εδώ και αρκετές μέρες (πριν και μετά τον αποκλεισμό της εθνικής) ήθελα να γράψω και να απαντήσω σε πολλά που γράφτηκαν και εδώ αλλά και από πολλούς δημοσιογράφους αλλά και σχόλια για τα παιχνίδια που παρακολούθησα.
Όμως μια ο φόρτος εργασίας μια η ψυχολογία με απέτρεψαν οπότε καλή σας τύχη με το σεντόνι που ακολουθεί.
Ο Τρινκιέρι απέτυχε στη δουλειά του όχι επειδή είναι κακός προπονητής αλλά επειδή δε μπόρεσε να επιβληθεί στους παίχτες.
Οι λόγοι που έγινε αυτό είναι το μικρό του κύρος σαν όνομα και από την άλλη οι παρεμβάσεις της ομοσπονδίας στο έργο του που ουσιαστικά τον παραγκώνισαν ακόμα περισσότερο μπροστά στα μάτια των αθλητών. Αν σε αυτά προσθέσουμε και την κακή επιλογή των βοηθών του που δεν έχουν ούτε αξία σαν προπονητές-βοηθοί ούτε και εμπειρία ολοκληρώνεται το παζλ.
Σαν προπονητής το είδε αυτό ως μία αρπαχτή (γιατί έτσι ακριβώς είναι εφόσον τον πήραμε σαν παρτ ταιμ) και δεν είχε κάτι να χάσει με το να ακούει τον Βασιλακόπουλο και τα ραβασάκια του.
Αν η Ελλάδα πήγαινε καλά θα γινόταν ήρωας και σε αντίθετη περίπτωση δε θα έχανε τίποτα συν ότι θα μπορούσε να παίξει το χαρτί της παρέμβασης στο έργο του.
Αγωνιστικά η ομάδα παρατάχθηκε άψυχη σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια και το αστείο είναι πως οι παλιο σειρές (Σπανούλης-Ζήσης-Μπουρούσης με μόνη εξαίρεση των Φώτση) που ουσιαστικά ήταν σε αντιπαράθεση με τον κόουτς ήταν αυτοί που έβγαζαν πάθος και ενέργεια στο παιχνίδι.
Παίχτες κλειδιά όπως ο Παπανικολάου, ο Πρίντεζης, ο Σλούκας και ο Μαυροκεφαλίδης δεν πήγαν ποτέ στην Σλοβενία και δε δικαιολόγησαν την αξία τους και τα παχουλά τους συμβόλαια.
Άμα θέλουμε να κοιτάξουμε το τι φταίει για τον αποκλεισμό μπορούμε να σταθούμε στο άθροισμα των εξής παραγόντων που για εμένα έχουν την ίδια βαρύτητα. Ένα από τα παρακάτω να μη συνέβαινε θα είχαμε τουλάχιστον περάσει στην οχτάδα.
α. Κακή επιλογή στον προπονητή και στους βοηθούς του μιας και για τα αστέρια της Ελλάδος με μεγάλο εγώ θα έπρεπε να ήταν κάποιος που θα τους τιθάσευε (βλέπε Ίβκοβιτς) ή κάποιος που θα τους ένωνε με τον θρύλο του (βλέπε Γιαννάκης) ενώ θα έπρεπε να έχει για βοηθούς άτομα με χρόνια στην Εθνική σαν βοηθοί και όχι άτομα χωρίς εμπειρία.
β. Κακή επιλογή στο ρόστερ της ομάδος που από την μία είχε κενά σε θέσεις όπως στη δύο και στην πέντε και από την άλλη είχε πληθώρα σε κάποιες άλλες όπως στην 3-4.
γ. Οι πολλοί τραυματισμοί και στην προετοιμασία αλλά και στην διάρκεια του τουρνουά με Μπουρούση-Καιμακόγλου εν αρχή και εν συνεχεία με Σπανούλη-Ζήση-Παπανικολάου-Μαυροκεφαλίδη δηλαδή τα 4/5 της βασικής μας πεντάδας.
δ. Το κακό ροτέσιον για τέτοια διοργάνωση όπου παίχτες όπως ο Φώτσης χρησιμοποιήθηκαν λάθος και χωρίς πλάνο ενώ κάποιοι άλλοι όπως ο Μπράμος σε λάθος θέση και κάποιοι άλλοι όπως ο Καιμακόγλού έχοντας πολλές περισσότερες αρμοδιότητες βάση της αξίας του.
ε. Η ιδιομορφία του ομίλου όπου ομάδες όπως η Τουρκία και η Ρωσσία ήταν κάκιστες και δε περάσανε και οι δύο ήττες μας προχώρησαν στον επόμενο γύρο.
