Αμα για να πιεις Φρεντο χτυπας και ενα κλαμπσαντουιτς στη καφετερια βαλε με το μυαλο σου τι θα φας για κανονικο γευμα . Ρε συ ημαρτον ρε.

Τα καλυτερα παιδακια για οσους ξερουν ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ ευκολα.

Πήγα σε καφετέρια σε ξένη περιοχή και περίμενα τον ντόπιο ήρωα να ξεγλιστρήσει από τη γυναίκα του κανά μισάωρο .Αυτό πάλι πως το βλέπετε?Αφου πήρα τηλ. το Λύκο γιατί βαριόμουνα να περάσει η ώρα.Τώρα θέλει να πάει το κόσμο για παϊδάκια στη Πετρούπολη για να έρθει στα κλεφτά.Ημαρτον.
Click to view attachment και αφου δεν έχει avatar του δίνω μία φωτό να βάλει .Και όπως βοηθά τον Μάραβιτς θα του βάζω και γω συχνά από μία

Mr moderator thanks a lot. I really appreciate it.
Είναι ακριβώς όπως τις ήθελα για το χειμώνα. Τώρα φοράω σαγιοναρα με διχαλα. Ο maravich ξερεις ότι ειναι η μεγαλη μου αδυναμια δεν εχει καμια σχεση με την εδω πλακα.
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΡΩΩ ΣΤΑ ΚΛΕΦΤΑ. ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ. ΜΕ ΑΥΤΑ ΑΤ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ.

Βάζω ολόκληρη τη συλλογή και για τους υπόλοιπους
Click to view attachment Γιαπωνέζική για το μπάνιο
Click to view attachment Κακοκαιρινή σέρβου μπασκετμπολίστα
Click to view attachment Κινέζικες σαν του penetration
Click to view attachment Xειμερινές
Click to view attachment Για θερμομασάζ
Λύκε μοίρασε τα ζευγάρια

Σαν φανατικός πολέμιος της Παντόφλας, θέτω ένα ερώτημα στο ΛΥΚΟ , ο οποίος είναι ο καθ'όλα αρμόδιος να δώσει μια εμπεριστατομένη και τεκμηριωμένη απάντηση...

Ποιος από τα παιδιά της Γ ΕΣΚΑ που γράφουν στο forum είναι ο μεγαλύτερος ΠΑΝΤΟΦΛΑΣ??????????????
Έχω μια υπόνοια για triponter και Lord of the Courts...

Ο Βασιλιας της παντοφλας ειναι ο Τριποντερ με διαφορα.
Στην 2η θεση ειναι ο nikefalin πλεον μετα την Παρασκευη
και στην 3η ανεβηκε ο penetration με βλεψεις για πιο ψηλα.

Ποια Πετρουπολη ρε κακομοιρη?????

Παιδακια θελουμε να φαμε, οχι γαρμπιλι.

Το ιδανικοτερο μερος ειναι το χωριο μου, η Χασια,
αλλα ειναι μακρυα για τους υπολοιπους να ερθουν εκει,
γι'αυτο θα παμε στα Καλυβια.

Οι πρωτες ειναι για τον ΤΦ,
που πηγαινει στο μπανιο για να μπει στο φορουμ κρυφα.

Οι καλοκαιρινες για τον 3 Λαλουν,
που ξαναμαμησε την πρωην του και τωρα θα τον
εχει δεμενο ολο το καλοκαιρι.

Οι κινεζικες στον penetration,
γιατι κανει τον κινεζο.

Οι χειμερινες στον αρχηγο Τριποντερ
επειδη ειναι και οι πιο κλασσικες.

Οι θερμαινομενες στον nikefalin
για να ειναι ζεστος και μην τον πιανει πονοκεφαλος τις Παρασκευες

Χαμηλου επιπεδου μπασκετ
χαμηλου επιεδου γουστα διασκεδασης
χαμηλου επιπεδου οπαδος ομαδας

ειναι δυνατον να κην ησουν και χαμηλοτατου καρακιτσε επιπεδου και στα διατροφικα γουστα.
Μα βρε Λακη Καλυβια και Χασιες και τα ΛΟΙπα ? Που ΖΕις αγορινα μου .Ελα STONE CITY ΝΑ ΑΝΕΒΕΙς κοινωνικο επιπεδο , να γινεις κλαση, να φας σαν ανθρωπος ρεεεε!!!
(κι αμα δε σαρεσει ντυνεσαι και φευγεις).

