συνέντευξη του Νίκου Παππά με προσωπικές εξομολογήσειςΧρειάζεται θέληση, υπομονή και δουλειά»
Μιλάει στο «Ριζοσπάστη» ο διεθνής μπασκετμπολίστας Νίκος Παππάς
Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον διεθνή μπασκετμπολίστα Νίκο Παππά , στην οποία ο ίδιος μάς μιλάει για τις δυσκολίες που συνάντησε στη διαδρομή του μέχρι τώρα, αλλα και για γενικότερα ζητήματα όπως η βία στον αθλητισμό και τα σημερινά προβλήματα.
-- Ποιες οι δυσκολίες της διαδρομής για κάποιο παιδί που θα μπει στον αθλητισμό θέλοντας να συνεχίσει σε αυτόν σε ανώτερο επίπεδο;
-- «Σε ατομικό επίπεδο θα πρέπει κάποιος από μικρός να πάρει μια απόφαση ότι θα ακολουθήσει αυτόν το δρόμο. Αυτό συνεπάγεται κάποιες θυσίες, να στερηθεί κάποια πράγματα σε σχέση με άλλα παιδιά της ηλικίας του, να κάνει για παράδειγμα συγκεκριμένη ζωή κ.λπ. Από την άλλη, σε γενικότερο επίπεδο υπάρχουν αρκετές δυσκολίες, όπως άλλωστε υπάρχουν και σε άλλους τομείς της ζωής σήμερα. Ετσι συμβαίνει και στο μπάσκετ. Για παράδειγμα το ζήτημα της αξιοκρατίας, το οποίο μπορεί να το ζήσει μπροστά του, βλέποντας να προωθούνται κάποιοι άλλοι που έχουν μεγαλύτερη βοήθεια από ένα συγκεκριμένο σύστημα. Γι' αυτό θα τονίσω πάλι ότι χρειάζεται θέληση, υπομονή, δύναμη και φυσικά δουλειά από ένα παιδί που θα αποφασίσει οτι θέλει να ακολουθήσει αυτή την διαδρομή».
-- Ποιο το κόστος αυτής της διαδρομής;
Ο Νίκος Παππάς
Ο Νίκος Παππάς
-- «Σίγουρα το κόστος είναι ένα από τα σημαντικά θέματα στην αρχή, και στις περισσότερες περιπτώσεις βαραίνει την οικογένεια του αθλούμενου. Από τα πιο απλά, το να πάρεις μια μπάλα μπάσκετ ή τα κατάλληλα παπούτσια, μέχρι να πληρωθεί η συνδρομή σε κάποιο σύλλογο, αφού όλοι ξέρουμε τι επικρατεί σήμερα στον αθλητισμό. Μετά έρχονται και τα μεγαλύτερα έξοδα. Εγώ για παράδειγμα που μεγάλωσα στην επαρχία και έπρεπε να ακολουθώ τα κλιμάκια ή τις δραστηριότητες όπου έπρεπε να συμμετάσχω, έπρεπε να μετακινηθώ. Αυτό σήμαινε διόδια, βενζίνες, εισιτήρια, αφού έπρεπε να πάρω και φέρυ μποτ για να έρχομαι στην Αθήνα. Το κόστος είναι μεγάλο. Από την άλλη είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές στην επαρχία, και σίγουρα από κάποιο σημείο και έπειτα θα πρέπει κάποιος να μετακινηθεί στα αστικά κέντρα για να κυνηγήσει το όνειρό του. Αυτό συνεπάγεται καινούργια έξοδα, αφού θα πρέπει να νοικιάσεις σπίτι, να έχεις λεφτά για να ζήσεις σε καθημερινό επίπεδο, που συνήθως στις περισσότερες περιπτώσεις επιβαρύνουν την οικογένεια».
-- Τι δυσκολίες αντιμετωπίζουν τα παιδιά τα προερχόμενα από την επαρχία;
-- «Εγώ όπως είπα το έχω ζήσει αυτό. Οταν για παράδειγμα τα κλιμάκια της Εθνικής γίνονται σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη και θα πρέπει να συγκεντρωθούν οι παίκτες, για κάποιους το να δώσουν το "παρών" είναι πιο εύκολο και για κάποιους άλλους επιφέρει αρκετές δυσκολίες. Είναι δύσκολο, καθώς εκτός του κόστους είναι ψυχοφθόρο. Για αυτό και ανεβαίνει ο πήχης της δυσκολίας όσον αφορά τα παιδιά της επαρχίας».
