Εντάξει από λάθη άλλο τίποτα στα όσκαρ. Παντού όμως έτσι δεν είναι;;; Εδώ φέτος έδωσαν το χρυσό φοίνικα στο 4 Μήνες... και όχι στο Zodiac. Έλεος!!

Καλά έκαναν και δώσαν το χρυσό φοίνικα στο 4 μήνες 3 εβδομάδες και 2 μέρες... Η ταινία πιστεύω ότι το άξιζε.

Προφανώς δεν έχεις δει το Zodiac

προφανώς το μήνυμα που περνά το 4 μήνες πέρασε απαρατήρητο..
είδα το zodiac ήταν ωραία ταινία, αλλά μου άρεσε περισσότερο η συγκεκριμένη ταινία..

Δυστυχως πρεπει να το γραψω. Ειδα τη ταινια του Κουεντιν το death proof. Κ την κατατασσω στη χειροτερη του!!!
Ναι ναι πρεπει να το ομολογησω...
Μονο καποιοι διαλογοι θυμιζαν κατι απο τον Κουεντιν κ η cult λατρεια του για καποια πραγματα οπως στη συγκεκριμενη ταινια για τα αυτοκινητα των παιδικων του χρονων. Τιποτα απο τα αριστουργηματικα σεναρια των Τζακι Μπραουν, Pulp Fiction, Reservoir Dogs, τιποτα απο τον υμνο στα σπλατερ γιαπωνεζικα των '70 του Κιλ Μπιλ. Μονο μια σπλατερ αχρειαστη αποτομη σκηνη ατυχηματος που ειμαι σιγουρος πως με αυτη την ιδεα της συγκρουσης ξεκινησε ολοκληρη τη ταινια. Το αιμα που ρεει στο Κιλ Μπιλ ειχε λογο, εδινε φορο τιμης σε εκεινες τις ταινιες, η συγκρουση δεν ειχε κατα τη γνωμη μου κανενα.
Στις επιλογες τραγουδιων βεβαια ειναι μεγας σε ολες τις ταινιες του...

Αλλα η μεχρι τωρα αγαπη στον Κουεντιν με προχωρησε ενα βημα παραπερα. Να δω κ τη ταινια του φιλου του του Ροντριγκεζ. Αυτη ηταν ακομα χειροτερη. Σ αυτον δεν εχω να σχολιασω εξελιξη γιατι δεν εχω δει αλλες ταινιες του. Ειναι ενας υμνος αυτη τη φορα στα b-movies των '70, '80 με τα ζομπι. Τελειως μα τελειως σπλατερ, αηδια, οχι αιμα αλλα ζουμια να ξεχειλιζουν τις οθονες κ συνειρμικα το μυαλο μου στον μετρ των Β-ταινιων, Τζον Καρπεντερ. Ακομα κ η μουσικη την οποια ο Καρπεντερ εφτιαχνε μονος του εμπειρικα σε ενα αρμονιο, ειναι ιδια.
Απο την αλλη ειναι κλασικη ταινια που βλεπεις στο σινεμα κ γουσταρεις.

Μπορει αυτες οι ταινιες να γινουν cult κ να λατρευτουν. Προσωπικα ομως, περα απο τους διαλογους στη ταινια του Ταραντινο, δεν αξιζει τιποτα αλλο.

Περιληπτικα, πως λεμε οτι το φαγητο θελει λιγο αλατι για να γινει πιο νοστιμο, εεε σ αυτες τις 2 ταινιες το ξεσκισαν στο αλατι το φαγητο κ εγινε λυσσα...

Το μήνυμα που ήθελε να περάσει το 4 Μήνες, πέρασε μια χαρά. Αλλά όταν κρίνεις μια ταινία δεν κοιτάς μόνο το μήνυμα που θέλει να περάσει. Την κρίνει εξ'ολοκλήρου. Από το σύνολο της. Συνολικά το Zodiac ήταν αριστουργηματικό. Το 4 Μήνες ήταν απλά καλό.

Το 4 Μήνες είχε 3 πρωταγωνιστές που και οι 3 παίζουν εξαιρετικά και ένα σκηνοθετικό νεύρο που χωρίς κανένα απολύτως εφέ σε "πνίγει" με τον απίστευτα σοκαριστικό ρεαλισμό του.

Το Zodiac είναι ανεπανάληπτο σκενοθετικά, με φανταστικές ερμηνείες από όλους τους πρωταγωνιστές. Ο άτιμος ο Φίντσερ μεγαλούργησε δημιουργώντας ένα υπέροχο ψηφιδωτό εικαστικών θριάμβων και ηχητικών απολαύσεων. Αυτό για μένα σημαίνει τέχνη στην τελική.
Και το Zodiac είναι αναμφίβολα η κορυφαία ταινία του Φίντσερ, άσχετα από το ότι προτιμώ το Fight Club για άλλους λόγους.

@tsitum

Χα, πολύ εύστοχο αυτό το τελευταίο .

Εμείς είχαμε πάει ψιλιασμένοι για το τί θα βλέπαμε, οπότε δεν πάθαμε κανένα σοκ (όπως αν πηγαίναμε, πχ, να δούμε μία ταινία αντάξια της διαφήμισης που έπεσε....). Όντως οι διάλογοι ήταν καλοί, είχε πλάκα η ταινία...θα έλεγα πως περάσαμε ένα ευχάριστο 2ωρο, απλά δεν ξέρω κατά πόσο άξιζε να πληρώσω 7-8 ευρώ γι'αυτό.

