QUOTE(benchwarmer @ Jul 23 2009, 13:12 )
Σε γενικες γραμμες συμφωνω με τον Σαρουνας, και στο τεχνικο κομματι (αλλωστε το ειπε και ο Γιονας οτι στην αμυνα θα ειναι το προβλημα), και στα υπολοιπα.
Απλα μια παραμετρος ακομα που δεν εχει αναφερθει, ειναι και το οτι ο αριθμος των παιχνιδιων πλεον καθε χρονο, δεν εχει καμια σχεση με αυτον πριν μια εικοσαετια πχ.
Φετος δηλαδη, ο Ολυμπιακος και ο Παναθηναικος επαιξαν συνολικα:
26 παιχνιδια κανονικης περιοδου Α1 + 9 παιχνιδια πλει-οφ (που θα μπορουσαν να ειναι και περισσοτερα, μεχρι 13) + 3 παιχνιδια κυπελλου + 22 παιχνιδια ευρωλιγκας = 60 παιχνιδια συνολικα.
Αντιθετα, ο Αρης πχ το 88-89 (ακριβως 20 χρονια πριν), επισης νταμπλουχος και στο φαιναλ φορ, ειχε παιξει συνολικα 18 παιχνιδια κανονικης περιοδου + 4 παιχνιδια πλει-οφ + 18 παιχνιδια στο πρωταθλητριων + καποια στο κυπελλο που δεν μπορω να βρω τωρα ποσα ηταν. Δηλαδη 40 με 45 συνολο, τουλαχιστον 15 παιχνιδια δηλαδη κατω. Δεν λεω οτι πρεπει να επιστρεψουμε σε εκεινες τις εποχες, απλα ας το εχουμε κι αυτο υποψην μας.
Και μεσα σε ολα αυτα, εχουμε και την αλλαγη του συστηματος του Ευρωμπασκετ, με 2 φασεις ομιλων πλεον (και αν δεν κανω λαθος πλανα για να αυξησουν και τις ομαδες σε 24). Για εμας τους απεξω ολα αυτα ειναι πολυ ωραια βεβαια, καθως εχουμε περισσοτερα ματς να χαιρομαστε, αλλα για τους απομεσα δεν ξερω.. Θα μου πειτε, επαγγελματιες ειναι και πληρωνονται (και καθολου ασχημα) για αυτα.. Οκ, σεβαστη κι αυτη η αποψη απολυτα.
Εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι το θεμα τελικα ειναι πολυπλοκο και τεραστιο. Και αν αναλογιστουμε τα τεραστια ποσα και την εμπορευματοποιηση στο συλλογικο επιπεδο, ριγμενες θα βγουν οι εθνικες.
Benchwarmer σαφώς και τα παιχνίδια ήταν λιγότερα στο παρελθόν αλλά υπάρχει και ο νόμος της προσαρμογής. Όσο δύσκολο είναι για τους σημερινούς μπασκετμπολίστες άλλο τόσο ήταν και για τους παλιότερους.
Τότε ήταν πολύ διαφορετικό το παιχνίδι (η βασική 5άδα τραβούσε σχεδόν όλο το κουπί παίζοντας ο καθένας τουλάχιστον 35λεπτα), ο αγώνας δεν σταματούσε ποτέ (ελάχιστες αλλαγές, 30’’) παρά μόνο στα δύο time out, και βεβαίως οι προπονήσεις ήταν τελείως διαφορετικές. Σήμερα το παιχνίδι είναι μοιρασμένο μεταξύ των παικτών καθώς στηρίζεται περισσότερο στην ένταση, την δύναμη και την έκρηξη παρά στην αντοχή.
Συμφωνώ βέβαια στο ότι η εμπορευματοποίηση στο μπάσκετ ζημιώνει τις εθνικές αλλά είναι και θέμα marketing που πρέπει να απασχολήσει την FIBA όπως στο παρελθόν είχε απασχολήσει και την UEFA, διότι στα άλλα κορυφαία αθλήματα όπως ποδόσφαιρο και βόλλευ δεν συμβαίνει το ίδιο με τις εθνικές ομάδες.
QUOTE(PanosIlio-G7 @ Jul 23 2009, 15:57 )
Δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι και πραγματικά δεν θέλω να σε προσβάλω αλλά διαφωνώ κάθετα με την άποψη αυτή.
Κάποτε, πιο νέος, 29 είμαι τώρα, ούτε γέρος αλλά ούτε και παιδί, πίστευα ακριβώς αυτό που γράφεις, και μάλιστα φανατικά.
Πλέον έχω συνειδητοποιήσει πως το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι. Σε όλα τα επίπεδα. Και ως τέτοιο το αντιμετωπίζω.
Η υποχρέωση που έχουν τα παιδιά αυτά είναι ηθική και τίποτα άλλο. Ούτε νομική και φυσικά δεν θα πρέπει ποτέ να έχουν κυρώσεις.
Δεν αμείβονται από την Εθνική (bonus και οδοιπορικά δεν τα υπολογίζω, εδώ τέτοια παίρνουν και οι της ΕΣΚΑΝΑ που είναι ερασιτέχνες και όχι επαγγελματίες), κλέβουν χρόνο από την άδειά τους, που δικαιούνται σαν εργαζόμενοι και συμμετέχουν επειδή το γουστάρουν και αγαπούν το μπάσκετ και την Εθνική ομάδα.
Τώρα το να φτάσουμε σε σημείο να τους υποχρεώνουμε και μάλιστα να απειλούνται με κυρώσεις ώστε να συμμετέχουν υποχρεωτικά εις βάρος όχι της υγείας τους αλλά εις βάρος της προσωπικής τους ζωής και της οικογένειάς τους, που η οικογένεια είναι πάνω από όλα ΙΜΟ, δεν το θεωρώ αναγκαίο, μάλλον ακραίο το θεωρώ.
Αυτά τα παιδιά έχουν δώσει πολλά και έχουν πάρει πολλά. Έχουν κάθε δικαίωμα όμως να μην κατέβουν για οποιοδήποτε λόγο κρίνουν αυτά.
ΙΜΟ όλα αυτά και χωρίς να θέλω να προσβάλω κανέναν.
Τι να πω?
δυστυχώς στα μάτια μου τα bold υπερισχύουν των υπολοίπων,
λυπάμαι, γιατί παρά τις φιλότιμες προσπάθειες σου να μην προσβάλεις κανέναν, πρόσβαλες πολύ άσχημα τον εαυτό σου με αυτά που έγραψες….
Δυστυχώς, δεν μπορώ να κάνω τίποτα για όλα αυτά καθώς είμαι πολύ μικρός μπροστά σου και αν κάποτε πλησιάσω τα επίπεδα συνειδητότητάς σου, ίσως καταφέρω να απαντήσω επαρκώς στα επιχειρήματά σου