+1

και μάλιστα γράφτηκε , το ποστ σου εννοώ, αρκετό χρόνο πριν το ματς και όχι σαν κάτι "φωστήρες" που το πόσταραν , περίπου το ίδιο, μετά το ρεπορτάζ της ΝΕΡΙΤ και τις δηλώσεις του Ζήση και των άλλων. Ντάξει, τι να πεις...κλαίω




στα υπόλοιπα : επειδή διαβάζω ΤΑ φίδια μετά το ματς του ΣΕΦ, αν θυμάμαι καλά πέρσι, η Φενέρ ήταν χώμα, άμπαλη, συνοθύλλευμα, αχταρμάς και γενικά οι 12 πληγές του Φαραώ. Και βέβαια όλα αυτά ή άλλον μέρος αυτών το χρεωνόταν και ο Ομπράντοβιτς , γιατί πήγε να τους πάρει τα λεφτά, δεν είναι ομάδα του Ομπράντοβιτς αυτή, δεν ξέρει τι κάνει, μέχρι και το ότι ο συγκεκριμένος προπονητής "ταίριαζε" μόνο στο Παναθηναϊκό είχα διαβάσει!!!!

Βέβαια υπήρχαν και οι λογικοί φορουμάδες που έλεγαν ότι η προσπάθεια της Φενέρ/Ομπράντοβιτς θα κριθεί του χρόνου (φέτος) πράγμα απολύτως αυτονόητο.

Τη δεδομένη χρονική στιγμή η Φενέρ, έχει γ*****σει ότι περπατάει-πετάει-κολυμπάει αλλά ντάξει δεν τρέχει και τίποτα με τον Ομπράντοβιτς, ο Goudelock τα κάνει αυτά.
Μόνο πέρσι που σερνόταν η ομάδα έφταιγε ο Ομπράντοβιτς αλλά όχι ο "χ" πρωταγωνιστής.

οκ, ο καθένας έχει τη γνώμη του, το ' πε και ο Clint αλλά και η καφρίλα έχει τα όρια της, n'est pas?

Η ομάδα όντως σενρόταν πέρυσι και είχε μεγάλη ευθύνη ο Ομπράντοβιτς γι αυτό, γιατί η δομή της ήταν χωρίς καμία λογική παρότι είχε στη διάθεσή του μπόλικο χρήμα αλλά όχι χρόνο) και η χρονιά ήταν επιεικώς απαράδεκτη. Και φέτος ξεκίνησε με την ίδια παρανοϊκή λογική, αλλά έκανε δυο κινησεις λογικές που συμμάζεψαν τα πράγματα: πήρε έναν άσο της προκοπής κι έδωσε περισσότερο χρόνο στο Βέσελι, τον μόνο ψηλό του που δεν έχει πόδια ελέφαντα. Εξακολουθεί να μην είναι στα επίπεδα της ΤΣΣΚΑ, της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα, αλλά σε μια χρονιά που όλοι κάνουν περίεργες ήττες (και ο Ζοτς στην Τουρκία έχει κάνει κάτι απίθανες), δεν τρομάζει κανείς. Για μένα εξακολουθεί να είναι πίσω από τις άλλες τρεις, αλλά μια μεγάλη νίκη στο ΣΕΦ δεν τον κάνει φαβορί για να το σηκώσει. Του δίνει προβάδισμα για να πάει Φ4, που είναι και το αναμενόμενο από ομάδα με ένα από τα 4 μεγαλύτερα μπάτζετ στην Ευρώπη, όχι υπέρβαση.

κατ αρχάς μη χανόσαστε...να σας "βλέπουμε" , έστω αραια και πού.

το θέμα της περσινής χρονιάς έχει συζητηθεί διεξοδικά. Πέρσι. Το να ξαναλέμε τα ίδια δεν έχει νόημα.

Για τα μπάτζετ επίσης , πόσο μετράνε και μέχρι πού σε πάνε

Γενικά το δικό μου πόστ δεν έχει να κάνει με το ποιος θα πάει ΦΦ και τι θα κάνει αλλά με άλλα πράγματα

Δεν ξέρω γιατί μου μιλάς στον πληθυντικό, αλλά να είσαι καλά τέκνον μου. Δυστυχώς από την Μικρονησία δεμν έχω και πολλή πρόσβαση αλλά θα κάνω ό,τι μπορώ να με βλέπεις.


Είναι ο καθοριστικότερος παράγοντας. Γι αυτό και οι ομάδες προσπαθούν να τα έχουν μεγάλα κι οι προπονητές να πηγαίνουν εκεί που τα έχουν απεριόριστα. Κάθε χρόνο οι 3 από τις 4 ακριβότερες ομάδες πάνεσ το Φ4... συνήθως. Και μένει και μια θέση για καμιά από τις 10-12 "φτωχιές". Από τη στιγμή που φτάνεις μέχρι εκεί, όντως έχεις 25% πιθανότητες πάνω-κάτω γιατί δεν είναι σειρά αγώνων. Αλλά για να πας, το μεγάλο μπάτζετ (αν χρησιμοποιηθεί σωστά, διότι μπορεί να κάνεις και μπαρούφες όπως πέρσι ο Ζοτς) σου δίνει τεράστιο πλεονέκτημα. Είναι αδύνατον λοιπόν να κάνεις αξιολόγηση μιας ομάδας και του έργου οποιουδήποτε προπονητή προσποιούμενος ότι το μπάτζετ παίζει "κάποιο" ρόλο. Παίζει ΤΟΝ ρόλο. Γι' αυτό είναι μάγκες οι Μπλατ, Ζοτς., Ντούντα, γιατί το έχουν κάνει και χωρίς μπάτζετ δυσθεόρατο και γι αυτό πήγαν μετά σε ομάδες που τους το προσφέρουν. Γιατί μπορούσαν.

Ισχύει, σε ότι με αφορά τουλάχιστο, αυτό που είχα γράψει πιο παλιά : Οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από τα ψεματα.

Τούτων δοθέντων... το να γράφω 2-3 φορές τα ίδια πράγματα μέσα σε κάθε σεζόν...μπα...δε μου το'χω

Ποσοι απο σας ειχαν παρει το περσινο ενθετο αφιερωμα του goalnews για τον Ομπραντοβιτς?
Εχει ωραια σκηνικα μεσα,και ελεγα να ποσταρω καθε τοσο μερικα,αλλα αν ειναι και το εχετε ολοι να το αφησω...

Τι θες, παρακάλια; Για πες, για πες...

Απλα μην το εχετε παρει ολοι οι συνηθεις υποπτοι-αρα τα εχετε διαβασει-και καθομαι και ποσταρω τζαμπα...
Καλα εσυ εισαι εκτος ηπειρου,εξαιρεισαι..

Άμα δε βαριέσαι, γράψε και τον αρθρογράφο.

Αν βαριέσαι, σκάναρε και στείλτο σε μέιλ να χουμε να διαβάζουμε.

Θα ανεβασω αρκετα,ειναι ωραιο να υπαρχουν εδω μεσα,αρχειακα...Μεχρι το βραδυ θα ποσταρω κατι.

Λοιπόν…Η εφημερίδα Goal news κυκλοφόρησε σε ειδική έκδοση στις 18/3/2014 ένεκα της επιστροφής του Ζοτς στο ΟΑΚΑ για πρώτη φορά ως αντιπάλου ,ένα ένθετο 95 σελίδων με γεγονότα από την παρουσία του όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό(και όχι μόνο αγωνιστικά).
Η επιμέλεια της έκδοσης είναι των δημοσιογράφων Ανδρέα Δημάτου και Αλέξανδρου Σόμογλου, ενώ τα κείμενα είναι των Άρη Λαούδη και Θανάση Ασπρούλια.
Θα παραθέσουμε αυτούσια κάποια αποσπάσματα από το αφιέρωμα ,για όσους δεν το προμηθεύτηκαν.

Εδώ το εξώφυλλο.



Το πρώτο είναι απόσπασμα από κείμενο του Κώστα Τσαρτσαρή που μιλάει για τον προπονητή του.

“Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι πολύ σκληρός στο παρκέ, αλλά φοβερός τύπος εκτός αυτού. Ασφαλώς και δεν ήταν σκληρός γιατί είχε κάτι προσωπικό με τους παίκτες, αλλά γιατί αποζητούσε το κοινό καλό. Ήξερε πώς να χειριστεί τις στιγμές χαράς, αλλά και τις δύσκολες, αυτές που έρχονταν μετά από ήττες. Ιδιαίτερα όμως μετά από κάποιες μεγάλες νίκες ερχόταν την επόμενη μέρα στην προπόνηση και ήταν μέσα στην τσίτα. Η προπόνηση που κάναμε έμοιαζε με τιμωρία. Τιμωρία επειδή κερδίσαμε. Κι εμείς, ειδικά τα πρώτα χρόνια, αναρωτιόμασταν… «Μα καλά, τι κάνουμε; Δεν ήμασταν καλοί χθες;». Οσο περνούσαν τα χρόνια όμως καταλαβαίναμε τους σκοπούς του. Δεν λειτουργούσε εκδικητικά, ούτε είχε δεύτερες σκέψεις. Ο άνθρωπος έβλεπε πολλές μέρες μπροστά από το σημείο που βρισκόμασταν. Και επειδή οι μεγάλες νίκες προκαλούν χαλαρότητα πολλές φορές, έτσι ώστε να μην πληρώσουμε αυτή τη χαλαρότητα αργότερα, ο «Ζοτς» μας προσγείωνε και μας έφερνε στην πραγματικότητα. (…)
Θυμάμαι ότι την πρώτη χρονιά που έπαιξα στον Παναθηναϊκό κατακτήσαμε το κύπελλο στον τελικό της Λάρισας. Ήμουν τραγικός. Χωρίς να έχει καμία υποχρέωση, ήρθε,με αγκάλιασε και μου είπε… «Είδες φίλε; Δεν είναι τόσο εύκολη η κορυφή». Ο Ζοτς επειδή υπήρξε αθλητής, έμπαινε πάντα στο μυαλό του παίκτη του. Σε ένα παιχνίδι στη Βαρκελώνη έχω πετύχει το νικητήριο καλάθι, αν και σε όλο το ματς δεν βλεπόμουν. Ήμουν πολύ κακός. Εκείνο το βράδυ με πλησίασε και πάνω στους ελαφρείς πανηγυρισμούς μου είπε… «Είναι φυσιολογικό. Ξέρεις πόσες φορές συμβαίνει ο χειρότερος παίκτης ενός αγώνα να βάζει το μεγαλύτερο σουτ;»
Τέτοια περιστατικά στην καριέρα μου στον Παναθηναϊκό μπορώ να θυμηθώ αναρίθμητα. Το 2009 παίζαμε στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα με τη Σιένα. Κερδίσαμε τον πρώτο αγώνα στο ΟΑΚΑ, στο δεύτερο χάσαμε κι εγώ ήμουν άθλιος. Στα αποδυτήρια, αμέσως μετά την ήττα, όλα ήταν νορμάλ. Το μόνο που είπε ο κόουτς ήταν: «Πάμε να κερδίσουμε εκεί». Μου έκανε εντύπωση όμως το γεγονός ότι, παρότι ήμουν πολύ κακός στο τελευταίο ματς, στο πρώτο που παίξαμε στην Ιταλία με ξεκίνησε στην πεντάδα. «Μπες και κάνε το παιχνίδι σου» μου είπε. Αισθάνθηκα πολύ καλά. Με μία κουβέντα μόνο μου είχε δώσει να καταλάβω ότι με πιστεύει. Ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για εμένα. «Έτσι είναι οι παίκτες. Μετά από μία κακή βραδιά μπορείς να στηριχθείς πάνω τους» μου είπε στο τέλος.”