μολις ειδα το zodiac.πολυ καλη ταινια.πολυ πιο καλη απο οτι την περιμενα επισης.απο ολες τις αποψεις.βοηθαει και το αληθινο στορυ βεβαια αλλα ι ταινια ειναι γενικα πολυ καλη.αξιζει πολυ να την δεις.

Eνας πολυ Καλος ηθοποιος που εφτασε κοντα στο οσκαρ κ ειχε ολη την ζωη μπροστα του να συνεχισει την πετυχημενη καριερα του βρεθηκε νεκρος σημερα στο σπιτι του..Ο Heath Ledger κριμα κ αδικο τοσο νεος!!

Rest.In.Peace Heath Ledger!

Link!

Μιλάμε για τεράστιο σοκ! Το άκουσα πριν κανα δίωρο και ακόμα να το πιστέψω. Πολύ καλός ηθοποιός και εκτός από αυτό τον πήγαινα κιόλας. Ήταν μόλις 28. Τελευταία ταινία του που είδα ήταν το I'm Not There ενώ το καλοκαίρι θα μιλούσαμε για μια εκπληκτική ερμηνεία αφού ενσάρκωνε τον Τζόκερ στο The Dark Knight.
Άφησε πίσω του και ένα κοριτσάκι 2,5 ετών.
Αλλά όπως λένε: Όταν παίζεις με τα σπίρτα στο τέλος καίγεσαι. Έτσι έπρεπε να το περιμένει και Λέτζερ. Τα ναρκωτικά σκοτώνουν.
Κρίμα πάντως. RIP

Βγήκαν οι υποψηφιότητες για τα φετινά όσκαρ.

Εδώ είναι η πλήρης λίστα http://www.imdb.com/features/rto/2008/oscars

Τα No Country For Old Men και There Will Be Blood των αδερφών Κοέν και Πολ Τόμας Άντερσον αντίστοιχα συγκεντρώνουν τις περισσότερες υποψηφιότητες, από 8 το καθένα. Από κοντά τα Atonement και Michael Clayton των Τζο Ράιτ και Τόνι Γκιλρόι, με 7.
Έκπληξη για μένα η μη υποψηφιότητα του Sweeney Todd για όσκαρ καλύτερης ταινίας και του Tim Burton για σκηνοθεσία. Επίσης τεράστια εκπληξη τα 5 (!!!) όσκαρ που διεκδικεί το Ratatouille (διεκδικεί όσκαρ καλύτερου σεναρίου! Έλεος!!!). Αν δεν πάρει το Persepolis το όσκαρ καλύτερου animation ειναι τελείως για τα μπάζα εκεί στην Αμερική.
Για να δούμε τι μας περιμένει...

Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν μία από τις φάρσες που κυκλοφορούν, ο θάνατος του Λέτζερ, αλλά μετά το είδα στο CNN.
Ο δεύτερος νέος ηθοποιός μετά τον Μπραντ Ρένφρο που επίσης πέθανε από ναρκωτικά πρόσφατα.

Αναμένω με ενδιαφέρον την τελευταία του ερμηνεία στην ταινία που ούτως ή άλλως ήθελα να δω πολύ, το Dark Knight.

to Zodiac καταπληκτικό. Πραγματικά υποδειγματική αστυνομική πλοκή και φοβερή σκηνοθεσία.

Και εγώ διάβασα χθες αργά το βράδυ για τον θάνατο του Heath Ledger και λέω αποκλείεται...Αλλά δυστυχώς είναι αλήθεια...Κρίμα και πάλι κρίμα...

Μεγαλο ΣΟΚ αυτο με τον Λετζερ ..

Ευγε tsitum.Δε συνηθιζω να ποσταρω απλα για να συμφωνησω η να διαφωνησω αλλα υπαρχει τοσο μεγαλη ταυτιση αποψεων για τον Ταραντινο που με αναγκαζεις.
Απλα να προσθεσω οτι ο Ταραντινο ανεκαθεν ηταν εγκλωβισμενος σε μια σπλατερ αισθητικη στις ταινιες στις οποιες βαζει το χερι του με τον ενα η τον αλλο τροπο,η οποια ομως τα τελευταια χρονια εχει γινει αυτοσκοπος και δεν πλαισιωνει τη δραση οπως σε παλαιοτερα αριστουργηματα του.Ευχομαι πως ο ταλαντουχος(οπως ειχε δειξει)Ροντριγκεζ θα απαγκιστρωθει συντομα απο τον πνευματικο του πατερα και πως το Planet Terror υπηρξε απλα μια παρενθεση καλως εννοουμενης τρελας.
Κατα τα αλλα νοιωθω δικαιωμενος για τη φετινη υποψηφιοτητα του Κεισι Αφλεκ αφου το παλικαρι με ειχε αφησει με το στομα ανοιχτο με την ερμηνεια του.Αν αλλαζε το επιθετο θα στοιχηματιζα πως θα κερδισει κιολας

Χθες είδα το Charlie Wilson's War του Μάικ Νίκολς, με τους Τομ Χανκς, Τζούλια Ρόμπερτς, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και Έιμι Άνταμς.
Αν και το σενάριο είναι ισχνό και χιλιοπαιγμένο, δηλαδή οι "καλοί" Αμερικανοί νικάνε τους "κακούς" Ρώσους, η ταινία με ενθουσίασε κυρίως λόγω του απίστευτου γέλιου, των πολλών εξυπνακίστικων ατακών και γενικότερα επειδή όλοι οι ηθοποιοί μου έβγαζαν ότι απολαμβάνουν που παίζουν σε αυτήν την ταινία και δεν βαριούνται καθόλου.
Αιχμή του δόρατος όμως δεν είναι ούτε ο Τομ Χανκς ούτε η Τζούλια Ρόμπερτς, αλλά ο τρομερός Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν ο οποίος παίζει έναν Έλληνα (!!!) πράκτορα της CIA. Είναι απίστευτος, κάθε ατάκα που ξεστομίζει προκαλεί υστερικά γέλια και απόλυτα δικαιολογημένα βρίσκεται ανάμεσα στους υποψήφιους για το όσκαρ β' ανδρικού ρόλου.

