Δημήτρης Ζερβουδάκης - Γράμμα σ' ένα ποιητή

Εδώ είναι ολόκληρο το ποίημα του Νίκου Καββαδία που ακούσατε στο παραπάνω βίντεο από την εκπληκτική φωνή του Ζερβουδάκη: http://www.sarantakos.com/kibwtos/kavadias...stonpoihth.html

Δεν ξέρω αν έχει ήδη αναφερθεί, αλλά είναι φανταστικό τραγούδι:

Weak and Powerless από τους A perfect circle





(PS: έβαλα αυτή τη version του video για να μπορούν να το δουν όλοι, ακόμη και χωρίς λογαριασμό . Το κανονικό βιντεο, είναι ψυχεδελικό εντελώς, αξίζει να το δειτε )

Πάμε σε κάτι πιο κλασσικό;


Led Zeppelin - Ten Years Gone

Αν και δεν μπορώ να πω ότι τους συμπαθώ ιδιαίτερα τους Led Zeppelin πρέπει να παραδεχτώ ότι έχουν μερικά κορυφαία κομμάτια όπως το παραπάνω

αυτό είναι γνωστό φίλε sihainas. Τα περισσότερα κομμάτια όταν τα γράφαν/παίζανε πρέπει να ταν μαστουρομένοι. Τουλάχιστον ο Plant. Γιατί μερικά έχουνε ωραία μουσική σύνθεση αλλά όταν μπαίνει ο Plant και αρχίσει να τραγουδάει με αυτό το στυλ και φωνή, καλύτερα να το αλλάξεις. Όπως πχ το Misty Mountain Top.

Αλλά επειδή μου θύμισες τώρα led zepp θα ποστάρο και γω 2:

Led Zeppelin - Stairway to Heaven ***



και το δεύτερο αγαπιημένο μου από αυτούς:

Αll My Love


***(από πολλούς(και εγώ μέσα) λέγεται πως είναι το καλύτερο κομμάτι που γράφτηκε ποτέ στην classic rock και σε παγκοσμίως γνωστά site με μουσική βρίσκεται στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας (είτε 100, 200,300 κομμάτια στην ιστορία)

Πολύ δύσκολα θα γραφτεί κάτι παρόμοιο.

λογω της εποχης νομιζω το παρακατω τραγουδι ειναι επικαιρο.


Invalid Video Link
platsa ploutsa-vamvakidis



ασμα ασματων!

Ολοι ηταν μαστουρωμενοι.Αλλα αλλη κουβεντα αυτη.καλυτερα να αλλαξεις τραγουδια των Led Zeppelin οταν μπαινει ενας εκ των κορυφαιων ροκ τραγουδιστων ολων των εποχων;;;;;

Μπορω να καταλαβω οτι για καποιους λογους μπορει να μην σου αρεσει ιδιαιτερα η φωνη του Πλαντ αλλα αντικειμενικα μιλαμε για σπουδαιο τραγουδιστη που σε καμια περιπτωση δεν προσπαθεις να αποφυγεις εστω και αν δεν σε ενθουσιαζει..

Σ' αυτό συμφωνώ μέχρι κι εγώ*, που όχι ότι αντιπαθώ τους Zeppelin, ίσα ίσα, τους λατρεύω, αλλά λόγω της ανυπέρβλητα μεγαλύτερης λατρείας μου για τους Deep Purple, τους βλέπω μερικές φορές με μισό μάτι (μέχρι και το όνομα μισό το έγραψα ) μ' αυτά που διαβάζω και βλέπω κατά καιρούς.

H περιγραφή του Alex πάντως μου κάνει για James LaBrie...


*Για τη φωνή του Plant, όχι για το Stairway to Heaven (όχι ότι απαραίτητα διαφωνώ)...

