QUOTE
Μεταξύ φθοράς και... αφασίας ή Γρανίτσα, εσύ σούπερ σταρ! (Sportday / Φ.Συρίγος)
Διαβάστηκε 5011 φορές
Τελ. ενημ/ση: 01.02.2007 13:20
H ΑΕΚ έδιωξε τον Βαγγέλη Αλεξανδρή. Καμιά έκπληξη. Η είδηση θα ήταν αν ο Αλεξανδρής ή οποιοσδήποτε άλλος (προπονητής, παράγων, δημοσιογράφος ή οπαδός) έδιωχνε τον Γρανίτσα ή, πολύ περισσότερο, τον Φιλίππου. Ομως αυτοί οι δύο τη θέση τους στην ΑΕΚ την έχουν αγορασμένη και επιμένουν να την κρατάνε πεισματικά, ανεξάρτητα αν, χρόνο με τον χρόνο, η ομάδα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο (και από το χειρότερο, σε καταστάσεις που δεν επιδέχονται ούτε καν περιγραφή...).
Το τέλος του Αλεξανδρή επί της ουσίας ήταν προδιαγεγραμμένο. Από τη στιγμή που έκανε το λάθος να πάει στην ΑΕΚ. Ή, μάλλον, από τη στιγμή που αποφάσισε ότι θα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για την επανίδρυσή της. Γιατί η αλήθεια είναι ότι όταν ο Γρανίτσας ανακοίνωνε «πήραμε τον Αλεξανδρή», δεν υπήρχε ΑΕΚ. Πού τον πήρε λοιπόν; Ή μάλλον πού στον διάολο πήγε να δουλέψει ο φίλος μου ο Βαγγέλης; Μήπως στο γαλατάδικο του Φιλίππου, που κι αυτό, απ' ό,τι ακούγεται, δεν πάει και τόσο καλά;
Εν πάση περιπτώσει, η επιχείρηση ανασύστασης της ΑΕΚ ξεκίνησε από το μηδέν, περίπου δέκα μέρες πριν αρχίσει το πρωτάθλημα. Οποιοι παίκτες είχαν απομείνει ελεύθεροι στην αγορά δέχτηκαν πρόταση από τον Αλεξανδρή και στρατεύθηκαν σε μια προσπάθεια που κανείς δεν ήξερε γιατί γινόταν. Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι η ΑΕΚ, ως σύλλογος με μεγάλο όνομα, δεν έπρεπε να πάει χαμένη για το μπάσκετ. Η όλη υπόθεση θύμιζε σταυροφορία, αλλά, μεταξύ μας, όλοι κάπου απέβλεπαν. Και πρώτος πρώτος ο Φιλίππου, ο οποίος ακόμα ελπίζει ότι μπορεί να βρεθεί κάποιο κορόιδο να αναλάβει, εκτός από την ομάδα, και ένα μέρος από το παθητικό που προκάλεσε η ΑΕΚ στην τσέπη του...
Οπως αντιλαμβάνονται, πάντως, ακόμα και οι αδαείς, δέκα μέρες πριν αρχίσει το πρωτάθλημα ομάδα δεν φτιάχνεται. Πόσω μάλλον με ανεμομαζέματα και ανεμοσκορπίσματα, με παίκτες που δεν ήξεραν αν θα πληρωθούν και πόσα λεφτά θα πάρουν. Από την άποψη αυτή, και μόνο το γεγονός ότι ο Αλεξανδρής κατάφερε να πείσει (ή καλύτερα να πάρει στον λαιμό του...) όσους παίκτες τον ακολούθησαν και να παρουσιάσει στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος κάτι που έμοιαζε με ομάδα, ήταν κατόρθωμα πρώτης γραμμής, το οποίο πρέπει να του αναγνωρισθεί μετά πολλών επαίνων! Γιατί, κακά τα ψέματα, αν ο Γρανίτσας έβγαινε εκείνη τη στιγμή στην πιάτσα χωρίς τον Βαγγέλη και προσπαθούσε να παραμυθιάσει τους «ντεσπεράντος» που ήταν διαθέσιμοι, το μόνο που θα μπορούσε να εισπράξει θα ήταν περιφρόνηση ή και χλευασμό για το ανεπανάληπτο κατόρθωμά του να γκρεμίσει το ποδοσφαιρικό γήπεδο της ΑΕΚ.
