Απο avopolis.gr
QUOTE
Κείμενο: Βάσια Τζανακάρη
Εννιά παρά τέταρτο, τρεις μικροσκοπικές μαυροντυμένες φιγούρες ανεβαίνουν στην τεραστίων διαστάσεων σκηνή του Terra Vibe. Πέντε λεπτά μετά είμαστε σίγουροι ότι πρόκειται για μια από τις καλύτερες συναυλίες που θα έχουμε παρακολουθήσει.
Ανάμεσα σε κόκκινα νέον φώτα και εκατοντάδες μικρά λαμπάκια, που μοιάζουν με αστέρια, οι Muse εκτοξεύουν τις πρώτες νότες του “Knights of Cydonia” προς όλες τις κατευθύνσεις. Το σκηνικό είναι τόσο καλοστημένο που είναι αδύνατο να πιστέψουμε ότι είναι αληθινό, μοιάζει με ένα πανάκριβο βιντεοκλίπ που εκτυλίσσεται ζωντανά μπροστά στα μάτια μας. Ένα τόσο καλοστημένο show που όμοιό του σπάνια έχουμε την τύχη να δούμε στην Ελλάδα. Θες οι τεράστιες οθόνες, θες οι καπνοί που βγαίνουν στο τέλος κάποιων κομματιών, αυτά είναι πράγματα που βλέπουμε στο youtube να συμβάινουν στο εξωτερικό και τα ζηλεύουμε. Οι Muse είναι τρομερά επαγγελματίες αλλά όχι χωρίς ψυχή, τα σπάνε στη σκηνή-νομίζω οι μεταλλίζουσες εκφράσεις επιτρέπονται μιας και μιλάμε για ένα γκρουπ που έχει ήχο με μεταλλική χροιά και αφού τέτοιο κιθαριστικό καταιγισμό δεν πιστεύω ότι είναι ικανοί να μας προσφέρουν ούτε οι Monster Magnet. Με το πέρας του κομματιού νιώθω το καλά κρυμμένο μέσα μου μεταλλάκι να ξυπνάει, να χτυπάει το πόδι του δυνατά στο χώμα και να αφήνεται να παρασυρθεί από τη δύναμη των υπολοίπων κομματιών.
Χωρίς να μπορώ να σας πω τη σειρά των τραγουδιών με ακρίβεια γιατί, αφενός, ήμουν εκστασιασμένη και, αφετέρου, είχαμε χρησιμοποιήσει αρκετές από τις μάρκες μας στο μπαρ, το “Supermassive Black Hole” έρχεται να μας πορώσει και το “Starlight” -μη στραβώνετε που το ξέρει κι ο κάθε πικραμένος, είναι κομματάρα- μας δίνει το τελειωτικό χτύπημα. Το τραγουδάμε όλοι μαζί, και φωνάζουμε δυνατά αυτόν τον στίχο που σκοτώνει Hold you in my Arms/ I Just Wanted to Hold, τόσο που η φωνή μας κλείνει. Ακόμα και το “Invincible” που μέχρι χθες δεν μου άρεσε τώρα το λατρεύω. Κι ύστερα πάμε πιο πίσω, “Absolution”, “Time is Running Out”, “Newborn”, οι Muse φεύγουν, ξανάρχονται για encore, το πρώτο encore τελειώνει με το “Plug in Baby”, βγαίνουν και για δεύτερο, τελειώνουν με το “Stockholm Syndrome” (αν και έτσι όπως ήμασταν πλέον μπορεί και να κάνω λάθος, συγχωρέστε με), τζαμάρουν για λίγα λεπτά και μας χαιρετάνε.
Όταν είχαμε φτάσει στο Terra Vibe λέγαμε πως έχει ψύχρα. Μιάμιση ώρα μετά όχι μόνο δεν κρυώνουμε, αλλά νιώθουμε λες και οι Muse άδειασαν πάνω μας κουβάδες ηλεκτρισμού και έχουμε πάρει τέτοια φωτιά, που ούτε η δροσιά της Μαλακάσας καταφέρνει να σβήσει.
Εννιά παρά τέταρτο, τρεις μικροσκοπικές μαυροντυμένες φιγούρες ανεβαίνουν στην τεραστίων διαστάσεων σκηνή του Terra Vibe. Πέντε λεπτά μετά είμαστε σίγουροι ότι πρόκειται για μια από τις καλύτερες συναυλίες που θα έχουμε παρακολουθήσει.
