αν σου πω ειχα γράψει πεντάδα γκάλης γιαννάκης χαριστέας στο τρια και μετά ντικούδη και γιαννούλη για να τιμήσω και την πιο πρόσφατη γενιά...

είχαμε 12- 4 ή 12 -3 στα κόρνερ και τα μισά ( του 2ου ημιχρόνου) τα χτύπαγε ο Τοροσίδης ( αντί να ναι στην περιοχή μπας και σκοράρει).

Ο γερό ότο έκανε πολλές ποικιλίες ανατρέπωντας κάθε λογική ( ως συνήθως) μόνο που δεν μας έκατσε να προηγηθούμε και να κάνουμε μετά το παιχνίδι μας.

Είναι τόσες πολλές οι ανορθογραφίες που έγιναν και σήμερα που μόνο το αποτέλεσμα θα μπορούσε να τις καλύψει. Στο ζήτημα " ποδοσφαιρική κριτική στον ότο" υπάρχει το μηδενιστικό " έχουμε αποτελέσματα".
Μόνο που η μπάλα που παίζουμε , προιόν ποδοσφαιρικής μετριότητας ή ανυπαρξίας σε κυριάρχα κομμάτια του παιχνιδιού ( ταχύτητα, βασικά του ποδοσφαίρου όπως ντρίπλα, τερματοφύλακας κ.α.) δεν είναι ικανή να μας φέρει σε τοπ επίπεδο.
Βέβαια , σε σχέση π.χ. με τα προηγούμενα 20 χρόνια έχουμε προοδεύσει, αλλά φανήκαμε ανίκανοι να διαχειριστούμε την επιτυχία.

Συμπέρασμα, ..ήρεμα, ας χαρούμε τη συμμετοχή , ας πάρουν και 3-4 παίκτες μεταγραφή σε σοβαρές ομάδες στο εξωτερικό μπας και βελτιωθούν και ας φροντίσουμε να τιμήσουμε τον γέρο οτο για ότι έκανε.

Γνωμη μου οτι απο αυτη την ομαδα δεν πρεπει με τιποτα να ειναι εξω οι Βερον και Ματσερανο

H Αργεντινη ξεκαθαρα στην επιθεση μπορει να κανει ωραια πραγματα..Το θεμα ειναι οτι ο Μαραντονα πρεπει να καταλαβει οτι δεν γινεται να εχει βασικο τον Βερον.Ο ανθρωπος εχει πολυ καλη τεχνικη αλλα δεν κανει πια..

Φυσικά είναι θέμα παιχτών...Μα η Ελλάδα με εξαίρεση 2-3 δεν έχει παίχτες να κάνουν κοντρόλ...Καλά για ντρίπλα δεν το συζητάμε...Εκεί άστα...Σουτ?Και εκεί 2-3 σουτάρουν καλά...Σέντρα?Και εκεί 2-3...
Δεν είναι τυχαίο που βγάζουμε μόνο καλούς αμυντικούς.Ο Έλληνας είναι για τη βρώμικη δουλειά που χρειάζεται πάθος.
Στην τεχνική θέλει δουλειά,προπόνηση και συνεχώς εξάσκηση...
Καλά να μην μιλήσω για φυσική κατάσταση και σωματότυπο...
Δεν δουλεύει ο Έλληνας...Φρου φρου και αρώματα είναι οι περισσότεροι...Αυτό είναι στην ιδιοσυγκρασία μας...

τον Φαν Παντελη Μπαστεν Καπετανο?



ενα αμυντικο διδυμο Γκουφυδων που δεν ειχαν ξαναπαιξει

περίπου έτσι είναι ...για αυτό είχα γράψει χτες "ας πάρουν 3-4 παίκτες μεταγγραφή στο εξωτερικό για να βελτιωθούν"...
αν βεβαια τα καταφέρουν και δεν τους πιάσει η νοσταλγία του φραπέ.
η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε μετά το 2004. για να ανέβουν επίπεδο οι παίκτες , να ανεβάσουν ρυθμούς οι ομάδες , να γίνουν σωστά πράγματα, υπήρχαν όλες οι προυποθέσεις . Αλλά , αντίθετα π.χ. με το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο διάλεξε το δρόμο μόνο της αρπαχτής ( κλασσική ατάκα του προηγούμενου πρωθυπουργου στην επίσκεψη των πρωταθλητών ευρώπης στο Μαξιμου το 2004 που τους είπε " να κάνετε καλά συμβόλαια τώρα να τους τα αρπάξετε") σε όλα τα επίπεδα.

