δηλαδη θα παιζουμε με 3 ψηλους αν δεν παιζει ο αγρα σχεδον καθολου? με πρι 35 λεπτα, μπουρου 30 και 10 παπατζον? ακλαυτοι θα παμε. συν οτι το μοναδικο μας πλεονεκτημα, δηλαδη το small ball θα παει στα ταρταρα. ολα λαθος τα εχουν κανει πραγματικα. θελει τρελη προσπαθεια να το κανεις αυτο.

Εχω πειστει οτι το κοουτσαρισμα κατα 90% το κανει ο σκουρτοπουλος και σκεπτομενος οσα εβλεπα τον χειμωνα με πιανει τρομος

Εγω στα λεγα.


Ξερεις κατι, εχει λογικη αυτο που λες, αλλα δεν ειναι η μονη λογικη. Εγω ηθελα να παρει τον
Μητογλου για να στην λεω μετα, αλλα τωρα θα εχεις την ευκαιρια να μου την λες εσυ για τον Μπογρη (και σιγα τον χρονο που θα παιξει).το ξαναλεω σε μια κανονικη 12αδα ο 11 και ο 12 ειναι παιχτες τον 3-5 λεπτων μεσο ορο. Το προβλημα μας ειναι πως η 10δα ειναι ολο τρυπες. Ακομα προσπαθω να καταλαβω ποτε εγινε ο Μητογλου Φωτσης ξαφνικα χωρις να το παρουμε χαμπαρι.
Ειμαι σιγουρος πως αν δεν τον ειχε παρει ο Παναθηναικος (ή ο Ολυμπιακος σε αλλη περιπτωση) δεν θα το συζητουσαμε καθολου τωρα.

Θα έτρεμες λιγότερο αν το έκανε ο Μίσσας ?

Θα ειχα μια ελπιδα γιατι δεν εχω κακες αναμνησεις (βασικα καθολου αναμνησεις) απο τον μισσα να κοουτσαρει αντρικο

Ο Μπουρούσης γύρω στα 20+, ο Παπαγιάννης περίπου 10 και μετά ο Πρίντεζης(όπως με τον Ολυμπιακό σε έκτακτη κατάσταση) ή ο Αγραβάνης σε περίπτωση φάόυλ/κόπωσης. Ο Μπόγρης ούτε με την Ισλανδία θα παίξει.


Παπάγος, με ξένους Φορντ ,γερό-Κόστνερ(και Μαϊκ Υφαντή)!

το "ούτε" μου άρεσε.. το ματς με την ισλανδία θα είναι ματς δίχως αύριο και θα κρίνει αν θα μπούμε στην 4αδα του ομίλου..

Καλησπέρα. Έχουν ειπωθεί σχεδόν τα πάντα και με εύστοχο τροπο, αλλά λέω να κάνω κι εγώ το πρώτο μου σχόλιο έβερ στο φόρουμ τώρα που τελείωσε ουσιαστικά η προετοιμασία για το Ευρωμπάσκετ. Σόρρυ από τώρα για το σεντόνι, είναι που τα έχω 'μαζέψει'.

Ρόστερ. Είναι απλώς μέτριο. Φυσικά, δυσκολευόμαστε να το δεχθούμε, γιατί το ελληνικό μπάσκετ βγάζει εδώ και χρόνια μια 'αρχοντοχωριατιά'. Οι δηλώσεις Σλούκα περί του ταλέντου των παικτών-πρωταγωνιστών κλπ μετά το αποψινό ματς είναι μία ένδειξη του πόσο εκτιμά το κοινό του το μπασκετικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων και των 'μπασκετικών' δημοσιογράφων. Στην πραγματικότητα έχουμε 5 παίκτες που θα έχουν και του χρόνου ουσιαστική συμμετοχή στο κορυφαίο επίπεδο (Καλάθης, Σλούκας, Παπ/λάου, Πρίντεζης και Μάτζαρης), 4 που για διάφορους λόγους είναι μια σκάλα παρακάτω (Μπουρού, Παπαπέτρου, Αγραβάνης και Παππάς) και 3 που απλά δεν έχουν (ακόμα τουλάχιστον) θέση σε αυτό το επίπεδο (Θανάσης, Μπόγρης, Παπαγιάννης). Δεν είναι καθόλου κακό να πηγαίνεις με 9 πραγματικούς παίκτες σε ένα τουρνουά - έχουν μεγαλουργήσει μικρά ρόστερ σε τέτοιες διοργανώσεις. Απλώς οι δικοί μας 9 -και ειδικά οι 5 πρώτης γραμμής- δεν είναι αρκετά καλοί, ό,τι κι αν λέει ο ίσκιος του Σλούκυ Λουκ.

Προπονητής. Στην Ελλάδα παραδοσιακά μπερδεύουμε αυτόν που 'ξέρει μπάσκετ' με τον προπονητή. Ο Μίσσας ασφαλώς ξέρει μπάσκετ, αλλά σημαντικός προπονητής δεν υπήρξε ποτέ. Άλλο να είσαι καλός δάσκαλος του αθλήματος και -εντελώς- άλλο να είσαι προπονητής στο τοπ επίπεδο, όπου απαιτούνται εντελώς άλλα προσόντα και δεξιότητες. Στο κοουτσάρισμα δεν θα σταθώ, καθώς είδαμε και σήμερα απίστευτα πράγματα. Ειδικά η τελευταία επίθεση μόνο στον γκουρού του μπάσκετ κυρ-Βαγγέλη ήταν σαφής. Χάνεις με 2 πόντους σε φιλικό και ποστάρεις παίκτη που δυσκολεύεται να κεντράρει τη βολή από την κούραση; Γιατί; Ας πούμε ότι καλά κατάλαβε ο Βαγγέλας και ο σκοπός ήταν να βγει τρίποντο. Πώς; Αλλάζοντας τρεις πάσες για να την πάρει τελικά ο Πρίντεζης στα 6 μέτρα, καθώς δεν άντεχε να σπρώξει και δεν του δώσαμε ένα αντίθετο σκριν; Και μετά να γίνει τι χωρίς υπερφόρτωση στην πλευρά του και με έναν -ας πούμε- σουτέρ στην πεντάδα; Αστεία πραγματα.

Από κοουτσάρισμα δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα λοιπόν, αλλά δεν είναι αυτό το κρίσιμο, κατά τη γνώμη μου. Το πρόβλημα είναι ότι ο κόουτς δεν κάνει καν τον κόπο να επιβληθεί στους παίκτες και να δημιουργήσει ένα σύνολο από στρατιώτες που θα τρώνε σίδερα (αν κάνουν τον κόπο να βάλουν το φοβερό και τρομερό εγώ τους κάτω από το εμείς, όπως είπε ο Τζόρνταν της Φενέρ που πρέπει να ταιριάξει με τον Μάτζικ του ΠΑΟ και τον Μπάρκλευ του ΟΣΦΠ). Αλλά δεν φταίει ο Μίσσας που δεν είχε προγραμματίσει να προπονήσει για πρώτη φορά στη ζωή του σε τοπ επίπεδο στα 64 χρόνια του. Όταν ψάχνεσαι τελευταία στιγμή, τρως από παντού πόρτα και βάζεις έναν συμπαθή δάσκαλο του μπάσκετ στη θέση του προπονητή μιας σημαντικής εθνικής ομάδας, μην περιμένεις ούτε εκείνος ούτε οι παίκτες να την πάρουν και πολύ στα σοβαρά την όλη υπόθεση. Αν σε μία εταιρεία ο ιδιοκτήτης προσλάβει έναν εκτελεστικό διευθυντή με τον ίδιο τρόπο τι θα γίνει; Όσοι είναι φιλότιμοι και επαγγελματίες θα κάνουν τα τυπικά χωρίς να σκιστούν κιόλας για έναν που αύριο θα πάει σπίτι του. Οι υπόλοιποι θα τον γράφουν κανονικά και οι πιο 'αυθεντικοί' θα έρχονται κατά τις 11 και θα του μιλάνε όπως στους κολλητούς τους.

Κλίμα. Παίκτης δεν δίνει το χέρι του στον αντίπαλο προπονητή επειδή πριν από 10 χρόνια ξέρω γω δεν τον έβαζε να παίζει. Όχι μία άλλα δύο φορές παίκτες πλακώνονται μεταξύ τους. Αν κάνει κάποιος μια βόλτα στο ίντερνετ θα διαπιστώσει ότι όλα αυτά είναι ελληνοπρεπείς συμπεριφορές. Δεν αναφέρομαι μόνο στα οπαδιλίκια (καλά έκανε ο Παππάς αν ρωτάς πράσινους, θέλει κρέμασμα αν ρωτάς κόκκινους), αλλά, για παράδειγμα, στο υπερήφανο ποστ του Ταπούτου, ο οποίος μας ενημέρωσε ότι είναι καλύτερα να είσαι αυθεντικός παρά να κάνεις πράγματα που δεν αισθάνεσαι. Δεν σχολιάζω καν τη λογική δημοτικού που θεωρεί την αυθεντικότητα υπέρτατη αρετή (διακινδυνεύω την εικασία ότι ο Ταπούτος δεν άρχισε στα γεράματα να μελετά ηθική φιλοσοφία και όταν λέει αυθεντικότητα εννοεί απλώς να κάνουμε αυτό που αισθανόμαστε). Αν είναι έτσι, την επόμενη φορά ας του χώσει και καμιά σφαλιάρα του Ζούρου, αν έτσι αισθάνεται. Το σοκαριστικό είναι ότι ένας άνθρωπος που έχει παίξει 20 χρόνια επαγγελματικό μπάσκετ δεν καταλαβαίνει γιατι πρέπει να δίνουμε το χέρι στον αντίπαλο μετά τη λήξη ό,τι κι αν έχει γίνει στο παιχνίδι - εκτός φυσικά αν έχει προηγηθεί κάτι εξωφρενικά ακραίο.