Αποσπάσματα κειμένου του Βασίλη Σκουντή από το αφιέρωμα στον Ζοτς.

“Δεν του το χω πεί ποτέ και κανονικά δεν θα έπρεπε να το εξομολογηθώ κι όλας,αλλά ο Ζέλικο είναι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που γνώρισα στα 35 χρόνια της καριέρας μου και δηλώνω θαυμαστής του(ς)!(…)

ΣΤΟ ΠΑΡΚΕ ΤΟΝ ΝΙΚΑΣ,ΣΤΟ ΠΟΤΟ ΠΟΤΕ...
Είναι όντως ιδιοφυής και χαρισματικός ως προπονητής ο Ομπράντοβιτς,αλλά πού και πού μπορεί κάποιος να τον νικήσει και να του πάρει έναν τίτλο:εκεί όμως οπού δεν χάνει ποτέ είναι στο ποτό!Δεν χάνει ούτε από τον Ίβκοβιτς,που όταν έκανα για πρώτη φορά παρέα μαζί του,νόμιζα ότι θα με ρουφήξει κι εμένα!Για να πώ την αμαρτία μου,όπως ο Φασούλας είχε πει ότι «νόμιζα πως κάπνιζα μέχρι που γνώρισα τον Ζάρκο»,το ίδιο κι εγώ ο δόλιος νόμιζα πως ο Ίβκοβιτς πίνει μέχρι που γνώρισα τον Ομπράντοβιτς!Πίνει περισσότερο και μάλιστα Dimple ενώ ο κουμπάρος του προτιμά το Chivas!
Στα τόσα χρόνια που πέρασαν έτυχε να κάνω πολλές φορές παρέα μαζί του και πάντοτε είχα την απορία πως διάολο αυτός ο άνθρωπος μπορεί να ξενυχτάει τόσο πολύ,να πίνει τον…Βόσπορο(στην κυριολεξία πια), να κατεδαφίζει τα «πολιτιστικά κέντρα»(όπως τα έλεγε ο συγχωρεμένος ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος),να ξεπερνάει τα υποτιθέμενα όρια της ανθρώπινης αντοχής κι όμως, αντί να γίνεται σταφίδα και να σέρνεται,παραμένει νηφάλιος και μπορεί σε μισό λεπτό να φτιάχνει τον κόμπο της γραβάτας του,να στέκεται ευθυτενής μπροστά στον πάγκο και να κοουτσάρει ζώντας στον ρυθμό του τραγουδιού της Άννας Βίσση,που ψιθύριζε την ώρα του εκάστοτε τζάμπολ…Σχιζοφρένειααααα!

ΟΙ ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ
Ήταν αυτή η απερίγραπτη σχιζοφρένεια που έζησα μαζί του τρία μερόνυχτα στο Βελιγράδι,τον Αύγουστο του 2003 στο γάμο του Μποντιρόγκα!Τότε πάλι νόμιζα ότι τα είχα δεί όλα στους γάμους στην Κρήτη,αλλά επλανήθην πλάνην οικτράν:δεν είχα δεί ποτέ στη ζωή μου άνθρωπο να γλεντάει τόσο πολύ,να αναποδογυρίζει τραπέζια,να κάνει καλοκαιρινό ολάκερο το Καλεμένγκνταν, να πετάει παγάκια στα μούτρα όλων όσων χασμουριόντουσαν και με το βλέμμα τους τον εκλιπαρούσαν να τους αφήσει να πάνε για ύπνο!Κι αυτός με ένα σαρδόνιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του όχι μονάχα τους έγραφε στα παλιά του τα παπούτσια,αλλά τους στοίχιζε και τους έβαζε μέσα σε ένα πούλμαν που το είχε παραγγείλει για να τους οδηγήσει στο άντρο της ακολασίας!Σε μια παράγκα,στις όχθες του Σάβα,όπου είχε προσκαλέσει μια μπάντα τσιγγάνων με βιολιά και ακορντεόν και εκεί πια εξαντλήθηκαν τα τελευταία αποθέματα της κηροζίνης!Για να μην υπάρχουν άγνωστες λέξεις, «κηροζίνα» αποκαλεί ο Ομπράντοβιτς το ουϊσκι,που εκείνο το απομεσήμερο πια(μετά από ξενύχτι δυο ημερών) εύφραινε τόσο πολύ τον ουρανίσκο του, που τον έκανε να τραγουδήσει σε άπταιστα ελληνικά το «Μαρία με τα κίτρινα»!

(…)Το μαγιάτικο βράδυ του 91 που είπε το «ναι» στον Κιτσάνοβιτς και στον Σάβοβιτς (αναφέρεται στην ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας της Παρτιζάν) κι άφησε με το στόμα ανοιχτό τον Ιβκοβιτς, ο οποίος τον περίμενε σε λίγες ώρες στο αεροδρόμιο για να φύγουν με την εθνική ομάδα, η γυναίκα του η Βέσνα του είπε «ήξερα ότι είσαι τρελός, αλλά μ’αυτό που κάνεις μου δείχνεις ότι παντρεύτηκα έναν παράφρονα»!Απο τότε πέρασαν 23 χρόνια που τα έζησε και τα τρύγησε μέσα στην απόλυτη και καθημερινή παραφροσύνη του μπασκετικού περφεξιονισμού που γι αυτόν δεν είναι ουτοπία και της άρνησης του ν’αφήσει έστω και ένα δευτερόλεπτο της ζωής του να περάσει ανεκμετάλλευτο!Ναι, όντως, στο βάθος υπάρχει ένα τρόπαιο, μια βαθιά υπόκλιση της μπασκετικής πιάτσας κι ένα μεγάλο συμβόλαιο, αλλά κατά βάθος αυτός ο άνθρωπος είναι ολιγαρκής σε σημείο που να με σοκάρει το βράδυ της 6ης Μαϊου του 2007:δύο ώρες μετά τη λήξη του τελικού του φαίναλ φορ της Ευρωλίγκα με την ΤΣΣΚΑ κι ενώ είχε βάλει στη στολή του το έκτο παράσημο, τον ρώτησα πολύ φυσιολογικά μπροστά στην κάμερα της ΕΡΤ εάν ο στόχος του ήταν ο επόμενος τίτλος… «Φίλε, ο στόχος μου είναι η επόμενη προπόνηση» μου αποκρίθηκε και με άφησε άφωνο!

(...)Ο (προπονητής) Ομπράντοβιτς αγιοποίησε το pick'n'roll , ομνύει στις καλές περιστροφές, στην επιθετική άμυνα, στο σωστό spacing, είναι απροσδόκητος,απρόβλεπτος και τελειομανής, ενώ δεν κοουτσάρει ποτέ by the book:ο Ιτούδης μου αποκάλυψε κάποτε ότι στη διάρκεια ενός αγώνα, στον οποίον τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως τα έιχαν σχεδιάσει, σε ένα τάιμ άουτ σκαρωσε επί τόπου δύο καινούργια συστήματα που ήταν εντελώς έξω απο τη συντεταγμένη του ρεπερτορίου τους!
Ο (άνθρωπος) Ζέλικο είναι έξω καρδιά, γίνεται θυσία για τους φίλους του, βάζει τα στήθια του μπροστά για να τους υπερασπιστεί(όπως και τους παίκτες του),κι όταν κάποτε αποσυρθεί απο το μπάσκετ, θέλει να ανοίξει μπιτς μπαρ σε κάποιο ελληνικό νησί και μάλιστα έχει βρεί απο τώρα το όνομα του:θα λέγεται "Teenagers"...”

Kείμενο απο το αφίερωμα στον Ζοτς.