Τι λες ρε κακομοιρη που θα ερθω απο την Κηφισια στην Πετρουπολη
για να ανεβω επιπεδο.
Αντι να ευχαριστεις τον θεο που βρεθηκε καποιος ανθρωπακος
και ανοιξε το Τερα Πετρα εκει και σας μαθανε μεχρι το Περιστερι,
μιλας κιολας???

Ειναι σαν να μου ζητας να κατεβω απο τον Ολυμπο
και να ανεβω στην Παρνηθα

εγω παντως τη προσπαθεια μου την εκανα αλλα ξυλο απελεκητο ποια κηφισια βρε ρουκουνα και καθομαι και μιλαω μαζι σου ακου κηφισια, εχει πολυ πλακα κηφισια,κηφισια , κηφισια, κηφισια.......

Αχ βρε κακομοιρη που να ξερεις απο Κηφισια.
Μεχρι μπουρναζι φτανεις.

Ως εδω λυκοπουλε. Νομιζω οτι οι διαφορες μας εδω που φτασαμε πρεπει να λυθουν στα 3 παιχνιδια (2νικηφορα) Το 1 σε φαγαδικο στη κηφισια
το 2 σε φαγαδικο πετρουπολη και το
3 το φαρμακερο σε ουδετερο (ΧΑΣΙΑ)

Στο 1 θα παραγγειλεις εσυ στο 2 εγώ και στο 3 οι κριτες(ξερουν καλα ποιοι).

εγω θα ελθω με τις παντοφλες και εσυ ελα με τη ρομπα σου.

είσαι τελειωμένος.

(άσχετο¨: τοπικ μεταγραφων για μας της γου εσκα θα ανοιξουμε ή ολα μουλοχτα?)

Αντι να ευχαριστεις τον θεο που εμπλεξες με μενα και τον γεροΤζαμπαρ
και σε παμε και τρως σε κανα μαγαζι της προκοπης,
βγαζεις και γλωσσα απο πανω.

Ασε να σωσω την ομαδα πρωτα και μετα οι μεταγραφες

να πινεις κοκακολες πριν τα ματσ μηπως και ψιλοχωνεψεις για να μπορεις να παιξεις να τη σωσεις.

Θα την σωσω και ευκολα μαλιστα

Το νου σου Τζουνιορ ερχομαι

ρε μη τα λες ετσι....εχω χεστει πανω μου....α ρε καημενε τι σε περιμενει.....

Οταν θα περασω πανω απο το αμοιρο κορμακι σου
και θα καρφωσω την μπαλα στα μουτρα σου
τοτε να δεις χεσιμο.

GOOD LUCK WOOLF,
Σημερα θελεις το κοκτειλ ΕΥΝΟΙΑΣ που στο λεω για πρωτη φορα:
μπασιματα (penetration) ,
σουτ(αλλα pistol)
kai astro alla c.k.

ΓΕΡΑ RE LYKO

Υπαρχει καλυτερος τροπος.
ΕΝΣΤΑΣΗ

Επρεπε ρε κολογαβρε να το ειχα φανταστει - στα τετοια εισαι εμπειρος.
απο μπασκετ εχεις κρεατακια στη μυτη.

Τουλαχιστον δεν εχω καταρακτη και κριθαρακι στα ματια
σαν εσενα παντοφλινο.

Mog αγόρι μου οπαδέ του θρύλου τι έγινε οι αγώνες κερδίζονται στα γήπεδα όχι στα χαρτιά?
Οίον=Καλαμαριά και Κηφισιά = ΟΣΦΠ.Αλλα έλεγες για το ποδόσφαιρο.Βρε τι σου είναι η ζωή.
Ο νόμος είναι πάντα νόμος έστω και σκληρός

Για σημερα ομως δεν λες κουβεντα.

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

ΚΥΠΕΛΛΟ

ΚΑΛΑ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΡΟΦΑΡΕΙΣ?

ΚΥΠΕΛΛΟ ΣΚΕΤΟ ΡΕΕΕΕΕΕΕ!

