Έχω δει τρία φιλικά αυτής της ομάδας και τέσσερα επίσημα τον τελευταίο μήνα. Ζήτημα να βγάλαμε ένα-δυο plays σε ειδικές καταστάσεις με ή χωρίς τάιμ-άουτ. Άλλη μια χαμένη ευκαιρία. Τεράστια τη φορά αυτή. Κρίμα...

Κρίμα μεγάλο. Πέρα από την κούραση των βασικών είχαμε και τη στραβομάρα του πάγκου. Παίζεις με δυνατή και γρήγορη ομάδα και έχεις στον άσσο για 25΄αθλήτρια που επιστρέφει στην άμυνα αργότερα από τη Φασούλα, που δεν παίζει άμυνα, ούτε καν στη ζώνη προλαβαίνει να καλύψει χώρους και που δεν μπορεί να βοηθήσει στο σκοράρισμα.

Η καλύτερη στον άσσο Παυλοπούλου ξεχάστηκε στο τέλος όπως και με τη Γαλλία.

Ήρθε η ώρα να ξαναχτιστεί η Εθνική με καλύτερες επιλογές στον πάγκο.

Είναι αξιοθαύμαστη η ψυχή που δείχνουν τα κορίτσια, αλλά σε αυτό το επίπεδο σπάνια αρκεί μόνο αυτό. Θα πρέπει είτε να έχεις και το ταλέντο (που κακά τα ψέματα, δεν το έχουμε άφθονο), είτε να είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος για 40 λεπτά, που και αυτό σήμερα το χάσαμε για λίγο όταν δεν μας πήγαιναν τα πράγματα καλά μπροστά, με αποτέλεσμα αντί για -7/-8 να βρεθούμε στο -15.....

Τέτοια ευκαιρία δεν θα ξαναέχουμε τα επόμενα 10(?) χρόνια, ας το συνειδητοποιήσουμε και ας πάμε παρακάτω... Βέβαια υπάρχουν σε 2 μήνες δύο πολύ σημαντικά ματς για την πρόκριση στο Ευρωμπάσκετ, στα οποία θέλουμε το 2/2, σε αντίθετη περίπτωση πολύ πιθανό ο κύκλος αυτής της ομάδας να κλείσει παντελώς άδοξα. Επομένως χρόνος για αλλαγές (όπως αυτή του προπονητή που ειπώθηκε) δεν υπάρχει τώρα, το αν θα έπρεπε να γίνουν αλλαγές γενικά είναι άλλη κουβέντα.

Επίσης δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για να "χάνουμε" παίχτριες. Είτε οριστικά, σε περιπτώσεις όπως η Μέλνικα παλιότερα και η Ράτσα πιο πρόσφατα, είτε μάλλον οριστικά όπως η Γέμελος, είτε (ελπίζω) προσωρινά όπως η Σταμολάμπρου. Χαρακτηριστικό της κατάστασής μας γενικότερα ότι δεν θυμάμαι ποτέ κάποια Εθνική οποιασδήποτε χώρας (είτε σε γυναικείο είτε σε ανδρικό) να έχει στην πιο γόνιμη θεωρητικά δεκαετία (23-32 χρονών) μόλις 3 από τις 12!

τεραστιες επιλογες προπονητη...ειδικα η εμμονη στον ασσο ενω υπαρχει εμφανεστατα καλυτερη παικτρια....
αντιο....

Κρίμα και πάλι κρίμα. Σαφέστατα κατ εμέ το παιχνίδι χάθηκε απο τον πάγκο. Kαλά, δεν συζητώ την τελευταία φάση ...Το απόλυτο εγκεφαλικό. Κρίμα γαμωτο, χάσαμε μια τεράστια ευκαιρία!

Σπυριδοπούλου, Νικολοπούλου και Σπανού δηλαδή. Αλλά βασικά… Σπανού, η μόνη που παίζει σε υψηλό επίπεδο στην Ευρώπη (και το καλό που της θέλω, μην γυρίσει ποτέ στην Ελλάδα και μην κάνει το ίδιο λάθος που έκαναν Μάλτση και Καλτσίδου ). Είχαμε βέβαια σε αυτές τις ηλικίες και τη Δημητράκου, αλλά αυτή μας τέλειωσε νωρίς, πάνω που άρχιζε να παίζει το καλύτερο μπάσκετ της… ζωής της.

Για χθες (πιο ψύχραιμα): πήραμε μόνο 3 πόντους από τον πάγκο, από τη Χριστινάκη (η οποία συνολικά δεν βοήθησε όσο θα θέλαμε). Ενώ στο παιχνίδι με την Κορέα σκόραραν 11 παίκτριες (αν και μερικές τα 'βαλαν όταν είχε ανοίξει το ματς)! Σημείο-κλειδί για την εξέλιξη του ματς, κατά τη γνώμη μου, η καθίζηση που έπαθε η ομάδα με τη Νικολοπούλου στον άσσο και ο αδικαιολόγητος εκνευρισμός με τις (σωστές θεωρώ) αποφάσεις των διαιτητών. Όταν τα παιχνίδια φτάνουν να κρίνονται στις τελευταίες κατοχές παίρνουμε κάτω από τη βάση και δεν θα έπρεπε να φτάσουμε καν εκεί. Μολονότι κάποια στιγμή, επιτέλους, η μπάλα άρχισε να πηγαίνει στην Καλτσίδου και δευτερευόντως στη Σπανού.

Αλλά ο γέγονε, γέγονε! Κι εμείς γυρίζουμε πίσω.

Τι κρατώ από αυτό το τουρνουά; Τον αγώνα με τη Γαλλία. Περισσότερο κι από τη νίκη επί της Κορέας. Κι ας χάσαμε και πάλι από τις φιλενάδες μας! Και την Εβίνα φυσικά. Ήταν μία από τις σταρ αυτής της διοργάνωσης και δικαίωσε πρωτίστως τον εαυτό της. Ακόμη κι όταν δεν σκοράρει, παραμένει στα 40-παρά-κάτι της η πολυτιμότερη παίκτριά μας. Εντός κι εκτός παρκέ. Όπως κρατώ την παρουσία της Παυλοπούλου, που για μένα είναι το επόμενο pg της εθνικής. Αλλά κυρίως την ΟΜΑΔΑ. Κέρδισε κι έχασε μαζί, όπως πάντα. Δεν είναι λίγο αυτό, μην το υποτιμούμε.


Το Παγκόσμιο όμως συνεχίζεται με τα παιχνίδια της 8άδας αύριο. Εκεί όπου ήδη περίμεναν οι ΗΠΑ, Βέλγιο, Αυστραλία και Καναδάς.

--- Οι ΗΠΑ λοιπόν θα παίξουν με τη Νιγηρία. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Παγκοσμίου μια ομάδα της Αφρικής φτάνει στην 8άδα. Σπουδαία επιτυχία για το αφρικανικό μπάσκετ. Να δεις που θα πρέπει να παρακολουθώ και τα Αφρομπάσκετ τώρα!

