Στο πρωτο ημιχρονο ποιος επαιζε???

Στην παραταση???

Η Ρεαλ ηταν καλυτερη στο πρωτο ημιχρονο και εγκλωβισε την Μπαρτσελονα αλλα και αυτη παροτι ειχε ξεκαθαρη εδαφικη υπεροχη δεν απειλησε ιδιαιτερα ενω στο δευτερο ημιχρονο νομιζω πως η Μπαρτσελονα ηταν ξεκαθαρα καλυτερη και οι αμυντικοι της Ρεαλ απλα απομακρυναν την μπαλα οσο πιο μακρια μπορουσαν χωρις κανενα σχεδιο επιθεσης.Αυτη την εικονα χαρακτηρισα Μπαρτσελονα-Μουρθια.

HLR προφανως και την Μπαρτσελονα δεν μπορεις να την παιξεις στα ισια,απλα θεωρω οτι υπαρχει μια μεση λυση μεταξυ του να ανοιχτεις οπως στο πρωτο παιχνιδι και της σημερινης εικονας της Ρεαλ στο δευτερο ημιχρονο.

Εκτος απο το δοκαρι του Πεπε ειχε και και αλλες δυο ευκαιριες με τον Ροναλντο. Τι δεν απειλησε λοιπον στο πρωτο ημιχρονο?

Στην παραταση η Μπαρτσελονα δεν υπηρχε στο γηπεδο. Εκτος απο το γκολ η Ρεαλ εκανε και αλλες δυο κλασσικες ευκαιριες με Ροναλντο και Αντεμπαγιορ.

Σημερα η Ρεαλ ηταν καλυτερη απο την Μπαρτσα και δικαια πηρε το κυπελλο.

κάποτε θα γινόταν και αυτό, μετά από τόσες συνεχόμενες νίκες της Μπαρτσελόνα λογικό είναι κάποια στιγμή να έρθει και η ήττα.

Μάλλον αυτό το αποτέλεσμα είναι καλό για την Μπαρτσα... ήταν εμφανής στο ξεκίνημα μια απουσία κινήτρου και υποτίμηση της αντιπάλου κάτι το οποίο κατά την γνώμη μου δεν θεωρείτε παράξενο μετά από όλες αυτές τις συντριβές των τελευταίων χρόνων απέναντι στην Ρεάλ και ειδικά τώρα που γίνονται απανωτές μεταξύ τους αναμετρήσεις.
Αντίθετα οι Μαδριλένοι ήταν όπως σωστά προαναφέρθηκε "σκυλιά" διότι είχαν σοβαρό κίνητρο.

Το κακό για την Ρεάλ είναι ότι τώρα τους προκάλεσαν και νομίζω ότι δεν έχει απολύτως καμμιά τύχη στις αναμετρήσεις για το champions league καθώς η διαφορά κλάσης των Καταλανών είναι πολύ μεγάλη όχι μόνο απέναντι στην Ρεάλ αλλά και από οποιονδήποτε αντίπαλο.

o Πουγιόλ στο τέλος σίγουρα θα σκέφτηκε το "ρε μ.... μια φορά δεν έπαιξα και τα κάνατε σκατά"

η καλυτερη ομαδα στον κοσμο ..εχασε ..απο τον καλυτερο προπονητη στο κοσμο.

Εγώ πάλι επειδή η Ρεάλ με τη Μπαρτσελόνα έχουν ακόμα να δώσουν πολλά ματς μέχρι το τέλος της χρονιάς είδα το λονδρέζικο ντέρμπι. Απίστευτο 2ο ημίχρονο για την Τότεναμ. Πραγματικά κυριάρχησε προς το τέλος του αγώνα, ιδιαίτερα όταν πέρασε στον αγώνα ο Σάντρο. Γενικά πολύ ποιοτικό αλλά και σκληρό ματς. Οι περισσότερες προσπάθειες πηγαίναν προς το τέρμα και απ' τις 2 ομάδες. Γι αυτό και το 3-3 άλλωστε.

Αυτή η Τότεναμ με τα τρεξίματα που βγάζουν οι παίχτες της στο γήπεδο αν κάνει 1-2 ποιοτικές-ακριβές κινήσεις μπορεί να φτάσει αρκετά ψηλότερα την επόμενη χρονιά. Για ένα 10λεπτο περίπου οι παίχτες της ήταν ανίκητοι στις μονομαχίες. Αν υπήρχε μια μεγάλη κλάση να κάνει μια κίνηση να ανοίξει την άμυνα το ματς θα μπορούσε να γυρίσει τελείως.

Δεν το ειδα χθες το ματς,μονο τις φασεις εχω δει. Αλλα μου τη σπάει πολύ η φιλοσοφία του Βενγκερ,που ντρεπεται να γυρισει την ομαδα του πισω μη και καλα τον πουν αμυντικογενη.Ετσι εφαγε το κεφαλι του με τηνΜπαρτσελονα τοσες φορες ετσι χανει και το πρωταθλημα στην Αγγλια.

Συμφωνώ στο υπόλοιπο ποστ σου. Δεν είμαι σίγουρος για αυτά που είπες για τον Νταγκλίς, αλλά σίγουρα χρειαζόμαστε όπως είπα ένα νεότερο προπονητή. Διαφωνώ με το μπολνταρισμένο.

Ο Πεπ μπορεί για πολλούς να είναι καλός και για άλλους μέτριος προπονητής. Το ότι όμως έχει καταφέρει να έχει τέτοια ομοιγένεια η Μπαρτσελόνα είναι δικό του δημιούργημα. Το κλίμα επίσης μεταξύ των παιχτών. Το κυριότερο όμως δεν είναι αυτό. Το κυριότερο είναι πως η ομάδα του έχει παίξει ίσως το καλύτερο ποδόσφαιρο που έχει δει η ποδοσφαιρική ιστορία. Στο ποδόσφαιρο δε μετράνε μόνο οι τίτλοι. Είναι ίσως το μοναδικό άθλημα που η καλύτερη ομάδα μπορεί να μην κερδίσει τίποτα. Είναι επίτευγμα για τον Φκουαρντιόλα πως ομάδες όπως η Ίντερ, Η Ρεάλ, η Άρσεναλ παίζουνε απέναντι στη Μπαρτσελόνα με 11 αμυντικούς. Το ποιος θα κερδίσει εξαρτάται από πολλά. Και δυστυχώς στο σύγχρονο ποδόσφαιρο τον κυριότερο ρόλο παίζει η άμυνα, για να μην πω το καθοριστικό. Η Μπαρτσελόνα είναι η εξαίρεση και αυτό μόνο είναι ένα τεράστιο επίτευγμα. Απ' την άλλη δε μπορείς να κρίνεις ένα προπονητή από μια καλή χρονιά(συμφωνώ) ούτε και από μια κακή(αν η περσινή της Μπαρτσελόνα θεωρείται κακή). Ο Πεπ την πρώτη χρονιά πήρε 6 τίτλους. Ο ίδιος είχε πει πως θα είναι θαύμα τη δεύτερη να επαναληφθεί. Πήρε εύκολα το πρωτάθλημα και έφτασε μέχρι τα ημιτελικά στο CL. Στο κύπελλο αποκλείστηκε από τη Σεβίλλη. Για να θεωρηθεί καλός έπρεπε να πάρει και πέρσι τα πάντα; Δε νομίζω.΄Αν ήταν έτσι κανείς από όσους ανέφερες δεν πρέπει να θεωρείται κορυφαίος.

