QUOTE(Air and King @ Jan 21 2009, 08:02 )
Sarounas μου αρεσει να διαφωνουμε εχει πλακα
όχι ρε συ, τι πλάκα…
ίσα ίσα εγώ το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον
βλέπεις μ’ αρέσει να επικοινωνώ με όσους γράφουν με επιχειρήματα
και όχι με παρόλες
από ελαφρά σχολιάκια τον τελευταίο χρόνο στο φόρουμ έχουμε να φάνε και οι κότες.
για να καταλάβεις, πέρσι στους τελικούς BOS-LAL δεν πολυέμπαινα στο τόπικ γιατί μου χαλούσαν την διάθεση ξεροκέφαλες απόψεις που θεοποιούσαν το παρελθόν και μηδένιζαν το παρών ή και το αντίθετο αφού ήθελα να γράψω κάτι και τα παρατούσα τραβώντας τα μαλλιά μου με το επίπεδο της κουβέντας
πάμε λοιπόν
αλίμονο, σε καμιά περίπτωση δεν αναφέρω κάτι αρνητικό για την φυσική του κατάσταση, συμφωνώ ότι τέτοιο πράγμα δεν έχουμε ξαναδεί στον χώρο του μπάσκετ, εικασίες κάνω ότι με τον τρόπο που αγωνίζεται θεωρώ απίθανο να μην «σκάσει». άνθρωπος είναι, δεν είναι ρομπότ… και το ξύλο που τρώει καθώς και οι κραδασμοί που απορροφούν τα οστά του από τις συχνές πτήσεις του είναι απερίγραπτα.
δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα
πρέπει να του μάθει κάποιος τι εστί οικονομία δυνάμεων. Εδώ ο Γκάλης που θεωρούνταν υπεραθλητής για το ύψος του, από τα μέσα της δεκαετίας του 80 κιόλας είχε σταματήσει συνειδητά να καρφώνει!!!!! διότι με το ύψος που είχε αυτό απαιτεί επιπλέον ενέργεια και ήθελε να έχει μία καλή διάρκεια η καριέρα του, αυτά υποτίθεται θεωρούνται αυτονόητα πράγματα. Δυστυχώς ο Λεμπρόν παίζει σε κάθε ματς στα όρια του και όλο αυτό είναι αδύνατο να μην αγγίξει σε βάθος χρόνου το κορμί του. Δεν χρειάζεται να είσαι και κανένας επιστήμονας στην φυσιολογία και την ανατομία για το καταλάβεις. Το αρμέγουν στην κυριολεξία το παλικάρι, αφήνοντάς τον να παίζει έτσι…
Όπως επίσης, περί προβλέψεων είναι και η κουβέντα για την προοπτική που έχει να γίνει ο κορυφαίος στην ιστορία.
Τον Κόμπι στο τέλος της καριέρας του μάλλον θα τον έχει περάσει αλλά να υπερβεί παίκτες όπως ο Τζαμπάρ, ο Ράσελ και κυρίως Τζόρνταν και Τσάμπερλεν θεωρώ ότι είναι φοβερά δύσκολο διότι θα πρέπει άμεσα να γίνει αναμφισβήτητα ο απόλυτος κυρίαρχος του NBA δίχως καμία αμφιβολία.
για τα προσόντα του, κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες (οποιεσδήποτε) και προοπτική να γίνουν κορυφαίοι όλοι οι πάρα πολύ μεγάλοι παίκτες έχουν, το θέμα είναι τι τελικά καταφέρνουν να πετύχουν στην καριέρα τους.
Σχεδόν ότι λέγαν για τον Λεμπρόν –σαν θαύμα της φύσης-, θα θυμάσαι ότι τα έλεγαν και για τον Σάκαρο στις αρχές των 90s. Τεράστιος ο Σακίλ, με τεράστια καριέρα αλλά όχι ότι θα τον κρίνουμε ως αποτυχημένο επειδή έπεσε πάνω στον Τζόρνταν και δεν μπόρεσε να γίνει ο κορυφαίος στην ιστορία.
Έτσι και για τον Λεμπρόν, δεν υπάρχει περίπτωση ο άνθρωπος να κάνει μία τεράστια καριέρα αλλά χωρίς πρωταθλήματα και να τον κρίνω –ως μία αποτυχία- επειδή υπήρχαν και άλλα «βουνά» τα οποία δεν μπόρεσε να ξεπεράσει και τον εμπόδισαν στο να δικαιώσει τις προβλέψεις των "σοφών".