---Το Βέλγιο θα αντιμετωπίσει τη Γαλλία, η οποία νίκησε στο μπαράζ την Τουρκία, σε ένα παιχνίδι που σημαδεύτηκε από τις έντονες διαμαρτυρίες των Τούρκων που είχαν ως αποτέλεσμα την αποβολή του Memnun από το παιχνίδι με δύο τεχνικές ποινές μέσα σε 30 δεύτερα στα μισά του δ΄ δεκαλέπτου. Οι Γαλλίδες όμως ήταν καλύτερες συνολικά και κέρδισαν δίκαια. Με το Βέλγιο πάντως θα έχουμε ντέρμπι, ευρωπαϊκό. Και να δούμε αν δικαιωθεί ο Mestdagh, ο οποίος πέρσι είχε κάνει μια περίεργη δήλωση, ότι αν δεν έπαιζαν στον ημιτελικό με την Ισπανία, αλλά με Ελλάδα ή Γαλλία, θα έφταναν στον τελικό και θα κέρδιζαν τουλάχιστον το ασημένιο μετάλλιο.

--- Η Αυστραλία θα παίξει με την Κίνα, η οποία απαλλάχθηκε από τα εφτά χρόνια φαγούρας, τόσος ήταν ο χρόνος που είχε να κερδίσει την Ιαπωνία σε επίσημο παιχνίδι, τα κατάφερε χθες σε ένα ματς-επιτομή του τρόπου με τον οποίο μπορεί να παιχθεί το γυναικείο μπάσκετ: γρήγορο τέμπο, τακτική και κυρίως υψηλό ποσοστό στα σουτ και για τις δυο ομάδες: Η Κίνα είχε 56% στα τρίποντα (9/16) και 53% στα δίποντα (26/49) και η Ιαπωνία 46% (12/26) και 42% (18/43), αντίστοιχα. Κάποια στιγμή μέχρι τα μισά του δ΄ δεκαλέπτου, αν θυμάμαι καλά, οι Γιαπωνέζες σούταραν 12/20 τρίποντα. Έριξαν δηλαδή το ποσοστό τους στο τέλος προσπαθώντας να γυρίσουν το παιχνίδι. Πολύ διασκεδαστικό αυτό το ματς.

--- Και ο φιλόδοξος Καναδάς θα κονταροχτυπηθεί με την οικοδέσποινα Ισπανία, που νίκησε τη Σενεγάλη. Ποιος θα το περίμενε οι Ισπανίδες να παίξουν μπαράζ! Κι όμως συνέβη, αφού έχασαν (όπως έχασαν) από το Βέλγιο στον όμιλο, σε ένα παιχνίδι που συζητήθηκε αρκετά και από το οποίο βγήκε το play του τουρνουά μέχρι στιγμής. Η Ισπανία ήθελε νίκη ή ήττα μέχρι 7 πόντους για να βγει πρώτη στον όμιλο, το κατάφερε με δύο βολές της Xargay (από ένα χαζό φάουλ της Meesseman στην επίθεση στο close-out) κι ενώ απέμενε 1.1 δευτερόλεπτο και το σκορ ήταν 70-63, ο κυρ Philip ο Mestdagh, ο Βέλγος προπονητής, σχεδίασε αυτό για την ομάδα του: https://youtu.be/uGAcqa_8sLQ?t=24s

Πρώτη φορά μετά από χρόνια, βλέπω ισπανική ομάδα να έχει χάσει και το κοκαλάκι και τη νυχτερίδα ολόκληρη. Κι έχω αρχίσει να αμφιβάλλω αν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τον δυναμικό Καναδά. Εγώ πάντως θα τις υποστηρίζω, γιατί έχουμε να σώσουμε και την υπόληψη της Ευρώπης σε αυτό το Παγκόσμιο. Όπως θα υποστηρίζω και τη Γαλλία. Α, όλα κι όλα, η φιλία πάνω απ' όλα!

Βελγάρα

Προημιτελικοί χθες κι έχουμε και λέμε.

ΗΠΑ v. Νιγηρία: 71-40
Η Νιγηρία προηγούνταν στο α΄ δεκάλεπτο 9-17! Μετά οι Αμερικανίδες κατέβασαν το ιππικό και τέλος. Αυτοί οι 71 πόντοι όμως παίζει να είναι και αρνητικό τους ρεκόρ.

Αυστραλία v. Κίνα: 83-42
Η Αυστραλία έκανε ένα πράγμα: κατέστρεψε με εξαιρετική άμυνα το επιθετικό παιχνίδι της Κίνας (ομάδα που είχε ζορίσει πολύ τις Αμερικανίδες), είχε σε πολύ καλή μέρα την Bec Allen, και πήρε μια εύκολη κι άνετη νίκη. Κέρδος ότι η Cambage έπαιξε μόνο 19 λεπτά, σε μια χρονική συγκυρία με τρία απανωτά παιχνίδια. Στα αρνητικά, ότι η Αυστραλία δεν έχει ζοριστεί ακόμη με αντίπαλο.

Βέλγιο v. Γαλλία: 86-65
Θα χάρηκε, φαντάζομαι, ο ggrilik , το Βέλγιο πάντως έκανε ένα εκπληκτικό παιχνίδι, χτυπούσε συνεχώς τις Γαλλίδες στο pick ’n’ roll, εξαιρετικό διάβασμα και δημιουργία από τα guards, αποτελεσματικότητα στο σκορ, ενέργεια και ταχύτητα στην άμυνα, με δυο λόγια: πολύ-πολύ όμορφο μπάσκετ. Και να φανταστεί κανείς ότι η Wauters εξακολουθεί να έχει πρόβλημα. Υπάρχει όμως κάτι που με ενοχλεί σε αυτή την ομάδα, αλλά δεν το λέω.

Julie-Allemand, ασίστ 13

Από την άλλη, είχαμε και πάλι τα καμώματα της συμπαθούς κυρίας Garnier. Η εμμονή της σε ένα προκαθορισμένο ροτέισιον που δεν επιτρέπει στην πυραυλοκίνητη Johannès και στη σουτέρισσα Ayayi να βρουν ρυθμό, και ο προβλέψιμος τρόπος παιχνιδιού με τη Gruda στο ποστ τις καθιστά ευάλωτες. Το γεγονός ότι η Γαλλία διαθέτει 12 παίκτριες, όπως λέει και ξαναλέει η κυρά Valérie, μπορεί να πιάνει όταν παίζει με εμάς που ούτε βάθος διαθέτουμε ούτε και περίσσιο ταλέντο σε παίκτριες και προπονητές (χώρια που μας βγαίνουν και τα πλεμόνια έξω από την κούραση), απέναντι όμως στο βάθος και την αθλητικότητα του Καναδά και στο ταλέντο και την ομαδικότητα του Βελγίου η Garnier έπρεπε να είναι πολύ πιο προσεκτική. Απλά αδιόρθωτη! Και για μια ακόμη φορά η Γαλλία μένει μακριά από τα μετάλλια σε Παγκόσμιο. Céline, γύρνα πίσω!

Καναδάς v. Ισπανία: 53-68
Ωραίο ματς για τρία δεκάλεπτα με τις δυο ομάδες να εναλλάσσονται μπροστά στο σκορ, απλά υπέροχο το τελευταίο δεκάλεπτο για την Ισπανία, η οποία επέτρεψε μόνο 3 πόντους στον Καναδά κι αυτούς στο τελευταίο δίλεπτο του παιχνιδιού όταν όλα είχαν κριθεί. Ο Lucas Mondelo είναι ιδιοφυΐα. Θα έλεγα ότι είναι ο καλύτερος προπονητής του γυναικείου στην Ευρώπη όλων των εποχών, αλλά, δυστυχώς γι’ αυτόν, υπάρχει και η Nata Hejkova . Στο παιχνίδι αυτό πάντως απέδειξε γιατί επέλεξε τις Ouvina και Casas για τη 12άδα του, κι όχι τις Rodriguez και Romero (που δεν κλήθηκε καν στην προετοιμασία). Επόμενος αντίπαλος για την αρμάδα του η Αυστραλία και η ογκώδης Cambage. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα σκαρφιστεί ο Lucas για να την αντιμετωπίσει, αν και κάπου πάει το μυαλό μου. Και η αγαπημένη μου Laia πάει για ένα ακόμη μετάλλιο!