δεν κατάλαβα κάτι. Επειδή είναι ο από τις καλύτερες φωνές της ροκ ιστορίας, σημαίνει ότι ΟΛΑ τα κομμάτια του είναι φοβερά και δεν πρέπει να τα αλλάζουμε; Δεν είπα ότι ο πληθορισμός των κομματιών τους είναι χάλια. Δεν ανέφερα κάτι τέτοιο. Αυτό που ανέφερα είναι πως ο Robert Plant μερικές φορές το διαολοστέλνει το κομμάτι. Και όχι σε πολλά. Πχ. Εγώ έχω ακούσει 1 φορά το Misty Mountain Top (στον δίσκο IV no.5 ύστερα του Stairway To Heaven) και μου άφησε πολύ άσχημη εντύπωση το κομμάτι.

Υ.Γ. Η φωνή του Plant είναι απίστευτη και με καθηλώνει όταν την ακούω. Αλλά όχι πάντα.


Υ.Γ.2 Θρύλε άκουσες την καινούργεια δουλειά του Blackmore;

Γιατί να το κάνω αυτό στον εαυτό μου;

Όχι εντάξει, δεν είναι αδιάφορη η μουσική του ακόμη κι έτσι, αλλά τον προτιμώ πίσω από τη statocaster, να κάνει άλλα πράγματα...
Δεν την έχω ακούσει, όπως και δεν έχω ακούσει καμιά δουλειά του ολοκληρωμένα (πάντα προτιμούσα να αγοράσω κάτι άλλο) από αυτές που έχει κάνει με την Candice.

Εσύ την άκουσες;

κατέβασα το νέο τους album (secret voyage) και εάν βρεις ευκαιρία κατέβασέ το. Εμένα μου αρέσει αυτή η μουσική και έχω ένα ακόμα κίνητρο αφού παίζει ο Ritchie από πίσω. Βέβαια τρομερή αλλάγη στυλ κτλ αλλά παραμένει συμπαθητικό και έχει το άγγιγμα του Ritchie σχεδόν σε όλα τα κομμάτια. Δεν μπορώ να καταλάβω πως του ήρθε να αλλάξει έτσι το στυλ της μουσικής του. Βλέπω όλη την δουλειά του, από hard rock με τους DP πάει στους Rainbow που γράφει παρόμοια και κάπως πιο σοφτ αλλά με περισσότερη επιρροή από classic music (Bach, Beethoven, Grieg κτλ) και μετά αυτή η μουσική που θυμίζει 16ο αιώνα. Δεν είναι άσχημο, αν σ'αρέσει ίσως και να κολλήσεις. Εγώ ακούω πολύ το δίσκο τις τελευταίες μέρες. Αλλά βέβαια άλλο πράγμα οι DP και Rainbow.

Δεν έχει βρεθεί ακόμη άνθρωπος που να καταλαβαίνει τον Ritchie... Μια πολύ πιθανή εξήγηση πάντως δίνεται στην τελευταία εικόνα... Για μένα πάντως, είναι ίσως ο κορυφαίος όλων...


Μικρός.. Πολύ μικρός.. στα 19.

Click to view attachment



10 χρόνια μετά.. σε μια χαρακτηριστική σκηνή...

Click to view attachment


10 χρόνια μετά...

Click to view attachment


Είχε στυλ ο άτιμος... και από εδώ...

Click to view attachment


πάμε εδώ...

Click to view attachment


Click to view attachment

ουδέν σχόλιο!

ανάμεσα στην 4η και 5η φωτογραφία υπάρχει και άλλη μία κάτι σαν mixaρισμα αυτών των δυό. Το μουστάκι και ντύσιμο(περίπου) της 5ης με την Strat. το 95' λίγο πριν τελιώσει με τους δεύτερους Rainbow (φοβερά κομμάτια)

κάπως έτσι:


όσο για την 2η φώτο υποθέτω ότι είναι 1980, χωρίς να είμαι σίγουρος.

