντο. Στην 3η περίοδο πέτυχε 2 βολές, ενώ λίγο πριν τραυματιστεί -2 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα- και μετά από πάρα πολλές άστοχες προσπάθειες (τώρα που το είδα διαπίστωσα πως ήταν 0/8), από κακές ως επί το πλείστον, επιθετικές επιλογές, πέτυχε τρία καλάθια που έδωσαν στον Άρη το προβάδισμα (60-59) μετά από αρκετά λεπτά. Αμυντικά είναι "σκυλί" ο Αμερικανός, που ξοδεύει πολλή από την ενέργεια του στο συγκεκριμένο "κομμάτι" του παιχνιδιού, γεγονός που αναιρεί αρκετά από τα αρνητικά που έχει, ώρες-ώρες (σε μεγάλο βαθμό σήμερα) στην επίθεση.

Το ίδιο περιορισμένος και ο Hagins, που μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ και την αντίστοιχα μικρή προσφορά του, παρουσιάστηκε πολύ καλός στο παιχνίδι με την Unics, αλλά σήμερα υστέρησε σημαντικά (6 πόντοι - 5 ριμπάουντς - 2/6 2p FG - 2/2 FT).

Θετική η παρουσία του Cupkovic (4 πόντοι - 2 ριμπάουντς - 2/2 2p FG) στα σχεδόν 7 λεπτά που αγωνίστηκε, ενώ καλός ήταν και ο αρχηγός, Σπύρος Μούρτος (7 πόντοι - 4 ριμπάουντς - 2 λάθη), ο οποίος αν και προς το τέλος του αγώνα, ενώ χάναμε με σκορ 62-63 αστόχησε σε σουτ τριών πόντων, στην επόμενη επίθεση πέτυχε ένα "καρυδάτο" δίποντο που μας έδωσε το προβάδισμα στο σκορ (64-63) 1:14" πριν το τέλος, προβάδισμα το οποίο έμελλε να μην ξαναχάσουμε μέχρι την λήξη του παιχνιδιού.

Σε κακή βραδιά, επιθετικά, ο Βασίλης Ξανθόπουλος που πέτυχε μόλις 1 πόντο (0/1 2p FG - 0/1 3p FG - 1/4 FT - 3 ριμπάουντς - 4 ασσίστς - 1 κλέψιμο - 3 λάθη) αλλά η αμυντική του παρουσία, έχω την αίσθηση, ήταν καλύτερη γενικά και αν δεν είχε το κακό ποσοστό στις βολές, δεν θα "φαινόταν" τόσο τα δύο άστοχα σουτ του.

Δεν μπορεί να κριθεί ο Waters (3 πόντοι - 1 ριμπάουντ - 4 ασσίστς - 3 λάθη), λόγω της αμφιλεγόμενης κατάστασης του, αλλά σίγουρα δεν βοήθησε και αποδιοργάνωνε περισσότερο, παρά δημιουργούσε...

Τέλος, ο Θοδωρής Ζάρας προσπάθησε, πέτυχε 5 πόντους, ήταν καλύτερος από άλλα παιχνίδια -γι' αυτό και αγωνίστηκε περί τα 12 λεπτά- αλλά δεν ήταν κάτι άξιο αναφοράς. Το πάλεψε όμως και τρέχει πολύ και στην άμυνα.

Σε ό,τι αφορά του αντιπάλους, προς το τέλος του αγώνα, παραλίγο να μας "σκοτώσει" ο Gerald Lee (14 πόντοι) με 2-3 συνεχόμενα καλάθια με lay-up κάτω από τα υψωμένα χέρια των αντιπάλων του, οι οποίοι τον περίμεναν ψηλά, αλλά αυτός τους αιφνιδίαζε.

Επίσης, στο 2ο ημίχρονο, πέτυχε τρία σχεδόν απανωτά τρίποντα ο Marinovic, που έφτασε από τον 1 πόντο στους 10 και ήταν πολύ καθοριστικός στο να μειωθεί η διαφορά και να αρχίσουν να πιστεύουν και οι συμπαίχτες του πως "υπάρχει ζωή στον πλανήτη Άρη, γι' αυτούς".