Ο ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΜΕ ΤΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ
Ένα μεγάλο «όχι», ένα τεράστιο «ναι» και μια διαφωνία στο εσωτερικό της οικογένειας έμελλαν να γράψουν την ιστορία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ για τα επόμενα 15 χρόνια.
Ήταν 4 Ιουνίου του 1999 όταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έβαζε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στο τριετές συμβόλαιο που του πρότεινε ο Παύλος Γιαννακόπουλος κι αφού προηγήθηκε το φλέρτ με τον Γιάννη Ιωαννίδη. Ήταν τότε που ο Παναθηναϊκός, μετά την κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος για δεύτερη σερί φορά, αναζητούσε τον αντικαταστάτη του Λευτέρη Σούμποτιτς, θεωρώντας πως ο «Πίξι» δεν ήταν σε θέση να οδηγήσει ψηλότερα την ομάδα, έχοντας ταυτόχρονα διαταράξει τις σχέσεις του με αρκετά μέλη της τότε διοίκησης. Πρίν καλά καλά ολοκληρωθεί η σεζόν, ο Παναθηναϊκός βρισκόταν σε αναζήτηση προπονητή και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν αποτελούσε την πρώτη επιλογή.Με φιλοσοφία του τύπου «κάνε τον εχθρό, φίλο σου» η διοίκηση των «πράσινων» επιχείρησε να κάνει τη συμφωνίας της 20ετίας, πλησιάζοντας τον Γιάννη Ιωαννίδη.
Ο «μισητός» επί χρόνια αντίπαλος του Παναθηναϊκού κρίθηκε από πολλούς ο καταλληλότερος για το πλάνο που είχαν στο μυαλό τους οι Γιαννακόπουλοι και με τη λήξη της χρονιάς το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή. Είναι χαρακτηριστικό πως την ώρα που η ομάδα πανηγύριζε την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 1999 σε γνωστό παραλιακό κέντρο, μέλη της διοίκησης προσπαθούσαν να ομαλοποιήσουν το έδαφος για τον ερχομό του «ξανθού», παρά τις έντονες αντιδράσεις των οργανωμένων οπαδών αλλά και επώνυμων οπαδών του Παναθηναϊκού που είχαν προειδοποιήσει με μποϊκοτάζ σε περίπτωση που ο Ιωαννίδης φορούσε την πράσινη φόρμα. Λίγο η ματαιοδοξία του «ξανθού» να επιστρέψει στον Ολυμπιακό για να πάρει τη ρεβάνς, λίγο οι αντιδράσεις του κόσμου και περισσότερο απ’όλα οι έντονες διαφωνίες στην οικογένεια Γιαννακόπουλου, οδήγησαν την υπόθεση σε οριστικό ναυάγιο και η διοίκηση έβαλε σε εφαρμογή στο plan B, με το όνομα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς να πέφτει στο τραπέζι.Όση ίντριγκα και παρασκήνιο είχαν οι συζητήσεις του Παναθηναϊκού με τον Γιάννη Ιωαννίδη, άλλο τόσο…λιτά και απέριττα ολοκληρώθηκε η συμφωνία με τον Σέρβο τεχνικό.Το φλέρτ είχε ξεκινήσει από το καλοκαίρι του 1997, πριν από την συμφωνία με τον Σούμποτιτς,τότε που οι «πράσινοι» αναζητούσαν τον διάδοχο του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς που αποχώρησε κακήν κακώς μεσούσης της σεζόν 1996-1997.

Ο διπλός θρίαμβος του Ομπράντοβιτς επί του Ολυμπιακού(1993 στο Τελ Αβίβ, 1995 στη Σαραγόσα), σε συνδυασμό με τα τρία ευρωπαϊκά σε έξι χρόνια καριέρας, αποτελούσαν το πιο ελκυστικό πακέτο για την οικογένεια Γιαννακόπουλου που αναζητούσε έναν προπονητή που θα αποτελούσε το αντίπαλο δέος του Γιάννη Ιωαννίδη και θα μπορούσε μακροπρόθεσμα να κρατήσει τον Παναθηναϊκό στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.Η πρώτη απόπειρα,αυτή του 1997, δεν καρποφόρησε, καθώς ο «Ζοτς» είχε δώσει τα χέρια με την Μπενετόν Τρεβίζο και δεν υπήρχε περίπτωση να αναιρέσει τον λόγο του. Η δεύτερη, αυτή του 1999, στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία και μέσα σε λίγα 24ωρα η συμφωνία ολοκληρώθηκε.
(…)Κάθε ανανέωση του συμβολαίου του Ομπράντοβιτς ήταν υπόθεση δέκα λεπτών για τον Σέρβο προπονητή και τη διοίκηση του Παναθηναϊκού. Μια επίσκεψη στα γραφεία της ΒΙΑΝΕΞ και μια γρήγορη συνάντηση με τον Παύλο και τον Θανάση Γιαννακόπουλο ήταν αρκετά για να τελειώσει η συμφωνία και να ξεκινήσει ο προγραμματισμός για τις επόμενες χρονιές. Ουδέποτε οικονομικά ζητήματα ή θέματα σχεδιασμού μπήκαν ανάμεσα στις σχέσεις τους και οι συμφωνίες ήταν δρομολογημένες, χωρίς να χρειαστεί περαιτέρω διαπραγμάτευση…Oλα αυτά μέχρι το 2010…Ήταν η εποχή που ο Θανάσης Γιαννακόπουλος και ο Σέρβος τεχνικός συζητούσαν για την ανανέωση της συνεργασίας για δύο ακόμη χρόνια. Εν μέσω συζητήσεων και παρ΄ότι δεν υπήρχε συμφωνία,ο τότε διοικητικός ηγέτης του Παναθηναϊκού έκανε το πρώτο λάθος που ήχησε άσχημα στα αυτιά του Ζοτς. Στη διάρκεια του αγώνα και χωρίς να έχουν δώσει τα χέρια, άρπαξε το μικρόφωνο και ανακοίνωσε προκαταβολικά τη συμφωνία, αφήνοντας άναυδο τον Ομπράντοβιτς που βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση…
Ακολούθησε η επιτυχία στη Βαρκελώνη το 2011 και η δήλωση-βόμβα του Παύλου Γιαννακόπουλου για αποχώρηση από τον σύλλογο την επομένη του θριάμβου. Η κούραση που εξέφρασε ανοικτά η οικογένεια, το γεγονός ότι η ομάδα κινούνταν με αυτόματο πιλότο και η διάθεση να πωληθεί η ΚΑΕ σε κάποιον επενδυτή, άρχισαν να δημιουργούν ρήγματα στις σχέσεις, με αποκορύφωμα τη σεζόν 2011-12.

ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΓΥΑΛΙ
Το καλοκαίρι του 2012, ύστερα από τουλάχιστον τρεις συναντήσεις με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ο Ομπράντοβιτς και ο Παναθηναϊκός αποφάσισαν να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους και μέχρι σήμερα ουδείς μπορεί να απαντήσει κατηγορηματικά στο «γιατί». Είναι πραγματικά από τις περιπτώσεις που ταιριάζει γάντι η παροιμία «αν ραγίσει το γυαλί δύσκολα ξανακολλάει» κι αυτό συνέβη στην περίπτωση του Ομπράντοβιτς. Από το δεύτερο εξάμηνο της σεζόν και μετά, η εμπιστοσύνη έδωσε τη σκυτάλη στην ανασφάλεια και τα μικρά μικρά προβλήματα που υπήρχαν στην ομάδα άρχισαν σιγά σιγά να γίνονται μεγάλα. Η οικογένεια Γιαννακόπουλου είχε πάρει την απόφαση να εγκαταλείψει τον Παναθηναϊκό και δήλωνε ανοικτά την πρόθεση της να βρεί αγοραστή, τη στιγμή που η σεζόν βρισκόταν σε εξέλιξη και η ομάδα διεκδικούσε τους στόχους στους οποίους συμμετείχε. Τα περισσότερα μεγάλα συμβόλαια ολοκληρώνονταν το καλοκαίρι του 2012, η διοίκηση δεν είχε διάθεση να διαπραγματευτεί μεσούσης την περιόδου, και το κλίμα στράβωνε μέρα με την ημέρα. Το «τι θα γίνει το καλοκαίρι?» ακουγόταν ολοένα και περισσότερο στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού και το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τα σενάρια πώλησης της ΚΑΕ, δημιουργούσαν ένταση και γκρίνια
O Ομπράντοβιτς απαιτούσε να γνωρίζει την πρόθεση της οικογένειας για το αύριο του Παναθηναϊκού και τέσσερις φορές στη διάρκεια της περιόδου «κάρφωσε» εμμέσως τη διοίκηση, αφήνοντας αιχμές για το γεγονός ότι δεν είχε ενημερωθεί για τα σχέδια της επόμενης ημέρας. Ο εκνευρισμός του δεν προερχόταν από την επαγγελματική σχέση που είχε με την οικογένεια, αλλά την φιλική σχέση που είχε αναπτύξει στη διάρκεια των 13 χρόνων της κοινής πορείας. Πρίν από το φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης, ο Ομπράντοβιτς ενημερώθηκε περιφερειακά από τους Γιαννακόπουλους για την απόφαση της οικογένειας να παραμείνει στο τιμόνι, από τη στιγμή που δεν βρέθηκε υποψήφιος επενδυτής, αλλά από τις δηλώσεις του φαινόταν πως το τέλος είναι πιο κοντινό από ποτέ.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ «ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ»
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος πήρε σταδιακά τη σκυτάλη από τον θείο του και ήταν αποφασισμένος να συνεχίσει, αλλά με διαφορετικά οικονομικά δεδομένα, προσαρμοσμένα στην εποχή της κρίσης. Έδωσε μάλιστα το στίγμα της ενασχόλησης του στις 31 Μαϊου του 2012, μετά την ισοφάριση σε 2-2 στον τελικό του πρωταθλήματος, με τη φράση «και αφού ξεκαθαρίσουμε τις προθέσεις μας για το μέλλον, θα θέλαμε να στείλουμε ένα μήνυμα για το παρόν: Στο Φάληρο ερχόμαστε…» που συμπεριέλαβε στην ανακοίνωση παραμονής της οικογένειας Γιαννακόπουλου εν όψει του πέμπτου τελικού με τον «αιώνιο» αντίπαλο. Με τη λήξη της σεζόν και μετά την απώλεια του πρωταθλήματος, ο Ομπράντοβιτς γνώρισε τη μεγαλύτερη έκπληξη στη διάρκεια της θητείας του στον Παναθηναϊκό. Περισσότεροι από 800 οπαδοί επισκέφθηκαν την ομάδα στο ξενοδοχείο μετά την επιστροφή από το ΣΕΦ και του ζήτησαν να παραμείνει στο ΟΑΚΑ. «Από τα βάθη της καρδιάς μου θέλω να σας ευχαριστήσω. Τόσα χρόνια όλους τους τίτλους τους παίρναμε για εσάς. Να ξέρετε ότι θα κάνω τα πάντα για να μείνουμε μαζί. Το μέλλον μου είναι εδώ μαζί σας» είπε ο κόουτς απευθυνόμενος στους οπαδούς που έπεσαν πάνω του, σαν να είχαν ακούσει το μεγάλο «ναι». «Ποτέ δεν υποσχεθήκαμε τίποτα, αυτό που θέλω είναι να κάνουμε τα πάντα για να μείνουν οι παίκτες εδώ. Η καρδιά μου, το σπίτι μου και η ζωή μου είναι εδώ» κατέληξε ο Ομπράντοβιτς, δίνοντας το στίγμα για το τι θα ακολουθήσει στις συζητήσεις.
Ο επόμενος μήνας ήταν εξαιρετικά δύσκολος για τον Παναθηναϊκό και τον Ομπράντοβιτς. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ανέλαβε να «τρέξει» την ομάδα με βασική προϋπόθεση να κατεβάσει το μπάτζετ στα 14 εκ ευρώ και ταυτόχρονα έπρεπε να βρεί τον τρόπο να κρατήσει πάση θυσία τον προπονητή για να μη χρεωθεί-μεταξύ άλλων-το διαζύγιο με τον πολυνίκη προπονητή. Η εξίσωση ήταν δύσκολη για τον ίδιον, καθώς από τη μία έπρεπε να πείσει τον Ομπράντοβιτς πως μ’αυτά τα λεφτά μπορεί να φτιάξει μια ανταγωνιστική ομάδα και από την άλλη έπρεπε να πείσει τον Ζοτς πως ο Παναθηναϊκός αλλάζει σελίδα και τα εσωτερικά προβλήματα των δύο τελευταίων χρόνων αποτελούσαν παρελθόν. Στις τρεις τουλάχιστον συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν ανάμεσα στον Γιαννακόπουλο και τον Ομπράντοβιτς, δεν κατέστη δυνατό να βρεθεί η χρυσή τομή. Ακόμη και το γεγονός ότι ο Θανάσης Γιαννακόπουλος δεν παρέστη σε καμία από τις συναντήσεις για να εγγυηθεί την ομαλή μετάβαση στο «αύριο», ήταν ένα γεγονός που ενόχλησε τον Ομπράντοβιτς. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ανέλαβε να λύσει ένα πρόβλημα που έμοιαζε άλυτο, με δεδομένη την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί τον τελευταίο χρόνο και χωρίς να φέρει αυτός την ευθύνη για την παγωμάρα στις σχέσεις της διοίκησης με τον προπονητή.(…)
Η καθοριστική συνάντηση των δυο πλευρών έγινε με την επιστροφή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς από το Ντουμπάι στις 11 Ιουνίου 2012. Κατά πολλούς μάλιστα αυτή η συνάντηση κράτησε λιγότερο από 10 λεπτά και όχι δυο ώρες, όπως ανέφεραν οι τότε πληροφορίες, καθώς οι δυο πλευρές είχαν διαφωνίες σε βασικά ζητήματα και ήταν αδύνατο να πάνε παρακάτω…Αποφάσισαν να χωρίσουν, αλλά δύο τουλάχιστον φορές στη διάρκεια της περσινής σεζόν (εννοεί 2012-2013) είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν τηλεφωνικά, να ανταλλάξουν απόψεις, έχοντας και οι δυο ως δεδομένο πως «η πόρτα του Παναθηναϊκού είναι για πάντα ανοιχτή».”

Kείμενο απο το αφιέρωμα του Goalnews στον Ζοτς.

TO TΡΕΛΟ ΞΕΝΥΧΤΙ ΤΟΥ 2009,Ο ΜΠΑΡΜΑΝ ΣΑΡΑΣ ΚΑΙ Η…ΛΕΜΟΝΑΔΑ ΤΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗ
“Η σχέση του Ομπράντοβιτς με τους παίκτες που βασιζόταν στην αρχή «μαστίγιο και καρότο». Άλλοτε ήταν ο προπονητής που με το αυστηρό θα τους…έβγαζε το λάδι στην προπόνηση,άλλοτε γινόταν ένα μ’αυτούς και γιόρταζε τις επιτυχίες σαν να ήταν μέλος της παρέας. Ουκ ολίγες φορές ο «Ζοτς» διασκέδαζε στο ίδιο μαγαζί, κι όταν το αποφάσιζε δεν υπήρχαν όρια και «πρέπει». Το 2009, μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας, η πλειοψηφία των παικτών αποφάσισε να γιορτάσει την επιτυχία σε νυχτερινό στέκι του Κολωνακίου. Η ώρα περασμένες τρεις, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους σε ρόλο μπάρμαν, τα ποτά να πηγαινοέρχονται και σε μια γωνιά του μαγαζιού ο Δημήτρης Διαμαντίδης με μια…λεμονάδα στο χέρι(!). Ήταν η φορά που ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν του έδωσε οδηγία για το πώς θα παίξει το πικ εν ρολ, αλλά για το πώς πρέπει να διασκεδάσει. «Drink ρε μ…., drink» φώναζε στον αρχηγό του Παναθηναϊκού, σε μια μοναδική προσπάθεια να τον βγάλει εκτός ορίων. Ήταν η ίδια χρονιά, που ύστερα από νίκη επί του Ολυμπιακού, οι «πράσινοι» επέστρεψαν στο μαγαζί του εορτασμού και παρουσία του Ομπράντοβιτς το γλέντι πέρασε στην ιστορία. Με τον Πέκοβιτς να ανοίγει τρύπες στο ταβάνι του μαγαζιού, τον Γιασικεβίτσιους σε ρόλο οργανωτή-μπαρμαν και τους περισσότερους σε κατάσταση κραιπάλης, ο Ομπράντοβιτς όχι μόνο δεν δυσαρεστήθηκε, αλλά πείστηκε πως λίγους μήνες αργότερα η ομάδα του θα έπαιρνε το ευρωπαϊκό. «Βλέπετε τι μπ…… είμαστε; Γι αυτό όμως θα πάμε να το πάρουμε!» έλεγε στις 5 το πρωϊ έξω από το μαγαζί, βλέποντας τους παίκτες του Παναθηναϊκού να αποχωρούν και ο ένας να λέει στον άλλον «πρόσεχε πως θα οδηγήσεις»! Και πράγματι,λίγους μήνες αργότερα δικαιώθηκε, έστω κι αν χρειάστηκε να κάνει τα γνωστά mind games, με αποκορύφωμα το ξέσπασμα του στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα με την Πρόκομ στο ΟΑΚΑ. «Κάποιοι παίκτες λειτουργούν όπως εγώ, κάποιοι άλλοι δεν αξίζουν να φοράνε την φανέλα του Παναθηναϊκού. Δεν μου αρκεί να μου λένε ότι έχω δίκιο. Δίκιο θα έχω να μην τον βάλω να παίξει ούτε ένα δευτερόλεπτο στο επόμενο ματς. Αυτό το ματς είναι για 50 πόντους, όχι για 22. Ποιος θα πάει στο final four?Who Panathinaikos? Θα γελάει μαζί μας όλη η Ευρώπη» είχε πει τότε, μετά από νίκη με 22 πόντους διαφορά κι αφού στο πρώτο πεντάλεπτο αντικατέστησε ταυτόχρονα και τους 5 παίκτες που είχε στο παρκέ(!), κάνοντας όλο το γήπεδο να σηκωθεί από τη θέση του και να τον χειροκροτήσει, απλά και μόνο επειδή το’κανε ο «Ζοτς» που «κάτι παραπάνω θα ξέρει»…”

pige FF.




klaioooooo



soreos



to vlepes. to paikses?

Αστο αυτο το παιχνιδι φιλε γιατι αμα μαζεψει κανεις τα ποστ σου για το Παππα θα γελαει για μερες....

Μπορουμε να μαθουμε τον λογο που αφιερωσες χρονο και ανετρεξες 5 χρονια πισω για να κανεις quote και να δωσεις ΑΥΤΕΣ τις απαντησεις?

Οχι και πέντε χρονια. Ούτε πέντε...μήνες καν. Μπορείτε (ποιοι? Εκφράζεις και κανέναν άλλον εκτός από την πάρτη σου?) να μάθετε, δεν ειναι μυστικό. Μου τη βαράνε άσχημα η εμπάθεια και η αχαριστία. Και ο ξερολισμος αλλά αυτός σε δεύτερη μοίρα. Επίσης ελεύθερα μπορείς/μπορείτε να γράψετε και τα δικά μου. Κανένα πρόβλημα. Μόνο που τα μεγέθη δεν.ειναι.συγκρινόμενα σε προσφορά και ιστορία.

Αυτά. Ελπίζω να απαντήθηκαν οι απορίες σου

Ναι εχω λαοθαλασσα απο πισω μου.
Να σου θυμησω οτι γυρισες απο τιμωρια πολυ νωριτερα απο το θεωρητικα επιτρεπομενο χρονικο διαστημα,και οι ειρωνιες δεν σε βοηθανε.(οχι σε εμενα,στους συνομιλητες σου)

Εσύ προκαλέσες. Εγω απάντησα. Το να.επικαλείσαι αυτό που σωστά επικαλείσαι δημόσια δεν.ειναι και.η μέγιστη μαγκιά. Το ξέρω πτι γύρισα νωρίτερα. Όπως επίσης ξέρω οτι δεν είμαι υποτακτικος κανενός. Και τα δύο σου ποστ ηταν ευθέως προσωπικά. Τι περίμενες να μην απαντήσω?