Μόλις είδα το Before the Devil Knows You're Dead.
Δραματική ταινία χαρακτήρων, με εκπληκτικές ερμηνείες. Ο Φίλιπ Σίμουρ Χόφμαν είναι εύκολα μέσα στους 5 κορυφαίους ηθοποιούς αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Φανταστικό σενάριο και υπέροχη σκηνοθεσία από τον 84χρονο Σίντνι Λιούμετ, ο οποίος παρά την ηλικία του μεγαλούργησε. Τεράστια αγωνία που κορυφώνεται μέχρι και την τελευταία σκηνή και αρκετό ψυχοπλάκωμα. Η όλη φάση θυμίζει έντονα το Cassandra's Dream του Γούντι Άλεν στο πολύ καλύτερο όμως.

ΟΡΙΑΚΟ ΣΗΜΕΙΟ (POINT OF ORIGIN) το ειχε τη τριτη το σταρ.απλα ρεσπεκτ στη ταινια

ΥΠΟΘΕΣΗ: Ένας μανιακός εμπρηστής σπέρνει τον τρόμο και τον θάνατο στο Γκλεντέιλ της πολιτείας της Καλιφόρνια. Ο Τζον Ορ, λοχαγός του πυροσβεστικού σώματος και βετεράνος του επαγγέλματος θα ξεκινήσει τις έρευνες που θα οδηγήσουν σ’ ένα αμείλικτο κυνηγητό για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του δράστη. Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα…

Σκηνοθέτης: Νιούτον Τόμας Σίγκελ
Παίζουν/Συμμετέχουν : Ρέι Λιότα, Τζον Λεγκουιζάμο, Κλιφ Κέρτις, Ρόνι Κοξ

Στ'αληθεια το "no country for old men" πηρε το Οσκαρ καλυτερης ταινιας?? Τοσο χαλια ταινιες βγηκαν φετος??

Εγώ πάλι θα ήθελα να ακούσω απόψεις (θα ήθελα και του Καζ που ψάχνεται αρκετά) σχετικά με το there will be blood.

Προσωπικά παρότι βρήκα τον πυρήνα της ιστορίας εξαιρετικά ενδιαφέροντα και το ηθικό δίδαγμα επίσης (ο αριβισμός συντριβεί τα πάντα στο διάβα του) και εννοείται πως συγκλονίστηκα από τον Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Ο για άλλη μια φορά Ντει Λιουις (το φινάλε και η σκηνη της βάπτισης αποτελούν μνημειώδη ρεσιτάλ υποκριτικής), νομίζω ότι ο αφηγηματικός ρυθμός κόμπιαζε ορισμένες φορές και σε επιμέρους σημεία η σκηνοθεσία ήταν ελαφρώς "άγαρμπη" και ασύνδετη .

ΥΓ: Welcome back co-wiseman

Λοιπόοοοοοοοον.... Επιτέλους το είδα το There Will Be Blood. Ήταν ακριβώς όπως το περίμενα. Δηλαδή, τρομερές ερμηνείες (ο Λιούις είναι απίστευτος και ο Ντάνο επίσης εξαιρετικός, αν και ελαφρώς υπερβολικός θα έλεγα), πολύ καλή σκηνοθέσια και ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ φωτογραφία. Το σενάριο ήταν ισχνό για τόσο μεγάλη σε διάρκεια ταινία.
Γενικότερα, δεν τρελάθηκα (δεν περίμενα να τρελαθώ κιόλας).

Εγώ πάλι πιστεύω ότι είχαμε εξαιρετικές ταινίες φέτος και το όσκαρ το κέρδισε τελικά η καλύτερη. Δεν είναι τυχαία η απίστευτη αποδοχή της ταινίας από τους απανταχού κριτικούς και τα δεκάδες βραβεία που κέρδισε σε τεράστια φεστιβάλ παγκοσμίως. Φυσικά, όμως, αν δεν σου αρέσει μια ταινία, απλά δεν σου αρέσει ότι και να λένε τα βραβεία και οι αποθεωτικές κριτικές. Εμένα ας πούμε δεν μου αρέσουν οι Νονοί...