Καλός και ο Rasic με 12 πόντους, αλλά ευτυχώς για μας, με 1/7 3p FG, ενώ και ο Ikovlev με τον Nicoara πέτυχαν σημαντικούς πόντους (8 και 10 πόντοι αντίστοιχα).

Εκεί που χάσαμε τη μάχη -δυστυχώς δεν έχω "εικόνα" του 1ου ημιχρόνου, ώστε να κάνω την ανάλογη σύγκριση- ήταν στα ριμπάουντς. Συντριπτική ήττα, αφού εμείς μαζέψαμε 28 (8 επιθετικά), ενώ οι αντίπαλοι μας είχαν 39 (12 επιθετικά)!!!

Αυτά τα 11 ριμπάουντς, ειδικά προς το τέλος του αγώνα, έδωσαν δεύτερες και τρίτες επιθέσεις στους Ρουμάνους, οι οποίοι κατάφερναν να βρίσκουν τους πρόσθετους πόντους για να μας φτάσουν και να μας προσπεράσουν στο σκορ (χώρια η κατακόρυφη άνοδος τους στην επίθεση, κατά το 3ο δεκάλεπτο).

Τέλος καλό, όλα καλά -να δούμε τι έπαθε και το παλικάρι μας ο McNeal- αλλά το σημερινό παιχνίδι θα πρέπει να αποτελέσει ένα πρώτης τάξεως μάθημα για την συνέχεια. Πρέπει να γίνει πλήρης ανάλυση για το τι έφταιξε και παραλίγο να εξελιχθεί σε πανωλεθρία, ένα παιχνίδι που φάνταζε -δεν θα πω εύκολο- να μπορεί να κερδηθεί σαφώς με άλλον τρόπο.

Key facts of the match



Box Score

συνεχιζω και πιστευω οτι το προβλημα μας ειναι ο γουοτερς,δεν ανταποκρινεται προς το παρον....

Παίχτης που περιμένεις να είναι ο ιθύνων νους της ομάδας σου, αφού η θέση στην οποία αγωνίζεται αποτελεί μία από τις πιο νευραλγικές θέσεις της πεντάδας. Είναι ο οργανωτής, που πρέπει να "τρέχει" την ομάδα όταν βρει τις κατάλληλες προϋποθέσεις, αλλά και να την καθοδηγεί, όταν πάει σε set plays. Μέχρι στιγμής κι εγώ θεωρώ πως είναι κατώτερος των προσδοκιών μου, αλλά και των περιστάσεων. Δεν ξέρω αν οι προσδοκίες μου ήταν περισσότερο υψηλές απ' ότι μπορεί ο παίχτης να δώσει και αν τελικά αυτό είναι το ταβάνι του. Θεωρώ πως χρειάζεται και άλλον χρόνο, οπότε πρέπει να κάνουμε ακόμη λίγη υπομονή, στηρίζοντας τον, όπως άλλωστε κάνει και ο κόουτς Πρίφτης. Αν αποδειχθεί ελλιπής, θα το δούμε στην πορεία. Προς το παρόν ας τον αφήσουμε να χαλαρώσει λιγάκι, γιατί σίγουρα και η πολλή πίεση λειτουργεί αρνητικά.





Σε ό,τι αφορά τον τραυματισμό του Jerel McNeal, είναι πολύ ευχάριστα τα νέα, τόσο για τον ίδιο, όσο και για την ομάδα.



