Ο μοναδικός mainstream-pop λευκός που funkάρει τη σήμερον ημέρα. Εύγε.

"...When you cried I'd wipe away all of your tears
When you'd scream I'd fight away all of your fears...."

Ας ''ριξω'' ενα ακομη πολυ ωραιο τραγουδι,απο μια εκ των κορυφαιων(κατ'εμε),κινηματογραφικων ταινιων..

Kiko esta canción es caliente!! gracias a Dios por Erasmus y las niñas español! Vicky eres tan bella

Εχω την αισθηση οτι οι Ολλανδοι The Gathering ειναι ιδιαιτερα αγαπητοι στο ελληνικο κοινο...Δεσποζει η μορφη της Anneke van Giersbergen η οποια παντως δεν ειναι στην μπαντα τα τελευταια δυο χρονια αφου προτιμησε να αφοσιωθει στι προσωπικο της project..

Χωρις να ειμαι ειδικος σε αυτη τη μουσικη(το αντιθετο μαλιστα γιατι ακουω οτι βρισκω μπροστα μου), μου αρεσε πολυ αυτο το τραγουδι τους:

Ο ορισμός του σωστού live. Kι όχι δεν είναι ο Satriani στα drums.

..μιας και ανοιξες ...το θεμα τους.. !!! ας συνεχισω με ενα απο τα αγαπημενα μου..

Nice!

Δεν ξέρω, πάντα είχα περίεργη "σχέση" μαζί τους. Ποτέ δεν συμπάθησα τη φωνή, ποτέ δεν πορώθηκα αλλά ανέκαθεν τους αναγνώριζα ότι μπορεί να γράψει ωραία μουσική. To Mellon Collie και το Adore ας πούμε είναι δίσκαροι αλλά τα υπόλοιπα έφτασα ακόμα και σε σημείο να τα κάνω στόχους για να παίζω darts.

Εγω παλι ποτε δεν ειχα ιδιατερη σχεση μαζι τους.Ουτε οπαδος,ουτε πολεμιος.Ενα καλο συγκροτημα για μενα,τιποτα περισσοτερο η λιγοτερο,με 3-4 πολυ δυνατα τραγουδια.

Αντιθετως,οι Gathering που αναφερθηκαν νωριτερα,ηταν μεγαλη αδυναμια...τα 2 πιο αγαπημενα μου...





Ολλανδεζα παντως ειναι και η εξαιρετικη Anouk με το εξαιρετικο Nobody'sWife,μεταξυ αλλων

Mαλλον λογω background εγω προτιμω τις πιο ''δυνατες'' τους στιγμες...
Το θεμα ειναι οτι στους The Gathering συναντιουνται μουσικα ανθρωποι απο διαφορετικες μουσικες καταβολες και αυτο ειναι υπεροχο..

Oι Σουηδοι Tiamat του ιδιορυθμου μεν υπερταλαντουχου δε Johan Edlund ...


και κατι απο τα παλια τους

Oι Νορβηγοι Theatre Of Tragedy συνδεθηκαν για χρονια με την παρουσια της μαγευτικης Liv Kristine...Eχοντας εξερευνησει αρκετα μουσικα μονοπατια συνεχιζουν ακομα με νεα φωνη αλλα νομιζω οτι η Liv λειπει...(αν και η νεα τραγουδιστρια ειναι πολυ καλη)..Παρακατω εβαλα μονο απο εποχες Liv Kristine παντως..

Δικέ μου, το είχα αγοράσει αυτό το Cd. Είχα να το ακούσω χρόνια ολόκληρα. Συγκινήθηκα όταν άκουσα τους πρώτους στίχους από το Cold Seed...inject us out of here


Θα βάλω ένα αγαπημένο από τον Royksopp:
What else is there. Ανατριχίλα τα γυναικεία φωνητικά-το videoclip δένει εκπληκτικά το συναίσθημα και τους στίχους...

Aπ'οτι φαινεται βρισκομαι σ'αυτο το forum για να σου θυμιζω πραγματα απο το παρελθον σου....
Μια το WWE.μια το Cold Seed...Nα δω μηπως προκυψει και τριτo κρουσμα στο μελλον...

Λεω να συνδυασω παρακατω WWE και μουσικη...
O Chris Jericho ειναι ενας απο τους μεγαλυτερους wrestlers ολων των εποχων...Και τραγουδαει-ηγειται σε μια συμπαθεστατη προσπαθεια:τους Fozzy...

"..In my dreams I can see you
I can tell you how I feel
In my dreams I can hold you
And it feels so real.."

Kαι τραγουδά και Maiden...

..απολαυστε το....οσο κι εγω...

για μένα είναι ντροπή αν δεν έχουμε ποστάρει ακόμα αυτό το κομμάτι

Alannah Myles - Black Velvet

Τα live των Kiss αποτελουσαν παντοτε ξεχωριστη εμπειρια...