Ο καθενας κανει τις προβλεψεις και λεει τις αποψεις του και εκτιθεται με βαση αυτες. Οποτε γιατι συναγωνιζεστε για το ποιος εχει τα περισσοτερα λαθη?

Καταρχην ποιος σου ειπε οτι προσπαθησα να το παιξω μαγκας?Δεν ξερω αν το συνηθιζεις εσυ,εγω παντως οχι.Και δεν ειμαι εγω αυτος που εψαξε στο φορουμ ποστ 5μηνων πριν,ωστε να τα quotαρει και να αρχισει την ειρωνια και τις γλωσσες εξω.Το ποστ προσωπικα θα το χα σβησει,αλλα η παρεμβαση του Σολομωντα εις τον κυβο αντμιν,με προετρεψε να το αφησω.
Η συνεχεια ελπιζω να κυμανθει σε ηρεμα επιπεδα.

Παντως δεν λενε και τόσο ψεμματα τα ποστ..
Αν ηταν αλλος στη θεση του Ζοτς, ειναι πραγματι αρκετα πιθανο να ειχε βγει αχρηστος ή και να είχε απολυθει πριν προλαβει να φτασει εδω..

Kαθολου...Ισα ισα ειναι απολυτα ευστοχα τα σχολια!
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΡΕ???ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ!

Σίγουρα ΔΕΝ θα είχε προλάβει να φτάσει εδώ είναι η μισή αλήθεια, ή άλλη μισή είναι ότι ακόμα και να τον "άφηναν" να κάνει το έργο του θα ήταν ΠΟΛΥ μα ΠΟΛΥ δύσκολο να τα καταφέρει ...

Ρε ανθρωπε σεβαστες οι αποψεις σου κ για το μπασκετ και για των ζοτς
Νομιζω ομως οτι εισαι απο τους πιο εμπαθεις εδω μεσα κ μας λες οτι σε ενοχλει η εμπαθεια;

Συμφορουμιτη,θεωρω το ποστ σου απαδεκτο και ελπιζω να ηταν μια ατυχες εμπνευση. Το να λοιδορεις την αποψη του συνομιλητη θεωροντας οτι κατεχεις την απολυτη αληθεια ειναι σημαδι αμαθειας και θεωρω οτι εισαι πολυ καλυτερος απο αυτο. Μπορει καποιος να νομιζει οτι η αποψη του ειναι η σωστη, αν αυτο τον κανει να απορριπτει/απαξιωνει/μηδενιζει την αντιθετη αποψη ομως,οσο λαθος μπορει να ειναι αυτη,οδηγει σε μονοπατια ολοκληρωτισμου. Μια συγνωμη θα ηταν σημαντικη. Καλα ποσταρισματα

Iσως να ηταν υπερβολικο αυτο που εκανε ο bbplayer αλλα βγαζει την αγανακτηση του για οτι γραφεται χωρις καμια αιδω. Δεν ειναι κακη η κριτικη - κακη ειναι η ισοπεδωση. Και σε αυτο δεν πρωταγωνιστουν οι φιλοι του Ολυμπιακου αλλα δυστυχως φιλοι του Παναθηναϊκου. Τι κακο μας εκαναν ο Ζοτς και ο Ιτουδης και ψαχνουμε τη στραβη για να τους λοιδωρησουμε? Λιγα προσφεραν στην ομαδα? Υπαρχει πιο επιτυχημενο τεχνικο team στην ευρωπη? Τι ακριβως τους προσαπτουμε? Το οτι δεν θελησαν να συνεργαστουν με τον ΔΓ? - (για να το πω κομψα). Το οτι πηραν μολις 5/13 ευρωλιγκες? Ειλικρινα δεν καταλαβαινω. Ειδικα ο Ζελικο ακομα και να αποτυχει στη Φενερ και να μην ξαναπαρει ποτε ευρωλιγκα ειναι ενας μυθος. Για μενα αν ο Σερβος μεινει στην Πολη με 1-2 προσθηκες οι Τουρκοι εχουν τα φοντα να γινουν ο νεος "Παναθηναϊκος". Δηλαδη να παιζουν ομορφο μπασκετ και να διεκδικουν συστηματικα την ευρωλιγκα.
Απο την πλευρα μου ευχομαι αν ο Παναθηναϊκος δεν παιζει f4 ο Ζοτς να κατακτα την κουπα και ο Ιτουδης να ειναι φιναλιστ

Φιλε patissioti σεβαστα τα επιχειρηματα σου....
Επετρεψε μου να απαντησω σε ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ επιπεδο μιας κι ειμαι πιστευω κι απο τους λιγους που εχουν κρατησει κριτικη σταση ως προς τον Ζοτς και απο απαξιωτικη/ισοπεδωτικη εως λοιδωρητικη στον ''αλλονα''....
1)Δεν προσφεραν μονο στον Παναθηναικο ΠΗΡΑΝ κι απ αυτον...Αν προπονουσαν ολα αυτα τα χρονια την....Τουροφ μαλλον ουτε συμβολαιο δεν θα ξεκιναγαν μαζι της....Χωρις τα λεφτα οχι 5/13 δεν θα εκαναν αλλα θα λειπαν και καμποσα πρωταθληματα...Οπως αν ΧΘΕΣ δεν ΕΙΧΕ ΑΣΗΜΩΘΕΙ ο ΖΗΣΗΣ θα περιμενε λιγο ισως και καθολου το φ4 τη Φενερ...
2)Οσον αφορα τον Ζοτς...Γουστο του,καπελο του και μαγκια του να μην γουσταρει να συνεργαστει με τον ΔΓ....Του ΑΣΚΩ ΚΡΙΤΙΚΗ οτι δεν το εκανε ΕΣΤΩ και ΓΙΑ ΜΙΣΗ ΣΕΖΟΝ για αυτους που τον ακολουθουσαν 15 χρονια και ΤΟΥ ΕΙΠΑΝ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΒΑΖΑΝ ΤΑ ΚΟΡΜΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΞΑΝΑΚΑΝΑΝ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ σε τυχον ''στραβη'' απο τον ''γνωστο αγνωστο'', που ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΠΡΙΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ, εκαναν τον καθε ΠΙΚΡΑΜΕΝΟ ΦΙΛΑΘΛΟ ΤΟΥ ΠΑΟ(3-0 στο βολευ,2-1 στο ποδοσφαιρο και πρωταθλημα στον Ολυμπιακο) να ΓΕΛΑΣΕΙ ΛΙΓΟ ΤΟ ΧΕΙΛΑΚΙ ΤΟΥ.....ΓΙΑΤΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ με κανει χαρουμενο ο Ζοτς εκτος αν την ομαδα μου ξαφνικα την ονομασαν ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣΙΑΚΟ....
3)Οσον αφορα τον αλλονα...Περιμενω μαζι με του Σπανουλη τη συνεντευξη που θα εξηγουν αυτα που πρεπει ως ΕΙΘΙΣΤΑΙ ΟΤΑΝ ΦΟΡΑΣ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ, οταν τον ενα ο Ζοτς και τον αλλο ο ΔΓ τον εκραξε ΔΗΜΟΣΙΩΣ...Τα περι ανωτεροτητος και θα μιλησω σε...καποια χρονια ειναι για την Κ.Ευρωπη κι εδω ειναι... Βαλκανια(Δες και Βουγιοσεβιτς ''μονος μου κι ολοι σας'' στο Παρτιζαν-Ερ. Αστερας)...Μεχρι τοτε θα πιστευω ΤΟΝ ΚΡΑΖΟΝΤΑ που ΡΙΣΚΑΡΕΙ αν απαντησει ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΑ ο αλλος να γινει ρομπα...
4)Θα συμφωνησω οταν λειπει ο Παναθηναικος να το κατακτα ο Ζοτς οταν ΔΕΝ προπονει ΤΟΥΡΚΙΚΗ ομαδα που αναρτα πανω με 1453 κι αλλα ομορφα....Για τον αλλονα θελω φυσικα να κατακταει κουπες ...του καφε...Φετος μαλλον θα κατακτησει καποια...Και ο Σκαριολο να σαι μ αυτο το ροστερ μια ρημαδα VTB πρεπει να την παρεις...Γιατι αν τον διωξουν απ την ΤΣΣΚΑ με ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ αλλη ομαδα θα παρει.....οτι πηρε με την Μπανβιτ...

Είσαι λίγο άδικος με τον Ιτούδη αδερφέ... τα ρόστερ δεν παίζουν μόνα τους, ούτε η ΤΣΣΚΑ παίζει μπάσκετ αλάνας να αφήνει τους παίχτες να κάνουν ότι γουστάρουν. Παίζει όμορφο και σύγχρονο μπάσκετ προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί τα πλεονεκτήματα του κάθε παίχτη. Είναι καλή η δουλειά του εκεί, πάρει δεν πάρει κούπα. Είδαμε και τους διάσημους προκατόχους του στην ΤΣΣΚΑ τι παρουσίασαν.

Οτι δηλαδη αν ο Ομπραντοβιτς δεν προπονουσε τον Παναθηναικο,θα προπονουσε την Τουροβ???Νομιζω καπου το χανουμε εδω...Εχω ξαναπει οτι η ισορροπια ειναι εχεγγυο επιτυχιας,καλα λεφτα με καλο κοουτς.Αλλα αν ειχα να διαλλεξω,πχ τον Ομπραντοβιτς με 10 εκατομμυρια,ή τον Περασοβιτς με 30...Ε μαλλον στον Περασοβιτς με τα 30 θα πηγαινα,παρα στον Ζοτς...Νομιζω οτι το μαρουλι κανει τη διαφορα και το θεωρω σημαντικοτερο,εστω και οριακα.Αρκει να μην τα διαχειριζεται κανας μυρωδιας.Ο Ζοτς αν ηταν σε αλλη ομαδα,υψηλου επιπεδου,πιθανοτατα θα ειχε παρει καποια ευρωπαικα,οπως και ο Παναθηναικος με αλλον καλο κοουτς θα ειχε κι αυτος επιτυχημενη πορεια,ισως οχι την ιδια με τον Ζοτς,αλλα παραπλησια.