Σήμερα λοιπόν είχαμε τα εξής αποτελέσματα:

Λοιπόν όσον αφορά τον Waters θα συμφωνήσω για τον χρόνο που πρέπει να του δοθεί.
Είναι παίκτης με μεγάλα προσόντα (αμυντικά είναι φοβερός) που τώρα μαθαίνει να στέκεται σε ομάδες αυτού ή υψηλότερου επιπέδου.
Προς θεού δεν είναι τόσο κακός (προχθές τραυματίας 4 ασσίστ δεν τις λες και λίγες) ενώ την clutch ικανότητά του δεν τη συναντάς και συχνά σε Αμερικανούς.
Είναι ένας οικονομικός παίκτης που στον Άρη ήρθε για το βήμα παραπάνω. Θέλει καιρό η μετάβαση από ένα καλό παίκτη Α1 σε καλό παίκτη Eurocup (Μεγάλη απόσταση).
Έχω εμπιστοσύνη στον κ. Πρίφτη που τον στηρίζει τόσο πολύ αλλά και εμένα προσωπικά μου αρέσει.
Η ομάδα γενικά έχει στηριχθεί σε παίκτες που θέλουν να "μεγαλώσουν" μπασκετικά και να ανέβουν επίπεδο.
Άλλοι το κάνουν πιο εύκολα, άλλοι αργούν και άλλοι ποτέ. Μη τρελαινόμαστε και σε 3 εβδομάδες τον βγάλουμε κακό play maker, παραβλέποντας την όποια δουλειά κάνει το προπονητικό τιμ. Έμένα μου φαίνεται συγκροτημένος, με μεγάλο κίνητρο να καθιερωθεί (βασικότατο) και ως εκ τούτου έχει μεγαλο potential.
Όσο και να μην το καταλαβαίνουμε έχουμε 1 μήνα σεζόν στην πλάτη και έιναι νωρίς ακόμη να κρίνουμε παίκτες (πολλά παραδείγματα).
Άκομα και τον Τσούπκοβιτς περιμένω να δω προσαρμογή, έως τον βαθμό που μπορεί, στα δεδομένα της ομάδας.
Δεν είναι λίγο ο 5ος ψηλός σου να μπαίνει στο 15 ή στο 25 και να βάζει 2-3 ξεμαρκάριστα σουτάκια και να λέει και ευχαριστώ για τον ρόλο του.
Για το τελευταίο παιχνίδι η κούραση φάνηκε, όπως και η διαφορά δυναμικοτητας που πια έχουμε από αυτές τις πμάδες.

ΥΓ: Με τα Τρίκαλα θέλω να δω σε ενεργό ροτέισον και όχι garbage time Φλιώνη ή Δίπλαρο

Η ομαδα παρουσιαζει 2 προσωπα: Στο ενα δειχνει πως ειναι καλα δουλεμενη παιζει με συστημα, και στο αλλο οταν σφιγγουν οι αμυνες παει σε ατομικες προσπαθειες που, οταν βρει δυσκολοτερους αντιπαλους, δε θα εχει καμια τυχη.

Ενα προβλημα ειναι πως δεν υπαρχει ποιοτητα στο υλικο των Ελληνων πλην ελαχιστων εξαιρεσεων, και το αλλο πως οι ξενοι δεν εχουν εμπειριες. Το δετερο θα διορθωθει, το πρωτο ομως για φετος οχι. Ενδεχομενη προκριση στους επομενους ομιλους θα ειναι επιτυχια για αυτη την ομαδα, με ταβανι τους 8. Στην Ελλαδα η τριτη θεση νομιζω ειναι ενας προσιτος στοχος. Αλλα μεχρι εκει.

Με το μπατζετ που διαθετει θα ειναι τεραστια επιτυχια και θα βαλει σωστα τις βασεις για κατι καλυτερο του χρονου. Χρειαζεται ομως να μπει ρευστο για το κατι παραπανω...

Πρέπει να είμαι από τους λίγους που μου αρέσει πραγματικά ο Πρίφτης από (σχεδόν) όποια γωνία και να το δω.