Θέλω να δεις το παρακάτω βίντεο. Σχετίζεται με την φώτο



Y.Γ. πάντως μπορώ να πω πως σε όσα βίντεο την μετά 2η DP εποχή, δλδ με τους Rainbow με τον White αντί Dio δείχνει στον κόσμο του. Τους κοιτάει με ένα περίεργο ύφος και δεν πολύ-γελάει. Σαν το μόνο που θέλει να κάνει είναι να παίξει το επόμενο κομμάτι. Χωρίς λόγια πριν και τέτοια. Βρήκα ένα βίντεο που κοιτάει την Candice λες και θα την σκοτώσει.

αυτό είναι. Soldier Of Fortune


Y.Γ2. πάντως έχει προσαρμώσει το κομμάτι στο στυλ που παίζει τώρα/τότε και είναι λες και δημιούργησε ένα ολοκαίνουργιο κομμάτι! Ιδιοφυΐα!

Ούτως ή άλλως, η 4η είναι πολύ πιο πριν, δεν ακολούθησα ακριβή χρονική σειρά... Πιο χαρακτηριστικές φωτογραφίες του πάντως είναι από το '93, όσον αφορά αυτή την περίοδο.

Όχι, το 1974 είναι η φώτο που λες, στο California Jam. To βίντεο αυτό είναι άλλο σόου (προτιμώ του '74, είναι λιγότερο ηχορύπανση)



Πάντα έτσι ήταν, ή μάλλον, φαινόταν ο τύπος... Η πλάκα είναι όταν χαμογελάει... δείχνει αμήχανος! Είναι θεός λέμε!

Δεν μου είπες αν σ'αρεσε το Soldier Of Fortune με αυτήν την εκτέλεση

Προτιμώ του Σφακιανάκη...

Όχι εντάξει, είναι πολύ καλό... Μαγεία η Candice, αλλά σ' αυτό το τραγούδι, το ανώτατο όριο θ' αποτελεί πάντα ο David...

Μια πολύ ενδιαφέρουσα σελίδα για τα κορυφαία, ανά περίοδους, solos του Μαυροπερισσότερου, βάσει ψηφοφορίας στο πλέον αντιπροσωπευτικό site των Deep Purple (μαζί με το highwaystar):

http://www.deep-purple.net/features/guitar...guitar-poll.htm

Ενδιαφέρουσα ψηφοφορία αλλά νομίζω πως το solo του highway star πρέπει να είναι στις πρώτες θέσεις. Δεν γράφονται κάθε μέρα τέτοια solo. Τα υπόλοιπα που έχουν στην κορυφή (Stargazer, Burn, Gates Of Babylon και Child In Time) είναι πολύ μεγάλα άρα και πιο ελεύθερα solo.

Για μένα τα 10 πιο όμορφα σόλο είναι:

Highway Star
Child In Time
Soldier Of Fortune (Χωρίς πολλά πολλά εφέ και μλκίες, έγραψε κάτι φανταστικό)
Stargazer
Burn
Catch The Rainbow
Smoke On the Water (1st n 2nd Record)
Why Didn't Rosemary?
Temple Of The King
Difficult To Cure (μιας και instrumental αλλά είναι πανέμορφο)

Υ.Γ. Άκου εκεί Μαυροπερισσότερος και νόμιζα πως τα είχα ακούσει όλα με το Αλίκη Κουπερίδου

Χρηστος Δαντης-Το δωματιο



Ο παλιος καλος Δαντης με τη φωνη που ταιριαζει για ροκ και οχι για μαγια-μαγια και αλλα διαφορα της βδομαδας!

Χρηστος Δαντης ft Νοτης-Χειμωνας ειναι



Τραγουδι για τα ναρκωτικα,αφιερωμενο στους χρηστες,ειναι απο τα τραγουδια που οσες φορες και αν τα ακουσω δεν προκειται ποτε να τα βαρεθω!