Να θυμίσω τέλος σε όλους πως στα ματς με την Ίντερ πέρσι έλειπε ο Ινιέστα και ένα κακό που έχει η Μπαρτσελόνα είναι ο σχεδόν ανύπαρκτος πάγκος για τέτοιου επιπέδου ομάδα. Και βέβαια πως είχαν κάνει ολόκληρο ταξίδι με πούλμαν(Βαρκελώνη-Μιλάνο) λόγω του ηφαιστείου. Οι παίχτες ρομπότ δεν είναι. Η κούραση έπαιξε ρόλο.



Από την αρχή της χρονιάς είχα διάφορες κουβέντες με έναν κολλητό μου που υποστηρίζει και αυτός Μπαρτσελόνα αλλά παράλληλα είναι λάτρης του Μουρίνιο(παίζει να είναι ο μοναδικός με αυτό τον συνδυασμό) για το τι θα γίνει φέτος μεταξύ των δύο ομάδων. Οι συζητήσεις μας έγιναν πιο συχνές τώρα τελευταία πριν αρχίσουν τα σερί ματας των 2 ομάδων. Αυτός εκτιμούσε πως η μόνη ελπίδα της Ρεάλ είναι ο Μουρίνιο. Εγώ αντίθετα εκτιμούσα πως είναι το ρόστερ της. Νομίζω πως χθες επιβεβαιώθηκα. Κατά τη γνώμη μου η Ρεάλ έχει αυτή τη στιγμή το καλύτερο ρόστερ στον κόσμο. Προσέξτε: Ρόστερ όχι ομάδα(ακόμα). Είναι γεμάτη σε όλες τις θέσεις με παίχτες top-class, παίχτες νικητές και με φιλοδοξίες. Η Μπαρτσελόνα μπορεί να έχει Μέσι, Ινιέστα, Τσάβι, Πικέ, Πουγιόλ αλλά στουε υπόλοιπους 6 παίχτες υπερέχει η Ρεάλ. Αυτό πιστεύω προσωπικά. Βέβαια οι διαφορές δεν είναι χαοτικές έτσι κι αλλιώς. Για παράδειγμα δε μπορώ να πω πως ο Ινιέστα είναι πολύ καλύτερος από τον Ντι Μαρία ή ο Τσάβο από τον Εζίλ. Αντίστοιχα οι παίχτες της Ρεάλ που υπερέχουν της Μπαρτσελόνα δεν είναι χαοτικά καλύτεροι. Αλλά στις λεπτομέρεις κερδίζει η Ρεάλ. Μου έκανε εντύπωση εχθέςο συνδυασμός ύψους-δύναμης-ταχύτητας που έχουν οι παίχτες της Ρεάλ. Αυτό είναι κάτι το εκπληκτικό και ομολογώ πως δεν το είχα παρατηρήσει μέχρι τώρα. Πέρα από το ότι έχουν το Ρονάλντο που στο συνδυασμό αυτό είναι το απόλυτο παράδειγμα, μου έκανε τρομερή εντύπωση η ταχύτητα του Ντι Μαρία(όπως και στη φάση του γκολ έτσι και σε άλλες στιγμές του παιχνιδιού άφηνε για πλάκα πίσω τον Άλβες) όπως και του Πέπε(ειδικά σε μια φάση που πρόλαβε εύκολα τον Πέδρο!-άσχετα αν έκανε φάουλ). Στη δύναμη είναι ανώτεροι συνολικά, ενώ για το ύψος δεν υπάρχει αμφιβολία. Η Ρεάλ στο ψηλό παιχνίδι υπερέχει κατά πολύ. Η Μπαρτσελόνα με σέντρα δε μπορεί να βάλει γκολ. Η Ρεάλ έκανε φάσεις και με κάτω τη μπάλα και με ψηλό παιχνίδι(το γκολ έτσι ήρθε όπως και η καλύτερη φάση της Ρεάλ μέχρι τότε-το δοκάρι του Πέπε). Για να μην αναφέρω βέβαια πως Η Ρεάλ έχει τρομερό πάγκο και η Μπαρτσελόνα σχεδόν ανύπαρκτο.

Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Δεν ξέρω αν η Ρεάλ θα μπορέσει ποτέ να παίξει τη μπάλα της Μπαρτσελόνα(μάλλον όχι) αλλά σίγουρα με αυτή την ομάδα μπορεί να κατακτήσει τα πάντα. Αν όχι φέτος, τα επόμενα χρόνια οι πιθανότητες είναι μεγάλες.

Κάποια πράγματα μου έκαναν εντύπωση επίσης:
1) Το πάθος των παιχτών της Ρεάλ στο πρώτο ημίχρονο. Μιλάμε για ΠΑΘΟΣ.
2) Το καταπληκτικό παιχνίδι του Πέπε(κυρίως στο πρώτο 45λεπτο), του Ντι Μαρία, του Εζίλ, Αλόνσο, Ράμος, Καρβάλιο. Οι Πέπε, Ντι Μαρία ήταν οι καλύτεροι της Ρεάλ.
3) Παράδοξο, αλλά θεωρώ πως ο Ρονάλντο αν και είχε εκλάμψεις γενικά ήταν αρνητικός
4) Το δεύτερο ημίχρονο της Μπαρτσελόνα. Αν αυτή η ομάδα ανεβάσει ταχύτητα δεν πιάνεται στο γήπεδο. Όντως ο αγώνας έμοιαζε Μπαρτσελόνα-Μούρθια. Αλλά δεν ήρθε το γκολ
5) Το αντιαθλητικό παιχνίδι της Ρεάλ και οι συνεχείς διαμαρτυρίες. Ούτε το ένα τιμωρήθηκε ούτε το άλλο. Και αυτό έπαιξε ρόλο στο πως έπαιξε η Μπαρτσελόνα(ειδικά στο πρώτο μέρος). Είμαι σίγουρος πως αυτά ήταν εντολές Μουρίνιο. Όταν λέω για αντιαθλητικό παιχνίδι δε μιλάω κυρίως για αυτά που είδαμε, αλλά για αυτά που δεν είδαμε από την τηλεόραση