Καταρχάς δεν είναι μεγάλος προπονητής. Αν ήταν άλλωστε δε θα ερχόταν πέρσι στον Άρη αλλά σε μια ομάδα Ευρωλίγκας και δε θα ήταν βοηθός του Κατσικάρη στην Εθνική αλλά ο προπονητής της. Όμως έχει μια σταθερή φιλοσοφία και κάνει σταθερά βήματα για να ανέβει και αυτός μαζί με την ομάδα επίπεδο.
Και είμαι πιο σίγουρος ότι ο κόουτς θα ανέβει επίπεδο από ότι ο Άρης.

Οι δηλώσεις του είναι όλες μετρημένες και πάντα καλύπτει τους παίχτες του ότι και να γίνει. Δε θα έπεφτα από τα σύννεφα αν στη χτεσινή προπόνηση έπεσε χοντρό μπινελίκι στον Κοέν για το σουτ του. Όμως εκτός ομάδες κάλυψε τον παίχτη όπως τους καλύπτει πάντα .

Την ομάδα εως τώρα την έχει στίσει υποδειγματικά και όσο αναφορά το ρόστερ αλλά και όσο αναφορά τον κάθε αγώνα ξεχωριστά.
Το Καλοκαίρι έφτιαξε ένα πλάνο για το πως θέλει να παίξει μπάσκετ ο Άρης φέτος και πήρε παίχτες που να ακολουθούν αυτό το πλάνο. Δυστηχώς το οικονομικά του Άρη δεν είναι τέτοια ώστε το βασικό μας τριάρι να είναι ο Αντετοκούμπο αλλά ο Πελεκάνος, φυσικά θα θέλαμε έναν γκαρντ όπως ο Κούπερ αλλά πήραμε τον Ουότερς. Όμως πήρε-κράτησε δύο αθλητικούς Έλληνες παίχτες (Πελεκάνος, Μούρτος) που πραγματικά κάποια ομάδα εκτός αιωνίων δεν έχει εντός συνόρων και παρόλο την αδυναμία και των δύο στο μακρινό σουτ έχουν δέσει με την υπόλοιπη άκρως αθλητική ομάδα με αποτέλεσμα αμυντικά να μην έχουμε καθόλου κενά. Κράτησε έναν παίχτη αποδυτηρίων-ηγέτη που θα βάλει πλάτες εντός και εκτός παρκέ (Σίμτσακ). Πήρε τον 5ο σκόρερ της Α1 για μπακ απ και βοήθεια στο σκοράρισμα για τα σχετικά εύκολα παιχνίδια (Ζάρας) και έναν παίχτη με τεράστια εμπειρία, τρίτο στις ασίστ πέρσι στην Α1 , παίχτης προπονητή και πολύ καλός αμυντικός (Ξανθόπουλος).Ενώ ο πέμπτος ψηλός (που για χρόνια δεν είχαμε) είναι ο Τσούπκοβιτς βασικός πέρσι στα τρίκαλα και με ρόλο 0-5 λεπτά για 2-3 σουτ. Ενώ αναπληρωματικό τεσσάρι είναι ο Κοέν από το ρόστερ της Μακάμπι. Παρόλο που όλοι αυτοί οι παίχτες θα μπορούσαν να είναι κύριοι άξονες σε μια άλλη ομάδα Α1 σε εμάς έχουν βοηθητικούς ρόλους και σαν τέτοιους πρέπει να τους κρίνουμε.

Δεν πρέπει να έχουμε την απαίτηση από τον Ζάρα ή τον Πελεκάνο να κερδίσει μόνος του ένα παιχνίδι αλλά έχει σημασία το πως μπορούν να βοηθήσουν συνολικά την ομάδα να παίξει καλύτερα.

Οι τέσσερις Αμερικανοί δεν επιλέχτηκαν από τον Πρίφτη για το σουτ τους και τους 1000 τρόπους να βάζουν τη μπάλα στο καλάθι αλλά για την καλή τους αμυντική εικόνα και τα αθλητικά τους προσόντα.

