QUOTE(ΛΥΚΟΣ 10 Γ.Σ.Κ. @ May 22 2009, 15:03 )

Και πριν ασχοληθουν με τον Ολυμπιακο τα πηγαιναν περιφημα επιχειρηματικα
αλλα δεν τους ηξερε κανεις.
Ολοι γνωριζαν την οικογενεια Αγγελοπουλου λογω της Γιαννας και μονο.
Τωρα ομως εγιναν πρωτες φιρμες και ψηφιστηκαν ''εντελως τυχαια'' επιχειρηματιες της χρονιας.
Ειναι μεγαλο πραγμα να εχουν την μουρακλα σου καθε μερα ολες οι εφημεριδες.
Δεν υπαρχει καλυτερη διαφημιση.
Τον Πατερα και το κοτερο του

ποιος τον ηξερε πριν μπλεξει με τον ΠΑΟ????
Τον Βγενοπουλο???
Επιχειρηματικά να ξέρεις ότι η Χαλυβουργική άρχισε να δίνει κέρδη ξανά πριν από λίγα χρόνια, μετά από μακρά περίοδο ζημιών
και φυσικά έγιναν γνωστοί από την ενασχόληση τους με το μπάσκετ. Ποιος το αμφισβητεί αυτό;
Επιχειρηματίας της χρονιάς πάντως εκλέγεσαι με καλό επαγγελματικό PR το οποίο είναι μεγάλη υπόθεση και υπάρχουν εταιρίες έμμεσης διαφήμισης που ασχολούνται με τέτοια πράγματα.. Δεν γίνεται μόνο από το μπάσκετ αυτό.
Τον Πατέρα, τον ήξερε ο Αλέφαντος, όταν τον είχε φιλοξενήσει κάποτε στο σπίτι του στο Λονδίνο..
Τον Βγενόπουλο τον ήξερε ο Τζίγκερ, που τον είχε νομικό σύμβουλο στον παο στα 80s..
Και φυσικά, ξαναλέω, είναι σπουδαία διαφήμιση η ενασχόληση με τα παραγοντιλίκια.. Αλλά πρέπει να την κάνει κανείς και επικερδή.. Με ελάχιστο μπάτζετ κάνει την διαφήμιση του ο Βωβός στο Μαρούσι (ενώ ταυτόχρονα έχτιζε όλη την κηφισίας) και τώρα μπορεί και εκβιάζει και για το mall του Βοτανικού.
Αυτός όμως κάνει κάτι που έχει value for money.. Η ενασχόληση του με την ΚΑΕ Μαρούσι, μόνο καλό του έχει κάνει!
Οι Αγγελόπουλοι όμως, που ακόμα δεν τους έχει δώσει ούτε καν το υπόλοιπο 50% ο Σωκράτης, ξοδεύουν ένα σκασμό λεφτά, επιτυχίες δεν βλέπουν (και δεν θα δουν) τι λόγο έχουν να συνεχίζουν, στους ίδιους ρυθμούς; Μπορούν να ρίξουν το μπάτζετ στο 1/3 ή 1/4 και πάλι να είναι δεύτεροι.
Και όλα αυτά δεν τα λέω όντας φορτισμένος (που όντως είμαι, όχι φορτισμένος, αλλά απογοητευμένος), αλλά περισσότερο προσπαθώ να προτάξω την λογική, γιατί κάποια στιγμή χρειάζεται και αυτή..
Είναι σαν να έχεις εθιστεί στο τζόγο, να χάνεις, να ξαναχάνεις, να έχεις υποψίες και ενδείξεις ότι σε κλέβουν, αλλά πάλι να το προσπαθείς, ελπίζοντας ουσιαστικά κάποια στιγμή να τα παρατήσουν οι αντίπαλοι σου, να μείνεις μόνος σου και να αρχίσεις εσύ να κερδίζεις. Μέχρι τότε όμως μπορεί να έχεις χάσει μια περιουσία και μερικά χρόνια από τη ζωή σου...
Και ναι, παρομοιάζω το ελληνικό μπάσκετ με στημένη παρτίδα πόκερ.. Έτσι μου μοιάζει εμένα.