Καταλήγοντας να συμφωνήσω κι εγώ πως η ήττα αυτή στη Μπαρτσελόνα θα κάνει καλό. Θα μπει πιο υποψιασμένη, πιο παθιασμένη, πιο διαβασμένη στα 2 επόμενα παιχνίδια. Στο χέρι της είναι να αποδείξει ότι είναι ανώτερη από τη Ρεάλ(αν και για 'μένα δε θα αποτελέσουν 2 παιχνίδια κριτήριο αλλά όλη η σεζόν).

Τέλος, νομίζω πως ο Πεπ απέδειξε σήμερα όχι το αν γενικά είναι ικανός προπονητής, αλλά αν μπορεί μέσα σε ένα παιχνίδι να αλλάξει τα δεδομένα. Η τρομερή άνοδος της Μπαρτσελόνα στο δεύτερο μέρος ήταν δική του δουλειά με τακτικές αλλαγές και ψυχολογικές ντόπες. Αλλά δεν ήρθε το γκολ. Στο δεύτερο μέρος ο Μου δε μπόρεσε να αντιδράσει. Γι' αυτό και επίμένω πως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της Ρεάλ είναι το ρόστερ της. Έχει την τύχη να το συνδυάζει με έναν από τους καλύτερους προπονητές.

Μιλαμε για το (κατα Φιλιππα) ποδοσφαιρικο αναλογο του Ναβαρο. Μετα το γκολ δεν παιχτηκε ποδοσφαιρο. Μηλα παιχτηκαν. Αν ο μεταφραστης εχανε και χτες, στο επομενο ματς θα προσπαθουσε να τραυματισει το Μεσι, τον Τσαβι και τον Ινιεστα μπας και κλεψει το ματς. Κι αν δεν επιανε ουτε αυτο, θα προσπαθουσε να το παρει στα χαρτια.

Δεν είναι θέμα φιλοσοφίας μόνο. Δεν έχουμε και παίχτες σε καίριες θέσεις. Κι ο ίδιος ο μάνατζερ έχει δηλώσει ότι θέλουμε οπωσδήποτε δύο μεγάλες κλάσεις για σέντερ μπακ και για τέρμα. Το κενό του Γκαλάς δεν έχει αναπληρωθεί δυστυχώς. Και πέραν των λόγων αυτών είναι εμφανές πως η έλλειψη τίτλων έχει ρίξει το ηθικό των παιχτών. Πρέπει κάποια στιγμή να παραβεί τους κανόνες του και να ξοδέψει πολλά για ένα παίχτη που θα κάνει τη διαφορά.

Εβλεπα αυτό το ματς πριν το Ρεάλ-Μπάρτσα και αφού το αλλάξαμε μετά το τέλος του παραλίγο να με πάρει ο ύπνος.

Νομίζω ότι πέρα από την απλησίαστη ποιότητα της Μπαρτσελόνα καθοριστικός παράγοντας για την πτώση της Ρεάλ στο β μέρος ήταν η μεγάλη κούραση, η ενέργεια που έβγαλαν στο πρώτο μέρος οι Μαδριλένοι ήταν κάτι το ασύλληπτο. Προσωπικά πίστευα ότι δεν θα άντεχαν σε αυτούς τους ρυθμούς πέρα από το 30.

Σχετικά με τα άλματα, ακριβώς αυτό το σχόλια είχα κάνει πριν καν αρχίσει ο αγώνας, είδα κάτι σπρίντ και άλματα που έκαναν ο Πέπε, ο Αλόνσο και ο Καρβάλιο στην προθέρμανση και ρωτάω τον διπλανό μου «καλά τί τους έχουν δώσει αυτούς και πηδάνε έτσι?»

Για το άλλο με τις κούπες, συμφωνώ απόλυτα. Αυτό που μετράει είναι το στίγμα που αφήνει η κάθε ομάδα στην ιστορία. Μία κούπα πάνω μία κάτω δεν μου λέει τίποτα. Αν ήταν να ασχολούμαι αποκλειστικά με τις κούπες έβλεπα και ελληνικό πρωτάθλημα (βγαλμένο από αυτό ήταν και το α μέρος του χθεσινού αγώνα, με τις τόσες διακοπές που είχε)

Όσο για πέρσι, δεν θεωρώ ότι αποκλείστηκε από την Ίντερ. Για μένα η Μπάρτσα έφτασε στον τελικό απλά εκεί δεν της δόθηκε το δικαίωμα να συμμετάσχει. Είχε γίνει αλλοίωση αποτελέσματος και στους δύο ημιτελικούς με την Ίντερ. Αν δεν γινόταν αυτό, θα είχε περάσει και μάλιστα σχετικά εύκολα στον τελικό οπότε για μένα δεν υφίσταται ο περσινός τελικός του champions league. Άρα επειδή και πέρσι έπαιξε ονειρεμένο ποδόσφαιρο την κατατάσσω σε μια από τις πιο επιτυχημένες σεζόν της ιστορίας της ομάδας και τον Γκουαρντιόλα απόλυτα επιτυχημένο μέχρι στιγμής.

Νομιζω οτι θελεις και ακομα ενα σεντερ φορ...

H Toτεναμ χρειαζεται ενα πιο σταθερο τερματοφυλακα και και ποιο εμπειρα και σκυλια σεντερ μπακ...Ο Γκομεζ μπορει να πιασει τα απιαστα, οπως εχει κανει πολλες φορες φετος και φαει τα απιστευτα, που επισης εχει φαει πολλες φορες φετος...Χρειαζομαστε ΣΤΑΘΕΡΟ τερματοφυλακα. Χρειαζομαστε επισης και πιο σκληρη αμυνα...Δεχομαστε πολυ ευκολα γκολ..αν και με τον Γκαλας εχει συμαζευτει καπως το πραγμα....

