Όπως είχα πει και το βράδυ της Παρασκευής, να πω μερικά παραπάνω πράγματα για το παιχνίδι Ερμής Αργ-Πήγασος (57-53).
Για την ομάδα μου τον Πήγασο, αυτή ήταν μια πολύ πικρή ήττα που μας πήγε πίσω.. Το ματς αυτό έπρεπε να το είχαμε κερδίσει, για να μας κρατούσε ζωντανούς στην διεκδίκηση μιας καλύτερης θέσης και εν τέλει στην αποφυγή του υποβιβασμού (αν τελικά πέσουν παραπάνω από 4 ομάδες. Θετικό μήνυμα η χθεσινή νίκη του Ιωνικού Ν. που τον κράτησε ζωντανό. Εθνικός και Άλιμος παίζουν την ερχόμενη Κυριακή πολύ σημαντικά εντός έδρας ματς). Πόσο μάλλον όταν αντίπαλος ήταν μια ομάδα που έχει -ουσιαστικά- χαιρετήσει την κατηγορία και δεν καίγεται πλέον. Άρα, έπρεπε το ματς να μπούμε δυνατά και να το τελειώσουμε γρήγορα, δείχνοντας ποιος το θέλει περισσότερο.
Θεωρώ κουτό, αν τελικά πέσει η ομάδα, να πέσει επειδή έκανε μια τέτοια ήττα. Θα πρέπει μετά να..
Θεωρώ άδικο, πραγματικά αδικήσαμε την Παρασκευή τους εαυτούς μας, να χάνει μια ομάδα που κατέβηκε στο γήπεδο με 3 παίκτες εκτός 12αδας, μονιασμένη (με όλο τον πάγκο να φωνάζει/υποστηρίζει την εκάστοτε 5αδα), με καλή ψυχολογία (μετά τη νίκη στο Φοίνικα) έχοντας αντίπαλο που στα πρώτα 10-15 λεπτά της προθέρμανσης βρίσκονταν 6 παίκτες στο παρκέ και ο προπονητής στο προαύλιο και τα αποδυτήρια, δηλ. μια ομάδα που έχει αποδεχτεί τη μοίρα της με λίγα λόγια. Κρίμα πραγματικά..
Το παιχνίδι κύλησε (ανά δεκάλεπτο) όπως το περιέγραψε ο EPIC σε γενικές γραμμές. Εμείς σαν Πήγασος ξεκινήσαμε καλά, ο Ερμής με πολλά εύστοχα μακρινά σουτ κάλυψε τη διαφορά κλπ. Τέλος γ' δεκαλέπτου εμείς μπροστά και δείχναμε να ελέγχουμε το ματς, παρόλο τον εκνευρισμό που είχε αρχίσει να προκαλείτε από σφυρίγματα των διαιτητών (θα αναφερθώ παρακάτω ξεχωριστά). Η εικόνα του ματς έδειχνε ότι το ματς πήγαινε στο διπλό.
Όμως το 4ο δεκάλεπτο ήταν καταστροφικό.. Με μόλις 5π. στην επίθεση σε όλο το δεκάλεπτο (και συνολικά 53π.) φυσικό είναι το ματς να παιχτεί στη ζαριά και να ρισκάρεις να το χάσεις μέσα από τα χέρια σου.. όπως και έγινε.
Γενικό δίδαγμα, που το ξέρω από παλιά και δυστυχώς δεν το κάναμε. Τέτοια ματς μπαίνεις και τα καθαρίζεις από την αρχή και δεν τα φτάνεις στην ρώσικη ρουλέτα στο τέλος.
Τώρα, ότι έγινε έγινε και το μέλλον δείχνει 5 ματς (δύσκολα) στα οποία η ομάδα πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό της (μαζί και το ψυχολογικό πισωγύρισμα) και να κάνει νίκες. Αν δεν κάνει, θα περιμένει και θα εξαρτάται από τα χέρια άλλων (Γ' Εθνική). Πάντως, η ελπίδα να σκαρφαλώσει 1-2 θέσεις δεν έχει χαθεί. 5 ματς είναι αρκετά, 1β. είναι η διαφορά, αλλά τώρα δεν αρκεί το "μπράβο, παίξαμε καλά", αλλά μόνο το "μπράβο, κερδίσαμε".