Α, όλα κι όλα όμως, ο «κυρ Γιάννης» από πλευράς στέγης την πρόσεξε την ομάδα! ΟΑΚΑ, κύριοι, ή αλλιώς το μέγαρο του μπάσκετ. Με συγκάτοικο, ποιον άλλον από τον Παναθηναϊκό της Ευρωλίγκας και των δισεκατομμυρίων! Μόνο που τα μεγαλεία του ΟΑΚΑ έγιναν πολύ γρήγορα μπούμερανγκ, αφού η ΑΕΚ, όπως ήταν αναμενόμενο, υποχρεώθηκε να παίζει προ κενών εξεδρών!
Χωρίς ομάδα, χωρίς λεφτά, χωρίς κόσμο, έρημος σαν την καλαμιά στον κάμπο, ο Αλεξανδρής κουτσά-στραβά τις πέτυχε τις νικούλες που του αναλογούσαν. Ομως για τον Γρανίτσα δεν φάνηκαν να είναι αρκετές. Ηθελε κι άλλες, για να προσελκύσει, όπως είπε, περισσότερους χορηγούς και να αποδείξει ότι είναι ικανός να βγάζει από τη μύγα ξίγκι.
Ο Αλεξανδρής, χρόνια στο κουρμπέτι, πήρε είδηση τι τον περίμενε και μετά την ήττα από τον Απόλλωνα προσπάθησε να αγοράσει χρόνο ή να πέσει ένδοξα. «Ο κόσμος (ποιος κόσμος...) -είπε- είναι μαζί μου, ψήφισε. Το ίδιο και οι παίκτες. Δεν μπορώ να συνεχίσω όμως αν δεν με θέλει και η διοίκηση. Γι' αυτό πρέπει να τοποθετηθεί εδώ και τώρα».
Ο Γρανίτσας είχε την ευκαιρία να δείξει τον χειρότερο εαυτό του. Και πράγματι, όχι μόνο έδιωξε τον Βαγγέλη, αλλά και τον στόλισε κατάλληλα για όλα όσα προσέφερε στην ΑΕΚ και στον ίδιο προσωπικά. Ενα όμως δεν πρόσεξε, τη φάκα που του έστησε πίσω από το δόλωμα ο Αλεξανδρής. Γιατί, ενώ η απομάκρυνση του προπονητή δεν λύνει κανένα απολύτως πρόβλημα (αντίθετα μάλιστα, μάλλον χειροτερεύει ορισμένα από αυτά), φορτώνει πια όλες τις ευθύνες στις πλάτες του Γρανίτσα, που, εκτός από χορηγούς, μίλησε και για νεαρούς παίκτες. Οι οποίοι δεν έτυχαν της εμπιστοσύνης του προπονητή! Λίγο ακόμα δηλαδή και θα έπαιρνε στα χέρια του το πινακάκι με τα συστήματα...
Ελλάς, το μεγαλείο σου! Ή μάλλον θαυμαστά τα έργα σας, κύριοι Γρανίτσα και Φιλίππου, αφού μέσα σε χρόνο ρεκόρ καταφέρατε την ομάδα που πήρε Κύπελλο Σαπόρτα και πρωτάθλημα και έπαιξε στον τελικό του ευρωπαϊκού φάιναλ φορ να τη διαλύσετε εις τα εξ ων συνετέθη.
Οπως αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς, επί της ουσίας αυτό είναι το πρόβλημα της ΑΕΚ και όχι αν ο Γρανίτσας έδιωξε τον Αλεξανδρή (ή ο Αλεξανδρής κατάφερε να βάλει τον Γρανίτσα να τον διώξει!). Οχι βέβαια ότι η αχαριστία απέναντι σ' έναν προπονητή είναι κάτι που θα πρέπει να περνάει απαρατήρητο. Οχι. Αλλά να, τέτοιες συμπεριφορές, σε προπονητές και παίκτες, συμπεριφορές που στις μέρες μας έχουν καταντήσει ρουτίνα, δεν είναι... προνόμιο της ΑΕΚ, αλλά χαρακτηρίζουν ολόκληρο το ελληνικό πρωτάθλημα. Ενα πρωτάθλημα που τελικά κινείται μεταξύ φθοράς και... αφασίας, αφού η αφθαρσία είναι λέξη άγνωστη για τους περισσότερους εκ των συντελεστών του.
QUOTE
Οι ευθύνες και τα άλλοθι (Sportday / Δημήτρης Χρυσάνθης)
Το τηλεφώνημα που έκανε την περασμένη Δευτέρα ο Γιάννης Γρανίτσας στον Βαγγέλη Αλεξανδρή δεν ήταν από αυτά που συνηθίζει να κάνει όσα χρόνια ασχολείται ενεργά με τα διοικητικά της μπασκετικής ΑΕΚ. Δεν του πάει η καρδιά του κυρ Γιάννη να ανακοινώνει στους εκάστοτε προπονητές της ΑΕΚ πως δεν θα συνεχιστεί η μεταξύ τους συνεργασία.