Το καλοκαιρι που θα πουλησει τον Μπειλ ειμαι σιγουρος οτι θα κανει 2-3 πολυ καλες προσθηκες. Ο Χαρι ειναι με διαφορα ο καλυτερος Αγγλος μανατζερ αυτη την στιγμη. Αν η ομαδα βγει 4η και παιξουμε ξανα τσουλου του χρονου , τοτε θα μπορουμε με σωστες κινησεις να χτισουμε μια ομαδα για την επομενη 5ετια...

Η Τοτεναμ έχει 3 καλά στοπερ αλλα δεν έχει μπακ που να αμύνονται καλά.Ο Eκοτο καλός όταν επιτίθεται η ομάδα αλλα γατάκι αμυντικά,ενω ο Τσορλουκα αντιθετα βαρυ κορμί,απέναντι σε γρήγορα χαφ με την μπάλα κάτω έχει πρόβλημα.

Για το Μπειλ μεγαλη μαγκια του Ρεντναπ που απο μπακ τον περασε χαφ με γνωστα αποτελεσματα.

Ως φίλος της Τότεναμ απαντάω.
Ο Γκόμεζ είναι αστείος, και δε θα έπρεπε να έρθει ποτέ. Στην περίπτωση μας βέβαια, το μη χείρον, βέλτιστον, οπότε προς το παρόν παίζει. Το καλοκαίρι ελπίζω να μας αδειάσει τη γωνιά.
Στα σέντερ μπακ. Ο Γκαλάς ποτέ δε μου άρεσε. Υπάρχουν Ντόουσον, Καμπούλ, Μπασόνγκ που είναι και αυτοί καλοί παίκτες. Χρειάζεται όμως ένας ηγέτης. Και υπάρχει. Αλλά δεν έχει γόνατα, και φέτος έχει παίξει μόνο 4 ματς.
Τσόρλουκα δεξιά καλός.
Εκοτό είναι ο Βύντρα της ομάδας και τον αγαπάμε. Αλλά λίγα πράγματα, με το φιλότιμο στέκεται...
Την 5αδα Παλάσιος-Μόντριτς-Φαν ντερ Φάαρτ- Μπέιλ-Λέννον, την έχουν ελάχιστες ομάδες στον πλανήτη.
Τι να το κάνεις όμως, όταν αντί να κάνουν τριγωνάκια και τσαλιμάκια αυτή, ο τρόπος παιχνιδιού 7/10 είναι η γιόμα στον Κράουτς;
Που πρόβλημα με τον Κράουτς δεν έχω, χρήσιμος, αλλά όχι να στήνεται η επιθετική λειτουργία πάνω του.
Έπεσε και ο Ντεφόε φέτος και γμήθηκε ο Δίας.
Τέρμα, φορ, σέντερ μπακ οπωσδήποτε, και αν μας βγει αριστερό μπακ και αμυντικό χαφ.

Σωστά αντιλαμβάνεσαι. Τα αμυντικά κι επιθετικά προβλήματα της Τότεναμ προέρχονται απ' τον τρόπο που αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο ο Ρέντναπ. Παίζει συχνά με 2 σέντερ φρο(οι οποίοι δεν είναι ούτε ιδιαίτερα γρήγοροι, ούτε αλληλοσυμπληρώνονται) κι υποχρεωτικά αδειάζει ο άξονάς του με το έργο των Μόντριτς και Χαντλστον να δυσκολεύει αφάνταστα. Το ίδιο ισχύει και για την επίθεση. 4 χαφ στην ίδια ευθεία που δεν αλλάζουν θέση για να εμπλακούν στο παιχνίδι παρά μόνο κινούνται μπρος πίσω και πλην του ΦντΦαρτ μεταφέρουν κυρίως τη μπάλα και μετά σεντράρουν..

Καλό θα ήταν μαζί με τις όποιες κινήσεις ενίσχυσης κάνει ο Ρέντναπ το καλοκαίρι ν' ανανεώσει κι ο ίδιος λίγο τις ιδέες του αν θέλει να σηκώσει ποτέ τπτ αυτή η ομάδα. Δεν εννοώ απαραίτητα ν'αλλάξει διάταξη. Και το 4-4-2 καλό είναι αλλά 4-4-2 παίζει κι ο Φέργκι... Ας κάτσει να δει τις διαφορές.

Για τα εντος εδρας ματς της Τοτεναμ οι δυο επιθετικοί κοντά ο ένας με τον άλλο είναι καλή λύση.Αλλα για να μπορεί να ανταπεξέλθει μια ομάδα στην Ευρώπη κόντρα σε μια καλύτερη προσωπική μου άποψη ότι δεν μπορεί έτσι..Μονο με 4-3-2-1,4-2-3-1,η 5-3-2 με λίμπερο μπορεί.

Με τη λογική αυτή διαφώνω κάθετα και οριζόντια.
Οι τίτλοι μετράνε πιο πολύ από τα πάντα.
Νομίζεις εσύ ότι σε 10-15 χρόνια θα θυμούνται την μπαλάρα πουπαίζει εδώ και 3 χρόνια η μπαρστελόνα?
Οι τίτλοι γράφονται στο βιβλίο της ιστορίας και δεν ξεγράφονται.
Η καλή μπάλα δεν γράφεται πουθενά.
Είναι μόνο για να απολαύσεις το θέαμα εκείνη την στιγμή.
Η ρεάλ γιατί ονομάστηκε βασήλισα της ευρώπης?
Όχι για την μπάλα που έχει παίξει.
Πήρε τα 5 πρώτα πρωταθλητριών, άλλο ένα τη δεκαετία του 60' και τα 3 τελευταία.
Η Μίλαν που έχει 7 τα έχει πάρει σε πολύ δυσκολότερους καιρούς.
Κι όμως, η ρεάλ είναι η βασήλισα.
Και η ολλανδία στα 70ς έκανε τον κόσμο να τρίβει τα μάτια του, θα την θυμούνται όλοι αλλά πήρε τον τίτλο της ''άστεφτης'' βασήλισας.
Τι να το κάνεις?
Ο Μαραντόνα αν δεν είχε κατακτήσει (μόνος του) το παγκόσμιο κύπελλο, δεν θα ήταν ο θρύλος που είναι σήμερα, όσο παικταράς και να ήταν.
Οκ, αν μιλάμε για τίτλους του στυλ κύπελλο μολβαβίας, μαζί σου.
Αλλά το γιούρο, το παγκόσμιο κύπελλο και το cl σαν τίτλοι μετράνε και παραμετράνε και μόνο κατακτώντας τους ''βαραίνει'' η φανέλλα της ομάδας.

ΥΓ:Ανεξάρτητα τι κάνει η διαιτησία. Και αυτό ξεχνιέται.