υγ1
Εξαιρετικός ο σχολιασμός στις μεταδόσεις της FIBA. Μπράβο τους!

υγ2
Πήρε το μάτι μου και τον κυρ Βαγγέλη της ΕΡΤ στο γήπεδο. Για να είναι εκεί ακόμη προφανώς η δημόσια τηλεόραση θα μεταδώσει τον τελικό. Μπράβο του πάντως που πηγαίνει να δει και τα υπόλοιπα παιχνίδια. Ανέβηκε πόντους στην υπόληψή μου.

υγ3
https://www.youtube.com/watch?v=IbD7MjActeo
Χωρίς σχόλιο.

ΗΠΑ v. Αυστραλία ο τελικός. Ισπανία v. Βέλγιο στον ημιτελικό για το χάλκινο μετάλλιο σε ένα ριμάτς που θα... συζητηθεί.

Απέναντι στο Βέλγιο οι Αμερικανίδες συνάντησαν αντίσταση για 25 γεμάτα λεπτά και χρειάστηκαν το σούπερ παιχνίδι της Taurasi (26 πόντοι, 5/10 τρίποντα) για να αφήσουν πίσω τους τις εξαιρετικές και πάλι Βελγίδες. 77-93 το σκορ.



Ο άλλος ημιτελικός ήταν ντέρμπι, όπως αναμενόταν. Η Αυστραλία ξέφυγε στην αρχή στο σκορ, η Ισπανία επέστρεψε και το παιχνίδι κρίθηκε στα τελευταία λεπτά (66-72). Liz Cambage: 33 πόντοι, 15 ριμπάουντ, 7 λάθη! Το κυριότερο, φόρτωσε με φάουλ τις αντίπαλες ψηλές κι έτσι η Ισπανία αναγκάστηκε να παίξει τα τελευταία κρίσιμα λεπτά χωρίς τις Ndour και Nicholls που αποβλήθηκαν. Δεν μπήκαν τα σουτ για τις Ισπανίδες και για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ευρωπαϊκή ομάδα δεν φτάνει στον τελικό ενός Παγκοσμίου. Η Cambage κάνει ένα εξαιρετικό τουρνουά, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Αυστραλίας και θα πρέπει να θεωρείται σίγουρη για τον τίτλο της MVP.



8 ασίστ για τη Laia Palau σε 25 λεπτά.

Στα παιχνίδια κατάταξης για τις θέσεις 5-8: Η Γαλλία νίκησε τη Νιγηρία (84-62) και η Κίνα τον Καναδά (76-71). Έτσι στην πρώτη 6άδα του τουρνουά έχουμε μόλις 2 ομάδες από τους ομίλους Α και Β (Αυστραλία, Γαλλία) και 4 από τους ομίλους Γ και Δ (ΗΠΑ, Ισπανία, Βέλγιο, Κίνα).

υγ1
Αντιμέτωπες στον τελικό δύο γυναίκες προπονήτριες: Dawn Staley v. Sandy Brondello. Από τις 4 συνολικά που συμμετείχαν στη διοργάνωση.

υγ2
I have always said that many people who don't respect the women's game are probably guys who played in High School and never made it.
Τάδε έφη... Liz Cambage

Αυτή η Λιζ Καμπέιτζ είναι απίστευτο βουνό. Τις .. πως το λένε οι αθλητικογράφοι μας, να δεις? Α, ναι. Τις διέσυρε και τις ταπείνωσε τις Ισπανίδες Είχε και συμπαράσταση απο τις υπόλοιπες βέβαια. Πολύ ψηλή ομάδα. Να δουμε τι μπορούν να κάνουν απέναντι στις Αμερικάνες.

Το Βέλγιο απο την άλλη έδειξε αυτό που είναι γνωστό στους πάντες, πως στο γυναικείο μπάσκετ υπάρχει (προς το παρόν) χώρος για διάκριση αν είσαι σοβαρός (σοβαρή ομοσπονδία κ' σοβαροί σύλλογοι) μια που πλην Αμερικής, Ισπανίας, Γαλλίας - να πω πλέον κι Αυστραλίας- που έχουν βάθος και θα είναι σ' ολες τις διοργανώσεις ψηλά, οι υπόλοιπες χώρες σκαμπαναβαίνουν. Σε άλλα αθλήματα δεν είναι το ίδιο εύκολο. Και πιθανόν να μην είναι ούτε στο γυναικείο μπάσκετ σε κάποια χρόνια. Τέλος πάντων.

Να δούμε λοιπόν τι θα κάνουν οι στρουμφίτες στον μικρό τελικό με τις Ισπανίδες.

τὠρα ο τελικὀς στην ΕΡΤ2

Οι στρουμφίτες λοιπόν επέστρεψαν στο στρουμφοχωριό τους με άδεια χέρια, μπαρμπα-Στρουμφ! Στον πολύ ενδιαφέροντα ημιτελικό δεν μπόρεσαν αυτή τη φορά να κερδίσουν την Ισπανία (67-60), για την οποία είχα πει από την αρχή ότι είναι ομάδα μεταλλίου και δικαιώθηκα. Και μολονότι προέρχονταν από ένα σκληρό και απογοητευτικό για κείνες παιχνίδι με την Αυστραλία στον ημιτελικό έδειξαν και πως βάθος διαθέτουν, ειδικά στα γκαρντ, και πως ξέρουν να κερδίζουν τα σημαντικά παιχνίδια. Αν είχαν και περισσότερες επιλογές στις ψηλές ως γυναικείο μπάσκετ οι Ισπανοί, θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερα πράγματα.

Τα highlights του αγώνα...



...με την τελευταία συνεργασία Palau-Xargay να θυμίζει τα όχι και τόσο μακρινά χρόνια της USK Praha!

Όσο για το Βέλγιο, είναι η ομάδα που κέρδισε μακράν τις εντυπώσεις σε αυτό το Παγκόσμιο. Πανέμορφο μπάσκετ, κάποιοι το είπαν "old school" (λανθασμένα, κατά τη γνώμη μου), αν έπρεπε όμως να επιλέξω έναν χαρακτηρισμό θα διάλεγα αυτόν του Paul Nilsen: poetry in motion! Μια ομάδα που θα την βλέπουμε και στο μέλλον, θαρρώ.

