Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος
Διαβάζω διάφορα αυτές τις ημέρες για την ΑΕΚ και τον κατήφορο που έχει πάρει. Η βαριά ήττα στο Καραϊσκάκη προσφέρεται για ποδοσφαιρικούς επικήδειους που σκοπό έχουν προφανώς να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο και όποιον άλλον ενδιαφέρεται. Καλά κάνει η εγχώρια αθλητικογραφία και ρίχνει αλάτι στις πληγές της ΑΕΚ -ο πόνος αφυπνίζει. Μόνο που γυρνάμε γύρω γύρω το πράγμα και δεν λέμε την απλή αλήθεια. Οτι δηλαδή η κατηφόρα της ΑΕΚ ξεκίνησε όταν έφυγε ο Ντέμης Νικολαΐδης. Επί των ημερών του μπορεί να είχαν γίνει και λάθη, αλλά ποτέ δεν είχε φτάσει η ομάδα στο σημείο που βρέθηκε φέτος.
Μπορούμε να γράψουμε χιλιάδες λέξεις για τους αμέτοχους μετόχους, τα λάθη του Σταύρου Αδαμίδη, τις κακές επιλογές των προπονητών, το δίκαιο παράπονο των οπαδών της ΑΕΚ: θα είναι όλα σωστά. Αλλά προέχει να θυμίσουμε τι έχει πρώτα απ' όλα ανάγκη μια ομάδα. Νομίζω, χρειάζεται μια διοικητική ηγεσία που να εκπονεί ένα πλάνο, να το σέβεται και να δίνει την ελπίδα στον οπαδό ότι κάτι καλό θα προκύψει. Επίσης μια διοίκηση χρειάζεται να έχει τρόπους -να σέβεται δηλαδή το ποδόσφαιρο και τις αξίες του. Αυτά τα είχε ο Ντέμης Νικολαΐδης. Και ο λόγος που η ΑΕΚ σήμερα ταλαιπωρείται και κατρακυλάει είναι το άδειασμα του Νικολαΐδη από πολλούς που έπρεπε να νιώθουν περήφανοι γιατί υπάρχει δίπλα τους. Απλά πράγματα.
Παππάς
Τυπικά ο Νικολαΐδης έφυγε από την ΑΕΚ τον Νοέμβριο του 2008 μετά το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης, όταν μερίδα των οπαδών αποδοκίμασε ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ που πανηγύριζαν το γκολ μιας δύσκολης όσο και δίκαιας νίκης. Την πρόθεσή του να αποχωρήσει τη γνωρίζαμε ήδη από το καλοκαίρι, όταν και διέρρευσε το mail που είχε στείλει τον Μάιο του 2008 στους μετόχους, ενημερώνοντάς τους για την απόφασή του να μη συνεχίσει μετά το τέλος της σεζόν. Ούτε όμως ο Μάιος του 2008 ήταν η στιγμή της φυγής του -η απόφασή του είχε παρθεί αρκετούς μήνες πιο νωρίς και είχε να κάνει αφενός με τον πόλεμο που δεχόταν από ανθρώπους που δεν θα 'πρεπε να τον πιάνουν στο στόμα τους και αφετέρου με την αίσθηση ότι ένα σημαντικό κομμάτι της εξέδρας τον εγκατέλειπε. Ο καιρός περνάει και ξεχνάμε, αλλά τα πανό του στυλ: «Πώς την κατάντησες την ΑΕΚ, βρε κοντέ», τα πρωτοσέλιδα «ένοχος ή βλάκας», τα επεισόδια στο «Ιεράπετρα» κόντρα στη θέλησή του και παρά τις νουθεσίες του, τα θυμάμαι σαν χθες. Οπως θυμάμαι και τις ειρωνείες για τις δηλώσεις του, τη φασαρία για τα λάθη του, και την αφ' υψηλού κριτική που γινόταν για τις επιλογές του στον Πέτρο Παππά (κυρίως), τον οποίο στο τέλος έπεισαν ότι το πρόβλημα της ΑΕΚ ήταν ο Ντέμης.
Πίστευε
Υπήρχε πολύς κόσμος που ήταν απογοητευμένος από τα αποτελέσματα της ΑΕΚ τον καιρό του Νικολαΐδη. Υπήρχε κόσμος που δήλωνε τη δυσφορία του για το γεγονός ότι η ΑΕΚ είχε χρόνια να πάρει πρωτάθλημα, που ονειρεύονταν την επιστροφή του Μπάγεβιτς ως λύση κάθε προβλήματος, που ειρωνευόταν τις φράσεις του Ντέμη (όπως την «εφήμερη χαρά» π.χ.) γιατί τον ενοχλούσαν, που πίστευε πως η παρουσία του Νικολαΐδη φρενάρει τον Μελισσανίδη από το να επιστρέψει και την ΑΕΚ από το να χτίσει γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Υπήρχε κόσμος, που δυστυχώς για την ΑΕΚ, δεν έβλεπε πόσο εύκολα η ομάδα μπορούσε να κατρακυλήσει στην ανυποληψία χωρίς τον Ντέμη.