Τωρα το γιατι δεν εμεινε...Ο,τι και να ενιωθε για τον κοσμο κλπ,επαγγελματιας ειναι ο ανθρωπος,αν δεν μπορει να τα βρει με τον προεδρο,ο,τι και να υπαρχει απο πισω,και ο,τι σχεση και να εχει με τον κοσμο και τους παικτες,απλα δεν θα μπορει να δουλεψει οπως τοσα χρονια,δεν θα υπαρχει επικοινωνια και αυτο θα φανει αργα η γρηγορα μεσα στη σεζον.Αν οντως τα τσουγκρισανε,τοτε δεν κατηγορω τον Ζοτς που εφυγε.Απλα με ενοχλησε ο λαικισμος του τοτε στο καραβελ,και το δεν παω πουθενα,εδω ειναι το μελλον μου,μαζι,και λιγες μερες μετα,τιγκανα...

Για τον Ιτουδη,αν εμπιστευομαι τον Ζοτς στο θεμα Σπανουλη...Τον προεδρο δεν τον εμπιστευομαι στο θεμα Ιτουδη,οποτε εχω επιφυλαξεις για τον αν ειναι "ενοχος".

Με ρωτας φιλε manj13 ποσες κουπες θα επαιρναν Ζοτς-Ιτουδης χωρις τα λεφτα των Γιαννακοπουλων και σε αλλη ομαδα εκτος Παναθηναϊκου. Ειλικρινα δεν ξερω. Παντως ο Ζοτς ειχε ηδη 3 ευρωλιγκες στα 35 του!!! Επισης ο Παναθηναϊκος προ Ζοτς ειχε 1 ευρωλιγκα εχοντας αμυθητα μπατζετ σε διαστημα 8-9 χρονων. Με το Σερβο 5 σε 13 χρονια. Ετσι θα σου κανω και εγω ενα λογικο ερωτημα: Ποσε κουπες θα ειχαμε χωρις αυτον? Ολοι οι αλλοι με κορυφαιους προπονητες (Μεσινα, Ντουντα, Μπλατ) και με ΤΕΡΑΣΤΙΑ μπατζετ γιατι δεν τα καταφεραν?

Οσο για την Ιτουδη τι να πω? Ολο το γηπεδο τον αποθεωσε και αυτη ειναι η καλυτερη απαντηση σε εμπαθεις και αχαριστους. Ελπιζω να ειπε κατι και σε σενα η εικονα του Θαναση (σχεδον βουρκωμενου) να τον αγκαλιαζει. Το μεγαλυτερο επιτευγμα Ζελικο-Ιτουδη δεν ηταν οι τιτλοι αλλα η σωστη νοοτροπια και η μπασκετικη κουλτουρα που μας εμφυσησαν...

Με στεναχωρει πολυ που κανουμε αυτη την κουβεντα, και οπως ευστοχα εχει γραψει ο ACAB "ε, ρε Μπλουμς που μας χρειαζεται..."

To επίδικο ποιο είναι και χαλιόμαστε?
-Αν είναι ο Ζοτς καλός προπονητής?--->Είναι ο κορυφαίος,χωρίς ναιμεναλλα και με σε για ως προς δίχως χωρίς ίσαμε
-Αν είναι επιτυχία,θρίαμβος ή παταγώδης αποτυχία η πορεία του στην Φενέρ?--->work in progress με + και -,όπως κάθε work in progress
-Αν είναι άνθρωπος,θεός,θεοπαίκτης?--->Λίαν επιτυχημένος στην ειδικότητα του,είδος homo sapiens sapiens
(αν θυμάμαι καλά αυτό είναι το μοναδικό είδος ανθρωπίδας επί γη).Με πάθη,αδυναμίες,δεξιότητες,χαρισματικότητα,
εμμονές.
Α και με δόντια που ναι,χαλάνε :-p

Νομιζω οτι ο γαμος Παναθηναικου Ζοτς ειναι ο πιο επιτυχημενος στην ιστορια του Ευρωπαικου μπασκετ. Κανεις απο τους 2 δεν θα ειχαν τοσους τιτλους αν δεν ηταν μαζι. Τοσο ο Παναθηναικος οσο και ο ζοτς θα ειχαν κερδισει λιγοτερο. Η επιτυχημενη αυτη συνεργασια γιγαντωσε τον μυθο και της ομαδας και του κοουτς

Με τα «αν» δεν βγάζουμε άκρη. Σε ένα υποθετικό σενάριο ο Παναθηναϊκός παίρνει τον Ομπράντοβιτς για προπονητή το ...1991 (λέμε τώρα) με σκοπό να επενδύσει σε έναν νεαρό Σέρβο κόουτς μαζί με την ταλαντούχα τριάδα των Αλβέρτη, Μυριούνη, Οικονόμου. Ο ΠΑΟ χτίζεται σιγά σιγά και αρχίζει να κατακτά ευρωπαϊκά. Ε, θα έβγαιναν ορισμένοι και θα έλεγαν «ωραία, αν είχε μείνει όμως στην Παρτιζάν δεν θα τον γνώριζε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας του».
Εγώ προσωπικά στο δίλημμα των...κουμπάρων ψηφίζω Ντούντα, όμως αναγνωρίζω ότι ο Ομπράντοβιτς είναι ο πιο επιτυχημένος Ευρωπαίος προπονητής. Δίχως αν, ναιμεναλλά, κτλ όπως πολύ εύστοχα έγραψε ο φίλος από πάνω.

Τα μισά από τα ποστ που αραδιάστηκαν από τον bb δικαιώθηκαν: ο άνθρωπος είχε μια πολύ αποτυχημένη πρώτη χρονιά στη Φενέρ και ξεκίνησε τη χρονιά πολύ άσχημα. Η βασική κριτική ήταν ότι είναι τελείως ανισόρροπο το ρόστερ και χρειαζόταν ένα στοιχειωδώς αξιοπρεπή άσο να νοικορέψει την επίθεση και περισσότερο χρόνο στο Βέσελι που είναι ο μόνος που δένει την άμυνα. Τα έκανε και τα δύο και η ομάδα πια παίζει σύμφωνα με τις δυνατότητές της. Το γιατί δεν έγινε αυτό από πέρυσι ή έστω το καλοκαίρι, παραμένει μυστήριο.

Επίσης αλήθεια είναι ότι αν άλλος είχε κάνει την περσινή χρονιά του Ζοτς μάλλον θα είχε φάει σουτ. Αλλά το ότι δεν τον διώξανε έχει να κάνει με τα γαλόνια του, τα οποία πανάξια απέκτησε και μάλιστα πριν φτάσει στον Παναθηναϊκό των εκατομμυρίων. Ο άνθρωπος είναι αποδεδειγμένα προπονηταράς. Αλλά και οι προπονηταράδες είναι άνθρωποι, δε βλέπω ποιο το φοβερό στο να υποδεικνύνοται τα καταφανή τους λάθη και οι αναπόφευκτες αποτυχίες.

Φίλε προς θεού στα περισσότερα που λες συμφωνώ αλλά αυτό με τον Ζήση απορώ πως το αραδιάζεις κάθε φορά που ποστάρεις για την Φενέρ....

Έτυχε να βάλει να κάνει το καλύτερο παιχνίδι του με την Μακάμπι στο 3-0 και νομίζεις ότι επιβεβαιώνεσαι.

Κανένας Ζήσης δεν έκανε τη Φενέρ αυτό που είναι τώρα. Όπως έγραψες η μετατόπιση του Βέσελι στο 5 καταρχάς και από κει και πέρα η κυριαρχία του Μπιέλιτσα στις 2 πλευρές του παρκέ καθώς και η εκτελεστική δεινότητα του Γκάουντλοκ, οδήγησαν τη Φενέρ στο final four υπό τις οδηγίες του Ζοτς.

Ντε και καλά να βγάλουμε τον Ζήση ότι έγινε ο αναμορφωτής της Φενέρ...

Διαφωνούμε απλά . Σόρρυ αν φαίνεται το ποστ πιο επιθετικό

Δεν απαξιώνω την ανάλυση των παραγόντων που οδηγούν σε επιτυχίες,θα ήμουν ανόητος,αλλά εξ'ορισμού η εικοτολογία δεν έχει τέλος.Αν ο Τ1000 είχε κάνει σωστά την δουλειά δεν θα υπήρχε ανθρωπότητα και αν ο Λάϊος δεν επισκεπτόταν το μαντείο των Δελφών δεν θα είχαμε την γνωστή Τραγωδία.Ας στοχαστούμε πάνω στα δεδομένα και στην διαμορφωμενη/πεπερασμένη πραγματικότητα και όχι στα what ifs,αν το ζητούμενο είναι το καλύτερο δυνατό συμπέρασμα.Αν οι Spurs έκαναν φάουλ* πρόπερσι,ναι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.Άπειρα ενδεχόμενα μπορούμε να φανταστούμε ακόμα και αν δεν συγκεντρώνουν όλα τις ίδιες πιθανότητες.Το θέμα είναι ότι ΔΕΝ έκαναν φάουλ και έγινε ό,τι έγινε.Το τι έγινε είναι χειροπιαστό.Τα άλλα όχι και τόσο.