Ο τελικός ήταν αδιάφορος. Κρίμα που η ΕΡΤ επέλεξε και πάλι να δείξει μόνον αυτόν. Πριν το τουρνουά η Lauren Jackson είχε υποστηρίξει ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν απάντηση στο θηρίο Cambage. Αποδείχτηκε ότι είχε άδικο. Μετά τον ημιτελικό ο δον Lucas (ο Mondelo) χαρακτήρισε την Αυστραλία μια νορμάλ ομάδα με μια εκπληκτική παίκτρια που τους αλλάζει επίπεδο. Αποδείχτηκε ότι είχε δίκιο. Οι Αμερικανίδες με τις τόσες επιλογές στις ψηλές (Griner, Wilson, Ogwumike, Charles, Delle Donne – η Stewart έπαιζε 3άρι!) κατάφεραν να χαλάσουν το παιχνίδι της ψηλής της Αυστραλίας, οι συμπαίκτριές της τα… έσπασαν στα μακρινά σουτ ούτε μπορούσαν να περάσουν μια πάσα της προκοπής, η Taurasi και η Stewe βομβάρδιζαν απ’ έξω και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος γρήγορα. Αναμενόμενο αποτέλεσμα, αλλά εμένα αυτές οι ΗΠΑ δεν μου άρεσαν. Οι Αμερικάνοι έχουν κατεβάσει υπερομάδες στις προηγούμενες διοργανώσεις και μας έχουν κακομάθει. Μόνο 73 πόντοι σε έναν τελικό; Και νίκη με μόλις 17; Σίριουσλι;

Καλύτερη 5άδα
Diana Taurasi, Emma Meesseman, Breanna Stewart, Astou Ndour, Liz Cambage

Νομίζω ότι οι δημοσιογράφοι αδίκησαν κατάφωρα τη Julie Allemand του Βελγίου. 25 ασίστ σε προημιτελικό με Γαλλία (13) και ημιτελικό με ΗΠΑ (12) και 8.2 μ.ό. (καλύτερη σε ασίστ) δεν προσπερνώνται έτσι εύκολα, όπως και συνολικά το παιχνίδι της και το πώς βοήθησε το Βέλγιο σε αυτό το τορνέο. Παίκτρια της γαλλικής Lyon. Κάτι θα είδε ο μεσιέ Παρκέρ και την επέλεξε για την ομάδα του.

MVP
Breanna Stewart

Κι εδώ διαφωνώ. Η Liz Cambage μπορεί να έκανε ένα κακό τελευταίο παιχνίδι, αλλά κουβάλησε μόνη της σχεδόν την Αυστραλία μέχρι τον τελικό. Κι ας εκνεύρισε τους Ισπανούς φιλάθλους με το ιδιαίτερο ταπεραμέντο της.

Το highlight του τελικού… μας έρχεται από τη στιγμή της απονομής:
https://twitter.com/BasketInsular/status/1046508178161192960

Με τη Cambage να τουϊτάρει λίγο αργότερα: our shots didn’t fall, but our flag did


Τι κρατάω από αυτό το Παγκόσμιο;
--- Το Βέλγιο.
--- Την άνοδο της Αφρικής: 3 νίκες συνολικά για αφρικανικές ομάδες είναι κάτι που δεν το είχαμε ξαναδεί.
--- Το ασιατικό μπάσκετ που βασίζεται στην ταχύτητα, το passing game και το εξαιρετικό σουτ.
--- Την πτωτική πορεία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Και αν εμείς δεν ανήκουμε έτσι κι αλλιώς στη μικρή ελίτ της Ευρώπης (αν και αγγίξαμε την είσοδο στην 8άδα του κόσμου ), η πορεία της Λετονίας και της Τουρκίας σε αυτό το τουρνουά ήταν απογοητευτική. Την ίδια ώρα που παραδοσιακές ευρωπαϊκές δυνάμεις (Τσεχία, Ρωσία) συνεχίζουν να παραπαίουν.

Στις αποτυχημένες ομάδες…
θα στρογγυλοκάθιζα τη Γαλλία, αλλά ο Καναδάς τα πήγε ακόμη χειρότερα. Οι Καναδές είχαν θέσει πολύ ψηλά τον πήχη (πριν την κλήρωση ακόμη), μιλούσαν ανοιχτά για μετάλλιο, αλλά φάνηκε ότι, αν και διέθεταν βάθος και ταλέντο, δεν είχαν ξεκάθαρους ρόλους στην ομάδα τους. Ήττα από την Κίνα στους αγώνες κατάταξης, παρ’ ολίγον ήττα από τη Νιγηρία και 7η μόλις θέση.

Η γκραν πατάτα
Ελλάδα στα 3.2 δεύτερα με Νιγηρία. Όπως είπε και η Shona Thornburn στις μεταδόσεις της FIBA (με άλλη αφορμή και χωρίς να αναφερθεί συγκεκριμένα): είναι απογοητευτικό να βλέπεις ομάδες να μην μπορούν να επαναφέρουν την μπάλα μετά από τάιμ-άουτ. Την εθνική γυναικών την αγαπώ πάρα πολύ και μπορώ να εκτιμήσω τις υπερβάσεις που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά στραβή δεν είμαι. Ειδικά όταν ο προπονητής της ομάδας αποδίδει τον αποκλεισμό στην τύχη.

Συμφωνώ σχεδόν στα πάντα μαζί σου. Δεν ξέρω μόνο αν θα ψήφιζα την Ιουλία Αλαμάνου στην καλύτερη πεντάδα, αλλά όντως έδωσε πολύ διαβολικό χρώμα στο Βελγιο.. Κόβει το μάτι του Μεσσιέ λε Πρεζιντέντ, του Τονύ του Παρκέρ

Επίσης δεν νομίζω πως έχει πέσει τόσο το ευρωπαϊκό μπάσκετ, απλά ανέβηκαν οι άλλοι περισσότερο.

Βγήκανε οι κλήσεις για τα 2 τελευταία και κομβικότατα παιχνίδια των προκριματικών του Ευρωμπάσκετ 2019.

Τα παιχνίδια είναι στις 17/11 στη Μεγάλη Βρετανία και στις 20/11 με το Ισραήλ στη Κοζάνη.
Με 2/2 περνάμε 100%, με 0/2 προφανώς είμαστε εκτός, ενώ με 1/2 πρέπει να κοιτάξουμε και άλλα αποτελέσματα, αλλά δυστυχώς τα πράγματα μάλλον δεν θα είναι υπέρ μας. Υπάρχει δηλαδή σαφής κίνδυνος να τελειώσει άδοξα αυτή η πορεία των τελευταίων ετών...

Οι αθλήτριες που κλήθηκαν λοιπόν είναι:

Λολίτα Λύμουρα, Πηνελόπη Παυλοπούλου, Αγγελική Νικολοπούλου, Εβίνα Μάλτση, Εβίνα Σταμάτη, Τζάκι Γέμελος, Στέλλα Καλτσίδου, Ελεάννα Χριστινάκη, Κατερίνα Σωτηρίου, Αφροδίτη Κοσμά, Άρτεμις Σπανού, Σίνθια Εζέτζα, Έλενα Τσινέκε, Άννα Σπυριδοπούλου.

Πρακτικά δηλαδή η 12άδα του Παγκοσμίου (πλην της Φασούλα που έχει υποχρεώσεις στο κολεγιακό) συν τις αναμενόμενες προσθήκες των Τσινέκε και Εζέτζα, συν την Γέμελος, που μακάρι να έχουν λυθεί τα όποια θέματα και όντως να την δούμε στο παρκέ.

* Επειδή δεν το έχω διαβάσει πουθενά αυτά τα 2-3 χρόνια, να θεωρήσω ότι η Παπαμιχαήλ έχει αποσυρθεί(?) από την Εθνική ή ότι έχει συμβεί κάτι παρασκηνιακό? Γιατί αλλιώς δεν εξηγείται η απουσία της ακόμα και τώρα που απουσιάζει και η Φασούλα.

