QUOTE(Aipnos @ Nov 16 2015, 04:53 )
η ειρωνια ειναι οτι ο γιανγκ ηρθε εδω με το παρατσουκλι ''iron man'' αφου λεγανε οτι και στα 4 χρονια στο κολλεγιο δεν ειχχε χασει ουτε ενα παιχνιδι... πραγματικα ατυχος. παντως το παιδι ειναι γυμνασμενο φουλ και ειναι μικρος οποτε μην τα βλεπετε ολα μαυρα 23 ετων ειναι ...
επισης αμα κανετε ενα searcch στο ιντερντετ θα δειτε οτι αρκετοι παιχτες νβα και μη εχουν παθει τον ιδιο τραυματισμο και ολοι λενε οτι το πιο σημαντικο κομματι ειναι να ξαναβρεις αυτοπεποιθηση παλι μετα απ αυτον τον τραυματισμο ...
οποτε ο γιανγκ τωρα λογικα εχει ενα χρονοδιαγραμμα οπου μαη μηνα θα μπορει να ξαναμπει φουλ σε ρυθμο προπονησεων και πιο πριν αναλογα τον οργανισμο . μετα νομιζω θα εχει μπροστα του ολο το καιρο να δουλεψει για να το ξεπερασειιιι .
υγ1 derrick rose , baron davis , jamal crawford , david west , corey brewer . αυτοι ειναι μερικα παραδειγματα που μπορεσα να βρω .
Ο Rose παντως δεν επέστρεψε ποτέ ξανά ιδιος..
Προσωπικά, ως άνθρωπος που αρχικά έκραξα (και δη άγρια) τον Γιανγκ, και στην συνέχεια άρχισα να τον γουστάρω τρελά, απογοητεύτηκα απείρως απο αυτο που του συνέβη.
Ο Γιανγκ, απο την αρχή έδειξε αδυναμία πχ στο να εκτελέσει σωστά PnR, όμως, πολύ γρήγορα είχε αρχίσει να δείχνει βελτίωση στον τομέα αυτό, συν του οτι ήταν ο μοναδικός ψηλός μας εδώ και χρόνια που έβαλε το παιχνίδι με πλάτη στο ρεπερτόριο του.
Επίσης, είχε αυτό που κάθε τιμιος ερυθρόλευκος φαν γουστάρει, δηλαδή πηδούσε για τις μπάλες, έσκαγε ταπίδια και μπορούσε σε παιχνίδια να αποτελέσει τον άνθρωπο που θα άλλαζε το μομέντουμ με τις άμυνες και τον ενθουσιασμό του.
Το ειχα γράψει και πριν το τραυματισμό του, το potential αυτου του παιδιού ηταν τεράστιο, αλλα ταυτόχρονα ήταν και ενας εξαιρετικά fun to watch παιχτης. Δεν είναι ο Ακιμ Ολάζουον, αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει εναν πυλώνα αυτης της ομάδας.
Εντάξει, ξενέρωσα.. Πανω που τον βλέπεις να ανεβαίνει και να ανεβαίνει και η ομάδα μαζί, πάει ενα τέτοιο κτήνος και παθαίνει εναν απο τους χειρότερους τραυματισμους που μπορεί να συμβεί σε αθλητή... Δεν γίνονται αυτά!
Ξενερώνω επίσης γιατι σαν ομάδα έχουμε κακό καρμα σε αυτά τα θέματα. Φέραμε κάποτε τον Ματσιγιάουσκας και ο τύπος σακατεύτηκε απο την προετοιμασία και ουσιαστικά δεν ξαναπαιξε μπασκετ.
Βρήκαμε, μετά απο πολύ κοπο, ενα γκαρντ με καρδιά και ταλέντο (τον Έισι) και πήγε και σακατεύτηκε και αυτός.
Τι να πει και ο Βασιλόπουλος βεβαια....
Έχουμε δει πολλή γκαντεμιά σε αυτή την ομάδα και το μυαλό μας πηγαίνει πάντα στο χειρότερο...
Ο Ολυμπιακός τώρα πάντως δεν έχει άγχος. Με αυτο το διπλό στη Πόλη κέρδισε χρόνο για να μελετήσει τις επιλογές του. Νομίζω πως μετά το τέλος του πρώτου γύρου της ευρωλίγκας, θα αποφασιστεί η αλλαγή που θα γίνει. Αυτη τη στιγμή δεν υπάρχει λόγος για βιασύνες.
QUOTE(tzagasdog @ Nov 13 2015, 21:20 )
ο Μάτζαρης το ίδιο δεν είχε πάθει; μια χαρά γύρισε.
Το ίδιο είχε πάθει, αλλά έχω την αίσθηση οτι δεν ειναι ακριβώς ο ίδιος. Νομιζω οτι ειναι ενα κλικ πιο αργός απο οπως τον θυμόμαστε πριν το τραυματισμό του.
Όπως επίσης έγραψε ο Aipnos, πολλές φορές ειναι σημαντικό να ξαναβρείς αυτοπεποίθηση μετά απο εναν τέτοιο τραυματισμό.
Ενας απο τους λόγους ειναι οτι συνήθως, αν τυχών και υποτροπιάσεις ειναι πολύ κακά τα μαντάτα, συνεπώς μεχρι να πατήσεις ξανά άφοβα, μπορεί να περάσει αρκετός καιρός και μπορεί να μην ξαναπατήσεις ποτε το ιδιο δυνατά και το ίδιο άφοβα.
Για εναν επαγγελματικά αθλητή, υποτροπή σε ρήξη χιαστού, μπορεί να σημαίνει οτι θα χρειαστεί να βγάζει διαφορετικά το ψωμί του απο εδώ και πέρα, συνεπώς πολύ προτιμούν να προσέχουν, να μην παίζουν στο 100%, να μην ρισκάρουν το ίδιο, και ας μην φτάνουν τα παλιά τους στανταρντς