Τι μας διδάσκει η σαχλαμάρα του Ταπούτου; Ότι οι κανόνες υπάρχουν για κάποιον λόγο. Αν περιμέναμε να καταλάβει ο κάθε Ταπούτος κι ο κάθε Παππάς τι είναι αξιοπρεπές και τι όχι, αν υπερίσχυε η προσωπικη ηθική του κάθε 'αυθεντικού' μαγκάκου, οι ομάδες θα ήταν θίασοι. ΟΚ, για τον Μίσσα τα είπαμε, δεν έχει σκοπό ή τρόπο να επιβληθεί. Αλλά αυτή η ρημάδα η Ομοσπονδία τι κάνει; Αν υποθέσουμε ότι δεν είχε πάρει χαμπάρι, κάποια στιγμή τα έμαθαν από τα ΜΜΕ. Δεν πήραν τηλέφωνο τον προπονητή να τον ρωτήσουν τι έγινε και να του πουν να τους στείλει σπίτι τους; Βγήκε μετά ο Παππάς και δήλωσε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι ντάξει, έτσι είναι αυτός να πούμε, θα πλακωθεί όποτε του γουστάρει και δεν τρέχει και τίποτα. Υπό ΚΣ έπρεπε να είχαν πάρει πόδι όλοι οι βαρύμαγκες μαζί με τον προπονητή που δεν τους πέταξε έξω ο ίδιος. ΟΚ, τον σεβάσμιο στρατηγό δεν τον δίώχνεις τέτοιες ώρες. Διώξε τουλάχιστον τον πιο προκλητικό από τους μάγκες μήπως μαζευτούν οι άλλοι. Ο Όρσον Ουέλς λένε ότι κάθε φορά που ξεκινούσε να γυρίζει ταινία προσλάμβανε κάποιον μόνο και μόνο για στήσουν ένα επεισόδιο και να τον διώξει από την πρώτη μέρα. Μετά δεν του κουνιόταν κανείς.

Συμπέρασμα. Όπως είπαν πολλοί πριν από μένα, χρειάζεται άμεσο ριστάρτ, ό,τι κι αν γίνει στο Ευρωμπάσκετ. Ο -σε μένα ανέκαθεν αντιπαθής- Σπανούλης είχε δίκιο, παρότι χρησιμοποίησε τον ατυχή και παρεξηγήσιμο όρο 'ξεσκαρτάρισμα'. Πρώτα-πρώτα η Ομοσπονδία που φέτος ξεπέρασε τον εαυτό της. Για τον προπονητή τα είπαμε. Ακολούθησαν 'ευκολες' άδειες σε Καλάθη και Μπουρούση, ανεκτικότητα σε ταξίδι του Γιάννη στην Κίνα για καθαρά εμπορικούς λόγους, οι σαχλαμάρες μετά την απόσυρσή του με αντιφατικές δηλώσεις και υπονοούμενα για τους Μπακς, το ΝΒΑ και το ανάδελφον έθνος μας και, φυσικά, ο ανύπακρτος πειθαρχικός έλεγχος. Ίσως τους έπιασε η κάψα για μια διάκριση μετά από χρόνια ανομβρίας, αλλά οι επιτυχίες δεν έρχονται έτσι. Μετά, χρειαζόμαστε προπονητή κανονικό. Δεν με νοιάζει αν θα είναι Έλληνας, Σέρβος ή Δομινικανός, αλλά πρέπει να είναι κανονικός προπονητής με όρεξη να δουλέψει για χρόνια στην Εθνική. Παίκτες: τέρμα οι επετηρίδες και οι δημόσιες σχέσεις. Θέλεις να παίζεις όσο νομίζεις εσύ; Κάτσε παίξε μονά με τα φιλαράκια σου αν δεν σου αρέσει. Παριστάνεις τον παικταρά επειδή πήρες μεταγραφή; Μπράβο, αλλά ίσως να μην κάνεις για Εθνική. Βέβαια, η ανανέωση μια κουβέντα είναι. Το ελληνικό μπάσκετ βγάζει παίκτες που έχουν όλα τα κουσούρια των νυν διεθνών (άσουτοι με κακοδουλεμένο κορμί) συν λίγο παραπάνω ύφος και τουπέ και λίγο λιγότερη μπασκετοσύνη. Υπάρχουν και εξαιρέσεις τύπου Χαραλαμπό, ο οποίος είναι πολύ μπασκετικός, αλλά δεν είναι αυτός ο κλασικός τύπος 20αρη έλληνα μπασκετμπολίστα. Ο τύπος αυτός είναι περισσότερο ο Παπαγιάννης: αμπάσκετος, με αδούλευτο κορμί (έχει ακόμα baby fat και νομίζω κατάφερε να ξαναπάρει τα κιλά που έχασε στην Αμερική) και πολύ, μα πάρα πολύ, υφάκι. Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.

Aν περάσουμε πρώτα απο τον σκόπελο της Φινλανδίας

Με τέτοια ποσοστά στα τρίποντα και τον Γιάννη να είχαμε τίποτα δεν θα κάναμε πάλι.

Απο κει και πέρα πιστεύω θα τελειώσουμε τρίτοι στον όμιλο πίσω από Σλοβενία και Γαλλία και θα αποκλειστούμε στην φάση των 16.Αλλά θα έχουμε πετύχει τον στόχο μας σύμφωνα με τον κ Μίσσα.

δεν υπάρχει τέτοια νοοτροπια στην Εθνική, αν επικρατούσε τέτοιο κλίμα δεν θα πήγαινε κανένας, οι περισσότεροι το βλέπουν σαν υπερβαση που κατεβαίνουν τα καλοκαίρια και ειδικά φέτος με το βεβαρυμένο πρόγραμμα της euroleague.
Και γενικοτερα η Εθνικη ειναι κατι που υπόκειται στη διάθεση του καθενός, δεν μπορεί να γινει κατι περισσότερο απο αυτο

Ο στόχος είναι το μετάλλιο σύμφωνα με τον κοόυτς.

Μακάρι να έχεις δίκιο, αλλά αυτά που βγαίνουν προς τα έξω τελευταία δεν επιβεβαιώνουν την πεποίθησή σου.

Κατά λοιπά, έχεις δίκιο: κανέναν δεν μπορούμε και δεν πρέπει να υποχρεώνουμε να παίζει στην Εθνική. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν κανόνες για την συμμετοχή. Ας πούμε ότι ένας γείτονας προσφέρεται να παίρνει κάθε μέρα τα παιδιά σου από το σχολείο. Το κάνει με καλή διάθεση και επιβαρύνοντας το πρόγραμμά του. Σημαίνει αυτό ότι μπορεί να οδηγεί επικίνδυνα και εσύ να τον ανέχεσαι; Κανόνες και ισονομία ζητάω, όχι επιστράτευση και καψόνια.

Αν ημουν ανυπαντρος θα σε ζηταγα για γαμο.

Συμφωνω στο 90% απ αυτα που εγραψες. Θα εγραφα αρκετα απ αυτα , μερικα τα χω γραψει ηδη, αλλα βαριομουν να απλωσω το σεντονι. Ειδικα για τα θεματα ηθικης τις τελευταιες μερες, λες και ακουγα διαλεξεις για τον Σπινοζα (απ την αναποδη)
Το ελληνικο μπασκετ ειναι στα προθυρα μιας μεγαλης κρισης -κατα την γνωμη μου- και εμεις κοιταμε αν περασουμε στον επομενο γυρο ή αν εχουμε καλους σουτερ. Και αν αποκλειστουμε και αν δεν εχουμε καλους σουτερ, δεν ειναι κατι που εγινε ξαφνικα προχθες. Ειναι το αποτελεσμα μιας πορειας χρονων και επιλογων οχι μονο στο αθλημα που αγαπαμε, αλλα και στο κοινωνικο γιγνεσθαι. Οχι δεν ειναι στραβος ο γυαλος, στραβα αρμενιζουμε.

"δεν υπάρχει τέτοια νοοτροπια" εννοω δεν υπαρχει νοοτροπία ελέγχου και πειθαρχίας, συμφωνούμε δηλαδή

Α ΟΚ. Σόρρυ, έχει κατεβάσει στροφές ο εγκέφαλος. Παρασκευή βράδυ, βλέπεις.



Το έχει μοίρα μου να μείνω ανύπαντρος.

Με όλα τα ευτράπελα που έχουν φτάσει στην κορύφωση τους (ή μπας και δεν τα είδαμε ακόμη όλα και μας περιμένουν κι άλλα στο Ευρωμπάσκετ;;; ) ευελπιστώ να έχουμε κοσμογονικές αλλαγές στην ομοσπονδία και τον ισόβιο με τους αυλικούς του.
Απο κει και πέρα προπονητής-προπονητένιος από τους κανονικούς, κι ας σταυρώσουμε δάκτυλα να μας έρχονται οι ομογενείς, Ντόρσει, Όγκαστ, Κουφός, να δικαιώσει τις προσδοκίες ο μικρός ο Κούνμπο, ο Κώστας, να μας έρχεται που και που ο Γιάννης από τους Μιλγουόκι, και να πάρουν παιχνίδια φέτος και του χρόνου οι Κόνιαρης, Χαραλαμπό και Μωραίτης. Από και πέρα, Σλούκας, Καλάθης, Μάντζαρης, οι 2 Παπ, ο Θανασοκούνμπο κι ο Αγραβάνης. 15 τον αριθμό και 16ος ο Μήτογλου να μην στεναχωρήσω και τον συμφορουμίτη που τον έχουν ζώσει τα φίδια με το άδικο του αποκλεισμού του νέου μεταγραφικού αποκτήματος του ΠΑΟ.
Είναι μια μαγιά που μπορεί να εναλλάσσεται χρόνο με το χρόνο. Γεμίσαμε βέβαια, στα 3 -4αρια αλλά από την είκονα των τελευταίων ετών και δη τη φετινή, πιο αισιόδοξα διαφαίνονται τα πράγματα, αρκεί να γίνει κάτι στην ομοσπονδία,
Και κάτι τελευταίο, αλλά σημαντικό: να μάθουν στους παίκτες των μικρών εθνικών τα βασικά και χαλάλι οι χαμένοι τίτλοι στα τουρνουά των -20. Κοιτώντας και λίγο μακρόπροθεσμα κάποια στιγμή κι όχι μονάχα τα μπράβο, τις χορηγίες και τα εφήμερα.