Πρεπει να ειστε ρε κακομοιρηδες οι μοναδικη ομαδα στην Ευρωπη,
που ενω ειναι πρωταθλητρια, θα παιξει ΟΥΕΦΑΚΙ του χρονου.

Όχι ρε Λύκε, παίζουν και κάτι πρωταθλήτριες από Αζερμπαϊτζάν και από Καζακστάν και από Λιχτενστάιν στο Ουέφα ενώ είναι πρωταθλήτριες γιατί δεν έχει η χώρα τους απαιτούμενους βαθμούς για να βγουν έστω στα προκριματικά τσάμπιονς λιγκ...

Ακομα κι αυτοι παιζουν στον πρωτο γυρο των προκριματικων.

Ρε ΜΟΝΟ ΚΥΠΕΛΟ ΡΕ ΜΟΝΟ ΚΥΠΕΛΟ, ΡΕΕΕΕΕΕΕ........
ΚΛΑΣΟΜΠΑΝΙΕΡΕΣ Ε ΚΛΑΣΟΜΠΑΝΙΕΡΕς

Ονειρο ηταν και παει.
Απο του χρονου που θα ασχοληθει και ο ΠΑΟ πιο σοβαρα
ετοιμασου να επιστρεψεις στην φυσικη σου θεση.
Αν και φετος παλι εκει καταληξες.

Να προσεχεις μονο μην σε περασει και ο Αρης του χρονου

Γινε Αρης να γουσταρεις

Μ'εφαγες με την γκρινια σου παλιογρουσουζη
κι εσπασα το δαχτυλο μου σημερα στην προπονηση

Μπορείς να μας πεις σε παρακαλώ το χρονικό διάστημα μια ''δαχτυλοθεραπείας'' για την γρηγορότερη ίαση ανάλογων περιστατικών από άλλους συναδέλφους???

Με εκτίμηση...

Γυρω στις 2 ωρες καθε βραδυ.
Πρεπει ομως το ''μερος'' να ειναι πολυ ζεστο και πολυ υγρο,
οποτε πρεπει να ''δουλεψεις'' πριν.

Τις πρωινες ωρες βαζουμε βολταρεν

Μηπως θα επρεπε σιγα σιγα να κανονισουμε την διοργανωση
ενος ωραιου φαγοποτιου???

μετά τη λήξη του πρωταθλήματος σίγουρα

δηλαδη της Γ? ρε φιλε μακραν το μεγαλυτερο πρωταθλημα.
Αν ειναι για φαγητο νομιζω δεν ειναι σωστο να περιμενουμε- τρωμε και παιζετε μετα.

Μονο εμεις και το ΝΒΑ παιζουμε ακομα.

Γι'αυτο παιζω εδω, επειδη στο τελος καθε χρονιας ολα τα φωτα ειναι πανω μας

και επειδη βαρεθηκα συνεχεια πλε"ι"οφ, λεικερς, σαν αντονιο,βοστονη,στο σπορπλας πρεπει η γ να δωσει τηλεπτικα δικαιωματα στο φιλμνετ,ωστε και μεις οι παντοφλες στις 2 το βραδυ να φχαριστιομαστε λιγο παραπανω αυστηρως ακαταλληλο θεαμα,ξερεις εσυ τωρα: ματσαρες ΧΧΧΧ και δε συμμαζευεται

Εκεινη την ωρα μονο μπορεις να δεις τηλεοραση παντοφλινο???

Αυριο σε περιμενω στο γηπεδο.

Δεν θελω δικαιολογιες

Ακόμα να το καταλάβεις ο άνθρωπος είναι αδιόρθωτος.Βγήκε σήμερα μέχρι το κεφαλόσκαλο.Αύριο απαγορεύεται να βγεί από το σαλόνι.