*Αν και γενικά προτιμώ το Θαύμα της Ζαλγκίρις για τέτοια θέματα

Φυσικα ο Ζοτς κανει λαθη, εχει εμμονες, εχει κανει και μετριες χρονιες. Ανθρωπος ειναι. Εκεινο που ενοχλει (εμενα και καποιους αλλους απ' οτι φαινεται) ειναι οι ειρωνιες και τα υπονοουμενα. Εχουμε διαβασει απιθανα πραγματα εδω: Απο οτι ειναι δυο κλασεις κατω απο τον Ντουντα (που του εχω και εγω ΤΕΡΑΣΤΙΑ "αδυναμια" αλλα ελεος) μεχρι οτι τον ευνοουν οι ελληνες διαιτητες στην ευρωλιγκα μεχρι και το οτι απετυχε επειδη το 2008 και το 2010 δεν ξαναπηρε την ευρωλιγκα!!!
Το project που ανελαβε εξαρχης στη Φενερ ηταν εξαιρετικο τολμηρο και δυσκολο. Ανελαβε μια τουρκικη ομαδα χωρις καμια συμμετοχη σε f4 και μπασκετικη κουλτουρα, δεν ανελαβε ΤΣΣΚΑ, Ρεαλ ή Μπαρτσα. Χωρις γηγενεις, με καταστροφικες προηγουμενες χρονιες παρα τα ΜΥΘΙΚΑ μπατζετ. Λενε καποιοι οτι περσι απετυχε. Μαζι τους. Φετος με τη λογικη τους ο Ντουντα στην Εφες τι εκανε? Ο οποιος μαλιστα φροντισε περσι να στειλει εκει τον Αγγελου να "στρωσει" την κατασταση. Δεν εχω διαβασει οχι απαξιωτικα σχολια, ουτε κριτικη καν. Για μενα για να κριθει το εργο τους χρειαζεται βαθος χρονου (3-4 χρονια). Και μονο που η Φενερ τη 2η χρονια του πηγε σβηστα και χαλαρα σε f4 ειναι επιτυχια. Αλλα ξαναλεω: Το εργο του Ζοτς θα κριθει σε σχετικο βαθος χρονου. Για μενα η Φενερ παιζει φετος το καλυτερο μπασκετ. Αρχισε μουδιασμενα, ανεβαινε σιγα-σιγα και τους 2 τελευταιους μηνες παιζει εξαιρετικα και χαιρεσαι να τη βλεπεις. Δηλαδη η ΤΣΣΚΑ, η Ρεαλ ή η Μπαρτσα (με παρομοια και ισως μεγαλυτερα μπατζετ) παιζουν καλυτερα?
Και κατι τελευταιο για τα μπατζετ: Μεγαλο μπατζετ δεν σημαινει αυτοματα καλυτερο ροστερ. Ευκολα μπορουμε να καταλαβουμε οτι ενα ροστερ στην Τουρκια ή στη Ρωσια που " αξιζει" 25-30 μυρια στην Ελλαδα ή στην Ισπανια μπορει να το εχεις με 15-20. Ο Σπανουλης για να παιξει στην Εφες δεν θα ζητησει 50% παραπανω φραγκα? Ο Περπε, ο Καϊμακ, ο Καλαθης κτλ τι συμβολαια ειχαν στην Ελλαδα και τι στο εξωτερικο? Βαλτε και την ελλειψη γηγενων στην Τουρκια και θα καταλαβουμε οτι εμεις μπορουμε με πολυ λιγοτερα χρηματα να κανουμε καλες ομαδες. Ναι οι Τουρκοι εχουν φραγκα αλλα δεν εχουν μπασκετικη παιδεια και κουλτουρα. Εδω οι Ρωσοι που εχουν τετοια παραδοση και τους εχουμε πιασει πελατες. Απο το 2000 ως σημερα οι μισες ευρωλιγκες εχουν ερθει Ελλαδα...Δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα και τα φραγκα δεν συνεπαγονται επιτυχιες.

Παντως παμε για μεγαλο (μετα απο πολλα χρονια) f4...

Επειδή πολύ απλά η εικόνα της Φενέρ είναι άλλη από την ώρα που αποκτήθηκε. Γυρίζει η μπάλα, έχουν μειωθεί τα λάθη (εχει εξαιρετικό ratio ασίστ/λαθών ο Ζήσης), στα κρίσιμα είναι εκεί και κυρίως πήρε τη μπάλα από τα χέρια του Γκάουντλακ που είναι καθαρά εκτελεστής πια, όπως και έπρεπε, αφού και αυτός και ο Χίκμαν στο ασίστ/λάθη είναι ψιλοαπαράδεκτοι. Αναμορφωτή δεν τον είπα, αλλά η Φενέρ πια έχει ένα στοιχειωδώς αξιοπρεπή άσο και παίζει πιο ορθολογικά ειδικά σε σχέση με το περσινό τουρλουμπούκι. Ο Γκάουντλακ κι ο Μπιέλιτσα έπαιζαν και πριν και ήταν τραγωδία στο πρώτο μισό της σαιζόν η Φενέρ, όπως και πέρυσι.

Βασικότατος είναι (23' παίζει) και προφανώς είναι άδικο να μην του πιστώνει κανείς κομμάτι της εντυπωσιακής βελτίωσης της Φενέρ, δεν είναι βλαξ ο Ομπράντοβιτς που τον εμπιστεύτηκε.


Ε καλά γι αυτό είμαστε εδώ, για να διαφωνούμε.

+1 και το εχω τονισει και εγω . Το να παρεις ευρωλιγκα με φενερ δεν ειναι το ιδιο με το να την παρεις με μπαρτσα η ΠΑΟ . Αυτο για οσους λενε οτι ειναι λογικο να πηγαινει η φενερ φαιναλ 4 με τετοιο μπαντζετ. Και μονο που πηγε την φενερ φαιναλ 4, επιτυχημενος ειναι ο ζοτς. καλα αν το παρει κιολας , μιλαμε για αθλο. Ο ανθρωπος εχει 6-7 παιχτες ολους ολους σοβαρους. κατι σαβας και μαχμουτογλου απλα δεν ειναι για αυτο το επιπεδο.

Ο ζησης ειναι παιχταρας .
οχι επειδη μπορει να σουταρει εκπληκτικα , ουτε επειδη θα καρφωσει στα μουτρα του αντιπαλου. Ωστοσο οπως ενας αθλητικος ψηλος αμερικανος ειναι απαραιτητος για να προστατευει το καλαθι, ετσι και οι ελληνες πλευ μεικερ εχουν αλλη αντιληψη του παιχνιδιου. Αλλα κλασση που λενε, απο τον καθε αμερικανο.Η ιστορια εχει δειξει οτι για να κερδισεις ευρωλιγκα κατα βαση πρεπει να σε οργανωνει ενας οργανωτικος πλευ. Αν ειναι ελληνας, τοσο το καλυτερο (αν το σκεφτειτε στις τελευταιες 10 ευρωλιγκες , στις 7 ηγειτο ενας ελληνας πλευ ).
Δεν ειναι κακο να παινεψουμε το σπιτι μας οταν οντως ειναι καλο...Αθλητικους παιχτες δεν βγαζουμε κατα κανονα. Οι πλευ με μυαλο που εχουμε βγαλει αναμορφωνουν μια ομαδα ολοκληρη διοτι πολυ απλα το μυαλο τους ειναι αυτο που επιτρεπει στην καθε ομαδα να παιρνει το μαξιμουμ απ ολους τους παιχτες. Ενω με τον καθε αμερικανο κομπο γκαρντ να οργανωνει, δεν προκειται να πας μακρυα (υπαρχουν και εξαιρεσεις)...

Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό αλλά ταυτόχρονα πρέπει να ληφθεί υπόψην και η διαφορά στις φορολογίες οι οποίες σε Τουρκία και Ρωσία αν δεν κάνω λάθος είναι αισθητά μικρότερες.

Μεγαλο μπατζετ ΣΩΣΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ,σημαινει καλυτερο ροστερ.Aν ειναι πχ να σπαταλας εκατομμυρια σε παικτες τυπου Μαυροκεφαλιδη,τοτε οσα και να χεις τα πετας στον καλαθο των αχρηστων.Με εναν ικανο κοουτς ομως,που ξερει να διαχειριστει ενα τετοιο ποσο,ξεκινας απο θεση ισχυος.Τωρα βεβαια παιζουν πολλα ρολο,το ονομα και η δυναμικη της ομαδας,το πρωταθλημα,κλπ.

yorgos, καμια ομάδα δΕ διώχνει προπονητή στό τέλος μιας χρονιάς οταν μάλιστα της εχει παρει το πρωτάθλημα,ΕΣΤΩ κι αν απέτυχε στην Ευρώπη με μια ομάδα που δεν πρόλαβε να ΚΑΝΕΙ καν προετοιμασία. Η Φενέρ πέρσι ξεφουσκωνε στό τελευταίο δεκάλεπτο σχεδόν καθε αγώνα. Φέτος η Φενέρ άσχετα με το τι θα ΚΑΝΕΙ στό ΦΦ ειναι ΑΛΛΗ ομάδα και δεν παίζει σσυμπαθητικά αλλα πολύ Καλά. Ο Μπιελιτσα δεν έχει καμια σχέση με το γατάκι της Καχα και ο Μπογκντανοβιτς παει να γινει ο νέος Λοχ, αν δεν εχει γινει ήδη. Οποίος βλέπει Φενέρ μπορεί να με επιβεβαιώσει. Για το Βεσελι τα γράψατε ενώ για ο Ζήσης ειναι γεγονός οτι τόύς εχει κουκουλώσει πολύ αφου παίρνοντας το κουμάντο έχουν κοπεί πολλά αψυχολόγητη που προέρχονταν κυρίως από τον Γκαουντλοοκ

Δεν πολύχ@στηκα για τον αν δικαωνομαι ή οχι και βασικά θεωρώ εντελώς βλάκα όποιον ποστάρει γι αυτό το λόγο.Τα πράγματα ειναι όπως τα λέει ο patissiotis

Σου διαφεύγει ότι η Φενέρ πέρυσι κατέκτησε το Πρωτάθλημα. Δεν ξέρω πολλές ομάδες που κατακτούν το πρωτάθλημα και διώχνουν τον προπονητή. Μπορεί να έκανε κάποια λάθη στο σχεδιασμό το καλοκαίρι του 2013 αλλά προπονητής που κατακτά το πρωτάθλημα δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται "πολύ αποτυχημένος".

