QUOTE(Angelo @ Jul 13 2008, 23:12 )

Nα ρωτήσω και εγώ κάτι αφελές? Μήπως κάποιες τώρα κάνουν μούτρα σε ομοσπονδιακούς οι οποίοι είναι κι εμπλεκόμενοι σ άλλες ανταγωνίστριες ομάδες? Η μήπως αυτα που έλεγα πριν λίγο καιρό περί του πόσο θα είναι έτοιμες ομάδες που έχουν πολλές παίκτριες στην Εθνική, τώρα που μας περιμένουν και σχετικά νωρίς τα Ευρωπαικά σαλόνια, έχουν τον αντίκτυπό τους? Επαναλαμβάνω, γι αυτές τις ομάδες που παίζουν προκριματικά αρχές Οκτώβρη, πότε θα κάνουν προετοιμασία και πότε θα φορμαριστούν όταν οι διεθνείς επιστρέφουν 14/9 και θα θέλουν και ξεκούραση... Μήπως όλ αυτά είναι αλληλένδετα και δεν οφείλονται στις παραξενιές κάποιων, στη σωματοδομή, στον Καλαμπόκη και την Αναστασία?
Μισές αλήθειες – μισά ψέματα
Με δεδομένο το τραγελαφικό περιστατικό (να μην πω ντροπιαστικό, απαράδεκτο), της ακύρωσης της προετοιμασίας της Εθνική Γυναικών παραθέτω κάποια σημεία από την περσινή βαρύγδουπη συνέντευξη του βοηθού προπονητή της κ. Δικαιουλάκου, με τους απαραίτητους σχολιασμούς (για να μπαίνουν τα πράγματα στην θέση τους και όχι εκεί που θέλουν ή βολεύουν κάποιους):
ΔΙΚΑΙΟΥΛΑΚΟΣ: «κυρίως όμως αυτό είναι. Η νοοτροπία της Ελληνίδας μπασκετμπολίστριας. Όσο για νοοτροπία ομάδας, καλύτερα να μην γίνεται λόγος και αυτό είναι δυστυχώς το χειρότερο, αφού ακόμα και οι πιο σκληρά δουλεμένες, οι πιο προπονημένες και οι πιο έμπειρες, δεν έχουν καταφέρει να αποκτήσουν νοοτροπία ομάδας.»
Δεδομένο είναι ότι η νοοτροπία και η ψυχοσύνθεση της γυναίκας μπασκετμπολίστριας είναι τελείως διαφορετική από του άντρα. Ποιος ή ποιοι ευθύνονται για αυτό δεν μας λέει ξεκάθαρα, ή μάλλον καλύτερα από ότι φαίνεται υπονοεί ξεκάθαρα ο κόουτς ότι οι ίδιες οι αθλήτριες φταίνε. Ρατσιστικό μου ακούγεται αυτό, αφήστε που το αναιρεί παρακάτω με τα ίδια τα λεγόμενά του.
ΔΙΚΑΙΟΥΛΑΚΟΣ: «Μόνο εμείς οι προπονητές μπορούμε να εμφυσήσουμε νοοτροπία σκληρής δουλειάς και ομαδικότητας στις παίκτριες, εμείς οι ίδιοι να δουλέψουμε ακόμα πιο σκληρά και κυρίως ποιοτικά μαζί τους, ανεξαρτήτως συνθηκών που αντιμετωπίζουμε, εμείς θα γίνουμε οι καθοδηγητές τους όπως στο γήπεδο έτσι και έξω από αυτό. Αυτός είναι και ο ρόλος μας. Μόνο ο ρόλος του ηθοποιού στο θέατρο τελειώνει στο δίωρο. Ο ρόλος ο δικός μας συνεχίζεται. Ο Μίσας είναι πολυτέλεια για τον γυναικείο χώρο.»
Ερώτημα: Εχει ποτέ ο κ. Μίσας ή ο κ. Δικαιουλάκος αναβάλει έναρξη προγραμματισμένης προετοιμασίας στις ομάδες που έχουν δουλέψει, εξαιτίας της μη συμμετοχής των αθλητών τους;; Η απάντηση εύκολη: ΟΧΙ, ΠΟΤΕ.
Τόσο πολύ λοιπόν αλλοιώθηκαν από την συμμετοχή και την παρουσία τους στον γυναικείο μπάσκετ, που το μόνο που έχουν να πουν τώρα είναι ότι ανησυχούν;;!!!!.
Τελικά ποιος είναι ο ρόλος τους;; Είναι καθοδηγητές, εμπνευστές ή τελικά έγιναν και αυτοί (όπως τους θέλει το σύστημα) απλοί διαχειριστές και διεκπεραιωτές μιας κατάστασης που βολεύει να παράγει άλλοθι;;;
ΔΙΚΑΙΟΥΛΑΚΟΣ: «Ποιο σωματείο στην Ελλάδα έχει βλέψεις να παίξει στην Ευρωλίγκα και να διακριθεί, όπως αντίστοιχα οι άντρες; Οι Εσπερίδες πήραν το νταμπλ πρόπερσι και είχαν έξι παίκτριες στη Εθνική ομάδα, μα δεν δήλωσαν συμμετοχή στην Ευρώπη. Δεν ξέρω γιατί έγινε αυτό, φαντάζομαι όχι γιατί δεν ήθελαν, αλλά ίσως γιατί δεν είχαν τους πόρους για κάτι τέτοιο. Αυτή είναι η εικόνα του καλύτερου σωματείου στην Ελλάδα, μαζί με τον Πανιώνιο και ένα - δυο άλλων.»