Ιδεοληψία
Η ΑΕΚ πληρώνει σήμερα την ιδεοληψία κάποιων που ονειρεύονταν πράγματα, χωρίς να υπολογίζουν τον κίνδυνο να γίνουν όλα όπως ήταν ακριβώς πριν από το 2004. Σε αυτή τη μεγάλη κατηγορία των ιδεοληπτικών συναντάμε μετόχους, πρώην φίλους του Νικολαΐδη που ζήλευαν τη θέση του, οπαδούς και φυσικά και δημοσιογράφους, που μιλώντας για το καλό της ΑΕΚ την παρέσυραν στον γκρεμό. Η ΑΕΚ βρίσκεται σήμερα σε αυτό το σημείο πληρώνοντας την αφελή μεγαλομανία όσων έδιωξαν τον Νικολαΐδη. Και που πριν τον διώξουν, φρόντισαν να δηλητηριάσουν την εξέδρα ευτελίζοντας τις ιδέες του.
Κανόνα
Δεν είναι τυχαίο ότι η «εξάρα» από τον Ολυμπιακό ήρθε σε μια χρονιά που πάλι επιχειρήθηκε το σπίλωμα του Νικολαΐδη μέσω διαχειριστικών ελέγχων και σικέ συνεντεύξεων. Οσοι προσπάθησαν να διαλύσουν την υστεροφημία του δεν καταλάβαιναν (
ότι λοιδορώντας το έργο του έβαζαν τις βάσεις για πράγματα χειρότερα. Ο Νικολαΐδης ήθελε ένα γήπεδο γεμάτο και ανθρώπινο: μετά τη φυγή του η ΑΕΚ βρέθηκε με ένα γήπεδο σχεδόν άδειο, στο οποίο τα «ντου» των οπαδών είναι κανόνας. Ο Νικολαΐδης ήθελε να γνωρίζει από πριν τι χρήματα θα βάλουν οι μέτοχοι: τον έδιωξαν ώστε οι μέτοχοι να μη βάζουν ούτε αυτά που χρειάζονται για το πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα! Ο Νικολαΐδης ήθελε μια εταιρεία με καλό σκάουτινγκ: η φυγή του έχει ως αποτέλεσμα τις μεταγραφές να τις κάνουν προπονητές -η ΑΕΚ τα δύο τελευταία χρόνια δεν έχει αποκτήσει ούτε δυο παίκτες της προκοπής. Ο Νικολαΐδης έφυγε με τη ρετσινιά του λαμόγιου που καταξόδεψε τον σύλλογο -κι από τότε η ΑΕΚ δεν ενημερώνει για τους ισολογισμούς της και μεγάλωσε και τα χρέη της! Ο Νικολαΐδης έφυγε γιατί δεν κέρδιζε τίτλους και η ΑΕΚ κατέληξε να τρώει «εξάρες». Οταν απαξιώνεις το καλό, αυτό που θα αναδειχτεί είναι το άθλιο. Είναι κανόνας.
Απαξίωση
Η απαξίωση του έργου του Νικολαΐδη οδήγησε την ΑΕΚ στο σημερινό της κατάντημα. Αν το έργο του γινόνταν η βάση για κάτι καλύτερο, ίσως σήμερα όλα να 'ταν αλλιώς. Αλλά ο Νικολαΐδης έπρεπε να φύγει και η παρένθεση της διοίκησής του να σπιλωθεί: ομολογώ ότι όσοι το προσπάθησαν τα κατάφεραν καλά. Η ΑΕΚ σήμερα κολυμπάει στη λάσπη…
Φτάνει πιά
Μου γράφει ο φίλος Γιάννης Ηλιόπουλος, οπαδός του ΠΑΟΚ, με αφορμή το «ντου» των οπαδών του στο ματς με την ΑΕΚ:
«Ο "Καπετάνιος" πριν από δέκα χρονιά, όταν άρχισαν να γεμίζουν τα ταμεία του ΠΑΟ με τα λεφτά της Ευρώπης, κατάλαβε ότι με τον χουλιγκανισμό δεν πας πουθενά. Ο Ντέμης το κατάλαβε πέντε χρονιά μετά, αλλά πάντως πέντε χρονιά πριν από μας. Εμείς το καταλάβαμε στις 16/3/2011. Εστω. Αυτοί τουλάχιστον, και οι δυο, πάλεψαν εναντίον του χουλιγκανισμού και βέβαια έχασαν. Αλλά το πάλεψαν. Δεν είναι ηλιθιότητα το "ντου", αλλά ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΔΡΑΝΕΙΑ της διοίκησης Ζαγοράκη. Χρονιά ακούγεται το ηλίθιο σύνθημα "με βία και τρομοκρατία...". Στο φινάλε, αν πιστεύεις σε αυτό, τότε γιατί διαμαρτύρεσαι για τη βία και τρομοκρατία του ΟΣΦΠ στο Καραϊσκάκη του Τσιρώνη; Στη ζούγκλα δεν βασιλεύει ο νομός του ισχυρού; Ο ΠΑΟΚ έχει πληρώσει ακριβά τον χουλιγκανισμό. Στη Λάμια πέρυσι γίνανε τα ίδια από τους ίδιους και ο ΠΑΟΚ έχασε τα λεφτά τού ΟΠΑΠ για τα έργα της Τούμπας. Στον Βόλο έγιναν τα ίδια από τους ίδιους και έχασε 500.000 από τον αγώνα με τον ΟΣΦΠ στο Κύπελλο. Θα συνέβαινε κάτι και στην Τούμπα, όπως και έγινε. Ηταν θέμα χρόνου.