-- Πού βρίσκονται τα αίτια της βίας στον αθλητισμό;
-- «Η βία δεν έχει σχέση με τον αθλητισμό. Ολα αυτά τα επεισόδια που βλέπουμε στα γήπεδα δεν έχουν τις ρίζες τους στον αθλητισμό, και δεν έχουν να κάνουν με το χρώμα των ομάδων. Υπάρχουν πολλά αίτια: Οι δύσκολες καταστάσεις στο σπίτι, όταν έχεις μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον βίας, ίσως σου έχει στοιχίσει ένα περιστατικό βίας, το γήπεδο αποτελεί μια αφορμή για να σηκώσεις το χέρι. Νομίζω οτι το θέμα της βίας στα γήπεδα είναι περισσότερο πολιτικό παρά αθλητικό. Δεν μπορεί να συλλάβει το μυαλό ότι κάποιος θα χτυπήσει τον άλλον επειδή τυγχάνει να είναι Παναθηναϊκός ή Ολυμπιακός. Τα αίτια βρίσκονται αλλού».
-- Μιλώντας για την γενικότερη κατάσταση κάποτε είπες πως ο κόσμος θα πρέπει να σηκωθεί από τον «καναπέ». Είναι εύκολο αυτό;
-- «Νομίζω ότι σήμερα το να δηλώνει κάποιος μόνο εξοργισμένος δε φτάνει. Αντίθετα πιστεύω ότι θα πρέπει να σηκωθεί από τον καναπέ και κάποια πράγματα να γίνουν σε μαζικό επίπεδο. Ο σχολιασμός ή η καταδίκη των προβλημάτων μέσω των social media δεν είναι αρκετά. Αντίθετα χρειάζεται ένας πιο άμεσος τρόπος διεκδίκησης. Οπως συγκεντρώνονται κάποιοι μαζικά σε ένα γήπεδο για να υποστηρίξουν την ομάδα τους, το ίδιο μαζικά μπορούν να συγκεντρωθούν και να διαμαρτυρηθούν ή να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο σε ένα άλλο ζήτημα. Δεν είναι λίγο παράξενο να μαζεύονται 30-40 χιλιάδες κόσμου σε ένα γήπεδο για να υποστηρίξουν μια ομάδα, και από την άλλη να μη μπορεί να μαζευτεί κόσμος όταν υπάρχει ένα ζήτημα διεκδίκησης για κάτι καλύτερο στην ζωή τους;»
-- Τι θα συμβούλευες κάποιον νέο που αρχίζει τώρα το μπάσκετ; Το χρήμα τελικά είναι το παν στον αθλητισμό;
-- «Καταρχήν θα πρέπει να αγαπάει αυτό που θέλει να κάνει. Σίγουρα δεν μπορείς να βγάλεις έξω το γεγονός ότι υπάρχει και το οικονομικό ζήτημα, αφού στις εποχές που ζούμε δεν αφορά μόνο το ίδιο το παιδί, αλλά επηρεάζει και την οικονομική κατάσταση της οικογένειας. Ωστόσο, όση πίεση και να ασκηθεί στο παιδί να προχωρήσει, εάν αυτό δεν το αγαπάει, δεν θέλει να το κάνει, τότε δεν έχει νόημα. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι ότι τα παιδιά θα πρέπει να μπουν στον αθλητισμό και να τον δουν ως διέξοδο προκειμένου να αποφύγουν διάφορες άλλες καταστάσεις ή να αναπτύξουν την προσωπικότητα τους».
αλλα εχει απολυτο δικιο σε οσα λεει ο ACAB.Ο λογος που δεν αποκτηθηκε σοβαρο 3αρι ηταν για να εξελιχθει πρωτιστως ο Γιανκοβιτς,και μετα κατεπεκταση για να εχει τον ρολο του μπακ απ ο μικρος.