Το πως ο Πρίφτης οραματίστηκε μια τέτοια ομάδα που να μπορεί με 11 παίχτες να παίζει άμυνα σε όλο το γήπεδο, να βγάζει θεαματικότατες φάσεις σε κάθε παιχνίδι (πραγματικά είναι απόλαυση το μπάσκετ που παίζουμε) και φυσικά από το πρώτο παιχνίδι να κερδίζει ακόμα και όταν εντός παρκέ δε της βγαίνουν πράγματα είναι απίστευτο.

Εδώ ομάδες επιπέδου Ευρωλίγκας και έχουνε τεράστιες μεταπτώσεις από παιχνίδι σε παιχνίδι με μπάτζετ 10+ φορές μεγαλύτερο από εμάς.

Όσο αναφορά το κοουτσάρισμα μέσα στον αγώνα ο Πρίφτης κρατάει σταθερή την τακτική της ομάδος. Δεν παίρνει πολλά ταιμ άουτ για να κόψει τον ρυθμό αλλά με τον τρόπο αυτό κάνει τους παίχτες ηγέτες. Δε τους τραβάει στο πάγκο κάνοντας μπασκετικά μαθήματα που μπορούν να τους χαλάσουν κι άλλο της ψυχολογία αλλά τους βάζει να βγάλουν στο παιχνίδι όσα έκαναν στην προπόνηση.
Προτιμάει έτσι να χάσει μερικά παιχνίδια τώρα αλλά η ομάδα και οι παίχτες να βελτιώνονται στο τέλος της χρονιάς. Το μπάσκετ μας σε αυτό το κομμάτι μου θυμίζει πολλές φορές αρχή περιόδου ΝΒΑ όπου οι προπονητές κάνουν δοκιμές και προσπαθούν να στρώσουν την ομάδα.

Ναι το ότι έκανε ροτέσιον , το ότι δεν πήρε γρήγορα ταιμ άουτ να κόψει τον ρυθμό το ότι έβλεπε πως κάποιοι παίχτες δεν είναι σε καλή μέρα και όμως τους άφηνε μέσα μπορεί να μη μας έδιναν την νίκη όμως έτσι στο τέλος ο Μακνιλ είχε ανάσες και ψυχολογία να βάλει κάποια μεγάλα σουτ, ο Μούρτος μετά από ένα άστοχο τρίποντο χωρίς να διστάσει ξανασούταρε και ευστόχησε και φυσικά ο Κοέν ένιωσε καλά και σούταρε από τα 8 μέτρα σε λάθος χρόνο.

Από τους παίχτες φαίνεται πως ο Ουότερς ακόμα δεν είναι στα καλά του. Αν και αμυντικά είναι πολύ καλός επιθετικά κάνει πολλά λάθη και φαίνεται να μην έχει καθαρό μυαλό. Πιστεύω πως θα συνεχίσει να κάνει τον ίδιο αριθμό λαθών (3-4 ανά παιχνίδι) αλλά σταδιακά δε ανεβάσει πολύ την απόδοσή του στις ασίστ. Φαίνεται να διστάζει πολλές φορές και έχει ένα πρόβλημα συγχρονισμού με τους συμπαίχτες του ως προς τον χρόνο πάσας. Αυτό σταδιακά μέσα από τα παιχνίδια πιστεύω θα ξεπεραστεί.

Ο Μακνιλ είναι κλασικός Αμερικανός που μπορεί στο πρώτο ημίχρονο να έχει 0/8 και μετά 6/6 στο τελευταίο δίλεπτο του αγώνα. Είναι παίχτης που θα πηγαίνει στο ένας εναντίων ενός και θα επιζητήσει τις επαφές. Σε κάποια παιχνίδια δε θα του βγει όμως είναι μία από τις 5-6 παραμέτρους της επιθετικής λειτουργίας μας.

Όσο για τον Τσούπκοβιτς είναι για 5 λεπτά θα κάνει 2-3 σουτ και άμα και θα μαζέψει μερικά ριμπάουντ. Η απόδοσή του όποια και αν είναι αυτή σίγουρα δε θα μας στερήσει την νίκη.