Δεν διδαχτήκαμε τίποτα από το ΠΑΟΚ - PSG. Για να δώσουμε μια δικαιολογία στο Ζαγοράκη, ας πούμε ότι δεν έχει τους κατάλληλους ανθρώπους γύρω του και ότι είχε τεράστια θέματα να λύσει. Είναι και ουτοπία να ζητάμε λύση από έναν ποδοσφαιράνθρωπο. Δεν είναι ούτε ψυχολόγος ούτε γητευτής των μαζών. Αλλά κάτι πρέπει να κάνει: έχουμε καταντήσει έξι μήνες τώρα να μη βλέπουμε στο γήπεδο πανό, αλλά μόνο μηνύματα συμπαράστασης σε ορισμένους ποινικούς. Εχουν ιδιωτικοποιηθεί τα τσιμέντα της Τούμπας. Και να θέλεις να κρεμάσεις ένα πανό, δεν σε αφήνουν. Εχουμε και media, εφημερίδες ή blogs που τους χαϊδεύουν τα αυτιά. Φτάνει πια. Δεν χρειάζονται ούτε αστυνόμοι, ούτε "μέτρα της πολιτείας". Πρέπει να υπάρξει εσωτερική κάθαρση: πιστεύω οι ίδιοι οι συνδεσμίτες τους το γνωρίζουν.
Ο ΠΑΟΚ έχει ισχυρούς συνδέσμους και αν θέλουν μπορούν να κάνουν αυτοκάθαρση. Οσο αυτό δεν γίνεται, άντε, ας δίνουμε τον οβολό μας στον ΠΑΟΚ για ένα διαρκείας, αλλά ας κόψουμε τα συνδεσμιακά ημερολόγια και ας μας γίνει βίωμα ότι δεν μας φταίνε οι άλλοι, αλλά οι δικές μας πολιτιστικές και πνευματικές καταβολές. Φτάνει πια».
Σπριντ και spread
Ο Μακρής λεφτά έχει, αλλά αν δεν είναι βέβαιο κι αν θέλει να τα βάλει. Πριν από λίγους μήνες ένας μάνατζερ τον είχε φέρει σε επαφή με τον Κωνσταντίνο Τσακίρη για να αγοράσει τον Πανιώνιο: το deal επιμελούνταν προσωπικά ένας από τους γνωστότερους χρηματιστές στην πλατεία της Νέας Σμύρνης -που ως τόπος ψευτών είναι ό,τι πιο κοντά υπάρχει στη Wall Street. Οταν ο Τσακίρης ζήτησε από τον Ελληνοαυστραλό μεγιστάνα να καταθέσει 5.000 ευρώ στον Ερασιτέχνη για να του δείξει τα βιβλία και τους ισολογισμούς του Πανιωνίου, το σπριντ της απομάκρυνσής του θύμισε την άνοδο των spread! Λέγεται ότι το 'βαλε τόσο γρήγορα στα πόδια, που αν φόραγε περούκα, θα την έπαιρνε ο αέρας…
Μετά την έξοδο του Ντέμη έκοψα τα τρία διαρκείας που είχα και δεν ξαναπήγα στο γήπεδο.Συνήθιζα να πηξαίνω και στην μαύρη περίοδο του Ζαφειρόπουλου.Όσο για το Ζαγοράκη θα έχει το ίδιο τέλος με τον Ντέμη όσο και να τα πάει καλά με τους οργανωμένους.