Ήμαρτον δηλαδή, τί είναι ο κορυφαίος της ιστορίας (κάποιος τυχαίος; ) για να κριθεί ως μία αποτυχία κάποιος που δεν κατάφερε να τον περάσει….
ακόμη, θέλω να πω ότι το σωστό είναι τα κατορθώματά τους να μην μετράνε ανάλογα με την ηλικία αλλά με τα χρόνια παρουσίας στο πρωτάθλημα.
πχ σε μία υποθετική σύγκριση με τον πιο πρόσφατο και κοντινό του σε θέση στο μέσα στο γήπεδο (από αυτούς τους μεγάλους αστέρες του παρελθόντος) MJ για τον οποίο, η άτιτλη πρώτη 6ετία αποτελεί κάτι σαν μελανό σημείο στην σχεδόν τέλεια καριέρα του, ο Λεμπρόν έχει μείνει ήδη πίσω.
μιας και
παρά το γεγονός ότι ο Λεμπρόν θεωρείτε από τους πιο all-around (ασυναγώνιστος στο fantasy) παίκτες στην ιστορία της στατιστικής (ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα και τάπες) ο MJ στο ίδιο διάστημα είχε αν όχι καλύτερα τουλάχιστον παρόμοια στατιστικά, επίσης αν συμπεριλάβουμε ότι κάθε χρονιά στο πρωτάθλημα έβγαινε χαλαρά 1ος σκόρερ και ότι ήταν πάντα από τους κορυφαίους αμυντικούς έχοντας ήδη ψηφιστεί και κορυφαίος αμυντικός παίκτης στην λίγκα, σίγουρα αφήνει αρκετά πίσω τον Λεμπρόν.
και κακά τα ψέματα, αυτά ήταν το εύκολο κομμάτι που έπρεπε να έχει υπερβεί ο Λεμπρόν μιας και αυτό που ακολούθησε έπειτα ήταν η απόλυτη αναγνώριση με 6 πρωταθλήματα σε 6μιση χρόνια με αυτόν να είναι ο απόλυτος ηγέτης της δυναστείας των Bulls (νομίζω ότι συμφωνείς στο ότι η κακή παρένθεση στο τέλος της καριέρας του για λόγους marketing στους Ουίζαρντς δεν πρέπει να συμπεριληφθεί).
Δηλαδή κατά την γνώμη μου ο Λεμπρόν πρέπει να ξεπεράσει πράγματα που προς το παρόν φαίνονται απλησίαστα, άσε που θεωρώ μάλλον κορυφαίο τον Τσάμπερλεν.
πάντως και εγώ πιστεύω ότι ο Λεμπρόν είναι σίγουρα σε καλό δρόμο και θα καταφέρει να ανήκει στο τέλος της καριέρας του στους 10-15 κορυφαίους ενώ για τον Κόμπι δεν είμαι τόσο σίγουρος. Δεν μένει παρά να δούμε την συνέχεια
Τώρα για αυτό με τις ασίστ, ίσως να υποτιμάς λίγο τον Κόμπι που είναι και αυτός ικανότατος και υπερτιμάς τον Λεμπρόν (εντάξει είναι πολύ καλός αλλά δεν είναι δα και ο Κιντ). Νομίζω ότι είναι και οι δύο σε παρόμοιο επίπεδο, απλά ο Λεμπρόν έχει πολύ καλή «λέιζερ» από την περιφέρεια όμως ο Κόμπι πλεονεκτεί στον αέρα.
για τα άλλα, θέλω να πω ότι δεν τρελαίνομαι για το στιλ του Λεμπρόν γιατί επιβάλετε κυρίως με την απίστευτη δύναμή του ενώ οι άλλοι δύο Κόμπι, MJ με την τεχνική τους (είναι αυτό που λέω για το τί αρέσει στον καθένα να βλέπει)
Για τους οδοστρωτήρες και παίκτες τύπου Σάκ (παρεμπιπτόντως Ρόμπινσον και Γιούιν τους έχει ξεπεράσει σίγουρα αλλά τον βάζω πάνω-κάτω σε ίδιο επίπεδο με Χακίμ και σίγουρα προτιμώ τον Αφρικάνο σαν στιλ) δεν τους συμπάθησα ποτέ γιατί μου θυμίζουν τους κακούς των ταινιών που βλέπαμε πιτσιρικάδες
δηλαδή,
υπερφυσικοί γίγαντες που μοιάζουν ανίκητοι αλλά έρχονται οι καλοί ήρωες και τους κερδίζουν με την πονηριά τους. Γι’ αυτό προτιμώ και τους κοντούς πχ (Γκάλης, Αιζάια κλπ)