QUOTE(frenchman7 @ Sep 9 2014, 10:31 )

Ε υπάρχει και το στανταράκι παιχνίδι με πλάτη του Πρίντεζη
Και η ελπίδα του Παπαπέτρου
Ο Πρίντεζης ειναι οντως το μόνο εναλλακτικό πλάνο...
Γενικά, σκέψου οτι οι μονοι παιχτες μας που πάνε στο 1 εναντίον 1 άφοβα (και το χουν) ειναι ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης.
Το παλεύει ενίοτε και ο Ντανστον, αλλά τα άλλα παιζάκια ζεν τον παίζουν....
Επίσης, δεν έχουμε καταφέρει σοβαρή εφαρμογή του pick & Roll με σοβαρούς αντιπάλους...
Το πλάνο του Μπαρτζώκα με τους καλους αμυντικους να πιέζουν μπάλα και αντίπαλο, έχει λογική, στο να προσπαθούμε να αποδιοργανώνουμε τον αντίπαλο και να τρέχουμε στο τρανζίσιον..
Δεκτή ως λογική και πετυχημένη σε μεγάλο βαθμό.
Το πρόβλημα ειναι οτι στα μεγάλα παιχνίδια δεν ειναι ευκολο να τρέξεις και πρέπει να πας σε σετ παιχνίδι, και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα για την ομάδα μας.
Κάπως έτσι απέτυχε και η εθνική στο παγκόσμιο. Στη πρώτη φάση, με αντιπάλους που δεν ηταν δα και θηρία, τρέχαμε και τους παίρναμε φαλάγγι. Μόλις όμως χρειάστηκε να πάμε αυστηρά σε σετ παιχνίδι (γιατί ο αντίπαλος μας έκοψε το τρανζίσιον) καταποντιστήκαμε..
Λογικό, γιατι αν δεν έχεις παιχτες με ικανότητα στο 1 Vs 1, πως θα προκαλέσεις ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα;;; (πήγε ο Καλάθης να το πάρει πάνω του και τελείωσε με 5/75 σουτ)
Ο Ολυμπιακός λοιπόν, πως θα προκαλεί ανισορροπία στις αντίπαλες άμυνες ;; Με τον Σπανουλη, που στα ζόρικα όλοι κλεινουν πάνω του και αυτός πάει να το παίξει Μπεν Χουρ;
Ενας παιχτης, που χωρίς να ειναι παιχταράς, μου άρεσε και πιστεύω οτι θα μπορούσε να βοηθήσει τον Ολυμπιακό επιθετικά, ήταν ο κοντούλης Καμπάτζο της Αργεντινής. Ταχύτατος, ανακατώστρας,ικανότατος στο 1vs1. Τον πρόλαβε φυσικά η Ρεαλ, αλλά και να μην τον προλάβαινε, δεν νομίζω οτι θα έφτανε ποτέ σε εμάς.