Ο Βλάντο Τζούροβιτς, ο οποίος την Πρωτοχρονιά του 1996 έμαθε ότι φεύγει για να έρθει στη θέση του ο Λευτέρης Σούμποτιτς, και ο Γιώργος Καλαφατάκης, που ύστερα από μια ήττα στο κλειστό του Σπόρτιγκ τον Δεκέμβριο του 1998 άφησε τη δική του θέση στον Κώστα Πολίτη, ήταν οι μοναδικοί προπονητές της εποχής Φιλίππου οι οποίοι δεν έβγαλαν μια ολόκληρη χρονιά στον πάγκο της ΑΕΚ. Ολοι οι άλλοι έφυγαν με τη λήξη των συμβολαίων τους. Ωσπου χτύπησε το τηλέφωνο και του Βαγγέλη Αλεξανδρή...
Φταίνε όλοι...
Η απαξίωση της ομάδας από τον Γιάννη Φιλίππου, το ξεπούλημα μιας πλειάδας λαμπρών παικτών που φόρεσαν τη φανέλα με τον δικέφαλο την τελευταία δεκαετία και μια σειρά από άλλες άστοχες διοικητικές κινήσεις, που έχουν κατά κόρον παρατεθεί και αναλυθεί, αποτελούν μια πολύ καλή εξήγηση για την παρακμή της κυπελλούχου Ευρώπης το 2000 και πρωταθλήτριας Ελλάδας το 2002. Το κακό είναι πως αποτελούν και άλλοθι για όλους όσοι αποφασίζουν να ασχοληθούν μαζί της αυτά τα «πέτρινα», όπως αποδεικνύεται, χρόνια. Μετά τις 15 πρώτες αγωνιστικές η ΑΕΚ έχει πετύχει όλες κι όλες 5 νίκες, απέχει μόλις ένα βαθμό από τη διακεκαυμένη ζώνη και κινδυνεύει πλέον άμεσα με υποβιβασμό. Αυτή είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, εντελώς ασύμβατη με το ειδικό βάρος και την ιστορία της «Ενωσης», για την οποία ευθύνονται άπαντες και όχι μόνον ο Φιλίππου, ο οποίος δεν ασχολείται.
...κι ο Γρανίτσας...
...γιατί δεν αποστασιοποιείται και κατά συνέπεια εκτίθεται. Το περασμένο καλοκαίρι ανέλαβε να φτιάξει ομάδα, στηρίζοντας ένα μεγάλο μέρος του προγραμματισμού του σε... ελπίδες, ήτοι στον αέρα!
Ηλπιζε ότι θα έβρισκε χορηγούς, ότι θα πουλούσε διαρκείας η «Original», ότι έτσι κι αλλιώς θα ερχόταν ο κόσμος στο ΟΑΚΑ, ειδικά στα παιχνίδια με τις μεγάλες ομάδες, ότι θα πωλούσε τα τηλεοπτικά δικαιώματα των ευρωπαϊκών αγώνων, ότι θα βοηθούσε κι ο Φιλίππου, παρά την παραίτησή του από την προεδρία. Με εξαίρεση τη χορηγία της Husqvarna και κάνα-δυο άλλες ήσσονος σημασίας, δεν έγινε τίποτε από τα υπόλοιπα! Τα μόνα έσοδα της ΚΑΕ (πλην των περίπου 300.000 της Husqvarna) προέρχονται από τα... ψίχουλα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των αγώνων της Α1 και τη χορηγία του ΟΠΑΠ. Κι ο Γρανίτσας πασχίζει για να έχει τους παίκτες πληρωμένους (μέχρι τώρα έχει πετύχει να τους έχει μόνον ένα μήνα μέσα), χώρια που χαντάκωσε αγωνιστικά την ομάδα με την καθ' όλα αχρείαστη συμμετοχή της στο ULEB Cup.
...κι ο Αλεξανδρής...