Φυσικα και δεν ειναι απαραιτητο οτι ολα τα κομματια τους πρεπει να σου αρεσουν.Ομως δεν εχει κανενα νοημα να πεις οτι αυτο το τραγουδι που εγραψαν οι Ζεπελιν για τον πλαντ θα επρεπε να εχει τραγουδηθει διαφορετικα η απο καποιον αλλον.΄Γιατι με αυτον τον σκοπο γραφτηκε(να τραγουδηθει δηλαδη με τον τροπο που το κανει ο Πλαντ).Αυτοι ειναι οι Ζεπελιν αλλωστε.Σε καποιους αρεσουν και σε καποιους οχι ομως δεν θεωρω οτι εχει νοημα να πεις οτι αυτο το τραγουδι ειναι καλο αλλα ο πλαντ το χαλαει αφου ειναι μια ενιαια οντοτητα.

Υ.Γ:Τι σημαινει πληθορισμος των κομματιων;;

Aπλά σε αρκετά κομμάτια ο Πλαντ τραγουδάει περίεργα, και δεν ακούγεται ωραίο. anyway.
Η πληοψηφία ήθελα να πω σόρρυ μπερδεύτηκα.

Και λοιπόν;

Εφόσον το κατέχει το θέμα και ...μπορεί να παίζει με τις ώρες, ποιο είναι το πρόβλημα; Σε μένα τουλάχιστον, μου δίνει την εντύπωση ότι πρώτα παίζει και στο τέλος ίσως βλέπει και το ρολόι... κι όχι πρώτα το ρολόι και μετά όλα τ' άλλα (έχουν υπάρξει δηλαδή και πολύ μεγαλύτερα σόλο, χωρίς απαραίτητα να λένε τα ίδια πράγματα, άσχετα αν φαίνονται ιδιαίτερα εντυπωσιακά)

Η μεγάλη διάρκεια είναι κάτι που αποτελεί μειονέκτημα, εφόσον "χάνεις", ξεφουσκώνεις... Σε ποιο σημείο αυτών των σόλο που αναφέρεις διακρίνεις κάτι τέτοιο;



Από αυτή την κατηγορία πάντως θα προτιμούσα το When a blind man cries...

Όταν επιστρέψω στη Θεσ/νίκη και μετά από πολύ εσωτερικό ψάξιμο, θα ποστάρω κι εγώ... τα 100 καλύτερα του σόλο...

Όλος ο Γαλαξίας ξέρει ότι ο Blackmore μπορεί να παίζει με τις ώρες αυτό είναι γνωστό! Απλά, όταν ένα σόλο είναι τόσο ελεύθερο και μεγάλο, πολλές φορές ξεφεύγει από το "θέμα" του τραγουδιού! Σαν να αλλάζει το τραγούδι. Και μπορείς να το καταλάβεις και από μουσικής πλευράς (αλλαγή στις κλίμακες, το ύφος του σόλο κτλ). Ποτέ δεν είπα ότι δεν μαρέσουν σαν μουσική και από τεχνικής πλευράς τα σόλο (είναι απίστευτα πως από τα απλά πάει σε tapping και δεν το καταλαβαίνεις!) αλλά είμαι σίγουρος πως όταν τα έγραφε τα σόλο δεν έδινε πολύ σημασία σε αυτά. Απλά έγραφε για να υπάρχουν.

Ακριβώς! Λίγο πολύ ότι ανέφερα από πάνω! Στο Gates Of Babylon πχ., ξεκινάει το σόλο και μετά ξεφεύγει από αυτό το αραβικό στυλ που έπαιζε τόση ώρα και γυρνάει στο πιο σκληρό ροκ, και μετά (σε ένα σημείο φένεται πως τελιώνει το σόλο, γυρνάει και ξεκινάει άλλα πράγματα πάλι), παίζει πολύ ελεύθερα χωρίς να σε καθηλώνει αυτό που παίζει.