Λες, ε; Εγώ πάλι δεν το πιστεύω. Κάτι άλλο παίζει. Με πιθανότερο ότι απλώς δεν την καλούν οι προπονητές. Για όποιον λόγο...

Αφού όμως δεν ασχολείται κανείς, ούτε με το γυναικείο ούτε με την εθνική, δεν θα μάθουμε σίγουρα ποτέ.–

Δηλαδή η Σκιαδοπούλου, η Φουράκη και η (τωρινή, 17χρονη) Εζέτζα που έχουν κληθεί κατά καιρούς τα τελευταία 2 χρόνια αντί αυτής θεωρούνται καλύτερες? Δεν το πιστεύω...

Εγώ δύο πράγματα υποθέτω (στην τελική χωρίς να έχει και τόση σημασία, κουβέντα να γίνεται), λαμβάνοντας υπόψη και την ταυτόχρονη αποχώρησή της από τον Ολυμπιακό μαζί με την Εθνική:
α) Για προσωπικούς της λόγους (δουλειά, οικογένεια?) αποφάσισε να σταματήσει τον 100% πρωταθλητισμό
β) Υπάρχει κάποιο παρασκήνιο με κάποια/κάποιες από τις άλλες κοπέλες που βρίσκονται/βρίσκονταν μέχρι πρότινος στον Ολυμπιακό..

Τέλος πάντων, αν υπάρχει κάποιο νέο για τις προσεχείς αντιπάλους μας καλοδεχούμενο

Η Στέλλα Καλτσίδου ανακοίνωσε την αποχώρησή της από την εθνική γυναικών μετά το παιχνίδι με το Ισραήλ στην Κοζάνη (21-11).
basket.gr

Μετά και την είδηση για την Καλτσίδου, …

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΙΣ
(για το τι έχει συμβεί μέχρι τώρα στα προκριματικά για το Ευρωμπάσκετ του 2019 - Βελιγράδι/Ρίγα, 27/6-7/7/2019)

ΕΜΕΙΣ είμαστε στο 3-1, με εκείνη την ήττα στο Τελ-Αβίβ από το Ισραήλ να μας πονάει μέχρι στιγμής, όπως σε δύσκολη θέση μας φέρνει το ότι νικήσαμε τη Μ. Βρετανία στην Κοζάνη με μόλις δύο πόντους (χάνοντας μεγαλύτερη διαφορά στο τέλος του παιχνιδιού), και ότι τώρα αυτό το πιο κρίσιμο παιχνίδι το παίζουμε εκτός έδρας.

Οι αντίπαλές μας, αν δεν συμβεί κάτι της τελευταίας στιγμής, θα "κατέβουν" πλήρεις, ακριβώς όπως "κατέβηκαν" τον Φλεβάρη. Για τη Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ, έχουμε 3 ευρωλιγκάτες (Fagbenle, Leedham, Samuelson), μία ευρωκουπάτη (Vanderwal), τη Handy της ιταλικής Battipaglia, αλλά και την μικρόσωμη Collins, την αρχηγό της ομάδας, που έκανε δύο εξαιρετικά παιχνίδια τον Φλεβάρη και χάρη σε αυτήν οι Βρετανίδες είναι ακόμη ζωντανές για την πρόκριση και μάλιστα με αξιώσεις. Στο 3-1 είναι και η Μ. Βρετανία (μοναδική της ήττα από την Ελλάδα) και έχει τα δύο τελευταία ματς (με Ελλάδα και Πορτογαλία) στο Μάντσεστερ, μπροστά σε ένα ενθουσιώδες κοινό, όπως φάνηκε στο παιχνίδι με το Ισραήλ τον Νοέμβρη του 2017. Οι Βρετανοί πάντως το πιστεύουν και στοχεύουν σε νίκη στο μεταξύ μας παιχνίδι με πάνω από 2 πόντους. Προπονητής ο Ισπανός Chema Buceta (Τσέμα Μπουθέτα), κόουτς της εθνικής Ισπανίας πριν κάποια χρόνια και πολυνίκης, μέχρι που του πήρε πρόσφατα το ρεκόρ ο Δον Λούκας.

Το ΙΣΡΑΗΛ, από την άλλη, έχει ξεκινήσει προετοιμασία εδώ και μια βδομάδα με τελευταία προσθήκη αυτή της νατουραλιζέ Alysha Clark, που μόνη της είναι, όπως ίσως θυμόμαστε, η… μισή ομάδα. Οι Ισραηλινές είναι στο 2-2, έχουν δύο ματς εκτός έδρας (με Πορτογαλία και Ελλάδα), αλλά δεν ορίζουν τη μοίρα τους, καθώς εκτός από νίκες δικές τους θέλουν και ήττες των άλλων (ίσως και συνδυασμό διαφορών) για να πάρουν την πρόκριση. Σχεδόν είναι εκτός Ευρωμπάσκετ δηλαδή. Χαρακτηριστικό ότι όλα τα παιχνίδια του Ισραήλ, νίκες και ήττες, τέλειωσαν με δύο πόντους διαφορά.

Τι κοινό θα έχουν Ελλάδα, Ισραήλ και Μ. Βρετανία σε αυτό το "παράθυρο";
Στο ρόστερ και των τριών θα υπάρχει μία παίκτρια που προς το παρόν δεν παίζει σε κάποια ομάδα. Shay Doron (Ισραήλ), Azania Stewart (Μ. Βρετανία, πέρσι στην TTT Riga) και Εβίνα Μάλτση (Ελλάδα). Φυσικά η Μάλτση έχει άλλο ειδικό βάρος σε σύγκριση με τις άλλες δυο.


ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ:
--- Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες τις προκρίσεις 7 ομάδων (εκτός κι αν γίνει κοσμοχαλασμός στις δύο τελευταίες αγωνιστικές): Ισπανία, Ρωσία και Τουρκία (με 6-0, πιθανότατα?), αλλά και Γαλλία, Σλοβενία, Βέλγιο και Τσεχία. Τελευταία αγωνιστική, η Γαλλία υποδέχεται τη Σλοβενία και το Βέλγιο την Τσεχία. Αν Γαλλία και Βέλγιο κερδίσουν, όπως είναι και το πιθανότερο, οι 4 αυτές ομάδες θα είναι στο 5-1 (θυμίζω ότι τον Φλεβάρη η Σλοβενία είχε κερδίσει τη Γαλλία και η Τσεχία το Βέλγιο): οι δύο θα περάσουν ως πρώτες του Ε΄ και Ζ΄ ομίλου και οι δύο ως δεύτερες (γιατί με 5 νίκες δεν μένεις εκτός ).
--- Πολύ κοντά στην πρόκριση είναι και η Ουκρανία, που ακόμη κι αν χάσει από την Ισπανία και μείνει δεύτερη στον ΣΤ΄ όμιλο με 4-2, έχει στο σακούλι της νίκες επί των άλλων ομάδων του ομίλου με τεράστιες διαφορές. Άρα θα υπερτερεί σε οποιαδήποτε σύγκριση με τις δεύτερες των ομίλων που θα έχουν 4-2.
--- Ανοιχτά-ορθάνοιχτα είναι τα πράγματα στον Α΄ όμιλο, όπου γίνεται ο κακός χαμός ανάμεσα σε Σλοβακία, Μαυροβούνιο και Βοσνία/Ερζεγοβίνη. Όποιος τολμά ας κάνει πρόβλεψη!
--- Στον Η΄ όμιλο, τέλος, η πρωτιά μάλλον θα κριθεί μεταξύ Ιταλίας και Σουηδίας, με την Ιταλία όμως να έχει σοβαρό προβάδισμα, αρκεί να περάσει αλώβητη από την Κροατία (από την οποία είχε χάσει στον α΄ γύρο εντός έδρας).

