QUOTE(Dwyane ''the flash'& @ May 12 2016, 12:00 )
Ακόμη και στο συγκεκριμένο τόπικ γράφτηκαν ένα σωρό ποστ για το αν είχε φασαρία ή όχι στη συνέντευξη τύπου. Τα ίδια γράφονταν και μετά τους αγώνες με την Άεκ για διαιτησίες κτλ. Τέλος πάντων δεν έχει νόημα η όλη κουβέντα. Σόρυ και πάλι για την παρέμβαση.
Δεν υπάρχει πρόβλημα με την παρέμβαση που έκανες. Το θέμα όμως είναι πως δεν μπορώ να αντιληφθώ τι ακριβώς εννοείς-υπονοείς. Για την φασαρία που όντως συνέβη μετά το τέλος του αγώνα και κατά την ομιλία του κόουτς Πεδουλάκη, αναφέρθηκαν κάποια παιδιά κι εγώ ανέφερα πως όντως υπήρξε περιστατικό (ακούγεται άλλωστε), αλλά χωρίς να δύναμαι από τον καναπέ μου να γνωρίζω την έκταση του. Το κατέκρινα, δώσαμε αμοιβαίες εξηγήσεις και το αφήσαμε πίσω. Τώρα, αν ο δικός σου σκοπός, μιας και αναφέρεις και την ΑΕΚ στην παρούσα θεματική ενότητα που καμία σχέση δεν έχει, είναι να πεις κάτι άλλο, κάνε το με ξεκάθαρο λόγο και όχι πλαγίως.
Πάμε και στο άρθρο του Γιάννη Δασκάλου, μετά και την χθεσινή (προχθεσινή πλέον) αναμέτρηση. Ο φίλος Γιάννης, αφού ενημερώθηκε σχετικά (από εμένα), για τον ντόρο που δημιούργησε στο φόρουμ μας η προχθεσινή του τοποθέτηση, θέλησε να κάνει κάποιες διευκρινήσεις (αναφέρονται στο Υ.Γ. 1).
QUOTE(Γιάννης Δασκάλου)
Η Ιθάκη του Άρη!
Όταν φτάνεις στο σημείο να «σέρνεις» τον Παναθηναϊκό σε 5ο παιχνίδι, μετά από 11 ολόκληρα χρόνια, για να διεκδικήσει την είσοδό του στον τελικό ενός πρωταθλήματος, τότε μάλλον βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο.Είμαι απολύτως βέβαιος ότι κανένας στο στρατόπεδο των «πρασίνων», δεν περίμενε τέτοια εξέλιξη στην σειρά. Ειδικά μετά την «προίκα» του 2-0 στο ΟΑΚΑ και ειδικά, με τα τεράστια αγωνιστικά προβλήματα του Άρη των… οκτώμιση παικτών. Όμως φαίνεται ότι ο Πρίφτης και οι συνεργάτες του, κάνουν πολύ καλύτερη δουλειά από αυτήν που πιστεύαμε ότι κάνουν.
Οι δυο συνεχόμενες νίκες του Άρη μέσα σε 48 ώρες, επί ενός αντιπάλου με υπερπολλαπλάσιο μπάτζετ και τον οποίο είχε να κερδίσει οκτώ χρόνια, πιστοποιούν το εξαιρετικό αγωνιστικό μέταλλο αυτής της ομάδας. Πιστοποιούν την εξαιρετική χημεία των αποδυτηρίων. Πιστοποιούν την ποιότητα και τον χαρακτήρα των παικτών, των οποίων οι «μηχανές» δουλεύουν εδώ και εννέα μήνες στα «κόκκινα».Η λογική λέει, ότι ο Άρης θα υποκύψει το Σάββατο στο ΟΑΚΑ. Δεν τρέφω αυταπάτες πρόκρισης, δεν είμαι ανεβασμένος σε συννεφάκια τελικών, δεν θεωρώ ότι ήρθε η ώρα να γίνουν οι «κιτρινόμαυροι» η… Λέστερ της μπασκετικής Ελλάδος. Αυτά που είδα και άκουσα το τελευταίο 48ωρο, ωστόσο, άλλα προερχόμενα από τον επικοινωνιακό μηχανισμό του Παναθηναϊκού και άλλα από «στρουθοκαμηλισμό», μου φτάνουν και μου περισσεύουν για να είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι ο Άρης, πλέον, απασχολεί.