Αν δεν ερθει αυριο στο γηπεδο,
θα τοποθετει στην πρωτη θεση των απανταχου παντοφλων,
πανω ακομα και απο τον Τριποντερ

ΡΕ ΛΥΚΕ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΣΧΕΤΟΣ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ,ΝΤΑΧΕΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ Κ ΠΑΙΚΤΗΣ Κ ΤΕΤΟΙΑ ,ΕΞΗΓΗΣΕ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ... ΤΕΤΟΙΑ ΥΠΟΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΔΗΛΑΔΗ ,ΤΟΣΟ ΞΕΠΕΣΜΟΣ... ΠΑΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ.. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΤΩΡΑ ΔΝ ΠΑΤΕ ΝΑ ΠΕΣΕΤΕ ΣΤΗ Δ ΔΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΤΕ ΟΥΤΕ ΤΗΝ Γ ΑΝΤΕ ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΕΝΣΤΑΣΗ... ΠΟΤΕ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ.. ΓΙΑ ΠΕΣ ΜΟΥ

Φίλε σε παρακαλώ γράφε με μικρά γράμματα.Φιλικά σου λέω διάβασε τα κανονισμό του φόρουμ πριν ποστάρεις.Αν θέλεις να κάνεις πλάκα στο Λύκο τότε βάλε και κάποιο emoticon γιατί σαν καινούριος μπορεί να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις.Πάντως σαν πλάκα παίρνω το πόστ και δεν το διαγράφω.Μεταφέρεται στο OFF
TOPIC γιατί κυρίως εκεί αναφέρεται.

Ο Υοda λέει ότι ο πολυπράγμων Jabar έγινε η οργάνωση Αρκτούρος του forum για την προστασία του ...υπο εξαφάνιση (από την Γ ΕΣΚΑ) είδους Μπουζουκο-Λύκου ...... ή Lupus Bouzoukious ...

ρε σεις, ανάθεμα και αν θυμάται ο Λύκος την τελευταία φορά που πήγε στα μπουζούκια...έχει βέβαια διαρκείας στο CRYSTAL τον τελευταίο καίρο , όσο και να μας παραμυθιάζει είναι αφοσιωμένος στη μία και μοναδική του αγάπη, το άθλημα, μπας και σώσει την κατηγορία

Ένα μικρό διήγημα του Ε. Έσσε για τους λύκους, αφιερωμένο σε όσους αγαπούν τα βουνά και την άγρια ζωή. Στον ελλαδικό χώρο, ο γκρίζος λύκος είναι είδος υπό εξαφάνιση κι υπολογίζεται πως αριθμεί περίπου 500 άτομα (πληθυσμός δέκα φορές μικρότερος από εκείνον στις αρχές του 20ου αιώνα) ενώ σε πολλές περιοχές έχει εξαφανιστεί τελείως.
Click to view attachment


O λύκος

Ποτέ δεν είχε ενσκήψει τόσο βαρύς και ατελείωτος χειμώνας στα γαλλικά βουνά. Βδομάδες τώρα, η ατμόσφαιρα ήταν διάφανη, φωτερή και παγερή. Την ημέρα, τα χιονισμένα χωράφια κατηφόριζαν ατελείωτα με το θαμπό λευκό τους κάτω απ΄ το εκτυφλωτικό γαλάζιο τ’ ουρανού. Τη νύχτα, τα σάρωνε το φως του φεγγαριού –ένα μικρούλικο, λαμπερό, θυμωμένο, παγερό φεγγάρι- και πάνω στο χιόνι η κιτρινωπή ανταύγεια του γύριζε σ΄ ένα θαμπό γαλάζιο που φάνταζε ολόιδια η ουσία της παγωνιάς. Οι δρόμοι και τα περάσματα έμεναν έρημα, ειδικά στα ψηλώματα, κι οι άνθρωποι κάθονταν ραχάτικα γκρινιάζοντας μες στις καλύβες των χωριών. Τη νύχτα, τα παράθυρα φάνταζαν στο γαλάζιο φεγγαρόφωτο μες σ’ ένα κόκκινο της καστανιάς και σκοτείνιαζαν νωρίς νωρίς.

