QUOTE(Varvos @ Jun 12 2017, 13:03 )
Δηλαδη αμα ειχε κατσει να κλαψει κι ο Γουοτερς θα μας κατσικωνοταν και τη νεα χρονια;
χαχαχα.
QUOTE(rankin @ Jun 12 2017, 13:18 )
Ο Ολυμπιακός, αν διωξει τον Ντανιέλο, θα έχει να λογοδοτήσει στους μπασκετικούς θεούς.
Μια τέτοια πράξη αποτελεί ύβρις
Οχι στο ξήλωμα μιας καλής ομάδας, για να ρίξουμε την ευθύνη αλλού... !
Νομίζω αν γίνει κάτι τέτοιο, η πράξη θα είναι όμοια με τη φυγή Πίρλο από την Μίλαν, Dani Alves από την Barcelona, Ιμπρα από την United, και πολλά άλλα παραδείγματα που οι συγκεκριμένες ομάδες κατέβηκαν 3-4 επίπεδα και απέκτησαν την ρετσινιά της λουζερίλας. Ο Χάκετ μπορεί να βοηθήσει ξανά στο 100% όπως έγινε με όλους τους παίκτες που είχαν στήριξη από τις ομάδες τους γιατί δημιουργήθηκε και ένα δέσιμο μεταξύ των δύο (συλλόγου-παίκτη). Είμαι κάθετος στην φυγή του. Φτάνει με τον κάθε Waters , Mardy Collins, Jamario Moon, Perkins, Kalin Lucas που έχουμε σχεδόν κάθε χειμώνα/καλοκαίρι , ψάχνοντας τον επόμενο Acie Law. Ο κακός Χάκετ, το κ@λόπαιδο, που χαλάει αποδυτήρια και τα λοιπά του γνωστου "δημοσιογραφικού" κύκλου έφυγαν για να έρθουν ο Χάκετ που δεν αξίζει ευκαιρία.
QUOTE(ssoulliss @ Jun 12 2017, 16:14 )
Η χρονιά στον Ολυμπιακό ξεκίνησε πέρσι με τον Τόμιτς να λέει ,στην κάμερα, πως η ομάδα θα ενισχυθεί στη θέση τέσσερα(κάτι που δε συνέβη) και να τελειώνει εχθές με ήττα στον πέμπτο τελικό από τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ.
Στη χρονιά αυτή υπήρξαν:
1.ατυχίες-τραματισμοί(Χάκετ, Λοτζέσκι),
2.αστοχες επιλογές(Ουότερς),
3.εμμονές σε ξένους που δεν βοηθούν(Γιανγκ),
4.ήρωες τη τελευταίας στιγμής(Μιλουτίνοφ),
5.παιδιά που ξαφνικά έγιναν αποπαίδια(Μπιρτς),
6.το ακριβώς αντίστροφο(Αγραβάνης),
7.τρία σοβαρά επεισόδια προπονητή με παίκτες(Γκριν-Αθηναίου-Μπιρτς) και
8.καλό μπάσκετ για ένα διάστημα δύο μηνών περίπου.
Είχε επίσης:
α)συγκλονιστικό Πρίντεζη στο 90% της χρονιάς.
β)Τον Σπανούλη πολύ καλό στο πρώτο μισό και στα ματς με την Εφές.
γ)Τον Παπανικολάου να προσφέρει σε ψυχή και καρδιά αλλά να εξακολουθεί να ντριμπλάρει και να πασάρει χειρότερα από δωδεκάχρονο.
δ)Τον Παπαπέτρου χωρίς ρόλο. Ουσιαστικά τον υποχρεώσαν να παίξει στο τέσσερα με αποτέλεσμα να είναι τρομέρα ασταθής.
ε)Και τέλος τον Μάντζαρη ο οποίος νομίζω πως ήταν ο πιο σταθερός όλη τη χρονιά σε αυτό που του ζητούταν να κάνει.
Πάρα πολύ ουσιαστικό ποστ και περιγράφει ακριβώς ότι ήθελα να γράψω. Από τα περισσότερα τακτικά μέλη εδώ στο φόρουμ, περιγράφαμε τις αδυναμίες που είχε το ρόστερ το καλοκαίρι και λέγαμε πόσο θα μας στοιχίσουν.
-Βέβαια καλοπροαίρετα πάντα, οι γνωστοί δημοσιογράφοι έσπευσαν να μας καλοπιάσουν με το πόσο αθλητικός είναι ο Παπαπέτρου και γυμνάζεται με τον Γιανγκ στο γυμναστήριο ώστε να μην χρειαστεί η ομάδα να πάρει παίκτη στο 4 και το 5.
-Μας ενημέρωναν για τη μεγάλη χρησιμότητα να στηριχθεί η θέση του κενού, πίσω από τον Πρίντεζη από τον ελληνικό κορμό.
- Το πόσο χρήσιμος θα είναι ο Γουότερς.
- Την ανάγκη να βρει ρυθμό ο Σπανούλης στα 30λεπτα παιχνίδια με Κολοσσό, Άρη και δε συμμαζεύεται.
-Ή τέλος ότι οι τραυματισμοί στην ομάδα είναι απλά αποτέλεσμα της θεάς τύχης.
Φτάσαμε στο σημείο να ξηλώνουμε την ομάδα για χάρη του μικρού μπάτζετ (το γνωστό κλισέ κάθε χρόνο). Αλήθεια, αν προσθέσουμε τα συμβόλαια των παικτών που δεν βοήθησαν φέτος , θα σκεφτεί κανείς ότι παρά το μικρό μπάτζετ έγιναν σπατάλες και κακός στρατηγικός σχεδιασμός στη στελέχωση της ομάδας; Θα καταλάβει κανείς ότι δεν είναι σπατάλη να φύγει ο Χάκετ αλλά το να πληρώνουμε δευτεράντζες με γνωστές αδυναμίες μέσα στο χειμώνα;
Η κυριαρχία του ΠΑΟ, στο μπάσκετ δεν ήταν τυχαία, παρά την καλύτερη οικονομική κατάσταση της χώρας εκείνο το καιρό. Εκείνη την εποχή πέρα από τα λίγα αλλά βαριά συμβόλαια παικτών που έρχονταν στον Παναθηναικό, ο υπόλοιπος κορμός έμενε ίδιος και δεν άλλαζε μετά από αποτυχίες, ατυχίες ή επιτυχίες. Αλβέρτης, Μπατίστ έφυγαν μόλις δεν τους επέτρεψε ο χρόνος να παίζουν. Όχι μόλις τραυματίστηκαν και έχασαν λίγο από τη λάμψη τους. Γιατί στο παρκέ, στα κρίσιμα παιχνίδια δεν παίζει ρόλο μόνο τα πόσα εκατομμύρια έχεις σαν συμβόλαιο ή πόσο γρήγορος είσαι. Αλλά τι ψυχή έχεις. Και δυστυχώς από το back to back διώξαμε τα περισσότερα σημαντικά κομμάτια αυτών των επιτυχιών και ενώ θέλαμε λίγα ακόμα βήματα για την εδραίωση περισσότερων επιτυχιών , χύσαμε την καρδάρα με το γάλα και μείναμε από δυνάμεις/παίκτες.
Λυπάμαι που δεν στηρίξαμε τον Βασίλη και τον Γιώργο όπως έπρεπε.