Αυτά.-

Δηλαδή αν προκριθούμε στα τελικά δεν θα κατέβει η Καλτσίδου? Περίεργο μου φαίνεται

Σε κάθε περίπτωση, έχουμε την 12άδα για το υπερκρίσιμο ματς στη Μεγάλη Βρετανία (Σάββατο στις 21.00)

Εβίνα Μάλτση 30.12.1978 1.79 -
Στέλλα Καλτσίδου 12.01.1983 1.88 CCC Polkowice​
Αφροδίτη Κοσμά 06.06.1983 1.86 Ολυμπιακός
Λολίτα Λύμουρα 10.03.1985 1.80 ΠΑΟΚ​
Αγγελική Νικολοπούλου 02.05.1991 1.74 Ολυμπιακός
Άρτεμις Σπανού 01.01.1993 1.86 UNI GYOR
Εβίνα Σταμάτη 02.08.1984 1.78 Ολυμπιακός
Κατερίνα Σωτηρίου 03.01.1984 1.84 Ολυμπιακός
Άννα Σπυριδοπούλου 02.11.1988 1.84 Ολυμπιακός
Τζάκι Γέμελος 22.11.1988 1.83 Σκίο​
Πηνελόπη Παυλοπούλου 03.03.1996 1.72 Ολυμπιακός
Ελεάννα Χριστινάκη 16.12.1996 1.85 Γκέρνικα

Με το θετικότατο νέο της παρουσίας της Γέμελος. Δεν ξέρω αν μπορεί να λογίζεται full-time μέλος της ομάδας, αλλά τουλάχιστον ξεπεράστηκαν οι φήμες που ήθελαν την ΕΟΚ να κινείται για την τιμωρία της...
Στα αρνητικά, ότι απούσης της Φασούλα η μόνη που μπορεί να καλύψει την Σπανού ως αλλαγή στο 5 είναι η Κοσμά.
Για την Μάλτση, είμαι σίγουρος ότι παρόλο που δεν έχει ομάδα, θα είναι στην κατάσταση που απαιτείται.

Η Πορτογαλία μάς έκανε τη χάρη (αυτή που δεν μας έκανε στις προηγούμενες αγωνιστικές) και κέρδισε το Ισραήλ (75-72). Πρώτη της νίκη, κι... επιτέλους! Εμείς όμως στο Μάντσεστερ βλέπουμε εφιάλτες.

Τρομερό αγωνιώδες φινάλε. Πάντως το πάλεψαν το κορίτσια στο τέλος.

Κι όμως τον εφιάλτη τον ζήσαμε μέχρι το τέλος. Déjà vu!

Αν διαβάζω σωστά τα δεδομένα και δεν με έχει επηρεάσει η ζαλούρα από αυτό/ά που είδα (και πάλι), τα πράγματα είναι πολύ απλά. Η Μ. Βρετανία θέλει νίκη με την Πορτογαλία στην τελευταία αγωνιστική (ξανά στο Μάντσεστερ το ματς), για να φτάσει στις 5 νίκες και να πάρει την πρωτιά στον όμιλο και την απευθείας πρόκριση στο Ευρωμπάσκετ. Εμείς, από την άλλη, θέλουμε νίκη με το Ισραήλ (και με όση μεγαλύτερη διαφορά γίνεται), αλλά παράλληλα κοιτάμε (ευθέως κι όχι λοξά πλέον) τα αποτελέσματα των άλλων ομίλων. Σ' αυτή την περίπτωση νομίζω ότι είμαστε με το ένα πόδι... εκτός!

Μακάρι να κάνω λάθος.

Για την ακρίβεια, είμαστε εκτός με ολόκληρο το ένα ποδάρι και με τα 3/4 του άλλου! Εκτός κι αν το 1/4 που απομένει το γλυτώσει η συμπαθής Πορτογαλία...

Την Τετάρτη λοιπόν ίσως να μην είναι μόνο το τελευταίο παιχνίδι της Καλτσίδου, αλλά και της Μάλτση.

υγ.
Το (γλυκό) ευτράπελο της χθεσινής ημέρας μάς έρχεται από την Κλουζ Ναπόκα, στο περιθώριο του ματς Ρουμανία-Γαλλία: eurobasket_qualifiers
Το 'χει η μοίρα των Γαλλίδων φαίνεται

Στην Κοζάνη παίζουμε σωστά?? Πιστεύω με την ώθηση του κόσμου θα τα καταφέρουμε, θα ναι κρίμα το τελευταίο παιχνιδι για δύο τόσο μεγάλες αθλήτριες να μην συνοδευτεί από μια μεγάλη επιτυχία!

Χρειαζόμαστε συγκεκριμένη διαφορά πόντων?

Εξαρτάται από τους άλλους ομίλους.
Αλλά δυστυχώς κατά 99% είμαστε ήδη έξω, κάτι άρθρα που λένε "νίκη και περάσαμε" δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Πιστεύω πως θα κερδίσουμε με κάποια διαφορά, θα έχουμε έτσι 1-1 τόσο με Μεγάλη Βρετανία όσο και με Ισραήλ έχοντας τις διαφορές υπέρ μας και με τους δύο, αλλά θα πληρώσουμε α) το ότι η Βρετανία έκανε 2-0 με το Ισραήλ και β) ότι η Πορτογαλία ήταν καλύτερη ομάδα προφανώς από τις διάφορες Αλβανίες κλπ των άλλων ομίλων, όπου οι αντίστοιχες 2ες έφτασαν σε πολύ μεγαλύτερα συνολικά +/-

Πολύ κρίμα να κλείσει έτσι (μάλλον) η καριέρα της Μάλτση, αλλά αυτά είναι μέσα στον αθλητισμό.
Ας περάσει το προσεχές ματς, και μετά θα πρέπει να γίνουν σαρωτικές αλλαγές σε όλη την ομάδα, έστω και αν δυσαρεστηθούν κάποιες κοπέλες που προσέφεραν όλα αυτά τα χρόνια (και βάση αξίας πράγματι είναι ακόμα και τώρα καλύτερες από κάποιες νεότερές τους)

Κατάλαβα....Tough task οπότε....Επειδή η ελπίδα όμως πεθαίνει τελευταία, ας περιμένουμε μήπως και τα άστρα ή το περιβοητο συμπαν συνομωτησουν υπέρ της ομάδος μας..

Για τις αλλαγές μετά το πέρας των αγώνων που αναφέρεσαι, έχεις κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου .?

Πέραν του προπονητή (που δεν τον θεωρώ αποτυχημένο σε καμία περίπτωση) αλλά μάλλον έκανε τον κύκλο του, αναφέρομαι σε κοπέλες όπως η Λύμουρα, η Κοσμά, η Σταμάτη που βρίσκονται στα 33-35 τους... Με την επόμενη διοργάνωση να είναι πρακτικά το 2021 νομίζω ότι πρέπει πλέον να δοθεί η ευκαιρία σε κοπέλες όπως η Τσινέκε ή και ακόμα μικρότερες. Θα είναι ένα μεγάλο σοκ αυτή η αλλαγή αρχικά, αλλά μάλλον επιβάλλεται.
Φυσικά πέρα από αυτές που μάλλον πάνω κάτω αναπληρώνονται, το μεγαλύτερο σοκ θα είναι η απουσία μιας Μάλτση και μιας Καλτσίδου, που όχι δεν αναπληρώνονται. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον η Γέμελος να γίνει full time μέλος της ομάδας, και όχι κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα....