Και σε παίκτες ( ο Σειταρίδης στα 29 του είναι ο πρώτος παλαίμαχος κάτω των 30 παγκοσμίως, ο Χαριστέας χειροτέρεψε στα πάντα και είναι στα 30, ενώ από τους μικρούς μόνο ο Παπασταθόπουλος έχει αλπίδες εξέλιξης επειδή έφυγε έγκαιρα, αν ο Νίνης μείνει ακόμα 2 σεζόν εδώ θα βαλτώσει οριστικά, όπως έχει βαλτώσει και ο Μήτρογλου με τις "πρωτοτυπίες" στου Ρέντη, η ομάδα δεν έχει κανονικά χαφ αφού οι μικροί δεν παίρνουν ευκαιρίες, εδώ και 10 χρόνια δεν υπάρχει αριστερό χαφ κλπ)

και σε οργάνωση , σε διοικητικό και προπονητικό επίπεδο ( μόνο και μόνο που ο γκαγκάτσης παρέμενε εως πέρυσι φτάνει, οι ποδοσφαιρικές υποδομές που ενισχύθηκαν εξαντλούνται στα προπονητικά του Πανιωνίου στο Κορωπί και του Ατρομήτου ( άντε και σε αυτά που ετοιμάζουν ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ) , τα λεφτά που παίρνει ο Ρεχάγκελ (για να μην οργανώνει το ελληνικό ποδόσφαιρο αφού ούτε το παρακολουθεί ούτε έχει κάνει την παραμικρή εισήγηση, ούτε ποτέ έχει συναντηθεί με τους προπονητές της Α κατηγορίας, ούτε καν συνενοείται με τους προπονητές των Ελπίδων και των Νέων , παρά μόνο για να πάρει ή να στείλει κομμένους παίκτες εκεί) και ο Τοπαλίδης ...πείτε μου που αλλού θα τα έβρισκαν πλην Εμιράτων, τα τεράστια ποσά από χορηγίες είτε στην Εθνική είτε στις ΠΑΕ ξοδεύονται στους μανατζαραίους ( γιατί ούτε παικταράδες από το εξωτερικό ήρθαν εκτός 3-4 εξαιρέσεων και μεγάλα , δυσαλάλογα τις αξίας τους συμβόλαια έγιναν στους Ελληνες ) , το θέμα της βίας είναι...κάθε πέρυσι και καλύτερα , και άλλα και άλλα.

τι μένει ? να λέμε ένα μπράβο μόνο που τα καταφέρνουν και βρίσκονται σε μεγάλες διοργάνωσεις και ας είναι και τσουρουκάδες. Και να συνετίζονται και να προσπαθούν όλοι τους ( παράγοντες, προπονητές, παίκτες) να δουλεύουν συνεχώς για να γίνονται καλύτεροι. όταν ο Νικοπολίδης στα 40 και ο Λυμπερόπουλος στα 35, όπως καιο Τζόλε στα 37~38 που σταμάτησε, θεωρούνται καλές λύσεις τότε πολλά πάνε στραβά...

Θέλω να πω για την ελλαδάρα χτες.το καμάρι του παγκόσμιου αθλητισμού...

τζόρβας: με το που τον είδα με την φωσφοριζέ εμφάνιση κατάλαβα πως κάτι σχεδίαζε.τροχονόμος κανονικός.μένει να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του και να εξελιχθεί σε κυνηγό πεταλούδων.ας ρωτήσει τον μητσάρα τον ελευθερόπουλο για γρήγορη ανέλιξη...

τζ(ι)ολης: ίσως ο κορυφαίος κόφτης όλων των εποχών όταν ο αντίπαλος πέσει πάνω του.βέβαια το να τρέξει να κόψει είναι κάτι που δεν έχει κατακτήσει μέχρι στιγμής.και πως να το καταφέρει με το αμόνι που έχει καταπιεί απο μικρός...

κστσουράνης: προπονητής μέσα στο γήπεδο.δίνει εντολές σε όλους και παίρνει καλές θέσεις έτσι ώστε να μην χρειαστεί να έρθει η μπαλα πάνω του.
αν τώρα γίνει το μοιραίο και πάρει τη μπάλα,θα τη χάσει σε κλάσματα δευτερολέπτου και μετά αρχίζει να τα χώνει στους άλλους.τότε θυμίζει έντονα θόδωρα παπαλουκά.αν είχαμε και αγκαλίτσες με κορεάτες στο τέλος τότε μιλάμε για alter ego

καπετάνος: θα ήθελα να δω τις φάτσες του καούνου, καραμαλίκη, μπάρκογλου και του αμαέκι ότιτζι μόλις είδαν πως αυτος ο τύπος κατάφερε και είχε συμμετοχή στο μουντιάλ.