Η λαθος νοοτροπία που ακολουθείτε τα τελευταία χρόνια στις Ελληνικές ομάδες της Α1 άλλα ακομα και στις ομαδες της Α2 οπου βλεπεις σε μικρότερο βαθμό απ τις ομάδες Α1 να παίρνουν δευτοροκλασατους ξένους και να μείνουν οι Ελληνες έξω και αυτοι οι Ελληνες που παίζουν πρέπει να ακολουθήσουν πιστά το σύστημα [καταστροφικο παιχνιδι για να παρουμε την νικη, αμυνα αμυνα και ξυλο για το ροζ φύλο, και μην τυχόν κάνεις του κεφαλιού σου και δεν δώσεις την μπαλα στον έγχρωμο 30αρι αμερικανο να σουταρει ή δεν πας σε επιθεση 24" γιατι θα σαπισεις στον παγκο], άλλα μην φωναζεις Ελληνα μπασκεμπολιστα υπάρχει και η ποιο κάτω κατηγορία που μπορείς να παίξεις, αλλωστε απ τα 22χρ ζητας να παίζεις στην Α2 20' ή στην Α1 10', ε οχι, 5 λεπτα και πολλα σου ειναι στην Α2 και 5 λεπτα άνα 3 αγωνες στην Α1, εδω παιζονται και λ7 φιλε Ελληνα μπασκεμπολιστα, μια ανοδο κατηγοριας φερνει λ7 στις τσεπες των προεδρων, φερνει διαφημισεις, φερνει χορηγους, θα κοιταξουμε να κανουμε τους λουτσους και του Σκουλιδες παικταραδες, αμα πανε 27χρ και αξιζουν θα σταματησουν να τρωνε τα ψιχουλα που πεφτουν κατω απ το τραπεζι και θα παιξουν, αλωστε δεν ειμαστε φιλανθρωπικο ίδρυμα. Αρα τι μαθαίνουν προς τιμην της ομαδικής διάκρισης οι Νεοι Ελληνες μπασκεμπολιστες να κανουν μεσα στο γηπεδο, 1ο) να παιζουν καρατε, 2ο) Να δινουν την πασα στον Ενχρωμο παικτη απ το Πουρτο ρικο, και 3ον) να κάθονται στον πάγκο. Και ολα αυτα ερχονται σαν λογαριασμος και ξεχρεώνονται στην Επισημη Αγαπημενη μας. Μην παραπονιομαστε λοιπόν γιατι δεν σουταρουν ή γιατι οταν σουταρουν δεν τα βάζουν, αφου φέτο μου φανηκε οτι ο Κονιαρης που τα έχωνε στhn U20 του Παπαθεωδόρου οτι ειχε ερθει ταξιδεύοντας με μηχανή του χρόνου απ την δεκαετια του 80 .
Ο Μπογρης τι ακριβως θα προσφερει στην διοργανωση δεν εχω καταλαβει, αντι να παρει Λαρετζακη που θα κατεβάσει την μπάλα γρήγορα και θα κανει και κανα σουτ.
16αδα ταβανι και ο Θεος βοηθος
Υ.Γ: Να διαγραφει αν γινεται το απο πανω μήνυμα, δεν μου το κρατησε στην επεξεργασία μηνύματος.

Όταν ζευγάρι πλακώνεται πριν το γάμο, δώσε πιθανότητες για διαζύγιο. Βέβαια ο Παπάς ισχυρίστηκε ότι το καλύτερο σεξ γίνεται μετά από καβγά, που εν μέρει έχει δίκαιο, αλλά κι εκεί θέλει τέχνη για να υπάρξει κορύφωση. Δυστυχώς στα της Εθνικής τέχνη δεν υπάρχει, καβγάδες υπάρχουν και άντε να δούμε στο τέλος ποιος θα μας "αφαλοκόψει".

Ήταν πρώτης της τάξης ευκαιρία, μετά το περιστατικό, να απομακρυνθεί ο Μπουρούσης, ο οποίος όχι μόνο δεν προσφέρει αλλά κάνει μεγάλο κακό τόσο αγωνιστικά όσο και εξωαγωνιστικά. Παίζει να είναι ο φορτικός τύπος της παρέας που προσπαθείς να τον αποφύγεις με οποιονδήποτε τρόπο. Βέβαια μαζί του έπρεπε να είχε απομακρυνθεί και ο Παπάς. Πιστεύω ακράδαντα ότι η απουσία αυτων των δύο θα απελευθέρωνε ψυχολογικά την ομάδα και θα έδινε μια ώθηση για την συνέχεια.

Όλος ο πλανήτης πλέον ασχολείτε με τους Warriors και τους Cavaliers. Από πότε έχει να δει ο Μίσσας ΝΒΑ και αναφέρθηκε σε Bulls & Lakers? Για καλό αναφέρθηκε σε αυτούς ή ότι είμαστε ακόμα πιο χάλια από όσο φανταζόμαστε?

Το ταβάνι με Αντετοκούνμπο ήταν το μετάλιο. Τώρα μετάλιο δεν πήραμε ούτε στο Ακρόπολις. Μεγάλο κάζο πάντως να μένουμε εκτός μεταλίων για πρώτη φορά, σε μία διοργάνωση που είμαστε κατεξοχήν πολυνίκεις με 17χρυσά, 8 ασημένια και 2 χάλκινα.

Πολύ καλά κάνει και δεν βλέπει nba μετά τους bulls και τους Lakers.
Όσο για το Ακρόπολις μόνο καλό είναι που χάσαμε.

Προσωπική μου εντύπωση είναι ότι οι παίκτες δεν φορτσάρουν στα φιλικά. Βέβαια υπάρχουν τεχνικές αδυναμίες τις οποίες εντοπιζουν οι αντίπαλοι και τις χτυπάνε. Ειδικα.στους ψηλους. Αυτές πρέπει να κρυψει το τεχνικό επιτελείο.
Η επιλογή πάντως να κοπεί ο Μήτογλου ήταν τελείως λάθος.

Έτσι θα έπρεπε να γίνει και έτσι θα γινόταν σε οποιονδήποτε σοβαρό οργανισμό.
Αλλά από την άλλη μέτρησε περισσότερο στην απόφαση ο φόβος της κατακραυγής, δεν είναι εύκολες αποφάσεις αυτές. Κι εγώ θυμάμαι να έχω εκφραστεί με αρνητικά σχόλια στο παρελθόν και για τους δύο αυτούς παίκτες ως προς την εντύπωσή μου για υποτιθέμενες αρνητικές προεκτάσεις της παρουσίας τους στη δημιουργία "καλού κλίματος".
Δεν είναι εύκολες επειδή, υποτίθεται ότι αν διώξεις τους συμμετέχοντες αυτομάτως "επισημοποιείς" ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει. Μετά τον τραγέλαφο με τον χειρισμό στην υπόθεση Γιάννη έρχεται αυτό και η επιλογή σου (!!!) είναι να κάνεις την πάπια μπας και δε βγει προς τα έξω? Τακτικές 1980, ήμαρτον, social media, η Εποχή της Πληροφόρησης αν σας λέει κάτι...
Και οι δύο είναι καλοί παίκτες, αλλά πώς μπορείς να τους κρατάς και τους δύο στην ίδια αποστολή σε Ευρωμπάσκετ, ενώ έχει συμβεί κάτι τόσο έντονο και η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι? Με την πρώτη ευκαιρία θα ξαναπλακωθούν και μετά θα υπάρξει η απάντηση ότι ξανασυνέβη και δεν τιμωρήθηκε κανείς ή "εμείς πλακωνόμαστε, είμαστε κολλητάρια, έτσι είμαστε". Παντελής άγνοια και αδιαφορία για την όποια ψυχολογική επίδραση του γεγονότος στους κύκλους της υπόλοιπης ομάδας...

ΚΑΦΕΝΕΙΟ κύριοι... Αυτό είναι η Εθνική Ομάδα φέτος... καφενείο... μπάτε σκύλοι αλέστε


Welcome. Πολύ εύστοχα όσα σχολίασες παραπάνω.

Δεν είναι μια νοοτροπία που αναπτύχθηκε τελευταία διαχρονικά υπήρχε. 1990-2000 που είχαμε το καλύτερο Πρωτάθλημα κάθε ομάδα ανέβαζε το επίπεδο μέσω των καλών ξένων που εφερνε Όχι των Ελλήνων. Και οι Καλύτερες ομάδες μας διεπρεπαν στην Ευρώπη με πενταδες βασισμενες στους ξένους και το 2000 κι εξής συνεχίστηκε αυτο απλως σταδιακά έπεσε το επίπεδο λογω μειωμένων εσόδων. Τα πρώτα ευρωπαϊκά 1996 97 00 02 Τα ροστερ του ΠΑΟ και του όσφπ σε ξενους βασιζοντουσαν. Μετά όντως ο Παο αξιοποίησε την καλή γενια της Εθνικής των μεταλιων και ο ΟΣΦΠ την αντίστοιχη των εφήβων-νέων.
Αν οι Έλληνες αξίζουν θα παίξουν γενικά. Ένα πρόβλημα είναι ότι τους σχετικα ταλαντούχους παιχτες γρηγορα θα τους πάρουν οσφπ και παο με αυξημένη πιθανότητα να τους κάψουν γρήγορα.

Το βασικό πρόβλημα όμως διαχρονικά είναι η παραγωγική διαδικασία της ΕΟΚ που έχει ως κατεύθυνση(οχι οτι υπαρχει και οργανωμένο σχέδιο βεβαια) να παράγει τακτικά αρτιους παιχτες Αλλά μπασκετικα μέτριους. Ακόμα και οι 3 καλύτεροι παίχτες της σύγχρονης εποχής πχ από σουτ δεν έλεγαν και πολλά άλλο που Διαμαντιδης-Σπανούλης το βελτίωσαν με άπειρη προπόνηση ενώ ήδη έπαιζαν σε τοπ επίπεδο

Κάποιος συμφορουμίτης είχε γράψει σε προηγουμενο ποστ οτι θα ηταν καλύτερα μια παταγώδης αποτυχία που θα βοηθούσε να αναγεννηθεί η εθνική μας απο τις στάχτες της και δη και απο τις στάχτες των δεινοσαύρων της ομοσπονδίας...
Πραγματικά, φέτος συμβαίνουν πράγματα που δεν εχουμε ματαδεί!
- Η ομοσπονδία, ελλείψει τσίπας και μπάτζετ, έφτιαξε ενα συμπαθές προπονητικό σταφ για τα πανηγύρια (μακάρι να βγω ψεύτης)
- Η ΕΟΚ χειρίστηκε άψογα την υπόθεση Γιάννη βάλλοντας πυρά εναντίον όλου του γαλαξιακού συστήματος
- Μιλάει ο Μίσσας για ζον πρες και παίρνει τρία βαριά κορμιά και τέσσερα μόνο γκαρντ
- Οι παίκτες πλακώνονται μεταξύ τους και έχουν κανονικά γραμμένους τους άγραφους κανόνες του fair play
- Μιλάνε για τρανζισιον και επίθεση 8 δευτερολέπτων, ενώ ήδη απο τα φιλικά προετοιμασίας φαίνεται οτι κάποιοι θα τραβήξουν το κουπί και κάποιοι θα κουνούν πετσέτες
Γενικά η όλη κατάσταση είναι "τρεις λαλούν και δυο χορεύουν"

Αφήνω ενα απειροελάχιστο ενδεχόμενο το φημισμένο ελληνικό "φιλότιμο" να υπερισχύσει μετά τις πρώτες κατραπακιές και να δούμε νίντζα μπάσκετ στους 16, αν βέβαια φτάσουμε

3η βγήκε η εθνική, αφού κέρδισε την ιταλία με την οποία ισοβάθμησε..τσιμπήσαμε μεταλιάκι



πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο, η εθνική να αποτελείται μόνο από παίκτες ομάδων που δεν παίζουν στην Ευρώπη.. έτσι θα ανέβουν και οι ομάδες αυτές και θα έχουμε καλύτερο πρωτάθλημα

Τι εννοείς?Αυτές οι ομάδες καταρχήν γιατί θα ανέβουν? Θα ανέβει ο Προμηθέας αν παίξει εθνική ο Γκίκας? Θα τον κάνει ελκυστικό προορισμό ας πούμε ή αν ο Γκίκας παίξει εθνική θα ανέβει επίπεδο ως παίκτης?