Αναφέρομαι σε αυτούς τους τρεις γιατί πλέον Ουάιτ , Χάγκινς και Κοέν έχουν αρχίσει να αποκτούν θετικά σχόλια παραμονής στην ομάδα.


Όπως και να έχει φέτος με αυτό το ρόστερ ή ακόμα και με 2 αλλαγές σε ξένους δυάδα δε μπορείς να χτυπήσεις στην Α1 σε σειρά 3 αγώνων ή κάτι καλύτερο από 8άδα Ευρώπης. Για να καταφέρεις να έχεις αγωνιστικές ελπίδες θα έπρεπε να είχαμε εμείς για μπακ απ παίχτες όπως ο Μακνιλ , ο Χάγκινς και ο Ουάιτ.




Υ.Γ.
Σενάριο α. Κρατάμε την μπάλα και τελειώνουμε το χρόνο.
Περίπτωση 1. Χάνουμε την μπάλα και τρώμε ένα εύκολο καλάθι στον αιφνιδιασμό (σας θυμίζει κάτι από πέρσι; )
Περίπτωση 2. Τελειώνει ο χρόνος μένουμε με την μπάλα και έχουν από πλάγια θέση 4 δευτερόλεπτα για επίθεση και θέλουν έναν πόντο. Δύσκολο αλλά όχι τόσο πολύ.
Περίπτωση 3. Κάνουμε σουτ οπότε έχουνε 4+ δευτερόλεπτα να τρέξουν το γήπεδο και να βάλουν καλάθι.Δύσκολο αλλά εφικτό.
Περίπτωση 4 και πιο πιθανή. Κάνουνε φάουλ στα 10-12 δευτερόλεπτα όπως είναι το λογικό και μπαίνουμε σε ρουλέτα βολών. Με δύο βολές εύστοχες και πάμε να ζήσουμε το σενάριο της προηγούμενης εβδομάδος. Με μία ή καμία εύστοχη έχουν το παιχνίδι στα χέρια τους.

Όταν έβλεπα τον αγώνα πραγματικά εκείνη τη στιγμή ένιωσα έναν αέρα αλλαγής. Η άγνοια φόβου είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος των παιχτών και πριν μπει πανηγύρισα.

Εγώ πιστεύω ότι πάμε μια χαρά και είναι λογικό ακόμη η ομάδα να μην είναι έτοιμη και να έχει μεταπτώσεις. Μην ξεχνάμε ότι η ομάδα είναι καινούργια. Σίγουρα αγώνες σαν αυτόν με την Στεάουα θα βάλουν προβληματισμό στους παίχτες και θα καταλάβουν ότι δεν πρέπει να χαλαρώνουν. Με τον καιρό θα αποκτηθεί και καλύτερη φυσική κατάσταση ενώ θα συνηθίσουν και τους διπλούς αγώνες.
Το θέμα είναι να μην έχουμε τραυματισμούς και όλα θα πάνε καλά.
Εξάλλου αντικειμενικά έχουμε κάνει πολύ καλό ξεκίνημα και σε Ελλάδα και σε Ευρώπη. Ακόμη και τον Παναθηναϊκό μπορούσαμε να τον κερδίσουμε και ίσως με τον Χάγκινς να είχε συμβεί. Θέλω να πιστεύω με αυτό που βλέπω ότι η ομάδα θα βελτιωθεί κι'αλλο και θα δημιουργήσουμε προβλήματα σε όλους τους αντιπάλους..
Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό ,οπότε τότε θα δούμε ..