Eιδα το Atonement.
Εικονα αρκετα καλη. Φωτογραφια καταπληκτικη. Ειδικα στο τελος δινει ρεσιταλ με συνεχομενα τοπια και σκηνες. Εχουν χρησιμοποιηθει φιλτρα που δινουν στην εικονα ενα εντονο κοντραστ καθως και ενα καμμενο ασπρο και κιτρινο που σε πολλα σημεια δινει την αισθηση χρυσαφενιας λαμψης πανω σε προσωπα και αντικειμενα θυμιζοντας μεσαιωνικους πινακες. Μαλλον αξιζε το οσκαρ. Στον ηχο τιποτα το ιδιαιτερο εκτος απο την πετυχημενη χρηση των πληκτρων της γραφομηχανης που εδιναν ενα ρυθμο. Εντελως παραλογο που πηρε εδω το οσκαρ, αλλα τι περιμενεις απο τυπους που δινουν το sound editing και sound mixing στο... Bourne Ultimatum ( )...
Η ηθοποιια απλα καλη, χωρις να απαιτει κατι το ιδιαιτερο απο τους πρωταγωνιστες. Τρομερη ομοιοτητα στους ηθοποιους που ειχαν το ρολο της συμπροταγωνιστριας, μιας και επρεπε να εμφανιστει σε 3 διαφορετικες ηλικιες.
To εργο εχει να κανει με την ιστορια ενος ζευγαριου. Την αρχη της σχεσης, τη συνεχεια της, τις δυσκολιες και τη συμετοχη των 2 στο Β' π.π. Την ιστορια αυτη διηγειται η αδερφη της πρωταγωνιστριας, η οποια ειναι επιδοξη συγγραφεας. Ξεκινα με ενα ενα ψεμα της ιδιας οταν ηταν παιδι αλλα, οπως αποδεικνυεται, η ιστορια αποτελει η ιδια ενα τεραστιο δημιουργικο ψεμα για να βρει τη δικη της "εξιλεωση"...
Προτεινεται κυριως για το καταπληκτικο φιναλε που οσο δραματικο και αν ειναι, εκπλησει ευχαριστα.

Τα τελευταια χρονια (2000 και μετα) εχει γραψει και σκηνοθετησει τα 2 κιλ μπιλ και το reservoir dogs. Ενω εχει ασχοληθει μονο με σκηνοθεσια στο σιν σιτι (ηταν ηδη γραμμενο). Τωρα που τα βλεπεις ολα αυτα, ενας θεος ξερει...
Τη σημασια που δινει στο deathproof τη βλεπουμε απο το γεγονος οτι παιχτηκε στις ΗΠΑ μαζι με αλλη ταινια. Παρ ολα αυτα παραμενει ακρως εθιστικη για τα ματια του θεατη, αυτος ειναι ο σκοπος του και τον πετυχαινει με το παραπανω.
Αν μου βρεις αλλο σκηνοθετη με τετοια αναλογια πετυχημενων-αποτυχημενων/μετριων ταινιων θα καψω τα ντιβιντι μου.

Το Reservoid Dogs είναι του '92. Μόνο τα Kill Bill έχει κάνει από το 2000 και μετά (και 1 επεισόδιο για το CSI το οποίο τα σπάει) Το Sin City είναι του Ροντρίγκεζ (μόνο μία σκηνή έχει σκηνοθετήσει ο Ταραντίνο).
Όσον αφορά το τελευταίο, είναι αρκετοί. Πρόχειρα μου έρχονται οι Φίντσερ (μόνο το Panic Room ίσως να είναι η πιο αδύναμη στιγμή τους), αδερφοί Κοέν (με τα Intolerable Cruelty και Ladykillers να κλίνουν προς τη μετριότητα) και φυσικά ο τεράστιος Στάνλει Κιούμπρικ ο οποίος μάλλον δεν έχει ούτε καν μέτρια στιγμή στο τεράστιο ρεπερτόριο του. Πάντως, ναι, ο Ταραντίνο είναι μέσα σε αυτούς. Για μένα δεν έχει ούτε μέτρια στιγμή.

Nαι, λαθος το reservoir.
Το CSI το χα δει αλλα δε το αναφερω γιατι δεν ειναι ταινια, παντως ηταν καλο. Σχετικα με τον Κιουμπρικ, εχει σκηνοθετησει πολυ λιγες ταινιες για 5+ δεκαετιες δρασης. Μαλλον ειναι πολυ επιλλεκτικος αλλα και παλι καποιες ειναι μετριες υποχρεωτικα σε σχεση με τις πολυ καλες του.

Ωραιες ταινιες ειχαμε φετος αλλα δεν ηταν αναμεσα στις υποψηφιοτητες των Οσκαρ του Χολιγουντ για την καλυτερη ταινια.
Ολα ξεκινουν απο το πως κρινει ο καθενας μια ταινια. Εγω ας πουμε την αποψη των κριτικων δεν την υπολογιζω ΚΑΘΟΛΟΥ,γιατι τα κριτηρια τους διαφερουν παρα πολυ απο τα δικα μου!

Τωρα.. περα απο το αν μου αρεσει η όχι μια ταινια, θεωρω οτι υπαρχουν καποια αντικειμενικα κριτηρια τα οποια την διακρινουν ως ποιοτητα,και περα απο το αν ταιριαζει η όχι στο γουστο μου, τα αναγνωριζω. Πχ οι Νονοι που ανεφερες εχουν τρομερες ερμηνειες,φοβερη σκηνοθεσια, απιστευτη μουσικη.. Τωρα απο'κει και περα μπορει καλλιστα να μην σου αρεσει το θεμα,ο τροπος που εξελισσεται το σεναριο και αλλα πολλα..και εν τελει να μην σου αρεσει σαν ταινια, αλλα σιγουρα δεν μπορεις να την πεις μουφα. Εγω ας πουμε εχω δει αρκετες ταινιες Ευρωπαικου κινηματογραφου, οι οποιες θεωρουνται κορυφαιες και δεν μου αρεσαν καθολου,αλλα δεν μπορω να τις χαρακτηρισω και ταινιες της σειρας..Καταλαβαινεις νομιζω τι θελω να πω..