...γιατί ανέλαβε την ΑΕΚ γνωρίζοντας ότι τα μέσα που θα είχε στη διάθεσή του ήταν πολύ φτωχά. Επιπλέον δεν τα αξιοποίησε, όπως αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων. Χάρη σε δικές του προσπάθειες ήρθαν στην ΑΕΚ με μικρό κόστος παίκτες με πείρα, ταλέντο, αλλά και ιδιόρρυθμους χαρακτήρες (Βετούλας, Κόμματος, Ταπούτος). Ως σκέψη ήταν σωστή, διότι όλοι τους είχαν να αποδείξουν πράγματα. Επρεπε, όμως, να τους διαχειριστεί και σωστά. Εκεί απέτυχε. Οταν μάλιστα αποφάσισε να αντικαταστήσει τον ντοπέ ΜακΦέρσον με τον Γιάννη Γκαγκαλούδη (αντί για τον Αμερικανό Κόρεϊ Ουίλιαμς, που μετά πήγε στη Σολέ), πρόσθεσε και το... φιτίλι στην πυριτιδαποθήκη. Οι εκρήξεις ήταν απανωτές. Παπούτσια έφευγαν στον αέρα στον αγώνα με την Γκραν Κανάρια, καβγάδες άναβαν για ψύλλου πήδημα, κάποιοι παίκτες δεν δίσταζαν να αντιμιλούν στον Αλεξανδρή όταν αισθάνονταν πως αδικούνταν από αυτόν και ο τελευταίος απλώς παρακολουθούσε. Πίστευε ότι αν πήγαινε με το... μαλακό, η κατάσταση θα εκτονωνόταν. Αν ρωτήσετε σήμερα τη γνώμη των μισών παικτών της ΑΕΚ για τους άλλους μισούς, θα καταλάβετε.
Τα συνεχή κρούσματα απειθαρχίας είχαν αντίκτυπο και στην αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Οι εντός έδρας ήττες από τον Απόλλωνα Π., το Αιγάλεω και τον Πανελλήνιο και κυρίως αυτή από τον διαλυμένο Μακεδονικό στη Θεσσαλονίκη δεν δικαιολογούνται διαφορετικά. «Δεν χρειάζεται να έχεις μπάτζετ για να κερδίσεις αυτά τα παιχνίδια», παραδεχόταν και ο ίδιος ο Αλεξανδρής. Μόνο που αυτά τα παιχνίδια έφεραν την ΑΕΚ σε αυτή τη θέση.
Η ευθύνη των παικτών είναι επίσης προφανής διαβάζοντας τα παραπάνω. Ο επαγγελματισμός που έχουν επιδείξει έως τώρα είναι μάλλον ανύπαρκτος, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που είναι πληρωμένοι. Επομένως η ανακοίνωση που εξέδωσαν τη 15η αγωνιστική για να αναλάβουν την ευθύνη της κακής πορείας μόνο μειδιάματα προκαλεί. Τώρα που πέφτει η ομάδα θυμήθηκαν ότι φταίνε;
Είναι προφανές ότι ο Γιάννης Γρανίτσας αναγκάστηκε να προχωρήσει σε αλλαγή του προπονητή υπό το βάρος των κακών αποτελεσμάτων και της δεινής βαθμολογικής θέσης, υποκύπτοντας στη λογική που λέει ότι μια αλλαγή σε μια τέτοια περίπτωση λειτουργεί συνήθως ευεργετικά. Μόνο που κι εδώ έκανε λάθος, διότι αν ήθελε να αλλάξει κάτι, θα έπρεπε να το κάνει στη διάρκεια των εορτών, οπότε υπήρχε περισσότερος χρόνος για να αναστραφεί η κατάσταση. Ο Σούλης Μαρκόπουλος γνωρίζει πως αναλαμβάνει ρίσκο ερχόμενος τώρα στην ΑΕΚ, το αποδέχεται όμως για να ξαναμπεί στην εικόνα. Ποντάρει στο ότι πιθανότατα θα αλλάξει τους δύο Αμερικανούς κι αν ο Γρανίτσας είναι καλός μαζί του, θα πάρει και κάποιον άλλον ακόμα. Με αυτούς και με την ελπίδα ότι θα καταφέρει να... κουλαντρίσει τους δύσκολους χαρακτήρες που υπάρχουν στην ομάδα, θα προσπαθήσει να πετύχει τις 3 νίκες που απαιτούνται κατ' ελάχιστον ακόμα για τη σωτηρία. Το πρόγραμμα είναι δύσκολο, μια και η ΑΕΚ καλείται να υποδεχθεί, εκτός του ουραγού Μακεδονικού, τους Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, Αρη, ΠΑΟΚ, Πανιώνιο, όλες τους ομάδες που πάνε για την πρώτη τετράδα. Και να παίξει εκτός έδρας με Μαρούσι, Ολύμπια Λάρ., Ολυμπιάδα Π., Αιγάλεω, ΑΕΛ. Χρειάζεται λοιπόν κάτι πολύ πιο χειροπιαστό από τις... ευχές του περασμένου καλοκαιριού για να μην υποστεί ολοκληρωτική καταστροφή.
Άρθρα από Sportday - sportfm.gr