Ναι, αλλα η Ελλαδα εχει 1 τιτλο πρωταθλητριας Ευρωπης και η Αγγλια κανεναν. Ουτε συμμετοχη σε τελικο δεν πρεπει να εχει. Δεν υπαρχει κανενας ομως στον κοσμο που να μας θεωρει μεγαλυτερη δυναμη απ την Αγγλια.
Και μη μου πεις οτι η Αγγλια εχει 1 Μουντιαλ, γιατι το πρωτο πραγμα που θυμαται κανεις απο εκεινη τη διοργανωση δεν ειναι η νικη της Αγγλιας, αλλα το γκολ που δεν επρεπε να μετρησει στον τελικο...

Kαλά σ'αυτό έχει να κανει και το τι κανουν οι αγγλικοι σύλλογοι.
Αν έκαναν τα ίδια και οι δικοι μας σύλλογοι τόσα χρόνια, μαλλον μεγαλύτερη δύναμη θα φαινόμασταν.
Καμία Εθνική Αγγλίας δεν εχει μεινει στην ιστορία για την μπάλα που έπαιζε, σε αντίθεση με αγγλικους συλλόγους που συχνά συνδύαζαν καλό ποδόσφαιρο με τίτλους.


Υ.Γ.: Ασχετο, αλλά μα μέρα φιλοσοφίας και συζήτησης με εναν πολυπολιτισμικό Ιταλό, κατεληξα να αποδώσω τον λόγο αποτυχίας των Άγγλων ως Εθνική.
Παιδιά, φταίει ο ύμνος τους! Σοβαρά!
Ακούς τον Γαλλικό πχ. ύμνο πριν τον αγώνα, και Γάλλος να μην εισαι, θες να ξεκινησει το παιχνίδι να πάρεις τα σκαλπ των αντιπάλων!
Ακούς τον Αγγλικό και θες να κάτσεις να πιεις ένα τσάι να μιλήσεις για τον καιρό!
Οι ύμνοι συνήθως μιλάνε για πολέμους, υπερηφάνια, ένδοξη ιστορία και τι φοβερή χώρα που είμαστε και σας μαμαμε όλους, ο ύμνος των Αγγλων παρακαλάει τον θεό να σώσει την βασίλισσα! Give me a break!
Δεν εχουμε στον ήλιο μοίρα λέμε!

Φίλε μου μδουλεύω στον τουρισμό και μιλάω κάθε χρόνο μπορεί και με 500 άγγλους.
Όντας η προηγούμενη αυτοκρατορία της γης, πριν την αμερική, έχουν μέσα τους ακόμα μια αίσθηση ανωτερώτητας, χωρίς να είναι προκλητικοί ή τίποτα τέτοιο. Καμμία σχέση.
Επιπλέον θεωρούνται ιδρυτές του ποδοσφαίρου και για τον σύγχρονο κόσμο είναι.
Δείτε πότε έγινε ο πρώτος τελικός του κυπέλλου αγγλίας... Άστε το.
Πέρυσι λοιπόν που είχαμε το μουντιάλ, πριν αρχίσει σχεδόν ΟΛΟΙ συζήταγαν ποιος θα ήταν προτιμότερος αντίπαλος για τον τελικό.
Βέβαια μετά τα 4, από τη γερμανία κι όλας.... Κλάψε με μάνα...
Τώρα το ότι το μουντιάλ το πήραν στην έδρα τους και με αμφισβητούμενο γκολ, πάλι δε λέει κάτι.
Βρίσκεται μαζί με την γαλλία στο ίδιο επίπεδο.
Να αρχίσουμε να λέμε για αργεντινή το 78'??
Για βραζιλία το 02' (δείτε το γκολ που ακύρωσαν στο βέλγιο στο 1ο νοκ άουτ με το σκορ στο 0-0...)

Τέλοσπάντων οι άγγλοι είναι τρομερός λαός και 50 χρόνια μπροστά από εμάς στο μυαλό.
Απλά όταν πρόκειται για ποδόσφαιρο σταματάει η λογική τους.

Σε αυτά συμφωνώ απόλυτα και τα επιβεβαιώνω. Κάθε φορά τα ίδια. Πρώτη ερώτηση ΄ποιον συναντάμε στον τελικό' ;

Και από σοβαρές εφημερίδες και τηλεοπτικές εκπομπές, όχι τίποτα τυχάρπαστους. Το δεύτερο ερώτημα πέρυσι ήταν αν ο Rooney είναι καλύτερος του Messi.

Μετά από την ισοπαλία με την "αποικία" η μόνη ουσιαστική κριτική ήταν απέναντι στον τερματοφύλακα. Μετά την όχι και εύκολη νίκη απέναντι στη Σλοβενία έλεγαν ότι έπρεπε να είχε λήξει 5-0.

Εκεί όπου τους παραδέχθηκα πάντως ήταν με την αντίδραση τους απέναντι στη Γερμανία. Σε έναν αγώνα όπου το momentum θα μπορούσε να έχει αλλάξει ριζικά με το δεύτερο (ακυρωθέν) γκολ τους, μετά τη λήξη του αγώνα δεν κόλλησαν σε αυτό και μόνο αλλά έκαναν μια συνολικότερη κριτική της απόδοσης τους.

Αν είχε γίνει κάτι αντίστοιχο σε εμάς θα μιλάγαμε για 100 χρόνια για "την τεράστια, ιστορική ευκαιρία που μας στέρησε το διαιτητικό τρίο στην πορεία προς την κατάκτηση του πλέον βαρύτιμου τροπαίου".

Τόσο για τη μία όσο και για την άλλη περίπτωση δε μπορεί να πει κανείς πως ήταν αδικαιολόγητος ο ενθουσιασμός τους. Η Αγγλία απ' το 2002 και μετά έχει κατεβάσει απίστευτα ρόστερ. Δεν είναι παράλογο να είσαι Άγγλος και να ελπίζεις ότι θα το πάρεις μ' αυτούς τους παίχτες.

Κι ο Ρούνεϊ παιχταράς είναι. Μη φτάνουμε κι εμείς στην υπερβολή.