Καταλαβε κανεις τι θεση επαιζε ο χαριστεας΄΄

Εδω δεν καταλαβαμε τι αθλημα επαιζε, θα καταλαβουμε τη θεση? Λογικα πασαδορος επαιζε, αλλα σε πολλες φασεις δεν ανεβαινε αρκετα στο φιλε και με μπερδεψε λιγο.
Περα απ την πλακα ομως, ειμαστε μια ομαδα με περιορισμενες δυνατοτητες που ομως κι αυτες φτανουν για να σταθουμε αξιοπρεπως. Αρκει να μην τις εξαφανιζουμε μονοι μας οπως καναμε χτες. Το οτι καποιοι παιχτες μπορουσαν να βοηθησουν παραπανω ειναι δεδομενο. Το ειπατε ολοι απο χτες. Τουλαχιστον ας γινει στα αλλα 2 ματς μηπως καταφερουμε να βαλουμε κανενα γκολ και κανουμε καμια αξιοπρεπη εμφανιση.

Παντως η φετινη Γερμανια δεν εχει κιλα σαν ομαδα κ δεν της δεινω τυχη να προχωρησει ιδιαιτερα.Στην αμυνα ειδικα ειναι τραγικη ενω ακομα δεν εχει προπονητη...

Οι Γερμανοί έβαλαν τα γυαλιά στις υποτίθεται πιο τεχνικές/ποιοτικές ομάδες σήμερα. Πολύ θα ήθελαν η Αργεντινή, η Αγγλία και η Σερβία να έχουν τις εναλλαγές και τους αυτοματισμούς των "ξυλοκόπων" Γερμανων.

Τελικά ο τραυματισμός του Μπάλακα αποδείχτηκε ευτυχής συγκυρία. Χωρίς αυτόν η ομάδα είναι πιο γρήγορη και πιο φρέσκια. Επιπλέον έχει μεγαλύτερη ποικιλία στο παιχνίδι καθώς δεν περνάει υποχρεωτικά σε κάθε επίθεση η μπάλα από τα πόδια του.
Αν η Γερμανία είχε ένα φορ της προκοπής αντί των αστείων Κλόζε, Γκόμεζ, θα την έβαζα στα φαβορί.

Πιο αστεια και απο τα φορ της ειναι η αμυνα της.Σε δυσκολο ματς θα φανει πιστευω,ταβανι για μενα οι ''8'' για τη Γερμανια.

Θα συμφωνούσα αν οι ανταγωνίστριες ομάδες έδειχναν ένα υποφερτό πρόσωπο. Όμως ούτε η Αργεντίνη (με την οποία πιθανότατα θε βρεθεί στους 8), ούτε η Αγγλία με έπεισαν ότι είναι ανώτερες της Γερμανίας.
Αν συνεχίσουν με ανάλογες εμφανίσεις, νωθρές και ανοργάνωτες, τότε ακόμη και ο Μερτεζάκερ με τον Φρίντριχ θα αποδειχτούν ανυπέρβλητα εμπόδια.

πηγη : sport24.gr

Η διακοπή των φυσικών νόμων, για να συμβεί κάτι έξω και πέρα από αυτούς, είναι τα θαύματα. Συνεπώς κανείς δεν μπορεί να επενδύει σε μια τέτοια διαδικασία και ακόμα περισσότερο, δε νοείται να υπολογίζει στην επανάληψή της. Επιπλέον είναι ύβρις και αχαριστία για κάποιον που έγινε κοινωνός θαύματος, να επιστρέφει στην προηγούμενη κατάσταση από δική του ευθύνη, απαιτώντας ταυτόχρονα ένα νέο, ακόμα μεγαλύτερο.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο (όχι το ελληνικό πρωτάθλημα) ξόδεψε εύκολα και φτηνά το θαύμα του 2004, ασελγώντας έξι χρόνια πάνω στη μοναδικότητά του, χωρίς κανείς να θυμάται και να υπολογίζει τι υπήρχε πριν και τι ακολούθησε μετά.

Την Άνοιξη του 2004 ο Ρεχάγκελ επέλεξε την αποστολή για το Euro της Πορτογαλίας, αφήνοντας πίσω πάνω από μια ντουζίνα παίκτες που, είτε λόγω τραυματισμών, είτε λόγω επιλογής του προπονητή, δεν μετείχαν στη διοργάνωση, αλλά είχαν το δικαίωμα με βάση την αξία και την παρουσία τους στα γήπεδα, να σκέφτονται πως θα μπορούσαν να είναι εκεί. Ιδού μερικά ονόματα που ανακαλούνται στη μνήμη πρόχειρα και αβίαστα: Κυργιάκος, Ανατολάκης, Άντζας, Πατσατζόγλου, Κωνσταντινίδης, Ζήκος, Στολτίδης, Λυμπερόπουλος, Αναστασίου, Σαλπιγγίδης, Γεωργάτος, Μαυρογενίδης κλπ.