Τα ζώα της περιοχής δεινοπαθούσαν. Πολλά απ’ τα πιο μικρά, μαζί και τα πουλιά, πέθαιναν απ’ το κρύο, και τα ισχνά κορμάκια τους έπεφταν βορά στα γεράκια και στους λύκους. Μα και τα τελευταία τούτα βασανίζονταν σκληρά απ’ το κρύο και την πείνα. Ελάχιστες μόνο οικογένειες λύκων υπήρχαν, κι η στέρηση τους οδηγούσε να ’ ρθουν πιο κοντά η μια με την άλλη. Την ημέρα, έβγαιναν ένας ένας. Κάποιος από αυτούς ξεπεταγόταν εδώ κι εκεί μέσ’ απ’ το χιόνι, λιπόσαρκος, πεινασμένος και πανικόβλητος, αθόρυβα και φευγαλέα σαν ένα φάντασμα, με την ισχνή σκιά του να γλιστρά πλάι του πάνω στο άσπρο του χιονιού. Έστρεφε τη σουβλερή μουσούδα του στον αέρα και μυριζόταν, κι άφηνε πότε πότε ένα ξερό, βασανισμένο ουρλιαχτό. Τη νύχτα, όμως, έβγαιναν όλοι μαζί και τα χωριά περικυκλώνονταν απ’ το παραπονεμένο γρύλισμά τους. Κτήνη και πουλερικά κλειδαμπαρώνονταν με προσοχή και τουφέκια καραδοκούσαν πίσω από σφαλιστά παντζούρια έτοιμα να εκπυρσοκροτήσουν. Σπάνια μόνο μπορούσαν οι λύκοι να ριχτούν πάνω σ΄ένα σκυλί ή άλλο μικρό θήραμα και δυο απ’ την αγέλη είχαν κιόλας εξολοθρευτεί.

Το κρύο συνεχιζόταν κι όλο συνεχιζόταν. Πολλές φορές οι λύκοι στριμώχνονταν κοντά κονά ο ένας στον άλλο για να ζεσταθούν κι έμεναν ασάλευτοι ακούγοντας αξιοθρήνητα την απονεκρωμένη γύρω τους ύπαιθρο, ωσότου κάποιος ανάμεσά τους, βασανισμένος από την πείνα, αναπηδούσε άξαφνα μ’ ένα μουγκρητό που σου πάγωνε το αίμα. Τότε, όλοι οι άλλοι έστρεφαν τις μουσούδες τους προς αυτόν και έτρεμαν. Κι όλοι μαζί ξεσπούσαν σ’ ένα τρομερό, απειλητικό ζοφερό ουρλιαχτό.

Τελικά, ένα μικρό τμήμα της αγέλης αποφάσισε να μετακινηθεί. Νωρίς το πρωί άφησαν τα λαγούμια τους, συγκεντρώθηκαν μεταξύ τους και μυρίστηκαν μ’ ανησυχία και έξαψη τον παγερό αέρα. Μετά ξεκίνησαν με γοργό και ήρεμο βήμα. Όσοι έμειναν πίσω τους παρακολουθήσαν με ορθάνοιχτα γυάλινα μάτια, έκαναν μερικά βήματα να τους ακολουθήσουν, σταμάτησαν, έμεναν ασάλευτοι για μια στιγμή κι αναποφάσιστοι και ξαναγύρισαν αργά στο αδειανό άντρο τους.