Τους είδα χθες στο Αγρίνιο τους Σαλονικείς που παίζανε μαζί με Nonsense Addiction και Show your face... τα 'σπασαν κανονικότατα.....

Να κι ένα κλιπ των Show your face.... από Καρδίτσα είναι τα παιδιά

Πολύ όμορφη μπαλάντα.... εν τω μεταξύ ο Gildenlow το 'χε γράψει στα 15 του...

Μια άλλη ωραία και πρόσφατη μπαλάντα τους, είναι το Cribcaged.
Βέβαια, οι στίχοι καταπιάνονται με αρκετά διαφορετική θεματολογία....
ψάξτε τους αν έχετε χρόνο... χώνει ασύστολα ο Δανιήλ....

@ pinkTimeout , panagiotisTheDream :Πολυ καλη επιλογη οι Pain Of Salvation...
To αγαπημενο μου...

Πρόσφατα είχα ψάξει γι' αυτό το κλιπ μετά από καιρό και δεν το είχα βρει...
Ωραίος

"..Kiss me once and I will surely melt and die,
kiss me twice and I will never leave your side..."

Οι System Of A Down ειναι ενα απο τα πιο εμπνευσμενα γκρουπ που θυμαμαι...

Από το αρκετά ωραίο και υποτιμημένο War Stories:

Δισκάρα το war stories. Προσωπικά μέσω αυτού τους γνώρισα και αν και δεν καταενθουσιάστηκα αμέσως, μετά από μία σύντομη γνωριμία από κοντά στο ejekt (δεδομένου ότι ήμασταν κομμάτια από τα προηγούμενα act αλλά και επειδή ο ήχος ήταν κάκιστος στο κλειστό του ελληνικού) τους έδωσα λίγο χρόνο και τους καταλάτρεψα.

Η φωνή του Astbury στο Burn my shadow με ανατριχιάζει...

Φοβερό κομμάτι από τους Focus

Hocus Pocus



Δεν ξέρω αν έχω δει ξανά τόσο πάθος!

Εγώ είχα πάθει ένα πολιτισμικό σοκ όταν το πρωτοάκουσα, γιατί το γύρισαν πολύ απότομα σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους και έτσι δεν προσαρμόστηκα και το έφτυνα για κάνα δίμηνο. Κατά τύχη άκουσα κι εγώ το Burn my shadow σε ένα μαγαζί, μου καρφώθηκε κι έτσι ξαναπιασα κι εκτίμησα το album.
Το when things explode με τον Astbury είναι κι αυτό κομματάρα.

Κι επειδή με έφτιαξες, τσίμπα ένα τραγούδι-δωράκι που σε κρατάει μόνο με το "πανέξυπνο" μπάσο του στο πρώτο τρίλεπτο. Μετά απογειώνεται.

Τι να πεις γι αυτο το κομματι...
Θεικος στιχος,τρελο νοημα,τα παντα ολα
...."I thought that i heard you laughing,i thought that i heard you sing"...

Ότι έχει από τους πλέον παρωχημένους στίχους και μία απλώς ενδιαφέρουσα, πιασάρικη, pop σύνθεση, χάρη στο μαντολίνο. Ίσως φταίει ότι το έφαγα στη μάπα σε όλα τα νιάτα μου...

war stories και για τις υπέροχες χημείες του


"και για όσους δε ξύπνησαν ακόμα ακούστε και αυτό .." που λέγαν και τα hmiz

daks οι τόνοι πέφτουν αλλα το κομμάτι είναι κομμάτara

θαυμασιοοοοοοοοοοοο...
Silversun Pickups.. λοιπον
παω να ακουσω και αλλα τους.

στην αναζητηση οπως παντα...
μου αρεσε και αυτο..

Αφιερομενο στον Omar Little ...
Oσοι θελουν να αθουν απο πραγματικη μουσικη .. ΟΥΤΕ κατα διανοια ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να αγνοησουν τους UNKLE και το War stories ..

Eνα απο τα μεγαλυτερα μουσικα κομματια ολων των εποχων .. τοσο σε στοιχο οσο και σε μουσικη .. σε ενα απο τους καλυτερους δισκους εβερ

UNKLE-Burn my shadow

Mεγαλη επιτυχια απολαμβανουν και στα μερη μας οι Γερμανοι Rammstein...

Mike Patton is genius.

..ειχα καιρο να το ακουσω..
μου εφερε στο μυαλο καποιες Πεμπτες του 2005 στο Mo Better..

Kαθε κομματι και μια αναμνηση...
Εμενα ολο το Toxicity μου θυμιζει μια ολοκληρη θερινη εξεταστικη(το 2002 πρεπει να ηταν)που την εβγαλα ακουγοντας το ξανα και ξανα...Γιατι απο μια φαση και μετα διαβασμα και μουσικη πηγαιναν πακετο...

"..We are the champions, my friends
And we'll keep on fighting, till the end..."