Εγώ είπα το Soldier Of Fortune γιατί είναι έπος το κομμάτι και το σόλο το κορυφώνει και σε αφήνει mlk όσες φορές και να το έχεις ακούσει! Just Perfect!

Y.Γ. Στους Purple δεν θυμάμαι να έχω ακούσει έτσι ελεύθερο σόλο εκτός του Βurn και Child In Time που, στο τελευταίο, μένει στο θέμα του κομματιού και χρισημοποιεί πολύ ωραία ριφ κτλ για να δώσει ύφος.Στο Burn ξεφεύγει λίγο αλλά έχει χαρακτηριστικά ριφ. Στους Rainbow μετά έχω ακούσει αρκετά, με κορυφαίο το Kill The King όπου τα "πίσω όργανα" είναι πιο δυνατά από την κιθάρα του και παίζει σχεδόν ότι νά ναι. Άλλα τέτοια παραδείγματα είναι Gates Of Babylon, Stargazer, Still I'm Sad (αυτό το κομμάτι ξεκινάει με σόλο για αρκετή ώρα και μετά μπαίνουν τα drums, keyboards, bass και voice και είναι λες και ξεκινάει ένα άλλο κομμάτι! Δλδ από εκεί που τελιώνει το σόλό στην αρχή μπορείς να αρχίσεις να το ακούς και να μην έχεις χάσει τίποτα από το κομμάτι)

Σημειώνω: Δεν είναι πολλά τα κομμάτια που ξεφεύγει, αλλά είναι χαρακτηριστικά.

Well That's A Challenge! Καλή τύχη!

Θρύλε:
Quiz: Σε ποιο album ο Ritchie παίζει μπάσο σε όλα τα κομμάτια εκτός από τρία γιατί έδιωξε τον μπασίστα της μπάντας;

Ρε συ Alex, αυτό είναι pure magic ... δεν είναι κάτι κακό αυτό, κάθε άλλο... Το ν' αλλάζει κάποιος τα φώτα σ' ένα τραγούδι, είναι από τα πλέον δυνατά σημεία που μπορεί να έχει, αρκεί να το κάνει επιτυχημένα ασφαλώς. Όχι γιατί έτσι πρέπει, αλλά γιατί αυτό εμπνεύστηκε, ή απλώς έπαιξε εκείνη τη στιγμή. Άσε τα συμβατικά πράγματα γι' αυτούς που δε μπορούν να κάνουν κάτι παραπάνω... Μιλάμε για μουσική, όχι για τραγούδια...

Τ' ότι δε σε καθηλώνει είναι κάτι υποκειμενικό... Προσωπικά, εκπλήσσομαι! Θεωρώ πως είναι μια από τις κορυφαίες του στιγμές και σίγουρα υποψήφιο για καλύτερο σόλο που έχει γράψει.

Σε κάθε δίσκο, πριν, ή μετά νομίζω έδιωχνε και κάποιον για το γούρι... Έχεις αναφέρει ήδη δύο σόλο από αυτό το δίσκο...

Pure magic είναι, όταν δεν παίζει βλακίες .Ο Ρίτσι δεν ξεφεύγει από τα κομμάτια στα θέματα, γυρνάει από εκεί που ξεκίνησε, απλά στα σόλο καμιά φορά το παρατραβάει με τα ελεύθερα που δεν βγάζουν νόημα. Αυτό θέλω να πω. Δεν ήθελα να νομίζει κανείς ότι κάνει όπως οι Metallica πχ. Προς θεού, Ρίτσι είναι μορφή, και πάλι καλά που υπάρχει ένας τέτοιος μουσικός.

όσο για το γούρι που τους έδιωχνε, δεν νομίζω να ταν γούρι αλλά τους έδιωξε επειδή δεν του άρεσε τελικά η δουλειά τους. Δεν ήταν αυτό που ήθελε γι αυτό και έπαιξε μόνος του μετά το μπάσο.

