Βλέπω Μπασκόνια, Μιλάνο και Παναθηναικο να τα δίνουν όλα, να παίζουν εξαιρετικό μπάσκετ, να κυνηγούν τη πρόκριση περνώντας δια πυρός και σιδήρου και σκέφτομαι, πόσο άδικο θα ειναι να μείνει κάποιος εξ αυτών εκτός 8αδας, για να περάσει η δική μας η αηδία...
Προφανώς βεβαια, για να κινδυνεύουν, κάπου τα έχουν κάνει και αυτοί μαντάρα μέσα στη σεζόν, σε αυτές τις τελευταίες όμως στροφές δείχνουν χαρακτήρα και ποιότητα.
Εμείς, φλερτάρουμε πλέον με τις καλοκαιρινές διακοπες. Και ας ειναι ακόμα Μάρτιος.
Οι τελευταίες δυο αγωνιστικές ειναι ικανές να μας ρίξουν ακόμα και στη 10η θέση
Δε χρειάζεται κόπο. Αρκεί να συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο.
Αναρωτιέμαι πάντως, πως ειναι δυνατό μια ομάδα που μέχρι τη μέση της σεζόν ήταν πραγματικά καλή και κυνηγούσε τη τέταρτη θέση, να έχει πλέον αυτη τη θλιβερή εικόνα.
Δεν ειναι κάτι που μπορεί να εξηγηθεί με αγωνιστικούς όρους.
Δε μπορεί να έχουν ξεχάσει το μπάσκετ, ούτε ο Μπλάτ, ούτε οι παίχτες.
Παρακολουθούμε μια απίστευτη πνευματική κατάρρευση, μη αναστρέψιμη, η οποία, προφανώς, έχει ριζώσει κάπου βαθιά μέσα στην ομάδα.
Οι δικαιολογίες του Μπλάτ ειναι της πλάκας.
Δε χρειάζεσαι το Σπανούλη για να μη φας 30αρα απο τη Γκραν Κανάρια.
Υπήρξαν παιχνίδια μέσα στη σεζόν που τα πήρες με το Σπανούλη να έχει μικρή συμμετοχή και κακή παρουσία.
Θα χρειαστούν καλύτερα ψέματα απο εδώ και πέρα ή να μας πει την αλήθεια, εαν δεν θέλει να έχει τη μοίρα του φίλου του, του Πίνι και τον αρχίσουν στους φραπέδες.
Το παιχνιδι με τη Ζαλγκίρις ειναι κομβικό, για τη συνέχεια του Μπλατ στο πάγκο.
Απαξ και σου κάνει κηδεια ο, οχι και τοσο αγαπητός απο το κόσμο του Ολυμπιακού, Σάρας, προβλέπω τσουνάμι εξελίξεων.