Τώρα κόουτς που τα Σωματεία οργανώνονται (4 ομάδες φέτος συμμετέχουν στην Ευρώπη, οι ομάδες έχουν υψηλά budget, προσλαμβάνουν manager, τεχνικούς διευθυντές, γυμναστές κλπ – όπως και στην ομάδα που έχεις αναλάβει ως κόουτς) εμείς διαλύουμε την Εθνική;;;;
Μήπως έστω και την ύστατη ώρα κάποιοι ή κάποιες πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να έχουν έστω και την ελάχιστη ευθιξία να παραιτηθούν από την «θεσούλα» ή τις «θεσούλες» που έχουν;;
Να πάψουν να βολεύονται από τα λάθη, τις νοοτροπίες, τις θέσεις των άλλων και να κάνουν αυτό που έπρεπε από χρόνια να κάνουν;;;
Δυστυχώς σήμερα μας χαρακτηρίζει η έλλειψη ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΠΡΟΟΔΟΥ. Οταν αυτό υπάρξει – κάτι που πρέπει ήδη να αρχίσει να συμβαίνει – θα μπορέσουμε να φθάσουμε το ελληνικό γυναικείο μπάσκετ στο επίπεδο που του αρμόζει.
Στα πλαίσια της ανάπτυξης πρέπει να υπάρξει «Στρατηγικός Σχεδιασμός», ο οποίος αυτή την στιγμή απουσιάζει και μία αιτία του προβλήματος είναι ο υπερβολικός Συγκεντρωτισμός της Εξουσίας! Πρέπει να υπογραμμίσω ότι η βαθύτερη έννοια του Στρατηγικού Σχεδιασμού ερμηνεύεται ως «Εξασφάλιση Πλεονεκτημάτων»!!. Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί για να υλοποιηθεί μια ιδέα απαιτεί κάτι παραπάνω από ταλέντο, απαιτεί μεθοδικότητα. Πρέπει να εμφανιστεί το «φαινόμενο δημιουργικότητας» για να μπορέσουμε να εκφράσουμε την «ανανεωμένη εμπιστοσύνη στο μέλλον». Η δυσκολία εφαρμογής νέων προτάσεων και ιδεών εντοπίζεται στο γεγονός ότι η δημιουργικότητα εξαρτάται τόσο από τον άνθρωπο, καθώς επίσης και από τους συλλογικούς μηχανισμούς που καθορίζουν την συνεργασία όλων των εμπλεκομένων. Ετσι η εποικοδομητική συνύπαρξη οργάνωσης και δημιουργικότητας πρέπει να συνθέτει και ετερόκλητα στοιχεία!
Προκαλώντας ο Τομ Πήτερς, προτείνει στο τελευταίο του βιβλίο (L’ Innovation), «να τα σπάσουν όλα», πρόταση που ακολουθείται ευρεία και δημιουργεί ένα πρόγραμμα σύμφωνα με το οποίο καταργούνται όλα τα δεδομένα και οι βάσεις που στηρίζουν ένα αρχικό πλάνο, προσπαθώντας να δουν από μια εντελώς διαφορετική πλευρά και άποψη. Αρχή της ανανέωσης /αλλαγής ουσιαστικά, δεν είναι η εύρεση νέων μεθόδων και τρόπων αλλά ο επαναπροσδιορισμός των συντεταγμένων που ορίζουν τις σχέσεις των ανθρώπων!!!
Κύριοι και κυρίες, έχετε την «μαγκιά» να τα σπάσετε όλα, να παραμερίσετε τα προσωπικά συμφέροντα, να βάλετε το μαχαίρι στο κόκαλο (έστω και αν είναι το δικό σας!) και να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε τους κατάλληλους στόχους, να εκμεταλλευτούμε και να αξιοποιήσουμε τις ψυχικές και πνευματικές δυνατότητες των γυναικών και να φτιάξουμε καλές «ομάδες» (με πρώτη και καλύτερη την Εθνική ομάδα), που θα αναδείξουν τις παίκτριες – νικήτριες έτσι ώστε επιτέλους να προχωρήσει μπροστά το πολύπαθο Ελληνικό γυναικείο μπάσκετ;;;;
.
Σ.Σ. Αλήθεια ο αθλητικός νόμος τι προβλέπει για τους αθλητές που αρνούνται την συμμετοχή τους στις εκδηλώσεις της Εθνικής ομάδας;;;
Υ.Γ. Θα επανέλθω σύντομα γιατί όλα αυτά που συμβαίνουν με θίγουν προσωπικά ως άνθρωπο, ως γυναίκα, ως αθλήτρια, ως προπονήτρια, ως παράγοντα του γυναικείου χώρου.