Το προβλημα της εθνικης ειναι οτι δεν υπαρχει ηγετης μεσα κι εξω απο το παρκε.
Αυτος που θα παρει την ομαδα στις πλατες του στα δυσκολα και θα συσπειρωσει τους συμπαικτες του.
Δεν υπαρχουν προσωπικοτητες με ταλεντο πλεον.
Οσο λειτουργει ετσι το αναπτυξιακο της ομοσπονδιας θα βγαζουμε αμπαλους ρολιστες και θα εχουμε ανακυκλωση των αποτυχιων/
Οι ανθρωποι ευνουχιζουν το ταλεντο στους μικρους και κανεις δε ξερει να σουταρει οταν γινει αντρας.

moreover που λένε και στο χωριό,

Το φετινό ακρόπολις
α) δεν είχε ξένους διαιτητές
β) ίδιοι διαιτητές έπαιξαν και 2 και 3 φορές, ενώ για πρώτη φορά παρατηρήθηκε να παίξει διαιτητής δύο σερί αγώνες την ίδια μέρα (χθες, ο Ν.Σώμος, ο ασπρομάλλης) λες και πρόκειται για αγώνες παιδικού-εφηβικου σε ανοιχτό γηπεδάκι

μήπως έγινε γιατί ξέρω γω λόγω Αυγούστου πάνε διακοπές ; μα κάθε χρόνο το Ακρόπολις είναι Αύγουστο.
Μήπως γιατί δεν παίζουν οι 4 κομμένοι της Ευρωλίγκας (θλιβερή εξαίρεση το Βασιλακοπουλιστάν και σε αυτό, αλλά οι τσαρτερίστας ...γαργαρίστας) ;

Οχι, όλα αυτά έγιναν διότι η ΕΟΚ δεν έβγαλε αποζημίωση , έστω και επιπέδου Γ εθνικής για κανέναν από τους απαραίτητους συντελεστές (διαιτητές, κριτές και κομισάριος). Και πριν πει κάποιος , τι μας ενδιαφέρουν , εθνική ομάδα, για τα λέφτά θα πηγαίνουν κλπ, ας αναλογιστεί

α) τα έξοδα για αγώνα έστω Γ Εθνικής ή Α2 Γυναικών που είναι και οι χαμηλότερες κατηγορίες της ΕΟΚ που έχει αμιγώς τη διοργάνωση , επιμερισμένα σε 3 διαιτητές, 5 κριτές/γραμματεία κι έναν κομισάριο δεν ξεπερνούν τα 250.Δηλαδή 500 Ευρώ ανά ημέρα τουρνούα. Όση είναι η αμοιβή για έναν διαιτητή στην Α1.

β) το ακροπολις δεν είχε δωρεάν είσοδο για το κοινό. Είχε εισητήριο 10 Ευρώ. Δηλαδή από τα 2000 εισητήρια το λιγότερο ανά ημέρα (χθες είχε αρκετά παραπάνω) η ΕΟΚ δεν έδωσε ούτε αυτά τα 50 που θα κάλυπταν το έξοδο.

Να μην προσθέσω το άλα ποδόσφαιρο κιτς με το τρόπαιο του Ευρωμπάσκετ περιοδεία στη μπουτικ για προσέλκυση πελατών.

Σε κάθε λοιπόν επίπεδο το φετινό ακρόπολις ήταν μοναδικό, μη γράψω τίποτε άλλο.

Για τα αγωνιστικά οι παρατηρήσεις κι οι αναλύσεις που έχουν προηγηθεί υπερκαλύπτουν και κυρίως η μεγάλη πλειοψηφία όσων γράφουν εδώ ,χωρίς να χουν να εξυπηρετήσουν τις σκοπιμότητες του τύπου, αποτυπώνουν in full details τα τεκταινόμενα.

Η ομάδα θα εύχεται αυτό το ένα βράδυ των σουτ που θα τύχει (1 στα 7-8 παιχνίδια, η εξαίρεση του κανόνα του τούβλου που όποτε συμβαίνει παραμυθιάζει κόσμο πως υπάρχει σουτ, στα φιλικά πλην ρουμανίας ήταν αυτό με την ιταλία που είχε υποφερτά ποσοστά) να ναι στο χιαστί των 8 αν φτάσει ως εκεί, καθώς και να υπάρχει ανοχή στο ξυλίκι που θα επιστρατευθεί όπως αυτό των τελευταίων λεπτών με τους Σέρβους. Μόνο υπό αυτό το πρίσμα δικαιολογείται η επιλογή Μπόγρη π.χ, ως του 12κατου παίκτη που θα μπει να δείρει( το αν μπορεί και σε ποιόν βαθμό είναι αμφισβητήσιμο, αλλά αυτό πιστεύω θα του ζητηθεί)

Όλο το οικοδόμημα "εθνική ομάδα" νοσεί δυστυχώς. Και το χειρότερο είναι πως οι γιατροί είναι στην καλύτερη μη επαρκείς (Μίσσας, Σκουρτόπουλος) ή αλμπάνηδες με ιαλουρονικά και μαντζούνια(ΕΟΚ).

υγ. μια φωτογραφία που δεν θα ποστάρει ποτέ η ΕΟΚ δείχνει την ξεφτίλα τους. Οι Τούρκοι στολίζουν απ έξω το σινάν ερντέμ

Καλώς σας βρήκα. Πριν λαλήσει ο πετεινός (όχι τρεις φορές, αλλά μία όπως και τότε με τον Πέτρο - τρεις ήταν οι φορές που απαρνήθηκε τον Ιησού) το ακόμα πιο εύστοχο σχόλιό σου επιβεβαιώνεται. Κυκλοφορεί από χθες στα ιντερνετς περιγραφή του καυγά Γκρινιάρη-Αυθεντικού και κάθε άλλο παρά διακριτικός ήταν. Οι άνθρωποι πέταγαν πράγματα ο ένας στον άλλο δημοσίως και μετά ήρθαν και στα χέρια. Δεν ήταν νεύρα σε μία προπόνηση ή στα αποδυτήρια, αλλά δημόσιο ρεζιλίκι. Άρα, το ήξεραν όλοι και ήταν βέβαιο ότι θα μαθευτεί. Δεν είμαστε στο Βερολίνο του 1939 να κρύβουμε και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ακόμα. Βέβαια, ζούσαν τότε οι περισσότεροι στην Ομοσπονδία, οπότε ίσως να μην έχουν πάρει είδηση ότι άλλαξαν οι καιροί.

Αλλά επειδή κράζουμε τα μυαλά της Ομοσπονδίας, καλό είναι να θυμόμαστε ότι το επίπεδο του διαλόγου αυτού του φόρουμ (και μπράβο σας, αν μου επιτρέπετε) δεν είναι ο κανόνας. Διάβαζα το πρωί ένα άρθρο (δεν θυμάμαι πού και δεν έχει σημασία) κάποιου που στην ουσία χάιδευε τον Παππά στη λογική 'δεν είναι και ασυγχώρητα όσα κάνει, αλλά όσο να 'ναι τον πάνε πίσω ενώ είναι παικταράς'. Τα τρία πρώτα σχόλια ήταν 'είσαι αστείος', 'είσαι εμπαθής', 'μαγκιά του'. Ξαναλέω ότι δεν πιστεύω ότι είναι μόνο οπαδικό το ζήτημα. Κι άλλοι πράσινοι και κόκκινοι κάνουν σαχλαμάρες και δεν γεμίζουν τα σάιτ οργισμένα σχόλια υποστηρικτών. Ο Παππάς είναι ο βαρύμαγκας του καφενέ που το παίζει political theorist επειδή ξέρει δυο γράμματα παραπάνω από τους υπόλοιπους καφενόβιους, παριστάνει τον επαναστάτη λαϊκό διανοούμενο και άμα λάχει πετάει και κανά ποτήρι για να θυμίσει σε όλους ότι είναι βαρύς. Εξ ου και η λαϊκή υποστήριξη από τους 'αυθεντικούς' και τους 'μόρτες'. Μπασκετικά μιλάμε για άνθρωπο που κοντεύει 28 και όλοι τον αδικούν ενώ είναι ο νέος Γκάλης. Κάθε άνθρωπος που έχει κάτσει να προσπαθήσει για κάτι στη ζωή του ξέρει ότι αυτό απλά δεν γίνεται: αν δουλεύεις και είσαι στοιχειωδώς ικανός, κάποια στιγμή θα βρεθεί αυτός που θα εκτιμήσει την προσφορά σου. Δεν είναι όλοι τρελοί. Αλλά κι αυτό ωραία ιστορία είναι για τον καφενέ, το αυθεντικό παιδί που τα λέει έξω απ' τα δόντια και δεν σκύβει το κεφάλι με αποτέλεσμα να τιμωρείται από το σύστημα. Όπως είπε και ένας εκ των προπονητών μας, τον περιμένουμε να μπει μπροστά στην επίθεση γιατί 28χρονοι με λιγότερους από 7 πόντους μ.ο. στην Ευρωλίγκα συνήθως οδηγούν ομάδες σε διακρίσεις στα Ευρωμπάσκετ. Ούτε για τον Μπογκντάνοβιτς και τον Μπελινέλι δεν λέγονται αυτά.

Λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι που γουστάρουν παππάδες (pun intended) είναι μια κρίσιμη και φωνακλάδικη μάζα που αποτελεί καλή πελατεία για τις ομάδες. Το βλέπουμε σε κάθε μεγάλο αγώνα που πάμε οι μπασκετικοί, πληρώνουμε το εισιτήριό μας και πλακωνόμαστε με τον κάθε περίεργο για να κάτσουμε στη θέση μας. Ατυχώς, αποτελεί καλή πελατεία και για τις μικρές εθνικές, όπως ολόσωστα αναφέρθηκε πιο πάνω. Πάμε να τονώσουμε το εθνικό φρόνημα (λες και θα πάρουμε την Πόλη) με πρωτιές και τελικούς και σημαίες και καραμούζες, αλλά μπάσκετ τα παιδιά μας δεν μαθαίνουν. Μετά οι ομάδες δεν μπορούν να αποφασίσουν αν θέλουν να πάνε με ελληνικό κορμό (που ίσως και να πρέπει να μάθει μπάσκετ στα 23) ή να πάνε για τους τίτλους - εν μέρει επειδή η εν λόγω πελατεία μία το ρίχνει στον πατριωτισμό και μία στη φανέλα που ελαφραίνει κάθε χρονιά που περνάει χωρίς final four ή τίτλους. Το μπάσκετ, λοιπόν, πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να ξαναγίνει σοβαρό και να κλείσει τα αυτιά σε αυτή την αμπάσκετη πελατεία, όπως κάνει ένας καλός καλλιτέχνης που μπαίνει στον πειρασμό να κάνει αρπαχτές για τα λεφτά. Και μαζί με την πελατεία, πρέπει να μπουν στη θέση τους και οι αυλικοί δημοσιογράφοι που δεν πετυχαίνουν ούτε το ταμπλό από τα 3 μέτρα και μιλούν ως ειδήμονες για τα πάντα, ρίχνοντας προπονητές στα θηρία της κερκίδας και βγάζοντας τον Παπαγιάννη παικταρά και γρήγορο (δεν κάνω πλάκα, άκουσα στο ραδιόφωνο έναν τύπο από αυτούς που μιλούν αργά για να ακούγονται έξυπνοι να κράζει ακροατή που είπε αργό τον Παπαγιάννη φωνάζοντας ότι είναι πολύ (!) γρήγορος για το ύψος του και ο Γκομπέρ είναι πιο μεγάλος και γι' αυτό είναι πιο γρήγορος). Κραζουμε το ΝΒΑ, αλλά αυτοί έχουν Βαν Γκάντυ και Μάτζικ να σχολιάζουν τα μεγάλα ματς (και να διδάσκουν το κοινό), ενώ εμείς κάτι τύπους 1.60 που κάποτε πήγαιναν στη Γάνδη με το αεροπλάνο του Άρη κι έτσι έμαθαν μπάσκετ. Ακραίος επαρχιωτισμός που δεν αφήνει και τους σοβαρούς να δουλέψουν. Εγώ σε ομάδα που όχι μόνο δεν πετιέται έξω με τις κλωτσιές ο βαρύμαγκας που πλακώνεται και δεν δίνει το χέρι στον αντίπαλο (που ήταν και προπονητής της Εθνικής, μιλάμε για τεράστιο παράπτωμα), αλλά τον αναγορεύουμε και ηγέτη στην επίθεση, όχι απλά δεν θα ήθελα να παίξω, αλλά παίζει και να μην έβλεπα τα παιχνίδια στην τηλεόραση.

ΥΓ: Τον χειρισμό του Γιάννη δεν τον σχολίασα επίτηδες, επειδή δεν ξέρω τα γεγονότα με ακρίβεια. Αλλά η αίσθηση που έχω είναι ότι βρήκε κι αυτός το ξέφραγο αμπέλι και έπραξε αναλόγως.



Χίλια ευχαριστώ για τη φωτογραφία, μια εικόνα χίλιες λέξεις για τα μυαλά που κουβαλάμε. Δεν είναι μόνο η ξεφτίλα, αλλά και το στοιχειώδες εμπορικό πνεύμα. Έναν αγώνα έχω παρακολουθήσει όλον κι όλον στο ΝΒΑ (στο Μπρουκλυν με τους Καβς) και, ενώ στην αρχή με ξένισε τόση χλιδή, στο τέλος κατάλαβα ότι πρέπει να προσφέρεις ένα ολοκληρωμένο προΐόν για να πληρώσει ο άλλος 100+ ντάλαρς κατ' ελάχιστο και μετά να πληρώσεις εσύ τους παικταράδες κοκ. Μπορεί να μην μας γουστάρει το μπάσκετ που πουλάνε στην Αμερική, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι οι υποδομές (Γυμνάσιο και Κολλέγιο) δουλεύουν και παράγουν τους παίκτες που θέλει το σύστημα.

Συμφωνώ με την ανάλυση περί ξύλου και ακόμα περισσότερο για τα απίστευτα, ακόμα και για Ακρόπολις, πράγματα που έγιναν στα τελευταία λεπτά με Σερβία που η διαιτησία ήταν... 110-0. Τι να πω, δεν είναι κακή ιδέα να το πας σε λογική Λιμόζ όταν δεν έχεις ταλέντο, αλλά πέρα από κοντόφθαλμη είναι και στατιστικά ριψοκίνδυνη: μία Λιμόζ προκύπτει για κάθε 50 ομάδες με ταλέντο.

να αγιάσει το keyboard σου φίλε !
ο γιος του θρύλου των δημοσιογράφων το πε, που έχει πάρει το αλάθητο του ..συχωρεμένου πατέρα του , από τα 30 του κι έχει σηκώσει ψηλά τον αμανέ ξεστομίζοντας ότι μπούρδα του κατέβει για να προβάλει τον ευατό του ως "αποψάρα".

Αυτοί οι τύποι είναι οι opinion makers του μπάσκετ (πανάθεμα τους). Παραμύθα στην παραμύθα με την αποψάρα του "εγκυρου", βάλε και λίγο από τσάρτερ μέσα, γιορτές σαν τη γιορτή για το 87 που αντί να τρέξουν κι οι ίδιοι να φέρουν Γκάλη και Γιαννάκη μόνο που δεν τους πυροβόλησαν προς χάριν του 80ετή Σωλήνα που τους έδωσε την αποκλειστικότητα της εκδήλωσης....

για τον άλλο που γράφεις έχω ακούσει να τον περιγράφουν σαν ένα τρομερό παίκτη που είχε και καλά την ατυχία να πέσει πάνω τους (γκαλη, γιαννάκη)και πως σε άλλη ομάδα θα ταν ηγέτης (ναι ναι ναι για τον δοξάκη τα λένε αυτά και δεν ντρέπονται τα ρεντίκολα!), χωρίς να λένε πως όταν πήγε στον πανιώνιο τον είχαν για να τρυγάει σταφύλια.



η Λιμόζ είχε και ζντοβτς στα ντουζένια του και τον Μαικλ Γιάνγκ ηγέτη/σκόρερ ολκής , κι ας είχε τον θεούλη Φρανκ Μπιτέρ και τον Μπιλμπά για το ξύλο. Μακάρι η εθνική να χε έναν παίκτη σαν εκεινο τον Γιάνγκ

Επειδή η εκτός τόπου και χρόνου ΕΟΚ έχει διαλύσει μία εθνική ομάδα που ανέκαθεν αποτελούσε πυλώνα επιτυχιών για τον ελληνικό αθλητισμό, κάπου μπερδεύεστε με τον "Έλληνα μπασκετμπολίστα".

Διάβασα παραπάνω πως είναι τεμπέλης, αδούλευτος, αμπάσκετος και χωρίς ταλέντο. Λάθος μεγάλο. Το ότι αυτή η εθνική είναι κακή δεν μηδενίζει το επίπεδο των παιχτών αυτής της χώρας. Μην μπερδεύεστε με το ποδόσφαιρο, όπου ο Χ πρωτοεμφανιζόμενος φτιάχνει τρέντι μαλλί, κάνει τατού και πάει Μύκονο να πιεί Belvedere.

Από Παπαλουκά, Σπανούλη, Διαμαντίδη σε Σλούκα, Μάντζαρη, Παπαπέτρου βλέπεις σοβαρούς ανθρώπους που πραγματικά είναι επαγγελματίες και προπονούντε σκληρά. Το γεγονός πως η Ευρωλίγκα είναι στην ουσία ελληνική υπόθεση, διαχρονικά οφείλεται στον επαγγελματισμό και τις θυσίες των Ελλήνων παιχτών.

παντως στον ΠΑΟ ακομα και τωρα καποιοι στεναχωριουνται επειδη φετος θα μας λειψει η ηγετικη φυσιογνωμια του μπουρουση

άλλη μια φωτογραφία ενδεικτική για το πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα στον υπόλοιπο μπασκετικό κόσμο από το σούργελο που λεγεται ΕΟΚ.

Ο Μαρτίνας Πότσιους, αυτός ο τρομερός τύπος που έκανε αξιόλογη καριέρα αν κι έπαιζε με λιγότερα δάκτυλα, σταμάτησε φέτος στα 31 του από τους τραυματισμούς.

Στη φώτο ο πρόεδρος της Λιθουανικής ομοσπονδίας , ο τρισμέγιστος Αρβιντας Σαμπόνις, στα 53 του, τιμά τον παίκτη για την προσφορά του στο μπάσκετ, στο χτεσινό φιλικό Λιθουανία -Ισπανία ( που btw ήταν ματσάρα που κρίθηκε στο τέλος από τον Πάου Γκασόλ, καλάθι στα 8" , 78-79).

τι να λέμε δηλαδή ;

Ορθόν, αλλά το μπάσκετ που έπαιξε ήταν απίστευτα σκληρό και αργό για την εποχή.



Μέχρι ενός σημείου έχεις δίκιο και η σύγκριση με το ποδόσφαιρο έχει βάση. Αλλά η πρώτη τριάδα έχει περίπου 700 φορές περισσότερο ταλέντο και πιθανότατα και πολλές παραπάνω εργατοώρες (ίσως με εξαίρση τον Παπαλουκά) από τη δεύτερη. Σημειωτέον ότι έχω την -ίσως αιρετική- άποψη ότι ο Παπαπέτρου είναι μεν σοβαρό παιδί και προφανέστατα καλός και πειθαρχημένος αθλητής, αλλά πολύ μπάσκετ δεν ξέρει. Ο δε Σλούκας να με συμπαθάτε αλλά μόνο στη φαντασία του είναι πρωταγωνιστής στη Φενέρ του Μπογκντάνοβιτς, του Udoh (πώς προφέρεται άραγε; ), του Ντατόμε, αλλά και των Βέσελι και Κάλινιτς. Οι Σπανούλης, Διαμαντίδης και Παπαλουκάς ήταν για πάρα πολλά χρόνια οι go to players σε κάθε δύσκολη κατάσταση. Οι άλλοι τρεις δεν ήταν και δεν βλέπω να γίνονται ποτέ. Οπότε, εξακολουθώ να πιστεύω ότι για το τοπ επίπεδο δεν έχουμε ιδιαίτερο ταλέντο. Το αδούλευτοι και αμπάσκετοι το έγραψα για τους νέους, όχι για τους 27αρηδες που είναι σαφές ότι κάτι έμαθαν από τα βασικά στα μικράτα τους.