Συμφωνώ σχεδόν σε όλα όσα είπες για τον Πρίφτη. Το καλοκαίρι πίστευα πως η φετινή χρονιά θα είναι ένα στοίχημα γι αυτόν μιας και θα πρέπει να διαχειριστει το μεγαλύτερο μπάτζετ καθώς και την μεγαλυτέρη πίεση στην μέχρι τώρα καριέρα του ως πρώτος προπονητής. Δείχνει πως ανταπεξέρχεται μια χαρά. Σαφως και έχουμε περιθώρια βελτίωσης, το σημαντικότερο όμως είναι πως η ομάδα δείχνει σοβαρότητα και συνέπεια, ακόμα και όταν δεν παίζει καλά. Το μόνο μειονέκτημα που δείχνει ότι έχει έιναι, πως δεν είναι από τους προπονητές που θα δουλέψει και θα εντάξει νέους παίκτες στην ομάδα. Και δεν μιλάω να βαλει τον Φλιώνη ή τον Δίπλαρο στο τελευταίο δίλεπτο σε ένα τελειωμένο ματς, αλλά να τους δώσει ενεργό ρόλο στο παιχνίδι, όπως έκανε πχ ο Αγγέλου με Μποχωρίδη και Βεζένκοφ. Άλλωστε στην εκπομπή του Σκουντή στον ΟΤΕTV το δήλωσε ευθέως ότι δεν θα πάρουν πολύ χρόνο συμμετοχής.

Πάντως ο μόνος προπονητής για τον οποίο θα θυσίαζα τον Πρίφτη είναι ο Γιαννάκης και αυτό όχι μόνο για προπονητικούς λόγους (συσπείρωση του κόσμου, μεγάλη φυσιογνωμία του παγκόσμιου μπάσκετ, μάρκετιγκ κλπ).

Θεωρώ "ατυχή" την συγκεκριμένη σύγκριση φίλε μου Αλέξη. Και πρόσεξε με, για να μην παρεξηγηθώ, "ατυχή" την θεωρώ με τα τωρινά δεδομένα, δηλαδή με όσα έχουμε δει από τον κόουτς Πρίφτη. Αν ετίθετο το ίδιο ζήτημα-δίλημμα πριν έρθει ο κύριος Πρίφτης, ίσως κι εγώ να προτιμούσα τον Παναγιώτη Γιαννάκη.

Όμως -και εδώ έγκειται το "ατυχής" κατά την άποψη μου- αν κοιτάξουμε σε συλλογικό επίπεδο τι έχει πετύχει ο κόουτς Γιαννάκης, έχοντας εργαστεί και σε top class επίπεδο, νομίζω πως το "κεφάλαιο" Πρίφτης φαντάζει περισσότερο υποσχόμενο. Ο Γιαννάκης που βρίσκεται τα τελευταία -πολλά- χρόνια; Αν ήταν σε τόσο υψηλό επίπεδο, δεν θα είχε προτάσεις από ομάδες της Euroleague;

Υ.Γ. Δεν θεωρώ πως ο κόουτς Γιαννάκης δεν έχει γνώσεις-ικανότητες και αξία. Απλά είναι μάλλον υπερεκτιμημένος. Για την Εθνική μας ομάδα όμως θα τον ήθελα ασυζητητί. Είναι μέντορας, πολύ καλός στην ψυχολογία και οι επιτυχίες του μιλούν από μόνες τους. Εκεί, βέβαια, είναι διαφορετικές οι απαιτήσεις, απ' ότι σε κάποιον σύλλογο.

Σε λιγότερες από 24 ώρες, ο Άρης θα αντιμετωπίσει την Banvit B.K. από την Τουρκία, στα πλαίσια της 5ης αγωνιστικής του Group D. Με ενδεχόμενη νίκη, μπορούμε να μιλάμε για πρόκριση στην επόμενη φάση, αλλά κι ένα καλό πλασάρισμα. Έχουμε σίγουρα τις δυνατότητες για να κερδίσουμε, αρκεί να παρουσιάσουμε το καλό και σοβαρό μας "πρόσωπο", όπως στο Καζάν, αποφεύγοντας τα επιπόλαια λάθη και τις κακές επιλογές, ειδικά στην επίθεση. Η δυνατή μας άμυνα, μπορεί και πάλι να αποτελέσει το εφαλτήριο της νίκης...