Συνωμότησε το σύμπαν υπέρ μας το '17, πάλι με μας θα ασχολείται; Μπορεί να μην μας αρέσει αυτή η εξέλιξη, αλλά ψυχρά να το δούμε, η Μ. Βρετανία ήταν η πιο συμπαγής ομάδα σε αυτόν τον όμιλο. Αυτή τη στιγμή ορίζει τη μοίρα της και δεν πιστεύω ότι θα χάσει την ευκαιρία. Όσο κι αν συμπαθώ πολύ την Πορτογαλία (κι εννοείται θα θέλω να κερδίσει).


... και γ) (και σημαντικότερο) τη δική μας ήττα στο Τελ-Αβίβ. Τη Μ. Βρετανία προσωπικά τη φοβόμουν από την αρχή, γι' αυτό και ήταν σημαντικό να τελειώσουμε τα δύο πρώτα "παράθυρα" με 4-0. Αλλά πιαστήκαμε κορόιδα στο Ισραήλ, με πολλά λάθη από τον πάγκο σε εκείνο το παιχνίδι, όπως και στο χθεσινό άλλωστε...

Και τα δυο παιχνίδια τα χάσαμε επειδή δεν ξέραμε πώς να τα κερδίσουμε. Και προφανώς κάτι δεν πάει καλά σε αυτή τη διαπίστωση. Ειδικά όταν το ίδιο έργο το 'χουμε δει πολλές φορές.

Από εκεί και πέρα περιμένω το τελευταίο παιχνίδι, να μάθουμε και τις προθέσεις της Μάλτση ίσως, και θα δούμε...

το στόρυ του αυριανού παιχνιδιού...

απρόοπτο της τελευταίας στιγμής!



Ένα απρόοπτο προέκυψε στην Εθνική Γυναικών ενόψει του σημερινού (17.00, ΕΡΤ2) αγώνα με το Ισραήλ για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2019 που θα διεξαχθεί στο κλειστό της Λευκόβρυσης στην Κοζάνη.

Η Τζάκι Γέμελος υπέστη αλλεργικό σοκ, δεν θα μπορέσει να αγωνιστεί και στη θέση της κλήθηκε η Έλενα Τσινέκε.

basket.gr

Τέλος των "παραθύρων" και αποκλεισμός (αναμενόμενος) για την Ελλάδα. Τεράστια αποτυχία (για να μην κρυβόμαστε) και μεγάλο πισωγύρισμα γι' αυτήν την ομάδα, αλλά δίκαιο-δικαιότατο το αποτέλεσμα.

Επόμενη διοργάνωση, τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2021, του χρόνου τέτοια εποχή (κι όχι τα προκριματικά των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως λανθασμένα πίστεψαν κάποιοι ).

Στο προσεχές Ευρωμπάσκετ λοιπόν θα συμμετάσχουν (με bold οι πρώτες των ομίλων):

Σερβία & Λετονία (ως οικοδέσποινες)
Μαυροβούνιο (που έπαιξε τα... ρέστα του στο τελευταίο παιχνίδι και τα πήρε όλα στον Α΄ όμιλο)
Λευκορωσία (που νίκησε την αδιάφορη Τουρκία και τέλειωσε κι αυτή με 5-1 – 16η, τελευταία και καταιδρωμένη, το 2017!)
Τουρκία (με την οποία δεν έπαιξε η Kiah Stokes)
Ρωσία (που και πάλι δεν έπεισε με τις εμφανίσεις της)
Ουγγαρία
Μ. Βρετανία
Γαλλία (με τη Bria Hartley)
Σλοβενία
Ισπανία
Ουκρανία
Τσεχία (που έχασε από το Βέλγιο, αλλά κράτησε τη διαφορά του πρώτου παιχνιδιού και την πρωτιά στον όμιλο)
Βέλγιο
Ιταλία
Σουηδία

27 Ιουνίου έως 7 Ιουλίου (ταμάμ για ταξιδάκι )

Πέραν του δικού μας, έκπληξη κι ο αποκλεισμός της Σλοβακίας (8η στην Τσεχία, ανώμαλη προσγείωση στη μετά Zirkova εποχή).

υγ1
Raffaella Masciadri, άλλη μια της... γνωστής γενιάς, που αποχωρεί και από την εθνική Ιταλίας και γενικώς από την ενεργό δράση.
Είχε υπογράψει συμβόλαιο με τη Famila Schio μέχρι τον Δεκέμβρη, ακριβώς για να είναι διαθέσιμη στο τελευταίο παράθυρο, στο εξής με διοικητικό ρόλο στο ιταλικό κλαμπ.

υγ2
Αυτό το Μαυροβούνιο! Σενιόρ Ρομπέρτο;

υγ3
Αυτό. Για. Μια. Σπουδαία. Παίκτρια.

Μετά τον πικρό αποκλεισμό από το Ευρωμπάσκετ 2019 καιρός να δούμε ψυχρά την επόμενη μέρα, που σίγουρα θα είναι δύσκολη.
Η απώλεια της Καλτσίδου είναι ένα τεράστιο πλήγμα, όχι μόνο γιατί μιλάμε για μία από τις 3-4 κορυφαίες Ελληνίδες όλων των εποχών αλλά γιατί ακόμα και τώρα είναι σε πολύ καλή κατάσταση και η διάδοχη κατάσταση ειδικά στις συγκεκριμένες θέσεις δεν υπάρχει ακόμα...

Περίμενα 2-3 μέρες μήπως ανακοινωθεί και κάποια άλλη απόσυρση αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Η Μάλτση δείχνει αποφασισμένη να συνεχίσει (βρήκε και ομάδα) και βέβαια κανείς δεν μπορεί να της πει πότε να σταματήσει, ειδικά όσο παραμένει η πρώτη σκόρερ της ομάδας (κλείνει τα 40 σε ένα μήνα).
Από εκεί και πέρα όμως, υπάρχουν άλλες 4 κοπέλες που είναι σταθερά μέλη αυτής της ομάδας/παρέας και βρίσκονται στα 33-35 τους, που σημαίνει ότι με στόχο την τελική φάση πλέον του Ευρωμπάσκετ 2021, τότε θα είναι στα 36-38 τους.... Κάτι που σημαίνει ότι μάλλον ήρθε η ώρα να κάνουν στην άκρη για την επόμενη γενιά (γιατί θα είναι λίγο άκομψο να τις κάνει ο όποιος προπονητής στην άκρη, όσο και αν μάλλον πρέπει να γίνει αυτό). Βασικά, την Σωτηρίου ας την αφήσω στην άκρη, γιατί είναι σε καλύτερο επίπεδο από τις άλλες 3 (πάντα ήταν) και γιατί στη συγκεκριμένη θέση (ειδικά μετά την απόσυρση και της Στέλλας) θα υπάρχει μεγάλο κενό. Η υπόλοιπη τριάδα όμως (και αναφέρομαι στις Λύμουρα-Σταμάτη-Κοσμά όπως έγραψα και σε άλλο ποστ), ξαναλέω με κάθε σεβασμό στην πορεία τους, μάλλον έχει έρθει η ώρα να αποχωρήσει. Ακόμα και αν σήμερα που μιλάμε είναι όντως "καλύτερες" από αυτές που έρχονται από πίσω...