Εγώ πάντως θα γράψω το κλισέ ότι μετά το πιο βαθύ σκοτάδι βγαίνει το φως! Οπότε όλη αυτή η κατάντια να βγει σε καλό και ίσως το πάρουν απόφαση εκεί στην ομοσπονδία ότι πρέπει να αφήσουν τις θεσούλες τους για κάτι καινούργιο! Η εθνική έχει μια χαρά παλαίμαχους που μπορούν να αναλάβουν θέσεις σημαντικές. Καιρός να ακολουθήσουμε το παράδειγμα άλλων ομοσπονδιών απείρως πιο προηγμένων μπασκετικά από την δική μας!

Και κάτι αγωνιστικό. Διαβάζω για την έλλειψη σουτέρ στην εθνική. Αυτό είναι λογικό και απόρροια της μανίας όλης της προσπάθειας για κατάληψη υψηλών θέσεων στα μικρές διοργανώσεις των εθνικών. Εκεί που τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν τα βασικά του αθλήματος και όχι το "σκεπτόμενο μπάσκετ". Όταν μια ολόκληρη χώρα κοιτάει τα παιδιά αυτά και περιμένει μόνο πως θα πάρουν μετάλλιο και τα παρακολουθεί με οπαδικό φανατισμό, είναι λογικό οι προπονητές και οι αθλητές να θέλουν, έστω για αυτό το ψήγμα δόξας, να κάνουν τα πάντα.

Όσο για τον Παππά και τον Μπουρούση ο φίλος Titus τα είπε όλα! Έπρεπε να τεθούν και οι 2 άμεσα εκτός της εθνικής! Αλλά ξέχασα ο ένας είναι ένας γνήσιος επαναστάτης και ο άλλος έχει πλάτες που όταν δεν τον καλούν στην εθνική πρέπει σώνει και ντε να αλλάξει η κατάσταση!

Στις μικρες εθνικες δεν πάμε για το μετάλλιο αλλα για να μείνουμε στην Α κατηγορία, ενώ βέβαια οι επιλογές αρκετών παικτών και ο τροπος παιχνιδιού σηκώνει μεγάλη συζήτηση
Εξαίρεση αποτελεί η γενιά των 97άριδων που η ΕΟΚ μύρισε μετάλλια και έκανε όλες τις διοργανώσεις εδώ, , το αποτέλεσμα ήταν ο Χαραλαμπο να χτυπάει 35 λεπτα και να παίζει κάθε φορά στα όρια του, παίζοντας ακόμα και με φανερά προβλήματα τραυματισμού..
Στα της Ανδρων ο Παππάς είναι από τους πλέον ταλαντούχους παίκτες της φουρνιάς στην οποία βασίζεται η ομάδα τώρα, ενώ ο Μπουρούσης πάλι είναι ο τελευταίος που φταίει καθως τον Μπουρούση τον ξέρουμε δε θα αλλάξει στα 30+, άλλοι τον παρακαλούσαν να ναι στην ομάδα

Ο Παππάς απλά ταλαντούχος έχει μείνει από το 17 μέχρι τα 27. Και όσο και να βασίζεται η ομάδα σε αυτόν πρέπει να μάθει να πειθαρχεί. Αυτό ήταν πάντα το πρόβλημά του και για αυτό βλέπει τον λιγότερο ταλαντούχο Μάντζαρη να είναι σε άλλο επίπεδο από αυτόν. Το να τον κρατάς απλά του δίνεις το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει... Για τον Μπουρούση είναι μεγάλη συζήτηση. Εγώ θα πω απλώς ότι ευτυχώς έκλεισε πολύ γρήγορα ο κύκλος του στην ομάδα μου και δεν θα ήθελα να τον ξαναδώ ούτε στα πράσινα αλλά ούτε και με την εθνική.

Ναι ήταν πρώτης τάξεως ευκαιρία να διώξουμε δύο από τους πιο ταλαντούχους επιθετικά παίκτες της ομάδας, ο ένας εκ των οποίων θα κάνει την τελευταία του εμφάνιση με την Εθνική και ο άλλος στην ουσία την πρώτη. Σίγουρα και οι 2 φαίνονται συναισθηματικά ανώριμοι και εγωπαθείς και πράγματι η απουσία τους μπορεί να ήταν ευεργετική ψυχολογικά. Ο Μπουρούσης όμως παρόλο που είναι ξεκάθαρα πλέον στη "δύση" του, παραμένει το καλύτερο μας 5άρι, επιθετικά τουλάχιστον. Ο Παππάς ήρθε η ώρα επιτέλους να βοηθήσει στο σκοράρισμα με το σημαντικό επιθετικό του ταλέντο. Δεν έχουμε παίκτες να βάλουνε τη μπάλα στο καλάθι. Το καταλαβαίνουμε αυτό;
"Μένουμε εκτός μεταλλίων για πρώτη φορα" Πώς είπατε;;

Εγώ το καταλαβαίνω, αλλά δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Για δύο λόγους:

Πρώτον και κυριότερον, διότι ο σκοπός πρέπει να είναι να ξαναγίνει η Εθνική υγιής οργανισμός και, αν έχει τις δυνατότητες, να διακριθεί με σοβαρότητα και αξιοπρέπεια.

Δεύτερον, διότι αντιλαμβάνομαι μεν τη λογική 'μα τι θα κάνουμε τώρα που μιλάμε, θα αποτύχουμε' (εννοώ ψυχολογικά γιατί δεν είναι ορθολογικό να θες 5 στο χέρι παρά 10 και καρτέρει), αλλά δεν έχει νόημα εν προκειμένω. Δηλαδή τι θα κάνουμε με τον Παππά και τον Μπουρούση και τον Παπανικολάου; Θα ανέβουμε στο βάθρο; Τι σημασία έχει αν θα πας σπίτι σου στους 8 ή στους 16, ειδικά σε σύγκριση με το τεράστιο όφελος της εξυγίανσης;

Ευτυχως που δεν κερδισαμε χτες τους σερβους γιατι θα διαβαζαμε σημερα οτι παμε για χρυσο.Ακομα και εδω μεσα το κλιμα θα ηταν διαφορετικο


Κανονικα ετσι επρεπε να γινει
Σε ποια σοβαρη εθνικη αν πλακωνονταν δυο παικτες στις μπουνιες,ακομα και αν ηταν οι δυο πιο σημαντικοι,θα εμεναν στην ομαδα λεγοντας "ελα μωρε τωρα κολληταρια ειμαστε ριχνουμε και καμια ψιλη εσας τι σας νοιαζει"

Εγώ ξέρω ότι Γιαννάκης και Ρεχάγκελ έγραψαν την γενική κατακραυγή εκεί που δεν πιάνει μελάνι, τόλμησαν και πέτυχαν. Και ιδιαίτερα η περίπτωση Ζήκου στο pick της καριέρας του είναι κραυγαλέο παράδειγμα, ότι η ισορροπία σε μία ομάδα είναι υπεράνω οποιουδήποτε ταλέντου.

Οι ψυχολόγοι έχουν επισημάνει, ότι το χειρότερο που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος μπροστά σε οποιονδήποτε κίνδυνο επιβίωσης είναι να παραμείνει απαθής, ενώ αρκεί μία απλή κίνηση-αντίδραση τις περισσότερες φορές για να σωθεί. Κατά αντίστοιχη περίπτωση η Εθνική μοιάζει να πάσχει από υπερκορτιζολισμό με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αντιδράσει μπροστά στην επερχόμενη καταστροφή, ενώ την βλέπει ή την αισθάνεται.

Όσο για το σχόλιο περί ταλέντου των προαναφερθέντων, απλά ας το ξεκαθαρίσουμε. Τελικά έχουν ταλέντο οι συγκεκριμένοι παίχτες και δυνατότητες να βοηθήσουν σε αυτό το επίπεδο την Εθνική ή είναι αναγκαία η παρουσία τους ελλείψει άλλων?

παππάς και μπουρούσης ;

αυτή την ομάδα στην επιθετική ένδοια που βρίσκεται ναι τη βοηθούν. Δεν την κάνουν ομάδα όμως.
ο ένας με την αδυναμία του στην άμυνα ενώ μπροστά παρότι ο καλύτερος σέντερ από τους άλλους δύο, απέχει αρκετά από το να είναι αυτή τη στιγμή σέντερ υψηλού επιπέδου.
Ο άλλος μπορεί να δώσει κάποιο σκορ στο ανοιχτό γήπεδο ή σε μπασίματα, από μακρυνό σουτ ότι κι οι άλλοι, στην άμυνα χωρίς να ναι σούπερ (για την εθνική λέμε) δεν είναι αρνητικός, δεν τον λες κι εξολοθρευτή.

Ο Μπουρούσης για μένα δεν έπρεπε να είχε δεχτεί το ψήσιμο του σωλήνα κι έπρεπε μετά από μια σεζόν που έπαιξε μόλις ένα μήνα υποφερτά να χαιρετήσει εν όποια τιμή για να ανοίξει ο δρόμος για τους υπόλοιπους.θα χαμε την ευκαιρία είτε να δούμε τον Όγκαστ είτε τον Κουφό είτε και τους δυό μαζί με Παπατζόν. Ο ένας σέντερ μέλλοντος κι οι δύο σε καλές ηλικίες με στοιχεία που δεν τα χει κανείς άλλος σέντερ στη χώρα.

Ο Παππάς μετά από μια χρονια προσαρμογής στα 27 του σε μπάσκετ επιπέδου κι όχι σε μπάσκετ Παππά έδειχνε ώριμος να ανταποκριθεί. Στα φιλικά ως τώρα δεν ήταν αρνητικός , ακόμα κι αν "κύλησε" στο μπάσκετ παππά κι όχι στο μπάσκετ ΠΑΟ που έπαιξε στη σεζον.Φαίνεται πως αυτή η ελευθερία κινήσεων που του δωσε ο Μίσσας του φέρε και αίσθηση ελευθερίας γενικά, πράγμα που δεν φαίνεται να οφελεί γενικά αν είναι να γίνεται η ομάδα μπουρδέλο σε ένα εστιατόριο.

Εν τέλει, οι αρχές μιας ομάδας δοκιμάζονται με τους δύο ενώ τα αγωνιστικά οφέλη είναι μεν υπαρκτά δίχως να ναι ικανά να δώσουν π.χ μετάλλιο.