στ. Το κακό πρόγραμμα των διοργανωτών που μας έβαλαν να έχουμε παιχνίδια κάθε μέρα σε λιγότερο από 20 ώρες το ένα με το άλλο. Και η απαράδεκτη αλλαγή της ώρας διεξαγωγής των αγώνων για να βολέψει την διοργανότρια και τις ομάδες του ομίλου της στην δεύτερη φάση.
ζ. Η αδυναμία Ιταλίας και Φιλανδίας να κάνουν μια νίκη στους πρώτους δύο αγώνες ώστε να μας δώσουν ελπίδες για την συνέχεια.
η. Οι παίχτες που σε πολλά παιχνίδια δεν απέδωσαν ούτε στο 50% της αξίας τους και πίστευαν πως θα κάνουν νίκες μονάχα με την φανέλα.
θ. "Ατυχία" σε κάποια παιχνίδια όπως αυτό με την Σλοβενία που παρόλο το κακό μας ξεκίνημα το γυρίσαμε και αν έμπαινε το σουτ του Καιμακόγλου θα μπορούσαμε να είχαμε νικήσει αλλά και με την Ιταλία και Κροατία που παρόλο την κακή μας εμφάνιση χάσαμε στις λεπτομέρειες.
Πιστεύω πως ένα από αυτά να ήταν διαφορετικό θα μπορούσαμε άνετα να πάμε στην επόμενη φάση και φυσικά αν όλα τα παραπάνω ήταν διαφορετικά θα είχαμε μετάλλιο.
Τώρα για τους παίχτες αναλυτικά θα ήθελα να τους βαθμολογήσω ανάλογα με την αξία τους ξεχωριστά:
Ζήσης: έδειξε ότι δεν είναι τυχαία τόσα χρόνια στην ελίτ του ευρωπαικού μπάσκετ. Μπορεί να μην είναι ένας αστέρας όπως ο Πάρκερ ή ο Γκασόλ αλλά είναι παίχτης που μπορεί και κάνει την δουλειά του τέλεια και δίνει λύσεις. Για εμένα ήταν ο καλύτερος παίχτης της εθνικής παρόλο την αδυναμία του στην άμυνα και κάποιες χαμένες προσπάθειες.
Ο Σπανούλης είναι ο Νατουραλιζε της Ελλάδος. Παίχτης που μπορεί να διαλύσει κάθε αντίπαλο στην επίθεση και να κερδίσει μόνος του αγώνες όμως είναι και η κατάρα των ομάδων μιας και ακόμα και σε περίοδο ντεφορμαρίσματος θα πάρει τα σουτ του και στην συγκεκριμένη περίπτωση με τον τραυματισμό του όλη η ομάδα έδειχνε χαμένη στον αγωνιστικό χώρο. Εξαιτίας του αποκλιστήκαμε στην δεύτερη φάση (λόγο τραυματισμού) αλλά αν εν ήταν αυτός δε θα περνούσαμε από την πρώτη.
Ο Μπράμος ήταν ο πρώτος από τους τρεις εργάτες της εθνικής έβγαζε ενέργεια πάλευε κέρδισε ένα παιχνίδι όμως η λάθος χρησιμοποίηση του σαν δυάρι να μαρκάρει τους ποιο γρήγορους γκαρντ τον άφησε ακάλυπτο. Προσπάθησε και δε περίμενα κάτι παραπάνω από αυτόν για να είμαι ειλικρινής.
Μια από τα ίδια περίπου για τον Καιμακόγλου που πάλευε, προσπαθούσε και χωνόταν στις φάσεις όμως πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα. Έδειχνε διάθεση αλλά δεν είχε το κατάλληλο αποτέλεσμα. Όμως ήταν ένας απλός ρολίστας οπότε το πρόσημο του ήταν θετικό.
Μουρούσης: αν αναλογιστούμε τον χρόνο που έπαιξε και τα στατιστικά του θα ήταν ο καλύτερος παίχτης της εθνικής. Έκανε τρομερό τουρνουά παίζοντας μόλις 20 λεπτά σε κάθε παιχνίδι ήταν ο ποιο εύστοχος μας παίχτης στις βολές, πρώτος στα κοψίματα και στα ριμπάουντ και εκθείασε τον Τρινκιέρι που δε τον έβαλε περισσότερο και τον ξεχνούσε στον πάγκο.