Τι έρχεται από πίσω λοιπόν? Κατ' αρχάς το "1" δείχνει ήδη να είναι ΟΚ με την ξαφνική(?) εμφάνιση της Παυλοπούλου, και την Νικολοπούλου ως τίμιο backup. Φυσικά ως κόμπο-γκαρντ υπάρχουν επίσης τόσο η Σταμολάμπρου (που επιτέλους ξεκίνησε να παίζει με τον Ολυμπιακό και μακάρι να μην την έχει επηρεάσει η απουσία της), όσο βέβαια και η μικρότερη Τσινέκε... Στα φτερά θα συνεχίσει φαντάζομαι να υπάρχει η Μάλτση, ενώ όλοι περιμένουμε το μεγάλο step up της Χριστινάκη. Ελπίζω να κάνει καλές επιλογές ομάδων από εδώ και πέρα, θα είναι πάρα πολύ σημαντικό.. Εδώ βέβαια υπάρχει και το μεγάλο ερωτηματικό της Γέμελος που θα αναλυθεί παρακάτω.
Στα φόργουορντ είναι λίγο πιο δύσκολα τα πράγματα. Η Στέλλα αφήνει μεγάλο κενό, το οποίο ουσιαστικά θα πρέπει να καλύψουν μόνες τους η Σωτηρίου με την Σπυριδοπούλου. Φυσικά θα μπει και η Χριστινάκη στο "3" αρκετά, ενώ γιατί όχι να μην δούμε και τα σχήματα με την Σπανού στο "4" (εφόσον είναι διαθέσιμη η Φασούλα). Σε κάθε περίπτωση όμως, στην επόμενη γενιά (των κοριτσιών που είναι περίπου στα 20 σήμερα) δείχνει να υπάρχει κενό εδώ... Το πόσο κοντά ή όχι ήμασταν στην ελληνοποίηση της Ράτσα δεν το ξέρω, αλλά το πόσο θα βοηθούσε στην επόμενη μέρα δεν χωράει αμφιβολία.
Στις ψηλές τέλος, ίσως να μην υπάρχει τόσο παρόν (η Φασούλα πάντως έχει κάνει αρκετά βήματα μπροστά ήδη), ίσως όμως να υπάρχει λαμπρό μέλλον, με τις περιπτώσεις των Εζέτζα και Χατζηλεοντή. Το πόσο έτοιμες είναι να μπούνε από τώρα (δηλαδή του χρόνου τέτοια εποχή που θα ξεκινούν τα προκριματικά) στην μεγάλη ομάδα δεν το ξέρω, μιλάμε για κορίτσια 17 χρονών), όμως σε βάθος χρόνου και με την σωστή δουλειά είμαι αισιόδοξος, και ας θυσιαστεί και ένας κύκλος προκριματικών...

Και για το τέλος το μεγάλο ερώτημα λοιπόν, τι συμβαίνει με την περίπτωση της Γέμελος?
1ο ερώτημα, το αν μετράει σαν νατουραλιζέ (η parketeza ισχυρίζεται πως ναι, και δεν έχω λόγο να διαφωνήσω).
2ο ερώτημα, αν είναι διατεθειμένη να λογίζεται σαν σταθερό μέλος της ομάδας. Γιατί αν δεν είναι, ίσως να πρέπει να αναζητήσουμε κάποια άλλη (αφού πρώτα φυσικά αποφασίσουμε αν θέλουμε κάποια σχεδόν "ουρανοκατέβατη"), καθώς και το σε τι θέση θα είναι αυτή που χρειαζόμαστε...
Χωρίς πάντως την Καλτσίδου, και με ερωτηματικό την Μάλτση (ή έστω στα 40+ της) είναι σαφές ότι χωρίς κάποια "εξωτερική" βοήθεια, οι πιθανότητες να βρεθούμε στα τελικά του 2021 δεν είναι μεγάλες.


Για το τέλος, τα συγκεντρωτικά στατιστικά των Ευρωμπάσκετ 2017, Μουντομπάσκετ 2018 και παραθύρων 2017-2018, για να έχουμε και μία εικόνα αυτών που ειπώθηκαν και παραπάνω..

Click to view attachment


Και για το τέλος-τέλος, η 12άδα που θα ήθελα να δω σε ένα χρόνο από τώρα στην πρεμιέρα των προκριματικών του Ευρωμπάσκετ 2021:

1) Παυλοπούλου (21), Νικολοπούλου (28)
2) Μάλτση (41), Σταμολάμπρου (24), Τσινέκε (20)
3) Γέμελος (31), Χριστινάκη (23)
4) Σπανού (26), Σωτηρίου (35), Σπυριδοπούλου (31)
5) Φασούλα (22), Εζέτζα (18)

Συμφωνώ απόλυτα, ωραία ανάλυση, απλά θα ήθελα και 3ο πεντάρι αλλά που να το βρεις.

Την Εζέτζα μάλλον θα πρέπει να την ξεχάσουμε για τα επόμενα χρόνια (ή έστω να την λογίζουμε ως γκεστ-σταρ και μόνο), από τη στιγμή που επέλεξε να διαβεί κι αυτή τον Ατλαντικό. Στη θέση των ψηλών, αν πράγματι αποχωρήσει η Κοσμά (που δεν είναι και σίγουρο), θα μπορούσαμε ίσως να δούμε κάποια στιγμή τη Χατζηλεοντή, κάτι μου λέει όμως ότι θα βλέπουμε τη Στέλλα τη Φουράκη!

Ένα ερώτημα είναι αν το ερχόμενο καλοκαίρι που δεν θα υπάρχουν επίσημες υποχρεώσεις, θα έχουμε ανεπίσημη προετοιμασία. Θα ήταν ίσως μια καλή ευκαιρία να δοκιμαστούν και άλλες παίκτριες (η Κολλάτου π.χ., που μπορεί να έχει κουσούρια, έχει όμως και αρκετά θετικά, ή και δυο-τρεις άλλες ακόμη). Κυρίως να τους γίνει σαφές ότι παρακολουθούνται και υπολογίζονται.

Στο 3 θα πονέσουμε. Μόνο τη Χριστινάκη έχουμε (που και πάλι καθαρό 3άρι δεν είναι) και τη Σπυριδοπούλου ίσως, η οποία από εδώ και πέρα αναμένεται να έχει αναβαθμισμένο ρόλο.

Και μετά είναι οι προπονητές (βασικά ο κυρ-Κεραμιδάς). Δύσκολο έως απίθανο να αντικατασταθούν (κι από ποιους?). Αυτούς έχουμε, αυτούς εμπιστευόμαστε. Κι ας τα κάνουν μαντάρα, ενίοτε!


Γι’ αυτό ήταν σημαντικά αυτά τα προκριματικά, πολύ πιο σημαντικά από το Παγκόσμιο κατά τη γνώμη μου.

υγ.
Ας βάλω κι αυτό το τελευταίο, έτσι για να υπάρχει: https://www.youtube.com/watch?v=XHRR3nsPubI...tu.be&t=456