Θα με ενδιεφερε λοιπον να μαθω με ποια κριτηρια χαρακτηρίζετε το no country for old men κορυφαια ταινια,και οχι μια ταινια της σειρας.. Περα απο εναν ενδιαφερον χαρακτηρα τον οποιο ερμηνευσε πολυ καλα ο εξαιρετικος Ισπανος ηθοποιος, και καποιους ισως ενδιαφεροντες αλλα σχετικα φτωχους και ρηχους διαλογους που περισσοτερο για επιτηδευμενη προσπαθεια να φανει η ταινια περισσοτερο "κουλτουριακη" μου εκανα αλλα τεσπα, δεν βρηκα τιποτα ενδιαφερον. Ουτε σκηνοθετικα,ούτε σεναριακα.Κι αν στην αρχη κατι πηγε να γινει τουλαχιστον απο πλευρας δρασης παρα την ελλειψη πρωτοτυπιας του σεναριου,απο την μεση και μετα ομολογω οτι με το ζορι κρατηθηκα ξυπνιος..

Λοιπόν... Όσον αφορά τις ταινίες με τους Νονούς, φυσικά και δεν τις χαρακτηρίζω μούφες. Τρομερές είναι. Απλά δεν μου άρεσε το σενάριο [το οποίο είναι βασισμένο στο βιβλίο του Μάριο Πούτσο (όνομα κι αυτο )]. Πολύ μεγάλες σε διάρκεια ταινίες για τόσο μικρά σενάρια.

Για το NCFOM, αν και έχω ξαναπεί τη γνώμη μου σε αυτό θρεντ, θα την ξαναγράψω.
Αριστουργηματική σκηνοθεσία: Πανέξυπνα τρυκ με την κάμερα (εστιάσεις σε πόμολα, καθρέφτες, κτλ.), καταιγιστικός ρυθμός στην αρχή με όλο το ξέσπασμα της βίας on screen-αργός και ψυχεδελικός ρυθμός από τα μισά και μετά με όλη τη βία off screen. Επίσης η μηδαμινή μουσική υπόκρουση ανεβάζει κατακόρυφα την αγωνία και αφήνει τους πυροβολισμούς, τα τριξίματα και οι ήχοι της ερήμου να "μιλήσουν" για την ταινία.
Εκπληκτικές ερμηνείες: Ο Τζος Μπρολίν στον πιο δύσκολο ρόλο της καριέρας του παίζει θαυμάσια, ο Τόμι Λι Τζόουνς στην ίσως πιο μεστή ερμηνεία της καριέρας του και ο ΕΠΙΚΟΣ Χαβιέ Μπαρντέμ σε μια το-όσκαρ-είναι-πολύ-λίγο ερμηνεία που θα μείνει στην ιστορία. Επίσης όλοι οι υπόλοιποι ηθοποίοι παίζουν εξαιρετικά και δεν είναι απλά καρικατούρες.
Φανταστικό σενάριο: Βασισμένο στο βιβλίο του Κόρμακ Μακάρθι, οι Κοέν μεγαλούργησαν παίρνοντας μερικά κομμάτια του βιβλίου και μεταφέροντας τα αναλλοίωτα και άλλα εμπλουτίζοντας τα υπέροχα, δείχνοντας προπάντων σεβασμό στο πρωτότυπο και εκθειάζοντας το τελικά το ζουμί του βιβλίου με μοναδικό τρόπο. Αυτό είναι (το ζουμί) το ανελέητο ξέσπασμα βίας και η απαισιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο. Ο αρχικός και ο τελευταίος μονόλογος του Τόμι Λι Τζόουνς είναι από τους κορυφαίους μονολόγους που έχω ακούσει.
Απίστευτη φωτογραφία: Θεϊκά τοπία της αφιλόξενης ερήμου, εκπληκτικά χρώματα σε όλες τις σκηνές νύχτας και ειδικά στην τρομερή καταδίωξη μέσα στην πόλη και πολλά άλλα.

Γι αυτό για μένα είναι η καλύτερη ταινία των τελευταίων χρόνων (μετά από 2 φορές που την είδα ακόμα, την εκτίμησα ακόμα περισσότερο). 'Ενα αριστουργηματικό, μοντέρνο υπερβίαιο, απαισιόδοξο γουέστερν που είναι ήδη κλασσικό.

Το έχω ξαναποστάρει αλλά θα το ξαναβάλω να το εμπεδώσετε.

Η ταινία όπως έπρεπε να είχε γυριστεί:



εκεί θα της έδινα το όσκαρ .

Kατι που ειχα παρατηρησει στο No country ηταν στο σημειο του τροχαιου στο τελος, ενω προσπαθουσε να σε πεισει οτι συναιβει γιατι αυτος κοιτουσε τον καθρεφτη, η καμερα δειχνει επιτηδες το φαναρι της διασταυρωσης που ειναι πρασινο. Τι θελει να πει ο ποιητης;

Σήμερα την είδα και εγώ και απόρησα με τους κριτικούς οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία την αποθέωσαν.

Οι ερμηνείες είναι το μόνο σημείο που θα συμφωνήσω με τα παραπάνω. Όλοι τους είναι πολύ καλοί,παρόλο που ο χαρακτήρας του Μπαρδέμ θα μπορούσε κατά τη γνώμη μου να είναι πιο ολοκληρωμένος. Η σκηνοθεσία επίσης πετυχαίνει το σκοπό της, χωρίς όμως το τελικό αποτέλεσμα να μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό που προσωπικά θα χαρακτήριζα αριστουργηματική ή έστω εξαιρετική ταινία (δε θα πω οσκαρική γιατί ο όρος έχει ψιλοξεφτιλιστεί).