Σλούκας: ο χειρότερος από τους τρεις γκαρντ και ο μόνος υγιής. Περίμενα σε αυτό του Ευρωμπάσκετ να γινόταν άντρας και να έκανε μεγάλο τουρνουά όμως δε τα κατάφερε. Χανόταν και στην άμυνα και στην επίθεση και έδειχνε αδύναμος να αντεπεξέλθει σε μια τόσο απαιτητική διοργάνωση. Φυσικά δε περίμενα να γίνει Σπανούλης αλλά δεν είδα να δίνει και τις βοήθειες που θα έπρεπε στην ομάδα.
Περπέρογλου: Παίχτης που φάνηκε πως θα πήγαινε στην Σλοβενία σαν αναπληρωματικός στο τρία πίσω από τον Παπανικολάου για να τον ξεκουράζει και να δίνει ποιοτικό χρόνο στην ομάδα. Ρόλο που σαφώς και αντεπεξήλθε και είναι απορίας άξιο με τέτοιες εμφανίσεις που έκανε και με τις λύσεις που έδινε γιατί δεν έπαιζε παραπάνω. Αν και στην άμυνα δεν ήταν καλός άλλαζε την ομάδα με την παρουσία του θετικά και έδινε μια διαφορετική υπόσταση στην επιθετική συμπεριφορά της ομάδος.
Παπανικολάου: Το μυαλό του ήταν στην Ισπανία. Κάκιστος και στις δύο μεριές του γηπέδου χωρίς ενέργεια και παθος. Φοβόταν να βάλει το σώμα του και ήταν απών από τις φάσεις. Παρόλο που είχε καλά ποσοστά έπαιζε με εκλάμψεις και διάλεγε παιχνίδια όπως αυτό με την Τουρκία. Στην υπόλοιπη διοργάνωση δε βοήθησε στα ριμπάουντ και στην άμυνα ενώ και στην επίθεση ήταν μονίμως εκτός θέσης-φάσης.
Ο Πρίντεζης είναι στην ίδια κατηγορία με τον Παπανικολάου. Ίδια συμπεριφορά στο παιχνίδι με την μόνη διαφορά ότι ήταν και άστοχος στην τελική προσπάθεια ενώ θα περιμέναμε (λόγο θέσης) μεγαλύτερη βοήθεια στα ριμπάουντ. Μεγάλη απογοήτευση και πολύ κακό τουρνουά και από αυτόν.
Φώτσης: ο αρχηγός της Ελλάδος πήγε από το παράθυρο στη Σλοβενία αλλά σε αντίθεση με τον Μπουρούση που απέδειξε στον Τρικέρη το λάθος του αυτός όταν έπαιζε το μόνο που έκανε ήταν να στέκεται σε μια γωνία και να δίνει την μπάλα αμέσως μόλις την πάρει σαν να ήταν βόμβα. Απών στην άμυνα και στα ριμπάουντ πηδούσε μονάχα όταν η μπάλα ερχόταν πάνω του.
Μαυροκεφαλίδης: η μεγάλη απογοήτευση για τον Τρινκιέρη (μιας και εδώ μέσα κανένας δε τον είχε εμπιστοσύνη) που βασίστηκε πολύ σε αυτόν και αυτός τον απογοήτευσε. Σόφτ όπως το βιτάμ μιας και τον έβλεπες να πέφτει κάτω όταν πήγαινε να δώσει σκριν από τους γκαρντ των αντιπάλων. Να χάνει από όλους τους αντιπάλους κάτω από το καλάθι. Να μη βοηθάει στην ομαδική άμυνα και φυσικά για επίθεση ούτε λόγος.
Καββαδάς: παίχτης που πήγε απλά να συμπληρώσει το ρόστερ. Παραλίγο να πάθουμε σοκ όπως μάρκαρε τον Γκασόλ στο πρώτο ημίχρονο όμως στο δεύτερο πήγε να ξανοιχτεί και την πάτησε. Για τον ρόλο που είχε δεν ήταν κακός όμως γινόταν όταν πήγαινε να κάνει το κάτι παραπάνω.
Για τον κόουτς και το επιτελείο πρέπει να πω πως έκανε κακή διαχείριση του ρόστερ, δε κατάφερε να πάρει ούτε το 50% από τους παίχτες ενώ του προσάπτω και τις κακές επιλογές στην αντιμετώπιση των αντιπάλων με το τρόπο που πήγε να παίξει η Εθνική σε άμυνα και επίθεση. Ενώ δεν είχε εφεδρικό πλάνο όταν η ομάδα δεν πήγαινε καλά ή ερχόντουσαν αναποδιές. Κάπου διάβασα και συμφωνώ πως κοουτσάριζε σαν να έπαιζε Ευρωλίγκα κάτι που μας στοίχισε.
Ελπίζω να μη σας κούρασα απλά ήθελα να βγουν από μέσα μου...
Υ.Γ. Ακολουθεί και συνέχεια για μετά την διοργάνωση