Σωστά νομίζεις...




Ευχαρίστως να σου πω. Κατ αρχάς καλά κανεις και θεωρείς τo ποστ απαράδεκτο, κανένα πρόβλημα. Αππ πουθενά δeν προκύπτει οτι κατέχω την απόλυτη αλήθεια και ουτε θεωρώ οτι υπάρχει τέτοια.

Το μεγαλύτερο ποσοστό όσων γράφονται για τον Ομπραντοβιτς δeν αποτελεί απλώςκα γνώμη. Γνώμη είναι να πεις οτι tha κερδίσουμε την.ΤΣΣΚΑ απόψε.

Το να περιμένεις να χάσει από την... Γκεντζερμπιλιγκι, για να βγάλεις τα απωθημένα σου, δςν ειναι άποψη/γνώμη αλλα πολύ περισσότερα.
Επειδή ποστάρω από κινητό δε μου ειναι.εύκολο να γράψω παραπάνω. Για περισσότερα des τα ποσταρισματα του patissiotis που με εκφράζουν απόλυτα.

Οσο για τις υποδείξεις, πει συγγνώμης κτλ, μe όλο το.σεβασμό, θα σου έλεγα οτι επειδή δεν κάνω σε κανέναν, εται δε.δέχομαι και από κανέναν.

Πάντα φιλικα. Καλημέρα

Στο πέμπτο ματς απέναντι σε αντιπάλους που είχαν για μπάτζετ τους μισθούς τριών παγκιτών της Φενέρ και με το πέμπτο ματς να μη γίνεται καν. Το απολύτως μίνιμουμ ήταν να αποκτηθεί το πρωτάθλημα, δε σκάσανε 30 μύρια για να κερδίσουν το εφηβικό του Αγγέλου. Ο βασικός στόχος της Φενέρ ήταν να μπει δυνατά στο ευρωπαϊκό στερέωμα, με μια πολύ καλή παρουσία στην Ευρωλίγκα. Ε δεν έγινε και ακόμη και στο πρωτάθλημα είχε προβληματική εικόνα και το απέκτησε όπως το απέκτησε στα χαρτιά και ξεφτιλιζόμενη στο κύπελλο. Αν όχι αποτυχημένη, θα την έλεγα απογοητευτική σαιζόν, ειδικά από τις απαιτήσεις που έχει κανείς από έναν γίγαντα όπως ο Ομπράντοβιτς.

Ακριβώς επειδή είναι γίγαντας και αποτελεί τεράστιο κεφάλαιο για την ομάδα τα επόμενα χρόνια, δεν εκδιώχθηκε φέτος που η ομάδα παρέπαιε στην αρχή της σαιζόν και είχε και πάλι κακή παρουσία στο πρωτάθλημα και -κυρίως- εικόνα σκορποχώρι. Σε αυτό το σημείο ναι, άλλος προπονητής θα είχε απολυθεί. Ο Πεδουλάκης π.χ. απολύθηκε μετά από νταμπλ και με την ομάδα μέσα σε όλους τους στόχους λόγω της εικόνας της ομάδας στην Ευρώπη (που πάλι εντός στόχων ήταν). Ο Σούμποτιτς απολύθηκε αφού πήρε πρωτάθλημα στο ΣΕΦ, αδιανόητο για εκείνη την εποχή, λόγω της παταγώδους αποτυχίας στην Ευρώπη (κι επειδή τσακώθηκε με το Μπαλτάκο, ΟΚ), δυο πολύ πρόσφατα παραδείγματα. Ο Ζοτς έχει κερδίσει το δικαίωμα μεγαλύτερης πίστωσης χρόνου γιατί είναι τόσο τεράστιο όνομα που αποτελεί πρότζεκτ από μόνος του. Αλλά ότι την έχει την πίστωση, την έχει. Αν φέτος το Δεκέμβρη ήταν στη θέση του ο Πεδουλάκης της Τουρκίας ή ο Πιανιντζάνι ή κανάς Μαρκόπουλος, θα μας είχε χαιρετήσει.

Τι σημαίνει "το απέκτησε όπως το απέκτησε" το πρωτάθλημα; Δεν αναιρεί κάτι αυτό. Αν το πάμε έτσι, και ο Πεδουλάκης το κατέκτησε στα χαρτιά το πρωτάθλημα το 2013. Και ο Ομπράντοβιτς με τον ΠΑΟ το 2010, στα χαρτιά το πήρε με την ίδια λογική. Το τελευταίο πρωτάθλημα της Φενέρ επίσης ήταν το 2011, με ότι σημαίνει αυτό. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι το πρωτάθλημα ήταν το απόλυτο μίνιμουμ, αυτό από μόνο του αναιρεί το "πολύ αποτυχημένος".

Πότε ακριβώς παρέπαιε η Φενέρ στην αρχή της σεζόν;;; H Φενέρ τελείωσε τον πρώτο γύρο στην Ευρώπη με 8-2 ρεκόρ νικών-ηττών. Πως θα έφευγε δλδ το Δεκέμβριο ο Ομπράντοβιτς με ρεκόρ 8-2 στην Ευρωλίγκα; Μόνο ένας τρελός πρόεδρος θα έκανε κάτι τέτοιο.

Τέλος, η συμπεριφορά του ΔΓ απέναντι στον Πεδουλάκη δεν αποτελεί εύστοχο μέτρο σύγκρισης. Καταρχάς κανείς δεν αμφισβητεί ότι κακώς, με βάση τα αποτελέσματα, απολύθηκε ο Πεδουλάκης. Επειδή όμως ο ΔΓ αντιδρά έτσι, αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι παράγοντες αντιδρούν ή οφείλουν να αντιδρούν έτσι. Η Φενέρ δεν απέλυσε ποτέ πρόσφατα προπονητή με αυτό τον τρόπο, ο Πιανιτζάνι παραιτήθηκε μόνος του, ο Σπάχια έμεινε ως το τέλος. Επομένως δεν καταλαβαίνω τη σιγουριά σου σχετικά με την πίστωση χρόνου που δόθηκε στον Ομπράντοβιτς. Δεν υπήρχε κανένας λόγος απόλυσης του Ομπράντοβιτς από τη Φένερ ούτε πέρυσι το καλοκαίρι, ούτε, πολύ περισσότερο, στα μισά της φετινής σεζόν.

Δε μπαίνεις από τη μιΑ μέρα στην άλλη... δίκην εφόδου στό ευρωπαϊκό στερέωμα του ΜΠΑΣΚΕΤ. Δε παει.ετσι το πράμα. Χρειάζονται αρκετά περισσότερα. Αν ηταν να απολυθεί ο μπραντοβιτς, κατ αναλογία οι Ρώσοι έπρεπε να δέσουν το Ντουντα στον Καύκασο και να.στέλνουν καθε μέρα τον αϊτο. Πράγμα το οποίο βεβαίως δε συνέβη, και καλώς δε.συνέβη

Ας με διορθώσει κάποιος, αλλά του Πιανιντζάνι δεν του ζήτησαν την παραίτηση;

Ο Παναθηναϊκός δεν πήρε το πρωτάθλημα στα χαρτιά, κέρδιζε με διαφορά που δεν ανατρέπεται υπό ΚΣ κάτι δευτερόλεπτα πριν λήξει εκτός έδρας τελικός. Η Φενέρ πήρε το πρωτάθλημα σε ματς που δεν ξεκίνησε ποτέ.

Συμφωνώ απολύτως. Αλλά δε λέω ότι θα έπρεπε να είχε απολυθεί ο Ομπράντοβιτς, γενικά για μένα πρέπει να συμβεί κάτι πολυ΄τραγικό για να πολυθεί κόουτς (π.χ. η απόλυση Μπαρτζώκα για μένα είναι απαράδεκτη), αλλά ότι σε πολλές ομάδες οι συνθήκες είναι τέτοιες που στην πρώτη κακή σαιζόν ή με τα πρώτα κακά αποτελέσματα, απολύεσαι. Δε λέω ότι είναι αυτό που πρέπει να γίνεται και στο εξωτερικό γίνεται λιγότερο απ' ό,τι στην Ελλάδα που το έχουμε ξεφτιλίσει, μάλλον επειδή οπαδοί και Τύπος είναι κάφροι. Ο Λάσο κι ο Πασκουάλ θα είχαν απολυθεί πέντε φορές σε ΠΑΟ και Ολυμπιακό.



Όταν ήταν τρίτη στο πρωτάθλημα κι όταν ξεκίνησε την Ευρωλίγκα με 2-2, έχοντας κερδίσει την Αρμάνι στο τελευταίο λεπτό, έχοντας διασυρθεί στην Αθήνα κι έχοντας χάσει τα αβγά και τα πασχάλια εντός έδρας από τη Μπαρτσελόνα. Η ομάδα έδειχνε ότι δεν είχε διορθώσει κανένα από τα κακώς κείμενα της προηγούμενης σαιζόν κι αυτό ήταν το πιο ανησυχητικό από όλα, συνέχιζε να παίζει το "πάρε Άντριου τη μπάλα και κάνε ό,τι νομίζεις" με την άμυνα να τρώει εντός έδρας κάτι 90+ από τη Μπαρτσελόνα και ογδοντακάτι από τον Παναθηναϊκό. Το ξεκίνημα προϊδέαζε για βατερλώ. Αν Έλληνας προπονητής σε ΠΑΟ η Ολυμπιακό είχε ξεκινήσει έτσι τη σαιζόν με μπάτζετ πάλι 30 μύρια στην καλύτερη θα έτριζε η καρέκλα του, στη χειρότερη θα είχε φάει κανά ντου από τους οργανωμένους.