Τούτη τη φορά ο Γερμανός δεν είχε καν 23 ενεργούς παίκτες. Ο ενεργός ποδοσφαιριστής Πρίττας που με μισό καλό πρωτάθλημα έφτασε μέχρι το Μουντιάλ (καθόλου άδικα), το 2004 δεν υπήρχε ούτε στην τελευταία γωνιά του χάρτη των προεπιλογών. Η ομάδα του ‘04 ήταν καλή, ποιοτική, με ποικιλία εναλλακτικών λύσεων, όπως ο Τσιάρτας, ο Νικολαϊδης, ο Παπαδόπουλος, ο Γεωργιάδης, ο Βρύζας. Δεν ήταν η θεωρητικά καλύτερη του τουρνουά. Από ένα σημείο και μετά όμως έδειξε πως ήταν ικανή να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητές της. Και το έκανε, έστω ως θαύμα.

Στη Νότιο Αφρική δεν υπάρχει ούτε η ποιότητα, ούτε οι λύσεις της Πορτογαλίας. Ακόμα και εκείνοι που απέμειναν από το 04, δεν έχουν τη φρεσκάδα, τις δυνάμεις ή και τις φιλοδοξίες που είχαν τότε. Για ποιό λόγο φταίει τόσο τώρα (ειδικά τώρα) ο Ρεχάγκελ; Τα ίδια ακριβώς έκανε και στην Πορτογαλία. Με το ίδιο στιλ έπαιζε και ας είχε καλύτερο υλικό, τις εμμονές του τις είχε, τις παράδοξες επιλογές ενδεκάδας τις έκανε όπως και κάτι ασύλληπτες εμπνεύσεις στις αλλαγές. Αυτα κάνει και τώρα. Διότι
όντως είναι δύσκολο ή και αδύνατον “να μάθει νέα κόπλα το γέρικο σκυλί”.

Ούτε στα θετικά του άλλαξε, για όσα δηλαδή επί χρόνια αποθεώνονταν. Όσο καλός ή κακός ήταν τότε, είναι και τώρα. Τι αξιοποίησε όμως το ελληνικό ποδόσφαιρο από την επιτυχία του 2004; Απολύτως τίποτα. Απέτυχε να πείσει τον Έλληνα γονιό να εμπιστευτεί το ταλαντούχο παιδί του στις Συλλογικές ή ιδιωτικές Ακαδημίες, που επιβεβαίωσαν την έλλειψη εμπιστοσύνης με απουσία ταυτότητας, οργάνωσης και εξέλιξης, αναδεικνύοντας μόλις δύο παίκτες σε έξι χρόνια. Τον Νίνη που από ανάγκη τον προώθησε ο Μουνιόθ και ως ένα βαθμό τον Μήτρογλου, που τα βασικά τα έμαθε στη Γερμανία.

Οι ελληνικές ομάδες έκαναν μετά το 2004 “κοιλιά” στις ευρωπαϊκές τους εμφανίσεις, ενώ προοδευτικά έφτασαν να εμπιστεύονται ξένους (κοινοτικούς και μη) σε ποσοστό 60, 70 ή και 80% του δυναμικού τους. Ταυτόχρονα ανακαλύφθηικε η πατέντα “ξενητεμένος διεθνής”, για παίκτες που συντηρούνται, εσχάτως, ποδοσφαιρικά, σε β διαλογής ομάδες του εξωτερικού ή και του εσωτερικού για να επανδρώνουν την Εθνική. Γιατί λοπόν φορτώσαμε αυτή την Εθνική με προσδοκίες και προστακτικές τύπου: νικήστε, σκίστε, θυμηθείτε το 2004 και άλλα τέτοια επηρμένα.

Πριν έξι χρόνια το ποδόσφαιρο χάρισε στην Ελλάδα το πετράδι του στέμματος της παραδοξότητάς του. Η ιστορία έκλεισε τα μάτια και επέτρεψε να συμβεί ένα θαύμα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν ανταπέδωσε ούτε με ένα ευχαριστώ, με τη μορφή της ελάχιστης αξιοποίησης εκείνων των δώρων. Απλα τα γλέντησε χαβαλεδιάρικα μέχρις ευτελισμού τους, χωρίς να υπολογίζει πως η ιστορία, το ποδόσφαιρο και τα θαύματα, όταν υπάρχει λόγος, εκδικούνται.

Στέφανος Κούμπης

οι Αγγλοι δειχνουν ικανοι να πανε ψηλα και αν ειχαν και τον Φερντιναντ θα τους εβαζα αναμεσα στα 2-3 φαβορι.

Και πλέον πάνε για το επικίνδυνο δίδυμο Τέρι Κάραχερ,

Γιατί επικίνδυνο;
Νομίζω πως είναι καλύτερο από αυτό με τον Κινγκ.