Άλλοι τον βλέπουν σαν «απειλή», άλλοι τον βλέπουν με αλαζονεία και τον λοιδορούν, άλλοι τον βλέπουν με ρομαντισμό και συμπάθεια, άλλοι με νοσταλγία και προσμονή. Όλοι όμως – και μιλώ γι’ αυτούς που πραγματικά αγαπούν και ασχολούνται με το μπάσκετ – νοιώθουν ότι ο Άρης, παύει να είναι ο «φτωχός συγγενής».Ο δρόμος για την «κιτρινόμαυρη» μπασκετική Ιθάκη είναι πολύ μακρύς και, ακόμη, δεν έχουμε διανύσει ούτε το 1/3 της απόστασής του. Το «ταξίδι» της επιστροφής του Άρη στην φυσική του θέση, την κορυφή, προϋποθέτει πολύ μεγάλη προσπάθεια. Πολλές ακόμη διορθώσεις σε όλα τα επίπεδα. Ακόμη και πολλές ήττες και απογοητεύσεις. Η πυξίδα, όμως, είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Αρκεί ο ενθουσιασμός και η ανυπομονησία, να μην «πνίξουν» τον ρεαλισμό και την υπομονή που θα χρειαστεί ο Άρης για να φτάσει στον τελικό προορισμό του.
Υ.Γ. 1: Έβαλα τον φίλο μου τον Στέργιο, ξέρει αυτός, σε… μπελάδες. Έκανε το «λάθος» να αναδημοσιεύσει το προηγούμενό μου κείμενο στο basketplus – εκείνο που μιλούσε για «κακομαθημένα παιδάκια» - σε ένα φόρουμ που ασχολείται με το μπάσκετ. Ειδικά οι αντιδράσεις των φίλων του Παναθηναϊκού ήταν εντυπωσιακές και, δοθείσης ευκαιρίας, θα ήθελα να απευθυνθώ σε αυτά τα παιδιά ως εξής: Ναι, υπήρξα οπαδός. Και πιθανότατα, αν δεν επέλεγα την δημοσιογραφία, να ήμουν ακόμη. Τα κείμενά μου σε αυτό το «ταπεινό» μπασκετικό σάιτ, αναφέρονται στον Άρη και απευθύνονται σε Αρειανούς.
Μέλημά μου, ωστόσο, είναι να μην προσβάλλεται κανένας που, έστω από σπόντα, βλέπει το κείμενό μου μπροστά του και το διαβάζει. Κάποιοι συμφωνούν με τις απόψεις και τις θέσεις μου, κάποιοι διαφωνούν. Κανένας, όμως, δεν θέλω να προσβάλλεται. Δεν διεκδικώ Όσκαρ αντικειμενικότητας, όμως δεν το «παίζω» αντικειμενικός και δεν θέλησα ποτέ να δηλώνω… «εθνική Ελλάδος». Είμαι ποτισμένος από Άρη και η αγάπη μου γι’ αυτόν τον Σύλλογο, αποτέλεσε την αφορμή να ασχοληθώ με την δημοσιογραφία. Και αν είχατε ζήσει όσα έζησα εγώ στις εποχές της «Αυτοκρατορίας» - γιατί, πιστέψτε με, αυτά που έζησα ήταν πέρα και πάνω από κατακτήσεις τίτλων - τότε ίσως να ήσασταν πολύ πιο «οπαδοί» απ’ ότι εγώ αρθρογραφώντας.Υ.Γ. 2: Το basketplus έβαλε σε… μπελάδες τον Πεδουλάκη (παρεμπιπτόντως, μπράβο για την δύσκολη αλλά σωστή του απόφαση για τους τρεις), με την αποκάλυψή του για τα νυχτοπερπατήματα των Αμερικανών. Και επειδή μας αρέσει να αποδίδουμε «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τον Γιώργο – το… νυχτερινό μας «λαγωνικό» - για την αποστολή των φωτογραφικών ντοκουμέντων. Πέραν της πλάκας, αποτελεί τιμή για το σάιτ, να έχει αναγνώστες που το σκέφτονται και το στηρίζουν, ακόμη και εν μέσω της νυχτερινής τους διασκέδασης.
Υ.Γ. 3: Το τηλεφώνημα που δέχθηκα το απόγευμα της Τρίτης, από νομικό που εκπροσωπούσε το πιο υψηλόβαθμο στέλεχος μιας μεγάλης ομάδας, μου προκάλεσε τεράστια εντύπωση. Κοίτα να δεις ρε συ, που ο Κούσης είχε δίκιο όταν έλεγε ότι μας διαβάζουν όλοι.Υ.Γ. 4: Ο Νίκος Λάσκαρης είπε ότι ήδη, μαζί με τον Δημήτρη Πρίφτη, σχεδιάζουν την επόμενη σεζόν. Έχουν συμφωνήσει; Έχουν υπογράψει ανανέωση συμβολαίου; Υπάρχει κάτι που ξέρει το «αφεντικό» και δεν το ξέρει ο προπονητής και εμείς επίσης; Για να μην περιμένουν τζάμπα και κάποιοι που ονειρεύονται τον πάγκο του Άρη, βρε αδερφέ…
Υ.Γ. 5: Όλοι όσοι ασχολήθηκαν το τελευταίο 48ωρο, με τόσο σπουδή και αυστηρότητα με τον Άρη και τους φιλάθλους του, παρακαλούνται πολύ να μην πάθουν… αμνησία και αναλγησία, στα όσα θα διαδραματιστούν σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ. Εδώ θα είμαστε και τότε. Και εμείς και οι μανούλες μας.