Εχουν καλο ροστερ ,αυτο ειναι αληθεια,εχουν ομως και καποιες βασικες ελειψεις(κιπερ,σεντερ φορ,ακραια χαφ).
Και το βασικοτερο,Τζεραρντ και Λαμπαρντ,ΔΕΝ χωρανε μαζι.Ειναι δυο παικτες που οι κινησεις τους ειναι κατα βαση στους ιδιους χωρους με αποτελεσμα να δημιουργειται προβλημα στην ομαδα.
Κατα τη γνωμη μου,χρειαζεται θαρρος για να χτιστει η Αγγλια με εναν απ τους δυο παικτες αλλα και να δωθουν ευκαιριες στο νεο αιμα.Κελυ,Ασλει Γιανγκ,Γουιλσερ,Λενον και Ανταμ Τζονσον πρεπει συντομα να παρουν τις ευκαιριες που τους αναλογουν καθως μπορουν,καποιοι απ αυτους, να αγωνιστουν στα ακρα.

Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω για το ροστερ της Αγγλιας. Εδω επαιξε με τον Απσον στοπερ και το Γκριν με τον Τζειμς στο τερμα.Επισης Λαμπαρντ και Τζεραρντ ειναι υπερτιμημένοι.Όπως βεβαια και ο Μιλνερ με τον Μπαρυ.Ενς Λενον υπαρχει,ο Ρουνει αντε και ο Ντεφοε.Γι αυτο και οι περισσοτερες αγγλικεσ ομαδες πανε σε λυσης ξενων...

Εχουν πολλες ομαδες σεντερ μπακ οπως ο Φερντιναντ και ο Τερυ?
Μην γινομαστε υπερβολικοι,υπαρχουν πολλοι λογοι που Αγγλια δεν κανει επιτυχιες και δεν ειναι μονο θεμα ροστερ.

Βαλε και τον Κοουλ με τον Τζονσον.Μπροστα απο αυτος ομως?

Επισης και κατι αλλο..Ο Τερυ ειναι καλος οταν η ομαδα περιμενει πισω.Αν παει να ανοιχτει η ομαδα του ειναι επικίνδυνος επειδή δεν είναι γρήγορος.Θυμήσου πως έπαιξε η Αγγλια με την Γερμανια και εφαγε 4.

Ρε παιδιά, ο ''παραλογισμός'' του μέσου άγγλου για την εθνική του, δεν πηγάζει από το ρόστερ τους.
Εδώ λέμε ότι είχαν σίγουρο τον τελικό σε τουρνουά με βραζιλία, αργεντινή, ιταλία, ισπανία, ολλανδία, πορτογαλία,γερμανία, γαλλία...
Δηλαδή αυτές οι ομάδες δεν είχαν ρόστερ?
Στην παράδοσή τους οφείλεται αυτή η νοοτροπία.
Αν δεν έχεις ζήσει με άγγλους είναι δύσκολο να τους ''πιάσεις'' για το πως βλέπουν το ποδόσφαιρο, τις ομάδες τους και την εθνική τους.

Εγω σχολιασα,καθαρα ποδοσφαιρικα,τη δυναμικη της Αγγλιας ως ροστερ γτ το ποια ομαδα θα φτασει στον τελικο(στον καθε τελικο)δεν θα το κρινει ο καθε φιλαθλος της καθε ομαδας αλλα η εικονα που αυτη θα βγαλει στο γηπεδο ,και μονο.

Συμφωνω σε ολα εκτος απο ενα. Ο Ρουνει δεν κανει και καλα παιχνιδια με την Εθνικη. Προσωπικα δεν θα τον υπολογιζα στους πρωτοκλασατους παικτες της Αγγλιας. Μονο σαν ονομα.

Για μένα δεν έχουν καμία έλλειψη απλά εντοπίζονται μερικές φορές κάποια τέτοια κενά στις τελικές αποστολές τα οποία τα προκαλούν μόνοι τους επειδή είναι βλαμμένοι.

Για να μπούμε στη σωστή λογική πρέπει να πούμε ότι όταν μιλάμε για παγκόσμια κύπελλα ή γιούρο ή cl ή europa ή εθνικά κύπελλα μιλάμε για ειδική κατηγορία ποδοσφαίρου που ονομάζεται cup football. Στο cup football λοιπόν παίζεται περισσότερο σκάκι παρά μπάλα. Είναι περισσότερο θέμα προπονητή να προχωρήσεις σ' ένα θεσμό και μετά ρόστερ. Η ποιότητα η ατομική των παιχτών, η ανοιχτή μπάλα και τα μεγάλα σκορ είναι για τα πρωταθλήματα. Οπότε οι κακές εμφανίσεις οφείλονται κυρίως στο τεχνικό τιμ που δεν επέλυσε τα τεχνικά ζητήματα όπως αυτό που θέτεις πριν ξεκινήσει η διοργάνωση ή στη διάρκειά της. Έχει λεχθεί ότι δε γίνεται να παίξουν οι 2 αυτοί μαζί. Εγώ ρωτάω τότε. Πώς ο Μπενίτεζ χώρεσε το Τζέραρντ με τον Τσάμπι Αλόνσο στην ίδια 11αδα. Αν ο Τζέραρντ κινείται σ΄ένα χώρο, ο Αλόνσο δεν κινείται σε κανένα. Κυρίως κοντά στην άμυνα στεκόταν κι έκανε παιχνίδι. Ο Μουρίνιο πως χώρεσε το Μπάλακ και το Λάμπαρντ στην ίδια 11άδα? Κι αυτοί ίδιοι παίχτες είναι. Μήπως η απάντηση είναι ότι κι οι δύο στις ομάδες τους είχαν κόφτη πίσω τους κι όχι σέντερ μπακ? Μήπως το γεγονός ότι είναι κι οι δύο βαριά κορμιά τους κάνει ευάλωτους αμυντικά? Μήπως το γεγονός ότι κάνουν το ίδιο τρέξιμο στην περιοχή αδειάζει το κέντρο εντελώς? Μήπως να τον αλλάζανε τον Ιταλό? Λέω εγώ τώρα.

Την απαντηση την εδωσες μονος σου.δεν χρειαζεται να συμπληρωσω κατι.
Ειπα και προηγουμενως ,δεν ειναι θεμα προπονητη,κανεις και πριν τον Ιταλο δεν καταφερε να τους ταιριαξει γτ απλουστατα αυτοι οι παικτες δεν ταιριαζουν.Και καποιους απ τους λογους τους αναφερεις και συ.
Δεν ταιριαζουν τακτικα δηλαδη,την περιπτωση δε να παει ο Στιβ στα πλαγια την θεωρω αστεια(μονο αν προκειται σε εξαιρετικα ειδικες περιπτωσεις).
Και ναι ενας απ τους λογους ειναι οτι δεν υπαρχει Αγγλος αμυντικος χαφ στυλ Μασερανο η Εσιεν,αλλα αυτοι ειναι οι καλυτεροι στο ειδος τους,οποτε ο προπονητης πρεπει να βρει την καλυτερη λυση.