Συμφωνώ ανυπερθέτως στο τελευταίο, να μην τα ισοπεδώνουμε κι όλα, βλ. τον εκληκτικό ΠΑΟ της περασμένης δεκαετίας και τον Ολυμπιακό της τρέχουσας δεκαετίας που επιπλέον έχει -πλην μια χρονιάς με τον Ντούντα- κι Έλληνες προπονητές στο τιμόνι πέραν των γηγενών του παικτών σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Θα συμφωνήσω επίσης μαζί σου -στα περισσότερα-σχετικά με τον Έλληνα μπασκετμπολίστα και το επίπεδο του. Όσον αφορά στο εν γένει επίπεδο του ως μέλος της κοινωνίας, σίγουρα είναι πάνω από το μέσο όρο των συνομήλικων του και στις περισσότερες των περιπτώσεων βγάζει μετριοφροσύνη, ομαδικό πνεύμα κι ευγένεια. Το ίδιο ισχύει και για την προσπάθεια που καταβάλλει σε καθημερινό επίπεδο και κανείς δεν μπορεί να του προσάψει ότι είναι τεμπέλης κ.α.
Όσο για το αμπάσκετοι είναι λίγο τραβηγμένο, από την άλλη όμως είναι γεγονός ότι στο ελληνικό μπάσκερ λείπουν στοιχεία που θα έπρεπε να προβληματίσουν τους υπεύθυνους (τους ποιους;; ) σχετικά με το μαθησιακό κι εκπαιδευτικό επίπεδο στις μικρές ηλικίες.
Πάρτε για παράδειγμα τη( μικρή )Λετονία του σήμερα, που πέρα από το σπάνιο πακέτο του Πορζίνγκις έχει τους αδελφούς Μπερτάνς, τον Τίμα αλλά και τον Ρόλαντ Σμιτς που συνδυάζουν αθλητικές αρετές με πολύ μπάσκετ. Ε, εμείς τέτοιους παίκτες δεν βγάζουμε.
Ας κοιτάξουν στις ομοσπονδίες να δουν τι μπορούν να κάνουν τόσο με την αξιοποίηση των μικρών όσο και με το ρεντίκολο που αφορά στη μεγάλη Εθνική.
Έπειτα και το δίπολο ΠΑΟ -Ολυμπιακού με τον φανατισμό δεν πολυβοηθάει ή μάλλον δεν βοηθάει τον ΠΑΟ των τελευταίων χρόνων που θέλοντας να πάρει τίτλους εδώ και τώρα δεν έδωσε ευκαιρίες και χρόνο στους μικρούς του. Δεν είμαι σίγουρος ότι στον Ολυμπιακό δόθηκε χρόνος και χώρος στους Έλληνες μικρούς από άποψη και βάσει σχεδίου άνθησης του Ελληνικού μπάσκετ αλλά εξ ανάγκης και ο λόγος ήταν το χτίσιμο της ομάδας γύρω από τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη. Πάντως δόθηκε.
Όπως και να έχει το ελληνικό μπάσκετ παραμένει σε ηψηλό επίπεδο, έχει ακόμα καλούς μπασκετμπολίστες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αλλά και πολύ καλούς Έλληνες προπονητές- να τα λέμε όλα. Σε σχέσ με το γενικότερο επίπεδο της κοινωνίας είναι (πολύ)καλύτερα τα πράγματα. Ελπίζω όσα έγιναν αυτές τις μέρες να φέρουν εξελίξεις στην ομοσπονδία, ελπίζω επίσης να μην γίνει καμιά στραβή και αρχίσουν να βάζουν τρίποντα οι Καλάθης και λοιποί και ξεχαστούμε, γιατί στην Εθνική υπάρχει πρόβλημα που αν δεν λυθεί γρήγορα τότε θα μας πάρει η κάτω βόλτα για κάποια χρόνια.
Καταλήγοντας, να πω ότι το επίπεδο του Έλληνα μπασκετμπολίστα είναι άμεσα συναρτώμενο με αυτό του Έλληνα φιλάθλου-οπαδού που δεν είναι κι από τα καλύτερα. Παραδόξως λοιπόν οι Έλληνες μπασκετμπολίστες κρατάνε απόσταση από την αρρωστημένη κατάσταση που επικρατεί στους οπαδούς.
Προς τα εκεί κατατείνουν Παππάς και κυρίως Μπουρούσης που δεν είναι και τίποτε πρωτάρηδες σε αυτά. Ο Μπουρούσης με τις προκλητικές του χειρονομίες στους φιλάθλους του ΠΑΟ- ως παίκτης του Ολυμπιακού τότε -και με τις νιοστές μπασκετικές ¨φάπες ¨ από την ομάδα του ΠΑΟ που ακολούθησαν ως θεία νέμεσις και βέβαια τις αλήστου μνήμης κουβεντούλες με τον αρχιμαφιόζο και βασανιστή ανθρώπων που είχε για πεθερό του.
Ο Παππάς δεν είναι στο ίδιο χάλι, αλλά κι αυτός δεν είναι τυχαίο που έχει φτάσει τα 28 κι ακόμα μυαλό να βάλει κι όλα (κι όλοι) του φταίνε πλην του εαυτού του. Από τον Ζούρο που δεν τον έβαζε στον Πανελλήνιο πριν 10 κοντά, χρόνια, όπως κι ένα σωρό προπονητές που πέρασαν στη μετά Ζοτς εποχή του ΠΑΟ που επίσης τον αγνοούσαν, μέχρι την αφάνα του Χάκετ, ας πούμε.
Δεν είναι μόνο η σοβαρότητα του επεισοδίου τους, αλλά κι το ότι έγινε σε δημόσιο χώρο όπως βέβαια κι οι δηλώσεις τους που ακολούθησαν.

Χτες το σκορ ξεγελασε, δεν αντικατοπτρίζει την εκόνα του παιχνιδιού. Βασικά οι δύο ομάδες έπαιξαν με εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις. Οι μεν Σέρβοι παρά τις ελλείψεις ξεκούρασαν παίκτες, μερος του σταθερού rotation των φιλικών τους δίνοντας πολύ περισσότερο χρόνο στο βάθος του πάγκου τους από ότι θα δούμε στο Ευρωμπάσκετ. Ξεκινησαν με βασικούς τους Μπιρτσεβιτς , Κουζμιτς, έπαιξε πολύ ο Λάζιτς, αλώνισε ο Μιλισάβλιεβιτς, πήρε χρόνο ο Στίματς κλπ. , δεν έπαιξαν καθόλου ο Λούτσιτς κι ο Γιόβιτς ενώ ο καλινιτς ήταν με βερμουδίτσα.
Αντίθετα ο Μίσσας έκανε πρόβα... αγώνα χιαστί, κανονικού αγώνα παίζοντας με αυτούς που θεωρεί βασικούς στα μεγάλα κομμάτια του αγώνα, δοκιμασε πολύ λίγο εναλλακτικά σχήματα, ο Μπόγρης που τον επέλεξε τελικά δεν έπαιξε ούτε ένα δευτερόλεπτο, κι ο Λαρεντζάκης ίσα ίσα 3-4 λεπτά για να ξεκουράσει τον Σλούκα. Το κλίμα το ..νυν υπερ πάντων μεταφέρθηκε στους παίκτες. Όταν δεν έχεις πολύ ποιότητα το ρίχνεις στο καλαματιανό για να πάρεις αποτελέσματα. Οκ, αλλά μιλάμε για φιλικό, ο ένας (ο τζόρτζεβιτς) έτσι το είδε , να συντηρηθεί η καλή του ομάδα και να πάρουν ουσιαστικό χρόνο όσοι δεν είχαν, ο άλλος το δε τελική πρόβα.
Ως εκ τούτου παίζοντας σχεδόν 40 λεπτά με κλασικό 5ρι εμφανίσαμε όλες τις αδυναμίες ξανά. Δεν ξανανιώνει ο Μπουρούσης να γίνει 25 ετών(που ούτως ή αλλος και τότε άθλιος ήταν κατ'εμε), δεν δυναμώνει το σώμα και τα πόδια του Παπαγιάννη, όσο κι αν βελτιωθηκε στην αμερική,δεν αποκτά έκρηξη ο Μαντζαρης κλπ., δεν θα γίνει σουτέρ ο Καλάθης ή ο Θανασοκούνμπο, οι περιστροφές στην άμυνα είναι σε αγγελία αναζήτησης του ερυθρού σταυρού, ενώ αποτελεσματική άμυνα γενικά παρουσιάζεται μόνο όταν το γυρίζουν σε WWE , πράμα που θέλει αβάντα ή ανοχή από τους γκρί, που πατροπαράδοτα ήρθε στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα και γύρισε το παιχνίδι. Το σουτ επανήλθε στα στάνταρ (3/20 τρίποντα) με τα περισσότερα να ναι ελεύθερα ή με καλές προυποθέσεις, αιφνιδιασμοί μέτρια πράγματα, έτσι είναι, οι καλές ομάδες ακόμα και με τα δεύτερα δεν σε αφήνουν να τρέχεις, συνεργασίες λίγες. Είναι προφανές για το σουτ πως 1 στα 6-7 παιχνίδια θα υπάρχει καλύτερο ποσοστό.Αυτό ήταν χθες με τους Ιταλούς. Κάποια στιγμή ελπίζω να επανεμφανιστεί
Το μόνο παρήγορο για την ώρα είναι πως σε δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι υπήρξε μαχητικό πνεύμα, ο Σλούκας αναβαθμίστηκε στα μάτια μου , έχει προοδεύσει στα χέρια του Ζότς και ανταποκρίνεται παίζοντας εκεί με καλύτερους συμπαίκτες, ο Θανάσης έχει φιλότιμο κι ενέργεια , και πρέπει να παίζει σε εναλλακτικά σχήματα, αυτά γενικά πρέπει να φορεθούν περισσότερο. Ο Καλάθης όποτε δεν σουτάρει από μακρυά είναι χρήσιμος κι αποτελεσματικός κόβωντας από την αδύνατη πλευρά, ο Πρίντεζης όσο αντέχει είναι πηγή δημιουργίας στο πόστ, ενώ σήμερα κι ο Μπουρούσης μπροστά κάτι έκανε.
Η ομάδα θα είναι στατική, θα κολλά σε αρκετά σημεία, ειδικά με καλούς αντιπάλους που παίζουν με ενέργεια (Γαλλία, Σλοβενία σε πρώτη φάση) και θα περιμένει είτε να κάτσει το βράδυ της μαρμότας με το σουτ είτε παίζοντας ξύλο να λυγίσουν οι οχτροί.
Δεν αλλάζει κάτι στην εκτίμηση για την πορεία. Αν δεν περάσουν τον όμιλο καλύτερα να πάρουν τον Γιαννακόπουλο να στείλει το πούλμαν. Στο πρώτο χιάστι αν είναι οι Λιθουανοί σκούρα τα πράματα γιατί δεν μας "ταιριάζουν". Με τις άλλες ομάδες του ομιλου που σταυρώνουμε... θα χουμε 50-50 με Ιταλία που θα χει Μπελινέλι φυσικά που δεν έπαιξε χθες, με Γερμανία ή Γεωργία ή Ισραήλ είμαστε στο 55-45 ή στο 60-40. Αν δεν περάσουμε κι αυτούς θα ναι φυσικά αποτυχία. Για να παίξουμε με αυτούς τους τελευταίους θα πρέπει να βγούμε 1οι ή 2οι στον όμιλο πράμα που δεν δίνω πρώτο λόγο να συμβεί, αλλά δεν το αποκλείω.
Αν η ομάδα φτάσει στους 8 θα χει πετύχει έναν στόχο και θα χει 40 λεπτά, που μπορεί να κάτσει το βράδυ που θα μπαίνουν όλα κλπ, μπορεί να χει τσουλήσει λίγο καλύτερα, σε κάθε περίπτωση όμως δεν θα μάστε φαβορί. Στην καλύτερη στο 50-50 με κάποιον εκτός Ισπανίας,Σερβίας.
Μακάρι τα παιδιά που παίζουν να ανταποκριθούν σε αυτές τις προκλήσεις, κυρίως όμως να μην επαναλάβουν ιστορίες σαν κι αυτές που βγήκαν τις τελευταίες μέρες. Η αξιοπρέπεια για μια ομάδα είναι το Α και το Ω είτε βγει πρωταθλήτρια , είτε τελευταία.
Δεν πρεπει να λησμονούμε πως οι φετινές συνθήκες της εθνικής είναι κυριολεκτικά.... ανεπανάληπτες στην τραγική τους εκδοχή και αυτό αποτελεί αντικειμενικό βαθμό δυσκολίας μεγαλύτερο από άλλες ομάδες.
Με την ευχή να κάνουν κάτι καλό περιμένουμε το τζάμπολ της επόμενης Πέμπτης στο Ελσίνκι