Το μεσημέρι, οι οδοιπόροι χωρίστηκαν στα δυο. Τρεις απ’ τους λύκους στράφηκαν ανατολικά προς την ελβετική Γιούρα κι οι άλλοι συνέχισαν νότια. Οι τρεις ήταν όμορφα εύρωστα ζώα, μα τρομερά αδυνατισμένα. Οι τραβηγμένες μέσα αδειανές τους κοιλιές άφηναν τα παϊδια τους να πετάγονται προς τα έξω, το στόμα τους ήταν στεγνό και τα μάτια τους διεσταλμένα και γεμάτα απόγνωση. Προχώρησαν βαθειά μέσα στη Γιούρα. Τη δεύτερη μέρα σκότωσαν ένα πρόβατο, την τρίτη ένα σκύλο κι ένα γαϊδουράκι. Απ’ όλες τις μεριές άρχισαν να τους κυνηγούν οι μανιασμένοι ορεσίβιοι. Ο φόβος για τις ασυνήθιστες εισβολές εξαπλώθηκε μέσα στις πόλεις και στα χωριά της περιοχής. Τα ταχυδρομικά έλκυθρα ξεκινούσαν οπλισμένα και κανείς δεν πήγαινε απ’ το ένα χωριό στο άλλο δίχως τουφέκι. Οι τρεις λύκοι, έπειτα από ένα τέτοιο πλούσιο πλιάτσικο, ένιωσαν αμέσως ικανοποιημένοι και χορτάτοι μα και ανασφαλείς μέσα στο ξένο εκείνο περιβάλλον. Περισσότερο παράτολμοι απ’ όσο φάνηκαν ποτέ στα δικά τους τα μέρη, όρμησαν μέσα σ’ ένα στάβλο με αγελάδες μέρα μεσημέρι. Το ζεστό μικρό οίκημα γέμισε με τα μουγκανητά των ζώων, με ήχους από ξύλινες μπάρες που έσπαγαν, από ποδοβολητά κι απ’ το καφτό, πεινασμένο χνώτο των λύκων. Αλλ’ αυτή τη φορά, οι άνθρωποι τους πρόλαβαν. Οι λύκοι είχαν επικηρυχθεί σε καλή τιμή κι αυτό διπλασίαζε το θάρρος των χωρικών. Μ’ ένα πυροβολισμό στο σβέρκο σκότωσαν τον ένα και με τσεκούρι το δεύτερο. Ο τρίτος κατάφερε να το σκάσει. Έτρεχε, έτρεχε μέχρι που έπεσε μισοπεθαμένος στο χιόνι. Ο λύκος αυτός ήταν ο πιο μικρός και ο πιο όμορφος απ’ όλους, ένα ζώο περήφανο, ρωμαλέο και χαριτωμένο. Για πολλή ώρα έμεινε εκεί λαχανιασμένος. Κόκκινοι αιμάτινοι κύκλοι στροβιλίζονταν μπρος στα μάτια του και πότε πότε άφηνε να του ξεφύγει ένα πονεμένο, σφυριχτό μουγκρητό. Ένα σβουριχτό τσεκούρι τον είχε χτυπήσει στη ράχη. Μονάχα τότε κατάλαβε πόσο πολύ είχε τρέξει. Σε μεγάλη ακτίνα ολόγυρά του δεν υπήρχαν μήτε άνθρωποι μήτε σπίτια. Μπροστά του υψωνόταν ένα πελώριο χιονοσκέπαστο βουνό, το Σάσεραλ. Αποφάσισε να πάει ως εκεί. Βασανισμένος απ’ τη δίψα, έμπηξε τα δόντια του στη σκληρή κρούστα του χιονιού και πήρε μερικές μπουκιές.

Απ’ την άλλη μεριά του βουνού, ξέκρινε κάποιο χωριό. Θα νύχτωνε σε λίγο. Τρύπωσε μέσα σε μια πυκνή συστάδα με έλατα και περίμενε. Έπειτα σούρθηκε προσεχτικά, σύρριζα σε κηποφράχτες, ακολουθώντας τη μυρωδιά των ζεστόχαρων στάβλων. Στο δρόμο δεν υπήρχε κανείς. Πεινασμένος, αλλά γεμάτος φόβο, πρόβαλε ανάμεσα στα σπίτια. Ένας πυροβολισμός αντήχησε. Έριξε πίσω το κεφάλι του κι ετοιμαζόταν να το βάλει στα πόδια όταν αντήχησε δεύτερος πυροβολισμός. Αυτή τη φορά τον πέτυχε. Στο ‘να πλευρό, η ασπρουδερή κοιλιά του λεκιάστηκε με αίμα, που έπεφτε σταθερά με μεγάλες σταγόνες. Παρ’ ότι πληγωμένος, ρίχτηκε σ’ ένα ξέφρενο τρεχαλητό με τεράστια άλματα και κατάφερε να φτάσει στο δασωμένο βουνό. Στάθηκε εκεί για μια στιγμή ν’ αφουγκραστεί κι άκουσε φωνές και βήματα μακριά. Έντρομος, κοίταξε ψηλά τη βουνοπλαγιά. Ήταν απότομη, πυκνοδασωμένη και δύσκολη στην ανάβαση. Αλλά δεν είχε άλλη εκλογή. Λαχανιάζοντας, άρχισε να ανεβαίνει το απόκρημνο τείχος, ενώ από κάτω του μια βαβούρα από βλαστήμιες, προσταγές και φώτα φαναριών περιέτρεχε το βουνό. Τρέμοντας ο πληγωμένος λύκος σκαρφάλωνε μέσα στο δάσος, ενώ αργά αργά το μαύρο αίμα κυλούσε στο πλευρό του.