1η Περίοδος

Banvit - Άρης : 15-20

Με υποδειγματικό ξεκίνημα και άμυνα για σεμινάριο, καταφέραμε να τους κρατήσουμε πολύ χαμηλά στο σκορ για περισσότερα από 7 λεπτά. Μάλιστα ξεφύγαμε και με 10 πόντους (7-17). Έχει δρόμο το παιχνίδι, αρκεί να είμαστε συγκεντρωμένοι και να μην κάνουμε "φθηνά" λάθη. Πρέπει, επίσης, να διασφαλίσουμε με μεγαλύτερη συνέπεια τα αμυντικά ριμπάουντς.

2η Περίοδος (Ημίχρονο)

Banvit - Άρης : 39-33

Διαφοροποιήθηκαν τα δεδομένα στην 2η περίοδο, κυρίως από τα φάουλ που "φορτώθηκαν" οι Hagins -είχε δύο στα δύο πρώτα λεπτά της αναμέτρησης και τώρα έχει τρία- έχοντας αγωνιστεί μόλις 3 λεπτά σε ολόκληρο το 1ο ημίχρονο και White -έχει επίσης τρία- έχοντας αγωνιστεί 8 λεπτά στο 1ο ημίχρονο, με αποτέλεσμα να χάσει ο Άρης από την δύναμη του, τόσο επιθετικά, όσο και αμυντικά. Οι Τούρκοι έχουν εκτελέσει 20 βολές (12/20) και ο Άρης μία (1/1)!!! Θεωρώ πως παίζουν πάρα πολύ σκληρά, ξεπερνώντας πολλές φορές το όριο του φάουλ, αλλά οι διαιτητές τους το επιτρέπουν.

Στα ριμπάουντς, οι Τούρκοι υπερτερούν κατά 9 (26 έναντι 17), ενώ έχουν 11 επιθετικά -κάτι που τόνισα πως θα πρέπει να προσέξουμε- έναντι 4 δικών μας.

Από πλευράς λαθών, οι γηπεδούχοι έχουν 5 κι εμείς 8. Έχουν ήδη εκτελέσει 18 τρίποντα (3/18), ενώ εμείς 16 (6/16).

Το παιχνίδι παραμένει διεκδικήσιμο, αλλά αυτή την στιγμή δεν έχουμε τον "αέρα" με τον οποίο το ξεκινήσαμε. Αν στο δεύτερο ημίχρονο δεν επιτραπεί να βοηθήσουν οι Hagins και White, δύσκολα θα έχουμε τύχη. Παρόλα αυτά, είμαστε κοντά στο σκορ και αν βελτιώσουμε λιγάκι τις επιθετικές μας επιλογές, θεωρώ πως μπορούμε να το κερδίσουμε, αν και αυτό τώρα φαντάζει δύσκολο.

Εξαιρετικό παιχνίδι από τον McNeal που με τους 13 πόντους που έχει πετύχει (2/4 2p FG - 3/6 3p FG - 2 ριμπάουντς - 2 κλεψίματα - 1 ασσίστ - 1 κόψιμο) αποτελεί την επιθετική μας όαση. Είναι αυτός που μας έδωσε την ώθηση, αρχικά, για να πάρουμε κεφάλι στο σκορ, αλλά και στην συνέχεια, αυτός μας διατηρεί σε "επαφή" με τους γηπεδούχους.

Αναμένεται ιδιαίτερα δύσκολο το 2ο ημίχρονο, αφού, εκτός των άλλων, οι Τούρκοι "καίγονται" για τη νίκη.

3η Περίοδος

Banvit - Άρης : 65-63

Ο Άρης είναι εδώ, παίζει έξυπνα και αρκετά καλά, αλλά πλέον, δεν έχει τον Okaro White στην διάθεση του, καθώς αποβλήθηκε από τα πρώτα λεπτά της 3ης περιόδου. Το παιχνίδι είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και είναι πολύ θετικό το γεγονός πως ακόμα το διεκδικούμε, με όλα αυτά τα δεδομένα.

Λεπτομέρειες αργότερα, αφού μετά το τέλος του θα φύγω αμέσως για δουλειά...