Το σενάριο προσωπικά το βρήκα ανύπαρκτο. Παρακολούθησα επί 2 ώρες έναν ψυχάκια να γυρίζει και να σκοτώνει. Το κυνηγητό μιας βαλίτσας με λεφτά. Χιλιοειδωμένο? Και λίγα λέω.

Οι διάλογοι σε σημεία μου φάνηκαν περισσότερο φληναφήματα παρά οτιδήποτε άλλο και σε αυτό θα συμφωνήσω με τον αναζ. Μόνο η βαθιά φωνή του Μπαρδέμ μου άρεσε, έδινε ωραίο τόνο στα ανούσια τις περισσότερες φορές λόγια του.

Γενικότερα οι αργοί ρυθμοί της ταινίας μπορεί στην πρώτη ώρα να μοιάζουν θελκτικοί, σιγά σιγά όμως κουράζουν. Εν κατακλείδι, μια όχι κακή ταινία, μέτρια και δύσκολη στην παρακολούθησή της θα τη χαρακτήριζα. Και σίγουρα το there wil be blood πολύ καλύτερο.

Μου αρεσει που επιμενεις αλλα ακομα δεν βλεπω ανταποκριση!!! Παντως καθε φορα που το ξαναβλεπω γελαω ολο και περισσοτερο, ισως επειδη εχω μαθει απ εξω ολα τα λογια

ΚΑι για οσους εχουν δει το Atonement κατι αντιστοιχο


οσoι δεν το εχουν δει,μη δουν το videaki εχει πολλα spoiler

ειδα χτες στον κινηματογραφο(μαζι με αλλο μελος του φορουμ) το In Bruges.ειχα καιρο να δω ταινια στον κινηματογραφο γιατι το ιντερνετ μου εχει δωσει την δυνατοτητα να βλεπω τις ταινιες που θελω χωρις να πληρωνω τα λεφτα που απαιτουνται.ημουν καπως επιφυλακτικος λοιπον οταν ο H.D. μου προτεινε να παμε να δουμε την συγκεκριμενη που ουτε που την ειχα ακουσει.
τελικα οχι απλα δεν το μετανιωσα αλλα θα ξαναπηγαινα ευχαριστως και σημερα να την δω.πολυ εξυπνη ταινια με πολυ ωραιο ποιοτικο βρετανικο χιουμορ(κατι σπανιο) και 3 πρωταγωνιστες σε πολυ μεγαλη φορμα.η ταινια βγαζει αρκετο γελιο(χωρις να ξεκαρδιζεσαι φυσικα) ωσπου απο ενα σημειο και μετα ξαφνικα τα γελακια κοβονται και αρχιζουν οι πυροβολισμοι(χωρις να φτανουμε στην υπερβολη).
απο τις καλυτερες ταινιεςπου εχω δει τα τελευταια χρονια.απολαυστικοτατη!

Πες ώρα.

στις 10 το εχει στο odeon στη συγγρου.

Για το NCFOM εγώ θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Keyser.
Γενικά απλώς η ταινία(όπως και όλες των Κοέν) χρησιμοποιούν ένα είδος χιούμορ που μπορεί να μην το καταλαβαίνεις. Είναι πάντως η πρώτη ταινία που την βρήκα τόσο ενδιαφέρουσα και ταυτόχρονα με έκανε να γελάσω τόσο. Αποκορύφωμα για μένα η σκηνή με τον γέρο στο βενζινάδικο και το κέρμα.

Υ.Γ. Σε αυτό με το πράσινο νομίζω ότι απλά ήθελε να δείξει ότι στη συγκεκριμένη φάση δεν έφταιγε κιόλας. Δείνει ένα κωμικοτραγικό τόνο καθώς ενώ το 90% της ζωής του το ζει παράνομα και ενω περιμένεις ότι σαν σούπερ-κακοποιός θα περάσει με κόκκινο και δεν θα πάθει τπτ την παθαίνει στο πιο "νόμιμο" σημείο της ζωής του.

Bonzo ειναι υπερβολικο αυτο που λες. Θα μπορουσε απο απροσεξια (που κοιταζε πισω) απλα να τρακαρει. Δε βλεπω γιατι ππρεπει να εχει να κανει με το νομο, και ειδικα με τον κοκ. Στο κατω κατω ας εμπαινε σε ενα καταστημα και ας τον πυροβολουσαν ληστες. Θα ηταν πιο "κωμικοτραγικο" και σχετικο με την ταινια αυτο παρα να πεσει ενας αγνωστος σε ασχετο σημειο πανω του. Μου φαινεται σα να στερεψαν απο ιδεες μονο και μονο να για φτιαξουν το τελος με τα 2 παιδια και αυτον να αποχωρει...

Καλά αυτά είναι απόψεις. Εμένα πάντως η ερμηνεία μου με κάλυψε . Απλά γενικά έπαιζχε με το απρόσμενο η ταινία. Και ακριβώς αυτή η "ανατροπή από το πουθενα" ήταν χαρακτηριστικό του σαρκασμού προς τη "δεδομένη" εξέλιξη.

Μπορεις να μου εξηγησεις λιγο το τελος;

Η αποψη μου ειναι ολα αυτα που ειπες,πολυ καλη δηλαδη,αλλα απο ενα σημειο και μετά,προς το τελος της ταινιας παρακάλαγα να τελείωσει,ειχε κουράσει πολύ.