Το κρύο είχε πέσει. Ο ουρανός στα δυτικά είχε θαμπώσει, προμήνυμα πως θ’ άρχιζε να χιονίζει.

Στο τέλος, το εξαντλημένο ζώο έφτασε στην κορυφή. Βρισκόταν στην άκρη μιας μεγάλης, ελαφρά κυρτής χιονισμένης, απλωσιάς, όχι μακριά απ’ το όρος Κρόζιν, ψηλά πάνω απ’ το χωριό απόπου το ‘ χε σκάσει. Δεν ένιωθε πεινασμένος, μα έναν επίμονο έντονο πόνο απ’ την πληγή του. Ένα χαμηλόφωνο άρρωστο γρύλισμα βγήκε απ’ τα κρεμάμενα σαγόνια του κι η καρδιά του χτυπούσε βαριά και οδυνηρά. Το χέρι του θανάτου βάραινε πάνω του σαν ένα βαρύ φορτίο. Ένα μοναχικό έλατο με απλωμένα τα κλαδιά τον δελέασε να πάει κοντά του. Εκεί πήγε και κάθισε και κοίταζε απεγνωσμένα τη λευκόγκριζη νύχτα. Μισή ώρα πέρασε έτσι. Τότε πάνω στο χιόνι έπεσε ένα κόκκινο, παράξενα βουβό φως. Ο λύκος στήθηκε ορθός μ’ ένα μουγκρητό κι έστρεψε το όμορφο κεφάλι του προς το φως. Ήτανε το φεγγάρι που, γιγάντιο και αιματοκκόκινο, είχε ανατείλει στα νοτιοανατολικά κι ανέβαινε αργά αργά ψηλά στο θαμπό ουρανό. Είχε πολλές βδομάδες να προβάλει τόσο μεγάλο και τόσο κόκκινο. Τα μάτια του ετοιμοθάνατου λύκου κρεμάστηκαν πάνω στον αμυδρό δίσκο κι ένα αχνό γρύλισμα δόνησε και πάλι τη νύχτα με πόνο.

Τότε ήρθαν βήματα και φώτα. Χωριάτες με χοντρά πανωφόρια, κυνηγοί και παιδιά με γούνινα σκουφιά και χοντροκομμένες γκέτες πρόβαλαν πατώντας βαριά μέσ’ απ’ το χιόνι. Μια θριαμβευτική κραυγή αντήχησε. Είχανε δει τον ετοιμοθάνατο λύκο και πυροβόλησαν αμέσως δυο φορές. Ξαστόχησαν και τις δυο. Τότε είδαν πως ξεψυχούσε κιόλας κι έπεσαν απάνω του με ξύλα και ραβδιά. Ο λύκος δεν ένιωθε τίποτα πια.

Αφού έσπασαν τα κόκαλά του, τον έσυραν κάτω στο Σαιντ Ίμμερ. Γελούσαν, κόμπαζαν, τραγουδούσαν, βλαστήμαγαν. Ανυπόμονα προσδοκούσαν το κονιάκ και τον καφέ που τους περίμενε. Κανένας απ’ αυτούς δεν είδε την ομορφιά του χιονοσκέπαστου δάσους ή τη λάμψη του οροπεδίου, μήτε το κόκκινο φεγγάρι που κρεμόταν πάνω από απ’ το Σάσεραλ, και που το αχνό του φως τρεμόπαιζε πάνω από στις κάνες των τουφεκιών τους, πάνω στο κρυσταλλένιο χιόνι και στα σβησμένα μάτια του νεκρού λύκου.

Οτι πεις δεν θα σου χαλασω χατιρι.
Ποιος εισαι ομως????


Ειμαι ο μοναδικος ενος ειδος που εμφανιζεται στην γη καθε 217 χρονια


Καλα δεν ντρεπεσαι να μιλας για μπουζουκια και εξοδους εσυ
που την τελευταια φορα που βγηκες εξω μονος σου
ο Λεμονης επαιζε ακομα μπαλα???

παντως για τη φωτογραφια συμφωνω. πρεπει ο λυκος να βγαλει τη φατσα του κα να βαλει κανα πιπινι κανα ουκρανο κανα δυο ρουμουνες κατι σχετικο τελος παντων που να αντικατοπτριζει το μεγεθος της ποιοτητας στο ομαδικο αθλημα του μπασκετ