Εχετε πολυ πλακα μερικοι....."Μη μιλας!...κανεις κακο στην ομαδα!"....."Κραξτε μεν, με μπασκετικα επιχειρηματα δε".....
...μαλιστα...μηπως να κανουμε και καμια τεχνικη αναλυση των 40 λεπτων, ετσι, για διαπιστευτηρια, πριν πουμε οτιδηποτε?
...ξερω 'γω...ρωταω...γιατι φαινεται οτι πιο πολυ εκτιματε τους κλασσικους προπονητες εξεδρας, αυτους τους αδικημενους εννοω, που εμαθαν το pick n roll και μπορουν πλεον να εκφερουν τεχνικη αποψη επι ενος αγωνα...
Σιγα μην καθησω να γραψω πως επρεπε να παιζει ο Ολυμπιακος κι ο καθε Ολυμπιακος, και ειδικα μεσα απο ενα πληκτρολογιο.....Φυσικα και οι παρατηρησεις μου θα ειναι γενικες, χωρις να στεκομαι σε καθε λαθος που συμβαινει σε καθε λεπτο του αγωνα, απο πλευρας διαχειρισης υλικου.
Λετε επισης μερικοι, οτι δε φταιει ο προπονητης, αλλα οι παικτες...σωστο...εν μερει ομως...διοτι για να φτασεις στο συμπερασμα οτι σου φταιει ο Παουελ, ο Σερμαντινι, ο χ-ψ-ω, ακομη ακομη κι ο Αντιτς (που δεν τον παω μια!) ακομη κι αυτο...ευθυνη του προπνητη ειναι. Αυτος και μονο αυτος (coach) επιτρεπει σε καποιον-οποιον παικτη να μην βοηθα την ομαδα οσο οφειλει και κατα συνεπεια να τον εκθετει (τον προπονητη) οντας υπευθυνος για τον οποιο χρονο συμμετοχης του.
Η εικονα που εχει μια ομαδα, δυναται να αλλαξει -αρδην- εντος 1 λεπτου, με το αντιστοιχο δικαιωμα του προπονητη για Αλλαγες, οποτε το κρινει αυτος αναγκαιο.
Ο Αντιτς, πχ, ενα 4αρι (...ο θεος να το κανει...) ειναι παγκοσμιο φαινομενο για τη θεση που παιζει, καθως η τελευταια του φορα που σκοραρε μεσα στη ρακετα...πρεπει να ηταν απο εποχης ΑΕΚ. Αντιθετως, εχει βαλθει να στραβωσει τα στεφανια με τα -συνηθη- τουβλα του. Αυτο...αν το αναλυσεις και το πας μεχρι τελους...δεν μπορεις να το αποδωσεις ευθεως στον Σκοπιανο, αλλα στον προπονητη του, που αφ ενος το επιτρεπει (μην πω του το ζηταει κιολας) κι αφ ετερου παλι στον προπονητη
αφου ενω διαπιστωνει συνεχως οτι ολο αυτο κανει κακο στην ομαδα, αυτος εμμονικα τον επιβραβευει με ισο και μερικες φορες περισσοτερο χρονο συμμετοχης στην ομαδα. Αν του Αντιτς, του ζητησεις να εισερχεται πιο συχνα στην αντιπαλη ρακετα, να φθειρει και κανενα παικτη με καποιο φαουλ, να βαλει και κα'να (σχετικα) σιγουρακι διποντο απο κατω, ειμαι βεβαιος οτι θα το διεκπεραιωσει. Επαγγελματιας ειναι. Αν παλι δεν μπορει, μπορεις να του ζητησεις ευγενικα να βρει αλλη ομαδα. Ληξις. Τι δεν καταλαβαινετε?
Προφανως τα ιδια ισχυουν και με τις υπολοιπες θεσεις. Δεν μπορει να εχουμε στην πενταδα τον Καραγκουνη του Μπασκετ (Σπανουλης) να φωναζει διαρκως στους αλλους....."μπαλλα! μπαλλα! εδω! σε εμενα!".....κι εσυ απ εξω βλεποντας ολο αυτο να στεκεσαι απαθης (στην καλυτερη) και μερικες φορες να χειροκροτεις μηχανικα μετα απο επαναλαμβανομενα τριποντα τουβλα, επειδη ετσι σου ειπαν οτι γινεται (χειροκροτουμε την προσπαθεια, οχι το αποτελεσμα).
Ολα τα πραγματα εχουνε ενα οριο. Αυτο το τελευταιο δε, το θετει ο προπονητης. Ποσες φορες πρεπει να δουμε δηλαδη (και οι αντιπαλες ομαδες κυριως) να παιρνει την μπαλλα ο Σπανουλης σε επιθεσεις τελευταιων δευτερολεπτων, να ταλαιπωρει την μπαλλα, να σηκωνεται για σουτ υπο πιεση, και ολοι εμεις απ εξω να ευχομαστε! να μπει το σουτ.
Δεν ειναι αυτο το μπασκετ, κυριοι. Γιατι με τετοιες συμπεριφορες, δημιουργουνται και οι αντιστοιχες καταστασεις, την μια να τον βαφτιζουμε....."παικταρα! το πηρες μονος σου"... και στην στραβη να λεμε....."ρε τον μλκ! ποσα τριποντα πρεπει να χασει για να σταματησει να σουταρει".....
Καλος προπονητης, δεν ειναι ο "ακαμπτος", αυτος που προσπαθει να επιβαλλει συγκεκριμενο τροπο παιχνιδιου σε συγκεκριμενους παικτες, επειδη καποτε, αυτο "επιασε".
Καλος προπονητης ειναι αυτος που ειναι ανοικτομυαλος και οταν παει σε μια ομαδα, βλεποντας το ροστερ παικτων, Αναλογως, αποφασιζει τον καλυτερο δυνατο τροπο παιχνιδιου, που να ταιριαζει στην ομαδα, ωστε αυτη να αποδιδει, κι ετσι ο κοουτς να μπορει να καυχιεται οτι "παιρνει το 100% απο τους παικτες του".
Για αυτον τον λογο, ενας μαεστρος των γηπεδων, των πλατω (που ελεγα πριν), και γενικα ενας "διαχειριστης υλικου και καταστασεων", θεωρειται επιτυχημενος οταν καταφερνει να εκμαιευσει τον καλυτερο ευαυτο των οποιων συνεργατων του. Τωρα, τα συστηματα, ο τροπος, η μεθοδος που θα επιλεγεί, ειναι καθαρα στη διακριτικη ευχερεια του μαεστρου. Το κοινο απλως παρακολουθει το αποτελεσμα ολης αυτης της συνθεσης και ειτε μαγευεται, ειτε παρακαλαει πότε θα τελειωσει το μαρτυριο...