Θα ήθελα να σχολιάσω σε ξεχωριστή παράγραφο τη διαιτησία του ματς, γιατί μου φάνηκε πολύ περίεργη και παράξενη. Συνήθως δεν το κάνω, και κοιτάζω (όπως έκανα και σήμερα που πρώτα καταλόγισα τις ευθύνες σε εμάς) πρώτα την αγωνιστική συμπεριφορά των ομάδων. Όμως, η συμπεριφορά των 2 ref (που δεν έχω πρόχειρα τα ονόματά τους. Πάντως ο Γαρδέλης που ήταν στο πρόγραμμα δεν ήρθε) ήταν προκλητική και έξω από τα συνηθισμένα. Μιλούσαν απαξιωτικά (και σε εμένα όταν προσπάθησα να τους μιλήσω σε κάποιες φάσεις), είχαν ένα ύφος και τουπέ ειρωνικό και εγώ στο πρόσωπό τους διέκρινα κάτι παράξενο... Δεν ξέρω πως να το περιγράψω, αλλά μου έδιναν την εικόνα ενόχου, Τα σφυρίγματά τους αλλοπρόσαλλα, αλλιώς σφύριζαν στο ένα μισό του γηπέδου, αλλιώς στο άλλο (σε ίδιες ή παρόμοιες τουλάχιστον φάσεις)!! Κάποιες στιγμές δηλαδή σε τρέλεναν και ο κάθε νοήμων άνθρωπος θα έλεγε "ε, δε μπορεί τη μια στιγμή αυτό να το δίνουν και την άλλη όχι..". Χαρακτηριστικές φάσεις έχω να πω πολλές..αλλά δεν έχει ουσία τώρα να τις απαριθμήσω όλες (στο μυαλό μου πάντως είναι χαραγμένες, και πιστεύω και στο μυαλό των ref άσχετα που δεν το παραδέχονταν στην κουβέντα που κάναμε μετά το τέλος).. Πάντως, παίκτης που ποστάρει και έχει στα χέρια του τη μπάλα 2-3'', να γυρνάει μετά να κάνει 2 βήματα και να σουτάρει χωρίς να καταλογίζονται βήματα ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΑΝΑΔΕΙ!
Α, και κάτι άλλο.. Σε αυτό το ματς ένοιωσα τι είχε γίνει και με το περιβόητο non-call του Πηλοϊδη στο ΠΑΟ-ΟΣΦΠ (επί Γκέρσον και Πεν-Διαμαντίδη). Παρόμοια φάση με τότε, εμείς 2π. πίσω με 7'' για το τέλος και σε καθαρό σπρώξιμο αμυντικού στον playmaker μας (ανάμεσα σε κέντρο και γραμμή τριπόντου) , δεν έδωσαν φάουλ υπέρ αλλά αλλαγή κατοχής αφού έχασε τη μπάλα μετά το σπρώξιμο. Την "ενοχή" τους που δεν έδωσαν το φάουλ την κατάλαβα αμέσως μετά, που στην επαναφορά παίκτης μας τραβάει από τη φανέλα τον παίκτη που είχε τη μπάλα και έδωσαν απλό φάουλ αντί για αντιαθλητικό (και μου λεει ο ref "δεν ήθελα να κρίνω το παιχνίδι"...). Το' χε κρίνει βέβαια πριν..
ΕΠΙΣΗΣ,
κομισάριος στο ματς ΔΕΝ υπήρχε.. Δεν υπήρχε έλεγχος στους διαιτητές, γιατί άραγε?? Στη γραμματεία μόνο 2 άτομα..
Συγχαρητήρια θέλω να πω (και από δω) στα παιδιά που δεν έπαιξαν πολύ αλλά έδωσαν και την ψυχή τους στον πάγκο ενθαρρύνοντας όσους έπαιζαν. Έτσι πρέπει να είναι μια ομάδα. Τουλάχιστον, έστω και αργά, το καταλάβαμε (σαν ομάδα). Αν είμασταν έτσι σε όλα τα παιχνίδια, η βαθμολογία θα ήταν αλλιώς..
Ξέρω είναι δύσκολο (το έχω βιώσει), αλλά πρέπει όταν μπαίνουμε σε ένα παιχνίδι να παίξουμε, να ξεχνάμε όλα όσα μας 'χαλάνε' (διοίκηση, κάποιος συμπαίκτης, προπονητής κ.α) και να προσπαθούμε να το διασκεδάζουμε και να χαιρόμαστε το παιχνίδι.
Συγχαρητήρια και στον Ερμή που το πάλεψε και τελικά το κέρδισε, παρότι δεν έχει πλέον ουσιαστικά ελπίδες. Εύχομαι να συνεχίσουν να παίζουν όλα τα ματς μέχρι το τέλος δυνατά.
Καλή εβδομάδα..