Επαναλαμβάνω ότι ο Μπουρούσης μας αποχαιρετά ούτως ή άλλως μετά το Ευρωμπάσκετ. Ταυτόχρονα, αυτή ειναι μάλλον η τελευταία ευκαιρία του Παππά να εισέλθει και να εδραιωθεί στην εθνική. Το να τους έδιωχναν αυτή τη στιγμή θα ήταν το λιγότερο ακραίο και σαφώς καταδικαστικό για την πορεία μας στο τουρνουά, παρόλο το απαράδεκτο, κατά τα φαινόμενα, περιστατικό. Ο Μπουρούσης κοβει και ράβει εδώ και χρόνια. Τόσα χρόνια τον ανέχτηκαν/ανεχτηκαμε, τωρα θα τον διώξουμε;

Κατ' αρχάς, πράγματι το να χαρακτηρίζεις κάποιον τεμπέλη είναι βαρύ κι ελπίζω να μην το έγραψα (βαριέμαι κι εγώ ο ίδιος να διαβάσω τα σεντόνια μου). Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο δουλεύει ο καθένας. Επειδή, όμως, αναφέρθηκα σε εργατοώρες, θέλω να πω το εξής: ο Νανόπουλος είπε κάποτε σε μία συνέντευξη ότι ό,τι κατάφερε ήταν 1% ταλέντο και 99% δουλειά (ή κάτι παρεμφερές τέλος πάντων). Στο μπάσκετ συνήθως όταν λέμε ταλέντο εννοούμε είτε μπασκετικό IQ, court vision, hand-eye coordination κλπ (στην Ευρώπη), είτε αθλητικές ικανότητες και σωματικά προσόντα (οι περισσότεροι στις ΗΠΑ). Ο Μπερντ μπορεί (τι μπορεί, σίγουρα!) να είχε κάποιο hand-eye coordination που του έδινε πολύ ψηλότερο ταβάνι από τους περισσότερους, αλλά έκανε και 1000 σουτ την ημέρα. Ασφαλώς και παίκτες όπως ο Σλούκας και ο Μάντζαρης δουλεύουν, αλλά μάλλον δεν δουλεύουν όσο δούλευε ο Διαμαντίδης, ο οποίος εκτός από το τρομερά μακρύ κορμί και την ισορροπία στο σώμα δεν έμοιαζε με παιδί-θαύμα στον Ηρακλή και έφτασε να είναι ο πιο εγκεφαλικός παίκτης στην Ευρώπη και πολύ αξιόπιστος σουτέρ. Οπότε, αυτό που έχει σημασία είναι να δουλεύεις όσο απαιτείται για να είσαι σε τοπ επίπεδο. Όταν ο Καλάθης έχει 50% στις βολές αλλά με επιστήθια πετυχαίνει γατάκι που χοροπηδάει στα 50 μέτρα, δεν του φταίει η φύση που του στέρησε καλά ματάκια και χεράκια αλλά το γεγονός ότι δεν σουτάρει όσες βολές χρειάζεται ημερησίως. Το επίπεδο του ανταγωνισμού ανεβαίνει συνεχώς. Κάποτε ο Γιαννάκης ήταν γίγαντας για γκαρντ, σήμερα οι μισοί είναι δίμετροι. Προσαρμόζεσαι ή χάνεσαι. Ε, δεν πολυπροσαρμοστήκαμε νομίζω.

Για το επίπεδο και την παιδεία του έλληνα μπασκετμπολίστα πιθανότατα έχουν δίκιο όσοι σχολιαστές το θεωρούν ικανοποιητικό ή άνω του μέσου όρου, αν και είναι δύσκολο να έχει κάποιος καθαρή εικόνα για τον μέσο όρο. Αλλά, όπως προείπα, προσωπικά ελάχιστα με απασχολεί η παιδεία του καθενός. Γι' αυτό πρέπει να υπάρχουν κανόνες και να εφαρμόζονται, ώστε να κάνουν όλοι όπως βρίσκουν και όχι όπως ξέρουν.

Αν μπορούσε κάποιος που δεν σουτάρει καλά να κάνει 1000 σουτ την ημέρα και να γίνει Πέτζα όλοι όσοι ασχολούντε με το μπάσκετ θα παίζανε στο NBA. Δεν είναι θέμα προπόνησης που δεν γίνεται, πίστεψέ με ακόμα και σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο από αυτό για το οποίο συζητάμε, προπόνηση πολύ μα πάρα πολύ γίνεται. Το σουτ είναι ταλέντο, το έχεις ή δεν το έχεις.

Βάρα Καλάθη 50 βολές μετά από κάθε προπόνηση για να αρχίζεις να τις βάζεις και στους αγώνες, είναι μια συζήτηση καφενειακή γιατί πρώτον το κάνει και δεν περιμένει σε όλη τη του ζωή που την έχει περάσει μέσα στο παρκέ να του το πει ο φίλαθλος και δεύτερον όπως προείπα ειδικά και για το κομμάτι των βολών δεν είναι θέμα προπόνησης μόνο.

αλλο πράγμα οι ελεύθερες βολες που είναι ελεύθερες από τα 4.5 μέτρα άνευ αντιπάλου ή οποιαδήποτε κίνησης κι άλλο πράγμα το μακρινό σουτ σε όλες του τις εκφάνσεις (spot, υπό πίεση χρόνου, αντιπάλων, μετά από σκριν κλπ) την ώρα του αγώνα.

Συμφωνώ για το καφενειακό του "σούταρε άλλες 50-100 τη μέρα". Δεν είναι βέβαια και το άλλο άκρο το ότι είναι ταλέντο μόνο. Μέτριοι ή ανύπαρκτοι σουτέρ όσο ήταν νεαροί βελτιώθηκαν κι έγιναν υποφερτοί ή και καλοί με την προπόνηση.

Ας πούμε πως οι βολές βελτιώνονται πιο εύκολα με την συστηματική προπόνηση παρά το μακρυνό σουτ.

το θέμα είναι ο Καλάθης πρέπει να έχει ένα ποσοστό στα τρίποντα τουλάχιστον 35% ώστε να τιμωρεί την άμυνα που θα τον αφήσει ελεύθερο και θα καλύψει όλους τους υπόλοιπους..
αν έχει κάτω από 30, οι άμυνες θα ρισκάρουν και θα δικαιώνονται..

Αντικειμενικά για διάκριση δεν πάμε , αλλά πάμε για να το παλέψουμε και να παίξουμε με τις πιθανότητες, διαφορετικά διωξε τον εναν , διωξε τον άλλον, τώρα που έφυγε και ο Γιάννης ας αποσύρανε την άλλη μέρα όλη την ομάδα να πάμε με τη Νέων

Ακριβώς αυτό. Οι βολές είναι απόλυτα θέμα προπόνησης. Ακόμα και παίκτες κακοί στις βολές έχουν βελτιώσει πολύ το ποσοστό τους με την πάροδο του χρόνου. Και αυτό είναι καθαρά θέμα προπόνησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Σχορτσανίτης, που τα πρώτα χρόνια μετά βίας έφτανε το 40-45% αλλά κανοντας δουλειά στις βολές κατάφερε να το ανεβάσει στο 70%. Ακόμα και τεράστιοι παίκτες, όπως ο Διαμαντίδης κάποτε ήταν μέτριος έως κακός στις βολές (60-65%) και έφτασε να είναι αψεγάδιαστος. Ειναι μια αυτοματοποιημένη διαδικασία που βελτιώνεται πολύ με την προπόνηση.

Στο σουτ όμως, ειδικά υπό πίεση και σε ειδικές καταστάσεις είναι θέμα αντίληψης και ταλέντου αν κάποιος θα κάνει τη διαφορά.


Πάντως για να πω την πικρή μου αλήθεια ξενέρωσε εντελώς που άκουσα ότι έγινε τόσο σοβαρό επεισόδιο. Προσωπικά ως φίλαθλο και ως Έλληνα θα με ευχαριστούσε η αποπομπή των παικτών που δεν σεβάστηκαν, και μάλιστα δημόσια, ότι φοράνε το εθνόσημο.

Μπορεί να χάναμε ακόμα περισσότερο τη δυναμικότητά μας, ωστόσο θα κερδίζαμε πολύ περισσότερα. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι το αρρωστημένο κλίμα είναι πιο επιζήμιο σε μια ομάδα ακόμα και από την χειρότερη αμπαλίαση παίκτη.

Άλλωστε αντικαταστάτες θα μπορούσαν να βρεθούν (βλέπε Λαρεντζάκη παραδείγματος χάρη).