QUOTE(SG3ptshooter @ Jul 31 2010, 12:15 )

Eπίσης κάνω με απόλυτη σοβαρότητα την πρόταση στο νέο
Λιθουανό κόουτς να πάρει τη μισή u18 στο μουντομπάσκετ να πάρει εμπειρίες και να αφήσει τύπους σαν το Ντελινινκάιτις, το
Γκούστας, τον Εϊτουταβίτσιους, το Λουκάουσκις κλπ. στην ησυχία τους..

Και ποιον θα κοροϊδεύει μετά ο Χατζηγεωργίου;

QUOTE(saleasss @ Jul 31 2010, 02:03 )

Ημαρτον πιά βρε παιδιά με αυτήν την Ισπανία... Οχι δα και πελάτες.. Απο το 87 μέχρι το 98 το σκορ ηταν 4-1 υπέρ μας.
Στα υπόλοιπα:
Το 2006 χάσαμε μείναμε από βενζίνη γιατί τα δώσαμε όλα με τις ΗΠΑ του λεμπρόν, καρμέλο και των υπολοίπων, από παντελή έλλειψη κινήτρου και υπερβολική αυτοπεπίθεση - παίξαμε χάλια και αυτοί ήταν ξεκούραστοι και ψηχωμένοι όπου και μας έριξαν και το ξύλο της (λευκής πολικής) αρκούδας
Το 2007 ήταν δικό μας παιχνίδι, ήταν σαν να νικήσαμε με 15 πόντους, μην το μετράτε, ακόμα και οι πέτρες γέλαγαν..
Το 2008 οκ, χάσαμε άνετα, παίξαμε ένα απο τα χειρότερα παιχνίδια μας και οι ισπανοι ένα απο τα καλύτερα τους.
Το 2009 με 2-3 παίκτες και τον Σπανούλη πτώμα παλεύαμε το ματς όσο μπορούσαμε αν και πιστεύω ότι ο Καζλ έκανε πολύ κακό κουτσάρισμα σε εκείνο το παιχνίδι όπου μπορούσαμε να πέσουμε ποιο ηρωικά.
Με λίγα λογια ότι αυτή η ομάδα σίγουρα έχει πάρα πολύ καλούς παίκτες αλλα δεν είναι δα και η Γιουγκοσλαβία των προυγούμενων δεκαετιών για να κάνουμε πιπί μας πάνω μας, μην λέμε και ότι θέλουμε...
Την σημερινή Ισπανία, με την βασική προυπόθεση την 50/50 διατησία (σχεδόν ακατόρθωτο αυτο τα τελευταία χρόνια) και ένα έξυπνο, ακομπλεξάριστο και σκληρό παιχνίδι από εμάς πιστεύω οτι την νικάμε, ακόμα και με τον Παού, χωρίς να υποστοιρίζω φυσικά ότι είμαστε καλύτερη ομάδα από αυτούς αυτήν την εποχή.
Σχετικά με τους Ισπανούς, ασχέτως αν τους χωνεύουμε ή όχι, οφείλουμε να μην είμαστε τυφλοί και να βλέπουμε την πραγματικότητα, η οποία λέει πως οι Ισπανοί αυτή τη στιγμή είναι δύο σκάλες παραπάνω από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή εθνική ομάδα. Τόσο σε ατομικό ταλέντο, όσο και σε σύνολο.
Όσο για τα παιχνίδια που αναφέρεις:
Το 2006 χάσαμε γιατί μετά από την νίκη επί των ΗΠΑ στήθηκε ένα πανηγύρι και κάθε μισή ώρα οι παίκτες και ο προπονητής έβγαιναν για δηλώσεις στα ελληνικά δελτία ειδήσεων. Αντίθετα οι Ισπανοί συσπειρώθηκαν περισσότερο μετά τον τραυματισμό του Γκασόλ, συγκεντρώθηκαν στο παιχνίδι και το αποτέλεσμα ήταν το γνωστό. Και δεν μας έπαιξαν καθόλου ξύλο. Ζώνη 40 λεπτά έπαιξαν και εμείς σπάσαμε τα καλάθια.
Το 2008 και 2009, τα παιχνίδια δεν αντέχουν σε κριτική. Παραδοθήκαμε σχεδόν από το πρώτο ημίχρονο, ειδικά πέρυσι, όπου είχαμε και σημαντικές απουσίες.
Σχετικά με τον ημιτελικό του 2007, θα συμφωνήσω ότι δικαιούμαστε να έχουμε παράπονα για τη διαιτησία και ότι χτυπήσαμε τους Ισπανούς στα ίσια μέσα στο σπίτι τους. Βέβαια στο ίδιο Ευρωμπάσκετ παίξαμε και άλλο ματς αντίπαλοι, για τη 2η φάση των ομίλων και χάσαμε ξανά με "κάτω τα χέρια".
Επειδή όμως ανέφερες και το διάστημα 1987-1998, θα σου πω ότι την περίοδο αυτή παίξαμε δύο φορές επί ελληνικού εδάφους με τους Ισπανούς, στο Ευρωμπάσκετ του 1995 και στο Παγκόσμιο του 1998. Ειδικά το ματς του 1995 θύμιζε ρωμαϊκή αρένα με Χριστιανούς και λιοντάρια. Και οι Χριστιανοί δεν ήμασταν εμείς...
Η άποψη μου είναι, αν και θα πρέπει πρώτα να δούμε τις ομάδες αγωνιζόμενες έστω και σε κάποια φιλικά, πως με βάση τα τωρινά ρόστερ σε μια αναμέτρηση Ισπανίας-Ελλάδας, οι πιθανότητες είναι 80-20 υπέρ των Ισπανών.