Πάντως για να αλλάζεις τα φώτα σε ένα κομμάτι, πρέπει να το βλέπεις από δύο μεριές. 1) Να τα αλλάζεις με ωραίο τρόπο, όμορφο σόλο (όσο μεγάλο και να ναι), δυνατό, και όταν ακούς το κομμάτι και έρχεται το σόλο να λες από μέσα σου " Τώρα μπαίνει η Σολάρααααααα" και 2) να παίζεις απλά ότι να ναι για να γεμίσει το κομμάτι, χωρίς ύφος καταστρέφοντας το κομμάτι.

Βασικά αυτό που λες εδώ δεν έχει νόημα... Αν και λάτρης του jamming, όπως και οι υπόλοιποι Deep Purple και γενικά τέτοιου είδους συγκροτήματα, δεν υπάρχουν πολλά κομμάτια στα οποία να επιδίδεται μ' ένα πιο ...ελεύθερο, κλασικό για συναυλίες τρόπο, σ' αυτό... Μόνο αυτό μπορώ να εκλάβω ως κάτι ελεύθερο που δε βγάζει νόημα...



Ναι βρε, για πλάκα το είπα.. αλλά πρώτα απ' όλα, ο βασικός λόγος για τις διάφορες αλλαγές, είτε δικές του, είτε των υπολοίπων μελών, όταν είχε αυτός τον έλεγχο, ήταν ο προβληματικός του χαρακτήρας... Αυτό εν μέρει ήταν καλό, γιατί ο τύπος εκτός των άλλων ανακάλυψε πολλούς μουσικούς έτσι...

Με το Νο. 1 δε σημαίνει απαραίτητα ότι του αλλάζεις τα φώτα... Δεν είναι συνθήκη επαρκής, ούτε καν αναγκαία... Βέβαια αυτή είναι μια αρκετά γενική συζήτηση.
Το 2 δε μας νοιάζει καν... Έτσι παίζω κι εγώ...

Για το highway star που λέγαμε, είναι το μόνο σόλο που (λέει ότι) θυμάται κανονικά ο Blackmore και δε χρειάζεται ν' αυτοσχεδιάζει ιδιαίτερα στα live... ουπς! Όχι ενεστώτας, παρατατικός! Τώρα μιλάει η Candice!

Ξέφυγα από την συζήτηση, αυτό που ανέφερα δεν ανέφερε αποκλειστηκά τους DP ή Rainbow ήταν γενικό σχόλιο.




χααααχαχαχαχαχαχα τώρα μιλάει η Candice χαχα καλό!


Όντως δεν θυμάμαι άλλο σόλο που να παίζει ίδιο σε live από αυτά που έχω δει/ακούσει. Και στο Live In Japan το ίδιο παίζει με ελάχιστη αλλαγή.

Αφού φαίνεται να ολοκληρώθηκε η παραπάνω άκρως ενδοιαφέρουσα συζήτηση και μέχρι να φτιάξει το top 100 του ο Θρύλος ας αλλάξουμε λίγο κλίμα...


Moby - Everloving

ενα κλασικο κομματι του 80.

Kim Carnes - Bette Davis Eyes


εχω κολησει αυτες τις μερες.

M3 - Hit and Run





M3 - Walking in the shadow of the blues





M3 - Crying in the rain





Οποιαδήποτε ομοιότης με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα...


...και όντως έτσι είναι... Οι Μ3 είναι ...οι 2οι Whitesnake, ή αλλιώς, οι αυθεντικοί Whitesnake των αρχών του 80 πλην του αρχηγού Coverdale, αλλά με όλα τ' άλλα βασικά μέλη παρόντα (πλην φυσικά αυτών που προέρχονταν από τους Deep Purple), δηλαδή τους Marsden, Moody, Murray. Τα αρχικά γράμματα των επιθέτων τους έδωσαν το όνομα στο group.

