QUOTE(bbplayer @ Mar 2 2014, 10:18 )
Πέρσι τέτοια εποχή, που λογικά θα έπρεπε να ήμαστε και πιο ελαστικοί μια και ήταν η 1η του χρονιά, τον χαρακτήριζες "για γέλιο". Φέτος τι σε έκανε ν' αλλάξεις γνώμη? το πρωτάθλημα επί του Ολυμπιακού ίσως? ή απλώς ήταν νωρίς χρονικά και ήταν μια λάθος εκτίμηση των πραγμάτων?
Άρχων
bbplayer στις αρχές τις περυσινής χρονιάς είχα πράγματι χαρακτηρίσει "αστείες" κάποιες από τις μεταγραφικές επιλογές στις οποίες είχε αποφασιστεί να βασιστεί ο νέος ΠΑΟ. Το κωμικό της υπόθεσης δεν βρισκόταν τόσο, πάντα με τη δική μου ματιά, σε αυτές καθ' αυτές τις επιλογές, όσο στο συνδυασμό που έφτιαχναν οι επιλογές αυτές με τις απαιτήσεις που έμοιαζαν μεθοδικά να καλλιεργούνται από τα ελεγχόμενα εκ του συλλόγου ΜΜΕ. Ο νέος ΠΑΟ προβαλλόταν από τις φυλλάδες του Δ.Γ. ως αξιόμαχος διεκδικητής του "έβδομου". Εδώ μέσα στο φόρουμ υπήρχαν "αναλύσεις" που συνέκριναν "θέση προς θέση" (μπλιαξ) τον τελευταίο ΠΑΟ του Ζοτς με τον νέο του Πεδουλάκη, από πλευράς ρόστερ, αποδίδοντας μάλιστα υπεροχή στην καινούρια ομάδα, με ένα σωρό περίεργα επιχειρήματα. Είχα πραγματικά εκνευριστεί με το πόσο ανεδαφικό και προσβλητικό στην κοινή λογική είναι να τρέφει κανείς τέτοιου είδους ελπίδες έχοντας επιλέξει να στηριχθεί σε παίκτες όπως ο Πάνκο, ο Άρμστρονγκ, ο Κίτσεν, αλλά και ο - μετέπειτα εκ των ηρώων της χρονιάς - Ούκιτς. Θεωρούσα απίθανο αυτό το σύνολο που είχε φτιαχτεί να πρωταγωνιστήσει πραγματικά σε οποιοδήποτε επίπεδο από όσα παραδοσιακά απασχολούν αυτή την ομάδα. Την άποψή μου την είχα διατυπώσει, και ακόμα την υποστηρίζω. Δεν είναι δυνατόν μια ομάδα που βασίζει μεγάλο μέρος της ισχύος της σε τέτοιου επιπέδου παίκτες να θεωρεί εαυτήν υποψήφια Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Και θεωρώ πως αποδείχτηκε πως είχα δίκιο, αποδείχτηκε από τις ίδιες τις διορθωτικές επιλογές του ίδιου του Πεδουλάκη κατά τη διάρκεια της χρονιάς (άσχετα αν είχα υποτιμήσει κάπως την αμυντική κυρίως ικανότητα του Ρόκο)...
Είχα όμως και σε κάτι άδικο. Τελείως όμως.
Δεν πίστευα πως θα μπορούσε να διορθωθεί μετά από τόσο λανθασμένη αφετηρία η πορεία μιας ομάδα με τόσο βάρος στην πλάτη, με τέτοια ασήκωτη κληρονομιά, και μάλιστα να διορθωθεί μέσα στο χρονικό μήκος μιας σεζόν.
Ο φίλος πιο πάνω έγραψε πως ανήκω σε μια μερίδα αναξιόπιστων "πράσινων" οπαδίσκων που τη βρίσκουν με τις νίκες επί του Ολυμπιακού, αδιαφορώντας για το ίδιο το μπάσκετ που αποδίδει η ομάδα τους. Και απέδωσε σε αυτήν την υποτιθέμενη ανωμαλία μου την υποστηρικτική στον Πεδουλάκη άποψή μου. Λετε να είμαι τέτοιος και να μη το ξέρω? Η αλήθεια πάντως είναι πως πρώτα απ' όλα αγαπώ το μπάσκετ, και για τον λόγο αυτό είχα σπεύσει, πολύ πριν τους τελικούς της Α1, μετά το δεύτερο παιχνίδι με την Μπάρτσα, να εκφράσω το θαυμασμό μου στους παίκτες και στον προπονητή μιας ομάδας που με διέψευσε πανηγυρικά, όχι ως προς τις διαπιστώσεις που είχα κάνει για την αρχική στελέχωση του ρόστερ - αυτές τις επιβεβαίωσαν εμφατικά - αλλά σε ότι αφορούσε στην πεποίθησή μου πως οι επιλογές αυτές ήταν τόσο λάθος που δεν θα μπορούσαν να "μαζευτούν" μέσα στα περιθώρια μιας χρονιάς. Διαψεύστηκα από έναν ΠΑΟ με πολλές και κομβικές αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό του, αλλά κι από έναν προπονητή που εμφανώς είχε τη δύναμη να κάνει την αυτοκριτική του, να δουλέψει, και να μετατρέψει το άθλιο αρχικό του συνοθύλευμα σε μια ομάδα που στεκόταν απέναντι στη Μπάρτσα όχι απλά ισάξια, αλλά και σε σημεία, κατά την άποψή μου, μπασκετικά, τακτικά ανώτερη. Είχα δε τονίσει πως αποδέχομαι την πανηγυρική μου διάψευση ανεξαρτήτως της τελική έκβασης της σειράς. Οι τελικοί αποτέλεσαν την επιβεβαίωση πως το ακατόρθωτο είχε πραγματοποιθεί. Ένα χρόνο μετά την ουσιαστική διάλυσή του, ο ΠΑΟ ήταν παρών, μαχητικός, με φιλοσοφία, με μυαλωμένο, στοχευμένο, προσαρμοσμένο, αμυντικό, σκληρό μπάσκετ, πολεμώντας με όσο ταλέντο του επέτρεπε το νέο, ψαλιδισμένο του μπάτζετ.
Συνεπώς ναι, βιάστηκα να ξεγράψω τον ΠΑΟ πέρσι. Και ο Πεδουλάκης, βλέποντας τελικά όσα εξ' αρχής έψελνα, κατόρθωσε με το επιδιορθωτικό σπριντ του δεύτερου μισού της περσινής χρονιάς να κερδίσει την εμπιστοσύνη μου, με δεδομένες τις όψιμες οικονομικές δυνάμεις της ομάδας. Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό που κατάφερε. Ξέρει μπάσκετ. Πολύ.
Ο καθένας κρίνεται από τα πεπραγμένα του. Διαφωνώ και αηδιάζω με την έννοια "ταβάνι". Πραγματικά αποκρουστική για μένα. Το που μπορεί να φτάσει ο ΠΑΟ των φτηνών υλικών και του καλού προπονητή Πεδουλάκη θα το δούμε στην πορεία. Οι δρόμοι της ιστορίας του μπάσκετ είναι φισκαρισμένοι από τα μπάζα των "ταβανιών" που κατέρρευσαν.
Κι ακόμα πιο γεμάτοι από ικανούς προπονητές που απολύθηκαν με απόφαση της εξέδρας.
Ίδωμεν.