Που διαφωνεις ακιριβως δεν καταλαβα,αλλα μαλλον ουτε κι εσυ.Αν εννοεις οτι δεν εχει κανει 10 ταινιες μας ειπες το αυτονοητο αλλα μαλλον δε διαβασες καλα το ποστ μου.Επαναλαμβανω λοιπον:Σε οσες ταινιες εχει βαλει το χερι του με τον ενα η τον αλλο τροπο.Αν υποστηριζεις οτι προκειται για σπανιο ταλεντο μαλλον διαφωνεις μονος σου,παντως οχι με μενα.Οι 3-4 σκηνοθετες που σου βρηκε ο Καιζερ πιθανοτατα δε θα μου ρχονταν,τον Κιουμπρικ ομως ειναι αδυνατο να τον προσπερασεις.Καψε τωρα κανα dvd, τουλαχιστον το reservoir dogs και αγορασε το original.
Στα επικαιρα τωρα,θεωρω οτι και οι δυο ταινιες που απασχολησαν το κινηματογραφοφιλο κοινο συνιστουν σκηνοθετικα αν μη τι αλλο αριστουργηματα.Ομολογω οτι περρισσοτερο με αγγιξε το TWBB,αν και λογω των ιντριγκαδορικων συμβολισμων του no country,πιο ευκολα θα ξαναπαρακολουθουσα το δευτερο.Προσωπικα με τραβηξε μαλλον η ερμηνεια(σε συνδυασμο με το ρολο) του Tommy Lee και οχι τοσο αυτη του Βardem.O διαλογος του δε με τον deputy του παππου του(εξισου καταπληκτικος,μου διαφευγει το ονομα) καθως και ο τελευταιος μονολογος αποτελουν χαρακτηριστικα ψηγματα της κλασης των αδελφων.Οσον αφορα τη σκηνη του ατυχηματος νομιζω οτι η ανησυχια του κατα τα αλλα εκνευριστικα απαθη χαρακτηρα ειναι το στοιχειο που κυριως τονιζεται και απλα συνδυαζεται με μια συγκυρια εκφρασμενη μεσα απο την ειρωνια.
Και μια απορια:Τι συμβαινει στην σκηνη οπου ο σεριφης μπαινει στο δωματιο του μοτελ οπου εχει σκοτωθει ο Μος και φαινεται οτι ο δολοφονος περιμενει απο μεσα;

Αφήστε τα "No country for old men", πιάστε τις μπύρες (μα πολλές μπύρες) αράξτε αναπαυτικά στον καναπέ που έχει πάρει το σχήμα του σώματός σας και δείτε αυτή τη διασκευή του "Dude where is my car" με πρωταγωνιστές έναν ινδό κι έναν κορεάτη.
Και γ#μώ τα στερεότυπα .

Μόνο αν μπορείτε να αντέξετε ταινίες όπως το dude where is my car, jay and silent bob strike back, mallrats και λοιπά ολοκαυτώματα εγκεφαλικών κυττάρων, θα μπορέσετε να βγάλετε όλη την ταινία.


Ξεκινάτε από το part 1 και προχωράτε.

Χμ, δικές μου αγαπημένες ταινίες είναι η 25ή ώρα του 9λέγε με θεό) Σπάικ Λί μαζί με την ''Εκδίκηση μιας κυρίας'' του επίσης εξαιρετικού Ταν Γουκ Πάρκ.
Απο εκεί και πέρα η πιο πρόσφατες ταινίες που είδα ήταν το 'Στη μαμά μου αρέσουν οι γυναίκες'' που είναι ισπανική μέτρια κομεντί, το ''Η νύχτα του λυκανθρώπου'', b-movie της δεκαετίας του 70, όπως πρέπει να είναι το είδος (είχε μέσα απο βαμπίρ λεσβίες και splatter μέχρι μούμιες που επιτίθονται στους ζωντανούς ). Κατά τα άλλα, θέλω πολύ να δώ το ''Ημερολόγιο των νεκρών'' του Ρομέρο (respect) ενώ δεν έχω βρεί την ευκαιρία να δώ επιτέλους ''Το κορίτσι με τα σπίρτα''.
Σήμερα πάντως θα δώ το 3Devadam, τουρκική παρωδία του Σπάιντερμαν και των κόμιξ της Marvel, γυρίστηκε καμιά 30αριά χρόνια πριν και έχω περιέργεια να το παρακουλουθήσω επιτέλους.

Οπου μπολντ τα βασικα σημεια διαφωνιας...



Δεν ειναι εγκλωβισμενος σε τιποτα, απλα γραφει ενα αλλο-συγκεκριμενο ειδος ταινιων, ως τωρα οχι τοσο καθιερωμενο. Παρολλα αυτα οι ταινιες διαφερουν σε αρκετα σημεια, αλλα παντα κατορθωνει να αφησει το στιγμα του. Πολυ σπανιο πραγμα.
Οταν ταινιες αυτης της μη καθιερωμενης αισθητικης γινονται διασημες, αποκτουν φανς και βραβευονται, αυτο κατι λεει.




Δε βλεπω ντιβιντι, αλλα που κολλαει;




Δεν ειπα ποτε οτι δεν ειναι κορυφαιος στο ειδος του. Αντιθετα λεω οτι ειναι ισως ο πιο διαχρονικος.

υγ. ειδα το Ι-4. μαλλον πιο διασκεδαστικο απο την προηγουμενη ταινια και σιγουρα με πολυ περισσοτερα νοηματα.