Linkin Park-Don't Stay

Ένα άλμπουμ που βάζει υποψηφιότητα για το κορυφαίο του 2008.
Ένα τραγούδι που η ομορφιά και εσωτερική του δύναμη εξαντλεί και δεν εξαντλείται.
Μια φωνή που τσακίζει και γονατίζει.


Portishead - The Rip (LIVE)

Από το νέο τους άλμπουμ, Third. Που να ακούσετε και τη στουντιακή εκτέλεση...

τραγουδακι που δεν εχω σταματησει να ακουω εδω και καιρο (μαζι με ενα αλλο που θα πσοταριστει προσεχως)
Προτζεκτι του μπασιστα των new order το παρακατω group και ομολογουμενως μοιαζει ο ηχος τους

monaco-what do you want from me?

Ένα σχετικά χαρούμενο τραγουδάκι για να πούμε goodbye στο καλοκαίρι...και hello στην εξεταστική ( )


The Cure - Friday I'm in Love (Acoustic)

Άντε και επειδή είχα καιρό να ποστάρω πάρτε και την αυθέντική εκτέλεση του...


The Arrows - I Love Rock N' Roll

Some whiskey dick for all yo my people!!!

φίλε red pyramid διάβασε αυτό θα σε βοηθήσει

λινκ

Deep Purple - Walk On (2003)

Invalid Video Link

Θρύλε you're going to love this!

Ή αλλιώς, 1000+1 τρόποι για να παίξετε την κιθάρα...

Ο τύπος είναι σε έκσταση, πετάει μέχρι και ενισχυτές... και οτιδήποτε βρίσκει μπροστά του...

Κλασική σκηνή το χτύπημα της κάμερας... (κρατώντας την κιθάρα ανάποδα... όταν πας να χτυπήσεις κάτι μ' αυτήν )

Όταν πήρε φωτιά ο ενισχυτής, από το ωστικό κύμα (έτσι το λέμε; ), έφυγαν τα γυαλιά του Paice από το πρόσωπό του...

Καταπληκτική συναυλία, από τις καλύτερες, αν όχι η καλύτερη από τις βιντεοσκοπημένες των Deep Purple, headliners σ' ένα από τα κλασικότερα φεστιβάλ με 200.000 κόσμο, στο απόγειο της δόξας τους, το 1974, έστω και με όχι την κλασική σύνθεση.

Εγώ ξετρελάθηκα όταν στην πρώτη κιθάρα, βγήκε το βίσμα και έπεσε κάτω, πάει πιάνει την άλλη που μόλις είχαν συνδέσει και την σπάει! Παραλίγο να κάνει triple smash αλλά την τρίτη την λυπήθηκε από ότι φαίνεται αν και δεν νομίζω να μπορεί να παίξει κανείς έστω και με αυτά που τις έκανε

Έχω μια απορία βέβαια. Το Ουράνιο Τόξο από πίσω το έβαζε και στους Deep Purple;

Καλή ερώτηση! Δεν ξέρω... Είχα την εντύπωση ότι έτυχε μόνο να είναι σ' αυτο το φεστιβάλ, αλλά τώρα μ' έβαλες σε σκέψεις...

Slipknot - Snuff

Το πιο όμορφο τραγούδι που έχουν γράψει οι μασκοφορεμένοι μέταλερς και ένα από τα ομορφότερα τραγούδια γενικότερα. Από το τελευταίο τους άλμπουμ, All Hope Is Gone.

μου φαίνεται έχει μια πινελιά από Stone Sour. Όντως εμένα που δεν μαρέσουν καθόλου, το μοναδικό κομμάτι που μαρέσει είναι το before I forget, αυτό με εντυπωσίασε.