ΥΓ.Το παιχνιδι του Αλονσο δεν εχει καμμια σχεση με το παιχνιδι του Λαμπαρντ η του Τζεραρντ,ο Αλονσο δεν παταει περιοχη ουτε εχει καθετα τρεξιματα.

Αν και το κυρίως πιάτο είναι αύριο,νομίζω ότι σήμερα θα γίνει καλο ματς με μπόλικη τακτική.

Δεν βλέπω να μπαίνουν πάνω από 2 γκολ σήμερα καθώς και οι δυο θα προσεξουν πρώτα από όλα την άμυνα τους.

Με αφορμή κάποιους Μουρινιολάγνους που προσπαθούσαν να μας πείσουν για τα ίδια είχα αναφέρει μια ατάκα του Ηλία Μπαζίνα για το Μουντιάλ του 1982.

"Τον Ρόσσι τον ξέχασαν όλοι. Τον Σώκρατες κανένας".

Δεν ξερω αν το λες για την μπαρτσελονα,αλλα στην περιπτωση της η καλη μπαλα συνδυαζεται και με τιτλους.
Δυο τσαμπιονς λιγκ μεσα σε εξι χρονια κατεκτησε,και εχει ακομα μελλον.

ο παπαδοπουλος απο παγκιτης στον ολυμπιακο παιζει βασικος στον ημιτελικο τσαμπιονς λιγκ.
ειναι σαφες οτι τα κανουμε ολα σωστα στην ελλαδα...

Ναι ο πάολο ρόσσι...
Κάπου τον είχε πάρει το αυτί μου...

Ελάτε ρε παιδιά τώρα.
Ο Ρόσσι γράφτηκε στην ιστορία -->3 γκολ στη βραζιλία, 2 στην πολωνία και το πρώτο στον τελικό με τη γερμανία.
Πήρε ένα μουντιάλ σχεδόν μόνος (τελείως μόνος, μόνο ο ντιέγκο) και τον ξέχασαν όλοι!!!
Θα τον θυμόμαστε στα αφιερώματα των μουντιάλ...

Όπως το βλέπει κανείς.

Τι λέει εκεί στη Man U ?

Κάνα γκολάκι θα βάλουμε?
Ως κλασσική γερμανική ομάδα η Σάλκε,τραγική στην άμυνα.Όλες οι μπαλιές στην πλάτη τους βγαίνουν για πλάκα...
Βέβαια ήταν τέτοια η πίεση της Man U στο 1ο ημίχρονο που δεν άφησε πολλά περιθώρια.Κάνει από τα καλύτερα ματς της φέτος η Man U.

Kαλυτερα να περασει η Μαντζεστερ για να δουμε καλο τελικα.Τεραστια η διαφορα των δυο ομαδων παντως.

Aπονομή δικαιοσύνης...

Με τη Μαντσεστερ Γιουναιτεντ δε θα δουμε καλο τελικο. Ειδικα αν περασει κι η Ρεαλ στο αλλο ζευγαρι, θα δουμε 0-0 και πεναλτι ή 1-0 με γκολ απο καμια καραμπολα. Αν απ την αλλη ειναι η Μπαρτσελονα, θα δουμε ενδιαφερον παιχνιδι.
Βεβαια μετα το 0-2 η προκριση κριθηκε, οποτε ας αρχισουμε τις προσευχες να περασει η Μπαρτσελονα για να αποφυγουμε τη σουπα.

Γουστα ειναι αυτα.Το αγαπημένο μου ματς μπασκετ να φανταστεις ειναι ο περσινός έβδομος τελικοs ανάμεσα στους Λεικερς και τους Σελτικς.

Τωρα το Μπαρτσελονα-Μαντζεστερ μ αρεσει αρκει να μην την στησει την Ματζεστερ ο Φεργκιουσον οπως στον προηγουμενο τελικο που παίξανε(που είχε κατεβει επιθετικά).

Προτιμω παντως για να πω την αληθεια ενα Μαντζεστερ-Ρεαλ.

ΥΓ:Μιλας με ανθρωπο που του αρεσαν περυσι τα Σινα vs Μπατιστα.

Δυστυχως σημερα φανερωθηκε η μια ομαδα του τελικου, και αυτη ειναι η Μαν. Γιουναιτεντ ( το "δυστυχως" μιλαει για το γουστο μου ). Μαλλον η Σαλκε ηταν ΠΟΛΥ λιγη τελικα...

Οσον αφορα τον αυριανο πρόορο τελικο ( ) θελω σαν τρελος την Μπαρτσα λογω μισους για την Ρεαλ, βλεπω ομως και παλι τον Μουρινιο να τους κανει να χτυπανε το κεφαλι τους... Τελικα το 5-0 του πρωτου γυρου ισως να εκανε τεραστιο κακο στην Μπαρτσα...
Μπαλαρα θα δουμε οπως και να 'χει, οποτε ολα καλα

Μα ο εβδομος τελικος ηταν ματς με μεγαλη ενταση, ανατροπες και καλο τελος!
Ενα ματς Ρεαλ-Μαντσεστερ Γιουναιτεντ δεν μπορει να εχει καλο τελος, εκτος κι αν πεσουν τα φωτα και διακοπει το ματς!

ΥΓ.Και τα Cena vs Batista δεν ηταν ασχημα, το κακο θα ηταν να μου λεγες οτι σου αρεσει ο Miz(ή το Miz vs Cena φετος)

Λόγω της αγάπης μου για την Arsenal από την εποχή που μεγάλωσα βλέποντας ποδόσφαιρο, ποτέ δε συμπάθησα ιδιαίτερα την United. Από τη μία το αίσθημα ανταγωνισμού στην Premiership, από την άλλη η κλάση Dennis, Patrick, Pires και Thierry και η φοβερή αποτελεσματικότητα της μηχανής Ferguson στη συγκομιδή τίτλων δημιουργούσαν πάντα μία εύλογη αντιπάθεια. Σήμερα πάνω από 10 χρόνια μετά, δε μπορώ να μην υποκλιθώ στον Ferguson και τη φοβερή δουλειά του. Με συγκίνηση είδα σήμερα μία νέα μεγάλη (το "καλή" το έχει ξεπεράσει) ομάδα με κοινά σημεία δύο τεράστιους παίκτες που έχουν πρωταγωνιστήσει στα ευρωπαϊκά γήπεδα τα τελευταία χρόνια.