εχεις απολυτο δικιο σε αυτο.πιο πολυ γελιο βγαζει και σιγουρα εχει και τα νοηματα του απλα ειναι απιστευτα κακογυρισμενη και φτηνιαρικη.εντελως με την λογικη της αρπαχτης γυρισμενη.

υ.γ. την ειδα προχτες.

Κινειται στη λογικη της 1ης λουφας (δλδ καμια σχεση με το προηγουμενο) αλλα για ταινια δεκαετιων μετα ειναι πολυ προχειρη.

Xθες λοιπον, ξανακαναμε το λαθος με το Σπυρο να παμε στο mall.
To λαθος αναφερεται στην επιλογη αιθουσας-χωρου προβολης κι οχι για την ταινια.
Ειδαμε το Iron Man. Το θεμα ειναι ενα... "Μην επιλεγεις ποτε εναν τετοιο χωρο, Σαββατο βραδυ, για να δεις τετοιου ειδους ταινια. Με τα βλαμμενακια γυρω σου, απλα θα σου σπασουν τα νευρα και θα απολαυσεις λιγοτερο την ταινια." Ετσι εχοντας μια αρνητικη προυποθεση ξεκινησε η ταινια.
Με εκπληξη ανακαλυψα οτι δε βαρεθηκα, ουτε μου κατεστρεψαν την καλη αισθηση τα παιδακια ακριβως διπλα μου που μιλαγαν ολη την ωρα στο κινητο (ηταν μικρα και προσπαθουσαν να συνεννοηθουν με τους γονεις τους που θα τα βρουν, για αυτο και δε μιλησα, ειπαμε δεν ειμαι και αναισθητη!!!)

Λοιπον στην ταινια τωρα!!!
Απλα υπεροχος ο Ρομπερτ Νταουνι Τζουνιορ! Ηταν ενας ρολος , ο οποιος του πηγαινε γαντι, απλα και μονο γιατι ο υπερηρωας που ενσαρκωνει εχει αδυναμιες (γυναικες-ποτο), και ειναι πασιφανες οτι τετοιος τυπος ειναι κι ο Ρομπερτ!. Ειναι απιστευτα κουλ, κυνικος και γενικα οτι επιθετο μπορεις να σκεφτεις, ωστε να μη γινεται καρικατουρα ο Iron man.
Ομως, αλλος ενας που κλεβει την παρασταση ειναι ο ανεπαναλληπτος Τζεφ Μπριτζες , ο οποιος εκτος απο αγνωριστος σε εξωτερικη εμφανιση, ειναι απλα υπεροχος, χωρις πολλες υπερβολες!
Κατα τη γνωμη μου κι η Παλτροου, οτι πρεπει για αυτο το ρολο, ησυχη κι απλα κομψη και κλασατη.

Στιγμες δρασης, οσες ακριβως επρεπε, χωρις να το κουρασει παραπανω, πολυ ωραια και η σκηνοθεσια!

Δεν ειμαι γενικα φαν τετοιων ταινιων (παραδοξως ομως εχω δει τα περισσοτερα), κι οφειλω να πω οτι μετα το Batman Begins το Iron Man σιγουρα ερχεται δευτερο στην προτιμηση μου.

(Ασχετο, αλλα γαματο το τρειλερ με το The Dark Knight, απλα ανατριχιαστικος ο Χιθ Λετζερ, ανυπομονω!)

Θεός ο R.D. Jr ....

Μετά τον Κρίστιαν Μπέηλ έδωσε μαθήματα για το πως να ενσαρκώσεις (προσοχή, όχι "μεταφέρεις")έναν υπερήρωα στη μεγάλη οθόνη.
Και το τέλος το ευχαριστήθηκα. Η κατάληξη δε θα μπορούσε να είναι διαφορετική για έναν χαρακτήρα σαν αυτόν που μας έδειξε ο Jr.

πηγα σημερα παρεα με H.D. και ειδαμε το ironman.
τα καλα νεα ξεκινησαν απο νωρις αφου ειδα την ταινια τσαμπα.(η καρτα μελους μου ειχε φτασει τους καταλληλους ποντους)
εχοντας λοιπον ακομη καλυτερη διαθεση με αυτο που συνεβει στα εκδοτηρια μπηκα στην αιθουσα να δω την ταινια.γεματη η αιθουσα αλλα παραδοξως εν υπηρχε ουτε ενας που με χαζα σχολια να χαλαει το κλιμα.

ο Ρομπερτ Νταουνι Τζουνιορ ηταν σε ακομη μια ταινια του φοβερος.ο καταλληλος για τον ρολο οπως ειχε φτιαχτει στην ταινια.αν δεν ειχε κανει τοσες βλακειες στη ζωη του θα ειχε φτασει πολυ πιο ψηλα την καριερα του!
η ταινια προφανως δεν ηταν ουτε σεναριακο ουτε σκηνοθετικο αριστουργημα χωρις αυτο να σημαινει οτι ειναι κακογυρισμενη αλλα οι ερμηνειες και του Ρομπερτ Νταουνι Τζουνιορ και του μπριτζες και της παλτροου ηταν πολυ καλες.καποιες απο τις ατακες του σταρκ(R.D.JR) ηταν θανατηφορες.ενω και η τελικη ατακα πολυ καλη και φυσιολογικη σαν εξελιξη.
γενικα δηλαδη η αποψη μου συγκλινει αρκετα με της ευτυχιας και του σπυρου μονο που εγω την ειδα τσαμπα!

...κι εμείς σε ζηλεύουμε .