Ανάμεσα σε κόκκινα νέον φώτα και εκατοντάδες μικρά λαμπάκια, που μοιάζουν με αστέρια, οι Muse εκτοξεύουν τις πρώτες νότες του “Knights of Cydonia” προς όλες τις κατευθύνσεις. Το σκηνικό είναι τόσο καλοστημένο που είναι αδύνατο να πιστέψουμε ότι είναι αληθινό, μοιάζει με ένα πανάκριβο βιντεοκλίπ που εκτυλίσσεται ζωντανά μπροστά στα μάτια μας. Ένα τόσο καλοστημένο show που όμοιό του σπάνια έχουμε την τύχη να δούμε στην Ελλάδα. Θες οι τεράστιες οθόνες, θες οι καπνοί που βγαίνουν στο τέλος κάποιων κομματιών, αυτά είναι πράγματα που βλέπουμε στο youtube να συμβάινουν στο εξωτερικό και τα ζηλεύουμε. Οι Muse είναι τρομερά επαγγελματίες αλλά όχι χωρίς ψυχή, τα σπάνε στη σκηνή-νομίζω οι μεταλλίζουσες εκφράσεις επιτρέπονται μιας και μιλάμε για ένα γκρουπ που έχει ήχο με μεταλλική χροιά και αφού τέτοιο κιθαριστικό καταιγισμό δεν πιστεύω ότι είναι ικανοί να μας προσφέρουν ούτε οι Monster Magnet. Με το πέρας του κομματιού νιώθω το καλά κρυμμένο μέσα μου μεταλλάκι να ξυπνάει, να χτυπάει το πόδι του δυνατά στο χώμα και να αφήνεται να παρασυρθεί από τη δύναμη των υπολοίπων κομματιών.
Χωρίς να μπορώ να σας πω τη σειρά των τραγουδιών με ακρίβεια γιατί, αφενός, ήμουν εκστασιασμένη και, αφετέρου, είχαμε χρησιμοποιήσει αρκετές από τις μάρκες μας στο μπαρ, το “Supermassive Black Hole” έρχεται να μας πορώσει και το “Starlight” -μη στραβώνετε που το ξέρει κι ο κάθε πικραμένος, είναι κομματάρα- μας δίνει το τελειωτικό χτύπημα. Το τραγουδάμε όλοι μαζί, και φωνάζουμε δυνατά αυτόν τον στίχο που σκοτώνει Hold you in my Arms/ I Just Wanted to Hold, τόσο που η φωνή μας κλείνει. Ακόμα και το “Invincible” που μέχρι χθες δεν μου άρεσε τώρα το λατρεύω. Κι ύστερα πάμε πιο πίσω, “Absolution”, “Time is Running Out”, “Newborn”, οι Muse φεύγουν, ξανάρχονται για encore, το πρώτο encore τελειώνει με το “Plug in Baby”, βγαίνουν και για δεύτερο, τελειώνουν με το “Stockholm Syndrome” (αν και έτσι όπως ήμασταν πλέον μπορεί και να κάνω λάθος, συγχωρέστε με), τζαμάρουν για λίγα λεπτά και μας χαιρετάνε.
Όταν είχαμε φτάσει στο Terra Vibe λέγαμε πως έχει ψύχρα. Μιάμιση ώρα μετά όχι μόνο δεν κρυώνουμε, αλλά νιώθουμε λες και οι Muse άδειασαν πάνω μας κουβάδες ηλεκτρισμού και έχουμε πάρει τέτοια φωτιά, που ούτε η δροσιά της Μαλακάσας καταφέρνει να σβήσει.
+1 σε ολα,εκτος απο το οτι βγηκαν μαυροφορεμενοι ολοι,μιας και ο Μπελαμι φορουσε μια κοκκινη φορμα απο πανω.
Τι να πω για την πραγματικα απιστευτη εμπειρια που ζησαμε ολοι αυτοι που ειμασταν χθες εκει...
Ακομα καλα καλα να συνειδητοποιησω οτι οντως τους ειδα λαιβ.
Τα 40 ευρω που δωσαμε ηταν πολυ λιγα μπροστα σε αυτο που πηραμε απο την μαγικη τριαδα απο την Αγγλια,σε μια συναυλια-οπτικοακουστικο σοου.
Knights of Cydonia,Map of the problimatique,Hysteria,New Born,Plug in Baby,Starlight,Showbiz μερικα απο τα πανω απο 20 καταπληκτικα κομματια που ακουσαμε και απολαυσαμε.
Ο Μπελαμι αλλαζε συνεχως πανεμορφες κιθαρες,ενω επαιζε και σε ενα πιανο το οποιο ειχε διαφαν σκεπασμα πανω στο οποιο επεφταν λειζερ αναλογα με τις νοτες που επαιζε.
Καταπληκτικος καλλιτεχνης,ροκ σταρ με ολη τη σημασια της λεξης, φοβερη φωνη,τρομερα επιδεξιος τοσο στην κιθαρα οσο και στα πιανο.Ελπιζω να συνεχισει ετσι γιατι εχει να μας δωσει πολλα ακομα.
- Τρομερη η εμπνευση του που χρησιμοποιησε ντουντουκα για να τραγουδησει στο feeling good.
- Αλλη μια πολυ καλη ιδεα που ειχαν ηταν να πεταξουν στο κοινο γυρω στα 10 πραγματικα τεραστια μπαλονια.Οταν εσπαγαν πεταγοντουσαν κομφετι παντου.
- Δυστυχως δν ειχαν βαλει τιποτα για να μην παταμε στο χωμα,και για καθε 20 δευτερολεπτα χοροπηδηματος,καναμε 1 λεπτο να αναπνευσουμε κανονικα. Παντως εβγαλα πολυ χωμα οταν εκανα μπανιο.
Ελπιζω να τους ξαναδω συντομα. Μοναδικοι στο ειδος τους.Η εναλλακτικη/ηλεκτρονικη ροκ σε ολο της το μεγαλειο.
Οταν μπορεσω θα ανεβασω και μια-δυο φωτο.
) μιας k μιλάμε για ΤΟΝ καλλιτέχνη 
.
) 