Η σημερινή Barca έχει περάσει πλέον στο επίπεδο της υστεροφημίας, αλλά λέω με βεβαιότητα ότι η Utd είναι η αμέσως επόμενη καλύτερη ομάδα που έχω δει φέτος. Στα 2-3 απλά πράγματα που κάνουν μία ομάδα από "καλή" να σε κάνει να τη θυμάσαι στο χρόνο.

-Φοβερή άμυνα με ένα απροσπέλαστο δίδυμο στον αέρα και το έδαφος και τον Carrick να δένει άψογα.
-Παίκτες που βρίσκονται τέλεια μεταξύ τους
-ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο από τη μέση και μπροστά μετά τον Messi, που κάνει τα πράγματα τόσο εύκολα...

Συγκίνηση όταν μπήκε αλλαγή ο πληρέστερος χαφ της τελευταίας δεκαετίας (πριν εμφανιστεί ο Havi). Η καλύτερη υποδοχή πρώτης μπαλιάς ever, το καλύτερο receive, pass n go ever. Δάκρυσα όταν έκανε μια 50αρα μπαλιά από τη μία άκρη στην άλλη και βρήκε ακριβώς τον Valencia στο στήθος...



Πανάξια ομαδάρα, που για μένα ίσως να είναι και καλύτερη από την Utd των Keane, Nevills etc του '99. Τελικά παίζεται ακόμα κορυφαίου επιπέδου ποδόσφαιρο και στον αγώνα δεν παίζει η Barca...Τεράστιο respect για σήμερα, ακόμα και αν η Schalke δεν το είχε.

Έτσι είναι τα πράγματα για την United.Πάντα τα άκρα της έβγαζαν φωτιές,με έναν γκιγκς να διδάσκει το τόπι στα 37,με έναν προπονητή που δίνοντας λίγα για μεταγραφές να κρατάει την ομάδα όχι απλά σε υψηλό επίπεδο αλλά να συνεχίζει να παίρνει τίτλους χωρίς να εντυπωσιάζει.Εδώ έρχεται η αντίθεση με τον Βενκέρ.Ο Φέργκιουνσον έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα όνομα ομάδας που στο άκουσμα του όλοι οι αντίπαλοι στην Αγγλία να φοβούνται χωρίς παράλληλα να δείχνει κάτι το εξαιρετικό στον αγωνιστικό χώρο.

Και μιλάω για φέτος που η United παίρνει ένα από τα πιο κουφά πρωταθλήματα των τελευταίων ετών.Ξεκίνησε μια χρονιά που δεν μπορούσε να παίρνει νίκες εκτός έδρας με τίποτα,παίζοντας μέτριο ποδόσφαιρο και εν τέλει θα πάρει το πρωτάθλημα για πλάκα.Παίζοντας ακόμα με τον Ράιαν,χωρίς να κάνει μεταγραφή για δεξί μπακ,χωρίς μεταγραφή στο κέντρο,παίζοντας παράλληλα με αμυντικούς τον Σμόλινγκ και τα αδέλφια Φάμπιο και Ράφαελ.

Αλλά δυστυχώς αυτή η Man U δεν έχει τύχη με Ρεάλ και ειδικά με Μπάρτσα.Σήμερα όπως και στα τελευταία παιχνίδια με Τσέλσι, έπαιζε στο κέντρο με Κάρικ και Γκιγκς.Με τις παραπάνω ομάδες δεν έχεις καμία τύχη με το συγκεκριμένο κέντρο.

Εδώ πριν 2 χρόνια που έπαιζε τελικό με τους Καταλανούς, η Μπάρτσα την έπαιξε σαν την γάτα με το ποντίκι.Ο Σκόουλς καλός χρυσός aegeansheed τον θαυμάζω για την εξυπνάδα του,για την πληρότητα του,για την τεχνική του αλλά όπως είδαμε και στον τελικό τότε δεν μπορούσε να ακολουθήσει Τσάβι και Ινιέστα.Ο Κάρικ επίσης, μέχρι πρότινος ήταν για διώξιμο επειδή ήταν μέτριος και ο Γκίμπσον του είχε πάρει τη θέση.Αν δεν προσαρμοστεί ο Φέργκιουνσον στην Ρεάλ ή στην Μπάρτσα στον τελικό,δεν έχει καμία τύχη.

Για μένα καλός προπονητής είναι αυτός που πέρα από το προσωπικό στυλ που δίνει στην ομάδα του όσον αφορά τον τρόπο παιχνιδιού της σε άμυνα και σε επίθεση,μπορεί και διαγιγνώσκει τις αδυναμίες της με αποτέλεσμα όταν παίζει με έναν ανώτερο αντίπαλο να προσαρμόζεται σε αυτόν ώστε να κλέψει το παιχνίδι του.Το ποδόσφαιρο χρειάζεται πολλή πονηριά.Μην κοιτάμε το παράδειγμα της Μπάρτσα όλοι.Νισάφι πια...Όλοι ξαφνικά τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει Μπαρτσελόνα...Και η κουτσή Μαρία Μπάρτσα υποστηρίζει...

Πάντως εάν σήμερα έπαιζε η μπαρτσελόνα στη θέση της μαντσεστερ, θα λέγαμε για τι μεγάλη μπάλα που΄ξαναθαυμάσαμε και ξανατρίψαμε τα μάτια μας.

Κάποιος πριν έγραψε ότι η μάντσεστερ είχε κατέβει, κακώς, επιθετικά στον τελικό του 09'.
Εγώ νομίζω το αντίθετο, ότι είχε κατέβει αμυντικά και δεν πρέπει να ξανακάνει το ίδιο λάθος.

Όπως ακριβώς τα λες. Μόνο όταν παίζει κάνα αφιέρωμα τον θυμάσαι.

Πιστευω οτι τους χωρεσε επειδη ο Τζεραρντ ηταν πιο επιθετικος και ο Αλονσο πιο αμυντικογενης. Δηλαδη ο Τζεραρντ ηταν ο κεντρικος που εφτιαχνε παιχνιδι, εβγαινε μπροστα και σκοραρε, ενω ο Αλονσο ειναι ενας καθαρος αμυντικος χαφ που κοβει και δεν παιρνει πολλες επιθετικες προσπαθειες. Δεν ξερω αν οντως το σκεφτηκε ετσι. Αλλα Τζεραρντ-Λαμπαρντ ειναι και οι δυο παικτες του ιδιου στυλ. Καθαρος χαφ δεν υπαρχει, αυτοι οι δυο εχουν συνηθισει να ειναι αρχοντες του κεντρου στις ομαδες τους και γι' αυτο δεν ταιριαζουν στην Εθνικη.