τους κυριους δεν τους ακουω. οφειλω να ομολογησω ωστοσο οτι ειδικα μετα το 2:30 το κομματι ειναι αρκετα ωραιο

Από το προηγούμενο άλμπουμ (Vol. III: The Subliminal Verses), περιόρισαν τις καφρίλες και πρόσθεσαν περισσότερες μελωδίες με αποτέλεσμα να stonesourίζουν αρκετά. Αυτό φυσικά δεν είναι κακό. Άλλωστε έχουν κρατήσει το στίγμα τους και απλά έχουν εξελιχθεί.
Αν βρεις και τους στίχους πάντως του συγκεκριμένου τραγουδιού, θα πάθεις πλάκα.

Α! Παραλίγο να το ξεχάσω... Κυκλοφόρησε το πρώτο σινγλ από το νέο δίσκο των Μετάλικατς. Καταπληκτική εισαγωγή, θυμίζει παλιές καλές εποχές, καλούτσικη συνέχεια, μέτριο φινάλε.


Metallica - The Day That Never Comes

Ο νέος δίσκος τους, Death Magnetic, κυκλοφορεί στις 12/9.

ένα τραγούδι που έψαχνα να το βρω πολύ καιρό...

Πολύ ωραίο...Μ΄άρεσε...Ακόμα δεν έχω αξιωθεί να ακούσω όλο το καινούριο cd αν και προτιμούσα τους Slipknot του Iowa...

PS...All Shall Perish 14/09 Underworld

Προσωπικά που το άκουσα δεν μάρεσε καθόλου. Ούτε το Day That Never Comes (οι στοίχοι είναι χάλι μαύρο) ούτε τα άλλα δύο που δεν θυμάμαι τα ονοματά τους. Αν το ακούσεις προσεκτικά, προσπαθούν να βάλουν από το Black Album το στυλ, σολάκια από το ride the lighting και προπαθούν σαν σύνολο να θυμίζει ...And Justice For All. Απλά βγαίνει μια αηδία. Δεν μάρεσε καθόλου ίσως είναι ακόμα χειρότερο και από το St.Anger. Κρίμα

Mπορώ να σου πω αν θες ακριβώς τι μου θυμίζει το κάθε σημείο από το συγκριμένο κομματι

Τόσο τραγικό δεν είναι Alex απλά εμένα μου θύμισε...........ξαναζεσταμένο φαγητό, καμία πρωτοτυπία, δεν πρόσθεσαν κάτι καινούριο στον ήχο τους απλά προσπαθούν να αναπαράγουν κάτι από τα παλιά.

Και το περίμενα με αγωνία αυτό το νέο album γιατί είχα ακούσει σε μια ραδιοφωνική εκπομπή πως θα θύμιζε κάτι από τα παλιά. Δυστυχώς δεν θυμίζει τα παλιά απλά τα αντιγράφει






Πολλά παλιά έβαλα μέσα

Πιστεύω είναι τόσο τραγικό, για μια μπάντα που έχει εμπνεύση χιλιάδες άλλες metal μπάντες, έχει γράψει κλασσικά κομμάτια και έχει μείνει στην ιστορία. Είναι άσχημο να μην καταλαβαίνουν ούτε αυτοί ότι ήρθε η ώρα να σταματήσουν (από το black album έπρεπε να σταματήσουν) και συνεχίζουν χωρίς έμπνευση να παίζουν ότι τους κατέβει.

Επαναλαμβάνω, όποιος θέλει, να μου το πει, να του πιο τι μου θυμίζει κάθε σημείο του κομματιού.

Ίσως να έχει ποσταρηθεί ήδη (νομίζω από άπκατ...), αλλά εγώ το επαναποστάρω γιατί πολύ απλά πρόκειται περί ανυπέρβλητης κομματάρας.


Joan Baez - Diamonds and Rust

Abbie Gale feat. Vassilikos - Lovesong

....όχι και να το παινευτώ αλλά η Πάτρα βγάζει τις καλύτερες μπάντες