Δάφνη-Κουκάκι 76-69 στην αυλαία...
Ήττα στο τέλος που μας αφήνει στην 6η θέση(ισοβαθμία στην 5η με Αγ. Αναργύρους) με ρεκόρ 18-12.(ίδια θέση και περσι αλλά με ρεκόρ 15-15),τελειώνοντας έτσι μια σπουδαία χρονιά,τηρουμένων των αναλογιών.
Τι να πω για την ομάδα της καρδίας μου,για αυτή την παρέα...
Τα παιδιά έκαναν υπέρβαση...
Άφησαν στην άκρη,ακόμα και την υγεία τους για να τα δώσουν όλα για την ομάδα,για την παρέα,για την νίκη...
Αυτό δηλαδή που κάνουν πάντα,5-6 χρόνια που τους ακολουθώ...
Πάθος και ψυχή...
Ο τρομερός 1ος γύρος(12-3) μας έκανε να ονειρευόμαστε,αλλά
οι τραυματισμοί φέτος δεν μας άφησαν σε χλωρό κλαρί,λυγίσαμε και από ένα σημείο και μετά είχαμε μάθει να ζούμε με αυτό...
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα,ο μοναδικός μας παίχτης πάνω από τα 2 μέτρα,τραυματίστηκε στην 5η αγωνιστική και επανήλθε στην 25η,
ενώ η κολώνα της ομάδας,έπαιζε φέτος σχεδόν πάντα με πρόβλημα(φτέρνα,σπασμένη μύτη και ρίξη χιαστού 6 αγώνες πριν το τέλος.).
Ευχαριστώ για το ταξίδι...
πολλά συναισθήματα,καλά και άσχημα...
αλλά αυτό που μένει είναι περηφάνια και συγκίνηση...
Η παρέα συνεχίζει...
ξεκούραση(συναρμολόγηση
![rolleyes.gif](../style_emoticons/default/rolleyes.gif)
) και πάμε για άλλο ένα ταξίδι
υγ1...κάποια παιδιά που ήταν φέτος μαζί μας δεν συνεχίζουν του χρόνου...
η Κουκακάρα θα περιμένει για να ανταμώσετε πάλι
υγ2...κουράγιο ΜοσχοΛίνας...κουράγιο και υπομονή φέτος
υγ3...κόουτς και εσύ προσπάθησε να την παλέψεις,σε περιμένουμε
υγ4...να καταργηθεί ο στρατός
ΥΓΕΙΑ